Τζόρβας: "Είχαμε το καλύτερο ρόστερ"
"Είχαμε το καλύτερο ρόστερ", είπε ο Τζόρβας. Τι δήλωσε για Τεν Κάτε, Νιόπλια και Εθνική Ελλάδας
Ο πορτιέρο του ΠΑΟ έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα "Ο Κόσμος του Επενδυτή" και μίλησε για το νταμπλ, την φιέστα που ακολούθησε, το Μουντιάλ αλλά και την αλλαγή στην τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού, αναγνωρίζοντας την προσφορά του Νίκου Νόμπλια στην ομάδα. Αναλυτικά η συνέντευξη:
Έχουν περάσει μόνο λίγα εικοσιτετράωρα από τη φιέστα. Οι εντυπώσεις;
" Ήταν κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα. Η ιδέα να βρεθούν οι παλιές δόξες με τους εν ενεργεία ποδοσφαιριστές ήταν πρωτότυπη και έδωσε την ευκαιρία στον κόσμο -ειδικά στους μικρότερους- να δουν πολύ μεγάλους παίκτες στον φυσικό τους χώρο. Στην παρουσίαση και στην απονομή, έζησα στιγμές που δεν μπορώ να τις ξεχάσω, να τις βγάλω από το μυαλό μου. Θα τις σκέφτομαι για πάντα και θα έχω συνεχώς στη μνήμη μου το χειροκρότημα που μας χάρισε ο κόσμος".
Και στη φιέστα το 2004 στη Λεωφόρο, ήσουν παρών…
"Ναι, αλλά εκεί ήταν εύκολο για τον οποιοδήποτε να μπει στον αγωνιστικό χώρο. Δεν χαρήκαμε τη γιορτή όσο θα θέλαμε και το ματς ανάμεσα στους ποδοσφαιριστές που είχαμε προγραμματίσει δεν έγινε ποτέ. Πάντως, και εκείνος ο τίτλος ήταν μοναδικός. Τον θέλαμε πολύ και είχε μεγάλη βαρύτητα, καθώς ήρθε στα "δύσκολα" χρόνια του Παναθηναϊκού, όταν όλοι ζητάγαμε έναν πρωτάθλημα".
Αυτό το νταμπλ, όμως, σίγουρα έχει ξεχωριστή σημασία για σένα σε σχέση με εκείνο πριν από έξι χρόνια, γιατί φέτος καθιερώθηκες ως βασικός γκολκίπερ του Παναθηναϊκού…
" Αυτό που λέω και στους μικρότερους σε ηλικία παίκτες που είναι τώρα στην ομάδα και δεν πήραν συμμετοχές είναι ότι στέφθηκαν πρωταθλητές. Γιατί μια ομάδα είναι ένας μηχανισμός. Όλοι οι παίκτες είναι σημαντικοί, γιατί ο καθένας βοηθά στο δικό του κομμάτι. Σίγουρα βέβαια, όταν παίζεις 26-27 ματς, όσα έπαιξα εγώ φέτος, είναι ακόμα καλύτερα, αλλά στο τέλος, όταν φοράς στο στήθος το μετάλλιο, είσαι πρωταθλητής".
Από την αρχή της σεζόν, ο Παναθηναϊκός, με τόσες μεταγραφές, μεγάλο μπάτζετ και τη στήριξη του κόσμου, είχε την πίεση ότι πρέπει να πετύχει, να κερδίσει κάτι, ύστερα από τόσα χρόνια χωρίς τίτλο. Εσύ ένιωσες κάποια στιγμή βάρος που δεν μπορούσες να σηκώσεις;
" Όχι. Θα ήταν βέβαια ψέμα να πούμε ότι όλοι μας δεν παίζαμε κάτω από πολύ μεγάλη πίεση, αλλά ήταν κάτι που δεν μας δημιούργησε ποτέ πρόβλημα να αγωνιστούμε όπως πρέπει. Νομίζω ότι αυτό το αποδείξαμε. Πάντως, σίγουρα υπήρχε μεγάλο βάρος και σε περίπτωση αποτυχίας η ομάδα ίσως έπρεπε να κάνει restart. Οπότε ήταν πολύ σημαντικό για μας που δώσαμε αυτό το τρόπαιο στον κόσμο, αν και για μένα πιο σημαντικό είναι να διατηρήσουμε ό,τι πετύχαμε και την επόμενη χρονιά".
Ποια ήταν η καλύτερη στιγμή της χρονιάς και ποια η χειρότερη; Ποιες ξεχωρίζεις;
" Υπήρχαν πολλές καλές στιγμές, αυτή είναι η αλήθεια. Όχι μόνο για τον Παναθηναϊκό, καθώς θα σου θυμίσω την πρόκριση της Εθνικής στο Μουντιάλ μέσα στην Ουκρανία. Ήταν κάτι το συγκλονιστικό, και όποιος έχει φορέσει τη φανέλα της εθνικής ομάδας καταλαβαίνει τι εννοώ. Για να γυρίσουμε στον Παναθηναϊκό πάντως, ξεχωρίζω τη λήξη του αγώνα με τον Ηρακλή, όταν σφραγίσαμε το πρωτάθλημα, αλλά και το φινάλε του τελικού του κυπέλλου.
Πολύ όμορφα συναισθήματα! Κάτι κακό δεν κρατώ, δεν υπάρχει κάτι που να θέλω να σβήσω από τη μνήμη μου. Δεν μας προβλημάτισε κάτι σε βαθμό που να μας βγάλει από την τροχιά μας και να χάσουμε ένα από τα δύο τρόπαια τα οποία διεκδικούσαμε. Η Ευρώπη είναι κάτι διαφορετικό. Εκεί φθάνεις μέχρι κάποιο σημείο, δίνεις χαρά στον κόσμο, αλλά τελικά στο ταμείο μένουν πάντα το πρωτάθλημα και το κύπελλο
".
Πόσο δύσκολο είναι για έναν τερματοφύλακα να περιμένει υπομονετικά και να προπονείται μέχρι να του δοθεί η ευκαιρία να παίξει; Κάποιοι φθάνουν 30 χρονών, για να πάρουν φανέλα βασικού…
" Σκέψου όμως σε τι σημείο έχουμε φθάσει, που όλος ο κόσμος μού λέει ότι στα 27-28 μου χρόνια είμαι μικρός και έχω ακόμα περιθώρια! Αυτό είναι αστείο, έτσι και το σκεφτείς. Μόνο στην Ελλάδα θεωρούμε μικρό έναν τερματοφύλακα σ’ αυτή την ηλικία! Δύο από τους καλύτερους τερματοφύλακες στον κόσμο, ο Κασίγιας και ο Βαλντές, έπαιξαν από μικροί βασικοί σε πολύ μεγάλες ομάδες και έφθασαν σε σπουδαίες διακρίσεις και τρόπαια.
Σε προσωπικό επίπεδο λοιπόν, θα ήθελα από πέρυσι, στην πρώτη μου σεζόν στον Παναθηναϊκό, να είχα καταφέρει να κάνω κάτι καλύτερο, αλλά τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα υπολόγιζα. Είχα έρθει από τον ΟΦΗ, όπου έκανα ένα γεμάτο πρωτάθλημα και θα ήταν ιδανικό να είχα πάρει μια δεύτερη σεζόν με πολλά παιχνίδια, αλλά στο ποδόσφαιρο δεν μπορείς να προγραμματίζεις. Είναι όλα πολύ απρόβλεπτα. Πρέπει απλά να έχεις υπομονή και να δουλεύεις πολύ σκληρά, πολύ περισσότερο από τους υπόλοιπους που αγωνίζονται βασικοί, για να μπορέσεις να αρπάξεις την ευκαιρία, όταν αυτή έρθει
".
Πες μου τον πιο απλό λόγο που σου έρχεται στο μυαλό, για τον οποίο πήρε ο Παναθηναϊκός το πρωτάθλημα…
" Είχαμε με πολύ διαφορά από τους υπόλοιπους το καλύτερο ρόστερ. Τεράστιας εμβέλειας ποδοσφαιριστές και μια ομοιογένεια που διατηρήθηκε καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν, ακόμα και στις δύσκολες στιγμές".
Αισθάνεσαι ότι είναι ένα πρωτάθλημα που έπρεπε να έχει έρθει νωρίτερα;
" Και πριν από το 2004 και μετά, ο Παναθηναϊκός είχε την ευκαιρία να διεκδικήσει πρωταθλήματα. Για κάποιους λόγους, δεν τα κατέκτησε. Νομίζω ότι ο καθένας έχει τη γνώμη του πάνω σ’ αυτό το θέμα, δεν χρειάζεται να πω και τη δική μου, για να δημιουργήσω εντυπώσεις ή αναστάτωση! Σ' αυτά τα 13 χρόνια, που ο Ολυμπιακός πήρε τα 12 πρωταθλήματα, ενδεχομένως να έπρεπε συνολικά να έχει τα περισσότερα, αλλά κι άλλες ομάδες άξιζαν να είχαν πάρει κάποια από αυτά. Σ’ αυτά τα 13 χρόνια, ο Παναθηναϊκός έπρεπε δικαιωματικά να έχει πάρει περισσότερα πρωταθλήματα".
Τελευταίο ματς της σεζόν ήταν το κύπελλο. Υπήρχε παραπάνω πίεση για την κατάκτηση του νταμπλ; Πιστεύεις ότι, αν τελικά δεν παίρνατε το κύπελλο και επειδή η τελευταία γεύση μένει, θα δίνατε τροφή στους αμφισβητίες;
" Νομίζω ότι στο συγκεκριμένο παιχνίδι τελικά τη μεγαλύτερη πίεση την είχε ο Άρης, ο οποίος, όταν δέχθηκε το γκολ, πραγματικά κατέρρευσε. Και νομίζω ότι είχε περισσότερο άγχος από μας, γιατί έχει πάρα πολλά χρόνια να πάρει έναν τίτλο. Ο κόσμος του το ζήταγε πάρα πολύ έντονα, όπως ζήταγε και ο δικός μας το πρωτάθλημα. Σίγουρα, πάντως, ήταν το ιδανικό τελείωμα, όπως συνδυάστηκαν οι δύο τίτλοι".
Κεφάλαιο εθνική ομάδα. Με το χέρι στην καρδιά, τι μπορεί να πετύχει η Εθνική στο Μουντιάλ;
" Το μεγάλο στοίχημα ήταν να πάμε. Λέγαμε ότι αν προκριθούμε είναι επιτυχία, γιατί έχουμε μία μόνο συμμετοχή στην ιστορία του ποδοσφαίρου μας και θα ήταν σημαντική ευκαιρία για την τωρινή γενιά να διεκδικήσει κάτι καλό. Τώρα, ο στόχος είναι να προκριθούμε στην επόμενη φάση και, αν τα καταφέρουμε, θα είναι μια ακόμα μεγάλη επιτυχία. Αυτό που θέλουμε πάση θυσία είναι μια αξιοπρεπής παρουσία που θα κάνει περήφανους τους Έλληνες που θα είναι εκεί. Ας μην ξεχνάμε ότι θα βρεθούμε απέναντι σε παίκτες που παίζουν σε πολύ μεγαλύτερα πρωταθλήματα από το δικό μας, γι’ αυτό και πρέπει να κάνουμε την υπέρβαση".
Στην Ευρώπη επικρατεί μια μανία με τον Λιονέλ Μέσι, ο οποίος σπάει όλα τα ρεκόρ και κάνει στο γήπεδο μαγικά πράγματα. Όταν τον βλέπεις στην τηλεόραση, περνάει από το μυαλό σου τι θα κάνεις σε περίπτωση που βρεθείς απέναντί του μέσα στο γήπεδο;
" Για μένα είναι με διαφορά ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του κόσμου, από τη μέρα που εμφανίστηκε. Από το πρώτο παιχνίδι, πριν από χρόνια, έδειξε ότι είναι τεράστιος παίκτης. Δεν ξέρουμε ακόμα αν θα παίξω εγώ στο ματς με την Αργεντινή. Στην υποθετική ερώτηση, λοιπόν, πώς θα αντιδράσω αν βρεθώ απέναντί του, θα σου απαντήσω ότι εκείνη τη στιγμή δεν σκέφτεσαι τίποτα. Όταν αγωνίζεσαι, δεν βλέπεις τον άλλο στα μάτια, δεν τον αναγνωρίζεις. Κοιτάς να κάνεις καλύτερα τη δουλειά σου, στη δική μου περίπτωση να μη δεχθείς γκολ".
Τελικά, υπάρχει αυτός ο περιβόητος φόβος του τερματοφύλακα πριν από το πέναλτι; Εσύ είσαι ο ειδικός για να απαντήσεις…
" Όχι, είναι μύθος. Φόβο και ανησυχία έχει αυτός που σουτάρει, μήπως το χάσει. Στον τερματοφύλακα δεν υπάρχει περίπτωση κανείς να του καταλογίσει κάτι αν το φάει. Είναι πραγματικά η φάση που ο τερματοφύλακας δεν νιώθει καμία ευθύνη".
Πολλοί λένε ότι η αλλαγή προπονητή στο χρονικό σημείο που έγινε ήταν κομβική, για να αλλάξει το μομέντουμ και να δώσει στον Παναθηναϊκό την ώθηση που χρειαζόταν. Συμφωνείς;
" Φαντάζομαι ότι, για να πάρουν στη διοίκηση αυτή την απόφαση, σκέφτηκαν πολύ περισσότερο από τον καθένα τι έπρεπε να γίνει για τον σύλλογο. Για τον τερματοφύλακα, είτε είναι στον πάγκο ο κύριος Τεν Κάτε, είτε ο κύριος Νιόπλιας, είτε άλλος προπονητής, η δουλειά που πρέπει να κάνει δεν αλλάζει. Άλλωστε, τα τεχνικά κομμάτια της θέσης μου τα συζητάω με τον δικό μου προπονητή, τον κύριο Αλεξούδη. Ίσως πάντως ήταν καλύτερα που έγινε η αλλαγή και είχαμε τον Νίκο Νιόπλια όσο πλησιάζαμε στο τέλος".
Τι νέο δηλαδή έφερε στην ομάδα ο Νιόπλιας, τι άλλαξε;
" Άλλαξε το κλίμα, έφερε ηρεμία. "Κέρδισε" τους ποδοσφαιριστές, τους έκανε να μην έχουν αμφιβολίες για το πρόσωπό του και έδωσε σε όλους αγωνιστική αυτοπεποίθηση. Το ποδόσφαιρο είναι 100% ψυχολογικό παιχνίδι. Διαρκώς, όλα εξαρτώνται από το πώς είσαι. Αν είσαι ήρεμος, φέρνεις επιτυχίες. Νομίζω ότι με τον κύριο Τεν Κάτε η ομάδα δεν ήταν απόλυτα ήρεμη και γι’ αυτό είχαμε και μεγάλες αγωνιστικές μεταπτώσεις από παιχνίδι σε παιχνίδι".
Χωρίς να θέλω να παραβιάσεις το άβατο των αποδυτηρίων, αυτό ήταν το μεγαλύτερο λάθος του Τεν Κάτε που τελικά του κόστισε;
" Δεν θέλω να επεκταθώ πολύ στο συγκεκριμένο κομμάτι. Αφενός είναι οικογενειακό μας θέμα και αφετέρου μιλάμε για ένα πρόσωπο που έχει ήδη φύγει. Και δεν είναι τίμιο να μιλάς για κάποιον που σε αυτή τη φετινή επιτυχία, ήταν βασικός συντελεστής για 13 παιχνίδια πρωταθλήματος. Άρα μεγάλο μερίδιο στην επιτυχία έχει και αυτός".
Πώς ονειρεύεσαι την επόμενη μέρα, την επόμενη σεζόν;
" Δεν θέλω να κοιτάω πολύ μακριά ούτε να σκέφτομαι τι θα γίνει έπειτα από χρόνια ή τι θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει. Σίγουρα, πάντως, θέλουμε να έχουμε ακόμα πιο δυνατό σύνολο και να προσφέρουμε ακόμα καλύτερο θέαμα στον κόσμο. Έχουμε ως ομάδα αυτή τη δυνατότητα, γιατί ο Παναθηναϊκός διαθέτει πολύ μεγάλους και ποιοτικούς παίκτες. Αν σκεφτώ λίγο πιο μακροπρόθεσμα, θα ήθελα να «ξεφύγουμε» και λίγο στην Ευρώπη!"
Πιστεύεις ότι φέτος χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία για μια σπουδαία πορεία;
" Όχι, δεν νομίζω. Στο Europa League, εκεί που φθάσαμε, οι ομάδες που είχαν μείνει πάνω-κάτω δεν είχαν τεράστιες διαφορές. Ήταν στο ίδιο επίπεδο. Έτσι, ακόμα κι αν κάποιος έχει καλύτερο ρόστερ, οι πιθανότητες είναι μοιρασμένες. Το είδαμε αυτό παίζοντας με τη Ρόμα, που στα χαρτιά ήταν καλύτερη και πιο ποιοτική ομάδα από εμάς. Το ίδιο, αλλά από τη ανάποδη, έγινε στην κόντρα με τη Σταντάρ, από την οποία θεωρητικά είμαστε καλύτεροι, αλλά χάσαμε την πρόκριση".
Καταφέρατε πάντως να κάνετε ξανά όλη την Ευρώπη να μιλάει για σας όταν αποκλείσατε τη Ρόμα...
" Ήταν δύο συγκλονιστικά παιχνίδια. Και το πρώτο παιχνίδι στο Ολυμπιακό Στάδιο, όπου καταφέραμε να κάνουμε την ανατροπή, αλλά και η ρεβάνς μέσα στη Ρώμη, όπου μάλιστα βρεθήκαμε πίσω στο σκορ και πάλι καταφέραμε να ανατρέψουμε την εις βάρος μας κατάσταση".
Του χρόνου, πάντως, θα είστε απευθείας στους ομίλους του Champions League. Πες μου ποια από τις μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες θα ήθελες να αντιμετωπίσεις, ποια βλέπεις ως μεγάλη πρόκληση;
" Αν και είναι δύσκολο να γίνει αυτό, μακάρι τουλάχιστον στην αρχή να αποφύγουμε τα μεγαθήρια. Ελλάδα και Ευρώπη είναι συγκοινωνούντα δοχεία, και εννοώ μ’ αυτό ότι μια κακή εμφάνιση και ήττα, όπως αυτή με τη Σταντάρ, μπορεί να έχει αντίκτυπο και στο ελληνικό πρωτάθλημα: να επηρεάσει τους παίκτες, να απογοητεύσει τον κόσμο και να περάσει όλη αυτή την αρνητική αύρα. Οπότε, πραγματικά εύχομαι να έχουμε μια καλή κλήρωση, έναν βατό όμιλο και να καταφέρουμε να προκριθούμε στα νοκ άουτ παιχνίδια".
Έχουν περάσει μόνο λίγα εικοσιτετράωρα από τη φιέστα. Οι εντυπώσεις;
" Ήταν κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα. Η ιδέα να βρεθούν οι παλιές δόξες με τους εν ενεργεία ποδοσφαιριστές ήταν πρωτότυπη και έδωσε την ευκαιρία στον κόσμο -ειδικά στους μικρότερους- να δουν πολύ μεγάλους παίκτες στον φυσικό τους χώρο. Στην παρουσίαση και στην απονομή, έζησα στιγμές που δεν μπορώ να τις ξεχάσω, να τις βγάλω από το μυαλό μου. Θα τις σκέφτομαι για πάντα και θα έχω συνεχώς στη μνήμη μου το χειροκρότημα που μας χάρισε ο κόσμος".
Και στη φιέστα το 2004 στη Λεωφόρο, ήσουν παρών…
"Ναι, αλλά εκεί ήταν εύκολο για τον οποιοδήποτε να μπει στον αγωνιστικό χώρο. Δεν χαρήκαμε τη γιορτή όσο θα θέλαμε και το ματς ανάμεσα στους ποδοσφαιριστές που είχαμε προγραμματίσει δεν έγινε ποτέ. Πάντως, και εκείνος ο τίτλος ήταν μοναδικός. Τον θέλαμε πολύ και είχε μεγάλη βαρύτητα, καθώς ήρθε στα "δύσκολα" χρόνια του Παναθηναϊκού, όταν όλοι ζητάγαμε έναν πρωτάθλημα".
Αυτό το νταμπλ, όμως, σίγουρα έχει ξεχωριστή σημασία για σένα σε σχέση με εκείνο πριν από έξι χρόνια, γιατί φέτος καθιερώθηκες ως βασικός γκολκίπερ του Παναθηναϊκού…
" Αυτό που λέω και στους μικρότερους σε ηλικία παίκτες που είναι τώρα στην ομάδα και δεν πήραν συμμετοχές είναι ότι στέφθηκαν πρωταθλητές. Γιατί μια ομάδα είναι ένας μηχανισμός. Όλοι οι παίκτες είναι σημαντικοί, γιατί ο καθένας βοηθά στο δικό του κομμάτι. Σίγουρα βέβαια, όταν παίζεις 26-27 ματς, όσα έπαιξα εγώ φέτος, είναι ακόμα καλύτερα, αλλά στο τέλος, όταν φοράς στο στήθος το μετάλλιο, είσαι πρωταθλητής".
Από την αρχή της σεζόν, ο Παναθηναϊκός, με τόσες μεταγραφές, μεγάλο μπάτζετ και τη στήριξη του κόσμου, είχε την πίεση ότι πρέπει να πετύχει, να κερδίσει κάτι, ύστερα από τόσα χρόνια χωρίς τίτλο. Εσύ ένιωσες κάποια στιγμή βάρος που δεν μπορούσες να σηκώσεις;
" Όχι. Θα ήταν βέβαια ψέμα να πούμε ότι όλοι μας δεν παίζαμε κάτω από πολύ μεγάλη πίεση, αλλά ήταν κάτι που δεν μας δημιούργησε ποτέ πρόβλημα να αγωνιστούμε όπως πρέπει. Νομίζω ότι αυτό το αποδείξαμε. Πάντως, σίγουρα υπήρχε μεγάλο βάρος και σε περίπτωση αποτυχίας η ομάδα ίσως έπρεπε να κάνει restart. Οπότε ήταν πολύ σημαντικό για μας που δώσαμε αυτό το τρόπαιο στον κόσμο, αν και για μένα πιο σημαντικό είναι να διατηρήσουμε ό,τι πετύχαμε και την επόμενη χρονιά".
Ποια ήταν η καλύτερη στιγμή της χρονιάς και ποια η χειρότερη; Ποιες ξεχωρίζεις;
" Υπήρχαν πολλές καλές στιγμές, αυτή είναι η αλήθεια. Όχι μόνο για τον Παναθηναϊκό, καθώς θα σου θυμίσω την πρόκριση της Εθνικής στο Μουντιάλ μέσα στην Ουκρανία. Ήταν κάτι το συγκλονιστικό, και όποιος έχει φορέσει τη φανέλα της εθνικής ομάδας καταλαβαίνει τι εννοώ. Για να γυρίσουμε στον Παναθηναϊκό πάντως, ξεχωρίζω τη λήξη του αγώνα με τον Ηρακλή, όταν σφραγίσαμε το πρωτάθλημα, αλλά και το φινάλε του τελικού του κυπέλλου.
Πολύ όμορφα συναισθήματα! Κάτι κακό δεν κρατώ, δεν υπάρχει κάτι που να θέλω να σβήσω από τη μνήμη μου. Δεν μας προβλημάτισε κάτι σε βαθμό που να μας βγάλει από την τροχιά μας και να χάσουμε ένα από τα δύο τρόπαια τα οποία διεκδικούσαμε. Η Ευρώπη είναι κάτι διαφορετικό. Εκεί φθάνεις μέχρι κάποιο σημείο, δίνεις χαρά στον κόσμο, αλλά τελικά στο ταμείο μένουν πάντα το πρωτάθλημα και το κύπελλο
".
Πόσο δύσκολο είναι για έναν τερματοφύλακα να περιμένει υπομονετικά και να προπονείται μέχρι να του δοθεί η ευκαιρία να παίξει; Κάποιοι φθάνουν 30 χρονών, για να πάρουν φανέλα βασικού…
" Σκέψου όμως σε τι σημείο έχουμε φθάσει, που όλος ο κόσμος μού λέει ότι στα 27-28 μου χρόνια είμαι μικρός και έχω ακόμα περιθώρια! Αυτό είναι αστείο, έτσι και το σκεφτείς. Μόνο στην Ελλάδα θεωρούμε μικρό έναν τερματοφύλακα σ’ αυτή την ηλικία! Δύο από τους καλύτερους τερματοφύλακες στον κόσμο, ο Κασίγιας και ο Βαλντές, έπαιξαν από μικροί βασικοί σε πολύ μεγάλες ομάδες και έφθασαν σε σπουδαίες διακρίσεις και τρόπαια.
Σε προσωπικό επίπεδο λοιπόν, θα ήθελα από πέρυσι, στην πρώτη μου σεζόν στον Παναθηναϊκό, να είχα καταφέρει να κάνω κάτι καλύτερο, αλλά τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα υπολόγιζα. Είχα έρθει από τον ΟΦΗ, όπου έκανα ένα γεμάτο πρωτάθλημα και θα ήταν ιδανικό να είχα πάρει μια δεύτερη σεζόν με πολλά παιχνίδια, αλλά στο ποδόσφαιρο δεν μπορείς να προγραμματίζεις. Είναι όλα πολύ απρόβλεπτα. Πρέπει απλά να έχεις υπομονή και να δουλεύεις πολύ σκληρά, πολύ περισσότερο από τους υπόλοιπους που αγωνίζονται βασικοί, για να μπορέσεις να αρπάξεις την ευκαιρία, όταν αυτή έρθει
".
Πες μου τον πιο απλό λόγο που σου έρχεται στο μυαλό, για τον οποίο πήρε ο Παναθηναϊκός το πρωτάθλημα…
" Είχαμε με πολύ διαφορά από τους υπόλοιπους το καλύτερο ρόστερ. Τεράστιας εμβέλειας ποδοσφαιριστές και μια ομοιογένεια που διατηρήθηκε καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν, ακόμα και στις δύσκολες στιγμές".
Αισθάνεσαι ότι είναι ένα πρωτάθλημα που έπρεπε να έχει έρθει νωρίτερα;
" Και πριν από το 2004 και μετά, ο Παναθηναϊκός είχε την ευκαιρία να διεκδικήσει πρωταθλήματα. Για κάποιους λόγους, δεν τα κατέκτησε. Νομίζω ότι ο καθένας έχει τη γνώμη του πάνω σ’ αυτό το θέμα, δεν χρειάζεται να πω και τη δική μου, για να δημιουργήσω εντυπώσεις ή αναστάτωση! Σ' αυτά τα 13 χρόνια, που ο Ολυμπιακός πήρε τα 12 πρωταθλήματα, ενδεχομένως να έπρεπε συνολικά να έχει τα περισσότερα, αλλά κι άλλες ομάδες άξιζαν να είχαν πάρει κάποια από αυτά. Σ’ αυτά τα 13 χρόνια, ο Παναθηναϊκός έπρεπε δικαιωματικά να έχει πάρει περισσότερα πρωταθλήματα".
Τελευταίο ματς της σεζόν ήταν το κύπελλο. Υπήρχε παραπάνω πίεση για την κατάκτηση του νταμπλ; Πιστεύεις ότι, αν τελικά δεν παίρνατε το κύπελλο και επειδή η τελευταία γεύση μένει, θα δίνατε τροφή στους αμφισβητίες;
" Νομίζω ότι στο συγκεκριμένο παιχνίδι τελικά τη μεγαλύτερη πίεση την είχε ο Άρης, ο οποίος, όταν δέχθηκε το γκολ, πραγματικά κατέρρευσε. Και νομίζω ότι είχε περισσότερο άγχος από μας, γιατί έχει πάρα πολλά χρόνια να πάρει έναν τίτλο. Ο κόσμος του το ζήταγε πάρα πολύ έντονα, όπως ζήταγε και ο δικός μας το πρωτάθλημα. Σίγουρα, πάντως, ήταν το ιδανικό τελείωμα, όπως συνδυάστηκαν οι δύο τίτλοι".
Κεφάλαιο εθνική ομάδα. Με το χέρι στην καρδιά, τι μπορεί να πετύχει η Εθνική στο Μουντιάλ;
" Το μεγάλο στοίχημα ήταν να πάμε. Λέγαμε ότι αν προκριθούμε είναι επιτυχία, γιατί έχουμε μία μόνο συμμετοχή στην ιστορία του ποδοσφαίρου μας και θα ήταν σημαντική ευκαιρία για την τωρινή γενιά να διεκδικήσει κάτι καλό. Τώρα, ο στόχος είναι να προκριθούμε στην επόμενη φάση και, αν τα καταφέρουμε, θα είναι μια ακόμα μεγάλη επιτυχία. Αυτό που θέλουμε πάση θυσία είναι μια αξιοπρεπής παρουσία που θα κάνει περήφανους τους Έλληνες που θα είναι εκεί. Ας μην ξεχνάμε ότι θα βρεθούμε απέναντι σε παίκτες που παίζουν σε πολύ μεγαλύτερα πρωταθλήματα από το δικό μας, γι’ αυτό και πρέπει να κάνουμε την υπέρβαση".
Στην Ευρώπη επικρατεί μια μανία με τον Λιονέλ Μέσι, ο οποίος σπάει όλα τα ρεκόρ και κάνει στο γήπεδο μαγικά πράγματα. Όταν τον βλέπεις στην τηλεόραση, περνάει από το μυαλό σου τι θα κάνεις σε περίπτωση που βρεθείς απέναντί του μέσα στο γήπεδο;
" Για μένα είναι με διαφορά ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του κόσμου, από τη μέρα που εμφανίστηκε. Από το πρώτο παιχνίδι, πριν από χρόνια, έδειξε ότι είναι τεράστιος παίκτης. Δεν ξέρουμε ακόμα αν θα παίξω εγώ στο ματς με την Αργεντινή. Στην υποθετική ερώτηση, λοιπόν, πώς θα αντιδράσω αν βρεθώ απέναντί του, θα σου απαντήσω ότι εκείνη τη στιγμή δεν σκέφτεσαι τίποτα. Όταν αγωνίζεσαι, δεν βλέπεις τον άλλο στα μάτια, δεν τον αναγνωρίζεις. Κοιτάς να κάνεις καλύτερα τη δουλειά σου, στη δική μου περίπτωση να μη δεχθείς γκολ".
Τελικά, υπάρχει αυτός ο περιβόητος φόβος του τερματοφύλακα πριν από το πέναλτι; Εσύ είσαι ο ειδικός για να απαντήσεις…
" Όχι, είναι μύθος. Φόβο και ανησυχία έχει αυτός που σουτάρει, μήπως το χάσει. Στον τερματοφύλακα δεν υπάρχει περίπτωση κανείς να του καταλογίσει κάτι αν το φάει. Είναι πραγματικά η φάση που ο τερματοφύλακας δεν νιώθει καμία ευθύνη".
Πολλοί λένε ότι η αλλαγή προπονητή στο χρονικό σημείο που έγινε ήταν κομβική, για να αλλάξει το μομέντουμ και να δώσει στον Παναθηναϊκό την ώθηση που χρειαζόταν. Συμφωνείς;
" Φαντάζομαι ότι, για να πάρουν στη διοίκηση αυτή την απόφαση, σκέφτηκαν πολύ περισσότερο από τον καθένα τι έπρεπε να γίνει για τον σύλλογο. Για τον τερματοφύλακα, είτε είναι στον πάγκο ο κύριος Τεν Κάτε, είτε ο κύριος Νιόπλιας, είτε άλλος προπονητής, η δουλειά που πρέπει να κάνει δεν αλλάζει. Άλλωστε, τα τεχνικά κομμάτια της θέσης μου τα συζητάω με τον δικό μου προπονητή, τον κύριο Αλεξούδη. Ίσως πάντως ήταν καλύτερα που έγινε η αλλαγή και είχαμε τον Νίκο Νιόπλια όσο πλησιάζαμε στο τέλος".
Τι νέο δηλαδή έφερε στην ομάδα ο Νιόπλιας, τι άλλαξε;
" Άλλαξε το κλίμα, έφερε ηρεμία. "Κέρδισε" τους ποδοσφαιριστές, τους έκανε να μην έχουν αμφιβολίες για το πρόσωπό του και έδωσε σε όλους αγωνιστική αυτοπεποίθηση. Το ποδόσφαιρο είναι 100% ψυχολογικό παιχνίδι. Διαρκώς, όλα εξαρτώνται από το πώς είσαι. Αν είσαι ήρεμος, φέρνεις επιτυχίες. Νομίζω ότι με τον κύριο Τεν Κάτε η ομάδα δεν ήταν απόλυτα ήρεμη και γι’ αυτό είχαμε και μεγάλες αγωνιστικές μεταπτώσεις από παιχνίδι σε παιχνίδι".
Χωρίς να θέλω να παραβιάσεις το άβατο των αποδυτηρίων, αυτό ήταν το μεγαλύτερο λάθος του Τεν Κάτε που τελικά του κόστισε;
" Δεν θέλω να επεκταθώ πολύ στο συγκεκριμένο κομμάτι. Αφενός είναι οικογενειακό μας θέμα και αφετέρου μιλάμε για ένα πρόσωπο που έχει ήδη φύγει. Και δεν είναι τίμιο να μιλάς για κάποιον που σε αυτή τη φετινή επιτυχία, ήταν βασικός συντελεστής για 13 παιχνίδια πρωταθλήματος. Άρα μεγάλο μερίδιο στην επιτυχία έχει και αυτός".
Πώς ονειρεύεσαι την επόμενη μέρα, την επόμενη σεζόν;
" Δεν θέλω να κοιτάω πολύ μακριά ούτε να σκέφτομαι τι θα γίνει έπειτα από χρόνια ή τι θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει. Σίγουρα, πάντως, θέλουμε να έχουμε ακόμα πιο δυνατό σύνολο και να προσφέρουμε ακόμα καλύτερο θέαμα στον κόσμο. Έχουμε ως ομάδα αυτή τη δυνατότητα, γιατί ο Παναθηναϊκός διαθέτει πολύ μεγάλους και ποιοτικούς παίκτες. Αν σκεφτώ λίγο πιο μακροπρόθεσμα, θα ήθελα να «ξεφύγουμε» και λίγο στην Ευρώπη!"
Πιστεύεις ότι φέτος χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία για μια σπουδαία πορεία;
" Όχι, δεν νομίζω. Στο Europa League, εκεί που φθάσαμε, οι ομάδες που είχαν μείνει πάνω-κάτω δεν είχαν τεράστιες διαφορές. Ήταν στο ίδιο επίπεδο. Έτσι, ακόμα κι αν κάποιος έχει καλύτερο ρόστερ, οι πιθανότητες είναι μοιρασμένες. Το είδαμε αυτό παίζοντας με τη Ρόμα, που στα χαρτιά ήταν καλύτερη και πιο ποιοτική ομάδα από εμάς. Το ίδιο, αλλά από τη ανάποδη, έγινε στην κόντρα με τη Σταντάρ, από την οποία θεωρητικά είμαστε καλύτεροι, αλλά χάσαμε την πρόκριση".
Καταφέρατε πάντως να κάνετε ξανά όλη την Ευρώπη να μιλάει για σας όταν αποκλείσατε τη Ρόμα...
" Ήταν δύο συγκλονιστικά παιχνίδια. Και το πρώτο παιχνίδι στο Ολυμπιακό Στάδιο, όπου καταφέραμε να κάνουμε την ανατροπή, αλλά και η ρεβάνς μέσα στη Ρώμη, όπου μάλιστα βρεθήκαμε πίσω στο σκορ και πάλι καταφέραμε να ανατρέψουμε την εις βάρος μας κατάσταση".
Του χρόνου, πάντως, θα είστε απευθείας στους ομίλους του Champions League. Πες μου ποια από τις μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες θα ήθελες να αντιμετωπίσεις, ποια βλέπεις ως μεγάλη πρόκληση;
" Αν και είναι δύσκολο να γίνει αυτό, μακάρι τουλάχιστον στην αρχή να αποφύγουμε τα μεγαθήρια. Ελλάδα και Ευρώπη είναι συγκοινωνούντα δοχεία, και εννοώ μ’ αυτό ότι μια κακή εμφάνιση και ήττα, όπως αυτή με τη Σταντάρ, μπορεί να έχει αντίκτυπο και στο ελληνικό πρωτάθλημα: να επηρεάσει τους παίκτες, να απογοητεύσει τον κόσμο και να περάσει όλη αυτή την αρνητική αύρα. Οπότε, πραγματικά εύχομαι να έχουμε μια καλή κλήρωση, έναν βατό όμιλο και να καταφέρουμε να προκριθούμε στα νοκ άουτ παιχνίδια".