Τσάβες, ο 20ος Αργεντινός του Παναθηναϊκού
Ο Αντρές Τσάβες είναι ο 20ός Αργεντινός παίκτης στην ιστορία του Παναθηναϊκού και το Sport24.gr θυμίζει παικταράδες και αποτυχημένες μεταγραφές από τη χώρα του τάνγκο με το τριφύλλι στο στήθος...
Η "ερωτική" σχέση που έχουν αναπτύξει οι φίλοι του Τριφυλλιού με τους Αργεντινούς ποδοσφαιριστές κρατά... περίπου 40 χρόνια. Το ταμπεραμέντο των "γκαούτσος", το εξωτικό στοιχείο που τους συνοδεύει και η τεχνική τους κατάρτιση έτυχαν της αποδοχής και της λατρείας από τους "πράσινους" οπαδούς. Βέβαια, όπως η κάθε σχέση, έτσι και αυτή έχει τα πάνω και τα κάτω της. Όπου πάνω, βλέπε Βερόν, Γκονζάλες, Λέτο, Μπορέλι, Ρότσα και όπου κάτω, βάλε Γκραμάχο, Μπάλιαν, Ρομέρο και Ρινάλντι...
Ο Αντρές Τσάβες είναι ο 20ός ποδοσφαιριστής από την Αργεντινή, ο οποίος θα αγωνιστεί στον Παναθηναϊκό και έχει τις προϋποθέσεις για να πετύχει. Φυσικά, όπως συμβαίνει με κάθε μεταγραφή, η κατάληξή της θα κριθεί στο γήπεδο. Εάν θα τον θυμούνται για τα γκολ του, για την αστοχία του ή αν θα τον ξεχάσουν γρήγορα... Το Sport24.gr κάνει μία αναδρομή στους πέντε πιο ξεχωριστούς Αργεντινούς και θυμάται όλους τους συμπατριώτες τους, οι οποίοι αγωνίστηκαν για το Τριφύλλι, συνοδευόμενους από τα στατιστικά τους.
Χουάν Ραμόν Βερόν
Ο "μπρούχα" (σ.σ. η μάγισσα) αποτέλεσε τον πιο φημισμένο Αργεντινό ποδοσφαιριστή που ήρθε στον Παναθηναϊκό. Συνάμα ήταν ο πρώτος ξένος, έστω και αν αποκτήθηκε ως... εγγονός του... Έλληνα Πέτρου Κατσούλη. Παίζοντας ως ακραίος κυνηγός στα αριστερά, με τη μοναδική τεχνική του προσέφερε άφθονες στιγμές απόλαυσης, αλλά και ταλαιπωρίας στους αντίπαλους αμυντικούς. Και παρά λίγο να μην αποκτηθεί επειδή ήταν τραυματίας...
Στη χώρα του εθεωρείτο ως ένας από τους καλύτερους επιθετικούς χαφ της δεκαετίας του '60, αγωνιζόμενος στη μεγάλη Εστουντιάντες των τριών πρωταθλημάτων Αργεντινής και των τριών Κόπα Λιμπερταδόρες. Γεννημένος στις 8 Nοεμβρίου 1944, κατέκτησε το Διηπειρωτικό Kύπελλο με την Eστουντιάντες το 1968 και έπαιξε 28 φορές στην Eθνική Aργεντινής (8 γκολ). Tο καλοκαίρι του 1972 τον πρότεινε στον Παναθηναϊκό ο Πούσκας και ο «Iνδιάνος» φόρεσε τα «πράσινα».
Στα δύο χρόνια που έμεινε στην Ελλάδα, σε 57 ματς σκόραρε 23 γκολ, χωρίς να κερδίσει κάποιο τίτλο.
Χουάν Ραμόν Ρότσα
Αναμφίβολα ο Αργεντινός με τη μεγαλύτερη προσφορά στον Παναθηναϊκό. Διέθετε ταλέντο, άψογη τεχνική και οργανωτικές ικανότητες. Για πολλά χρόνια ο Παναθηναϊκός στηρίχτηκε στη φαντασία του και αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο της μεσαίας γραμμής.
Γεννήθηκε στις 8 Mαρτίου 1954 στο Σάντο Nτόμε του Kοριέντε και ξεκίνησε την καριέρα του στη Nιους Oλντ Mπόις. Tο 1975 προτάθηκε στον Παναθηναϊκό, όμως, τελικά κατέληξε στην Mπαρακίλα Tζούνιορς της Kολομβίας. Oι «πράσινοι» τον απέκτησαν το καλοκαίρι του 1979 από την Mπόκα Tζούνιορς. Φόρεσε 12 φορές τη φανέλα της Εθνικής Αργεντινής, ενώ με το Τριφύλλι είχε συνολικά 226 συμμετοχές με 13 γκολ.
Μετά την ολοκλήρωση ποδοσφαιρικής του καριέρας υπηρέτησε τον Παναθηναϊκό ως προπονητής, σκάουτ στη Λατινική Αμερική και προπονητής στην ακαδημία, όμως διέκοψε πρόσφατα τη συνεργασία του με την ΠΑΕ.
Χουάν Χοσέ Μπορέλι
Εξαιρετικά προικισμένος ποδοσφαιριστής, ο οποίος όμως μόνο για δύο χρόνια βοήθησε τον Παναθηναϊκό ανάλογα με τις δυνατότητες του. Τη μαγική διετία 1994-1996, ο "Χότα-Χότα" ήταν το μυαλό της ομάδας, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για να σκοράρει ο Βαζέχα. Ήταν η εποχή που το σύνθημα "Μπορέλι μαγεία, Βαζέχα ευστοχία" δονούσε κάθε Κυριακή το "Σπύρος Λούης".
Γεννήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 1970 στο Σαν Iσιντόρο του Mπουένος Άιρες και οι «πράσινοι» τον απέκτησαν από τη Pίβερ Πλέιτ το καλοκαίρι του 1991. Στην αρχή της «πράσινης» καριέρας του αμφισβητήθηκε έντονα. Όμως, από την ημέρα που ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της ομάδας ο Pότσα (στην πρώτη θητεία του), αναγεννήθηκε και έγινε ο ηγέτης του Παναθηναϊκού.
H αποχώρησή του τον Δεκέμβριο του 1996 (πήρε μεταγραφή στην ισπανική Oβιέδο) επηρέασε αγωνιστικά την ομάδα. Με τη φανέλα του Παναθηναϊκού αγωνίστηκε σε 93 αγώνες και πέτυχε 25 τέρματα.
Εζέκιελ Γκονζάλες
Η έλευση του στην Παιανία σηματοδότησε την επιστροφή του Παναθηναϊκού στους τίτλους τη σεζόν 2003-2004, μετά από μία στείρα επταετία. Σε μία μαχητική και δυναμική ομάδα, ο Αργεντινός πρόσθεσε ποιότητα και φαντασία, αποτελώντας το απρόσμενο όπλο στη φαρέτρα του Γιτζάκ Σουμ, για την ολική επαναφορά του δευτέρου γύρου.
Ο Έκι πήγε στον Παναθηναϊκό στις 31 Ιανουαρίου του 2004, την τελευταία μέρα των μεταγραφών και τον υποδέχτηκαν εκατοντάδες οπαδοί. Οι επόμενες σεζόν δεν ήταν εξίσου παραγωγικές σε τίτλους, παρότι ο ίδιος χάρισε στιγμές ποδοσφαιρικής μαγείας στους πράσινους. Δυστυχώς, μετά το σοβαρό τραυματισμό του την 1η Ιουλίου του 2006 δεν επανήρθε ποτέ και το καλοκαίρι του 2008 αποχαιρέτησε τους πράσινους, έχοντας προλάβει να τσακωθεί με τον Ζοσέ Πεσέιρο και αρκετούς συμπαίκτες του...
Γεννήθηκε στο Ροζάριο Σαντα Φε στις 10 Ιουλίου του 1980 και έφτιαξε το όνομα του με τη φανέλα της τοπικής Ροζάριο, απ' όπου τον απέκτησε ο Παναθηναϊκός. Είχε περάσει από τη Μπόκα Τζούνιορς και τη Φιορεντίνα, ενώ με το Τριφύλλι αγωνίστηκε σε 72 ματς και σκόραρε 14 φορές.
Σεμπάστιαν Λέτο
Ο τελευταίος των μεγάλων Αργεντινών του Τριφυλλιού, ο οποίος δέθηκε με τον κόσμο και παραλίγο να οδηγήσει τον Παναθηναϊκό στον τίτλο του πρωταθλητή το 2012. Κάτι που πιθανότατα θα κατάφερνε εάν δεν τραυματιζόταν. Με μαγικό αριστερό πόδι, έκανε άνω κάτω τη δεξιά πτέρυγα κάθε αντιπάλου και υπό τις οδηγίες του Ζεσουάλδο Φερέιρα μετατράπηκε σε έναν ολοκληρωμένο επιθετικό.
Αποκτήθηκε από τον Παναθηναϊκό στις 23 Ιουνίου του 2009 από τη Λίβερπουλ, αποτελώντας το "χτύπημα" του Νικόλα Πατέρα στον Ολυμπιακό, αφού την προηγούμενη σεζόν αγωνίστηκε στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης". Καθιερώθηκε άμεσα στην ενδεκάδα, είχε σημαντικό μερίδιο στην κατάκτηση του νταμπλ και με δικό του γκολ ο Παναθηναϊκός επικράτησε 1-0 του Άρη στον τελικό του Κυπέλλου. Από τις πιο ισχυρές προσωπικότητες της Παιανίας, μετά την αποχώρηση του Σισέ εξελίχτηκε στον ηγέτη της ομάδας, αλλά από τον Ιανουάριο του 2012 και έπειτα, το πρόβλημα στον χόνδρο τον λύγισε.
Γεννήθηκε στις 30 Ιουνίου του 1986 στην πόλη Αλεχάντρο Κορν και αναδείχθηκε από τα τμήματα υποδομής της Λανούς. Τον αγόρασε η Λίβερπουλ το καλοκαίρι του 2007, αλλά το πρόβλημα με το διαβατήριο δεν του επέτρεψε να παίξει. Πέρασε μία σεζόν στον Ολυμπιακό (2008-09) και έπειτα εντάχθηκε στο Τριφύλλι, όπου είχε 94 συμμετοχές με 27 γκολ. Ο Λέτο είναι ο μόνος Αργεντινός που έκανε το repeat με το Τριφύλλι στο στήθος, βοήθησε πολύ στη δεύτερη θητεία του, όμως ο Μαρίνος Ουζουνίδης αποφάσισε να μην τον κρατήσει στο ρόστερ της νέας σεζόν.
Οι αφανείς, οι απαρατήρητοι και οι άσημοι
Οι προαναφερόμενοι είναι οι πιο αναγνωρίσιμοι Αργεντίνοι οι οποίοι φόρεσαν τη φανέλα του Παναθηναϊκού, αλλά δεν είναι οι μόνοι. Συνολικά, 19 "γκαούτσος" αγωνίστηκαν με τα πράσινα και ο Κριστιάν Τσάβες είναι ο 20ος. Όμως, εκτός από τους επιτυχημένους Αργεντινούς, υπάρχουν και αυτοί που έμειναν στη μετριότητα ή ακόμα χειρότερα, καταγράφηκαν ως αποτυχημένες επιλογές.
Επί παραδείγματι, ο Όσκαρ Αλβάρες με 57 γκολ σε 120 παιχνίδια κρίνεται ως ένας αποτελεσματικός επιθετικός, ενώ οι περισσότεροι φίλοι του Τριφυλλιού θυμούνται το "αρχοντικό" στυλ παιχνιδιού του Φερνάντο Γκαλέτο (του αποκαλούμενου "Κόμη") παρότι ποτέ δεν ανέπτυξαν σχέσεις λατρείας μαζί του. Σε αντίθεση με τον Λουτσιάνο Φιγκερόα, ο οποίος λατρεύτηκε για τους λίγους μήνες που έμεινε στην Αθήνα και τα λίγα γκολ που σκόραρε. Ο Κριστιάν Λεντέσμα έμεινε λίγους μήνες και δεν πρόλαβε να δώσει πολλά, παρότι οδήγησε την ομάδα στους ομίλους του Europa League.
Δεν έλειψαν και οι Αργεντινοί οι οποίοι πέρασαν απαρατήρητοι, όπως ο Αρτέμιο Γκραμάχο, ο Ραούλ Μπάλιαν και ο Ούγκο Ντελγκάδο, ενώ άλλοι παρότι πήραν ευκαιρίες δεν έπεισαν, όπως ο Σεμπαστιάν Ρομέρο και ο Λαουτάρο Ρινάλντι, ο οποίος ουσιαστικά παραθερίζει στην Αθήνα...
Ας τους δούμε αναλυτικά:
Ονοματεπώνυμο | Χρονική περίοδος | Συμμετοχές / Γκολ |
Κάρλος Λινάρης | 1971 - 1973 | 3/0 |
Χουάν Ραμόν Βερόν | 1972 - 1974 | 57/23 |
Αρτέμιο Γκραμάχο | 1972 - 1974 | 9/2 |
Όσκαρ Αλβάρες | 1976 - 1980 | 120/57 |
Ραούλ Μπάλιαν | 1976 - 1977 | 11/0 |
Χουάν Ρότσα | 1979 - 1989 | 226/13 |
Ρομπέρτο Αγουερόπολις | 1980 - 1982 | 26/0 |
Ραούλ Αλφάρο | 1980 - 1981 | 12/2 |
Λούις Αντρεούτσι | 1980 - 1981 | 18/4 |
Ούγκο Ντελγκάδο | 1991 - 1992 | 1/0 |
Χουάν Χοσέ Μπορέλι | 1991 - 1997 | 93/25 |
Φερνάντο Γκαλέτο | 1999 - 2002 | 90/2 |
Εζέκιελ Γκονζάλες | 2003 - 2008 | 72/14 |
Σεμπαστιάν Ρομέρο | 2006 - 2008 | 59/5 |
Σεμπαστιάν Λέτο | 2009-2013 2016 - 2017 |
141/43 |
Λουτσιάνο Φιγκερόα | 2013 | 23/8 |
Λούκας Βιγιαφάνιες | 2016 - σήμερα | 58/5 |
Κριστιάν Λεντέσμα | 2016 | 15/4 |
Λαουτάρο Ρινάλντι | 2016 - 2017 | 16/0 |
Αντρές Τσάβες | 2017 - σήμερα | -/- |