Vamos! Η Primera Division στη σέντρα
Το SPORT 24 παρουσιάζει τους 20 μονομάχους του Ισπανικού πρωταθλήματος
Το
SPORT 24 κάνει μια μικρή αναδρομή στην ιστορία του Ισπανικού Πρωταθλήματος, σας παρουσιάζει τις 20 ομάδες που ξεκινούν τη φετινή πορεία προς τον τίτλο και τα είκοσι γήπεδα – πραγματικά στολίδια, τα οποία θα φιλοξενήσουν τους 380 αγώνες της περιόδου. Πάμε λοιπόν...
Η Ιστορία μέσα από τους αριθμούς
Η Primera Division είναι η σπουδαιότερη ποδοσφαιρική διοργάνωση της Ισπανίας. Ιδρύθηκε το 1928 (αν και νομιμοποιήθηκε ως επίσημος φορέας στις 10 Φεβρουαρίου του 1929), όταν και κατέκτησε τον τίτλο η Μπαρτσελόνα. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 διοργανώτρια αρχή είναι η LFP, (Liga de Futbol Profesional), η Ένωση Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου. Σήμερα είναι πλατιά γνωστή ως η «Λίγκα των αστέρων», αφού τα τελευταία χρόνια συγκεντρώνει σταθερά μεγάλο ποσοστό των κορυφαίων ποδοσφαιριστών και προπονητών του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Στατιστική Υπηρεσία της ΦΙΦΑ ανακηρύχθηκε ως η δεύτερη καλύτερη Λίγκα στον κόσμο για το 2006 (πίσω από την Ιταλική Serie A), ενώ έχει κερδίσει την πρωτιά το 2000, 2001, 2002 και 2004.
Στα 76 χρόνια της ύπαρξης της Πριμέρα Ντιβισιόν, έχουν συμμετάσχει σε αυτήν 55 συνολικά ομάδες, αλλά μόνο τρεις έχουν πάρει μέρος σε όλες τις διοργανώσεις: η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μπαρτσελόνα και η Αθλέτικ Μπιλμπάο. Αυτοί οι τρεις σύλλογοι, μαζί με την Οσασούνα είναι και οι μοναδικοί που διατηρούν μέχρι σήμερα τον χαρακτήρα Αθλητικών Οργανισμών που ανήκουν αποκλειστικά και μόνο στα μέλη τους, σε αντίθεση με όλους τους υπόλοιπους που είναι πλέον Αθλητικές Ανώνυμες Εταιρείες και ανήκουν στους μετόχους τους.
Τίτλοι και κατάταξη
Από τις 55 ομάδες που αγωνίστηκαν όλα αυτά τα χρόνια στην Πριμέρα, μόνο 9 κατάφεραν να κατακτήσουν τον τίτλο. Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι η «βασίλισσα» με 30 πρωταθλήματα και ακολουθούν Μπαρτσελόνα με 18, Ατλέτικο Μαδρίτης με 9, Αθλέτικ Μπιλμπάο με 8, Βαλένθια με 6, Ρεάλ Σοθιεδάδ με 2, ενώ από έναν τίτλο έχουν κατακτήσει Μπέτις, Σεβίγια και Ντεπορτίβο λα Κορούνια. Το μοναδικό γήπεδο στο οποίο έχουν γίνει αγώνες και των 76 πρωταθλημάτων της Πριμέρα, είναι το θρυλικό «Σαν Μαμές», η έδρα της Αθλέτικ Μπιλμπάο, που για αυτόν ακριβώς το λόγο ονομάζεται τιμητικά «ο Καθεδρικός» (La Catedral).
Σήμερα στην Ισπανική Λίγκα παίρνουν μέρος 20 ομάδες. Οι τελευταίες τρεις της βαθμολογίας στο τέλος της περιόδου υποβιβάζονται στη Segunda Division (Β’ Εθνική) ενώ οι τρεις πρώτες της Σεγούντα καταλαμβάνουν τις θέσεις τους. Όλοι οι επαγγελματικοί σύλλογοι στην Ισπανία έχουν και ημιεπαγγελματικές ομάδες, οι οποίες αγωνίζονται σε μικρότερες κατηγορίες και χρησιμεύουν ως φυτώρια (π.χ. Μπαρτσελόνα Β, Σεβίγια Β κ.ο.κ.), χωρίς όμως να έχουν τη δυνατότητα της ανόδου στην Πριμέρα Ντιβισιόν.
Οι πρώτες δυο ομάδες της τελικής βαθμολογίας περνούν απ’ευθείας σε ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ η τρίτη και η τέταρτη παίζουν την είσοδό τους στον τρίτο προκριματικό γύρο (όπως φέτος η Σεβίγια με την ΑΕΚ). Τέλος η πέμπτη και η έκτη αγωνίζονται στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ.
Συλλογικά ρεκόρ
Η ισπανική Λίγκα έχει βασικές πρωταγωνίστριες τη Ρεάλ Μαδρίτης και την Μπαρτσελόνα. Τα τελευταία χρόνια ο συναγωνισμός έχει μεγαλώσει με την άνοδο ομάδων όπως η Ντέπορ, η Σεβίγια και η Βαλένθια. Το γεγονός ότι τις τελευταίες οκτώ περιόδους αναδείχθηκαν τέσσερις διαφορετικές πρωταθλήτριες, αποδεικνύει του λόγου το αληθές.
Ακόμα κι έτσι όμως, τα τελευταία είκοσι χρόνια η Ρεάλ και η Μπάρτσα έχουν κατακτήσει τους 16 τίτλους, ρεκόρ το οποίο στην Ευρώπη ξεπερνούν μόνο η Σέλτικ και η Ρέιντζερς στη Σκωτία (20 στους 20 τελευταίους τίτλους).
Το ρεκόρ συνεχόμενων τίτλων στην Πριμέρα Ντιβισιόν κατέχει η Ρεάλ Μαδρίτης με 5, το οποίο έχει επιτευχθεί σε δυο διαφορετικές εποχές. Πρώτα η γενιά των Πούσκας, Ντι Στέφανο, Χέντο από το 1960 έως το 1965 και αργότερα η «σειρά» του Μπουίτρε με τους Μίτσελ, Μαρτίν Μπάθκεθ και Ούγκο Σάντσες (1985-1990). Η Μπάρτσα ακολουθεί με 4 σερί τίτλους (1990-1994) από την «ντριμ τιμ» του Γιόχαν Κρόιφ.
- Ρεκόρ συνεχόμενων νικών: Ρεάλ Μαδρίτης, 15 (1960-61)
- Ρεκόρ αήττητου σερί: Ρεάλ Σοθιεδάδ, 38 (1978-80)
- Ρεκόρ συνεχόμενων ισοπαλιών: Μπούργος, 9 (1977-78)
- Ρεκόρ συνεχόμενων ηττών: Λας Πάλμας, 11 (1959-60)
- Ρεκόρ σερί χωρίς νίκη: Σπόρτιγκ Χιχόν, 24 (1996-98)
- Ρεκόρ απαραβίαστης εστίας: Ατλέτικο Μαδρίτης, 13 (1990-91)
- Ρεκόρ νικών σε μια περίοδο: 28, Ρεάλ Μ. (87-88) & Μπαρτσελόνα (96-97)
- Ρεκόρ νικών εντός έδρας σε μια περίοδο: Μπαρτσελόνα, 19 (1986-87)
- Ρεκόρ νικών εκτός έδρας σε μια περίοδο: Ατλέτικο Μαδρίτης, 13 (1995-96)
- Ρεκόρ καλύτερης επίθεσης σε μια περίοδο: Ρεάλ Μαδρίτης, 107 (1989-90)
- Ρεκόρ χειρότερης επίθεσης σε μια περίοδο: Λογρονιές, 15 (1994-95)
- Ρεκόρ καλύτερης άμυνας σε μια περίοδο: Ρεάλ Μαδρίτης, 15 (1931-32)
- Ρεκόρ χειρότερης άμυνας σε μια περίοδο: Γέιδα, 134 (!) (1950-51)
Ατομικά ρεκόρ
Στην Πριμέρα Ντιβισιόν έχουν παίξει πολλοί από τους μεγαλύτερους παίκτες όλων των εποχών. Ντι Στέφανο, Πούσκας, Μαραντόνα, Κρόιφ, Κοπά, Σουάρεθ, Ρονάλντο, Στόιτσκοφ, Ζιντάν, Ριβάλντο, Ροναλντίνιο, Μπουτραγκένιο, Μίτσελ, Σάντσες, Μπεμπέτο, Φίγκο είναι μόνο μερικοί από τους πρωταγωνιστές της ποδοσφαιρικής ιστορίας του ισπανικού πρωταθλήματος.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τους προπονητές που έχουν περάσει από τους πάγκους των ομάδων. Ούντο Λάτεκ, Ρίνους Μίχελς, Ελένιο Ερέρα, Μιγκέλ Μουνιόθ, Σέζαρ Λουίς Μενότι, Αρίγκο Σάκι, Γιόχαν Κρόιφ, Κάρλος Μπιλάρδο, Γκους Χίντινκ, Κάρλος Μπιάνκι, Φάμπιο Καπέλο αποτελούν την αφρόκρεμα των τεχνικών που έχουν κατευθύνει κατά καιρούς τους αστέρες της Πριμέρα.
Η Λίγκα απονέμει διάφορα βραβεία ατομικών διακρίσεων, τα πιο ιστορικά και σημαντικά είναι το «Trofeo Pichichi» (Πιτσίτσι) που δίνεται κάθε χρόνο στον πρώτο σκόρερ και το «Trofeo Zamora» (Θαμόρα) που πηγαίνει στον τερματοφύλακα που έχει αγωνιστεί στα περισσότερα ματς της περιόδου και έχει δεχτεί τα λιγότερα γκολ.
- Ρεκόρ περισσότερων συμμετοχών στη Λίγκα:
1. Θουμπιθαρέτα, 622 ματς
2. Εουσέμπιο, 543 ματς
3. Μπούγιο, 542 ματς
- Ρεκόρ περισσότερων τίτλων στη Λίγκα:
1. Χέντο, 12 τίτλοι σε 19 περιόδους
2. Πίρι, 10 τίτλοι σε 17 περιόδους
3. Καμάτσο, 9 τίτλοι σε 15 περιόδους
- Ρεκόρ περισσότερων γκολ στη Λίγκα:
1. Θάρα, 251 τέρματα σε 277 ματς
2. Ούγκο Σάντσες, 234 τέρματα σε 347 ματς
3. Ντι Στέφανο, 227 τέρματα σε 329 ματς
- Ρεκόρ τίτλων για προπονητή στη Λίγκα:
1. Μιγκέλ Μουνιόθ, 9 τίτλοι σε 13 περ.
2. Γιόχαν Κρόιφ, 4 τίτλοι σε 8 περ.
3. Ελένιο Ερέρα, 4 τίτλοι σε 14 περ.
- Ρεκόρ παιχνιδιών για προπονητή στη Λίγκα:
1. Λουίς Αραγονές, 757 ματς (25π.)
2. Μιγκέλ Μουνιόθ, 601 ματς (21π.)
3. Χάβο Ιρουρέτα, 553 ματς (16π.)
Οι ομάδες της περιόδου 2007-08
O χάρτης της ποδοσφαιρικής Ισπανίας εδώ !
1. Real Madrid Club de Futbol – Ρεάλ Μαδρίτης (1902)
Η Βασίλισσα της Ευρώπης δεν θα μπορούσε παρά να είναι και βασίλισσα της Ισπανίας. Ιδρύθηκε το 1902 και έχει κατακτήσει 30 φορές τον τίτλο του πρωταθλητή. Επίσης έχει 17 κύπελλα Ισπανίας, 9 Κύπελλα Πρωταθλητριών, 2 ΟΥΕΦΑ και 3 Διηπειρωτικά.
- Παρατσούκλια: «Μερένγκες», «Μαδριδίστας» και «Βικίνγκος».
- Πρόεδρος: Ραμόν Καλντερόν
- Προπονητής: Μπερντ Σούστερ
- Έδρα: «Σαντιάγο Μπερναμπέου», χωρητικότητα 80.354, Μαδρίτη.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 1η
Η πρωταθλήτρια θα επιδιώξει να διατηρήσει τα κεκτημένα στην Ισπανία και να φέρει την 10η Ευρωπαϊκή κούπα στο μουσείο του συλλόγου. Με νέα παρουσία στον πάγκο της τον Γερμανό Μπερντ Σούστερ και βασικές προσθήκες στο ρόστερ της τους Σαβιόλα (Μπάρτσα), Σνάιντερ (Άγιαξ), Μέτσελντερ (Μπορούσια) Μπαπτίστα (Άρσεναλ), Ρομπέν (Τσέλσι) και Χάιντσε (Μάντσεστερ Γ) και θα πρέπει να ξεπεράσει την αποχώρηση των τελευταίων «γκαλάκτικος» Ρομπέρτο Κάρλος και Μπέκαμ που σφράγισαν μια ολόκληρη εποχή στο Τσαμαρτίν. Η πληθωρική μορφή του αρχηγού Ραούλ θα δεσπόσει για 14η συνεχόμενη χρονιά στο «Μπερναμπέου» και θα τον πλαισιώσουν οι Νίστελρόι, Ρομπίνιο, Καναβάρο και Γκούτι.
2. Futbol Club Barcelona – Μπαρτσελόνα (1899)
Το καμάρι της Καταλονίας ιδρύθηκε το 1899 και έχει κατακτήσει 18 φορές το γκράνα» κοσμούν επίσης 24 κύπελλα Ισπανίας, 2 Κύπελλα Πρωταθλητριών, 4 Κύπελλα Κυπελλούχων και 3 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ.
- Παρατσούκλια: «Μπλαουγκράνα», «Κουλές».
- Πρόεδρος: Ζουάν Λαπόρτα
- Προπονητής: Φρανκ Ράικαρντ
- Έδρα: «Καμπ Νόου», χωρητικότητα 98.772, Βαρκελώνη.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 2η
Η Μπαρτσελόνα έκανε το μεγάλο «μπαμ» στη φετινή μετεγγραφική περίοδο φέρνοντας στην Καταλονία τον μεγάλο Τιερί Ανρί. Ο Γάλλος στράικερ σε συνεργασία με την μαγική τριάδα των REM (Ροναλντίνιο, Ετό και Μέσι) θα προσπαθήσει να φέρει πίσω στο «Καμπ Νόου» τον τίτλο που πήγε πέρυσι στην «αιώνια» αντίπαλο Ρεάλ. Άλλες προσθήκες που αναμένεται να βοηθήσουν είναι ο γνωστός μας Γιάγια Τουρέ (Μονακό), ο Αμπιντάλ (Λιόν) και ο Γκάμπι Μιλίτο (Σαραγόσα). Στόχος της ομάδας θα είναι και φέτος – πέραν του πρωταθλήματος - η κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ. Στον πάγκο των «κουλές» θα βρίσκεται για πέμπτη χρονιά ο Ολλανδός Φρανκ Ράικαρντ.
3. Sevilla Futbol Club SAD – Σεβίγια (1905)
Η Σεβίγια είναι η μεγάλη ανερχόμενη δύναμη του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Μέχρι πέρυσι είχε κερδίσει μόνο 1 πρωτάθλημα και 2 Κύπελλα Ισπανίας. Τους τελευταίους 15 μήνες όμως, ότι βρίσκεται στο δρόμο της ντύνεται τα χρώματά της. 2 συνεχόμενα Κύπελλα ΟΥΕΦΑ, 1 κύπελλο Ισπανίας, 1 Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ και 1 ισπανικό Σούπερ Καπ είναι οι τίτλοι των «σεβιγίστας» από το 2006 μέχρι σήμερα.
- Παρατσούκλια: «Σεβιγίστας», «Ροχιμπλάνκος» και «Παλανγκάνας».
- Πρόεδρος: Χοσέ Μαρία ντελ Νίδο
- Προπονητής: Χουάντε Ράμος
- Έδρα: «Ραμόν Σάντσεθ Πιθχουάν», χωρητικότητα 45.500, Σεβίλλη.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 3η
Οι σπουδαιότερες μετεγγραφές της Σεβίγια είναι ο Κεϊτά (Λανς), ο Μπουλαρούζ (Τσέλσι), ο Ντε Μολ (Άγιαξ) και ο Ντε Σάνκτις (Ουντινέζε). Η μεγάλη δύναμη των «σεβιγίστας» όμως είναι ο πολύ μεγάλος αριθμός πολύ άξιων παικτών που δίνει στον Ράμος τη δυνατότητα ενός συνεχούς rotation χωρίς αυξομειώσεις στην απόδοση της ομάδας, η οποία κινείται πάντα σε υψηλά επίπεδα. Νάβας, Κανουτέ, Κερσακόφ, Εσκουδέ, Ντραγκουτίνοβιτς, Φαμπιάνο, Σεβαντόν, ο κατάλογος είναι ατελείωτος. Μοναδικό ερωτηματικό η παραμονή ή όχι του Ντανιέλ Άλβες και η πολιορκία που δέχεται ο προπονητής από την Τότεναμ. Στόχοι; Το πρωτάθλημα, το κύπελλο και η καλή παρουσία στην πρώτη συμμετοχή της ομάδας στο Τσάμπιονς Λιγκ.
4. Valencia Club de Futbol SAD – Βαλένθια (1919)
Η Βαλένθια ιδρύθηκε το 1919 και έχει κατακτήσει 6 φορές τον τίτλο του πρωταθλητή Ισπανίας. Το παλμαρέ της συμπληρώνουν 6 Κύπελλα Ισπανίας, 1 Κύπελλο Κυπελλούχων, 3 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ και 2 Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ. Επίσης αγωνίστηκε σε δυο συνεχόμενους τελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ (2000-2001), χωρίς όμως να φτάσει στην κατάκτηση του τροπαίου.
- Παρατσούκλια: «Τσες»
- Πρόεδρος: Χουάν Μπαουτίστα Σολέρ
- Προπονητής: Κίκε Σάντσεθ Φλόρες
- Έδρα: «Μεστάγια», χωρητικότητα 55.000, Βαλένθια.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 4η
Η Βαλένθια κινήθηκε φέτος περισσότερο στην εγχώρια αγορά και ενισχύθηκε με τους Αριθμέντι (Ντεπορτίβο), Ιβάν Ελγκέρα (Ρεάλ Μ.) και Ζίγκιτς (Ράθινγκ). Ο βασικός κορμός παραμένει ο ίδιος, αν εξαιρέσουμε την αποχώρηση του Φαμπιάν Αγιάλα. Οι Κανιθάρες, Αλμπέλντα, Βιθέντε, Δαβίδ Βίγια, Μοριέντες, Έντου, Χοακίν, Ανγκούλο και Μπαράχα θα είναι και πάλι πρωταγωνιστές στο «Μεστάγια». Οι στόχοι παραμένουν το πρωτάθλημα, το Κύπελλο και η καλή Ευρωπαϊκή πορεία.
5. Villarreal Club de Futbol SAD – Βιγιαρεάλ (1923)
Η Βιγιαρεάλ ιδρύθηκε το 1923 και έχει κάνει αισθητή την παρουσία της τα τελευταία χρόνια στην Πριμέρα Ντιβισιόν. Δεν έχει κατακτήσει ποτέ κάποιον τίτλο στην Α’Εθνική η στο Κύπελλο Ισπανίας. Η καλύτερη θέση της στην Πριμέρα ήταν η 3η το 2004-05, όταν και προκρίθηκε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, κάνοντας μια καταπληκτική πορεία που την έφερε την επόμενη χρονιά μέχρι τα ημιτελικά του θεσμού.
- Παρατσούκλια: «Ελ Σουμπμαρίνο Αμαρίγιο» (το κίτρινο υποβρύχιο).
- Πρόεδρος: Φερνάντο Ροτζ Αλφόνσο
- Προπονητής: Μανουέλ Πελεγκρίνι
- Έδρα: «Ελ Μαδριγάλ», χωρητικότητα 23.000, Βιγιαρεάλ (Καστεγιόν)
- Περίοδος 2006-07: Θέση 5η
Η ομάδα ενισχύθηκε κυρίως με την έλευση των Ρόσι (Μαν.Γιουνάιτεντ), Τόμασον (Στουτγάρδη) και Καπντεβίλα (Ντεπορτίβο). Επίσης επέστρεψε από την Μπόκα, όπου αγωνιζόταν ως δανεικός, ο Χουάν Ρομάν Ρικέλμε. Από τον σύλλογο έφυγαν οι Τακινάρντι, Φορλάν και Αρουαμπαρένα (αυτός ο τελευταίος για την ΑΕΚ). Μαζί με τους παλιούς Πιρές, Νιχάτ, Χοσέ Μάρι, Φούντες και Κάνι, ο στόχος του «κίτρινου υποβρυχίου» θα παραμείνει η σταθεροποίηση της ομάδας στις υψηλές θέσεις της βαθμολογίας και η έξοδος στην Ευρώπη. Στον πάγκο της για 4η χρονιά ο Χιλιανός Πελεγκρίνι.
6. Real Zaragoza SAD – Σαραγόσα (1932)
Η Σαραγόσα ιδρύθηκε το 1932 και δεν έχει κερδίσει ποτέ το Ισπανικό πρωτάθλημα. Αντίθετα, 6 Κύπελλα Ισπανίας κοσμούν τις βιτρίνες της μαζί με 1 Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και 1 Κύπελλο Κυπελλούχων. Η καλύτερη θέση της Σαραγόσα στην Πριμέρα ήταν η 2η την περίοδο 1974-75.
- Παρατσούκλια: «Μάνιος» και «Μανίκος».
- Πρόεδρος: Εδουάρδο Μπαντρές
- Προπονητής: Βίκτορ Φερνάντεθ
- Έδρα: «Λα Ρομαρέδα», χωρητικότητα 34.596, Σαραγόσα.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 6η
Η ομάδα ενισχύθηκε με τις μετεγγραφές των Λόπεθ Βαγιέχο και Αγιάλα (Βιγιαρεάλ), Παβόν (Ρεάλ Μ.) και Ολιβέιρα (Μίλαν), αλλά έφυγαν οι Έβερτον και Γκάμπι Μιλίτο, που πρωταγωνίστησαν πέρυσι. Ο Βίκτορ Φερνάντεθ στη δεύτερη χρονιά του στον πάγκο των «μανίκος» θα στηριχτεί στους Πάμπλο Αιμάρ, Ντιέγο Μιλίτο (αν δε φύγει κι αυτός όπως ο αδερφός του), Θελάδες, Ματουζαλέμ και Ντ΄Αλεσάντρο, στοχεύοντας πάλι την έξοδο στην Ευρώπη και μια καλή πορεία στο ΟΥΕΦΑ.
7. Club Atletico de Madrid SAD – Ατλέτικο Μαδρίτης (1903)
Η Ατλέτικο Μαδρίτης, το αντίπαλο «δέος» της Ρεάλ Μ. στην πρωτεύουσα, έχει κατακτήσει 9 πρωταθλήματα, 9 Κύπελλα Ισπανίας, 1 Κύπελλο Κυπελλούχων και 1 Διηπειρωτικό.
- Παρατσούκλια: «Κολτσονέρος», «Ροχιμπλάνκος» και «Ίντιος».
- Πρόεδρος: Ενρίκε Θερέθο
- Προπονητής: Χαβιέρ Αγκίρε
- Έδρα: «Βιθέντε Καλντερόν», χωρητικότητα 54.851, Μαδρίτη.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 7η
Η Ατλέτικο (μαζί με την Μπαρτσελόνα και τη Ρεάλ) είναι η μεγάλη πρωταγωνίστρια στο φετινό μετεγγραφικό παζάρι της Πριμέρα Ντιβισιόν. Πήρε τους Σιμάο (Μπενφίκα), Λουίς Γκαρσία (Λίβερπουλ), Φορλάν (Βιγιαρεάλ), Αμπιάτι (Μίλαν), ενώ επέστρεψε και ο Ρέγιες από την Άρσεναλ. Αναχώρησε βέβαια για το Λίβερπουλ το μεγάλο αστέρι τους Φερνάντο Τόρες (όπως επίσης ο Ασκάρατε για την ΑΕΚ και ο Γκαλέτι για τον Ολυμπιακό), αλλά ο Μεξικανός Αγκίρε στην δεύτερη χρονιά του στον πάγκο των «ροχιμπλάνκος» έχει να διαχειριστεί μια πλειάδα καλών παικτών (Κοστίνια, Μάξι Ροντρίγκες, Μανίς, Σεϊταρίδης, Αγκουέρο) με στόχο μια από τις θέσεις που οδηγούν στο Τσάμπιονς Λιγκ.
8. Real Club Recreativo de Huelva SAD – Ρεκρεατίβο Ουέλβα (1889)
Η ευχάριστη έκπληξη της περασμένης περιόδου, η αρχαιότερη ποδοσφαιρική ομάδα της Ισπανίας (ιδρύθηκε το 1889), η Ρεκρεατίβο της Ουέλβα, πραγματοποίησε πέρυσι μια καταπληκτική πορεία (για τα δεδομένα της), τερματίζοντας στην 8η θέση (την καλύτερη της ιστορίας της στην Πριμέρα Ντιβισιόν). Η «Ρέκρε» δεν έχει κατακτήσει ποτέ το πρωτάθλημα ούτε το Κύπελλο Ισπανίας.
- Παρατσούκλια: «Ρέκρε» και «Ντεκάνο» (πρύτανης).
- Πρόεδρος: Φρανθίσκο Μεντόθα
- Προπονητής: Βίκτορ Μουνιόθ
- Έδρα: «Νουέβο Κολομπίνο», χωρητικότητα 19.860, Ουέλβα.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 8η
Η Ρεκρεατίβο είναι η ομάδα της Πριμέρα με το περισσότερο «ελληνικό» χρώμα, αφού ο Βίκτορ Μουνιόθ (πρώην προπονητής του ΠΑΟ) ανέλαβε την τεχνική ηγεσία και λίγο καιρό μετά έφερε στην Ουέλβα τον τερματοφύλακα της ΑΕΚ, Στέφανο Σορεντίνο. Οι σημαντικότερες προσθήκες στις μετεγγραφές είναι οι Κάλβο (Μπόκα), Μπέτο (Μπορντό) και Βαρέλα και Μαρτέν (Σπόρτιγκ Λισαβόνας). Στόχος του Μουνιόθ θα είναι η σωτηρία της ομάδας και η κατάληψη μιας καλής θέσης στην τελική βαθμολογία.
9. Getafe Club de Futbol SAD – Χετάφε (1983)
Η Χετάφε είναι η τρίτη ομάδα της Μαδρίτης που αγωνίζεται στην Πριμέρα. Ιδρύθηκε το 1983 και δεν έχει κατακτήσει ποτέ κάποιον τίτλο. Η ένατη θέση που κατέλαβε πέρυσι στην βαθμολογία είναι η καλύτερη της ιστορίας της.
- Παρατσούκλια: «Αθουλόνες»
- Πρόεδρος: Άνχελ Τόρες Σάντσεθ
- Προπονητής: Μίκαελ Λάουντρουπ
- Έδρα: «Κολισέουμ Αλφόνσο Πέρεθ», χωρητικότητα 17.000, Χετάφε.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 9η
Ο Μπερντ Σούστερ άφησε το προάστιο της Χετάφε και μετακόμισε λίγα χιλιόμετρα βορειότερα στο κέντρο της πρωτεύουσας και στα μεγαλεία του «Μπερναμπέου». Τη θέση του στην τεχνική ηγεσία πήρε ο Δανός Μίκαελ Λάουντρουπ. Η ομάδα μάλλον αποδυναμώθηκε παρά ενισχύθηκε, αφού έφυγαν οι Βιβάρ Δοράδο, Αλέξις, Παρέδες και Βερπακόφσκις, ενώ ήρθαν ο Ουστάρι (Ιντεπεντιέντε), Κέπα (Σεβίγια), Κάτα Ντίας (Μπόκα) και Σινιορίνο (Ναντ). Το στοίχημα για τον Λάουντρουπ είναι μεγάλο, αφού θα προσπαθήσει να διατηρήσει την ομάδα στην ασφάλεια της 9ης περσινής θέσης, ποντάροντας στους έμπειρους Αμποντανσιέρι, Σόουσα και Μπελενγκέρ.
10. Real Racing Club SAD – Ράθινγκ Σανταντέρ (1913)
Η Ράθινγκ του Σανταντέρ ιδρύθηκε το 1913 και δεν έχει κατακτήσει κάποιον τίτλο (πρωτάθλημα η κύπελλο Ισπανίας). Η καλύτερη θέση της Ράθινγκ στην Πριμέρα είναι η 2η της περιόδου 1930-31, ενώ πέρυσι τερμάτισε 10η.
- Παρατσούκλια: «Ραθινγκίστας», «Βερδιμπλάνκος» και «Μοντανιέσες».
- Πρόεδρος: Φρανθίσκο Περνία
- Προπονητής: Μαρθελίνο Γκαρθία
- Έδρα: «Ελ Σαρδινέρο», χωρητικότητα 22.251, Σανταντέρ.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 10η
Και η Ράθινγκ μάλλον αποδυναμώθηκε παρά ενισχύθηκε στο μετεγγραφικό παζάρι. Έφυγαν οι Ζίγκιτς, Ρουμπέν, Πάμπλο Άλφαρο, Σκαλόνι, Χουάνχο και ήρθαν ο Σαρμιέντο (Εστουδιάντες), Τζόρντι Λόπες (Μαγιόρκα), Ντούσερ (Ντεπορτίβο) και Χόρχε Λόπεθ (Βαλένθια). Αλλαγή έγινε και στον πάγκο της ομάδας, αφού έφυγε ο Μιγκέλ Άνχελ Πορτουγάλ και τη θέση του πήρε ο Μαρθελίνο Γκαρθία (προερχόμενος από δυο πολύ καλές χρονιές στην Ουέλβα – άνοδος και 8η θέση), ο οποίος θα προσπαθήσει να διατηρήσει την Ράθινγκ όσο το δυνατόν πιο μακριά από την επικίνδυνη ζώνη.
11. Real Club Deportivo Espanyol de Barcelona SAD – Εσπανιόλ (1900)
Η δεύτερη ομάδα της Βαρκελώνης ιδρύθηκε το 1900, ένα μόλις χρόνο μετά τη συμπολίτισσά της Μπαρτσελόνα. Στο παλμαρέ της δεν υπάρχει κατάκτηση πρωταθλήματος ( η καλύτερη θέση της είναι η 3η) αλλά έχει στεφθεί 4 φορές Κυπελλούχος Ισπανίας. Την περασμένη περίοδο τερμάτισε στην 11η θέση και έφτασε μέχρι τον τελικό του ΟΥΕΦΑ, όπου λύγισε στην διαδικασία των πέναλτι απέναντι στην Σεβίγια.
- Παρατσούκλια: «Περικίτος»
- Πρόεδρος: Ντανιέλ Σάντσεθ Λίμπρε
- Προπονητής: Ερνέστο Βαλβέρδε
- Έδρα: «Ολίμπικο Λουίς Κομπανί»
- Περίοδος 2006-07: Θέση 11η
Η Εσπανιόλ κράτησε άθικτο τον βασικό κορμό της ομάδας (Ραούλ Ταμούδο, Ρουφέτε, Ιβάν ντε λα Πένια, Καμενί, Χάρκε, Λουίς Γκαρθία) αφού η μόνη απώλεια είναι ο Παντιάνι. Απέκτησε τον Σμίλιανιτς (Παρτιζάν), τον Λαφουέντε (Μπιλμπάο) και πήρε δανεικό από την Σπαρτάκ Μόσχας τον Κλεμέντε Ροντρίγκες. Ο ικανότατος Βαλβέρδε στη δεύτερη χρονιά του στην Εσπανιόλ έχει σαν στόχο το καλύτερο πλασάρισμα της ομάδας στη βαθμολογία και μια καλή πορεία στο θεσμό του Κυπέλλου.
12. Real Club Deportivo Mallorca SAD – Μαγιόρκα (1916)
Η μόνη εκπρόσωπος της νησιωτικής Ισπανίας στην Πριμέρα, η Μαγιόρκα, ιδρύθηκε το 1916 και δεν έχει κερδίσει ποτέ το πρωτάθλημα Ισπανίας. Αντίθετα έχει στη συλλογή της 1 Κύπελλο Ισπανίας και 1 Ισπανικό Σούπερ Καπ. Η καλύτερη θέση που έχει καταλάβει στην Α’ Εθνική είναι η 3η, ενώ πέρυσι τερμάτισε στη 12η θέση.
- Παρατσούκλια: «Μπαραλέτς» και «Ενσαϊμάδα Μεκάνικα»
- Πρόεδρος: Βίσεντς Γκράντε
- Προπονητής: Γκρεγκόριο Μανθάνο
- Έδρα: «Όνο Εστάδι», χωρητικότητα 23.142, Πάλμα δε Μαγιόρκα.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 12η
Η Μαγιόρκα, στην οποία αγωνίζεται ο Άγγελος Μπασινάς, ενισχύθηκε παίρνοντας τους Ναβάρο (Βαλένθια), Μολινέρο (Ατλέτικο Μ.), Γιεμπό (Οσασούνα), Χερμάν Λουξ (Ρίβερ) και Τσόρι Κάστρο (Νάσιοναλ Μοντεβίδεο). Έφυγαν Μάξι Λόπες, Τριστάν, Γιάνκοβιτς και Ντελίμπασιτς. Ο Μανθάνο θα επιδιώξει να αποφύγει τα περσινά σκαμπανεβάσματα και θα ψάξει μια καλύτερη θέση στην τελική βαθμολογία.
13. Real Club Deportivo de La Coruña SAD – Ντεπορτίβο (1906)
Η ομάδα της πρωτεύουσας της Γαλίθια, η Ντεπορτίβο λα Κορούνια, ιδρύθηκε
το 1906 και έχει κατακτήσει 1 φορά τον τίτλο του πρωταθλητή Ισπανίας. Η Ντέπορ έχει κερδίσει 2 φορές και το Κύπελλο Ισπανίας. Η περσινή περίοδος ήταν η χειρότερη των τελευταίων χρόνων και η Κορούνια αρκέστηκε στη 13η θέση.
- Παρατσούκλια: «Ερκουλίνο» και «Μπλανκιαθούλες»
- Πρόεδρος: Αουγκούστο Θέσαρ Λεντόιρο
- Προπονητής: Μιγκέλ Άνχελ Λοτίνα
- Έδρα: «Ριαθόρ», χωρητικότητα 34.600, Κορούνια.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 13η
Η Ντεπορτίβο περιορίστηκε στην ισπανική αγορά και ενισχύθηκε κυρίως με νέους παίκτες. Απέκτησε τους Ρουμπέν Κάστρο (Ταραγόνα), Μόμο (Ράθινγκ), Πάμπλο Άμο (Ρέκρε) και Μανού (Σπόρτιγκ), ενώ παραχώρησε τους Αντράντε, Καπντεβίλα, Αριθμέντι, Ντούσερ και Εστογιάνοφ. Ο Λοτίνα θα έχει δύσκολο έργο, αφού οι φίλαθλοι της Ντέπορ την έχουν συνηθίσει να πρωταγωνιστεί, οπότε ο μίνιμουμ στόχος είναι το πλασάρισμα στην πρώτη εξάδα που οδηγεί στην Ευρώπη.
14. Club Atletico Osasuna – Οσασούνα (1920)
Η εκπρόσωπος του «Βασιλείου της Ναβάρα» στην Πριμέρα Ντιβισιόν, Οσασούνα, δεν έχει κατακτήσει κάποιον τίτλο, είτε πρωτάθλημα είτε κύπελλο. Η καλύτερη θέση που έχει καταλάβει στο πρωτάθλημα είναι η 4η ενώ πέρυσι κατέλαβε την 14η.
- Παρατσούκλια: «Ροχίγιος» και «Γκορίτσο».
- Πρόεδρος: Πάτσι Ίσκο
- Προπονητής: Χοσέ Άνχελ Θιγάντα
- Έδρα: «Ρέινο δε Ναβάρα», χωρητικότητα 19.800, Παμπλόνα.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 14η
Η Οσασούνα ενισχύθηκε με την απόκτηση των Παντιάνι (Εσπανιόλ), Πορτίγιο (Ταραγόνα), Βιάνα (Βαλένθια), Βέλα (Άρσεναλ) και Νικολάς Μεδίνα (Ουνιβερσιδάδ Τσίλε). Ο Θιγάντα θα πρέπει να δουλέψει σκληρά για να σώσει την κατηγορία, αφού παίκτες κλειδιά της ομάδας, όπως ο Ραούλ Γκαρθία, ο Σολδάδο, ο Γιεμπό, ο Βάλντο και ο Δαβίδ Λόπεθ αποχώρησαν.
15. Levante Union Deportiva SAD – Λεβάντε (1909)
Η Λεβάντε, η δεύτερη ομάδα της πόλης της Βαλένθια, ιδρύθηκε το 1909 και μέχρι σήμερα δεν έχει κατακτήσει πρωτάθλημα ή κύπελλο Ισπανίας. Η καλύτερη θέση που έχει πάρει στην Πριμέρα είναι η 10η ενώ πέρυσι τερμάτισε 15η.
- Παρατσούκλια: «Γκρανότες»
- Πρόεδρος: Χούλιο Ρομέρο
- Προπονητής: Αμπέλ Ρεσίνο
- Έδρα: «Σιουτάτ ντε Βαλένσια», χωρητικότητα 25.354, Βαλένθια.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 15η
Η Λεβάντε ενισχύθηκε στις φετινές μετεγγραφές, αφού απέκτησε πολλούς και καλούς παίκτες. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν οι Στοράρι (Μίλαν), Αρβελάτζε (ΑΖ Άλκμααρ), Τσιρίλο (ΑΕΚ), Σάβιο (Σοθιεδάδ), Ριγκάνο (Μεσίνα). Κρατώντας και τους βασικούς και πολύτιμους Ρίγκα, Μεγιόνγκ, Τομάσι και Ετιέν, το στοίχημα για τον τεχνικό Ρεσίνο, είναι να ενσωματώσει τους καινούργιους παίκτες μέσα στην ομάδα όσο πιο γρήγορα γίνεται, για να αφοσιωθεί μετά στον βασικό στόχο που θα είναι η παραμονή στη μεγάλη κατηγορία.
16. Real Betis Balompie SAD – Μπέτις (1907)
Η Μπέτις, συμπολίτισσα και «αιώνια» αντίπαλος της Σεβίγια, ιδρύθηκε το 1907 και έχει κερδίσει 1 πρωτάθλημα και 2 Κύπελλα Ισπανίας. Την περασμένη χρονιά οι «βερδιμπλάνκος» τερμάτισαν στη 16η θέση της βαθμολογίας, αφού κινδύνεψαν με υποβιβασμό μέχρι την τελευταία αγωνιστική.
- Παρατσούκλια: «Μπέτικος», «Βερδιμπλάνκος» και «Βερδολάγας».
- Πρόεδρος: Χοσέ Λεόν Γκόμεθ
- Προπονητής: Έκτορ Ραούλ Κούπερ
- Έδρα: «Μανουέλ Ρουίθ δε Λοπέρα», χωρητικότητα 55.500, Σεβίλλη.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 16η
Ο Ραούλ Κούπερ ήρθε για να συμμαζέψει το περσινό χάλι μιας ομάδας που ταλανίζεται από προβλήματα από τότε που την άφησε ο Σέρα Φερέρ. Ο ιδιοκτήτης της Μπέτις, Ρουίθ δε Λοπέρα, βλέπει στο πρόσωπο του Αργεντίνου τον άνθρωπο που θα ξαναφέρει την ηρεμία στον αγωνιστικό χώρο και στις κερκίδες. Αποκτήθηκαν οι Ρικάρδο (Σπόρτιγκ Λισαβόνας), Παβόνε (Εστουδιάντες), Μαρκ Γκονζάλες (Λίβερπουλ), Μπάμπιτς (Μπάγερ Λεβερκούζεν) και Λίμα (Ατλ. Μινέιρο). Ο στόχος είναι τουλάχιστον η διεκδίκηση μιας θέσης που οδηγεί στην Ευρώπη.
17. Athletic Club Bilbao – Αθλέτικ Μπιλμπάο (1898)
Η Αθλέτικ του Μπιλμπάο είναι η τρίτη ιστορικότερη ομάδα της Ισπανίας μετά τις Ρεάλ και Μπαρτσελόνα. Έχει κατακτήσει 8 πρωταθλήματα και 23 Κύπελλα Ισπανίας. Την περασμένη περίοδο γλίτωσε τον υποβιβασμό κυριολεκτικά στο παρά πέντε και τερμάτισε στη 17η θέση.
- Παρατσούκλια: «Λεόνες»
- Πρόεδρος: Φερνάντο Γκαρθία Μακούα
- Προπονητής: Χοακίν Καπαρός
- Έδρα: «Σαν Μαμές», χωρητικότητα 40.000, Μπιλμπάο.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 17η
Μετά την περσινή ψυχρολουσία, οι Βάσκοι έκαναν κινήσεις για να δυναμώσουν την ομάδα τους. Αποκτήθηκαν οι Αϊτόρ Οθίο (Σεβίγια), Δαβίδ Λόπεθ και Μουνιόθ (Οσασούνα), Κουέγιαρ (Ταραγόνα) και Γκόρκα (Εσπανιόλ). Παράλληλα έφυγαν οι Σαριέγκι (που ήρθε στον ΠΑΟ), Ουρθάιθ, Ιτουριάγκα και Χάβι Γκονθάλεθ. Ο προπονητής Χοακίν Καπαρός έχει πολλή δουλειά μπροστά του και θα στηρίξει πολλά στους έμπειρους Ορμπάιθ, Ιραόλα, Γιέστε και Ετσεμπερία. Στόχος η σταθεροποίηση πάνω από τη μέση του βαθμολογικού πίνακα.
18. Real Valladolid Club de Futbol SAD – Βαγιαδολίδ (1928)
Η Βαγιαδολίδ είναι η πρώτη από τις τρεις ομάδες που ανέβηκαν φέτος από την Σεγούντα στην Πριμέρα Ντιβισιόν. Ιδρύθηκε το 1928 και δεν έχει κατακτήσει ποτέ Ισπανικό Κύπελλο ή πρωτάθλημα. Έχει κερδίσει όμως 1 Ισπανικό Λιγκ Καπ το 1984 (η διοργάνωση αυτή «έζησε» μόνο τέσσερα χρόνια, από το 1982 έως το 1986). Την περασμένη περίοδο τερμάτισε 1η στη Β’ κατηγορία. Η καλύτερη θέση που έχει καταλάβει στην Πριμέρα είναι η 4η.
- Παρατσούκλια: «Πουθέλα»
- Πρόεδρος: Κάρλος Σουάρεθ Σουρέδα
- Προπονητής: Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ
- Έδρα: «Νουέβο Χοσέ Θορίγια», χωρητικότητα 26.512, Βαγιαδολίδ.
- Περίοδος 2006-07: - (1η στη Σεγούντα Ντιβισιόν)
Η αποστολή των «Καστιγιάνων» θα είναι δύσκολη. Ο στόχος βέβαια είναι η παραμονή. Οι σημαντικότερες μετεγγραφές της ομάδας είναι οι Αλέξις (Λεβάντε), Εστογιάνοφ (Ντέπορ), Βιβάρ Δοράδο (Χετάφε), Αλμπέρτο και Θιφουέντες (Σοθιεδάδ).
19. Union Deportiva Almeria SAD – Αλμερία (2001)
Η Αλμερία είναι η νεότερη ομάδα που πήρε ποτέ μέρος στην Πριμέρα Ντιβισιόν. Ιδρύθηκε μόλις πριν έξι χρόνια, το 2001, και φέτος θα αγωνιστεί για πρώτη φορά στη σύντομη ιστορία της στην Α’ κατηγορία, αφού πέρυσι τερμάτισε 2η στην Σεγούντα.
- Παρατσούκλια: «Ιντάλος»
- Πρόεδρος: Αλφόνσο Γκαρθία
- Προπονητής: Ουνάι Εμέρι
- Έδρα: «Μεντιτεράνεο», χωρητικότητα 15.000, Αλμερία.
- Περίοδος 2006-07: - (2η στη Σεγούντα Ντιβισιόν)
Η Αλμερία, μετά την πολυπόθητη άνοδο, έκανε σημαντικές κινήσεις για την ενίσχυσή της. Απέκτησε – μεταξύ άλλων – τους Ντος Σάντος (Μπάγερν), Ντιέγο (Ατλέτικο Μινέιρο), Πουλίδο (Χετάφε), Κομπένιο (Σεβίγια), Λόπεθ Ρεκάρτε και Χουανίτο (Σοθιεδάδ). Ο στόχος είναι ένας και μοναδικός. Μάχη μέχρι το τέλος για την παραμονή.
20. Real Murcia Club de Futbol SAD – Μούρθια (1908)
Η Μούρθια ιδρύθηκε το 1908 και δεν έχει κατακτήσει ποτέ πρωτάθλημα ή Κύπελλο Ισπανίας. Η καλύτερη θέση που έχει καταλάβει στην Πριμέρα είναι η 11η. Πέρυσι τερμάτισε 3η στη Σεγούντα και πήρε το δικαίωμα της συμμετοχής στην Α’ Κατηγορία.
- Παρατσούκλια: «Πιμεντονέρος» και «Γκράνας»
- Πρόεδρος: Χεσούς Σάμπερ
- Προπονητής: Λούκας Αλκάραθ
- Έδρα: «Νουέβα Κοντομίνα», χωρητικότητα 32.000, Μούρθια.
- Περίοδος 2006-07: - (3η στη Σεγούντα Ντιβισιόν)
Προσεκτικές κινήσεις έκανε η Μούρθια με στόχο την ενίσχυσή της. Πήρε τους Κούρο Τόρες και Ρεγέιρο (Βαλένθια), Γκαγιάρδο (Σεβίγια), Άρθο (Βιγιαρεάλ), Πάμπλο Γκαρθία και Μεχία (Ρεάλ Μ.), Καρίνι (Ίντερ) και Μπαϊάνο (Θέλτα). Και εδώ ο πρωταρχικός στόχος είναι η σωτηρία.
Η Ιστορία μέσα από τους αριθμούς
Η Primera Division είναι η σπουδαιότερη ποδοσφαιρική διοργάνωση της Ισπανίας. Ιδρύθηκε το 1928 (αν και νομιμοποιήθηκε ως επίσημος φορέας στις 10 Φεβρουαρίου του 1929), όταν και κατέκτησε τον τίτλο η Μπαρτσελόνα. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 διοργανώτρια αρχή είναι η LFP, (Liga de Futbol Profesional), η Ένωση Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου. Σήμερα είναι πλατιά γνωστή ως η «Λίγκα των αστέρων», αφού τα τελευταία χρόνια συγκεντρώνει σταθερά μεγάλο ποσοστό των κορυφαίων ποδοσφαιριστών και προπονητών του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Στατιστική Υπηρεσία της ΦΙΦΑ ανακηρύχθηκε ως η δεύτερη καλύτερη Λίγκα στον κόσμο για το 2006 (πίσω από την Ιταλική Serie A), ενώ έχει κερδίσει την πρωτιά το 2000, 2001, 2002 και 2004.
Στα 76 χρόνια της ύπαρξης της Πριμέρα Ντιβισιόν, έχουν συμμετάσχει σε αυτήν 55 συνολικά ομάδες, αλλά μόνο τρεις έχουν πάρει μέρος σε όλες τις διοργανώσεις: η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μπαρτσελόνα και η Αθλέτικ Μπιλμπάο. Αυτοί οι τρεις σύλλογοι, μαζί με την Οσασούνα είναι και οι μοναδικοί που διατηρούν μέχρι σήμερα τον χαρακτήρα Αθλητικών Οργανισμών που ανήκουν αποκλειστικά και μόνο στα μέλη τους, σε αντίθεση με όλους τους υπόλοιπους που είναι πλέον Αθλητικές Ανώνυμες Εταιρείες και ανήκουν στους μετόχους τους.
Τίτλοι και κατάταξη
Από τις 55 ομάδες που αγωνίστηκαν όλα αυτά τα χρόνια στην Πριμέρα, μόνο 9 κατάφεραν να κατακτήσουν τον τίτλο. Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι η «βασίλισσα» με 30 πρωταθλήματα και ακολουθούν Μπαρτσελόνα με 18, Ατλέτικο Μαδρίτης με 9, Αθλέτικ Μπιλμπάο με 8, Βαλένθια με 6, Ρεάλ Σοθιεδάδ με 2, ενώ από έναν τίτλο έχουν κατακτήσει Μπέτις, Σεβίγια και Ντεπορτίβο λα Κορούνια. Το μοναδικό γήπεδο στο οποίο έχουν γίνει αγώνες και των 76 πρωταθλημάτων της Πριμέρα, είναι το θρυλικό «Σαν Μαμές», η έδρα της Αθλέτικ Μπιλμπάο, που για αυτόν ακριβώς το λόγο ονομάζεται τιμητικά «ο Καθεδρικός» (La Catedral).
Σήμερα στην Ισπανική Λίγκα παίρνουν μέρος 20 ομάδες. Οι τελευταίες τρεις της βαθμολογίας στο τέλος της περιόδου υποβιβάζονται στη Segunda Division (Β’ Εθνική) ενώ οι τρεις πρώτες της Σεγούντα καταλαμβάνουν τις θέσεις τους. Όλοι οι επαγγελματικοί σύλλογοι στην Ισπανία έχουν και ημιεπαγγελματικές ομάδες, οι οποίες αγωνίζονται σε μικρότερες κατηγορίες και χρησιμεύουν ως φυτώρια (π.χ. Μπαρτσελόνα Β, Σεβίγια Β κ.ο.κ.), χωρίς όμως να έχουν τη δυνατότητα της ανόδου στην Πριμέρα Ντιβισιόν.
Οι πρώτες δυο ομάδες της τελικής βαθμολογίας περνούν απ’ευθείας σε ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ η τρίτη και η τέταρτη παίζουν την είσοδό τους στον τρίτο προκριματικό γύρο (όπως φέτος η Σεβίγια με την ΑΕΚ). Τέλος η πέμπτη και η έκτη αγωνίζονται στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ.
Συλλογικά ρεκόρ
Η ισπανική Λίγκα έχει βασικές πρωταγωνίστριες τη Ρεάλ Μαδρίτης και την Μπαρτσελόνα. Τα τελευταία χρόνια ο συναγωνισμός έχει μεγαλώσει με την άνοδο ομάδων όπως η Ντέπορ, η Σεβίγια και η Βαλένθια. Το γεγονός ότι τις τελευταίες οκτώ περιόδους αναδείχθηκαν τέσσερις διαφορετικές πρωταθλήτριες, αποδεικνύει του λόγου το αληθές.
Ακόμα κι έτσι όμως, τα τελευταία είκοσι χρόνια η Ρεάλ και η Μπάρτσα έχουν κατακτήσει τους 16 τίτλους, ρεκόρ το οποίο στην Ευρώπη ξεπερνούν μόνο η Σέλτικ και η Ρέιντζερς στη Σκωτία (20 στους 20 τελευταίους τίτλους).
Το ρεκόρ συνεχόμενων τίτλων στην Πριμέρα Ντιβισιόν κατέχει η Ρεάλ Μαδρίτης με 5, το οποίο έχει επιτευχθεί σε δυο διαφορετικές εποχές. Πρώτα η γενιά των Πούσκας, Ντι Στέφανο, Χέντο από το 1960 έως το 1965 και αργότερα η «σειρά» του Μπουίτρε με τους Μίτσελ, Μαρτίν Μπάθκεθ και Ούγκο Σάντσες (1985-1990). Η Μπάρτσα ακολουθεί με 4 σερί τίτλους (1990-1994) από την «ντριμ τιμ» του Γιόχαν Κρόιφ.
- Ρεκόρ συνεχόμενων νικών: Ρεάλ Μαδρίτης, 15 (1960-61)
- Ρεκόρ αήττητου σερί: Ρεάλ Σοθιεδάδ, 38 (1978-80)
- Ρεκόρ συνεχόμενων ισοπαλιών: Μπούργος, 9 (1977-78)
- Ρεκόρ συνεχόμενων ηττών: Λας Πάλμας, 11 (1959-60)
- Ρεκόρ σερί χωρίς νίκη: Σπόρτιγκ Χιχόν, 24 (1996-98)
- Ρεκόρ απαραβίαστης εστίας: Ατλέτικο Μαδρίτης, 13 (1990-91)
- Ρεκόρ νικών σε μια περίοδο: 28, Ρεάλ Μ. (87-88) & Μπαρτσελόνα (96-97)
- Ρεκόρ νικών εντός έδρας σε μια περίοδο: Μπαρτσελόνα, 19 (1986-87)
- Ρεκόρ νικών εκτός έδρας σε μια περίοδο: Ατλέτικο Μαδρίτης, 13 (1995-96)
- Ρεκόρ καλύτερης επίθεσης σε μια περίοδο: Ρεάλ Μαδρίτης, 107 (1989-90)
- Ρεκόρ χειρότερης επίθεσης σε μια περίοδο: Λογρονιές, 15 (1994-95)
- Ρεκόρ καλύτερης άμυνας σε μια περίοδο: Ρεάλ Μαδρίτης, 15 (1931-32)
- Ρεκόρ χειρότερης άμυνας σε μια περίοδο: Γέιδα, 134 (!) (1950-51)
Ατομικά ρεκόρ
Στην Πριμέρα Ντιβισιόν έχουν παίξει πολλοί από τους μεγαλύτερους παίκτες όλων των εποχών. Ντι Στέφανο, Πούσκας, Μαραντόνα, Κρόιφ, Κοπά, Σουάρεθ, Ρονάλντο, Στόιτσκοφ, Ζιντάν, Ριβάλντο, Ροναλντίνιο, Μπουτραγκένιο, Μίτσελ, Σάντσες, Μπεμπέτο, Φίγκο είναι μόνο μερικοί από τους πρωταγωνιστές της ποδοσφαιρικής ιστορίας του ισπανικού πρωταθλήματος.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τους προπονητές που έχουν περάσει από τους πάγκους των ομάδων. Ούντο Λάτεκ, Ρίνους Μίχελς, Ελένιο Ερέρα, Μιγκέλ Μουνιόθ, Σέζαρ Λουίς Μενότι, Αρίγκο Σάκι, Γιόχαν Κρόιφ, Κάρλος Μπιλάρδο, Γκους Χίντινκ, Κάρλος Μπιάνκι, Φάμπιο Καπέλο αποτελούν την αφρόκρεμα των τεχνικών που έχουν κατευθύνει κατά καιρούς τους αστέρες της Πριμέρα.
Η Λίγκα απονέμει διάφορα βραβεία ατομικών διακρίσεων, τα πιο ιστορικά και σημαντικά είναι το «Trofeo Pichichi» (Πιτσίτσι) που δίνεται κάθε χρόνο στον πρώτο σκόρερ και το «Trofeo Zamora» (Θαμόρα) που πηγαίνει στον τερματοφύλακα που έχει αγωνιστεί στα περισσότερα ματς της περιόδου και έχει δεχτεί τα λιγότερα γκολ.
- Ρεκόρ περισσότερων συμμετοχών στη Λίγκα:
1. Θουμπιθαρέτα, 622 ματς
2. Εουσέμπιο, 543 ματς
3. Μπούγιο, 542 ματς
- Ρεκόρ περισσότερων τίτλων στη Λίγκα:
1. Χέντο, 12 τίτλοι σε 19 περιόδους
2. Πίρι, 10 τίτλοι σε 17 περιόδους
3. Καμάτσο, 9 τίτλοι σε 15 περιόδους
- Ρεκόρ περισσότερων γκολ στη Λίγκα:
1. Θάρα, 251 τέρματα σε 277 ματς
2. Ούγκο Σάντσες, 234 τέρματα σε 347 ματς
3. Ντι Στέφανο, 227 τέρματα σε 329 ματς
- Ρεκόρ τίτλων για προπονητή στη Λίγκα:
1. Μιγκέλ Μουνιόθ, 9 τίτλοι σε 13 περ.
2. Γιόχαν Κρόιφ, 4 τίτλοι σε 8 περ.
3. Ελένιο Ερέρα, 4 τίτλοι σε 14 περ.
- Ρεκόρ παιχνιδιών για προπονητή στη Λίγκα:
1. Λουίς Αραγονές, 757 ματς (25π.)
2. Μιγκέλ Μουνιόθ, 601 ματς (21π.)
3. Χάβο Ιρουρέτα, 553 ματς (16π.)
Οι ομάδες της περιόδου 2007-08
O χάρτης της ποδοσφαιρικής Ισπανίας εδώ !
1. Real Madrid Club de Futbol – Ρεάλ Μαδρίτης (1902)
Η Βασίλισσα της Ευρώπης δεν θα μπορούσε παρά να είναι και βασίλισσα της Ισπανίας. Ιδρύθηκε το 1902 και έχει κατακτήσει 30 φορές τον τίτλο του πρωταθλητή. Επίσης έχει 17 κύπελλα Ισπανίας, 9 Κύπελλα Πρωταθλητριών, 2 ΟΥΕΦΑ και 3 Διηπειρωτικά.
- Παρατσούκλια: «Μερένγκες», «Μαδριδίστας» και «Βικίνγκος».
- Πρόεδρος: Ραμόν Καλντερόν
- Προπονητής: Μπερντ Σούστερ
- Έδρα: «Σαντιάγο Μπερναμπέου», χωρητικότητα 80.354, Μαδρίτη.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 1η
Η πρωταθλήτρια θα επιδιώξει να διατηρήσει τα κεκτημένα στην Ισπανία και να φέρει την 10η Ευρωπαϊκή κούπα στο μουσείο του συλλόγου. Με νέα παρουσία στον πάγκο της τον Γερμανό Μπερντ Σούστερ και βασικές προσθήκες στο ρόστερ της τους Σαβιόλα (Μπάρτσα), Σνάιντερ (Άγιαξ), Μέτσελντερ (Μπορούσια) Μπαπτίστα (Άρσεναλ), Ρομπέν (Τσέλσι) και Χάιντσε (Μάντσεστερ Γ) και θα πρέπει να ξεπεράσει την αποχώρηση των τελευταίων «γκαλάκτικος» Ρομπέρτο Κάρλος και Μπέκαμ που σφράγισαν μια ολόκληρη εποχή στο Τσαμαρτίν. Η πληθωρική μορφή του αρχηγού Ραούλ θα δεσπόσει για 14η συνεχόμενη χρονιά στο «Μπερναμπέου» και θα τον πλαισιώσουν οι Νίστελρόι, Ρομπίνιο, Καναβάρο και Γκούτι.
2. Futbol Club Barcelona – Μπαρτσελόνα (1899)
Το καμάρι της Καταλονίας ιδρύθηκε το 1899 και έχει κατακτήσει 18 φορές το γκράνα» κοσμούν επίσης 24 κύπελλα Ισπανίας, 2 Κύπελλα Πρωταθλητριών, 4 Κύπελλα Κυπελλούχων και 3 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ.
- Παρατσούκλια: «Μπλαουγκράνα», «Κουλές».
- Πρόεδρος: Ζουάν Λαπόρτα
- Προπονητής: Φρανκ Ράικαρντ
- Έδρα: «Καμπ Νόου», χωρητικότητα 98.772, Βαρκελώνη.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 2η
Η Μπαρτσελόνα έκανε το μεγάλο «μπαμ» στη φετινή μετεγγραφική περίοδο φέρνοντας στην Καταλονία τον μεγάλο Τιερί Ανρί. Ο Γάλλος στράικερ σε συνεργασία με την μαγική τριάδα των REM (Ροναλντίνιο, Ετό και Μέσι) θα προσπαθήσει να φέρει πίσω στο «Καμπ Νόου» τον τίτλο που πήγε πέρυσι στην «αιώνια» αντίπαλο Ρεάλ. Άλλες προσθήκες που αναμένεται να βοηθήσουν είναι ο γνωστός μας Γιάγια Τουρέ (Μονακό), ο Αμπιντάλ (Λιόν) και ο Γκάμπι Μιλίτο (Σαραγόσα). Στόχος της ομάδας θα είναι και φέτος – πέραν του πρωταθλήματος - η κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ. Στον πάγκο των «κουλές» θα βρίσκεται για πέμπτη χρονιά ο Ολλανδός Φρανκ Ράικαρντ.
3. Sevilla Futbol Club SAD – Σεβίγια (1905)
Η Σεβίγια είναι η μεγάλη ανερχόμενη δύναμη του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Μέχρι πέρυσι είχε κερδίσει μόνο 1 πρωτάθλημα και 2 Κύπελλα Ισπανίας. Τους τελευταίους 15 μήνες όμως, ότι βρίσκεται στο δρόμο της ντύνεται τα χρώματά της. 2 συνεχόμενα Κύπελλα ΟΥΕΦΑ, 1 κύπελλο Ισπανίας, 1 Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ και 1 ισπανικό Σούπερ Καπ είναι οι τίτλοι των «σεβιγίστας» από το 2006 μέχρι σήμερα.
- Παρατσούκλια: «Σεβιγίστας», «Ροχιμπλάνκος» και «Παλανγκάνας».
- Πρόεδρος: Χοσέ Μαρία ντελ Νίδο
- Προπονητής: Χουάντε Ράμος
- Έδρα: «Ραμόν Σάντσεθ Πιθχουάν», χωρητικότητα 45.500, Σεβίλλη.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 3η
Οι σπουδαιότερες μετεγγραφές της Σεβίγια είναι ο Κεϊτά (Λανς), ο Μπουλαρούζ (Τσέλσι), ο Ντε Μολ (Άγιαξ) και ο Ντε Σάνκτις (Ουντινέζε). Η μεγάλη δύναμη των «σεβιγίστας» όμως είναι ο πολύ μεγάλος αριθμός πολύ άξιων παικτών που δίνει στον Ράμος τη δυνατότητα ενός συνεχούς rotation χωρίς αυξομειώσεις στην απόδοση της ομάδας, η οποία κινείται πάντα σε υψηλά επίπεδα. Νάβας, Κανουτέ, Κερσακόφ, Εσκουδέ, Ντραγκουτίνοβιτς, Φαμπιάνο, Σεβαντόν, ο κατάλογος είναι ατελείωτος. Μοναδικό ερωτηματικό η παραμονή ή όχι του Ντανιέλ Άλβες και η πολιορκία που δέχεται ο προπονητής από την Τότεναμ. Στόχοι; Το πρωτάθλημα, το κύπελλο και η καλή παρουσία στην πρώτη συμμετοχή της ομάδας στο Τσάμπιονς Λιγκ.
4. Valencia Club de Futbol SAD – Βαλένθια (1919)
Η Βαλένθια ιδρύθηκε το 1919 και έχει κατακτήσει 6 φορές τον τίτλο του πρωταθλητή Ισπανίας. Το παλμαρέ της συμπληρώνουν 6 Κύπελλα Ισπανίας, 1 Κύπελλο Κυπελλούχων, 3 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ και 2 Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ. Επίσης αγωνίστηκε σε δυο συνεχόμενους τελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ (2000-2001), χωρίς όμως να φτάσει στην κατάκτηση του τροπαίου.
- Παρατσούκλια: «Τσες»
- Πρόεδρος: Χουάν Μπαουτίστα Σολέρ
- Προπονητής: Κίκε Σάντσεθ Φλόρες
- Έδρα: «Μεστάγια», χωρητικότητα 55.000, Βαλένθια.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 4η
Η Βαλένθια κινήθηκε φέτος περισσότερο στην εγχώρια αγορά και ενισχύθηκε με τους Αριθμέντι (Ντεπορτίβο), Ιβάν Ελγκέρα (Ρεάλ Μ.) και Ζίγκιτς (Ράθινγκ). Ο βασικός κορμός παραμένει ο ίδιος, αν εξαιρέσουμε την αποχώρηση του Φαμπιάν Αγιάλα. Οι Κανιθάρες, Αλμπέλντα, Βιθέντε, Δαβίδ Βίγια, Μοριέντες, Έντου, Χοακίν, Ανγκούλο και Μπαράχα θα είναι και πάλι πρωταγωνιστές στο «Μεστάγια». Οι στόχοι παραμένουν το πρωτάθλημα, το Κύπελλο και η καλή Ευρωπαϊκή πορεία.
5. Villarreal Club de Futbol SAD – Βιγιαρεάλ (1923)
Η Βιγιαρεάλ ιδρύθηκε το 1923 και έχει κάνει αισθητή την παρουσία της τα τελευταία χρόνια στην Πριμέρα Ντιβισιόν. Δεν έχει κατακτήσει ποτέ κάποιον τίτλο στην Α’Εθνική η στο Κύπελλο Ισπανίας. Η καλύτερη θέση της στην Πριμέρα ήταν η 3η το 2004-05, όταν και προκρίθηκε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, κάνοντας μια καταπληκτική πορεία που την έφερε την επόμενη χρονιά μέχρι τα ημιτελικά του θεσμού.
- Παρατσούκλια: «Ελ Σουμπμαρίνο Αμαρίγιο» (το κίτρινο υποβρύχιο).
- Πρόεδρος: Φερνάντο Ροτζ Αλφόνσο
- Προπονητής: Μανουέλ Πελεγκρίνι
- Έδρα: «Ελ Μαδριγάλ», χωρητικότητα 23.000, Βιγιαρεάλ (Καστεγιόν)
- Περίοδος 2006-07: Θέση 5η
Η ομάδα ενισχύθηκε κυρίως με την έλευση των Ρόσι (Μαν.Γιουνάιτεντ), Τόμασον (Στουτγάρδη) και Καπντεβίλα (Ντεπορτίβο). Επίσης επέστρεψε από την Μπόκα, όπου αγωνιζόταν ως δανεικός, ο Χουάν Ρομάν Ρικέλμε. Από τον σύλλογο έφυγαν οι Τακινάρντι, Φορλάν και Αρουαμπαρένα (αυτός ο τελευταίος για την ΑΕΚ). Μαζί με τους παλιούς Πιρές, Νιχάτ, Χοσέ Μάρι, Φούντες και Κάνι, ο στόχος του «κίτρινου υποβρυχίου» θα παραμείνει η σταθεροποίηση της ομάδας στις υψηλές θέσεις της βαθμολογίας και η έξοδος στην Ευρώπη. Στον πάγκο της για 4η χρονιά ο Χιλιανός Πελεγκρίνι.
6. Real Zaragoza SAD – Σαραγόσα (1932)
Η Σαραγόσα ιδρύθηκε το 1932 και δεν έχει κερδίσει ποτέ το Ισπανικό πρωτάθλημα. Αντίθετα, 6 Κύπελλα Ισπανίας κοσμούν τις βιτρίνες της μαζί με 1 Κύπελλο ΟΥΕΦΑ και 1 Κύπελλο Κυπελλούχων. Η καλύτερη θέση της Σαραγόσα στην Πριμέρα ήταν η 2η την περίοδο 1974-75.
- Παρατσούκλια: «Μάνιος» και «Μανίκος».
- Πρόεδρος: Εδουάρδο Μπαντρές
- Προπονητής: Βίκτορ Φερνάντεθ
- Έδρα: «Λα Ρομαρέδα», χωρητικότητα 34.596, Σαραγόσα.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 6η
Η ομάδα ενισχύθηκε με τις μετεγγραφές των Λόπεθ Βαγιέχο και Αγιάλα (Βιγιαρεάλ), Παβόν (Ρεάλ Μ.) και Ολιβέιρα (Μίλαν), αλλά έφυγαν οι Έβερτον και Γκάμπι Μιλίτο, που πρωταγωνίστησαν πέρυσι. Ο Βίκτορ Φερνάντεθ στη δεύτερη χρονιά του στον πάγκο των «μανίκος» θα στηριχτεί στους Πάμπλο Αιμάρ, Ντιέγο Μιλίτο (αν δε φύγει κι αυτός όπως ο αδερφός του), Θελάδες, Ματουζαλέμ και Ντ΄Αλεσάντρο, στοχεύοντας πάλι την έξοδο στην Ευρώπη και μια καλή πορεία στο ΟΥΕΦΑ.
7. Club Atletico de Madrid SAD – Ατλέτικο Μαδρίτης (1903)
Η Ατλέτικο Μαδρίτης, το αντίπαλο «δέος» της Ρεάλ Μ. στην πρωτεύουσα, έχει κατακτήσει 9 πρωταθλήματα, 9 Κύπελλα Ισπανίας, 1 Κύπελλο Κυπελλούχων και 1 Διηπειρωτικό.
- Παρατσούκλια: «Κολτσονέρος», «Ροχιμπλάνκος» και «Ίντιος».
- Πρόεδρος: Ενρίκε Θερέθο
- Προπονητής: Χαβιέρ Αγκίρε
- Έδρα: «Βιθέντε Καλντερόν», χωρητικότητα 54.851, Μαδρίτη.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 7η
Η Ατλέτικο (μαζί με την Μπαρτσελόνα και τη Ρεάλ) είναι η μεγάλη πρωταγωνίστρια στο φετινό μετεγγραφικό παζάρι της Πριμέρα Ντιβισιόν. Πήρε τους Σιμάο (Μπενφίκα), Λουίς Γκαρσία (Λίβερπουλ), Φορλάν (Βιγιαρεάλ), Αμπιάτι (Μίλαν), ενώ επέστρεψε και ο Ρέγιες από την Άρσεναλ. Αναχώρησε βέβαια για το Λίβερπουλ το μεγάλο αστέρι τους Φερνάντο Τόρες (όπως επίσης ο Ασκάρατε για την ΑΕΚ και ο Γκαλέτι για τον Ολυμπιακό), αλλά ο Μεξικανός Αγκίρε στην δεύτερη χρονιά του στον πάγκο των «ροχιμπλάνκος» έχει να διαχειριστεί μια πλειάδα καλών παικτών (Κοστίνια, Μάξι Ροντρίγκες, Μανίς, Σεϊταρίδης, Αγκουέρο) με στόχο μια από τις θέσεις που οδηγούν στο Τσάμπιονς Λιγκ.
8. Real Club Recreativo de Huelva SAD – Ρεκρεατίβο Ουέλβα (1889)
Η ευχάριστη έκπληξη της περασμένης περιόδου, η αρχαιότερη ποδοσφαιρική ομάδα της Ισπανίας (ιδρύθηκε το 1889), η Ρεκρεατίβο της Ουέλβα, πραγματοποίησε πέρυσι μια καταπληκτική πορεία (για τα δεδομένα της), τερματίζοντας στην 8η θέση (την καλύτερη της ιστορίας της στην Πριμέρα Ντιβισιόν). Η «Ρέκρε» δεν έχει κατακτήσει ποτέ το πρωτάθλημα ούτε το Κύπελλο Ισπανίας.
- Παρατσούκλια: «Ρέκρε» και «Ντεκάνο» (πρύτανης).
- Πρόεδρος: Φρανθίσκο Μεντόθα
- Προπονητής: Βίκτορ Μουνιόθ
- Έδρα: «Νουέβο Κολομπίνο», χωρητικότητα 19.860, Ουέλβα.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 8η
Η Ρεκρεατίβο είναι η ομάδα της Πριμέρα με το περισσότερο «ελληνικό» χρώμα, αφού ο Βίκτορ Μουνιόθ (πρώην προπονητής του ΠΑΟ) ανέλαβε την τεχνική ηγεσία και λίγο καιρό μετά έφερε στην Ουέλβα τον τερματοφύλακα της ΑΕΚ, Στέφανο Σορεντίνο. Οι σημαντικότερες προσθήκες στις μετεγγραφές είναι οι Κάλβο (Μπόκα), Μπέτο (Μπορντό) και Βαρέλα και Μαρτέν (Σπόρτιγκ Λισαβόνας). Στόχος του Μουνιόθ θα είναι η σωτηρία της ομάδας και η κατάληψη μιας καλής θέσης στην τελική βαθμολογία.
9. Getafe Club de Futbol SAD – Χετάφε (1983)
Η Χετάφε είναι η τρίτη ομάδα της Μαδρίτης που αγωνίζεται στην Πριμέρα. Ιδρύθηκε το 1983 και δεν έχει κατακτήσει ποτέ κάποιον τίτλο. Η ένατη θέση που κατέλαβε πέρυσι στην βαθμολογία είναι η καλύτερη της ιστορίας της.
- Παρατσούκλια: «Αθουλόνες»
- Πρόεδρος: Άνχελ Τόρες Σάντσεθ
- Προπονητής: Μίκαελ Λάουντρουπ
- Έδρα: «Κολισέουμ Αλφόνσο Πέρεθ», χωρητικότητα 17.000, Χετάφε.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 9η
Ο Μπερντ Σούστερ άφησε το προάστιο της Χετάφε και μετακόμισε λίγα χιλιόμετρα βορειότερα στο κέντρο της πρωτεύουσας και στα μεγαλεία του «Μπερναμπέου». Τη θέση του στην τεχνική ηγεσία πήρε ο Δανός Μίκαελ Λάουντρουπ. Η ομάδα μάλλον αποδυναμώθηκε παρά ενισχύθηκε, αφού έφυγαν οι Βιβάρ Δοράδο, Αλέξις, Παρέδες και Βερπακόφσκις, ενώ ήρθαν ο Ουστάρι (Ιντεπεντιέντε), Κέπα (Σεβίγια), Κάτα Ντίας (Μπόκα) και Σινιορίνο (Ναντ). Το στοίχημα για τον Λάουντρουπ είναι μεγάλο, αφού θα προσπαθήσει να διατηρήσει την ομάδα στην ασφάλεια της 9ης περσινής θέσης, ποντάροντας στους έμπειρους Αμποντανσιέρι, Σόουσα και Μπελενγκέρ.
10. Real Racing Club SAD – Ράθινγκ Σανταντέρ (1913)
Η Ράθινγκ του Σανταντέρ ιδρύθηκε το 1913 και δεν έχει κατακτήσει κάποιον τίτλο (πρωτάθλημα η κύπελλο Ισπανίας). Η καλύτερη θέση της Ράθινγκ στην Πριμέρα είναι η 2η της περιόδου 1930-31, ενώ πέρυσι τερμάτισε 10η.
- Παρατσούκλια: «Ραθινγκίστας», «Βερδιμπλάνκος» και «Μοντανιέσες».
- Πρόεδρος: Φρανθίσκο Περνία
- Προπονητής: Μαρθελίνο Γκαρθία
- Έδρα: «Ελ Σαρδινέρο», χωρητικότητα 22.251, Σανταντέρ.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 10η
Και η Ράθινγκ μάλλον αποδυναμώθηκε παρά ενισχύθηκε στο μετεγγραφικό παζάρι. Έφυγαν οι Ζίγκιτς, Ρουμπέν, Πάμπλο Άλφαρο, Σκαλόνι, Χουάνχο και ήρθαν ο Σαρμιέντο (Εστουδιάντες), Τζόρντι Λόπες (Μαγιόρκα), Ντούσερ (Ντεπορτίβο) και Χόρχε Λόπεθ (Βαλένθια). Αλλαγή έγινε και στον πάγκο της ομάδας, αφού έφυγε ο Μιγκέλ Άνχελ Πορτουγάλ και τη θέση του πήρε ο Μαρθελίνο Γκαρθία (προερχόμενος από δυο πολύ καλές χρονιές στην Ουέλβα – άνοδος και 8η θέση), ο οποίος θα προσπαθήσει να διατηρήσει την Ράθινγκ όσο το δυνατόν πιο μακριά από την επικίνδυνη ζώνη.
11. Real Club Deportivo Espanyol de Barcelona SAD – Εσπανιόλ (1900)
Η δεύτερη ομάδα της Βαρκελώνης ιδρύθηκε το 1900, ένα μόλις χρόνο μετά τη συμπολίτισσά της Μπαρτσελόνα. Στο παλμαρέ της δεν υπάρχει κατάκτηση πρωταθλήματος ( η καλύτερη θέση της είναι η 3η) αλλά έχει στεφθεί 4 φορές Κυπελλούχος Ισπανίας. Την περασμένη περίοδο τερμάτισε στην 11η θέση και έφτασε μέχρι τον τελικό του ΟΥΕΦΑ, όπου λύγισε στην διαδικασία των πέναλτι απέναντι στην Σεβίγια.
- Παρατσούκλια: «Περικίτος»
- Πρόεδρος: Ντανιέλ Σάντσεθ Λίμπρε
- Προπονητής: Ερνέστο Βαλβέρδε
- Έδρα: «Ολίμπικο Λουίς Κομπανί»
- Περίοδος 2006-07: Θέση 11η
Η Εσπανιόλ κράτησε άθικτο τον βασικό κορμό της ομάδας (Ραούλ Ταμούδο, Ρουφέτε, Ιβάν ντε λα Πένια, Καμενί, Χάρκε, Λουίς Γκαρθία) αφού η μόνη απώλεια είναι ο Παντιάνι. Απέκτησε τον Σμίλιανιτς (Παρτιζάν), τον Λαφουέντε (Μπιλμπάο) και πήρε δανεικό από την Σπαρτάκ Μόσχας τον Κλεμέντε Ροντρίγκες. Ο ικανότατος Βαλβέρδε στη δεύτερη χρονιά του στην Εσπανιόλ έχει σαν στόχο το καλύτερο πλασάρισμα της ομάδας στη βαθμολογία και μια καλή πορεία στο θεσμό του Κυπέλλου.
12. Real Club Deportivo Mallorca SAD – Μαγιόρκα (1916)
Η μόνη εκπρόσωπος της νησιωτικής Ισπανίας στην Πριμέρα, η Μαγιόρκα, ιδρύθηκε το 1916 και δεν έχει κερδίσει ποτέ το πρωτάθλημα Ισπανίας. Αντίθετα έχει στη συλλογή της 1 Κύπελλο Ισπανίας και 1 Ισπανικό Σούπερ Καπ. Η καλύτερη θέση που έχει καταλάβει στην Α’ Εθνική είναι η 3η, ενώ πέρυσι τερμάτισε στη 12η θέση.
- Παρατσούκλια: «Μπαραλέτς» και «Ενσαϊμάδα Μεκάνικα»
- Πρόεδρος: Βίσεντς Γκράντε
- Προπονητής: Γκρεγκόριο Μανθάνο
- Έδρα: «Όνο Εστάδι», χωρητικότητα 23.142, Πάλμα δε Μαγιόρκα.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 12η
Η Μαγιόρκα, στην οποία αγωνίζεται ο Άγγελος Μπασινάς, ενισχύθηκε παίρνοντας τους Ναβάρο (Βαλένθια), Μολινέρο (Ατλέτικο Μ.), Γιεμπό (Οσασούνα), Χερμάν Λουξ (Ρίβερ) και Τσόρι Κάστρο (Νάσιοναλ Μοντεβίδεο). Έφυγαν Μάξι Λόπες, Τριστάν, Γιάνκοβιτς και Ντελίμπασιτς. Ο Μανθάνο θα επιδιώξει να αποφύγει τα περσινά σκαμπανεβάσματα και θα ψάξει μια καλύτερη θέση στην τελική βαθμολογία.
13. Real Club Deportivo de La Coruña SAD – Ντεπορτίβο (1906)
Η ομάδα της πρωτεύουσας της Γαλίθια, η Ντεπορτίβο λα Κορούνια, ιδρύθηκε
το 1906 και έχει κατακτήσει 1 φορά τον τίτλο του πρωταθλητή Ισπανίας. Η Ντέπορ έχει κερδίσει 2 φορές και το Κύπελλο Ισπανίας. Η περσινή περίοδος ήταν η χειρότερη των τελευταίων χρόνων και η Κορούνια αρκέστηκε στη 13η θέση.
- Παρατσούκλια: «Ερκουλίνο» και «Μπλανκιαθούλες»
- Πρόεδρος: Αουγκούστο Θέσαρ Λεντόιρο
- Προπονητής: Μιγκέλ Άνχελ Λοτίνα
- Έδρα: «Ριαθόρ», χωρητικότητα 34.600, Κορούνια.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 13η
Η Ντεπορτίβο περιορίστηκε στην ισπανική αγορά και ενισχύθηκε κυρίως με νέους παίκτες. Απέκτησε τους Ρουμπέν Κάστρο (Ταραγόνα), Μόμο (Ράθινγκ), Πάμπλο Άμο (Ρέκρε) και Μανού (Σπόρτιγκ), ενώ παραχώρησε τους Αντράντε, Καπντεβίλα, Αριθμέντι, Ντούσερ και Εστογιάνοφ. Ο Λοτίνα θα έχει δύσκολο έργο, αφού οι φίλαθλοι της Ντέπορ την έχουν συνηθίσει να πρωταγωνιστεί, οπότε ο μίνιμουμ στόχος είναι το πλασάρισμα στην πρώτη εξάδα που οδηγεί στην Ευρώπη.
14. Club Atletico Osasuna – Οσασούνα (1920)
Η εκπρόσωπος του «Βασιλείου της Ναβάρα» στην Πριμέρα Ντιβισιόν, Οσασούνα, δεν έχει κατακτήσει κάποιον τίτλο, είτε πρωτάθλημα είτε κύπελλο. Η καλύτερη θέση που έχει καταλάβει στο πρωτάθλημα είναι η 4η ενώ πέρυσι κατέλαβε την 14η.
- Παρατσούκλια: «Ροχίγιος» και «Γκορίτσο».
- Πρόεδρος: Πάτσι Ίσκο
- Προπονητής: Χοσέ Άνχελ Θιγάντα
- Έδρα: «Ρέινο δε Ναβάρα», χωρητικότητα 19.800, Παμπλόνα.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 14η
Η Οσασούνα ενισχύθηκε με την απόκτηση των Παντιάνι (Εσπανιόλ), Πορτίγιο (Ταραγόνα), Βιάνα (Βαλένθια), Βέλα (Άρσεναλ) και Νικολάς Μεδίνα (Ουνιβερσιδάδ Τσίλε). Ο Θιγάντα θα πρέπει να δουλέψει σκληρά για να σώσει την κατηγορία, αφού παίκτες κλειδιά της ομάδας, όπως ο Ραούλ Γκαρθία, ο Σολδάδο, ο Γιεμπό, ο Βάλντο και ο Δαβίδ Λόπεθ αποχώρησαν.
15. Levante Union Deportiva SAD – Λεβάντε (1909)
Η Λεβάντε, η δεύτερη ομάδα της πόλης της Βαλένθια, ιδρύθηκε το 1909 και μέχρι σήμερα δεν έχει κατακτήσει πρωτάθλημα ή κύπελλο Ισπανίας. Η καλύτερη θέση που έχει πάρει στην Πριμέρα είναι η 10η ενώ πέρυσι τερμάτισε 15η.
- Παρατσούκλια: «Γκρανότες»
- Πρόεδρος: Χούλιο Ρομέρο
- Προπονητής: Αμπέλ Ρεσίνο
- Έδρα: «Σιουτάτ ντε Βαλένσια», χωρητικότητα 25.354, Βαλένθια.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 15η
Η Λεβάντε ενισχύθηκε στις φετινές μετεγγραφές, αφού απέκτησε πολλούς και καλούς παίκτες. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν οι Στοράρι (Μίλαν), Αρβελάτζε (ΑΖ Άλκμααρ), Τσιρίλο (ΑΕΚ), Σάβιο (Σοθιεδάδ), Ριγκάνο (Μεσίνα). Κρατώντας και τους βασικούς και πολύτιμους Ρίγκα, Μεγιόνγκ, Τομάσι και Ετιέν, το στοίχημα για τον τεχνικό Ρεσίνο, είναι να ενσωματώσει τους καινούργιους παίκτες μέσα στην ομάδα όσο πιο γρήγορα γίνεται, για να αφοσιωθεί μετά στον βασικό στόχο που θα είναι η παραμονή στη μεγάλη κατηγορία.
16. Real Betis Balompie SAD – Μπέτις (1907)
Η Μπέτις, συμπολίτισσα και «αιώνια» αντίπαλος της Σεβίγια, ιδρύθηκε το 1907 και έχει κερδίσει 1 πρωτάθλημα και 2 Κύπελλα Ισπανίας. Την περασμένη χρονιά οι «βερδιμπλάνκος» τερμάτισαν στη 16η θέση της βαθμολογίας, αφού κινδύνεψαν με υποβιβασμό μέχρι την τελευταία αγωνιστική.
- Παρατσούκλια: «Μπέτικος», «Βερδιμπλάνκος» και «Βερδολάγας».
- Πρόεδρος: Χοσέ Λεόν Γκόμεθ
- Προπονητής: Έκτορ Ραούλ Κούπερ
- Έδρα: «Μανουέλ Ρουίθ δε Λοπέρα», χωρητικότητα 55.500, Σεβίλλη.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 16η
Ο Ραούλ Κούπερ ήρθε για να συμμαζέψει το περσινό χάλι μιας ομάδας που ταλανίζεται από προβλήματα από τότε που την άφησε ο Σέρα Φερέρ. Ο ιδιοκτήτης της Μπέτις, Ρουίθ δε Λοπέρα, βλέπει στο πρόσωπο του Αργεντίνου τον άνθρωπο που θα ξαναφέρει την ηρεμία στον αγωνιστικό χώρο και στις κερκίδες. Αποκτήθηκαν οι Ρικάρδο (Σπόρτιγκ Λισαβόνας), Παβόνε (Εστουδιάντες), Μαρκ Γκονζάλες (Λίβερπουλ), Μπάμπιτς (Μπάγερ Λεβερκούζεν) και Λίμα (Ατλ. Μινέιρο). Ο στόχος είναι τουλάχιστον η διεκδίκηση μιας θέσης που οδηγεί στην Ευρώπη.
17. Athletic Club Bilbao – Αθλέτικ Μπιλμπάο (1898)
Η Αθλέτικ του Μπιλμπάο είναι η τρίτη ιστορικότερη ομάδα της Ισπανίας μετά τις Ρεάλ και Μπαρτσελόνα. Έχει κατακτήσει 8 πρωταθλήματα και 23 Κύπελλα Ισπανίας. Την περασμένη περίοδο γλίτωσε τον υποβιβασμό κυριολεκτικά στο παρά πέντε και τερμάτισε στη 17η θέση.
- Παρατσούκλια: «Λεόνες»
- Πρόεδρος: Φερνάντο Γκαρθία Μακούα
- Προπονητής: Χοακίν Καπαρός
- Έδρα: «Σαν Μαμές», χωρητικότητα 40.000, Μπιλμπάο.
- Περίοδος 2006-07: Θέση 17η
Μετά την περσινή ψυχρολουσία, οι Βάσκοι έκαναν κινήσεις για να δυναμώσουν την ομάδα τους. Αποκτήθηκαν οι Αϊτόρ Οθίο (Σεβίγια), Δαβίδ Λόπεθ και Μουνιόθ (Οσασούνα), Κουέγιαρ (Ταραγόνα) και Γκόρκα (Εσπανιόλ). Παράλληλα έφυγαν οι Σαριέγκι (που ήρθε στον ΠΑΟ), Ουρθάιθ, Ιτουριάγκα και Χάβι Γκονθάλεθ. Ο προπονητής Χοακίν Καπαρός έχει πολλή δουλειά μπροστά του και θα στηρίξει πολλά στους έμπειρους Ορμπάιθ, Ιραόλα, Γιέστε και Ετσεμπερία. Στόχος η σταθεροποίηση πάνω από τη μέση του βαθμολογικού πίνακα.
18. Real Valladolid Club de Futbol SAD – Βαγιαδολίδ (1928)
Η Βαγιαδολίδ είναι η πρώτη από τις τρεις ομάδες που ανέβηκαν φέτος από την Σεγούντα στην Πριμέρα Ντιβισιόν. Ιδρύθηκε το 1928 και δεν έχει κατακτήσει ποτέ Ισπανικό Κύπελλο ή πρωτάθλημα. Έχει κερδίσει όμως 1 Ισπανικό Λιγκ Καπ το 1984 (η διοργάνωση αυτή «έζησε» μόνο τέσσερα χρόνια, από το 1982 έως το 1986). Την περασμένη περίοδο τερμάτισε 1η στη Β’ κατηγορία. Η καλύτερη θέση που έχει καταλάβει στην Πριμέρα είναι η 4η.
- Παρατσούκλια: «Πουθέλα»
- Πρόεδρος: Κάρλος Σουάρεθ Σουρέδα
- Προπονητής: Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ
- Έδρα: «Νουέβο Χοσέ Θορίγια», χωρητικότητα 26.512, Βαγιαδολίδ.
- Περίοδος 2006-07: - (1η στη Σεγούντα Ντιβισιόν)
Η αποστολή των «Καστιγιάνων» θα είναι δύσκολη. Ο στόχος βέβαια είναι η παραμονή. Οι σημαντικότερες μετεγγραφές της ομάδας είναι οι Αλέξις (Λεβάντε), Εστογιάνοφ (Ντέπορ), Βιβάρ Δοράδο (Χετάφε), Αλμπέρτο και Θιφουέντες (Σοθιεδάδ).
19. Union Deportiva Almeria SAD – Αλμερία (2001)
Η Αλμερία είναι η νεότερη ομάδα που πήρε ποτέ μέρος στην Πριμέρα Ντιβισιόν. Ιδρύθηκε μόλις πριν έξι χρόνια, το 2001, και φέτος θα αγωνιστεί για πρώτη φορά στη σύντομη ιστορία της στην Α’ κατηγορία, αφού πέρυσι τερμάτισε 2η στην Σεγούντα.
- Παρατσούκλια: «Ιντάλος»
- Πρόεδρος: Αλφόνσο Γκαρθία
- Προπονητής: Ουνάι Εμέρι
- Έδρα: «Μεντιτεράνεο», χωρητικότητα 15.000, Αλμερία.
- Περίοδος 2006-07: - (2η στη Σεγούντα Ντιβισιόν)
Η Αλμερία, μετά την πολυπόθητη άνοδο, έκανε σημαντικές κινήσεις για την ενίσχυσή της. Απέκτησε – μεταξύ άλλων – τους Ντος Σάντος (Μπάγερν), Ντιέγο (Ατλέτικο Μινέιρο), Πουλίδο (Χετάφε), Κομπένιο (Σεβίγια), Λόπεθ Ρεκάρτε και Χουανίτο (Σοθιεδάδ). Ο στόχος είναι ένας και μοναδικός. Μάχη μέχρι το τέλος για την παραμονή.
20. Real Murcia Club de Futbol SAD – Μούρθια (1908)
Η Μούρθια ιδρύθηκε το 1908 και δεν έχει κατακτήσει ποτέ πρωτάθλημα ή Κύπελλο Ισπανίας. Η καλύτερη θέση που έχει καταλάβει στην Πριμέρα είναι η 11η. Πέρυσι τερμάτισε 3η στη Σεγούντα και πήρε το δικαίωμα της συμμετοχής στην Α’ Κατηγορία.
- Παρατσούκλια: «Πιμεντονέρος» και «Γκράνας»
- Πρόεδρος: Χεσούς Σάμπερ
- Προπονητής: Λούκας Αλκάραθ
- Έδρα: «Νουέβα Κοντομίνα», χωρητικότητα 32.000, Μούρθια.
- Περίοδος 2006-07: - (3η στη Σεγούντα Ντιβισιόν)
Προσεκτικές κινήσεις έκανε η Μούρθια με στόχο την ενίσχυσή της. Πήρε τους Κούρο Τόρες και Ρεγέιρο (Βαλένθια), Γκαγιάρδο (Σεβίγια), Άρθο (Βιγιαρεάλ), Πάμπλο Γκαρθία και Μεχία (Ρεάλ Μ.), Καρίνι (Ίντερ) και Μπαϊάνο (Θέλτα). Και εδώ ο πρωταρχικός στόχος είναι η σωτηρία.