Το ταλέντο περισσεύει, αλλά οι αδυναμίες μιας πρώην γιουγκοσλαβικής ομάδας κάνουν την εμφάνισή τους ανά τακτά χρονικά διαστήματα και συνήθως τις πιο ακατάλληλες στιγμές. Δεν εξηγείται αλλιώς ότι η εθνική Κροατίας με τους Λούκα Μόντριτς, Μάριο Μάντζουκιτς, Ίβαν Πέρισιτς, Ίβαν Ράκιτιτς, Νίκολα Κάλινιτς, Ματέο Κόβατσιτς και Ντάνιελ Σούμπασιτς να μην τερματίζει πρωτοπόρος στον όμιλό της.

Η "στιγμή" αυτή στα προκριματικά ήταν η ισοφάριση της Φινλανδίας σε 1-1 στο 90', στον εντός έδρας αγώνα την προτελευταία αγωνιστική. Το γκολ του Πίρι Σόιρι της αδιάφορης Φινλανδίας στέρησε από τους Κροάτες την πρωτιά και τη χάρισε την απευθείας πρόκριση στα ρωσικά γήπεδα στην Ισλανδία. Γι' αυτόν τον λόγο, η ομοσπονδία απέλυσε τον Άντε Τσάτσιτς, πριν από τον "τελικό" του ομίλου στο Κίεβο με αντίπαλο την Ουκρανία, που με νίκη μπορούσε να αποκλείσει τους Κροάτες!

Το ταλέντο, όμως, εξακολουθούσε να υφίσταται σε αυτό το ρόστερ των εκατοντάδων εκατομμυρίων σε χρηματιστηριακή αξία, με συνέπεια δύο γκολ του Αντρέι Κράμαριτς στο 2ο ημίχρονο να στείλει την ομάδα στα μπαράζ (από όπου έχει 4/4 προκρίσεις) και στον δρόμο της Εθνικής Ελλάδας.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ

Τυπικά, μία εθνική ομάδα με έτος σχηματισμού το 1992, ωστόσο οι παίκτες της μάγευαν ήδη στα μεγαλύτερα πρωταθλήματα του κόσμου. Το απέδειξαν όταν τους άφησαν να συμμετάσχουν στην πρώτη διοργάνωση της ιστορίας τους, ήτοι στα προκριματικά του Euro 1996. Προκρίθηκαν ως πρωτοπόροι, αφήνοντας στη 2η θέση την Ιταλία και αποκλείστηκαν στα προημιτελικά από τους μετέπειτα πρωταθλητές Ευρώπης Γερμανούς.

Η "χρυσή γενιά" που είχε την τύχη να προπονεί ο Μίροσλαβ Μπλάζεβιτς τα πήγε ακόμα καλύτερα στην επόμενη μεγάλη διοργάνωση, το Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας. Παίκτες όπως ο Νταβόρ Σούκερ, ο Ζβόνιμιρ Μπόμπαν, ο Αλιόσα Ασάνοβιτς, ο Ρόμπερτ Προσινέτσκι, ο Σλάβεν Μπίλιτς, ο Ίγκορ Στίματς, ο Ζβόνιμιρ Σόλντο και άλλοι, σχημάτισαν μία εκπληκτική ομάδα που έφτασε μέχρι τα ημιτελικά, διαλύοντας 3-0 τους Γερμανούς στην πορεία, και που κινδύνεψε να αποκλείσει τη Γαλλία στον ημιτελικό (ήττα 1-2 με ανατροπή των πρωταθλητών κόσμου). Στον μικρό τελικό επικράτησε με 2-1 ακόμα μιας εκπληκτικής εθνικής ομάδας της εποχής, της Ολλανδίας, καταλαμβάνοντας την 3η θέση και φτάνοντας μέχρι το νο3 του FIFA ranking τον Ιανουάριο του 1999.

Όταν αποχώρησε η "χρυσή γενιά', η πτώση ήταν αναπόφευκτη. Μίρκο Γιόζιτς, Ότο Μπάριτς και Ζλάτκο Κράντσαρ από τον πάγκο δεν κατάφεραν να εμποδίσουν αυτήν την κατάρρευση, με την Κροατία να αποτελεί πλέον μια ομάδα που προκρίνεται σε τελικές φάσεις μεγάλων διοργανώσεων, όμως αποκλείεται από τη φάση των ομίλων.

Ο Μπίλιτς ανέλαβε το 2006 και γρήγορα πήρε την ιδιότητα του "σωτήρα", αφού οδήγησε τη χώρα στο Euro 2008 και στην κορυφή της φάσης των ομίλων με τρεις νίκες, η μία απέναντι στη Γερμανία. Στα προημιτελικά, όμως, η Τουρκία απέκλεισε τη χώρα στα πέναλτι και η κατάσταση έγινε χειρότερη όταν δεν κατάφερε να προκριθεί στο Μουντιάλ 2010. Ο Μπίλιτς παρέμεινε στο "τιμόνι", αφού το θέαμα που παρουσίαζε η εθνική ομάδα ήταν εξαιρετικό και η χώρα επανήλθε στις μεγάλες διοργανώσεις το 2012. Παρ' όλα αυτά, έμεινε ξανά εκτός νοκ άουτ, σε όμιλο με τις δύο μετέπειτα φιναλίστ, Ισπανία και Ιταλία.

Ο Μπίλιτς αποχώρησε γιατί είχε συμφωνήσει με την Λοκομοτίβ Μόσχας παρά την αντίθετη επιθυμία των φιλάθλων που τον ήθελαν στο "τιμόνι", για να καθοδηγήσει τη νέα, σπουδαία γενιά που είχε ξεπεταχθεί και "πυροδοτούσε" ενθουσιασμό. Ο Στίματς, παρτενέρ του Μπίλιτς στην άμυνα τη δεκαετία του '90, ανέλαβε χωρίς επιτυχία. Τον διαδέχθηκε ο Νίκο Κόβατς, που καθόταν στον πάγκο στο Παγκόσμιο Κύπελλο 2014, με τους Κροάτες να αποκλείονται στους ομίλους. Όταν τα βρήκε σκούρα στα προκριματικά του Euro 2016, αποχώρησε με τον Τσάτσιτς, τον πρώτο προπονητή στην ιστορία της χώρας που δεν υπήρξε ποτέ ποδοσφαιριστής, να αναλαμβάνει.

Η χώρα προκρίθηκε στο Euro 2016, τερμάτισε στην 1η θέση του ομίλου, αφήνοντας πίσω Ισπανία, Τουρκία, Τσεχία, όμως στη φάση των 16 τέθηκε αντιμέτωπη ξανά με τη χώρα που εν τέλει θα κατακτούσε το τουρνουά, την Πορτογαλία αυτήν τη φορά, από την οποία ηττήθηκε με 0-1 στην παράταση από γκολ του Ρικάρντο Κουαρέσμα στο 117'.

Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ

Ως ποδοσφαιριστής, ο Ζλάτκο Ντάλιτς δεν έκανε μεγάλη καριέρα, ούτε στην Χάιντουκ, ούτε στη Βέλεζ. Τα καλύτερα χρόνια τα πέρασε στη Βάρτεκς, όπου άρχισε και την προπονητική. Για πέντε χρόνια, από το 2006 μέχρι το 2011, υπήρξε βοηθός προπονητή εθνική Κροατίας κ-21 (και παράλληλα προπονητής σε Ριέκα, Ντινάμο Τιράνων και Σλάβεν Μπέλουπο), αλλά όταν αποφάσισε να ανοίξει τα "φτερά" του πέρα από τα Βαλκάνια, οι ικανότητές του τον οδήγησαν μόνο μέχρι τη Μέση Ανατολή.

Πήρε τίτλους με την Αλ Χιλάλ στη Σαουδική Αραβία και "αγκυροβόλησε" στο Άμπου Ντάμπι το 2014, υπογράφοντας στην Αλ Αΐν. Τρία χρόνια αργότερα, κλήθηκε εσπευσμένα από την ομοσπονδία να αναλάβει την κενή θέση που άφηνε ο Τσάσιτς μετά από την απόλυσή του και τα πήγε περίφημα, οδηγώντας τη χώρα στα μπαράζ του Μουντιάλ 2018.

ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ

Ο Λούκα Μόντριτς δεν χρειάζεται συστάσεις. Είναι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής που μπορεί να μπει στη συζήτηση σχετικά με το αν υπάρχει πιο πολύτιμος παίκτης στη Ρεάλ Μαδρίτης των τριών Champions League τα τελευταία τέσσερα χρόνια σε σχέση με τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Είτε χάνει είτε κερδίζει σε αυτήν τη σύγκριση, δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει τη χρησιμότητά του στην εθνική Κροατίας.

Κάθε επίθεση περνάει από τα πόδια του μικροσκοπικού μέσου, κάθε ενέργεια φέρει την ταυτότητά του και -κυρίως- την καθοδήγησή του. Οργανώνει από βαθιά, ωστόσο έχει ακόμα τα πνευμόνια να προωθήσει και να επιβλέπει την εξέλιξη των επιθέσεων και από πιο μπροστά. Έχοντας πλαισιωθεί από δύο εξίσου ταλαντούχους παίκτες, την... αλλαγή του στη Ρεάλ, Ματέο Κόβατσιτς, και τον... καθρέφτη του στην Μπαρτσελόνα, Ίβαν Ράκιτιτς, ηγείται μιας εκπληκτικής τριπλέτας που μπορεί τόσο να δημιουργήσει, όσο και να αναχαιτίσει.

Όσο η συνεργασία με τον Μάριο Μάντζουκιτς στην κορυφή της επίθεσης και ιδίως με τον Ίβαν Πέρισιτς που είναι επιφορτισμένος με την τελική πάσα έχει τηλεπαθητικό χαρακτήρα, θα αποτελεί τον νο1 κίνδυνο για οποιαδήποτε αντίπαλο.

ΠΩΣ ΠΑΙΖΕΙ

Μία ομάδα που έχει στο κέντρο της παίκτες βασικούς στη Ρεάλ και την Μπαρτσελόνα, τότε σίγουρα είναι ομάδα επιπέδου και εύκολος αντίπαλος για την Ελλάδα δεν θα είναι. Μόντριτς και Ράκιτιτς είναι απ'τους καλύτερους μέσους στον κόσμο, ενώ στη Ρεάλ παίζει και ο Κόβατσιτς, αλλά δεν αναμένεται στα μπαράζ να έχει ξεπεράσει 100% τον τραυματισμό του απ'το ματς με το ΑΠΟΕΛ για το Champions League.

Μαζί με τους Ράκιτιτς και Μόντριτς λοιπόν αναμένεται να παίξει στο κέντρο ο Μίλαν Μπάντελ της Φιορεντίνα, πιο κλασικό αμυντικό χαφ, απ'τους άλλους δύο, έτσι θα έχουν δυνατότητα για περισσότερη δημιουργία.

Εξτρέμ παίζει πάντα ο Πέρισιτς, συνήθως με τον συμπαίκτη του στην Ίντερ, Μαρσέλο Μπρόζοβιτς, αλλά ο τελευταίος είναι τραυματίας (ένα μήνα έξω) και στην κορυφή τον Μάριο Μάντζουκιτς της Γιουβέντους. Πιο κλασικός στράικερ είναι βέβαια ο Νίκολα Κάλινιτς της Μίλαν, κάτι που μπορεί να στείλει τον Μάντζουκιτς αριστερό εξτρέμ και δεξί να πάει ο Πέρισιτς. Αν ο Ζλάτκο Ντάλιτς (αντικατέστησε τον Τσάσιτς πρόσφατα στον πάγκο) βάλει δεξί εξτρέμ τον Κράμαριτς (έβαλε τα 2 γκολ της πρόκρισης στην Ουκρανία), τότε αριστερά θα είναι ο Πέρισιτς και κορυφή ο Μάντζουκιτς.

Το αδύναμο σημείο είναι η άμυνα, με τους Λόβρεν και Μάτεϊ Μίτροβιτς να είναι πλέον τα στόπερ και τον Βίντα και τον Βρσάλκο να δίνουν λύσεις στα άκρα. Το πιθανότερο σενάριο, τουλάχιστον για τη ρεβάνς στην Κροατία, θέλει αριστερό μπακ τον Πίβαριτς και δεξί τον Βρσάλκο (ο Βίντα είναι περισσότερο στόπερ).

Πιθανή 11άδα (4-5-1): Σούμπασιτς, Βρσάλκο, Μάτεϊ Μίτροβιτς, Λόβρεν, Πίβαριτς, Μπάντελ, Ράκιτιτς, Μόντριτς, Κράμαριτς, Πέρισιτς, Μάντζουκιτς.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

Ελλάδα και Κροατία τέθηκαν αντιμέτωπες τελευταία φορά στον προκριματικό όμιλο του Euro 2012, με τη χώρα μας να αποσπά ισοπαλία 0-0 στο "Μάκσιμιρ" και να επικρατεί 2-0 στη ρεβάνς με τέρματα του Γιώργου Σαμαρά και του Φάνη Γκέκα στο τέλος, σε ένα παιχνίδι που στιγματίστηκε από επεισόδια μεταξύ των οπαδών των δύο ομάδων.

Σε προκριματικά Μουντιάλ είχαν συναντηθεί στον προκριματικό όμιλο του 1998, διοργάνωση όπου η Κροατία τελικά κατέλαβε την 3η θέση. Η Ελλάδα είχε αποσπάσει ισοπαλία 1-1 στο Ζάγκρεμπ (44' Σούκερ / 9' Νικολαΐδης), ωστόσο είχε ηττηθεί 0-1 στο "Καυτανζόγλειο" από γκολ του Σούκερ.

Από εκεί και πέρα, υπάρχουν άλλοι δύο φιλικοί αγώνες ενδιάμεσα, τον Μάρτιο του 1999 στο ΟΑΚΑ, όπου η Ελλάδα του Άνχελ Ιορντανέσκου νίκησε με 3-2 την Κροατία (12', 55' Γιαννακόπουλος, 86' Νικολαΐδης - 68' Βλάοβιτς, 80' πέν. Σούκερ). Το δεύτερο φιλικό ήταν επίσης πλούσιο σε γκολ και διεξήχθη τον Απρίλιο του 2001 στο Βάραζντιν και έληξε ισόπαλο 2-2 (67' Βλάοβιτς, 90' Ράπαϊτς / 38', 51' Αλεξανδρής).

Photo credits: AP Photo/Martin Meissner