Σε περίπτωση που ο Κριστιάν Τσάβες συνεχίσει εμφανίσεις ανάλογη με εκείνη της περασμένης εβδομάδας, ο ΠΑΣ Γιάννινα ίσως να αισθάνεται πιο ήρεμος αναφορικά με το θέμα της παραμονής στη Σούπερ Λίγκα.

Ο Αργεντινός ξεχώριζε στην αναμέτρηση της Νέας Σμύρνης απέναντι στον Πανιώνιο και σε πολύ μεγάλο βαθμό το τρίποντο που κατέκτησε η ομάδα του έχει την υπογραφή του. Ο 27χρονος Λατινοαμερικανός μίλησε στο Sport24.gr και ανέφερε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα που έχουν να κάνουν όχι μόνο για την ομάδα της Ηπείρου, αλλά και για τη ζωή του. Τοποθετήθηκε για το γεγονός ότι πέρυσι ήταν να αποχωρήσει και τελικά έμεινε, παραδέχεται ότι του αρέσει ο ρόλος του αρχηγού, αναφέρθηκε στο παρατσούκλι Loco (τρελός) που του έχουν κολλήσει, δεν παρέλειψε να μιλήσει για τη σχέση του με τον Εζέκιελ Λαβέτσι, ενώ δήλωσε ότι ο Ντιέγκο Σιμεόνε δεν τον έβαζε στη θέση που επιθυμούσε ο ίδιος να αγωνίζεται...

-Κριστιάν, πολύ σημαντική η νίκη με τον Πανιώνιο. Ήταν τονωτική ένεση για τη συνέχειά σας στη Σούπερ Λίγκα;

''Στόχος ομαδικός είναι να κερδίζουμε πάντα και στο τέλος θα δούμε τι έχουμε κάνει. Βλέπουμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά, μπαίνουμε στον αγωνιστικό χώρο για πάρουμε τους τρεις βαθμούς, αυτή είναι η υπόσχεση που έχουμε δώσει με όλα τα παιδιά και τον προπονητή. Στην ομάδα το κλίμα είναι απολύτως οικογενειακό, όλα τα παιδιά είναι εξαιρετικά και είμαστε μία γροθιά. Στις νίκες χαιρόμαστε όλοι μαζί, και στις ήττες υποφέρουμε πάλι όλοι μαζί. Αυτό είναι το μυστικό μας''.

-Με την εμφάνιση που πραγματοποίησες απέδειξες ότι μπορείς να αποτελέσεις τον ρόλο του ηγέτη στον ΠΑΣ...

''Προσωπικά θέλω να συνεχίσω να κάνω καλά αυτό που κάνω μέχρι τώρα, να βοηθώ τους συμπαίκτες μου κάθε μέρα και περισσότερο να πετύχουμε τους στόχους μας, συνολικά. Θέλω να αποδίδω σε αυτό το επίπεδο και στη συνέχεια της σεζόν. Ναι μου αρέσει ο ρόλος του αρχηγού, δεν το αρνούμαι. Ξεκίνησα πολύ καλά, έκανα ένα εξαιρετικό παιχνίδι στην τελευταία αναμέτρηση με τον Πανιώνιο και μου αρέσει αυτός ο ρόλος, δεν έχω πρόβλημα να τον αναλάβω."

-Δεν ήταν βέβαιο ότι θα έμενες πέρυσι στον ΠΑΣ Γιάννινα. Τι άλλαξε και έμεινες;

"Πέρυσι τον Ιανουάριο υπήρχε ένα πρόβλημα με την κόρη μου που ήταν Αργεντινή και έπρεπε να επιστρέψω στη χώρα μου, γι' αυτό και έγινε όλη αυτή η αναστάτωση. Ήταν λόγος οικογενειακός. Αλλά τελικά το πρόβλημα λύθηκε και ευτυχώς είμαι εδώ και πηγαίνουν όλα καλά. Όλα, τώρα είναι καλά."

- Έχεις σκεφτεί να παίξεις σε μεγαλύτερη ομάδα από τον ΠΑΣ Γιάννινα;

"Σίγουρα, θα ήθελα να παίξω κάποια στιγμή σε μία μεγάλη ομάδα του πρωταθλήματος. Είχα την ευκαιρία να το κάνω με τη Νάπολι και ήταν μοναδική εμπειρία. Αλλά τώρα είμαι συγκεντρωμένος 100% στον ΠΑΣ. Δεν σκέφτομαι τίποτε άλλο. Εάν έρθει στο μέλλον εκείνη η στιγμή, θα το σκεφτώ, αλλά τώρα ξεκαθαρίζω το μυαλό είναι στο πως η ομάδα μου θα κερδίζει συνέχεια."

- Πώς και σου έχουν... κολλήσει το παρατσούκλι Loco (τρελός);

"Είναι με την καλή έννοια. Στην ισπανική γλώσσα το τρελός έχει θετική έννοια, και μου αποδόθηκε για τις ντρίμπλες που έκανα στον αγωνιστικό χώρο, κυρίως στη θητεία μου με τη φανέλα της Σαν Λορένσο. Οι Αργεντινοί δεν δυσκολεύονται να βγάζουν παρατσούκλια".

-Αληθεύει ότι με τον Εζέκιελ Λαβέτσι της Παρί Σεν Ζερμέν έχεις εξαιρετική σχέση;

"Ένας από τους καλύτερους φίλους που έχω αποκτήσει μέσα από το το ποδόσφαιρο είναι ο αυτός, ναι. Και με τον Καμπανιάρο έχω καλή σχέση, αλλά ο Λαβέσι είναι κολλητός μου. Έχουμε περάσει χρόνο και στη Νάπολη και στο Αλμάγρο για καφέ, για φαγητό. Γενικά είμαστε καλοί φίλοι. Είναι τρομερό παιδί. Αυτά που βλέπετε στην τηλεόραση ισχύουν. Είναι πειραχτήρι, δεν σε αφήνει σε ησυχία. Θέλω να πάω να τον δω στο Παρίσι, δεν τα έχω καταφέρει ακόμη".

-Στη Σαν Λορένσο είχες προπονητή τον Ντιέγκο Σιμεόνε; Πώς ήταν τα πράγματα εκεί μαζί του;

"Είναι ένας από τους καλύτερους προπονητές στον κόσμο, έστω και αν δεν με έβαζε στη θέση μου. Ήθελε να παίζω εξτρέμ, δεν μου ήταν εύκολο γιατί θέλω έναν πιο επιτελικό ρόλο. Είναι πολύ απλός σαν άνθρωπος και σαν προπονητής. Αυτό που κάνει διαφορετικά από τους άλλους προπονητές και για το οποίο ξεχωρίζει είναι ότι οι προπονήσεις του, έχουν τη μορφή αναμετρήσεων. Δηλαδή είναι σαν να παίζεις κανονικό αγώνα, με την ίδια ένταση''.