Ο Σάββας Γκέντσογλου αποφάσισε το καλοκαίρι να αποδεχτεί την πρόταση της Χάιντουκ Σπλιτ. Αποχώρησε από την ιταλική Μπάρι, στην οποία ανήκει, και υπόγραψε στην ομάδα της Κροατίας, με την οποία έπαιξε στην Ευρώπη.

Σε ηλικία 26 ετών ο Εβρίτης μέσος ζει στο Σπλιτ μια διαφορετική εμπειρία και σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Sport24.gr περιγράφει πώς βιώνει το πέρασμά του από τον ιστορικό σύλλογο. Μιλάει για τη ζωή στην πόλη της Δαλματίας και για τους ανθρώπους που μένουν εκεί, ενώ αναφέρεται στο ποδόσφαιρο της χώρας, στους παίκτες και στους παράγοντες.

Κουβέντα έγινε για το πέρασμά του από την ΑΕΚ, από την Ιταλία, αλλά και για τα λάθη που έχει κάνει στην καριέρα του. Μίλησε για τον καλύτερο προπονητή που συνεργάστηκε ποτέ, για αυτόν με τον οποίο δεν θα ήθελε να συνεργαστεί ξανά, εκθείασε Ταχτσίδη και Δώνη, ενώ εξέφρασε την άποψή του για το αν παρατηρείται έλλειψη ποιότητας στους Έλληνες χαφ.

Ρωτήθηκε για το ενδεχόμενο να κληθεί στην Εθνική Ελλάδας και εξέφρασε το παράπονό του, υποστηρίζοντας ότι καλούνται στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα παίκτες που στις ομάδες τους δεν έχουν συμμετοχές και πως ο ίδιος, έτσι, δεν έχει τύχη να φορέσει τη "γαλανόλευκη". Ακόμα, η καλύτερη στιγμή στην πορεία του στο ποδόσφαιρο και αυτή που θέλει να ξεχάσει...

"ΣΤΟ ΣΠΛΙΤ ΝΙΩΘΕΙΣ ΟΤΙ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ ΣΕ ΑΛΛΗ ΕΠΟΧΗ"

-Πώς είναι η ζωή στην Κροατία; Αγωνίζεσαι σε ένα πρωτάθλημα που δεν πηγαίνουν τόσο συχνά Έλληνες ποδοσφαιριστές...

"Η ζωή στην Κροατία είναι όπως στην Ελλάδα. Έχουμε περίπου τον ίδιο τρόπο ζωής. Το κλίμα είναι ακριβώς το ίδιο, αλλά και οι άνθρωποι. Είναι έτοιμοι να σε βοηθήσουν σε οτιδήποτε. Μόνη μου δυσκολία αυτούς τους μήνες που βρίσκομαι εδώ έχει να κάνει με τη γλώσσα η οποία είναι πολύ δύσκολη. Το θετικό είναι ότι σχεδόν όλοι μιλάνε αγγλικά".

-Πώς συνηθίζεις να περνάς το χρόνο σου στην πόλη που μένεις;

"Το Σπλιτ είναι μια πολύ ωραία παραθαλάσσια πόλη με φανταστικό καιρό. Όποτε γενικά έχω ελεύθερο χρόνο, προσπαθώ να εξερευνώ την πόλη, έτσι ώστε να τη μάθω όσο καλύτερα μπορώ. Τις υπόλοιπες μέρες που έχω προπόνηση επιλέγω να μένω στο σπίτι ή απλά να βγω για φαγητό".

-Τι αξίζει να δει ένας ταξιδιώτης που θα βρεθεί εκεί;

"Νομίζω ότι το πιο ωραίο σημείο της πόλης είναι το κέντρο, το οποίο ουσιαστικά είναι ένα κάστρο. Όλα τα κτίρια είναι αρχαία και όταν περπατάς εκεί, σου δίνει την αίσθηση ότι βρίσκεται σε άλλη εποχή. Επίσης, η Ριβιέρα στο Σπλιτ είναι πολύ ωραία και ειδικά όταν έχει καλό καιρό, είναι γεμάτη από κόσμο. Επίσης, γύρω από το Σπλιτ υπάρχουν πολλά μικρά νησάκια, τα οποία είναι πανέμορφα και το καλοκαίρι επικρατεί πανικός από κόσμο".

"ΕΔΩ ΤΟΥΣ ΝΟΙΑΖΕΙ ΝΑ ΠΟΥΛΑΝΕ ΠΑΙΚΤΕΣ"

-Το λίγο διάστημα που μένεις στην Κροατία, νιώθεις δικαιωμένος για την απόφασή σου να παίξεις εκεί; Αν ναι, ποιος ο λόγος;

"Νιώθω δικαιωμένος γιατί ήρθα σε μια πολύ μεγάλη ομάδα, κάτι το οποίο για να είμαι ειλικρινής δεν γνώριζα πριν αποφασίσω να υπογράψω στη Χάιντουκ. Είναι ομάδα που έχει υψηλούς στόχους και σιγά, σιγά χτίζει κάτι καλό. Αν και το ιδανικό θα ήταν να ερχόμουν σε μικρότερη ηλικία, γιατί το πρωτάθλημα εδώ παρακολουθείται πολύ για τους νέους ποδοσφαιριστές που παίζουν. Απόδειξη είναι ότι κάθε χρόνο αγοράζονται παίκτες από την Κροατία για πολλά εκατομμύρια ευρώ, από ομάδες όλου του κόσμου".

-Περιέγραψέ μου πώς είναι το ποδόσφαιρο στην Κροατία; Που βασίζεται (τεχνική, τακτική...); Τα γήπεδα, οι ομάδες, οι παράγοντες, οι παίκτες...

"Το ποδόσφαιρο στην Κροατία βασίζεται στο ταλέντο. Υπάρχουν πολλοί νεαροί παίκτες με τεράστιο ταλέντο, αλλά δεν υπάρχει η κατάλληλη εκπαίδευση. Από όλες τις ομάδες που έχω δει, το 90% βασίζεται στο ταλέντο των παικτών τους και τίποτα άλλο. Τους παράγοντες δεν τους ενδιαφέρει να μάθουν τακτική οι παίκτες ή να παίζουν καλό ποδόσφαιρο. Τους νοιάζει να πουλάνε και το καταφέρνουν γιατί τολμούν να έχουν βασικούς παίκτες, που είναι για παράδειγμα γεννημένοι το 1996 ή το 1997. Και τους στηρίζουν".

-Ποια ήταν η πιο ιδιαίτερη στιγμή σου όσο είσαι στην Κροατία; Κάποιο περιστατικό ίσως που σου έχει μείνει χαραγμένο στο μυαλό. Μια διαφορετική εμπειρία ίσως...

"Η πιο ιδιαίτερη στιγμή και παράλληλα η πιο στενάχωρη, ήταν το καλοκαίρι όταν αντιμετωπίσαμε τη Μακάμπι Τελ Αβίβ για τους ομίλους του Europa League. Μετά από δύο συγκλονιστικά παιχνίδια αποκλειστήκαμε στα πέναλτι. Ήμουν μόλις λίγες μέρες στην ομάδα, αλλά πραγματικά στεναχωρήθηκα πολύ που έβλεπα πόσο πολύ θέλαμε την πρόκριση. Μάλιστα η τελευταία φορά που έπαιξε στο Europa η ομάδα, ήταν τη σεζόν 2010-2011, στον ίδιο όμιλο με την ΑΕΚ".

-Αν σου δινόταν η δυνατότητα, θα συνέχισες να παίζεις μπάλα στην Κροατία ή θα επιθυμούσες να φύγεις για άλλο πρωτάθλημα;

"Οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές βλέπουν το πρωτάθλημα εδώ ως βήμα για την καριέρα τους. Αυτό βέβαια είναι λογικό, γιατί παίζουν πολλοί νέοι παίκτες με βλέψεις για ένα καλύτερο πρωτάθλημα. Εγώ, πλέον, στα 26, θα μπορούσα να μείνω εδώ εφόσον η ομάδα μου προσφέρει όλα όσα χρειάζομαι".

-Σε ποια ομάδα που έπαιξες πέρασες τα καλύτερα χρόνια σου;

"Μέχρι στιγμής εδώ κάνω μια πολύ καλή χρονιά. Νομίζω ότι η καλύτερη σεζόν μου, ωστόσο, ήταν στο Λιβόρνο, όπου ήμουν δανεικός από τη Σαμπντόρια. Καταφέραμε με μια ομάδα που θα έπρεπε να παλέψει για την παραμονή, να βγει στη Serie A".

-Γιατί δεν έμεινες στην Ιταλία;

"Ένιωθα και το νιώθω ακόμα ότι η Ιταλία δεν έχει να μου δώσει κάτι παραπάνω. Έμαθα πολλά πράγματα εκεί, πέρασα ωραία χρόνια, αλλά έφτασε η ώρα να δοκιμάσω κάτι καινούριο. Βέβαια, είμαι δανεικός στη Χάιντουκ, οπότε αν χρειαστεί θα πρέπει να επιστρέψω στη Μπάρι".

"ΙΣΩΣ ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΦΥΓΩ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΕΚ"

-Θεωρείς χαμένη την ευκαιρία ότι έφυγες από την ΑΕΚ ή ότι δεν συνέχισες σε ομάδα του Καμπιονάτο;

"Η ΑΕΚ είναι το μεγαλύτερο κεφάλαιο της ζωής μου. Μεγάλωσα εκεί και οφείλω τα πάντα στην ΑΕΚ. Όπως όμως εξελίχθηκαν τα πράγματα εκείνη την περίοδο, ήταν η καλύτερη επιλογή και για τις δύο πλευρές να φύγω. Ήμουν μόλις 20 ετών και ίσως δεν μπορούσα να διαχειριστώ τις απαιτήσεις που υπήρχαν από εμένα. Όπως και να 'χει, αγαπάω την ΑΕΚ για τις όμορφες και δύσκολες στιγμές που πέρασα. Τώρα πραγματικά χαίρομαι που έχει επιστρέψει και μάχεται για τίτλους, με έναν σοβαρό άνθρωπο στο τιμόνι της".

-Τι λάθη εκτιμάς ότι έχεις κάνει στην καριέρα σου;

"Πραγματικά δεν ξέρω ποια λάθη μου έχουν κοστίσει. Ίσως δεν έπρεπε να φύγω ποτέ από την ΑΕΚ. Αλλά με τα ίσως, κανένας δεν ξέρει. Πίστεψα ότι εκείνη τη στιγμή ήταν καλύτερο και για εμένα και για την ομάδα να φύγω. Στην πορεία στάθηκα άτυχος. Όταν για παράδειγμα άρχισα να παίζω στη Σαμπντόρια και μιλούσαμε για νέο συμβόλαιο, υπήρξε αλλαγή προπονητή και δεν έπαιξα ποτέ ξανά".

-Που βελτιώθηκες από τη θητεία σου στην Ιταλία;

"Ήταν ένα μεγάλο σχολείο, με τα καλά και τα κακά του. Εκεί έγινα άνδρας, έζησα μόνος σε μια ξένη χώρα. Στην αρχή δεν ήξερα τη γλώσσα και ήταν πολύ δύσκολα. Στο ποδοσφαιρικό κομμάτι βελτιώθηκα στην τακτική. Οι άνθρωποι είναι δάσκαλοι σε αυτό το κομμάτι. Αλλά κυρίως μεγάλωσα ως παίκτης, δεν ήμουν πλέον ένας πιτσιρικάς με ταλέντο, αλλά ένας έτοιμος παίκτης".

"ΧΑΡΙΣΜΑ Ο ΝΤΕΛΙΟ ΡΟΣΙ, ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΟΣ Ο ΜΙΧΑΪΛΟΒΙΤΣ"

-Ποιοι είναι οι καλύτεροι προπονητές που συνεργάστηκες και γιατί;

"Από τους καλύτερους προπονητές που συνεργάστηκα ποτέ, θα έλεγα τον Ντέλιο Ρόσι γιατί είχε αυτό το χάρισμα να σου παίρνει το 100%. Ήταν παράλληλα πολύ καλός φίλος. Δεν τον ένιωθα προπονητή μου, αλλά φίλο μου. Από Έλληνες θα έλεγα τον Δώνη, γιατί είναι προπονητής που μου αρέσει η φιλοσοφία του, αλλά και το ποδόσφαιρο που παίζουν οι ομάδες του".

-Ποιοι είναι οι καλύτεροι συμπαίκτες που συνεργάστηκες και γιατί;

"Από συμπαίκτες θα έλεγα τον Παουλίνιο που παίζαμε μαζί στο Λιβόρνο. Είναι ένας τρομερά ταλαντούχος παίκτης, αλλά παράλληλα δουλευταράς και πολύ καλό παιδί. Από τους Έλληνες δεν θέλω να πω, γιατί θα αδικήσω κάποιον και δεν θέλω".

-Με ποιον προπονητή δεν θα ήθελες να συνεργαστείς ξανά;

"Δεν θα ήθελα να συνεργαστώ ξανά με τον Σίνισα Μιχαΐλοβιτς, Ενώ είναι πολύ καλός προπονητής, έχει κάποια προβλήματα με τον χαρακτήρα του".

"ΕΛΕΓΑΝ ΟΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΠΛΑΚΑ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ"

-Ποια ήταν πιο ευτυχισμένη ποδοσφαιρική σου στιγμή και ποια η πιο απογοητευτική;

"Η πιο χαρούμενη στιγμή μου ήταν όταν κερδίσαμε ένα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ. Μπορεί να μην ήταν κάτι σπουδαίο, αλλά ένιωσα τέλεια γιατί μας είχαν ξεγραμμένους και έλεγαν ότι ο Ολυμπιακός θα κάνει πλάκα. Η πιο απογοητευτική, όπως είπα, ήταν τον Αύγουστο όταν αποκλειστήκαμε για ένα πέναλτι από τη Μακάμπι".

-Ποιους Έλληνες και ξένους παίκτες που αγωνίζονται στη θέση σου θαυμάζεις;

"Από τους Έλληνες που αγωνίζονται στη θέση μου, μου αρέσει πολύ ο Ταχτσίδης, αν και κατά τη γνώμη μου δεν παίρνει την αναγνώριση που του αξίζει. Είναι πολύ ποιοτικός και έξυπνος παίκτης. Από τους ξένους μου αρέσει πολύ ο Μπουσκέτς και ο Κάρικ".

-Ποια ήταν η πιο δύσκολη καμπή στην καριέρα σου;

"Όταν έφυγα από την ΑΕΚ για τη Σαμπντόρια. Πραγματικά ήταν δύσκολη περίοδος γιατί ξεκίνησα μια νέα σεζή σε μια ξένη χώρα. Οι πρώτοι μήνες ήταν ένα καθημερινό τεστ".

-Έχεις εξήγηση για το γεγονός ότι συγκριτικά με παλαιότερα χρόνια παρατηρείται έλλειψη ποιότητας στους Έλληνες χαφ; Έχεις διαφορετική άποψη;

"Δεν νομίζω ότι υπάρχει έλλειψη ποιότητας σχετικά με παλαιότερα. Ίσα, ίσα που υπάρχουν πολλοί ποιοτικοί παίκτες, όπως ο Ταχτσίδης ή ο Σάμαρης. Αλλά θα έλεγα ότι το δυνατό μας σημείο ως χώρα είναι η παραγωγή αμυντικών. Για εμένα Μανωλάς και Παπασταθόπουλος είναι από τους καλύτερους στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή".

-Ποια είναι τα ανεκπλήρωτα ποδοσφαιρικά σου όνειρα τα οποία θεωρείς εφικτά ως προς την πραγματοποίησή τους; (Εθνική Ελλάδας και όχι μόνο...)

"Θα ήθελα μια μέρα να γυρίσω σε μια καλή ομάδα στην Ελλάδα για να βρίσκομαι κοντά στην οικογένειά μου, που μου λείπει πολύ. Όσο για την Εθνική, φυσικά και θα ήθελα να πάω αν και πραγματικά δεν πιστεύω ότι έχω ελπίδες. Όταν βλέπω ότι στη θέση μου καλούνται παίκτες που δεν παίζουν καθόλου στις ομάδες τους, τι ελπίδες να έχω;".