Η "τορπίλη της Βαλτιμόρης"
Το SPORT 24 παρουσιάζει το "φαινόμενο" των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου, Μάικλ Φελπς (videos)
Στις 17 Αυγούστου 2008, ο Μάικλ Φρεντ Φελπς ανέβηκε στο πρώτο σκαλί του βάθρου στο "Water Cube" του Πεκίνου και φόρεσε στο στήθος του το όγδοο χρυσό μετάλλιό του στους Ολυμπιακούς Αγώνες της κινεζικής πρωτεύουσας, αναγκάζοντας τον Σπιτς να δηλώσει: "
Είναι ο κορυφαίος αθλητής που έχει περπατήσει στον πλανήτη".
Τα πρώτα χρόνια
Ο Φελπς γεννήθηκε στις 30 Ιουνίου 1985 στη Βαλτιμόρη του Μέριλαντ και μεγάλωσε στην περιοχή Ρότζερς Φορτζ. Αποφοίτησε το 2003 από το "Towson High School". Στη συνέχεια σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν αθλητικό μάρκετινγκ και μάνατζμεντ. Ο πατέρας του, Φρεντ, εργαζόταν ως αστυνομικός, ενώ η μητέρα του, Ντέμπορα Σου, ήταν διευθύντρια σε σχολείο μέσης εκπαίδευσης. Επίσης, ο Μάικλ είχε δύο μεγαλύτερες αδερφές, τη Γουίτνι και τη Χίλαρι, οι οποίες ήταν επίσης κολυμβήτριες, με την πρώτη μάλιστα να φτάνει μια "ανάσα" από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα το 1996, αλλά ένας τραυματισμός της στέρησε τη συμμετοχή της.
Σε μικρή ηλικία ο Μάικλ έπασχε από Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητα (ADHD). Η πρώτη του επαφή με την κολύμβηση ήρθε στην ηλικία των επτά, κυρίως λόγω της επιρροής από τις αδερφές του, αλλά και για να διοχετευθεί κάπου η ασυγκράτητη ενέργεια που τον χαρακτήριζε. Από την πρώτη στιγμή φάνηκε το ταλέντο του, καθώς στην ηλικία των 10 ετών κατείχε ήδη το εθνικό ρεκόρ ΗΠΑ για παιδιά της ηλικίας του.
Ως έφηβος, ο Φελπς έκανε προπονήσεις στο Υδάτινο Κέντρο της Βόρειας Βαλτιμόρης, υπό τις οδηγίες του Μπομπ Μπόουμαν. Πολλά ακόμα ρεκόρ ακολούθησαν, με την ταχεία βελτίωση του Φελπς να φτάνει στο αποκορύφωμά της το 2000, όταν εξασφάλισε τη συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ μόλις σε ηλικία 15 (!) ετών. Έγινε έτσι ο νεότερος Αμερικανός αθλητής που συμμετείχε σε Ολυμπιακούς Αγώνες μετά από 68 χρόνια. Μπορεί να μην κατέκτησε κάποιο μετάλλιο, αλλά κατέλαβε την πέμπτη θέση στον τελικό των 200 μέτρων πεταλούδα, αποδεικνύοντας ότι θα παίξει σπουδαίο ρόλο στις μελλοντικές διοργανώσεις.
Αυτό φάνηκε μόλις πέντε μήνες αργότερα, όταν ο Μάικλ "έσπασε" το παγκόσμιο ρεκόρ στο ίδιο αγώνισμα σε ηλικία μόλις 15 ετών και 9 μηνών, ο νεότερος κολυμβητής που πέτυχε ποτέ κάτι τέτοιο. Λίγο καιρό αργότερα, έκανε νέο παγκόσμιο ρεκόρ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Φουκουόκα στην Ιαπωνία με 1:54.58, αποδεικνύοντας πως έχει γίνει το "αφεντικό" του αγωνίσματος.
Αλλά ο Φελπς δεν περιορίστηκε σε αυτό. Στους Εθνικούς Αγώνες ΗΠΑ στο Φορτ Λόντερντεϊλ το 2002, πέτυχε ένα ακόμα παγκόσμιο ρεκόρ, αυτή τη φορά στα 400 μέτρα μικτής ατομικής. Το 2003 κατέρριψε και πάλι το παγκόσμιο ρεκόρ στα 400μ. μικτής ατομικής (4:09.09), αλλά και στα 200μ. μικτής ατομικής (1:56.04). Μόλις ένα μήνα πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας (7 Ιουλίου 2004), στα trials των ΗΠΑ, "κατέβασε" ξανά το παγκόσμιο ρεκόρ στα 400μ. μικτής ατομικής (4:08.41), δείχνοντας πανέτοιμος για την κορυφαία διοργάνωση που ακολουθούσε.
Η ανάβαση στον... Όλυμπο
Ο Φελπς είχε την ευκαιρία στην Αθήνα να ξεπεράσει το ρεκόρ των επτά χρυσών μεταλλίων του Σπιτς, καθώς έλαβε μέρος σε οκτώ αγωνίσματα: 200μ. ελεύθερο, 100 και 200μ. πεταλούδα, 200 και 400μ. μικτή ατομική, 4x100 και 4x200μ. ελεύθερο και 4x100μ. μικτή ομαδική.
Δυστυχώς για τον Αμερικανό, στα 4x100μ. ελεύθερο και στα 200μ. ελεύθερο περιορίστηκε στο χάλκινο μετάλλιο και το ρεκόρ του Σπιτς θα παρέμενε ακατάρριπτο για ακόμα μία τετραετία. Ωστόσο, ο Φελπς άφησε το στίγμα του στους Αγώνες, όπου μάλιστα σημείωσε δύο παγκόσμια και τρία Ολυμπιακά ρεκόρ.
Εκτός των άλλων, με τα οκτώ μετάλλια που κατέκτησε σε μία διοργάνωση, ισοφάρισε το επίτευγμα του Σοβιετικού γυμναστή, Αλεξάντερ Ντιτιάτιν, από τους Αγώνες της Μόσχας το 1980.
Το πρώτο του χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο το κατέκτησε στις 14 Αυγούστου 2004 στο Ολυμπιακό κολυμβητήριο της Αθήνας στα 400μ. μικτής ατομικής, σημειώνοντας μάλιστα και παγκόσμιο ρεκόρ (4:08.26).
Στις 16 Αυγούστου, στην "κούρσα του αιώνα", με αντιπάλους τον Αυστραλό Ίαν Θορπ και τον Ολλανδό Πίτερ φαν ντεν Χόγκενμπαντ, στον τελικό των 200μ. ελεύθερο, τερμάτισε τρίτος. Το αποτέλεσμα του στέρησε την ευκαιρία να απειλήσει το ρεκόρ του Σπιτς, αλλά ο Φελπς δήλωσε χαρούμενος: " Πώς μπορώ να είμαι απογοητευμένος; Κολύμπησα κόντρα στους δύο πιο γρήγορους κολυμβητές όλων των εποχών".
Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2005 κατέκτησε έξι μετάλλια (πέντε χρυσά κι ένα αργυρό), ενώ δύο χρόνια αργότερα στην ίδια διοργάνωση ανέβασε τη συγκομιδή του κατά ένα μετάλλιο. Μόνο που αυτή τη φορά και τα επτά μετάλλια ήταν χρυσά, ενώ "έσπασε" και πέντε παγκόσμια ρεκόρ. Μάλιστα στάθηκε άτυχος, καθώς θα μπορούσε να έχει κατακτήσει ένα ακόμα χρυσό μετάλλιο, αλλά η ομάδα 4x100 μικτής ατομικής των ΗΠΑ ακυρώθηκε στα προκριματικά, χωρίς τη συμμετοχή του Φελπς, ο οποίος θα λάμβανε μέρος μόνο στον τελικό.
Η καταξίωση
Στο Πεκίνο ο Φελπς πέτυχε το ακατόρθωτο. Συμμετείχε σε πέντε ατομικά και τρία ομαδικά αγωνίσματα, κολύμπησε σε 17 κούρσες μέσα σε εννέα ημέρες και κατέκτησε οκτώ χρυσά μετάλλια, δηλαδή και στα οκτώ αγωνίσματα που έλαβε μέρος, σε επτά από τα οποία σημείωσε νέα παγκόσμια ρεκόρ.
Η συγκλονιστικότερη στιγμή των Αγώνων ήταν στις 16 Αυγούστου, όταν ο Μάικλ κατέκτησε το έβδομο χρυσό μετάλλιό του στα 100μ. πεταλούδα, όπου σημείωσε Ολυμπιακό ρεκόρ (50.58), αφήνοντας στη δεύτερη θέση τον Σέρβο Μίλοραντ Κάβιτς μόλις για ένα εκατοστό του δευτερολέπτου. Η σερβική αποστολή έκανε ένσταση για το αποτέλεσμα, καθώς από την κάμερα φάνηκε να τερματίζει πρώτος ο Κάβιτς. Ωστόσο, μία λεπτομερής ανάλυση του βίντεο από τη FINA, που χρειάστηκε φωτογραφικά καρέ ανάλυσης 1/10.000 του δευτερολέπτου, επιβεβαίωσε τη νίκη του Φελπς.
Μπορεί το αποτέλεσμα να θεωρήθηκε ύποπτο από την πλειοψηφία των φίλων του αθλήματος, αλλά ο ίδιος ο Κάβιτς λίγο καιρό αργότερα έδωσε τέλος στις συζητήσεις επί του θέματος μέσω του blog του. Ο Σέρβος έγραψε: " Αυτή είναι η κορυφαία στιγμή της ζωής μου. Αν με ρωτήσετε, θα πρέπει να γίνει αποδεκτό (το αποτέλεσμα) και να συνεχίσουμε. Έχω αποδεχθεί την ήττα και δεν με ενοχλεί καθόλου που έχασα από τον κορυφαίο κολυμβητή που υπήρξε ποτέ", αποδεικνύοντας το μεγαλείο του αθλητισμού και της ευγενούς άμιλλας.
Στις 17 Αυγούστου, η Ιστορία έγραψε πως ο Μάικλ Φελπς έγινε ο πρώτος αθλητής που κατακτά οκτώ χρυσά μετάλλια μόλις σε μία διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων. Στο "Water Cube" του Πεκίνου δεν "έπεφτε καρφίτσα". Άπαντες είχαν συρρεύσει για να παρακολουθήσουν τον τελικό των 4x100μ. μικτής ομαδικής, όπου ο Φελπς θα συμμετείχε στο 100άρι της πεταλούδας. Μαζί με τους Άαρον Πίρσολ, Μπρένταν Χάνσεν και Τζέισον Λέζακ "έσπασαν" το παγκόσμιο ρεκόρ με 3:29.34 και στέφθηκαν "χρυσοί" Ολυμπιονίκες. Όταν ο Φελπς βούτηξε στο νερό για το δικό του 100άρι, οι ΗΠΑ βρίσκονταν πίσω από την Αυστραλία και την Ιαπωνία. Ο Αμερικανός διένυσε την απόσταση σε 50.1 δευτερόλεπτα, τον ταχύτερο χρόνο που έχει επιτευχθεί ποτέ και έδωσε τη σειρά του στον Λέζακ για το 100άρι ελεύθερο ως πρώτος.
Μετά από αυτήν την ιστορική κούρσα, ο "βασιλιάς" Φελπς δήλωσε: " Τα ρεκόρ έχουν φτιαχτεί για να καταρρίπτονται ανεξάρτητα από το τι ρεκόρ είναι. Οποιοσδήποτε μπορεί να κάνει κάτι που έχει σκεφτεί".
Μόνο η Σοβιετική γυμνάστρια, Λαρίσα Λατίνινα, έχει στην κατοχή της περισσότερα Ολυμπιακά μετάλλια, καθώς έχει κατακτήσει 18, εκ των οποίων τα εννέα είναι χρυσά. Ο Φελπς έχει στη συλλογή του 16, με μόλις δύο από αυτά να μην έχουν χρυσό χρώμα.
Η καριέρα του Φελπς αυτή τη στιγμή, μόλις στα 23 του, μετρά ήδη 40 χρυσά, 6 αργυρά και 2 χάλκινα μετάλλια, από Ολυμπιακούς Αγώνες, παγκόσμια πρωταθλήματα και πανειρηνικά πρωταθλήματα (αγώνες όπου συμμετέχουν χώρες που "βρέχονται" από τον Ειρηνικό ωκεανό).
Για όλα αυτά τα επιτεύγματά του, ο Μάικλ έχει κατακτήσει πέντε φορές τον τίτλο του κορυφαίου κολυμβητή στον κόσμο (2003, 2004, 2006, 2007, 2008), τρεις φορές έχει παραλάβει το καταξιωμένο βραβείο Laureus για τον κορυφαίο αθλητή της χρονιάς (2004, 2005, 2008), ενώ για το 2008 πήρε τον τίτλο του αθλητή της χρονιάς από το δημοφιλές περιοδικό "Sports Illustrated".
Φελπς ο... φιλάνθρωπος
Στα εξωαγωνιστικά, ο Φελπς ασχολείται με τη φιλανθρωπία. Υπολογίζεται πως δίνει σε δωρεές περί τα 5 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Με το 1 εκατ. δολάρια που έλαβε το 2008 από τον χορηγό του, τη Speedo, δημιούργησε ίδρυμα που φέρει το όνομά του και ασχολείται με την προστασία στο νερό, αλλά και την προώθηση του αθλήματος στα παιδιά.
Στο πανειρηνικό πρωτάθλημα του 2006:
Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Βαρκελώνης:
Στα αμερικανικά trials στην Ομάχα:
Τα πρώτα χρόνια
Ο Φελπς γεννήθηκε στις 30 Ιουνίου 1985 στη Βαλτιμόρη του Μέριλαντ και μεγάλωσε στην περιοχή Ρότζερς Φορτζ. Αποφοίτησε το 2003 από το "Towson High School". Στη συνέχεια σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν αθλητικό μάρκετινγκ και μάνατζμεντ. Ο πατέρας του, Φρεντ, εργαζόταν ως αστυνομικός, ενώ η μητέρα του, Ντέμπορα Σου, ήταν διευθύντρια σε σχολείο μέσης εκπαίδευσης. Επίσης, ο Μάικλ είχε δύο μεγαλύτερες αδερφές, τη Γουίτνι και τη Χίλαρι, οι οποίες ήταν επίσης κολυμβήτριες, με την πρώτη μάλιστα να φτάνει μια "ανάσα" από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα το 1996, αλλά ένας τραυματισμός της στέρησε τη συμμετοχή της.
Σε μικρή ηλικία ο Μάικλ έπασχε από Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητα (ADHD). Η πρώτη του επαφή με την κολύμβηση ήρθε στην ηλικία των επτά, κυρίως λόγω της επιρροής από τις αδερφές του, αλλά και για να διοχετευθεί κάπου η ασυγκράτητη ενέργεια που τον χαρακτήριζε. Από την πρώτη στιγμή φάνηκε το ταλέντο του, καθώς στην ηλικία των 10 ετών κατείχε ήδη το εθνικό ρεκόρ ΗΠΑ για παιδιά της ηλικίας του.
Ως έφηβος, ο Φελπς έκανε προπονήσεις στο Υδάτινο Κέντρο της Βόρειας Βαλτιμόρης, υπό τις οδηγίες του Μπομπ Μπόουμαν. Πολλά ακόμα ρεκόρ ακολούθησαν, με την ταχεία βελτίωση του Φελπς να φτάνει στο αποκορύφωμά της το 2000, όταν εξασφάλισε τη συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ μόλις σε ηλικία 15 (!) ετών. Έγινε έτσι ο νεότερος Αμερικανός αθλητής που συμμετείχε σε Ολυμπιακούς Αγώνες μετά από 68 χρόνια. Μπορεί να μην κατέκτησε κάποιο μετάλλιο, αλλά κατέλαβε την πέμπτη θέση στον τελικό των 200 μέτρων πεταλούδα, αποδεικνύοντας ότι θα παίξει σπουδαίο ρόλο στις μελλοντικές διοργανώσεις.
Αυτό φάνηκε μόλις πέντε μήνες αργότερα, όταν ο Μάικλ "έσπασε" το παγκόσμιο ρεκόρ στο ίδιο αγώνισμα σε ηλικία μόλις 15 ετών και 9 μηνών, ο νεότερος κολυμβητής που πέτυχε ποτέ κάτι τέτοιο. Λίγο καιρό αργότερα, έκανε νέο παγκόσμιο ρεκόρ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Φουκουόκα στην Ιαπωνία με 1:54.58, αποδεικνύοντας πως έχει γίνει το "αφεντικό" του αγωνίσματος.
Αλλά ο Φελπς δεν περιορίστηκε σε αυτό. Στους Εθνικούς Αγώνες ΗΠΑ στο Φορτ Λόντερντεϊλ το 2002, πέτυχε ένα ακόμα παγκόσμιο ρεκόρ, αυτή τη φορά στα 400 μέτρα μικτής ατομικής. Το 2003 κατέρριψε και πάλι το παγκόσμιο ρεκόρ στα 400μ. μικτής ατομικής (4:09.09), αλλά και στα 200μ. μικτής ατομικής (1:56.04). Μόλις ένα μήνα πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας (7 Ιουλίου 2004), στα trials των ΗΠΑ, "κατέβασε" ξανά το παγκόσμιο ρεκόρ στα 400μ. μικτής ατομικής (4:08.41), δείχνοντας πανέτοιμος για την κορυφαία διοργάνωση που ακολουθούσε.
Η ανάβαση στον... Όλυμπο
Ο Φελπς είχε την ευκαιρία στην Αθήνα να ξεπεράσει το ρεκόρ των επτά χρυσών μεταλλίων του Σπιτς, καθώς έλαβε μέρος σε οκτώ αγωνίσματα: 200μ. ελεύθερο, 100 και 200μ. πεταλούδα, 200 και 400μ. μικτή ατομική, 4x100 και 4x200μ. ελεύθερο και 4x100μ. μικτή ομαδική.
Δυστυχώς για τον Αμερικανό, στα 4x100μ. ελεύθερο και στα 200μ. ελεύθερο περιορίστηκε στο χάλκινο μετάλλιο και το ρεκόρ του Σπιτς θα παρέμενε ακατάρριπτο για ακόμα μία τετραετία. Ωστόσο, ο Φελπς άφησε το στίγμα του στους Αγώνες, όπου μάλιστα σημείωσε δύο παγκόσμια και τρία Ολυμπιακά ρεκόρ.
Εκτός των άλλων, με τα οκτώ μετάλλια που κατέκτησε σε μία διοργάνωση, ισοφάρισε το επίτευγμα του Σοβιετικού γυμναστή, Αλεξάντερ Ντιτιάτιν, από τους Αγώνες της Μόσχας το 1980.
Το πρώτο του χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο το κατέκτησε στις 14 Αυγούστου 2004 στο Ολυμπιακό κολυμβητήριο της Αθήνας στα 400μ. μικτής ατομικής, σημειώνοντας μάλιστα και παγκόσμιο ρεκόρ (4:08.26).
Στις 16 Αυγούστου, στην "κούρσα του αιώνα", με αντιπάλους τον Αυστραλό Ίαν Θορπ και τον Ολλανδό Πίτερ φαν ντεν Χόγκενμπαντ, στον τελικό των 200μ. ελεύθερο, τερμάτισε τρίτος. Το αποτέλεσμα του στέρησε την ευκαιρία να απειλήσει το ρεκόρ του Σπιτς, αλλά ο Φελπς δήλωσε χαρούμενος: " Πώς μπορώ να είμαι απογοητευμένος; Κολύμπησα κόντρα στους δύο πιο γρήγορους κολυμβητές όλων των εποχών".
Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2005 κατέκτησε έξι μετάλλια (πέντε χρυσά κι ένα αργυρό), ενώ δύο χρόνια αργότερα στην ίδια διοργάνωση ανέβασε τη συγκομιδή του κατά ένα μετάλλιο. Μόνο που αυτή τη φορά και τα επτά μετάλλια ήταν χρυσά, ενώ "έσπασε" και πέντε παγκόσμια ρεκόρ. Μάλιστα στάθηκε άτυχος, καθώς θα μπορούσε να έχει κατακτήσει ένα ακόμα χρυσό μετάλλιο, αλλά η ομάδα 4x100 μικτής ατομικής των ΗΠΑ ακυρώθηκε στα προκριματικά, χωρίς τη συμμετοχή του Φελπς, ο οποίος θα λάμβανε μέρος μόνο στον τελικό.
Η καταξίωση
Στο Πεκίνο ο Φελπς πέτυχε το ακατόρθωτο. Συμμετείχε σε πέντε ατομικά και τρία ομαδικά αγωνίσματα, κολύμπησε σε 17 κούρσες μέσα σε εννέα ημέρες και κατέκτησε οκτώ χρυσά μετάλλια, δηλαδή και στα οκτώ αγωνίσματα που έλαβε μέρος, σε επτά από τα οποία σημείωσε νέα παγκόσμια ρεκόρ.
Η συγκλονιστικότερη στιγμή των Αγώνων ήταν στις 16 Αυγούστου, όταν ο Μάικλ κατέκτησε το έβδομο χρυσό μετάλλιό του στα 100μ. πεταλούδα, όπου σημείωσε Ολυμπιακό ρεκόρ (50.58), αφήνοντας στη δεύτερη θέση τον Σέρβο Μίλοραντ Κάβιτς μόλις για ένα εκατοστό του δευτερολέπτου. Η σερβική αποστολή έκανε ένσταση για το αποτέλεσμα, καθώς από την κάμερα φάνηκε να τερματίζει πρώτος ο Κάβιτς. Ωστόσο, μία λεπτομερής ανάλυση του βίντεο από τη FINA, που χρειάστηκε φωτογραφικά καρέ ανάλυσης 1/10.000 του δευτερολέπτου, επιβεβαίωσε τη νίκη του Φελπς.
Μπορεί το αποτέλεσμα να θεωρήθηκε ύποπτο από την πλειοψηφία των φίλων του αθλήματος, αλλά ο ίδιος ο Κάβιτς λίγο καιρό αργότερα έδωσε τέλος στις συζητήσεις επί του θέματος μέσω του blog του. Ο Σέρβος έγραψε: " Αυτή είναι η κορυφαία στιγμή της ζωής μου. Αν με ρωτήσετε, θα πρέπει να γίνει αποδεκτό (το αποτέλεσμα) και να συνεχίσουμε. Έχω αποδεχθεί την ήττα και δεν με ενοχλεί καθόλου που έχασα από τον κορυφαίο κολυμβητή που υπήρξε ποτέ", αποδεικνύοντας το μεγαλείο του αθλητισμού και της ευγενούς άμιλλας.
Στις 17 Αυγούστου, η Ιστορία έγραψε πως ο Μάικλ Φελπς έγινε ο πρώτος αθλητής που κατακτά οκτώ χρυσά μετάλλια μόλις σε μία διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων. Στο "Water Cube" του Πεκίνου δεν "έπεφτε καρφίτσα". Άπαντες είχαν συρρεύσει για να παρακολουθήσουν τον τελικό των 4x100μ. μικτής ομαδικής, όπου ο Φελπς θα συμμετείχε στο 100άρι της πεταλούδας. Μαζί με τους Άαρον Πίρσολ, Μπρένταν Χάνσεν και Τζέισον Λέζακ "έσπασαν" το παγκόσμιο ρεκόρ με 3:29.34 και στέφθηκαν "χρυσοί" Ολυμπιονίκες. Όταν ο Φελπς βούτηξε στο νερό για το δικό του 100άρι, οι ΗΠΑ βρίσκονταν πίσω από την Αυστραλία και την Ιαπωνία. Ο Αμερικανός διένυσε την απόσταση σε 50.1 δευτερόλεπτα, τον ταχύτερο χρόνο που έχει επιτευχθεί ποτέ και έδωσε τη σειρά του στον Λέζακ για το 100άρι ελεύθερο ως πρώτος.
Μετά από αυτήν την ιστορική κούρσα, ο "βασιλιάς" Φελπς δήλωσε: " Τα ρεκόρ έχουν φτιαχτεί για να καταρρίπτονται ανεξάρτητα από το τι ρεκόρ είναι. Οποιοσδήποτε μπορεί να κάνει κάτι που έχει σκεφτεί".
Μόνο η Σοβιετική γυμνάστρια, Λαρίσα Λατίνινα, έχει στην κατοχή της περισσότερα Ολυμπιακά μετάλλια, καθώς έχει κατακτήσει 18, εκ των οποίων τα εννέα είναι χρυσά. Ο Φελπς έχει στη συλλογή του 16, με μόλις δύο από αυτά να μην έχουν χρυσό χρώμα.
Η καριέρα του Φελπς αυτή τη στιγμή, μόλις στα 23 του, μετρά ήδη 40 χρυσά, 6 αργυρά και 2 χάλκινα μετάλλια, από Ολυμπιακούς Αγώνες, παγκόσμια πρωταθλήματα και πανειρηνικά πρωταθλήματα (αγώνες όπου συμμετέχουν χώρες που "βρέχονται" από τον Ειρηνικό ωκεανό).
Για όλα αυτά τα επιτεύγματά του, ο Μάικλ έχει κατακτήσει πέντε φορές τον τίτλο του κορυφαίου κολυμβητή στον κόσμο (2003, 2004, 2006, 2007, 2008), τρεις φορές έχει παραλάβει το καταξιωμένο βραβείο Laureus για τον κορυφαίο αθλητή της χρονιάς (2004, 2005, 2008), ενώ για το 2008 πήρε τον τίτλο του αθλητή της χρονιάς από το δημοφιλές περιοδικό "Sports Illustrated".
Φελπς ο... φιλάνθρωπος
Στα εξωαγωνιστικά, ο Φελπς ασχολείται με τη φιλανθρωπία. Υπολογίζεται πως δίνει σε δωρεές περί τα 5 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Με το 1 εκατ. δολάρια που έλαβε το 2008 από τον χορηγό του, τη Speedo, δημιούργησε ίδρυμα που φέρει το όνομά του και ασχολείται με την προστασία στο νερό, αλλά και την προώθηση του αθλήματος στα παιδιά.
Στο πανειρηνικό πρωτάθλημα του 2006:
Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Βαρκελώνης:
Στα αμερικανικά trials στην Ομάχα:
