Το προφίλ της Μπενφίκα
Η ιστορική Μπενφίκα των δύο Κυπέλλων Πρωταθλητριών αλλά και τους "δικού μας" Κώστα Κατσουράνη βρίσκεται στο δρόμο του Ολυμπιακού
Ουσιαστικά, μπορεί να γίνει λόγος για καλή "διασταύρωση", αν αναλογιστεί κανείς ότι στο πιο πάνω γκρουπ δυναμικότητας από αυτό που βρέθηκε ο πρωταθλητής Ελλάδας (2ο), υπήρχαν τα ονόματα των Μίλαν, Σεβίλλη και Βαλένθια που προκαλούν... δέος, καθώς και αυτά των Αμβούργου, Σάλκε, που αποτελούν αυτή την εποχή δύο πολύ αξιόπιστους εκπροσώπους του γερμανικού ποδοσφαίρου στα ευρωπαϊκά σαλόνια.
Οι "αετοί της Λισσαβώνας" θεωρούνται ως η πιο επιτυχημένη ομάδα της Πορτογαλίας βάσει τίτλων, ωστόσο από την περασμένη δεκαετία και έπειτα είναι αναγκασμένοι να ζουν στη "σκιά" της Πόρτο, που έχει πάρει τα ηνία όσον αφορά στις κατακτήσεις των εγχώριων αλλά και ευρωπαϊκών τροπαίων.
Από το 1994 και μετά, η Μπενφίκα έχει κόψει πρώτη το νήμα μόλις μία φορά, τη σεζόν 2004-05 (είχε μάλιστα στις τάξεις της τον Τάκη Φύσσα), γεγονός που διόλου ευχαριστεί τους πολυάριθμους οπαδούς της, οι οποίοι υπολογίζονται στα 6 εκατομμύρια εντός των συνόρων και στα 14 εκατομμύρια συνολικά.
Φέτος, κινήθηκε δυναμικά στο καλοκαιρινό μεταγραφικό παζάρι, φέρνοντας στο θρυλικό "Ντα Λους" τον άκρως επιτυχημένο στον πάγκο της Βαλένθια, Κίκε Σάντσεθ Φλόρες, καθώς και παίκτες εγνωσμένης αξίας, όπως οι Πάμπλο Αϊμάρ, Νταβίντ Σουάζο και Χοσέ Αντόνιο Ρέγες.
Πέρυσι, τερμάτισε στην τέταρτη θέση του πρωταθλήματος και έμεινε εκτός Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ φέτος μετά τη συμπλήρωση πέντε αγωνιστικών στην πορτογαλική Σούπερ Λίγκα καταλαμβάνει την 5η θέση με 9 βαθμούς (2 νίκες-3 ισοπαλίες), δύο λιγότερους από την πρωτοπόρο Πόρτο.
Η Μπενφίκα πήρε το εισιτήριο για τους ομίλους πετώντας εκτός συνέχειας τη Νάπολι μετά από δύο συναρπαστικές αναμετρήσεις των δύο ομάδων στον πρώτο προκριματικό γύρο της διοργάνωσης.
Στο πρώτο ματς στο "Σαν Πάολο", οι Ιταλοί λύγισαν με 3-2 την αντίσταση της Μπενφίκα, όμως η ομάδα του Φλόρες κατάφερε να ανατρέψει αυτό το σκορ στη ρεβάνς του "Ντα Λους" ("γούρικο" γήπεδο για την Ελλάδα, καθώς εκεί κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα το 2004, επικρατώντας με 1-0 στον τελικό της Πορτογαλίας), νικώντας με 2-0.
Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή θα είναι η τρίτη φορά που ο Ολυμπιακός θα βρει στον ευρωπαϊκό του δρόμο τη Μπενφίκα (πρώτη για το Κύπελλο UEFA) με την παράδοση να ευνοεί τους Ίβηρες, που έχουν βγει νικητές από τα δύο προηγούμενα ραντεβού.
Την αγωνιστική περίοδο 1973-74, οι δύο ομάδες συγκρούστηκαν για το Κύπελλο Πρωταθλητριών, με τους "αετούς της Λισσαβώνας" να επικρατούν εντός και εκτός έδρας με το ίδιο σκορ (1-0) και να αποκλείουν την ελληνική ομάδα από τη συνέχεια της διοργάνωσης, ενώ δέκα χρόνια αργότερα οι δύο ομάδες είχαν νέο ραντεβού.
Ο Ολυμπιακός επικράτησε με 1-0 της Μπενφίκα στο πρώτο μεταξύ τους ματς για (1983-84), όμως οι "ερυθρόλευκοι" δεν κατάφεραν να υπερασπιστούν αυτό το σκορ στη ρεβάνς, όπου ηττήθηκαν με 3-0.
Το προφίλ της Μπενφίκα:
Προπονητής: Κίκε Σάντσεθ Φλόρες (Ισπανία)
Πρόεδρος: Λουίς Φελίπε Βιέιρα
Έδρα: "Εστάδιο Ντα Λους"
Χωρητικότητα: 65.200 θέσεις
Έτος ίδρυσης: 28 Φεβρουαρίου 1904
Χρώματα: Κόκκινο-άσπρο
Παρατσούκλι: "Οι αετοί της Λισσαβώνας"
Το παλμαρέ:
31 πρωταθλήματα: (1930, 1931, 1935, 1936, 1937, 1938, 1942, 1943, 1945, 1950, 1955, 1957, 1960, 1961, 1963, 1964, 1965, 1967, 1968, 1969, 1971, 1972, 1973, 1981, 1983, 1984, 1987, 1989, 1991, 1994, 2005)
24 Κύπελλα: (1940, 1943, 1944, 1949, 1951, 1952, 1953, 1955, 1957, 1959, 1962, 1964, 1969, 1970, 1972, 1980, 1981, 1983, 1985, 1986, 1987, 1993, 1996, 2004)
4 Σούπερ Καπ: 1980, 1985, 1989, 2005
2 Κύπελλα Πρωταθλητριών: 1961, 1962
Το ρόστερ της Μπενφίκα
Τερματοφύλακες
Κιμ (Βραζιλία)
Ζοσέ Μορέιρα (Πορτογαλία)
Μορέτο (Βραζιλία)
Αμυντικοί
Λουιζάο (Βραζιλία)
Λέο (Βραζιλία)
Ζόρο (Ακτή Ελεφαντοστού)
Νταβίντ Λουίς (Βραζιλία)
Ζόρζε Ριμπέιρο (Πορτογαλία)
Σίντνεϊ (Βραζιλία)
Μιγκέλ Βίτορ (Πορτογαλία)
Μέσοι
Χοσέ Αντόνιο Ρέγες (Ισπανία)
Κώστας Κατσουράνης (Ελλάδα)
Πάμπλο Αϊμάρ (Αργεντινή)
Χαβιέρ Μπαλμπόα (Ισημερινή Γουινέα)
Φελίπε Μπάστος (Βραζιλία)
Μάξι Περέιρα (Ουρουγουάη)
Ρούμπεν Αμορίμ (Πορτογαλία)
Μπίνια (Καμερούν)
Άνχελ Ντι Μαρία (Αργεντινή)
Κάρλος Μάρτινς (Πορτογαλία)
Χασάν Γεμπντά (Γαλλία)
Επιθετικοί
Όσκαρ Καρντόσο (Παραγουάη)
Μαντόρας (Ανγκόλα)
Ουρέτα (Ουρουγουάη)
Μακουκούλα (Πορτογαλία)
Νούνο Γκόμες (Πορτογαλία)
Νταβίντ Σουάζο (Ονδούρα)
Οι "αετοί της Λισσαβώνας" θεωρούνται ως η πιο επιτυχημένη ομάδα της Πορτογαλίας βάσει τίτλων, ωστόσο από την περασμένη δεκαετία και έπειτα είναι αναγκασμένοι να ζουν στη "σκιά" της Πόρτο, που έχει πάρει τα ηνία όσον αφορά στις κατακτήσεις των εγχώριων αλλά και ευρωπαϊκών τροπαίων.
Από το 1994 και μετά, η Μπενφίκα έχει κόψει πρώτη το νήμα μόλις μία φορά, τη σεζόν 2004-05 (είχε μάλιστα στις τάξεις της τον Τάκη Φύσσα), γεγονός που διόλου ευχαριστεί τους πολυάριθμους οπαδούς της, οι οποίοι υπολογίζονται στα 6 εκατομμύρια εντός των συνόρων και στα 14 εκατομμύρια συνολικά.
Φέτος, κινήθηκε δυναμικά στο καλοκαιρινό μεταγραφικό παζάρι, φέρνοντας στο θρυλικό "Ντα Λους" τον άκρως επιτυχημένο στον πάγκο της Βαλένθια, Κίκε Σάντσεθ Φλόρες, καθώς και παίκτες εγνωσμένης αξίας, όπως οι Πάμπλο Αϊμάρ, Νταβίντ Σουάζο και Χοσέ Αντόνιο Ρέγες.
Πέρυσι, τερμάτισε στην τέταρτη θέση του πρωταθλήματος και έμεινε εκτός Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ φέτος μετά τη συμπλήρωση πέντε αγωνιστικών στην πορτογαλική Σούπερ Λίγκα καταλαμβάνει την 5η θέση με 9 βαθμούς (2 νίκες-3 ισοπαλίες), δύο λιγότερους από την πρωτοπόρο Πόρτο.
Η Μπενφίκα πήρε το εισιτήριο για τους ομίλους πετώντας εκτός συνέχειας τη Νάπολι μετά από δύο συναρπαστικές αναμετρήσεις των δύο ομάδων στον πρώτο προκριματικό γύρο της διοργάνωσης.
Στο πρώτο ματς στο "Σαν Πάολο", οι Ιταλοί λύγισαν με 3-2 την αντίσταση της Μπενφίκα, όμως η ομάδα του Φλόρες κατάφερε να ανατρέψει αυτό το σκορ στη ρεβάνς του "Ντα Λους" ("γούρικο" γήπεδο για την Ελλάδα, καθώς εκεί κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα το 2004, επικρατώντας με 1-0 στον τελικό της Πορτογαλίας), νικώντας με 2-0.
Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή θα είναι η τρίτη φορά που ο Ολυμπιακός θα βρει στον ευρωπαϊκό του δρόμο τη Μπενφίκα (πρώτη για το Κύπελλο UEFA) με την παράδοση να ευνοεί τους Ίβηρες, που έχουν βγει νικητές από τα δύο προηγούμενα ραντεβού.
Την αγωνιστική περίοδο 1973-74, οι δύο ομάδες συγκρούστηκαν για το Κύπελλο Πρωταθλητριών, με τους "αετούς της Λισσαβώνας" να επικρατούν εντός και εκτός έδρας με το ίδιο σκορ (1-0) και να αποκλείουν την ελληνική ομάδα από τη συνέχεια της διοργάνωσης, ενώ δέκα χρόνια αργότερα οι δύο ομάδες είχαν νέο ραντεβού.
Ο Ολυμπιακός επικράτησε με 1-0 της Μπενφίκα στο πρώτο μεταξύ τους ματς για (1983-84), όμως οι "ερυθρόλευκοι" δεν κατάφεραν να υπερασπιστούν αυτό το σκορ στη ρεβάνς, όπου ηττήθηκαν με 3-0.
Το προφίλ της Μπενφίκα:
Προπονητής: Κίκε Σάντσεθ Φλόρες (Ισπανία)
Πρόεδρος: Λουίς Φελίπε Βιέιρα
Έδρα: "Εστάδιο Ντα Λους"
Χωρητικότητα: 65.200 θέσεις
Έτος ίδρυσης: 28 Φεβρουαρίου 1904
Χρώματα: Κόκκινο-άσπρο
Παρατσούκλι: "Οι αετοί της Λισσαβώνας"
Το παλμαρέ:
31 πρωταθλήματα: (1930, 1931, 1935, 1936, 1937, 1938, 1942, 1943, 1945, 1950, 1955, 1957, 1960, 1961, 1963, 1964, 1965, 1967, 1968, 1969, 1971, 1972, 1973, 1981, 1983, 1984, 1987, 1989, 1991, 1994, 2005)
24 Κύπελλα: (1940, 1943, 1944, 1949, 1951, 1952, 1953, 1955, 1957, 1959, 1962, 1964, 1969, 1970, 1972, 1980, 1981, 1983, 1985, 1986, 1987, 1993, 1996, 2004)
4 Σούπερ Καπ: 1980, 1985, 1989, 2005
2 Κύπελλα Πρωταθλητριών: 1961, 1962
Το ρόστερ της Μπενφίκα
Τερματοφύλακες
Κιμ (Βραζιλία)
Ζοσέ Μορέιρα (Πορτογαλία)
Μορέτο (Βραζιλία)
Αμυντικοί
Λουιζάο (Βραζιλία)
Λέο (Βραζιλία)
Ζόρο (Ακτή Ελεφαντοστού)
Νταβίντ Λουίς (Βραζιλία)
Ζόρζε Ριμπέιρο (Πορτογαλία)
Σίντνεϊ (Βραζιλία)
Μιγκέλ Βίτορ (Πορτογαλία)
Μέσοι
Χοσέ Αντόνιο Ρέγες (Ισπανία)
Κώστας Κατσουράνης (Ελλάδα)
Πάμπλο Αϊμάρ (Αργεντινή)
Χαβιέρ Μπαλμπόα (Ισημερινή Γουινέα)
Φελίπε Μπάστος (Βραζιλία)
Μάξι Περέιρα (Ουρουγουάη)
Ρούμπεν Αμορίμ (Πορτογαλία)
Μπίνια (Καμερούν)
Άνχελ Ντι Μαρία (Αργεντινή)
Κάρλος Μάρτινς (Πορτογαλία)
Χασάν Γεμπντά (Γαλλία)
Επιθετικοί
Όσκαρ Καρντόσο (Παραγουάη)
Μαντόρας (Ανγκόλα)
Ουρέτα (Ουρουγουάη)
Μακουκούλα (Πορτογαλία)
Νούνο Γκόμες (Πορτογαλία)
Νταβίντ Σουάζο (Ονδούρα)