Ο Βλάσης Μάρας εξηγεί στο SPORT 24 τους φόβους του για την αδικία που επιτελέσθη εις βάρος του στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα
Συλλέκτης μεταλλίων! Η καριέρα του Βλάση Μάρα είναι γεμάτη μετάλλια (πέντε χρυσά στους άνδρες), κατόρθωμα για το οποίο μπορούν να κομπάζουν μία χούφτα Έλληνες αθλητές. Ένας αθλητής δεν χορταίνει ποτέ να κερδίζει μετάλλια, πόσο μάλλον όταν αυτά επιβεβαιώνουν ότι είσαι ο καλύτερος σε αυτό που κάνεις.
Ο 23χρονος γυμναστής που έχει αναγάγει σε επιστήμη το μονόζυγο επανέκτησε την περασμένη χρονιά τα ευρωπαϊκά πρωτεία στο δημοφιλές όργανο της ενόργανης γυμναστικής και αναζητούσε την επιβεβαίωση στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του Άαρχους.
Εν μέρει τα κατάφερε, συνεχάρη τον Φίλιπ Ρίτζο και τον Αλιάζ Πεγκάν, ανέβηκε στο τρίτο σκαλί και χαμογέλασε. Μέσα του όμως ήξερε ότι ενώ ο ίδιος εξετέλεσε με επιτυχία την αποστολή του, ορισμένοι (οι κριτές) δεν έκαναν σωστά τη δική τους δουλειά.
" Ξέρετε, αυτή η κατάσταση με κάνει να σκέφτομαι άλλα πράγματα και δεν το θέλω", σχολιάζει στο SPORT 24, λίγες ώρες μετά την επιστροφή της ελληνικής αποστολής από τη Δανία, εννοώντας ότι... παίζονται παιχνίδια εις βάρος του από... μεγάλους παίκτες.
Mπορεί στην Ελλάδα να μην είδαμε ποτέ τους αγώνες του Παγκόσμιου πρωταθλήματος, μέχρι εδώ όμως έφτασαν οι φωνές της ελληνικής αποστολής για την αδικία που έγινε στον Μάρα, αλλά και στον δεύτερο Έλληνα γυμναστή, τον Βασίλη Τσολακίδη (4ος στο δίζυγο).
" Πραγματοποίησα τον στόχο που είχα θέσει, να έχω καλή απόδοση σε αυτούς τους αγώνες και να διεκδικήσω μετάλλιο. Πιστεύω όμως ότι θα μπορούσα να είμαι δεύτερος αντί για τρίτος", επισημαίνει ο Μάρας αναφορικά με την αντιμετώπιση του προγράμματος του από τους κριτές.
To χρονικό του χαμένου μεταλλίου
Ακριβώς επειδή ο ίδιος αθλητής έχει πέσει ξανά θύμα στο παρελθόν, σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση. Το πρόγραμμα που παρουσίασε ο Περιστεριώτης γυμναστής είχε αρχική αξία 6.40 για να... υποβιβαστεί την τελευταία στιγμή σε 6.20.
Τα εκατοστά που έχασε (από τη βαθμολογία 15.800 αντί για 15.900) ο Μάρας, τα βρήκε ο παγκόσμιος πρωταθλητής της περσινής χρονιάς, Αλιάζ Πεγκάν και ξεπέρασε τον Έλληνα πρωταθλητή.
" Εγώ δεν μπορώ να πω τίποτα περισσότερο. Το θέμα με αφορά, αλλά δεν ανήκει στη δικαιοδοσία μου. Ούτε γνωρίζω τι θα πράξει η (ελληνική) ομοσπονδία. Φοβάμαι όμως ότι αυτό μπορεί να ξαναγίνει".
Στο πηγαδάκι που στήθηκε με τους υπόλοιπους γυμναστές που συμμετείχαν στον τελικό " όλοι κατάλαβαν τι συνέβη. Παρακολουθούμε κι εμείς το μόνιτορ και ξέρουμε τι γίνεται. Τίποτα όμως δεν μπορεί να αλλάξει. Στο τέλος είπαμε αυτό που λέμε πάντα μεταξύ μας, "that's gymnastics"(αυτά έχει η γυμναστική)", λέει ο Μάρας για να προσθέσει " έγινε σπουδαίος αγώνας. Σίγουρα υπήρχαν σπουδαία ονόματα, ξέραμε όμως ότι τα μετάλλια θα παιχθούν ανάμεσα σε τέσσερις, όπως και έγινε".
To πρωτάθλημα του Άαρχους ήταν μία σπουδαία εμπειρία " ειδικά στο ομαδικό, που καταφέραμε μετά από πολύ καιρό να αγωνιστούμε ως ομάδα. Δεν έχουμε καταφέρει ποτέ να διεκδικήσουμε θέση στη 12άδα (στέλνει στο Πεκίνο), θα προσπαθήσουμε ξανά στη Στουτγκάρδη".
Υποδομή γιοκ
Το μέλλον της ενόργανης γυμναστικής πάντως κρίνεται δυσοίωνο, αφού " είμαστε αυτοί οι λίγοι που πηγαίνουμε σε κάθε διοργάνωση. Κανονικά θα έπρεπε να υπήρχαν δύο έτοιμες ομάδες από πίσω μας, όμως στη χώρα μας δεν υπάρχει υποδομή. Αν έρθουν 20 αθλητές, μετά από λίγο φεύγουν οι 15. Μείναμε δέκα όλοι και όλοι και προσπαθούμε να κάνουμε και τους δέκα αθλητές, δεν γίνεται έτσι όμως".
Πέρασαν αρκετά χρόνια από τότε που προστέθηκε στο λεξιλόγο της γυμναστικής η λέξη Μάρας. Η δική του... τελεία αργεί ακόμη; Με κάθε ειλικρίνεια απαντάει " οι γυμναστές σταματούν στα 28 χρόνια, ελπίζω να είμαι υγιής και να συνεχίσω μέχρι τα 30 μου". Επτά καλά ακόμη χρόνια δηλαδή!
Το Παγκόσμιο πρωτάθλημα πέρασε στην ιστορία, αλίμονο όμως, οι αγώνες δεν τελειώνουν ποτέ. Ο Βλάσης θα ξανασυναντήσει τους ίδιους αντιπάλους στα Grand Prix και στον μεγάλο τελικό, ενδεχομένως και τους ίδιους κριτές " Έχω ακόμη δρόμο μπροστά μου. Ό,τι έγινε έγινε, αυτοί θα είναι άλλοι αγώνες, άλλο το πρόγραμμα μου και διαφορετική βαθμολογία".
Εν μέρει τα κατάφερε, συνεχάρη τον Φίλιπ Ρίτζο και τον Αλιάζ Πεγκάν, ανέβηκε στο τρίτο σκαλί και χαμογέλασε. Μέσα του όμως ήξερε ότι ενώ ο ίδιος εξετέλεσε με επιτυχία την αποστολή του, ορισμένοι (οι κριτές) δεν έκαναν σωστά τη δική τους δουλειά.
" Ξέρετε, αυτή η κατάσταση με κάνει να σκέφτομαι άλλα πράγματα και δεν το θέλω", σχολιάζει στο SPORT 24, λίγες ώρες μετά την επιστροφή της ελληνικής αποστολής από τη Δανία, εννοώντας ότι... παίζονται παιχνίδια εις βάρος του από... μεγάλους παίκτες.
Mπορεί στην Ελλάδα να μην είδαμε ποτέ τους αγώνες του Παγκόσμιου πρωταθλήματος, μέχρι εδώ όμως έφτασαν οι φωνές της ελληνικής αποστολής για την αδικία που έγινε στον Μάρα, αλλά και στον δεύτερο Έλληνα γυμναστή, τον Βασίλη Τσολακίδη (4ος στο δίζυγο).
" Πραγματοποίησα τον στόχο που είχα θέσει, να έχω καλή απόδοση σε αυτούς τους αγώνες και να διεκδικήσω μετάλλιο. Πιστεύω όμως ότι θα μπορούσα να είμαι δεύτερος αντί για τρίτος", επισημαίνει ο Μάρας αναφορικά με την αντιμετώπιση του προγράμματος του από τους κριτές.
To χρονικό του χαμένου μεταλλίου
Ακριβώς επειδή ο ίδιος αθλητής έχει πέσει ξανά θύμα στο παρελθόν, σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση. Το πρόγραμμα που παρουσίασε ο Περιστεριώτης γυμναστής είχε αρχική αξία 6.40 για να... υποβιβαστεί την τελευταία στιγμή σε 6.20.
Τα εκατοστά που έχασε (από τη βαθμολογία 15.800 αντί για 15.900) ο Μάρας, τα βρήκε ο παγκόσμιος πρωταθλητής της περσινής χρονιάς, Αλιάζ Πεγκάν και ξεπέρασε τον Έλληνα πρωταθλητή.
" Εγώ δεν μπορώ να πω τίποτα περισσότερο. Το θέμα με αφορά, αλλά δεν ανήκει στη δικαιοδοσία μου. Ούτε γνωρίζω τι θα πράξει η (ελληνική) ομοσπονδία. Φοβάμαι όμως ότι αυτό μπορεί να ξαναγίνει".
Στο πηγαδάκι που στήθηκε με τους υπόλοιπους γυμναστές που συμμετείχαν στον τελικό " όλοι κατάλαβαν τι συνέβη. Παρακολουθούμε κι εμείς το μόνιτορ και ξέρουμε τι γίνεται. Τίποτα όμως δεν μπορεί να αλλάξει. Στο τέλος είπαμε αυτό που λέμε πάντα μεταξύ μας, "that's gymnastics"(αυτά έχει η γυμναστική)", λέει ο Μάρας για να προσθέσει " έγινε σπουδαίος αγώνας. Σίγουρα υπήρχαν σπουδαία ονόματα, ξέραμε όμως ότι τα μετάλλια θα παιχθούν ανάμεσα σε τέσσερις, όπως και έγινε".
To πρωτάθλημα του Άαρχους ήταν μία σπουδαία εμπειρία " ειδικά στο ομαδικό, που καταφέραμε μετά από πολύ καιρό να αγωνιστούμε ως ομάδα. Δεν έχουμε καταφέρει ποτέ να διεκδικήσουμε θέση στη 12άδα (στέλνει στο Πεκίνο), θα προσπαθήσουμε ξανά στη Στουτγκάρδη".
Υποδομή γιοκ
Το μέλλον της ενόργανης γυμναστικής πάντως κρίνεται δυσοίωνο, αφού " είμαστε αυτοί οι λίγοι που πηγαίνουμε σε κάθε διοργάνωση. Κανονικά θα έπρεπε να υπήρχαν δύο έτοιμες ομάδες από πίσω μας, όμως στη χώρα μας δεν υπάρχει υποδομή. Αν έρθουν 20 αθλητές, μετά από λίγο φεύγουν οι 15. Μείναμε δέκα όλοι και όλοι και προσπαθούμε να κάνουμε και τους δέκα αθλητές, δεν γίνεται έτσι όμως".
Πέρασαν αρκετά χρόνια από τότε που προστέθηκε στο λεξιλόγο της γυμναστικής η λέξη Μάρας. Η δική του... τελεία αργεί ακόμη; Με κάθε ειλικρίνεια απαντάει " οι γυμναστές σταματούν στα 28 χρόνια, ελπίζω να είμαι υγιής και να συνεχίσω μέχρι τα 30 μου". Επτά καλά ακόμη χρόνια δηλαδή!
Το Παγκόσμιο πρωτάθλημα πέρασε στην ιστορία, αλίμονο όμως, οι αγώνες δεν τελειώνουν ποτέ. Ο Βλάσης θα ξανασυναντήσει τους ίδιους αντιπάλους στα Grand Prix και στον μεγάλο τελικό, ενδεχομένως και τους ίδιους κριτές " Έχω ακόμη δρόμο μπροστά μου. Ό,τι έγινε έγινε, αυτοί θα είναι άλλοι αγώνες, άλλο το πρόγραμμα μου και διαφορετική βαθμολογία".