Ο Απόστολος Χρήστου στο SPORT24: "Ανατρίχιασα όταν άκουσα τον Εθνικό μας Ύμνο"

Η 10η Ιουλίου του 2014 ήταν η D-Day του Απόστολου Χρήστου. Η ημέρα της απόβασής του στο πρώτο σκαλί του βάθρου του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος εφήβων του Ντόρντρεχτ. Απόβαση που συνδυάστηκε με νέο παγκόσμιο ρεκόρ εφήβων (54.03). Τότε, συνειδητοποίησε ότι μια μέρα θα βρεθεί πάλι στο ίδιο σκαλοπάτι, ως άνδρας. Οκτώ χρόνια μετά -και κάμποσες διακρίσεις ενδιάμεσα- εκείνη η σκέψη που εμβόλισε το μυαλό του και έδωσε ένταση στους στόχους του έγινε πραγματικότητα, στο Foro Italico της Ρώμης.

Ο αθλητής του Παναγιώτη Βελέντζα με επίδοση 24.36 νίκησε στα 50 μέτρα ύπτιο και στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης στο αγώνισμα, τον Δεκαπενταύγουστο. "Ανατρίχιασα όταν άκουσα τον Εθνικό Ύμνο", εκμυστηρεύθηκε στο SPORT 24 ο 26χρονος (γεννήθηκε την 1/11/1996) πτυχιούχος του τμήματος Ναυτιλιακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιά.

Μέχρι σήμερα, σε επίπεδο ανδρών είχε τρία χάλκινα μετάλλια σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα πισίνας 50 μέτρων και μια τρίτη θέση στην αντίστοιχη διοργάνωση της πισίνας των 25 μέτρων. "Το βάθρο το ήξερα, αλλά μου έλειπε το χρυσό σε μια τέτοιου επιπέδου διοργάνωση. Mπορεί να φαίνεται μικρό το σκαλοπάτι που είχα να ανέβω από την τρίτη θέση στην πρώτη, όμως η προσπάθεια για να το πετύχω ήταν μεγάλη. Δεν είναι μια προσπάθεια που γίνεται μόνο πριν από τις διοργανώσεις. Είναι ένας καθημερινός αγώνας που πολλών χρόνων. Επειδή, στόχος σου είναι να βελτιώσεις την παραμικρή λεπτομέρεια, ώστε την κρίσιμη στιγμή να καταφέρεις να πετύχεις αυτό που θες και να βγάλεις τη δουλειά που έχεις κάνει. Δηλαδή, το βέλτιστο αποτέλεσμα. Μετράς πολλές ώρες προπόνησης για να το πετύχεις”.

Ήξερα ότι μπορώ να τα καταφέρω, θα κάνω πολλά χρόνια να ξεχάσω αυτή τη στιγμή

Ωστόσο, ήξερε από νωρίς ότι αυτή η χρυσή στιγμή στην καριέρα του και την περίμενε καρτερικά. "Από το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα εφήβων και το παγκόσμιο ρεκόρ που είχα πετύχει τότε, ήξερα ότι μπορώ να τα καταφέρω. Ήταν το 2014 στο Ντόρντρεχτ στην Ολλανδία. Είχα νικήσει στα 100 μ. ύπτιο.

Με το παγκόσμιο ρεκόρ που είχα πετύχει τότε, θα κέρδιζα και στο αντίστοιχο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ανδρών που είχε γίνει το 2014 στο Βερολίνο. Ο χρόνος μου ήταν καλύτερος και αν αγωνιζόμουν εκεί θα κατακτούσα το χρυσό μετάλλιο. Από τότε άρχισα να πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα έχω πρωταγωνιστικό ρόλο στους άνδρες. Ήξερα ότι αν μαζεύω εμπειρίες όσο μεγαλώνω, θα καταφέρω να πετύχω τους στόχους μου και στους άνδρες". Εκείνο το παγκόσμιο ρεκόρ ήταν 54.03 και με αυτό το χρόνο είχε βελτιώσει το δικό του παγκόσμιο ρεκόρ που είχε πετύχει μία ημέρα πριν με 54.41 στον ημιτελικό.

Δεν του έλειπε μόνο το χρυσό. Εκμυστηρεύθηκε ότι ήθελε να ακούσει και τον Εθνικό Ύμνο. "Η στιγμή πάνω στο πρώτο σκαλί του βάθρου και της ανάκρουσης του Εθνικού Ύμνου ήταν υπέροχη. Είχα καιρό να το νιώσω αυτό και στην κατηγορία των ανδρών το είχα πετύχει μόνο στους Μεσογειακούς Αγώνες που δεν είναι το ίδιο. Το επίπεδο δεν έχει καμία σχέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Είναι μεγάλο συναίσθημα, πολύ περισσότερο όταν το ζεις σε ένα γεμάτο κολυμβητήριο. Έπειτα, από πολύ καιρό αγωνιζόμαστε και πάλι σε γεμάτες πισίνες. Στην αρχή -όταν άκουσα τον Εθνικό μας Ύμνο- ανατρίχιασα. Ήταν μεγάλη υπερηφάνεια. Θα κάνω πολλά χρόνια να ξεχάσω αυτή τη στιγμή. Είναι πραγματικά μοναδική" είπε και στη συνέχεια ευχαρίστησε τον προπονητή του Παναγιώτη Βελέντζα για τη βοήθεια και τη στήριξη που του παρέχει.

"Ήταν η γιορτή του κόουτς και αυτό το μετάλλιο ήταν το καλύτερο δώρο που μπορούσα να του κάνω. Ένα χρυσό μετάλλιο στην κούρσα μου. Του το αφιερώνω, επειδή έχει προσπαθήσει πάρα πολύ τα τελευταία έξι χρόνια μαζί μου. Ό,τι θέλω μου το παρέχει και με βοηθάει να πετύχω τους στόχους μου, όπως χθες. Είναι ένα μετάλλιο στο οποίο έχει μεγάλο μερίδιο. Είναι ένας πολύ καλός άνθρωπος και με έχει κερδίσει πολύ. Είναι ένας προπονητής που με εμπνέει και είναι αυτό που ψάχνω σε μια συνεργασία. Δεν με αφήνει να καταλάβω ότι έχει άγχος, αν και πλέον μπορώ να το αντιληφθώ. Δεν το μεταφέρει, πάντως”.

Ο Απόστολος έπεσε για πρώτη φορά στην πισίνα όταν ήταν επτά ετών, στον Αίολο Πετρούπολης, κοντά στο σπίτι του. “Άρχισα σχετικά αργά. Στην αρχή δεν μου άρεσε ιδιαίτερα δεν είχα προσαρμοστεί με το νερό και δυσκολευόμουν, επειδή δεν ήξερα κολύμπι σε εκείνη την ηλικία. Πήγα στο κολυμβητήριο για να μάθω κολύμπι και για να γυμναστώ, επειδή είναι η καλύτερη άσκηση για το σώμα. Μερικά χρόνια αργότερα φάνηκε ότι είμαι καλός. Χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια κολυμπούσα γρήγορα και το πήρα πιο ζεστά. Πάντως, δεν ήταν ευχάριστες οι πρώτες εμπειρίες μου, αλλά σιγά σιγά έκανα παρέες, το αγάπησα, πήγαινα καλά και στους αγώνες και το έβαλα στη ζωή μου. Έτσι, το αγάπησα περισσότερο, Βοηθάνε οι διακρίσεις και η βελτίωση που βλέπεις. Αυτή είναι η καλύτερη ανταμοιβή και παράλληλα το καλύτερο κίνητρο, για να μη σταματήσεις αυτό που κάνεις”.

Το καλύτερο δώρο που μπορούσα να κάνω στον προπονητή μου

Πλέον είναι αθλητής της πανίσχυρης ομάδας του Ολυμπιακού. “Ανήκω στον Ολυμπιακό από τότε που πέτυχα το παγκόσμιο ρεκόρ. Κάθε χρόνο βοηθάω κι εγώ την ομάδα μου να κατακτήσει το πρωτάθλημα και να έχουμε επιτυχίες και αντίστοιχα ο Ολυμπιακός με βοηθάει και με στηρίζει σε ό,τι χρειάζομαι. Είμαστε σαν οικογένεια, πλέον. Η συνεργασία μας είναι κάτι παραπάνω από επαγγελματική μπορώ να πω. Είμαι αρκετά χρόνια στον Ολυμπιακό”.

Είναι στους τυχερούς κολυμβητές που δεν αντιμετώπισε πρόβλημα... στέγασης. “Ευτυχώς, δεν είχα κάποιο πρόβλημα με τα κολυμβητήρια. Βρίσκαμε πάντα τη λύση με τους προπονητές μου. Και στην Αθήνα δεν είναι τόσο μεγάλο το πρόβλημα όσο είναι στην επαρχεία. Εκεί, υπάρχουν παιδιά που μπορεί να μείνουν και εβδομάδες απροπόνητα. Κυρίως λόγω της συντήρησης που έχει μεγάλο κόστος. Υπάρχουν πισίνες που δεν είναι καλά συντηρημένες. Η αλήθεια είναι ότι η κολύμβηση δεν έχει τις καλύτερες εγκαταστάσεις στην Ελλάδα, πέρα από την Αθήνα και το ΟΑΚΑ που είναι μια χαρά. Εγώ ευτυχώς κολυμπάω στο ΟΑΚΑ”.

Κατέκτησε το χρυσό ευρωπαϊκό μετάλλιο στη Ρώμη, αλλά δεν σταματάει να έχει το μυαλό του στο Παρίσι. “Στους Ολυμπιακούς Αγώνες αλλάζουν τα δεδομένα. Πολλοί αθλητές έχουν στόχο μόνο αυτή τη διοργάνωση και γι' αυτό είναι και τόσο ανταγωνιστική. Δεν είναι όπως το Ευρωπαϊκό και το Παγκόσμιο που έχουν άλλη συχνότητα. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι ο βασικός στόχος μου. Όταν τελειώνουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες φτιάχνεις το πρόγραμμά σου για τους επόμενους. Όλα αυτά που γίνονται τώρα είναι σκαλοπάτια για το Παρίσι. Μαζεύω εμπειρίες, βελτιώνομαι για να είμαι στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού όσο το δυνατόν πιο έτοιμος, ώστε να διεκδικήσω ό,τι καλύτερο στην κούρσα μου”.

Αντί επιλόγου απολαύστε ξανά την μεγάλη κούρσα του.