Δε βγήκε ο Χάρος παγανιά, ο Ολυμπιακός βγήκε...

Φυσικά και θα μπορούσε να το 'χε κερδίσει στην κανονική του διάρκεια το παιχνίδι του Καζάν ο Ολυμπιακός, αλλά η Ευρωλίγκα είναι μια διοργάνωση που αν δεν μηδενίσει ο χρόνος δε μπορεί να είσαι σίγουρος. Οι Πειραιώτες στα κρίσιμα σημεία ήταν καλύτεροι, αλλά σε κανέναν σημείο της αναμέτρησης δεν τους ήταν εύκολο να ...τσιμεντώσουν το κέρδος τους. Είτε γιατί μόλις έβαζαν, ο αντίπαλος τους απαντούσε, είτε γιατί έπεφταν θύματα του ίδιου του ενθουσιασμού τους. Σημασία έχει ότι όλα τελείωσαν καλά.

Δεύτερη συνεχόμενη νίκη εκτός έδρας. Μετά το Μιλάνο. Και ενόψει Βελιγραδίου. Και στην βαθμολογία ακόμα ψηλότερα. και σπάσιμο του σερί των Ρώσων, που στηρίχθηκαν στους δυο Μπράουν και τον Κάνααν (στο τρίποντο μόνο), αλλά η... μανία του Χεζόνια τους κόστισε (3/14 σούτ).

Για να φτάσει η ιστορία στο έξτρα πεντάλεπτο βέβαια, προηγήθηκε ένα παιχνίδι με ανάμεικτα μπασκετικά συμπεράσματα. Είχε κάνει και καλά και άσχημα στο πρώτο μέρος ο Ολυμπιακός. Κέρδιζε ένα καλάθι. Θα μπορούσε περισσότερο. Όμως και οι Ρώσοι πλήρωναν κάποιες λάθος επιλογές του Περάσοβιτς, αλλά και του... εγκεφάλου τους. Ξέρετε πολλές ομάδες να κάνουν σε ένα ημίχρονο τρία φάουλ πάνω σε σουτ τριών πόντων; Η Ούνικς το κατάφερε, όπως κατάφερε να κόψει τον ρυθμό της. Ο Χεζόνια μπήκε με δυο σερί τρίποντα και μετά τα "έσπασε" όλα. Οι Αμερικανοί της ομάδας, πήγαν σε προσωπικές ενέργειες και έτσι βρήκαν οι "ερυθρόλευκοι" τον δρόμο που γύρευαν να αποκτήσουν τον πρώτο λόγο. Έχτισε και μια μικρή διαφορά ο Ολυμπιακός, η οποία γκρεμίστηκε, λόγω των λαθών του.

Κι όμως το ματς όταν ξεκίνησε, έδειξε ότι θα έχει μπόλικη σκληράδα. Τρίχες... Μόλις πέρασε το 5λεπτο, έγιναν επιρρεπείς στις γκάφες άπαντες. Είναι οι φορές που τις κουταμάρες ο καθένας για να δικαιολογηθεί, τις αποδίδει στην δυνατή άμυνα του αντιπάλου. Κι όμως, ο Φάλ δεν έπαιρνε τη μπάλα όπως ήθελε. Βγήκε νωρίς από την εξίσωση της αναμέτρησης. Ο Μπαρτζώκας υποχρεώθηκε να τους δοκιμάσει όλους στο 5 και πήρε ελάχιστα. Ο άνθρωπος που γύρισε την κατάσταση σε βάρος της Ούνικς ήταν ο Σλούκας. Άπλωσε σωστά το παιχνίδι, διάβασε όλα τα μις ματς και διαφοροποίησε τον ρυθμό. Χρειαζόταν απλά άλλον έναν μπροστά.

Και αυτός βρέθηκε στο πρόσωπο του Γιαννούλη Λαρεντζάκη. Ο διεθνής γκάρντ μπήκε καλά στο πνεύμα της αναμέτρησης και μόνο τυχαία δεν ήταν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας, όταν πήγαν στα αποδυτήρια. Ο Ολυμπιακός αντιμετώπιζε μια ομάδα που άλλαζε σε όλα τα σκριν. Αναστάτωνε την ελληνική ομάδα, έβγαινε καλά στο τρανζίσιον. Έπαιξε με την υπομονή του Ολυμπιακού και για αυτό μείωσε. Το... φάρμακο- νίκης επιθετικά ήταν απλό: Υπομονή και ανίχνευση όλων των μις ματς. Ήταν ένας αγώνας λαθών που συνεχίστηκαν και στο δεύτερο 20λεπτο.

Απλά σε εκείνο το διάστημα άρχισε να αχνοφαίνεται ότι το ματσάκι θα το πάρει ο Ολυμπιακός. Ο Μπαρτζώκας κλασικά μίκρυνε το ροτέισον, την κατάλληλη στιγμή έφερε μαζί στο παρκέ Ντόρσεϊ και Σλούκα, απείλησε με ποικιλία, πήρε περισσότερα πράγματα από το Φάλ, αλλά κυρίως είδε την άμυνα να δουλεύει με επιδόσεις πιο γλυκές απ' ότι στο πρώτο κομμάτι του αγώνα. Και όπως σας έγραψα και στην αρχή, η νίκη θα μπορούσε να κατακτηθεί στα 40 λεπτά. Όμως δυο κακές επιλογές την ώρα που οι Ρώσοι άρχισαν να... πνίγονται (και ο Χεζόνια να τους χαλάει τις επιθέσεις σε βαθμό να τον βγάλει ο Περάσοβιτς για να τον καλμάρει), έφεραν το τρίποντο ισοφάρισης από τον Μπράουν για να ακολουθήσουν άλλες δυο κακές επιλογές στην τελευταία φάση που άνηκε στους "ερυθρόλευκους".

Οι μεγάλες ομάδες βέβαια από τις απλά καλές ομάδες, διαφέρουν σε περιπτώσεις όπως αυτές. Δηλαδή, αδυνατείς να πάρεις εσύ το ματς αλλά μπαίνεις δυνατός και αποφασισμένος στην παράταση. Αυτό έκανε ο Ολυμπιακός. στα πρώτα 3'.30'' της παράτασης η Ούνικς δεν είχε βάλει πόντο. Και πάλι όμως πήγε να τιμωρήσει τις επιπολαιότητες της ελληνικής ομάδας.

Δε γινόταν να χάσει ο Ολυμπιακός από τα 6/9 τρίποντα του Κάνααν που εντός 6,75 μέτρων, είχε 0/6 σουτ. Ούτε από τα 9/12 δίποντα του Λορέντζο Μπράουν. Ο Ολυμπιακός που είχε 26 ασίστ (έναντι 16) εκ των οποίων τις 8 ο Σλούκας αλλά και 15 λάθη με ένα υπέροχο 22/34 στα δίποντα και 9/37 τρίποντα. Η Ούνικς είναι σε καλή περίοδο και είχε πολύ ενθουσιασμό. Σε κάποια σημεία αυτό την εξυπηρέτησε, σε άλλα την χαντάκωσε. Ο Βεζένκοβ ήταν ο παίκτης που μίλησε όταν ακριβώς έπρεπε. Γιατί μπορεί ο Σάσα στο πρώτο μέρος να ήταν λίγο στο... ψάξιμο (τον περίμεναν και οι αντίπαλοι), όσο όμως κυλούσε η βραδιά, οι επιδόσεις του ανέβαιναν στο κατακόρυφο για να τελειώσει με τους αριθμούς που είδατε στην στατιστική.

Για να κλείσω με την ουσία, ο Ολυμπιακός δεν έχει πλέον μόνο το κάστρο του απόρθητο, αλλά αρχίζει να κλείνει και σπίτια. έχει βγει ...παγανιά σα τον Χάρο που λέει και το τραγούδι. Αν σε βρει, αδύναμο, απρόσεκτο, χαλαρό, θα σε "καθαρίσει". Μαζεύουν νίκες ο Μπαρτζώκας και οι παίκτες του. Σε λίγο καιρό θα αρχίζουν να κρυφοκοιτάζουν και την βαθμολογία. Ο κόσμος τους, το κάνει ήδη. Γιατί όχι; Η Ευρωλίγκα είναι η διοργάνωση για τις μεγάλες ομάδες. Κι όταν είσαι ψηλά στον πίνακα, γουστάρεις να τον χαζεύεις...