Transfer Stories: Κώστας Τσιμίκας - Η ιστορία μιας ανανέωσης

Η μίνι ενότητα της καταγραφής και παρουσίασης του SPORT24, μέρους έστω, των μεταγραφικών ιστοριών του καλοκαιριού που πέρασε και έχει ως πρωταγωνιστές Έλληνες ποδοσφαιριστές διαφοροποιείται κατά τι στην περίπτωση του Κώστα Τσιμίκα.

Και αυτό γιατί κυρίως αφορά την κατάληξη που αναμένεται εντός του αμέσως επόμενου διαστήματος – βάσει τουλάχιστον τα όσα πρόσφατα δημοσιοποιήθηκαν – να οδηγήσει στην επισημοποίηση της συμφωνίας για αναπροσαρμογή και επέκταση συμβολαίου του Greek Scouser για άλλα δύο χρόνια με τη Λίβερπουλ.

Δεν είναι συζήτηση και εξέλιξη των τελευταίων ημερών ή εβδομάδων. Είναι συζήτηση που κρατάει (τουλάχιστον) από το ξεκίνημα του καλοκαιριού. Από τότε ο «Τσίμι» ήταν ενήμερος για σχετικές προσθέσεις, διαθέσεις και διαδικασία, η οποία είχε εκκινήσει και θα ξεκαθάριζε το στάτους και το μέλλον του στο «Άνφιλντ».

Όχι πως αμφισβητούνταν. Αλλά πάντα υπάρχει περιθώριο βελτίωσης, επαναπροσδιορισμού, επαναβεβαίωσης. Και αυτό ουσιαστικά ήταν το ζητούμενο όλο το καλοκαίρι στην σχέση του 27χρονου αριστερού μπακ με τους «κόκκινους».

Τα δέλεαρ της Premier και Άστον Βίλα

Η τέταρτη σεζόν στο Λίβερπουλ έχει ξεκινήσει για τον Τσιμίκα φέτος. Πέραν της ιδιαίτερης σε κάθε περίπτωση παρθενικής του, ποτέ δεν είχε αγωνιστεί λιγότερο σε αντίστοιχο χρονικό σημείο από ότι φέτος, όπου έχει πατήσει χορτάρι μόνο μπαίνοντας ως αλλαγή στο 86’ της φιλοξενίας της Μπόρνμουθ στο πλαίσιο της 2ης αγωνιστικής της Premier League στις 19 Αυγούστου.

Συνολικά, έχει κάνει 62 συμμετοχές με τους Μερσεϊσάιντερς σε όλες τις διοργανώσεις. Είκοσι δηλαδή κατά μέσο όρο την χρονιά. Αριθμός συνεπής του ρόλου που έχει στο αγωνιστικό πλάνο του Γιούργκεν Κλοπ, στο rotation μιας ομάδας του απόλυτα κορυφαίου επιπέδου, επιπέδου διεκδίκησης τίτλων τόσο στο Νησί όσο και στο Champions League.

Θα μπορούσε, άνετα, να βρίσκεται οπουδήποτε άλλου και να έχει πιο «επιφανή» ρόλο. Οι δεκάδες – χωρίς υπερβολή - προσεγγίσεις, ερωτήσεις, κρούσεις και προτάσεις που έχει δεχτεί η Λίβερπουλ όλα αυτά τα χρόνια, πρόδηλες αξίας και δυναμικής. Η απάντηση, κοινή και από κάθε ερωτηθείσα πλευρά, κοινή σε όλες. Δείγμα χαρακτηριστικό εκατέρωθεν ικανοποίησης από την ως τώρα συνεργασία.

Και στο περασμένο καλοκαίρι υπήρξαν αρκετοί… πειρασμοί αυτής της ικανοποίησης. Δεν είναι υπερβολή ο ισχυρισμός πως κάθε ομάδα της Premier League, η οποία μπήκε σε αναζήτηση αριστερού μπακ, ασχολήθηκε – άλλη περισσότερο, άλλη λιγότερο – με το κατά πόσον θα δικαιολογούνταν προϋποθέσεις για να προχωρούσε κάτι παραπάνω από μια σκέψη, μια ερώτηση.

Πιο πιεστική και δελεαστική όλων η Άστον Βίλα. Ο νέος διευθυντής των «χωριατών», ο Μόντσι, ήταν αυτός που ήθελε τον Τσιμίκα στη Σεβίλλη, αμέσως πριν η Λίβερπουλ κάνει την καθοριστική κίνηση για την αγορά του, το καλοκαίρι του ’20.

Οι συζητήσεις, τότε, με τους Ανδαλουσιάνους ήταν συνεχείς, το σημαντικότερο θέμα και το πρόβλημα τότε για να μπουν σοβαρότερα στο παιχνίδι της αγοράς του Έλληνα άσου ήταν τα περιορισμένα οικονομικά του ισπανικού συλλόγου.

Πρόβλημα που δεν λύθηκε, δεν ξεπεράστηκε ποτέ και έτσι κι αλλιώς, όταν εμφανίστηκαν οι «ρεντς», τα πάντα τελείωσαν. Ο Μόντσι, αναλαμβάνοντας αρχές καλοκαιριού πόστο στην Αστον Βίλα, ήταν μια ακόμη ενισχυτική φωνή της υποψηφιότητας του «Τσίμι» στην αναζήτηση του συλλόγου για αριστερό μπακ.

Υπομονή υπήρξε για την περίπτωση του 27χρονου ακραίου αμυντικού. Όπως υπήρξε στη συγκεκριμένη περίπτωση επαρκέστατο μπάτζετ. Πόρτες χτυπήθηκαν, αποφάσεις όμως δεν προέκυψαν για να ανοίξουν.

Και έτσι, όταν στο φινάλε της μεταγραφικής περιόδου – γιατί μέχρι τότε περίμεναν οι «βίλατζερς» - φάνηκε πως έπρεπε να στραφούν σε άλλη λύση, τα διαθέσιμα χρήματα για την προσθήκη του αριστερού μπακ, δεν έφταναν, με αποτέλεσμα η τελική επιλογή της Βίλα να είναι ο δανεισμός από την Μπαρτσελόνα του Κλεμάν Λενγκλέ.

Η Σοσιεδάδ, η Άρσεναλ, ο Τίρνι και ο Τίμπερ

Υπήρξαν και εκτός Μάγχης ανάλογες προσπάθειες, με δυναμικότερη όλων αυτή της Σοσιεδάδ. Οι Βάσκοι είχαν ιεραρχήσει την προσθήκη ενός αριστερού μπακ πολύ ψηλά στις μεταγραφικές προτεραιότητές τους. Και είχαν στοχεύσει στην Premier League ώστε να αποκτήσουν από εκεί τον «εκλεκτό» τους.

Δύο ήταν οι κύριες επιλογές τους. Ο Κίραν Τίρνι της Άρσεναλ και ο Τσιμίκας, με τον δικό μας πιθανότατα να βρίσκεται ψηλότερα από τον Σκώτσεζο. Η κρούση όμως για/προς τον διεθνή Έλληνα αντιμετωπίστηκε με επιφυλακτικότητα από κάθε μεριά (Λίβερπουλ και ποδοσφαιριστή). Τόση που παρότι δεν έγινε δεκτή με αρνητισμό, εν τούτοις ήταν αποθαρρυντική για τους τέταρτους της περυσινής La Liga.

Ειδικά μάλιστα από την στιγμή που οι «κανονιέρηδες», μετά την προσθήκη του Γιούλιαν Τίμπερ από τον Άγιαξ και την υπεραριθμία που αυτή δημιούργησε στο δικό τους αριστερό άκρο, εμφανίστηκαν πιο διατεθειμένοι να συζητήσουν την παραχώρηση του Τίρνι, ο οποίος από την πλευρά του βλέποντας πως θα έμενε εκτός πλάνων του Μικέλ Αρτέτα ήταν επίσης θετικός.

Πλάνο και κατάσταση που φάνηκε να αναιρούνται μετά τον σοβαρότατο τραυματισμό του νιόφερτου στο Λονδίνου Ολλανδού αμυντικού στο ντεμπούτο του στην PremierLeague, που πρακτικά θα του κοστίσει ολόκληρη τη σεζόν. Έτσι προς στιγμή η μοίρα και το στάτους του Τίρνι στο Emirates έδειχνε ικανό να αλλάξει, με αποτέλεσμα να παγώσουν και οι συζητήσεις με τη Σοσιεδάδ.

Οι Βάσκοι πάντα κρατούσαν ανοιχτό δίαυλο με τον Τσιμίκα, χωρίς όμως ποτέ, ούτε ο Έλληνας ποδοσφαιριστής ούτε η Λίβερπουλ να δείχνουν διάθεση για κάτι πιο αποφασιστικό, παρότι χρόνος υπήρξε (και άφθονος).

Η τρίτη εναλλακτική που παρουσιάστηκε στη Σοσιεδάδ ήταν ο Ισπανός Σέρχιο Ρεγκιλόν, εγκαταλείφθηκε όμως γρήγορα μιας και παρότι η Τότεναμ τον παραχωρούσε, ούτε ο ίδιος ήθελε να επαναπατριστεί, ούτε κυρίως, μπορούσε να βρεθεί οικονομική φόρμουλα που να ικανοποιήσει όλες τις πλευρές.

Έτσι κι αλλιώς όμως, από την στιγμή που στην Άρσεναλ αποφάσισαν πως παρότι δεν θα αποκτούσαν κάποιον άλλον αριστερό μπακ, ο Τίρνι θα εξακολουθούσε να μην υπολογίζεται, τότε τελείωσε και ο... χρόνος.

Η Σοσιεδάδ συμφώνησε με τους Λονδρέζους και παρότι είχε βγει στην αγορά δίνοντας χρήματα ακόμη και για αγορά, προσφέροντας το επιπλέον δέλεαρ της συμμετοχής και στο Champions League, εν τούτοις – και αυτό είναι ενδεικτικό της αρχικής ιεράρχησης, αλλά και της ξεκάθαρης προτίμησης των Βάσκων… - συμβιβάστηκε με τον δανεισμό του Σκωτσέζου, χωρίς option αγοράς καλύπτοντας περίπου το 50% του συμβολαίου του (1,4 εκατ. ευρώ) και δίνοντας άλλο 1,5 εκατ. ευρώ ως loan fee στην Άρσεναλ.

Την ίδια στιγμή πάνω κάτω, εκεί στα τέλη Αυγούστου, φάνηκε πως η διαδικασία αυτών των τριών (και βάλε) μηνών για την αναπροσαρμογή και επέκταση του συμβολαίου του Τσιμίκα με τη Λίβερπουλ, όδευε προς ευτυχή κατάληξη. Μένει να επισημοποιηθεί με σχετικές ανακοινώσεις.

Δεν ήταν εύκολη, ούτε και ανέφελη, κάτι απολύτως λογικό μιας και ουσιαστικά επανατοποθετεί σε γερά θεμέλια, χωρίς ερωτηματικά και αμφιβολίες, τις σχέσεις και τους ρόλους των δύο πλευρών. Με αυτόν του «Τσίμι», αλλά και το στάτους του σε ένα απολύτως κορυφαίο club όπως η Λίβερπουλ να αναγνωρίζεται μισθολογικά και να επιβραβεύεται περαιτέρω.

Να… τερματίζει για την ακρίβεια μιας και σύμφωνα με όσα προκύπτουν από την Αγγλία, η συμφωνημένη ανανέωση του συμβολαίου του για δύο ακόμη χρόνια, μέχρι δηλαδή το καλοκαίρι του 2027, θα του αποφέρει και εντυπωσιακή αύξηση στις απολαβές του (πολύ σημαντικό ζητούμενο της πλευράς του Τσιμίκα), οι οποίες εκτιμάται πως θα υπερδιπλασιαστούν.

Hats off...