Το "τριφύλλι" αυτή την φορά δεν είχε την τύχη με το μέρος του και έπεσε πάνω στο μεγαθήριο των πλέι οφ. Δύο ομάδες ήθελε να αποφύγει ο Παναθηναϊκός (Φιορεντίνα, Ατλέτικο Μαδρίτης) και έτσι όπως είχαν διαμορφωθεί τα πράγματα με μία από τις δύο θα αγωνιζόταν τελικά.
Το όνομα της Ατλέτικο Μαδρίτης ακούστηκε δυσάρεστα στα αυτιά των "πρασίνων" που καλούνται να ξεπεράσουν ένα μεγάλο εμπόδιο.

Oι "ροχιμπλάνκος" τερμάτισαν στην τέταρτη θέση στο περυσινό πρωτάθλημα και θέλουν για δεύτερη συνεχόμενη φορά να βρεθούν στους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.

Με τον Άμπελ Ρεσίνο στον πάγκο της και τα μεγάλα της αστέρια (Φορλάν, Αγουέρο, Μάξι Ροντρίγκες, Σιμάο, Ουιφαλούσι, Ραούλ Γκαρσία) η Ατλέτικο μπορεί να χαρακτηριστεί ομάδα φόβητρο.

Ο Παναθηναϊκός είχε αντιμετωπίσει πρόσφατα την ομάδα από την Μαδρίτη τον Δεκέμβριο του 2007 στο "Βιθέντε Καλντερόν" για τους ομίλους του Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Οι "πράσινοι" ηττήθηκαν 2-1 αν και είχαν ανοίξει το σκορ με τον Σαλπιγγίδη.

Η γέννηση της Ατλέτικο

Η Ατλέτικο ιδρύθηκε στις 26 Απριλίου το 1903 και είχε ονομαστεί "Athletic Club de Madrid". Τριανταέξι χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα στις 4 Οκτωβρίου του 1939 μετονομάστηκε "Club Atletico de Madrid" το οποίο διατηρεί μέχρι σήμερα.

Το "σπίτι" της είναι το πασίγνωστο "Βιθέντε Καλντερόν" το οποίο χωράει 55.000 θεατές και θεωρείται μια από τις πιο καυτές έδρες στην Πριμέρα Ντιβισιόν.

Οι κούπες είναι... αμέτρητες

Μοιάζει περιττό να αναφέρουμε πως η Ατλέτικο Μαδρίτης είναι μια από τις μεγαλύτερες και ιστορικότερες ομάδες στην Ισπανία. Με 9 πρωταθλήματα, άλλα τόσα Κύπελλα, 3 Σούπερ Καπ, 1 κύπελλο UEFA και 1 διηπειρωτικό η ομάδα από την Μαδρίτη προκαλεί δέος, έστω κι αν έχει χάσει αυτή την δεκαετία την αίγλη της και τα τελευταία χρόνια προσπαθεί να αναγεννηθεί.

Τα χρόνια της παρακμής

Όλα ξεκίνησαν όταν ο ιστορικός πρόεδρος Χεσούς Χιλ δημιούργησε πολλά χρέη στην Ατλέτικο που φάνηκαν και αγωνιστικά. Η κατάσταση είχε ξεφύγει την σεζόν 1999-2000 με τον Κλαούντιο Ρανιέρι να παρατά την ομάδα στα μέσα της χρονιάς κι ενώ βρισκόταν στην 17η θέση. Την θέση του πήρε ο Άντιτς ο οποίος δεν κατάφερε όμως να γλιτώσει την ομάδα από τον υποβιβασμό στην Segunda Division την ίδια χρονιά μάλιστα που αγωνίστηκε στον τελικό του Copa Del Rey.

Οι "ροχιμπλάνκος" έμειναν για δύο χρόνια στην δεύτερη κατηγορία της Ισπανίας και το 2002 επέστρεψαν στα μεγάλα σαλόνια.

Επιστροφή στην ελίτ


Το 2006 η Ατλέτικο Μαδρίτης έκανε εντυπωσιακές κινήσεις ενώ είχε στο ρόστερ της σπουδαίους παίκτες όπως ο Φερνάντο Τόρες, ο Κοστίνια, ο Μανίς και ο Αγουέρο.

Οι απαιτήσεις ήταν μεγάλες όπως και τα ονόματα των παικτών που φορούσαν την ερυθρόλευκη φανέλα. Το 2007 ο Τόρες μετακόμισε στην Λίβερπουλ και η Ατλέτικο Μαδρίτης έβαλε στα ταμεία της περίπου 36 εκατομμύρια ευρώ ενώ απέκτησε και τον Λούις Γκαρσία.

Τα επόμενα χρόνια πολλά αστέρια του ποδοσφαίρου έπαιξαν και παίζουν ακόμα στο "Βιθέντε Καλντερόν". Ο Φορλάν που αντικατέστησε τον Τόρες και την φετινή σεζόν κέρδισε το χρυσό παπούτσι, o "δαίμονας" Σέρχιο Αγουέρο που μοιάζει ασταμάτητος και μπορεί να συγκριθεί με τον Μέσι, ο Σιμάο που κόστισε 20 εκατομμύρια ευρώ, ο Μάξι Ροντρίγκες, αλλά και ο Χοσέ Αντόνιο Ρέγιες.

Το ρόστερ

Τερματοφύλακες



Σέρχιο Ασένχο (Ισπανία)
Ρομπέρτο Χιμένες (Ισπανία)

Αμυντικοί


Χουάν Βαλέρα (Ισπανία)
Αντόνιο Λόπεθ (αρχηγός) (Ισπανία)
Μαριάνο Περνία (Ισπανία)
Τζον Χάιτινγκα (Ολλανδία)
Χουανίτο (Ισπανία)
Τόμας Ουιφαλούσι (Τσέχος)
Λουίς Περέα (Κολομβία)
Πάμπλο Ιμπάνιεθ (Ισπανία)
Λεάντρο Καμπρέρα (Ουρoυγουάη)
Αλβάρο Ντομίνγκεζ (Αργεντινή)

Μέσοι


Ιγκνάσιο Καμάτσο (Ισπανία)
Ραούλ Γκαρσία (Ισπανία)
Μάξι Ροντρίγκες (Αργεντινή)
Πάουλο Ασουνσάο (Πορτογαλία)
Χοσέ Μανουέλ Χουράδο (Ισπανία)
Χοσέ Αντόνιο Ρέγες (Ισπανία)
Σιμάο Σαμπρόσα (Πορτογαλία)
Κλέμπερ Σαντάνα (Βραζιλία)

Επιθετικοί


Ντιέγκο Φορλάν (Ουρουγουάη)
Σέρχιο Αγουέρο (Αργεντινή)
Σινάμα Πονγκόλ (Γαλλία)
Χέρμαν Πατσέκο (Αργεντινός)
Μπόρχα Μπαστόν (Ισπανία)