Όπως σε κάθε μεταγραφικό καλοκαίρι, έτσι και σε αυτό που πριν μερικές μέρες ολοκληρώθηκε, πολλά έγιναν. Αλλά δημοσιοποιήθηκαν, άλλα όχι. Από τα πρώτα, αλλά ισχύουν, άλλα (τα περισσότερα) όχι. Κάνοντας ένα flash back μέσω του SPORT24 θα ψηλαφιστούν διάφορες υποθέσεις με ελληνικό ενδιαφέρον. Το τελευταίο, έτσι κι αλλιώς, δεν λείπει ποτέ.

Ξεκίνημα με τον Βαγγέλη Παυλίδη. Αν υπήρχε στοίχημα στο τέλος της περασμένης σεζόν για το ποιος Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής θα άλλαζε επαγγελματική στέγη, ο «Παύλι» δεν θα προσφέρονταν ως επιλογή. Τόσο δεδομένη φάνταζε η πώλησή του από την ΑΖ.

Όχι άδικα, όχι ατεκμηρίωτα, όχι χωρίς να έχουν υπάρξει σχετικές διαβουλεύσεις, στα όρια – ακόμη ακόμη – και των εγγυήσεων. Τελικά, το φθινόπωρο ήρθε και ο αρχισκόρερ της ΑΖ, παραμένει κάτοικος Άλκμααρ, με θρίλερ που διαδραματίστηκε ως το τέλος της μεταγραφικής περιόδου με την πρόταση της Μίλαν.

Οι «ροσονέρι» είχαν εμφανιστεί ως ενδιαφερόμενοι και στα μέσα Ιουλίου, με δημοσιεύματα να παρουσιάζουν πως είχαν καταθέσει τότε προσφορά στην ΑΖ για τον Παυλίδη. Δεν ισχύει.

Ο Έλληνας επιθετικός, τότε, είχε προταθεί στους Μιλανέζους. Για την ακρίβεια, είχε προταθεί στο διοικητικό στέλεχος του ιταλικού συλλόγου, τον Χέντρικ Άλμσταντ. Γερμανός, όπως και η εταιρεία που εκπροσωπεί τον Παυλίδη.

Καταγράφηκε, τσεκαρίστηκε, προωθήθηκε, έμεινε εκεί. Αλλιώς πως άλλωστε μιας και η Μίλαν τις ίδιες μάλιστα μέρες που γράφονταν πως θέλει τον Παυλίδη, αγόρασε από τη Ζάλτσμπουργκ τον Νόα Οκαφορ, ο οποίος και εκπροσωπείται από την ίδια εταιρεία με τον Έλληνα επιθετικό.

Σε εκείνο το σημείο, οι Μιλανέζοι επικοινωνούσαν πως αν και εφόσον έκαναν ακόμη μια κίνηση για την γραμμή κρούσης, αυτή θα αφορούσε νεαρό και εξελίξιμο, με το προβλεπόμενο μπάτζετ για τη συγκεκριμένη κίνηση να μην ξεπερνούσε τα 5-6 εκατ. ευρώ.

Η προοπτική της Στουτγάρδης

Την ίδια στιγμή, τελευταίο δεκαήμερο του Ιουλίου, η ομάδα που κινήθηκε σοβαρά για τον Έλληνα φουνταριστό ήταν η Στουτγάρδη. Θεωρούνταν δεδομένο πως ο βασικός επιθετικός της, ο Σερχού Γκιρασί θα παραχωρούνταν. Γι’ αυτό και άλλωστε οι Σουηβοί είχαν νωρίτερα κάνει χρήση της option αγοράς που διατηρούσαν ύστερα από τον δανεισμό του από τη Ρεν, προσδοκώντας σε πολύ μεγαλύτερα έσοδα από τα 9 εκατ. ευρώ που έδωσαν στον γαλλικό σύλλογο.

Και έτσι, στόχευσαν στον Παυλίδη ως διάδοχο. Κατέθεσαν διάφορες προτάσεις στην ΑΖ, καμία δεν έφτασε τα 14 εκατομμύρια που ο Μαξ Χάουμπερτς, ο τεχνικός διευθυντής του ολλανδικού club είχε θέσει ως βάση συζήτησης. Και εκεί έμεινε αμετακίνητος καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού.

Ο Άγιαξ, με τεχνικό διευθυντή τον Σβεν Μίσλινταντ, πρώην της Στουτγάρδης και αυτόν που είχε φέρει στο Mercedes-Benz-Arena τον Γκιαρσί, κινήθηκε για τον Αφρικανό επιθετικό. O Γκιρασί όμως ήθελε Premier League και παρά το έντονο πρέσιγνκ του «Αίαντα» δεν ενέδωσε.

Προτάσεις από την Αγγλία όμως δεν ήρθαν, τελικά, ποτέ. Και έτσι, κόντρα σε όλες τις εκτιμήσεις, αλλά και τις δικές του πρότερες συζητήσεις με τους ανθρώπους του γερμανικού συλλόγου, ο Γκιρασί αποφάσισε να παραμείνει στην Στουτγάρδη, η οποία εκ των πραγμάτων δεν μπόρεσε το ανοιχτό καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού κανάλι επικοινωνίας με τον Παυλίδη να το αξιοποιήσει κάνοντας κάτι περισσότερο.

Η Μπενφίκα, ο Σμιντ και ο ρόλος του συμπαίκτη Κέρκεζ

Το ίδιο έγινε και με την Μπενφίκα. Ο τεχνικός των Λουζιτανών, Ρόγκερ Σμιντ, είχε… στοχοποιήσει τον Παυλίδη από την εποχή που βρίσκονταν στον πάγκο της PSV. Δεδομένο πως στα ηνία των Λουζιτανών πια θα έψαχνε το καλοκαίρι επιθετικό, ελέω της πώλησης του Γκονσάλο Ράμος.

Ο Γερμανός τεχνικός ήθελε τον Παυλίδη, κάτι που είχε επικοινωνήσει στον Έλληνα στράικερ. Η Μπενφίκα όμως δεν είχε τις καλύτερες των… επαφών με την ΑΖ, αρχικά εξαιτίας της στάσης του ολλανδικού club στην προσπάθεια των πρωταθλητών Πορτογαλίας να αποκτήσουν τον διεθνή Ούγγρο αριστερό μπακ, Μίλος Κέρκεζ.

Έτσι, όταν τέθηκε θέμα αντικατάστασης του Ράμος, ο πρόεδρος των «αετών», ο Ρουί Κόστα, ουσιαστικά σταμάτησε κάθε συζήτηση, προωθώντας και προκρίνοντας την αγορά του Αρτούρ Καμπράλ από τη Φιορεντίνα.

Η ερώτηση – και μόνο - της Σεβίλλης

Ακολούθησε η Σεβίλλη. Όλο το καλοκαίρι οι Ανδαλουσιάνοι είχαν βγάλει στο σφυρί τους δύο επιθετικούς τους, τον Μαροκινό Γιουσέφ Ενεσίρι και τον Ράφα Μιρ, ο οποίος αποτέλεσε – πολύ λιγότερο από όσο κυκλοφόρησε… - στόχο του Ολυμπιακού (χωρίς ο ίδιος να θέλει να έρθει στην Ελλάδα, ξεκαθαρίζοντας εξ αρχής πως η Βαλένθια ήταν η επιλογή του σε περίπτωση που βρίσκονταν λύση μεταξύ των ομάδων).

Τα χρήματα τα περίμεναν από την πώληση του Ενεσίρι. Με αυτά θα κινούνταν για αντικαταστάτη/τες. Ο Παυλίδης ήταν μια από τις επιλογές που εξέτασαν, φτάνοντας όμως μόνο ως το να πληροφορηθούν απ’ ευθείας από την ΑΖ ύστερα από σχετική κρούση, τις αξιώσεις της.

Τα 14 εκατ. θα ήταν οριακά εντός διαθέσιμου μπάτζετ της Σεβίλλης σε περίπτωση που θα χρειάζονταν να βγει στην αγορά. Δεν διαπιστώθηκε ποτέ μιας και κανείς από τους Ενεσίρι, Μιρ δεν αποχώρησαν από το «Σάντσεθ Πιθχουάν».

Το take it or leave της μόνης πρότασης της Μίλαν στο παρά ένα

Και φτάνουμε στο θρίλερ των τελευταίων ωρών. Ο Ντιβόκ Οριγκί βρήκε ομάδα για να αποχωρήσει από τη Μίλαν, αναγκάζοντας έτσι τους «ροσονέρι» να διαφοροποιήσουν τον σχεδιασμό τους και να κινηθούν όχι για νεαρό, εξελίξιμο και συμπληρωματικό επιθετικό, αλλά για κάποιον, ο οποίος θα ήταν – τουλάχιστον – ενεργό κομμάτι του rotation.

Οικονομικό ταβάνι αυτής της αναζήτησης τα 15 εκατομμύρια. Πρώτη επιλογή ο Ιρανός, Μεχντί Ταρεμί. Το συμβόλαιό του στην Πόρτο ολοκληρώνεται του χρόνου, ο ίδιος ήθελε να αποχωρήσει από το «Ντραγκάο», οι «δράκοι» δέχτηκαν την προσφορά των 15.

Έλα όμως που κάποιοι ερασιτεχνικοί χειρισμοί των Μιλανέζων (εμπιστεύτηκαν την υπόθεση σε διαφορετικούς ενδιάμεσους από τους εκπροσώπους του Ταρεμί) οδήγησαν σε ένα πρωτοφανές φιάσκο και ναυάγιο μιας βέβαιης συμφωνίας στο παρά ένα του κλεισίματος του μεταγραφικού παραθύρου.

Και τότε, η Μίλαν επιστράτευσε τα πάντα. Όσες λίστες υπήρχαν, όσες προτάσεις είχαν γίνει, όσοι είχαν προκριθεί από τους υπεύθυνους του οργανογράμματος και του scouting και ήταν ακόμη διαθέσιμοι, αυτομάτως μπήκαν σε διαδικασία προσέγγισης.

Μεταξύ αυτών και ο Παυλίδης, ο οποίος εκείνη την στιγμή βρίσκονταν με την αποστολή της ΑΖ στη Νορβηγία, διεκδικώντας στον επαναληπτικό με την Μπραν την πρόκριση στους ομίλους του Conference League. Το κυριότερο; Έχοντας αποδεχτεί πλήρως πως θα παρέμενε στο Άλκμααρ γι’ αυτό και άλλωστε είχε ο ίδιος απορρίψει μια προσέγγιση της Κάλιαρι για να συντρόφευε τον Παντελή Χατζηδιάκο στη Σαρδηνία.

(σ.σ. όσο για μια άλλη ιταλική ομάδα που επίσης αβάσιμα κυκλοφόρησε, την Μπολόνια, δεν υπήρξε απολύτως τίποτα. Οι «ροσομπλού» τον Δουβίκα εξέτασαν σε κάποια στιγμή στο καλοκαίρι, αλλά τότε τα πάντα είχαν δρομολογηθεί για τη μεταγραφή του «Δούβι» στη Θέλτα και δεν έκαναν, ούτε στην προκειμένη περίπτωση, το παραμικρό).

Η Μίλαν, εύλογα, δεν είχε ούτε χρόνο, ούτε διάθεση για παζάρια. Ενημέρωσε για το τι πρόσφερε, ουσιαστικά σε μια take it or leave it πρόταση, χωρίς περαιτέρω συζήτηση ή διαπραγμάτευση. Από την στιγμή που απορρίφθηκε, το κεφάλαιο έκλεισε, η Μίλαν δεν επέστρεψε ποτέ, στρεφόμενη σε άλλες λύσεις (τουλάχιστον σε τέσσερις έγιναν προτάσεις, προχώρησε η… ευκολότερη ουσιαστικά, αυτή του Λούκα Γιόβιτς, ο οποίος αποκτήθηκε από τη Φιορεντίνα έναντι μηδενικού αντιτίμου και παραπομπή των όποιων πληρωμών το επόμενο καλοκαίρι, αν και εφόσον ο Σέρβος πείσει με την παρουσία του στο «Σαν Σίρο»).

Είναι χαρακτηριστικό πως ο Παυλίδης ενημερώθηκε για την πρόταση της Μίλαν μετά το τέλος του παιχνιδιού (και την πρόκριση της ΑΖ) με την Μπραν, χωρίς – παρά το σοκ και τον κατοπινό εκνευρισμό του - τότε να υπάρχουν τα περιθώρια πλέον να κάνει το παραμικρό για να αντιστρέψει την κατάσταση.

Το μισθολογικό ταβάνι στην ΑΖ και το επόμενο καλοκαίρι

Πλέον, η πώληση μετατίθεται το επόμενο καλοκαίρι οπότε και ο 25χρονος επιθετικός θα μπαίνει στον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου του με την ΑΖ. Δύσκολα συνεπώς θα υπάρχει και περιθώριο από την πλευρά του συλλόγου για – όπως φέτος – αταλάντευτη διαπραγματευτική γραμμή.

Η επιδίωξη του Παυλίδη; Να ενισχύσει ακόμη περισσότερο τη δική του θέση στην αγορά. Σκοράροντας. Το ξεκίνημά στη σεζόν, ενδεικτικό με 5 γκολ στις 3 πρώτες αγωνιστικές της Eredivisie. Θέμα ανανέωσης, ειδικά με τα όσα προηγήθηκαν στο φινάλε της μεταγραφικής περιόδου, προφανώς δεν τίθεται.

Υπενθυμίζεται πως οικονομική αναπροσαρμογή έχει γίνει από το περασμένο φθινόπωρο, όταν και τότε η ΑΖ αρνήθηκε την παραχώρηση του Παυλίδη στη Σαλερνιτάνα και ως αντιστάθμισμα πενταπλασίασε τις απολαβές του.

Ακόμη και αν για την οικονομία της συζήτησης θεωρηθεί πως υπήρχε πρόσφορο έδαφος για μια διαπραγμάτευση (που δεν υπάρχει, τουλάχιστον εκ μέρους του Έλληνα επιθετικού), άλλο πλέον περιθώριο δεν προβλέπεται για περαιτέρω αύξηση βάσει της μισθολογικής δομής του ολλανδικού συλλόγου.

Μέχρι του χρόνου λοιπόν οπότε επιτέλους και δικαιωματικά θα αναλύονται οι παράγοντες που θα έχουν φέρει την καριέρα του διεθνή στράικερ σε ένα – δικαιωματικά – ανώτερο σκαλί από αυτό που και φέτος θα βρίσκεται.