Μία ακόμα επιστολή εις βάρος της προσωρινής διοίκησης της Ομοσπονδίας Τζούντο και του προέδρου της Ευάγγελου Σουφλέρη είδε το φως της δημοσιότητας. Αυτή έχει την υπογραφή του δύο φορές χάλκινου πρωταθλητή Ευρώπης Λαυρέντη Αλεξανίδη.

Στην επιστολή του ο νυν προπονητής στην εθνική ομάδα τζούντο της Κύπρου αναφέρεται στην απομάκρυνση του Νίκου Ηλιάδη από τη θέση του Ομοσπονδιακού προπονητή και επιτίθεται στον Ευάγγελο Σουφλέρη.

Αναλυτικά όσα αναφέρει στη γραπτή του δήλωση: "Ενημερώνομαι από τα ΜΜΕ για τα όσα συμβαίνουν στην Ελληνική Ομοσπονδία Τζούντο. Στην ομοσπονδία, την οποία υπηρέτησα μέχρι την πρόωρη ολοκλήρωση της καριέρας μου. Κι αυτό γιατί, το 2009, ο Βαγγέλης Σουφλέρης, λίγο πριν τη φυγή του από το τζούντο, συγκέντρωσε όλα τα μέλη της εθνικής ομάδας στα γραφεία της ομοσπονδίας στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας θέλοντας να μας "συμβουλέψει" για την επόμενη μέρα του αθλήματος. Από τον Ηλία Ηλιάδη, έως και τα μικρότερα σε ηλικία στελέχη της χρυσής ομάδας, η οποία δεν περνούσε βδομάδα χωρίς να κατακτήσει ένα μετάλλιο σε μεγάλα αλλά και μικρότερα τουρνουά.

Θυμάμαι τις κουβέντες του σαν να ήταν χθες: «Εγκαταλείψετε το άθλημα. Δεν υπάρχει μέλλον στο τζούντο. Μην ιδρώνετε και μην κουράζεστε άδικα". Τολμώ να πω ότι αρκετοί από εμάς επηρεαστήκαμε. Νοιώσαμε ότι από τη στιγμή που ένας πρόεδρος μπορούσε να λέει τέτοια λόγια, τότε οδηγούμαστε μαθηματικά στον γκρεμό. Πολλοί δυστυχώς τον ακούσαμε, παρακούοντας τον εθνικό προπονητή, Νίκο Ηλιάδη που μας παρότρυνε να μείνουμε. Μεγάλοι αθλητές εγκατέλειψαν, πιστεύοντας τα λόγια αυτού του ανθρώπου.

Τώρα, σχεδόν οκτώ χρόνια μετά, ο κ. Σουφλέρης επιστρέφει στο χώρο, προφανώς για να δώσει το τελειωτικό χτύπημα στο τζούντο. Να καταστρέψει όσα χτίσαμε όλοι όσοι περάσαμε από το χώρο του ελληνικού τζούντο. Να καταστρέψει μια ομοσπονδία. Κι όλα αυτά, για να υλοποιήσει ένα πλάνο που είχε καταστρώσει ο κύριος αυτός, από το 2004. Τότε που έλεγε στον αθλητικό Τύπο, πως εάν είχε χρήματα θα αγόραζε τα χρυσά μετάλλια, με μη γηγενείς αθλητές! Γιατί όπως υποστήριζε, ΟΥΔΕΙΣ Έλληνας αθλητής θα έδινε τη ζωή του για να κάνει μόνο τζούντο. Όλα τα παραπάνω μου δημιούργησαν και συνεχίζουν να μου δημιουργούν πολλά ερωτηματικά σχεδόν 13 χρόνια μετά. Το χρυσό μετάλλιο του Ηλία ήταν αγορασμένο; Δεν ήμασταν και συνεχίζουμε να είμαστε Έλληνες πολίτες; Κύριε Σουφλέρη, δημιουργήσαμε ή όχι στην Ελλάδα της οικογένειές μας; Όλοι εμείς που δώσαμε τη ψυχή μας για το ελληνικό τζούντο, ήμασταν μισθοφόροι του κ. Σουφλέρη και της τότε διοίκησης; Η απάντηση στο τελευταίο ερώτημα θα ήταν πιθανότατα «ναι» και γι` αυτό, το 2009, όταν πλέον δεν χρειαζόταν τις υπηρεσίες μας, προσπάθησε με υπερβολές να μας διώξει από την ελληνική ομάδα. Άλλωστε πάντοτε μας θεωρούσε παράσιτα από το εξωτερικό και δεν ήταν λίγες οι φορές που μας το έδειχνε με τη συμπεριφορά του.

Προφανώς η οικογένεια Ηλιάδη, από το 2004 έως το 2009, του χαλούσε τα πλάνα. Πρώτα την ξεζούμισε, αφού εξαιτίας του Νίκου και του Ηλία το άθλημα ανέβηκε στην κορυφή, και τώρα, κάνει τα αδύνατα-δυνατά για να την εξαφανίσει. Οκτώ χρόνια αργότερα, επιστρέφει για να αποτελειώσει το έργο του. Να διαλύσει την ομοσπονδία".

Photo credits: Eurokinissi