Το δικό του "αντίο" στη Ρεάλ Μαδρίτης είπε ο Ζινεντίν Ζιντάν. Ο "Ζιζού" με ένα μακροσκελές γράμμα αναφέρθηκε στους λόγους που τον έκαναν να αποχωρήσει από την αγαπημένη του Μαδρίτη.

Σε αυτό ναι μεν ευχαριστεί τον Φλορεντίνο Πέρεθ για όλα όσα έκανε για αυτόν τόσο την περίοδο που ήταν παίκτης, όσο και τώρα που ήταν προπονητής. Παράλληλα, όμως, τονίζει πως η διοίκηση δεν τον στήριξε και ότι υπήρξαν φορές που τον κατηγόρησαν για διάφορα που συνέβησαν.

Το γράμμα αποχαιρετισμού του Ζιντάν

"Για 20 χρόνια, από την πρώτη ημέρα που πάτησα το πόδι μου στη Μαδρίτη και φόρεσα τη λευκή φανέλα μου δώσατε την αγάπη μας. Πάντα ένιωθα ότι υπάρχει κάτι το ιδιαίτερο ανάμεσά μας. Είχα την τιμή να είμαι παίκτης και προπονητής του πιο σημαντικού συλλόγου στην ιστορία, όμως πάνω απ' όλα είμαι ένας ακόμα παίκτης της Ρεάλ Μαδρίτης. Για όλα αυτά ήθελα να γράψω ένα γράμμα για να σας αποχαιρετήσω και να σας εξηγήσω την απόφασή μου να φύγω.

Όταν τον Μάρτιο του 2019 συμφώνησα να επιστρέψω στη Μαδρίτη μετά από ένα διάστημα οκτώ μηνών, έγινε διότι ο πρόεδρος Φλορεντίνο Πέρεθ μου το ζήτησε, αλλά και επειδή μου το ζητούσατε εσείς κάθε μέρα. Όταν με συναντούσατε στο δρόμο ένιωθα την υποστήριξη και την επιθυμία να με δείτε ξανά στο σύλλογο. Επειδή, μοιράζομαι τις αξίες του να είναι κανείς μέλος της Ρεάλ, αυτός ο σύλλογος ανήκει στα μέλη, στους φιλάθλους του, σε όλο τον κόσμο.

Προσπάθησε αυτές τις αξίες να τις πρεσβεύω σε κάθε τι που έκανα, προσπάθησα να γίνω ένα παράδειγμα. Πέρασα 20 χρόνια στη Μαδρίτη και ήταν το πιο όμορφο πράγμα που συνέβη σε μένα και γνωρίζω ότι το οφείλω σε εκείνον, στον Φλορεντίνο Πέρεθ ο οποίος επένδυσε σε μένα το 2001, που πάλεψε για να με φέρει την ώρα που υπήρχαν άνθρωποι οι οποίοι δεν το ήθελαν. Το λέω από τα βάθη της καρδιάς μου. Θα είμαι πάντα ευγνώμων στον πρόεδρο για αυτό. Για πάντα.

Τώρα αποφάσισα να φύγω και θέλω να εξηγήσω τους λόγους. Φεύγω, αλλά δεν πηδάω από τη βάρκα, ούτε έχω κουραστεί να προπονώ. Τον Μάιο του 2018 έφυγα γιατί μετά από 2,5 χρόνια γεμάτα από νίκες και τρόπαια ένιωθα ότι η ομάδα έχει ανάγκη από μία αλλαγή για να παραμείνει στην κορυφή. Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Φεύγω γιατί ένιωσα ότι η ομάδα δεν μου δίνει την εμπιστοσύνη που έχω ανάγκη, δεν μου δίνει τη στήριξη να δημιουργήσω κάτι μακροπρόθεσμα.

Ξέρω το ποδόσφαιρο και γνωρίζω τις απαιτήσεις που υπάρχουν σε ένα σύλλογο όπως είναι η Ρεάλ, ξέρω ότι εάν δεν νικάς πρέπει να φύγεις. Εδώ, όμως, υπάρχει κάτι σημαντικό που έχει ξεχαστεί. Όλοι ξεχνούν τι έχω χτίσει σε καθημερινή βάση, τι έχω συμβάλει στην σχέση με τους παίκτες, τους 150 ανθρώπους που δουλεύουν στον ή για τον σύλλογο. Γεννήθηκα νικητής και θέλω να κατακτώ τρόπαια, αλλά πάνω από αυτά υπάρχουν άνθρωποι, συναισθήματα, ζωή και έχω το συναίσθημα ότι αυτά τα πράγματα δεν αξιολογήθηκαν και ότι δεν είναι κατανοητό ότι διατηρούν τη δυναμική ενός συλλόγους. Κατά κάποιον τρόπο έχω κατηγορηθεί.

Πέρασα 20 χρόνια στην Ρεάλ και αυτό είναι το πιο όμορφο πράγμα στη ζωή μου. Το χρωστάω στον Φλορεντίνο Πέρεθ. Ξέρω ακριβώς τι χρειάζεται η ομάδα. Κατά τη διάρκεια αυτών των 20 ετών στη Μαδρίτη συνειδητοποίησα ότι εσείς ως οπαδοί θέλετε να κερδίσετε και φυσικά το κάνουμε, αλλά πάνω απ 'όλα θέλουν να δίνουμε ό,τι έχουμε ως παίκτες και ως προπονητή. Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι δώσαμε το 100%. Φυσικά, δεν είμαι ο καλύτερος προπονητής στον κόσμο, αλλά μπορώ να δώσω τη δύναμη και την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται ο καθένας στη δουλειά του, είτε πρόκειται για τους παίκτες είτε για τους εργαζόμενους του κλαμπ".