Ο Κοσμίδης στο Sport24.gr
Ο παγκόσμιος πρωταθλητής Λευτέρης Κοσμίδης και ο προπονητής του, Γιώργος Αγγέλου μίλησαν στο Sport24.gr για το θρίαμβο του Ρότερνταμ (video).
Ομάδα που κερδίζει, δεν αλλάζει! Όταν ο Γιώργος Αγγέλου πρωτοαντίκρισε τον Λευτερη Κοσμίδη πριν από δέκα χρόνια, κατάλαβε ότι το 9οχρονο παιδί που είχε μπροστά του διέθετε κάτι το ιδιαίτερο.
Τα χρόνια πέρασαν, ο μικρός μεγάλωσε και ο κόουτς έβγαλε τις πρώτες άσπρες τρίχες. Οι δυο τους παραμένουν ακόμα μαζί.
Δέκα χρόνια μετά ήρθε η ώρα του Λευτεράκη να φτάσει στην κορυφή του κόσμου και να γίνει διάσημος στην Ιαπωνία ως "ο Έλληνας που νίκησε τον Ουτσιμούρα". Λίγα μέτρα μακριά από το βάθρο ο προπονητής καμάρωνε τον Λευτεράκη του.
Το Sport24.gr επικοινώνησε με τον νέο παγκόσμιο πρωταθλητή στις ασκήσεις εδάφους και με τον προπονητή του.
" Τρίβω το μετάλλιο για να δω ότι είναι αληθινό", μας είπε ο Λευτέρης που είχε ήδη προλάβει να δώσει τις πρώτες του συνεντεύξεις σε ελληνικά και ξένα κανάλια.
" Να σου πω την αλήθεια, μου φαίνεται ότι είναι ψέμα. Έχω κατενθουσιαστεί και δεν πίστευα ότι έπαιζε για μένα ο εθνικός ύμνος. Μου ήρθε να δακρύσω, αλλά τα συγκράτησα τα δάκρυα για ευνόητους λόγους".
Ο προπονητής του, ο Γιώργος Αγγέλου δάκρυσε και δεν ντράπηκε καθόλου. Τις μέρες που προηγήθηκαν του τελικού ο Λευτέρης μάζεψε υγρό στο γόνατο. Μεγάλη αγωνία! Ο γιατρός της εθνικής ομάδας, ο Οδυσσέας Παξινός ήταν ο πρώτος που ευχαρίστησαν ο πρωταθλητής και ο προπονητής.
" Ο Λευτέρης ήταν καλά. Το καταλαβαίνουν όλοι που βρίσκονται στον αγωνιστικό χώρο εκείνη την ώρα. Αυτό δεν κρύβεται. Τις προηγούμενες μέρες προσπαθήσαμε να κρατήσουμε ψηλά τη ψυχολογία του. Αυτές οι πέντε μέρες που κάναμε έξτρα προετοιμασία μας βοήθησαν πολύ", υποστήριξε ο κ.Αγγέλου.
"Το είχαμε το μετάλλιο"
Ο κ.Αγγέλου, ίσως ο μοναδικός πρωτάρης προπονητής από τους 8 του τελικού. ήταν ξεκάθαρος " το πρόγραμμα του Λευτέρη είχε πολύ ψηλή αρχική αξία (6,60), καταλάβαμε ότι και η βαθμολογία του θα ήταν τόσο καλή. Το είχαμε το μετάλλιο. Για το χρυσό έπρεπε να περιμένουμε".
Ο Κοσμίδης αγωνίστηκε τέταρτος και μόλις ολοκλήρωσε το πρόγραμμα του, περίμενε υπομονετικά από τους αντιπάλους του να κάνουν και αυτοί το πρόγραμμα τους. Ένας ένας... τελείωναν από το βάθρο.
" Όταν είδα τον (σ.σ. 5ο κατά σειρά εμφάνισης) Αμερικάνο (σ.σ. Στίβεν Λεζέντρ), εξασφάλισα ότι θα είμαι μέσα στα μετάλλια. Όταν τελείωσε το πρόγραμμα του ο Βρετανός (σ.σ. ο 7ος κατά σειρά εμφάνισης Ντάνιελ Πέρβις),σκέφτηκα ότι θα παραμείνω στην πρώτη θέση. Στα μισά του προγράμματος του Ισραηλινού (σ.σ. του Αλεξάντερ Σατίλοφ), ενός αθλητή με παρουσία σε τελικό, κατάλαβα ότι το χρυσό μου ανήκει. Δεν μπορείτε να καταλάβετε πόσο χάρηκα".
Το κερασάκι στην τούρτα ήταν ότι "ά φησα δεύτερο τον Ουτσιμούρα, τον καλύτερο γυμναστή στον κόσμο. Την προηγούμενη μέρα είχε πάρει το χρυσό στο σύνθετο ατομικό".
Το μετάλλιο ανήκει σε όλους εμάς
Σαν να είχε κάνει πρόβα στον καθρέπτη, ο Λευτέρης αφιέρωσε το μετάλλιο " στον προπονητή μου, σε όλους τους συναθλητές μου που ήρθαν εδώ. Ήμασταν πολύ άτυχοι σε αυτή τη διοργάνωση. Προετοιμαζόμασταν όλο το χρόνο για το ένα λεπτό που διαρκεί το πρόγραμμα μας. Το αφιερώνω στην οικογένεια μου και σε όλους τους προπονητές μου". Μεχρι καλά εδώ! " Δεν θέλω να ξεχάσω όλους τους Έλληνες που περνούν άσχημες στιγμές λόγω της οικονομικής κρίσης", κατέληξε, κάνοντας δήλωση-έκπληξη για έναν αθλητή.
Μετά την πίεση των προηγούμενων ωρών έρχεται η σειρά της χαλάρωσης. " Είχα στο μυαλό μου το χρυσό, ήρθα καλά προετοιμασμένος, πέρασα με την καλύτερη βαθμολογία στον τελικό και το κατέκτησα. Θα το γιορτάσουμε όταν επιστρέψουμε στην Αθήνα. Έχω κι άλλες υποχρεώσεις. Θα αγωνιστώ σε ορισμένα Grand Prix μέχρι το τέλος Νοεμβρίου γιατί διεκδικώ και την πρώτη θέση στην κατάταξη των ασκήσεων εδάφους".
Στο μυαλό όλων όσων βρέθηκαν στο Ρότερνταμ υπάρχει το Λονδίνο. Ο Λευτέρης είναι σαφής " θα μείνω στο έδαφος και θα γίνω καλύτερος. Αν χρειαστεί θα πρέπει να κάνω έξι όργανα γιατί τώρα κάνω τέσσερα. Θέλω να μπω και σε άλλους τελικούς. Είμαι μικρός ακόμα".
Έχει όλο το δρόμο μπροστά του. Το σίγουρο είναι ότι δίπλα του θα βρίσκεται πάντα ο κ.Αγγέλου. " Τον Λευτέρη τον έχω σαν δικό μου παιδί. Τον προπονώ από εννιά χρονών. Υπήρξα συναθλητής με τον πατέρα μου. Δεν ξεχωρίζω την οικογένεια μου από τη δική του".