Το 13ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Υγρού Στίβου που ολοκληρώθηκε την Κυριακή (2/8) στην «αιώνια πόλη» θα μείνει στην ιστορία ως η πιο επιτυχημένη διοργάνωση όλων των εποχών: Ποτέ ξανά δεν θα καταρριφθούν 43 παγκόσμια ρεκόρ σε ένα τουρνουά οποιουδήποτε σπορ.
Βέβαια ποτέ ξανά δεν θα εξευτελιστεί η αξία ενός παγκόσμιου ρεκόρ όπως γινόταν από τον Φεβρουάριο του 2008, όταν πρωτοεμφανίστηκαν τα "διαστημικά" μαγιό και καταρρίφθηκε η πρώτη από τις συνολικά 179 επιδόσεις σε 50άρα και 25άρα πισίνα. Έφταιγε μόνο το μαγιό; Δεν θα το μάθουμε ποτέ.

Η κολύμβηση έφτασε στο ζενίθ της και ευτυχώς οι άνθρωποι που την αγαπούν συνειδητοποίησαν ότι το άθλημα οφείλει να γυρίσει σελίδα οπότε έξω "διαστημικά" μαγιό και καλώς ήρθατε πίσω συνθετικά μαγιό την Πρωτοχρονιά του 2010.

Κλείνοντας το κεφάλαιο των μαγιό που αναδείχθηκε σε μείζον ζήτημα στο "Φόρο Ιτάλικο" τις τελευταίες δύο εβδομάδες, σημειώθηκαν 43 παγκόσμια ρεκόρ.

Η νικήτρια εταιρεία ήταν η Arena, αφού 14 κολυμβητές που φόρεσαν το μαγιό X-Glide κατέκτησαν το χρυσό μετάλλιο, 12 το αργυρό, 10 το χάλκινο, ενώ πραγματοποίησαν και 13 παγκόσμια ρεκόρ.

Οι ΗΠΑ μικραίνουν, ο υπόλοιπος κόσμος μεγαλώνει
Από το βαρύ πυροβολικό των Ηνωμένων Πολιτειών έλειπαν μόνο η Νάταλι Κάφλιν και η Κέιτι Χόφ. Οι Αμερικάνοι κέρδισαν πάντως τα λιγότερα μετάλλια από το 1994, 22 στο σύνολο εκ των οποίων τα 10 ήταν χρυσά.

Ο υπόλοιπος κόσμος μεγαλώνει. Κολυμβητές από 17 διαφορετικές χώρες εξασφάλισαν τουλάχιστον από ένα χρυσό. Πραγματοποιήθηκαν 787 εθνικά ρεκόρ.

Η Ελλάδα στη Ρώμη
Όχι, αυτή δεν ήταν η καλύτερη εμφάνιση της ελληνικής αποστολής σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Το 2005 στο Μόντρεαλ είχαμε να επιδείξουμε δύο μετάλλια (ένα χρυσό από τον Άρη Γρηγοριάδη στα 50μ. ύπτιο και ένα χάλκινο από την εθνική ομάδα πόλο των ανδρών).

Φέτος, μονάχα ο Σπύρος Γιαννιώτης ανέβηκε στο βάθρο με το αργυρό μετάλλιο στα 5χλμ. ανοιχτής θαλάσσης και την 6η θέση στα 10χλμ. Εκπληκτικά πράγματα αν αναλογιστεί κανείς ότι η προετοιμασία του είχε ξεκινήσει μόλις τον περασμένο Μάιο και δεν πήγαινε καλά στην αρχή.

Ας μη γελιόμαστε, στη Ρώμη δεν περιμέναμε άλλα μετάλλια. Κι όμως η εθνική ομάδα πόλο των γυναικών με νέο προπονητή (Γιώργος Μορφέσης) και ανανεωμένη σύνθεση "άγγιξε" το χάλκινο μετάλλιο. Κρατάμε τα 4 γκολ της Αγγελικής Γερόλυμου στη νίκη-έκπληξη επί της Αυστραλίας στον προημιτελικό και το θλιμμένο πρόσωπο της Μαρίας Τσουρή μετά τον αποκλεισμό στον ημιτελικό από τη μετέπειτα παγκόσμια πρωταθλήτρια ομάδα των Ηνωμένων Πολιτειών.

Η επανασύνδεση του διδύμου Δέσποινα Σολωμού-Ναταλία Ανθοπούλου στη συγχρονισμένη κολύμβηση και οι επιτυχημένες σόλο εμφανίσεις των δύο νεαρών γυναικών οδήγησαν στην πιο επιτυχημένη παρουσία της χώρας μας στην ιστορία των Παγκόσμιων Πρωταθλημάτων.

Τα πρόσωπα της διοργάνωσης
Ο Μάικλ Φελπς δεν είχε σχέση με τον κυρίαρχο Φελπς του Πεκίνου, αλλά και πάλι ο κορυφαίος κολυμβητής όλων των εποχών αναχώρησε από τη Ρώμη με τα περισσότερα μετάλλια: Έξι, τα πέντε εκ των οποίων ήταν χρυσά (τα τρία στη σκυταλοδρομία).

Η "βολίδα" από τη Βαλτιμόρη σύμφωνα με τον προπονητή της, Μπομπ Μπόουμαν βρήκε ένα νέο μεγάλο αντίπαλο στο πρόσωπο του Γερμανού Πολ Μπίντερμαν και δήλωσε ότι ο αθλητής του θα πρέπει να βελτιώσει πολλά στα 200μ. ελεύθερο για να νικήσει τον άνθρωπο που του… σέρβιρε την πρώτη μεγάλη ήττα του μετά από τέσσερα χρόνια.

Ο Μπίντερμαν ήταν ένας από τους... μη αναμενόμενους πρωταγωνιστές στη Ρώμη με το νταμπλ σε 200 και 400μ. ελεύθερο. Στην ίδια κατηγορία βρίσκεται και η Ουγγαρέζα Κατίνκα Χόζου με τρία μετάλλια (χρυσό στα 400μ. μικτή ατομική και χάλκινο σε 200μ. πεταλούδα και 200μ. μικτή ατομική).

Ο νέος ήρωας των Βραζιλιάνων

Σε αντίθεση με όσα πιστεύουμε στην Ελλάδα, στη Βραζιλία δεν θεοποιούν τους ποδοσφαιριστές, παρά μόνο την εθνική ομάδα. Αντίθετα, εκπρόσωποι άλλων αθλημάτων τυγχάνουν θεϊκής αντιμετώπισης. Στη λίστα με τα ονόματα των Άιρτον Σένα, Όσκαρ Σμιτ και Γκουστάβο Κουέρτεν προστέθηκε το όνομα του Σέζαρ Σιέλο Φίλιο.

Ο 20χρονος Βραζιλιάνος κατάφερε να γίνει στη Ρώμη ο πρώτος κολυμβητής μετά τον Ρώσο Αλεξάντερ Ποπόφ (1994, 2003) και τον Αμερικάνο Άντονι Έρβιν (2001) που κατακτά το νταμπλ σε 50 και 100μ. ελεύθερο. Αφήστε δε που είναι ο μοναδικός που έχει κολυμπήσει τα 100μ. σε χρόνο κάτω από τα 47 δευτερόλεπτα (46.91).

Στις γυναίκες, η Γερμανίδα Μπρίτα Στέφεν που πριν από λίγα χρόνια είχε εγκαταλείψει την κολύμβηση πραγματοποίησε το ίδιο νταμπλ με τον Φίλιο, χωρίς το κατόρθωμα της να αποτελεί έκπληξη. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για την πρωτιά της Φεντερίκα Πελεγκρίνι στα 200μ. και στα 400μ. ελεύθερο. Οι χρόνοι της Ιταλίδας ήταν αν μη τι άλλο τόσο απίστευτοι που σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν θα τους πραγματοποιούσε χωρίς το μαγιό.

Η μονομαχία της πισίνας
Τον νίκησε ή όχι; Σχεδόν 12 μήνες μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Πεκίνο ακόμα αιωρείται το ερώτημα αν ο Σερβοαμερικάνος Μίλοραντ Κάβιτς νίκησε τον Μάικλ Φελπς στα 100μ. πεταλούδα.

Το δίδυμο ξανασυναντήθηκε στη Ρώμη με τον Κάβιτς να χάνει για μία ακόμα φορά σε μία επική μονομαχία από τον Φελπς στον ίδιο τελικό. Ο Κάβιτς που πραγματοποίησε μέρος της προετοιμασίας του στη χώρα μας, κατέκτησε επίσης το χρυσό μετάλλιο στα 50μ. πεταλούδα.

Η Σερβία πανηγύρισε μία απίστευτη πρωτιά στα 200μ. πρόσθιο με τη Νάντια Χιγκλ στη μεγαλύτερη έκπληξη της διοργάνωσης.

Ο "βιονικός" Λούρτς και το σπάνιο χρυσό της Ισπανίας

Ο Σπύρος Γιαννιώτης εξήγησε στο SPORT 24 ότι δεν υπήρχε δυνατότητα να νικήσει τον Γερμανό Τόμας Λουρτς στα 5χλμ. ανοιχτής θαλάσσης. Λιγότερο από 48 ώρες μετά ο Γερμανός θριάμβευσε και στα 10χλμ. νικώντας τα προγνωστικά και (ίσως) και τη φύση.

Η Ρωσία και η Κίνα κυριάρχησαν στη συγχρονισμένη κολύμβηση και στις καταδύσεις αντίστοιχα. Μοναδική παραφωνία ήταν η νίκη της Ισπανίας στο κόμπο με τη Ρωσία να μην κατεβάζει ομάδα και η πρωτιά του 15χρονου Βρετανού Τομ Ντέιλι στις καταδύσεις από πλατφόρμα 10 μέτρων