Η ομάδα της Ισλανδίας στην πρώτη της συμμετοχή στο EURO ξεκίνησε με ενθουσιασμό που αποτυπώνεται από τη μεγάλη ευκαιρία στο 2ο λεπτό και από την πιστή εφαρμογή στο πλάνο αγώνα, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την αμυντική της λειτουργία με σχηματισμό 1-4- 4-2 με κοντινές αποστάσεις. (φωτο15.23’’ 15.40’’ 52.40’’ 62.10’’).

Οι δύο επιθετικοί ήταν οι πρώτοι αμυνόμενοι και το έπρατταν σε κάθε φάση άμυνας. Στην επιθετική της λειτουργία κυρίαρχο στοιχείο ήταν η απευθείας επίθεση με την πρώτη πάσα μεγάλη στον έναν από τους δύο φορ και μετά κυνηγούσαν τη δεύτερη μπάλα ή να εκμεταλλευτούν την πλάτη του φορ που σηκωνόταν για κεφαλιά.

Χαρακτηριστικό επίσης ήταν η εκτέλεση πλαγίων από τον Gunarson από το κέντρο και εμπρός , ο οποίος σημάδευε τον έναν φορ και τρεις παίκτες έμπαιναν με κάθετη διείσδυση να εκμεταλλευτούν την πάσα του.

Στον αντίποδα η Πορτογαλία με τον ίδιο σχηματισμό 1-4- 4-2 προσπάθησε να επιβάλλει το ρυθμό της,όμως θεωρώ ότι παγιδεύτηκε από το σχηματισμό της,δε βοηθήθηκε από το σύστημα που έπαιζε και αυτό γιατί υπήρχε μεγάλη απόσταση από τους χαφ Danilo και Moutinio με τους δύο επιθετικούς Ronaldo και Nani με αποτέλεσμα να είναι αποκομμένοι και να αναγκάζονται να βγαίνει ο ένας στα πλάγια για υπεραριθμία με συνέπεια να είναι ο ίδιος ακίνδυνος και η περιοχή άδεια.

Συνέχεια είχε 2-3 παίκτες κοντά του ο Κριστιάνο

Αυτός είναι ο λόγος που η Πορτογαλία δεν απείλησε ιδιαίτερα από τον άξονα,είχε όμως καλές συνεργασίες στις πλευρές και αυτό της έδωσε φάσεις με κορυφαία το γκολ που πέτυχε οι περισσότερες φάσεις με τελική πάσα χαμηλή σέντρα.

Στην είσοδο των ομάδων στο 2 ο ημίχρονο διακρίνει κανείς μια υποτίμηση από πλευράς Πορτογαλίας,μία αίσθηση ότι το ματς έχει τελειώσει,γεγονός εύκολα αντιληπτό στην φάση του γκολ όπου δεν υπαρχει παρέμβαση στη σέντρα, ο ακραίος χαφ Andre Gomes αργεί χαρακτηριστικά να γυρίσει και να βοηθήσει τον Gerreiro,ενώ στην περιοχή υπάρχει χαλαρή αντιμετώπιση των μαρκαρισμάτων.

Οι αλλαγές από τον πάγκο δεν ήταν παρεμβάσεις που άλλαξαν πολλά πράγματα, ο κος Σάντος έβαλε τον Renato Sanchez αντί του Μoutinio επιθετικά χαφ με οργανωτικά καθήκοντα και οι δύο,δεύτερη αλλαγή πάλι προσώπου ίδιας θέσης μπήκε ο Quaresma στη θέση του Joao Mario και με την τρίτη αλλαγή έδωσε όγκο και παρουσία στην περιοχή βάζοντας το Eder σαν φορ περιοχής,βγάζοντας τον Andre Gomes και μεταφέροντας τον Nani στη δεξιά πλευρά , μια κίνηση που έγινε όμως αργά και δεν είχε το χρόνο για να αποδώσει καρπούς.

Ο προπονητής της Ισλανδίας έκανε αργά τις αλλαγές του βάζοντας τον Finbogason σαν πιο ξεκούραστο φορ για να τρέξει να πρεσσαρει και αλλαγή προσώπου στην ίδια θέση στα χαφ. Γενικά ο αγώνας πήγε όπως ήθελε και δεν αναγκάστηκε να προβεί σε διορθωτικές κινήσεις.