Θα "καούν" ή θα πιάσουν "21";

Ο Αντρέ Βίλας Μπόας είναι τελικά ο άνθρωπος που διαδέχτηκε τον Χάρι Ρέντναπ. Η διοίκηση της Τότεναμ βρισκόταν εδώ και αρκετά καιρό σε διαπραγματεύσεις με τον Πορτογάλο και παρόλο που ο Λοράν Μπλαν έμεινε ελεύθερος από τη Γαλλία προκρίθηκε η επιλογή του 34χρονου.

Οι περγαμηνές του Μπόας είναι γνωστές από τη μέρα που προσλήφθηκε στην Τσέλσι. Οι γνώσεις του στο τακτικό κομμάτι είναι εξαιρετικές, καθώς για χρόνια ήταν βοηθός του Ζοζέ Μουρίνιο, ενώ έκανε τα πρώτα του βήματα δίπλα στον Σερ Μπόμπι Ρόμπσον. Επιπλέον, στο ποδοσφαιρικό στερέωμα έκανε αισθητή την παρουσία του με την εντυπωσιακή χρονιά που πραγματοποίησε με την Πόρτο, η οποία κατάφερε να πάρει το ντάμπλ στην Πορτογαλία και το Γιουρόπα Λιγκ το 2011 χάνοντας μόνο δύο φορές μέσα στη σεζόν και παραμένοντας αήττητη στο πρωτάθλημα.

Στη συνέχεια ο Ρομάν Αμπράμοβιτς έδωσε 15 εκατομμύρια ευρώ για να τον κάνει προπονητή της Τσέλσι. Το όνειρο φαινόταν πως μόλις είχε αρχίσει για τον Μπόας, αλλά δεν άργησε να εξελιχθεί σε εφιάλτη, καθώς λόγω των άσχημων αποτελεσμάτων και κυρίως των πολύ κακών σχέσεών του με κάποιου ςποδοσφαιριστές (κυρίως με τους Τζον Τέρι, Φρανκ Λάμπαρντ, Άσλεϊ Κόουλ και Ντιντιέ Ντρογκμπά) απολύθηκε τον Μάρτιο έχοντας συμπληρώσει στους «μπλε» μόνο 8μήνες.

Το πέρασμά του χαρακτηρίστε ως αποτυχημένο με τον ίδιο ναδέχεται πολύ σκληρή κριτική κατά καιρούς από τα αγγλικά ΜΜΕ. Αυτό αναμφίβολα τον πείσμωσε και του δίνει επιπλέον κίνητρο, κάτι που είχαν στο πίσω μέρος του μυαλού τους οι άνθρωποι της Τότεναμ πριν τον προσλάβουν. Συν τοις άλλοις, στα θετικά του είναι πως έχει εμπειρίες από την Πρέμιερ Λιγκ, ενώ είναι νεαρός και φιλόδοξος δύο στοιχεία που επιθυμούσε ο Ντάνιελ Λεβί, πρόεδρος του συλλόγου, να έχει ο νέος προπονητής.

Ρίσκο

Όμως, δεν είναι μικρό το ρίσκο που παίρνουν τα «σπιρούνια».Ο Μπόας έδειξε να μην μπορεί να διαχειριστεί την πίεση και τα μεγάλα ονόματα το διάστημα που βρέθηκε στην Τσέλσι. Ακόμα, η επιλογή του δεν ενθουσίασε τους οπαδούς της ομάδας, ενώ καλείται να διαδεχτεί τον πιο επιτυχημένο βάσει αριθμών προπονητή της Τότεναμ από την ίδρυση της Πρέμιερ Λιγκ και μετά (1992), τον Ρέντναπ.

Από την άλλη πλευρά ρίσκο είναι και για τον Πορτογάλο η ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της Τότεναμ. Σε περίπτωση που αποτύχει για δεύτερη φορά στην Αγγλία τότε το πλήγμα που θα έχει υποστεί η καριέρα του θα είναι πάρα πολύ μεγάλο, ενώ δε θα είναι εύκολο να πάρει τους παίκτες που θα θέλει μετά την απώλεια του Τσάμπιονς Λιγκ. Οι Λονδρέζοι δε διαθέτουν πολλά χρήματα και το ρόστερ τους δε φαίνεται να ταιριάζει απόλυτα στις προδιαγραφές του Μπόας. Το τελευταίο ίσως είναι και το πιο ανησυχητικό, αφού αν ο Μπόας δε βάλει νερό στοκρασί του, όπως έκανε και στην Τσέλσι, τότε αρκετοί παίκτες θα δυσκολευτούν με τα νέα δεδομένα.

Τακτική ανάλυση

Ο 34χρονος θέλει η ομάδα του να έχει την κυκλοφορία της μπάλας, να παίζει επιθετικά, να δημιουργεί αρκετές ευκαιρίες και η άμυνά της να είναι πολύ ψηλά. Για να γίνει το τελευταίο χρειάζεσαι έναν τερματοφύλακα που να παίζει ως λίμπερο, να έχει καλές μεταβιβάσεις και καλή τεχνική. Ο Μπραντ Φρίντελ στα 41 του δύσκολα θα μπορέσει να παίξει αυτό τον ρόλο και να καλύπτει τους αμυντικούς του όποτε χρειαστεί.

Για να παίξεις με την άμυνα ψηλά χρειάζεται, επίσης, να έχεις και σχετικά γρήγορους αμυντικούς. Ωστόσο, αυτό το στοιχείο δεν το έχουν οι Γουίλιαμ Γκαλάς, Σεμπαστιάν Μπασόνγκ και Γιούνες Καμπούλ. Πάντως, οι Ασού Εκοτό και Κάιλ Γουόκερ μοιάζουν για τα ιδανικά πλάγια μπακ, αφού είναι συνεπείς αμυντικά και ταυτόχρονα δημιουργούν με τις πολλές τους προωθήσεις.

Το αγαπημένο σύστημα του Μπόας είναι το 4-3-3, τη στιγμή που η Τότεναμ τα τελευταία χρόνια είχε συνηθίσει να παίζει το 4-4-2 και το 4-4-1-1.Για πρώτη φορά θα έχει τριάδα στη μεσαία της γραμμή και μένει να φανεί πως θα γίνει αυτό. Ο Σκοτ Πάρκερ είναι εξαιρετικός στον ρόλο του αμυντικού μέσου που θα του δοθεί, ενώ ο Λούκα Μόντριτς θα είναι ο οργανωτής του παιχνιδιού. Ο Πορτογάλος τον ήθελε και στην Τσέλσι, όταν τελικά του πήραν τον Ραούλ Μεϊρέλες(που ήταν τριτοτέταρτη επιλογή). Ωστόσο, ο Κροάτης πολύ δύσκολα θα πειστεί να παραμείνει στο «Γουάιτ Χαρτ Λέιν». Ακόμα κι έτσι με την επιλογή του Ζοάο Μουτίνιο το κενό του δε θα είναι αισθητό.

Το θέμα είναι πως θα μπορέσει ο Ράφαελ φαν ντερ Φάαρτ να πλαισιώσει τους άλλους δύο. Στην Πόρτο αυτό τον ρόλο είχε ο Φερνάντο Μπελούτσιστα εύκολα παιχνίδια, ενώ στα δύσκολα επιστρατευόταν πολλές φορές ο Φρέντι Γκουαρίν. Ο Φαν ντερ Φάαρτ παίζει περισσότερο ως δεύτερος επιθετικός και λιγότερο ως μέσος που θα βγαίνει και στα πλάγια για να δίνει βοήθειες και να κάνει το overlap ο μπακ.

Όσον αφορά την επίθεση τόσο στην Τσέλσι όσο και στην Πόρτο ο Μπόας επέλεγε έναν αριστεροπόδαρο (Στάριντζ και Χουλκ αντίστοιχα) να παίζει δεξιά για να συγκλίνει και να σουτάρει. Ο μόνος αριστεροπόδαρος είναι ο Γκάρεθ Μπέιλ, ο οποίος έχει συνηθίσει να παίζει περισσότερο στη γραμμή. Ακόμη, μετά το τέλος του δανεισμού του Εμάνουελ Αντεμπαγιόρ θα πρέπει να αποκτηθεί ένας παραγωγικός επιθετικός περιοχής που θα μπορεί να παίξει με τους συμπαίκτες του όπως έκανε ο Ρανταμέλ Φαλκάοστην Πόρτο και με λιγότερη επιτυχία ο Φερνάντο Τόρες στην Τσέλσι (σ.σ. δεδομένου ότι ο Μπόας δεν εμπιστευόταν τον Ντρογκμπά).

Για όλους αυτούς τους λόγους η επιλογή του Αντρέ Βίλας Μπόας φαίνεται ιδιαίτερα ριψοκίνδυνη και για τις δύο πλευρές. Ωστόσο, σε περίπτωση που όλα πάνε καλά ο μεν Ντάνιελ Λεβί θα νιώθει απόλυτα δικαιωμένος που πίστεψε σε έναν τεχνικό που είχε φύγει ως αποτυχημένος από μία άλλη αγγλική ομάδα πριν λίγο καιρό και ο δε Μπόας θα έχει δώσει τη δική του απάντηση σε όσους τον χλεύασαν στο Νησί.