Βασιλείου: "Στόχος να μην είμαστε... ασανσέρ"
Ο Στέλιος Βασιλείου υπογράμμισε πως στόχος του Λεβαδειακού είναι η καθιέρωσή του στη Super League, ενώ εξέφρασε την ελπίδα πως μετά από τη νίκη με τον Άρη η ομάδα του θα παίζει πιο απελευθερωμένα.
Στη συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα Sportday, ο νεαρός Έλληνας επιθετικός αναφέρθηκε επίσης στους προσωπικούς του στόχους, για το γεγονός ότι αν και του δόθηκε η ευκαιρία δεν έγινε μέλος των ακαδημιών του Ολυμπιακού καθώς και για την περίπτωση παραχώρησής του σε αγγλικό σύλλογο πριν μερικούς μήνες.
Αποσπάσπατα από τη συνέντευξη του Στέλιου Βασιλείου:
Για τον λόγο που δεν έγινε μέλος των ακαδημιών του Ολυμπιακού:
"Θέλω να χτίζω βήμα βήμα τη ζωή μου. Δεν ενθουσιάζομαι και δεν βιάζομαι χωρίς λόγο. Πίστευα ότι στον Λεβαδειακό θα πάρω πιο πολλές ευκαιρίες. Από εκεί και πέρα θα ήταν στο χέρι μου να δείξω τι αξίζω και να μη χαθώ".
Για τους στόχους της ομάδας και τους δικούς:
"Ο άμεσος στόχος είναι η όσο το δυνατόν πιο γρήγορη παραμονή. Να καθιερωθεί ο Λεβαδειακός στη Super League και να μην είναι "ασανσέρ", πάνω-κάτω. Ωστόσο σε όλους μας υπάρχει η δίψα να φτάσουμε όσο πιο ψηλά γίνεται παίζοντας ωραίο ποδόσφαιρο. Εχουμε συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού, δεν προσπαθούμε να "κλέψουμε" το αποτέλεσμα".
Για την μέχρι τώρα βαθμολογική συγκομιδή των Βοιωτών:
"Ετσι είναι το ποδόσφαιρο. Πολλές φορές οι βαθμοί κρίνονται στις λεπτομέρειες. Οσο δεν έρχονται τα αποτελέσματα, νιώθεις και περισσότερο άγχος. Παίζουμε καλύτερα από ό,τι δείχνει η βαθμολογία. Είχαμε καιρό να σκοράρουμε και να νικήσουμε, αλλά τώρα ίσως να λυθούν λίγο και τα πόδια μας".
Για την πρόταση που είχε από αγγλικό σύλλογο το καλοκαίρι:
"Νιώθω έτοιμος για το βήμα παραπάνω. Εχω πίστη στις δυνάμεις μου και στη δουλειά που κάνω καθημερινά. Σίγουρα έχω όλο το μέλλον μπροστά μου και δεν με προβληματίζει το ότι δεν τα βρήκαν οι ομάδες μεταξύ τους. Το ότι υπήρξε αυτό το ενδιαφέρον με πεισμώνει να συνεχίσω να δουλεύω στον ίδιο ρυθμό".
Για τον πατέρα του, Θανάση Βασιλείου, που συνέδεσε το όνομά του με την άνοδο του Λεβαδειακού στην Α' Εθνική για πρώτη φορά στην ιστορία του το ’87:
"Είναι πάντα διακριτικά δίπλα μου. Με βοηθάει να πάρω τις αποφάσεις μου, αλλά πάντα η τελική απόφαση ήταν δική μου. Ηθελε από νωρίς να μου μάθει ότι η τελική ευθύνη των αποφάσεών μου είναι δική μου υπόθεση και θεωρώ ότι τα κατάφερε".