O πρώην Παγκόσμιος πρωταθλητής στο μονόζυγο Βλάσης Μάρας, βρέθηκε στο στούντιο του Sport24 Radio 103,3 καλεσμένος της εκπομπής «Πνίξτε τον φουνταριστό» με τους Μηνά Τσαμόπουλο και Δημήτρη Μαχαίρα.

Αναλυτικά όσα δήλωσε στον Sport24 Radio 103,3

Για τα 19 χρόνια καριέρας στη γυμναστική: “Πέρασαν γρήγορα και κοιτάζω πίσω και αναρωτιέμαι: “Πώς έγινε αυτό το πράγμα;”

Για το πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή του με την ενόργανη: “Είχε ένα γυμναστήριο στον Πρωτέα, στο Αιγάλεω. Τότε η γυμναστική ήταν σε χαμηλό επίπεδο. Από το τίποτα φτάσαμε να έχουμε παγκόσμιους πρωταθλητές, ολυμπιονίκες”.

Για τους τίτλους που θυμάται στην καριέρα του: “Είναι εννέα ευρωπαϊκά, τρία παγκόσμια και νομίζω γύρω στα 35 παγκόσμια κύπελλα…”

Για το πώς φτάνει κάποιος στην κορυφή: "Κάποιος φτάνει σε έναν παγκόσμιο τίτλο έχοντας ξοδέψει προηγουμένως πολλές ώρες και έχει καταπονήσει τον εαυτό του σωματικά και ψυχολογικά. Πολλές φορές λες μετά από έναν μεγάλο αγώνα ότι αυτός είναι ο τελευταίος. Μέσα από τα προγράμματα βγαίνουμε πολύ δυνατοί, κάνουμε πράγματα που είναι πραγματικά πολύ δύσκολα και γι” αυτό συνεχίζουμε…”

Για τη σύγκριση ανάμεσα στο παρόν και το παρελθόν: “Παλιότερα είχαμε εικόνες μόνο από την τηλεόραση. Ψάχναμε κασέτες για να δούμε λίγο γυμναστική. Τώρα βρίσκουμε τα πάντα. Οι γονείς μου με βάλανε γιατί τους άρεσε το αγώνισμα. Γύριζα σπίτι λερωμένος από πάνω μέχρι κάτω, ήταν το 1989, οπότε θεώρησαν ότι ήταν καλό να ασχοληθώ με τον αθλητισμό. Μετά από έξι μήνες μπήκα κατευθείαν στην αγωνιστική ομάδα. Το ταλέντο είναι η βάση. Όμως για να το αναπτύξεις χρειάζεται πολλή προπόνηση. Εμείς τότε κάναμε τέσσερις και πέντε ώρες καθημερινά προπόνηση”.

Για το πώς ασχολήθηκε με το μονόζυγο: “Το μονόζυγο με διάλεξε, δεν το διάλεξα εγώ. Όταν προχωράς στην προπόνηση, κάποιες ασκήσεις σου έρχονται πιο εύκολα. Ξεκίνησα ως πρωταθλητής στο έδαφος, έπειτα στο δίζυγο και μετά μου ταίριαζε το μονόζυγο. Το μονόζυγο είναι επικίνδυνο γιατί είναι σε ύψος 2,80. Όταν πεταγόμαστε στις ασκήσεις, φτάνουμε τα πέντε με έξι μέτρα. Έχουμε μάθει να πέφτουμε, οπότε και να φύγουμε σε κάποια άσκηση, ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε. Στον αγώνα πρέπει, αν κάτι πάει στραβά, να τελειώσεις με όσο το δυνατόν μικρότερες απώλειες".

Για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας:" Ήταν η πρώτη φορά που πέρασαν σε τελικό 10 άτομα με ισοβαθμία. Ήμουν 11ος, πρώτος αναπληρωματικός. Πολύ ψυχοφθόρο. Μου στέρησαν τη δυνατότητα να διεκδικήσω ένα μετάλλιο μέσα στη χώρα μου".

Για το αν υπάρχουν παιδιά για να ακολουθήσουν σε υψηλό επίπεδο: "Δεν μπορούν να κάνουν όλοι πρωταθλητισμό. Θα έπρεπε να έχουμε 100 άτομα και από αυτά να βγουν δύο, τρία. Τώρα στην εθνική έχουμε επτά άτομα".

Για τα προβλήματα που δημιούργησε η κρίση:" Λόγω κρίσης τα έχουμε ισοπεδώσει όλα. Δεν υπάρχουν εγκαταστάσεις, δεν υπάρχει τίποτα. Το γυμναστήριο του Αγίου Κοσμά είναι ένα καλό γυμναστήριο, αλλά με την εξέλιξη που υπάρχει γενικότερα, θεωρείται ξεπερασμένο. Τα έχουμε πει στην Πολιτεία, στην ομοσπονδία και από υποσχέσεις άλλο τίποτα".

Για το πόσο σημαντικές είναι κάποιες λεπτομέρειες, όπως για παράδειγμα το εντασιόμετρο:" Όλα εξελίσσονται. Το εντασιόμετρο μετράει την ένταση των συρματόσχοινων στο μονόζυγο. Ξέρεις πάνω κάτω την ελαστικότητα της μπάρας, το πώς θα συμπεριφερθεί. Όταν αλλάζει το μονόζυγο, αλλάζουν και όλα στο σώμα μας, οπότε αλλάζει και η συμπεριφορά και η τεχνική. Είναι επιστήμη πλέον. Μέχρι το 2004 το πρόγραμμα ήταν 25 και 30 δευτερόλεπτα. Τώρα φτάνει τα 58. Μία λάθος ανάσα να πάρεις, αλλάζουν όλα".

Για τον σύλλογο “Συσπείρωση” που δημιούργησε στη Γλυφάδα: "Ο σύλλογος απαρτίζεται από πολλά άτομα. Είμαι ο εμπνευστής και θέλουμε να βάλουμε τα παιδιά στον αθλητισμό. Να δώσουμε την παιδεία, να δυσκολευτούν να καταφέρουν ορισμένα πράγματα. Και σκαλοπάτι-σκαλοπάτι να μπορέσουν να προχωρήσουν. Θα κάνουμε ρυθμική και ενόργανη. Εγώ έχω αναλάβει την ενόργανη και η Βαρβάρα Φίλιου τη ρυθμική. Τη γνώση την έχουμε και μακάρι να βγάλουμε τους επόμενους πρωταθλητές".

Για το μέλλον της γυμναστικής:" Σε λίγα χρόνια δεν θα έχουμε αθλητές που να μπορούν να κερδίζουν μετάλλια. Πρέπει να βοηθήσουμε το άθλημα και πλέον μιλάμε με αποδείξεις. Από τεσσάρων ετών και μετά μπορούν να έρθουν παιδιά για να ασχοληθούν. Να ξοδεύουν την ενέργεια που έχουν στο γυμναστήριο. Μαθαίνουν μέσα από τις ασκήσεις να ξεπερνούν τους φόβους τους".

Για το αν είναι ακριβό άθλημα η γυμναστική: "Ως προς την οργάνωση είναι. Ένα αγωνιστικό σετ οργάνων, για παράδειγμα, κοστίζει 200.000 ευρώ. Για κάποιον που θέλει να ασχοληθεί δεν είναι ακριβό. Θέλει ώρες όμως στο γυμναστήριο…"

Ακούστε το σχετικό ηχητικό απόσπασμα