Πετρούνιας: "Όταν αρχίσει η πτωτική μου πορεία, θα ασχοληθεί κανείς;"

Καλεσμένος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αθλητικού Τύπου (ΠΣΑΤ) ήταν ο χρυσός Ολυμπιονίκης στο Ρίο, στο αγώνισμα των κρίκων, Λευτέρης Πετρούνιας, τις προσπάθειες του οποίου στηρίζει η Stoiximan.gr. Σε ένα χώρο συμβολικό, την Αρχαία Ολυμπία, ο 26χρονος πρωταθλητής της ενόργανης γυμναστικής μίλησε μπροστά σε εκπροσώπους του Τύπου.

Η συγκεκριμένη εκδήλωση έγινε στο πλαίσιο του τρίτου θερινού σχολείου αθλητικών συντακτών του ΠΣΑΤ και οι δημοσιογράφοι που είχαν κατακλύσει την αίθουσα δεν σταμάτησαν να τον "πολιορκούν" με ερωτήσεις. Πάντως στο τέλος ο Πετρούνιας πήρε το ρόλο του δημοσιογράφου και ρώτησε κάτι που υπάρχει στο μυαλό όλων, μα πάνω από όλα στου ιδίου.

Πόσο σε επηρέασε πως ήσουν το μεγάλο φαβορί;

" Σε αυτούς τους Ολυμπιακούς ήμουν πιο έτοιμος από ποτέ. Ένιωσα πίεση από τις ευχές του κόσμου σίγουρα, αλλά αποτέλεσαν ώθηση. Και το 2015 ένιωθα και ήμουν φαβορί και επειδή ένιωθα όλο αυτό μέσα μου ένιωσα μέσα από τις ευχές σας σίγουρος και ήρθε η επιτυχία".

Γιατί η Ελλάδα δεν συμμετέχει με ολόκληρη ομάδα στους Ολυμπιακούς στο άθλημα της ενόργανης;

" Για να φτάσει κάποιος ε πρέπει να πάρει πρόκριση. Είτε είναι στο ομαδικό, στην Ελλάδα υστερούμε στο ομαδικό, είτε μέσω του Παγκοσμίου. Έπρεπε να βγούμε στο Παγκόσμιο στην 24αδα και ήμασταν 25αδα. Έπρεπε να πάμε τριάδα κι εγώ ήμουν ο τέταρτος. Έτσι εξαφανίστηκε το όνειρο του Λονδίνου. Είχα 3 5συνεχόμενες θέσεις, 12, 13 και 14. Είχα μία 6θέση το 2014 και εκεί διασταυρώθηκε ο δρόμος μου με το χορηγό μου. Ήμουν στα όρια να σταματήσω το 2014 μετά το Παγκόσμιο και γιατί δεν έφτανα στο δικό μου όνειρο κι επειδή η κατάσταση –και η οικονομική- είχε φτάσει πιο πολύ από ποτέ στον πάτο. Με βοήθησε οικονομικά, μπόρεσα να καλύψω γιατρούς, φυσικοθεραπευτές (από τη δική μας τσέπη τρεις φορές). Στο ξεκίνημα της πορείας κερδίσαμε στο Ευρωπαϊκό στο Μονπελιέ, τον Απρίλιο, τους Ευρωπαϊκούς Αγώνες στο Μπακού τον Ιούνιο και … κάπως έτσι βρισκόμαστε εδώ σήμερα συνοπτικά".

Το 2016 παίρνεις το χρυσό και η πρώτη δήλωση είναι για την Ελλάδα; Για την Ελλάδα που σε πληγώνει;

" Είναι ξεκάθαρη η απάντησή μου. Δεν το έχω μπερδέψει . ναι ρε φίλε, ναι ρε Ελλάδα. Για τη χώρα μου και τους ανθρώπους της. Όσο πιο πολύ ταξιδεύω, τόσο πιο πολύ αγαπάω τη χώρα μου. Δεν νομίζω πως μπορεί κανείς να βρει τις ομορφιές της Ελλάδας. Θα παραμείνουμε όλοι αισιόδοξοι παρά το ότι η κατάσταση είναι δύσκολη",

Είμαστε σε έναν ιερό χώρο. Σε εσένα τι έχει αλλάξει στην καθημερινότητά σου; Πως θα διαχειριστείς τη δόξα;

" Η επιτυχία για έναν αθλητή είναι και να μείνει στην κορυφή. Απολαμβάνω την αναγνώριση. Μπορεί να υπάρχουν στιγμές που θέλει κάποιος να ηρεμήσει… αλλά είναι από αγάπη και δεν υπάρχει λόγος να πεις όχι σε μια φωτογραφία. Είναι πολύ όμορφο. Με το ίδιο πείσμα, τον ίδιο τρόπο θα συνεχίσω. Για εμένα και για το πώς νιώθω το σώμα μου και την όρεξή μου, τώρα ξεκινάω".

Για το γεγονός ότι τόσο ο ίδιος, όσο και ο Κώστας Φιλιππίδης π.χ., δεν έχουν την αναγνώριση που χαίρουν άλλοι αθλητές:

" Η διαφορά μας κι εμένα και του Κώστα είναι ότι αυτό που κάνουμε είναι ερασιτεχνικός ερασιτεχνικός. Θα ήθελα να υπάρχει περισσότερη στήριξη και αναγνώριση πριν φτάσουμε στο χρυσό μετάλλιο. Κανείς αθλητής δεν θα ήθελε να βγάζει τόσα εκατ. και να έχεις όλα τα φώτα επάνω σου γιατί όντως δεν μπορείς να διαλέξεις. Το μυαλό έχει κάποια συγκεκριμένα όρια. Η ενόργανη και ο στίβος είναι η μητέρα όλων των αθλημάτων. Τελειώνοντας την ενασχόληση και στη γυμναστική και στο στίβο, να μπορείς να πατήσεις στα πόδια σου στην κοινωνία, δυνατός και στο σώμα και στο νου".

Νιώθεις ότι οι προσπάθειές σου μένουν χωρίς δημοσιότητα;

" Δεν είναι πρόβλημα για τους αθλητές. Αν το κράτος και η κοινωνία φρόντιζε να δίνει περισσότερη βάση, θα υπήρχε περισσότερο ενδιαφέρον, δημοτικότητα, χορηγοί και περισσότεροι δημοσιογράφοι. Σε αυτούς θα κάνουμε την έκκληση να δώσουν βάση σε αυτά τα αθλήματα".

Την ώρα που ακούς τον εθνικό ύμνο τι περνά από το νου σου εκείνη την ώρα;

" Σκεφτόμουν τον πατέρα μου, ο οποίος δεν είναι πια εδώ. Και την Ελλάδα και τους κόπους μου. Νιώθεις ότι μπορείς να ξεκολλήσεις από το βάθρο και να πετάξεις. Ένιωσα μια ψυχική ανάταση γιατί ένιωσα ότι την ένιωσε όλη η χώρα. Πως όλη η χώρα με έσπρωχνε. Πραγματικά, έτσι ένιωθα".

Ποια η σχέση σου με τον κόσμο;

" Ανοίγω τα μηνύματα λίγα λίγα κάθε μέρα. Δεν έχω προλάβει. Όταν έκανα γυμναστική σε νεαρή ηλικία, στους παμπαίδες, είχαμε 16 πλήρεις ομάδες (επί 6 παιδιά) σε Πανελλήνιο Πρωτάθλημα και άλλα 90 παιδιά που αγωνιζόντουσαν σε συλλόγους. Αυτή τη στιγμή θα δείτε 2 με 3 ομάδες πλήρεις και περίπου 16 παιδιά. Μετά το χρυσό μετάλλιο, σε πολλούς συλλόγους τριπλασιάστηκαν τα παιδιά. Δεν ξέρω που μπορεί να πάει αυτή η κατάσταση. Θεωρώ πως θα υπάρξουν και άλλοι αθλητές. Θεωρώ πως δεν θα υπάρξει χειρότερη περίοδος από αυτή που περάσαμε από το 2012 έως το 2015. Ελπίζω πως δεν θα μας ξαναξεχάσουν τόσα έντονα. Ελπίζω να συνεχιστούν τα προγράμματα με τον κύριο Καπράλο (υιοθετήστε έναν αθλητή). 220 χιλιάδες δολάρια τα οποία δόθηκαν στο Ιδρυμα Λεβέντη και θα μοιραστούν σε αθλητές που προσπαθούν να φτάσουν σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Έχουν μειωθεί οι προϋπολογισμοί των Ομοσπονδιών κατά 50%. Υπάρχουν Ομοσπονδίες που φτάνουν για να πληρωθούν ίσα ίσα οι υπάλληλοι".

Σε ερώτηση για την εμπειρία του στο ντοκιμαντέρ για τη ζωή του από τον stoiximan.gr απάντησε:

" Το ντοκιμαντέρ για τη ζωή μου που θα προβληθεί την Κυριακή στο ΣΚΑΙ (σ.σ. γέλια στην αίθουσα) είναι χορηγία stoiximan και η παραγωγή διήρκεσε δύο ημέρες και δεν μου κόστισε κάτι. Πέρα από αυτό όμως θα ήθελα να αφοσιωθώ στις προπονήσεις μου. Στο μέλλον γιατί όχι να προσπαθούσα να βοηθήσω με κάποιο τρόπο τον αθλητισμό. Έχω κάποιες ιδέες. Αν μου προταθούν ιδέες που θα μου έδινε τη δυνατότητα να βοηθήσω τον αθλητισμό θα το έκανα".

Ποια η άποψη σου για την καθιστή διαμαρτυρία στις ΗΠΑ κατά την ανάκρουση του εθνικού ύμνου;

" Υπάρχουν πολλοί τρόποι να ευαισθητοποιηθεί η κοινωνία. Το θεωρώ ανέντιμο να μη σηκωθείς στον εθνικό ύμνο της χώρας σου. Τα προβλήματα προέρχονται από το κράτος και τις κυβερνήσεις που υπάρχουν. Με συντονισμένες κινήσεις μπορείς να αλλάξεις. Είμαστε κι εμείς οι αθλητές κρατημένοι που διαμαρτυρόμαστε στο κράτος. Υπάρχουν νοσοκομεία χωρίς κρεβάτια. Σχολεία που κλείνουν και τα παιδιά πρέπει να πάνε σε άλλα χωριά, εσύ θέλεις να κάνεις κρίκους κι εμείς δεν έχουμε να πάμε στο νοσοκομείο. Δεν θεωρώ τις έντονες κινήσεις διαμαρτυρίας σωστές γενικότερα".

Τι σε πονούσε περισσότερο που έβλεπες τους συνομήλικους να κάνουν;

" Υπάρχουν πράγματα που στερείσαι, παιδικά πάρτυ, να μην παίξεις ποδόσφαιρο και χτυπήσεις. Αυτός ήταν ο λόγος που με οδήγησε να σταματήσω σε ηλικία 14 ετών. Τώρα καταλαβαίνω πως με τις χαρές που μου έχουν έρθει στη ζωή μου δεν συγκρίνονται. Φτάνοντας 18-20 χρονών, ακόμη και να μην πετύχεις αυτό που ήθελες έχεις κερδίσει τόσα πολλά σε αυτό το άθλημα που σε ακολουθούν για το υπόλοιπο της ζωής σου. Τα παιδιά να μην τα παρατάνε, να διαβάζουν, να προοδεύουν στο σχολείο και να κάνει το άθλημα που αγαπάει. Δεν χρειάζεται να γίνει κάποιος πρωταθλητής".

Πρέπει να έχεις οπωσδήποτε χορηγό;

"Όταν με πήραν τηλέφωνο να μου πουν ότι με αναλαμβάνει η , ήμουν στο ταξί γυρίζοντας από την Κίνα. Δεν μπορώ να σας περιγράψω την απογοήτευση. Και μου λέει ο Βασιλειάδης, την ξέρεις; Αυτή είναι η εταιρεία που θα σε αναλάβει μέσα από το πρόγραμμα "υιοθετήστε έναν αθλητή". Ο κύριος Καπράλος πήγαινε πόρτα πόρτα και σχεδόν τους παρακαλούσε για να αναλάβουν αθλητές. Ένας χορηγός έχει να κερδίσει πραγματικά πολλά".

Υπήρχε και θυμός, πέρα από απογοήτευση;

" Φυσικά αν θέλω κάτι να το προβάλω θα το προβάλω με έναν όμορφο τρόπο. Θα το κάνω μέσα από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Δεν θεωρώ πως οι δημοσιογράφοι έκαναν κάποιο λάθος Απλά έπεσαν πάνω στο μετάλλιο στο αεροδρόμιο μετά τους Ολυμπιακούς. Το να είσαι 5στον κόσμο ή στην Ευρώπη δεν είναι λίγο. Έχω φύγει πολλές φορές από την άλλη πόρτα στο αεροδρόμιο. Πρέπει να το διαχειριστείς εσύ ο ίδιος. Ο Βλάσης Μάρας είναι 5 φορές πρωταθλητής Ευρώπης, 4 φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής. Είναι ένας άνθρωπος που θα έπρεπε να πέφτουν πάνω του να καταλάβουν γιατί δεν κέρδισε. Σε αυτό είμαι σίγουρος πως μπορώ να εκπροσωπήσω όλους τους αθλητές στην Ελλάδα".

Σε έχει πλησιάσει κανείς για φαρμακοδιέγερση;

" Όχι. Κάνουμε ένα άθλημα που κάνεις προπόνηση 5-6 ώρες από την ηλικία των 5 χρονών. Είναι ένα ή δύο τα κρούσματα, με ναρκωτικά είναι ο ένας αθλητής και από τις ΗΠΑ η άλλη. Μπορώ να σας βεβαιώσω πως στην Ελλάδα δεν υπάρχει ούτε χανζαπλάστ στο γυμναστήριο. Η δική μου οικογένεια με έκανε να φοβάμαι κάτι τέτοιο. Μεγάλωσα με ένα σκεπτικό πως αν υπάρχει κάτι τέτοιο, έχουν προβλήματα στα 40 και στα 45 τους. Με είχαν φοβίσει προς αυτή την κατεύθυνση. Δε νομίζω πως αν ένα παιδί προέρχεται από οικογένεια που τον ενημερώνει, θα το πράξει. Δεν έχω ακούσει για φαρμακοδιέγερση σε νεαρές ηλικίες".

Ποιες οι σκέψεις για την Αρχαία Ολυμπία;

" Σίγουρα είμαι συνδεδεμένος με την πόλη της Αρχαίας Ολυμπίας. Μία από τις πιο όμορφες στιγμές της ζωής μου ανήκει εδώ. Είναι ένα ανεπανάληπτο συναίσθημα να είσαι ένας λαμπαδηδρόμος. Ξέρω πως δεν γίνεται να είσαι δεύτερη φορά, αλλά θα είμαι εδώ κοντά στον επόμενο".

Πώς μπορεί σήμερα να αντέξει οικονομικά ένας αθλητής;

" Όλο το μέλλον είναι το διαδικτυακό μάρκετινγκ. Ο Φελπς είναι ένα παράδειγμα του διαδικτυακού μάρκετινγκ γιατί προωθεί όλους τους σπόνσορές του και κρατά και ένα προσωπικό προφίλ για τον κόσμο. Όλο και περισσότεροι χορηγοί και μεγαλύτερο κέρδος. Πάνω από μισό εκατ. κόσμο προσέλκυσα σε κάποιες δημοσιεύσεις μου. Το μέλλον είναι το διαδικτυακό μάρκετινγκ".

Για την αναγνώριση Ολυμπιονικών, Παραολυμπιονικών στην Ελλάδα δήλωσε:

" Συμπάσχουμε με όλο αυτό. Προερχόμαστε από ερασιτεχνικά αθλήματα και όπως έχουμε βιώσει κι εμείς το να μας γράφουν, έτσι καταλαβαίνω και το γράψιμο που τρώνε οι Ολυμπιονίκες. Φυσικά, θα έπρεπε να υπάρχει περισσότερη προσοχή και στους Παραολυμπιονίκες. Όπως κάποιοι αναρωτιούνται για εμένα το σταυρό με τους κρίκους, έτσι κι εγώ αναρωτιέμαι πως αυτοί οι άνθρωποι ζουν και αγωνίζονται".

"Να σας κάνω και εγώ μια ερώτηση"

Σε κάποια παραδρομή του λόγου του ο 26χρονος χρυσός Ολυμπιονίκης κατέθεσε τις σκέψεις του για το μέλλον της ενόργανης γυμναστικής αλλά και τα δικά του πρώτα βήματα στο χώρο: " Έχω σκεφτεί να πηγαίνω τυχαία σε σχολεία και να εντοπίζω ταλέντα της ενόργανης. Ο πατέρας μου με ώθησε στη γυμναστική. Θυμάμαι σαν χθες την πρώτη μέρα. Άνοιξε το μάτι μου".

Στο τέλος της εκδήλωσης όμως είχε και ο Πετρούνιας μια ερώτηση και την έθεσε σε όλους τους παρευρισκόμενους αλλά κατά κάποιο τρόπο και σε όλους τους φίλους του αθλητισμού. " Θέλω να κάνω και εγώ μια ερώτηση. Κάποια στιγμή θα αρχίσει και η δική μου πτωτική πορεία. Θα ασχοληθεί κανείς μαζί μου;"