Ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό

Για τον Κώστα Τριγκώνη και τον Ιορδάνη Πασχαλίδη που έχουν βαφτίσει το σκάφος τους "Δόξα Δράμα" η διαδρομή αυτή έχει ήδη περάσει σε άλλο επίπεδο.

Διότι αφ΄ ενός είναι πλέον πιο συνηθισμένοι στη δόξα με τις επιτυχίες τους (πρωταθλητές Ευρώπης και δευτεραθλητές κόσμου στη χρονιά που φεύγει), ενώ με την αποβολή της κλάσης των Τορνέιντο από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου ζουν το δικό τους (αθλητικό) δράμα.

Αν μη τι άλλο όμως, στην πιο ώριμη φάση της ηλικίας τους, ο 40χρονος Κώστας Τριγκώνης και ο 43χρονος Ιορδάνης Πασχαλίδης, απολαμβάνουν την κάθε στιγμή πάνω στον αγαπημένο τους...ανεμοστρόβιλο (Tornado) όσο και αν γνωρίζουν πως δεν μπορούν πλέον να διεκδικήσουν ένα Ολυμπιακό μετάλλιο.

Η μάχη τους για να ξαναμπεί το αγώνισμα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο το 2016 (αφού το πρόγραμμα για το Λονδίνο το 2012 έχει κλείσει εδώ και καιρό) δεν έχει να κάνει με την λαχτάρα τους να "τρέξουν" στη Βραζιλία, στη χώρα της σάμπα και των μεγάλων συγκινήσεων. Πηγάζει καθαρά από την λατρεία τους για αυτό που κάνουν και που θέλουν να το ξαναδούν στην κορυφαία διοργάνωση του κόσμου, όπως συμμετείχαν σε αυτή μέχρι και πριν από δύο χρόνια.

Στη χρονιά που φεύγει ήταν από τους κορυφαίους αθλητές της σεζόν και όχι άδικα με τους τίτλους και τις διακρίσεις που πέτυχαν. Οι γιορτές πέρα από την απαραίτητη (αλλά μικρή σε χρονική διάρκεια) οικογενειακή γαλήνη θα τους βρουν και στη θάλασσα αφού οι προπονήσεις και οι δοκιμές δεν τελειώνουν ποτέ.

Πως όμως βγαίνουν δύο αθλητές, οικογενειάρχες, έχοντας να λάβουν πριμ από την πολιτεία από το 2006 (τους οφείλονται στην τριετία 2007-2009 περί τα 120.000 ευρώ) και όταν τα έξοδα στο αγώνισμά τους δεν είναι αμελητέα;

" Με σωστό προγραμματισμό όλα γίνονται", μας λέει ο Κώστας Τριγκώνης που κάθε αρχή της χρονιάς μαζί με τον "συμπαίκτη" του Ιορδάνη Πασχαλίδη αλλά και τους δύο νεώτερους αθλητές της κατηγορίας Νίκο Μαύρο και Αλέξη Ταγαρόπουλο βάζουν κάτω το πλάνο για τη νέα χρονιά και βγάζουν... προϋπολογισμό.

Για να συμμετάσχουν σε κάποιους αγώνες, συνολικά χρειάζονται περί τα 20.000 ευρώ τη σεζόν, που καλύπτονται από τον χορηγό τους (Red Bull), καλούς φίλους και φυσικά από την τσέπη τους, ενώ όταν μπορούν "τσοντάρουν" υλικό και χρήματα στους δύο νεώτερους της παρέας. Το βασικό όμως είναι ότι υπάρχει καταμερισμός εργασίας.

Ο Κώστας αναλαμβάνει να δηλώσει τις συμμετοχές και την προμήθεια υλικού. Ο Ντάνι (Ιορδάνης) τα οργανωτικά, εισιτήρια και διαμονή, ενώ ο Αλέξης να ετοιμάσει αυτοκίνητα και τρέιλερ. Τέλος ο Νίκος έχει την επιμέλεια της διατροφής των δύο πληρωμάτων.

Σαφώς χρειάζεται και η στήριξη από την οικογένεια, αλλά και από την δουλειά. Τόσο ο Τριγκώνης που εργάζεται στο τμήμα μάρκετινγκ και δημοσίων σχέσεων του Mega Outlet στη Θεσσαλονίκη όσο και ο Πασχαλίδης που δουλεύει στο τελωνείο της Μηχανιώνας, κάνουν χρήση της κανονικής τους άδειας πολλές φορές για να τρέξουν ή όταν γυρνάνε από αγώνες, δουλεύουν κάποιες φορές νυχθημερόν.

Μα και στο σκάφος τους πιάνει η νύχτα όπως στο Ευρωπαϊκό της Θεσσαλονίκης όπου έμειναν 36 ώρες ξάγρυπνοι για να διορθώσουν μια βλάβη και παράλληλα να τρέξουν. Και όμως και αυτές τις δυσκολίες τις απολαμβάνουν, αφού είναι το έξτρα αλάτι (διότι ήδη τρώνε πολύ από τη θάλασσα) στην καθημερινότητά τους.

Η παρέα συνεχίζεται το ίδιο έντονη και έξω από το σκάφος και το μόνο που τους πληγώνει είναι οι ερωτήσεις που δέχονται από τους ξένους, όπως αυτή Γερμανών συναδέλφων για το "Μέχρι πότε θα ξοδεύετε παραπάνω από όσα μπορείτε", για να πάρουν έτοιμη απάντηση από τον Τριγκώνη: " Όσο η δική σας ευημερία βασίζεται στη δική μας φτώχεια και όσο κάποιοι επιμένουν να επενδύουν στην "Siemens" και στα γερμανικά υποβρύχια που... γέρνουν, πολλά λεφτά παραπάνω από αυτά που αξίζουν".

Δεν αλλάζουν κατηγορία για να τρέξουν και πάλι σε Ολυμπιακούς (ο Τριγκώνης συμμετείχε στις τέσσερις τελευταίες διοργανώσεις) αφού τους αρέσει αυτό που κάνουν και απλά προσπαθούν να βάλουν και πάλι την κατηγορία στο πρόγραμμα.

Το σκάφος τους, κοστίζει 26.000 ευρώ, αλλά έχουν πλέον μάθει και φτιάχνουν πολλά πράγματα μόνοι τους, μειώνοντας το κόστος και με τον ίδιο τρόπο στέλνουν και το σκάφος έξω για αγώνες, με ομαδικά κοντέινερ. Όταν ένα ταξίδι με επιστροφή στην Αυστραλία κοστίζει 30.000 ευρώ ατομικά, το βγάζουν με 2.500 και έτσι μένει κουμπαράς και για την επόμενη εξόρμηση.

Το κέφι και η διάθεση είναι το όπλο κόντρα στην μιζέρια της εποχής, που τους προβληματίζει αλλά δεν τους καταβάλλει. Πρόσφατα στο συνέδριο της διεθνούς ομοσπονδίας στην Αθήνα έδωσαν αγώνα υπέρ του αθλήματος τους και αισιοδοξούν ότι θα το δουν και πάλι κάποια στιγμή στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Αυτή τη στιγμή οι μόνοι τους συμπαραστάτες είναι η χορηγός εταιρία τους (Red Bull), οι οικογένειές τους, που πιστεύουν σε αυτούς και οι καλοί φίλοι. Οι ίδιοι προσπερνούν με χαμόγελο κάθε δυσκολία και ετοιμάζονται για τις νέες προκλήσεις του 2011. Άλλωστε ότι δεν τους σκοτώνει, τους κάνει ακόμα πιο δυνατούς.