Ο παλαίμαχος επιθετικός του Παναθηναϊκού και νυν προπονητής Κριστόφ Βαζέχα φιλοξενήθηκε στον Sport24 Radio 103,3 και την εκπομπή «Κονσέρτο για πολυβόλα» με τον Κώστα Γκόντζο και μίλησε για το νικητήριο γκολ που είχε πετύχει σαν και σήμερα κόντρα στον Άγιαξ στο Άμστερνταμ πριν από 23 χρόνια, στον πρώτο ημιτελικό του Champions League.

Αναλυτικά οι δηλώσεις του.

Για το τέρμα που είχε πετύχει:
« Ήταν ένα πολύ σημαντικό γκολ και για τον Παναθηναϊκό και για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ήταν στο 87′ και ήμασταν όλοι πάρα πολύ κουρασμένοι, αφού είχαμε τρέξει αρκετά. Εκείνη τη στιγμή δεν υπήρχε η δύναμη να κάνω ούτε ένα επιπλέον σπριντ. Ήταν μία καταπληκτική ημέρα. Δεν μπορώ να την ξεχάσω ποτέ. Αξίζει να προπονείσαι σκληρά, για να ζήσεις τέτοιες στιγμές».

Για το πως εξελίχθηκε η φάση:
« Ξέραμε ότι ο Γιώργος (σ. σ. Δώνης) ήταν γρήγορος. Εγώ πρόσεχα να μη βγω οφσάιντ, διότι αν ήμουν οφσάιντ θα ήταν μία χαμένη ευκαιρία. Το ήξερα ότι δεν ήταν εύκολο να ακολουθήσω τον Γιώργο στο τρέξιμο. Κερδίσαμε την μπάλα στην άμυνα και θα μπορούσαμε να τη διώξουμε, αλλά ο Στράτος (σ. σ. Αποστολάκης) την έδωσε στον Δώνη. Ο Μάρκος έκανε μία πολύ καλή κίνηση και έδωσε χώρο στον Γιώργο, ο οποίος έτρεξε και την κατάλληλη στιγμή μου έδωσε την μπάλα. Εγώ προσπάθησα να προλάβω τον τερματοφύλακα, που βγήκε πάρα πολύ γρήγορα, και να βρω τέρμα. Από την κούραση εκείνη τη στιγμή δεν ήξερα που ήταν οι φίλαθλοί μας, για αυτό πήγα πρώτα δεξιά και μετά αριστερά».

Για το μυστικό της ομάδας:
« Το κόλπο ήταν το καλό κλίμα στα αποδυτήρια. Αφού φτάσαμε στα ημιτελικά δεν είχαμε να χάσουμε τίποτα. Ο Άγιαξ ήταν η καλύτερη ομάδα του κόσμου. Αφού τη νικήσαμε σε ένα παιχνίδι ήταν μεγάλη επιτυχία. Δυστυχώς στη ρεβάνς είχαμε απουσίες και δεχθήκαμε νωρίς το γκολ. Ήταν ένα κόρνερ στο οποίο ήταν τρεις επιθετικοί και οκτώ αμυντικοί και το φάγαμε. Έτσι ισοφάρισαν το σκορ του πρώτου αγώνα και εμείς δεν ξέραμε τι να κάνουμε, να παίξουμε πιο επιθετικά ή πιο αμυντικά.Ήταν πραγματικά κρίμα το ότι αποκλειστήκαμε. Αν μπορούσα να ξαναπαίξω κάποιο παιχνίδι θα ήθελα να ήταν αυτό, μπας κι είχαμε λίγη τύχη και περνούσαμε.

Επίσης, από πίσω υπήρχε ένας άνθρωπος που μας τα έλυνε όλα. Το μόνο που σκεφτόμασταν ήταν η προπόνηση και τα παιχνίδια, καθώς δεν είχαμε άλλα προβλήματα. Το θέμα ήταν ότι ο πρόεδρος έφτιαχνε σιγά σιγά την ομάδα. Δεν υπήρχαν πολλά χρήματα, ούτε κάναμε σπουδαίες μεταγραφές. Η ομάδα είχε μόλις τρεις ξένους, τον Γιόζεφ (σ.σ. Βάντσικ), τον Μπορέλι κι εμένα. Είχαμε πάρα πολύ καλό κλίμα, αφού ήμασταν όλη την ημέρα στην Παιανία. Από το πρωί ως το βράδυ, αφού δε θέλαμε να πάμε σπίτια μας.

Μακάρι να γυρίσει και πάλι ο Παναθηναϊκός, που πάντα είναι μεγάλη ομάδα, στις επιτυχίες και να φτάσει ξανά στα ημιτελικά ή ακόμα και πιο πάνω. Είναι δύσκολο, μπορεί να περάσουν πολλά χρόνια, αλλά ποτέ δεν ξέρεις».

Για κάτι άλλο που θυμάται από εκείνη τη νύχτα:
« Το κλίμα ήταν πανηγυρικό. Να φανταστείτε μετά το παιχνίδι πήγα να μιλήσω στους δημοσιογράφους και ο κ. Γιώργος (Βαρδινογιάννης) μετέφρασε αυτά που έλεγα εγώ».

Για το πως τον αντιμετωπίζουν πλέον στα γήπεδα:
« Είναι μεγάλη τιμή για εμένα το ότι σε όποιο γήπεδο κι αν πάω ακούγονται τα καλύτερα λόγια. Αυτό δεν αγοράζεται με τίποτα. Για αυτό θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον φίλαθλο κόσμο στην Ελλάδα».

Για το φιλικό που διοργανώνει:
« Θα γίνει στις 22 Απριλίου στο Χαλάνδρι στις έξι το απόγευμα, όταν οι φίλοι του Βαζέχα θα αγωνιστούν σε ένα παιχνίδι, του οποίου τα έσοδα θα πάνε στις οικογένειες των ανθρώπων που πλήγηκαν από τις φωτιές το περασμένο καλοκαίρι στην Ανατολική Αττική. Θα είναι εκεί ο Καραγκούνης, ο Λυμπερόπουλος, ο Γεωργάτος, ο Βάντσικ, ο Αποστολάκης κι άλλα μεγάλα ονόματα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Πρέπει όλοι να βοηθήσουμε για να γεμίσει το γήπεδο».