Ο Στιβ Κερ, ο προπονητής των πρωταθλητών του NBA, των Golden State Warriors, παρέλαβε μια ομάδα, η οποία χτιζόταν χρόνο με το χρόνο και την οδήγησε στην απόλυτη επιτυχία. Μια ομάδα με παίκτες που έχουν ιδιαιτερότητες που δικαιολόγησε τον τίτλο του φαβορί και πήρε το πρωτάθλημα σαν σύνολο απέναντι στον πληρέστερο σύγχρονο αθλητή του μπάσκετ (ΛεΜπρόν Τζέιμς). Ακριβώς όπως ένα πλήρωμα στην οκτάκωπο της κωπηλασίας.

Ο 49χρονος τεχνικός φωτογραφήθηκε με το τρόπαιο του πρωταθλητή, την ώρα που διάβαζε μια από τις καλύτερες πραγματικές αθλητικές ιστορίες που έχουν γραφτεί. Το μπεστ σέλερ "Boys in the Boat" ξεδιπλώνει την προσπάθεια και την επιτυχία της αμερικανικής οκτάκωπου ανδρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου το 1936.

Η αυθεντική περιγραφή στο τρέιλερ του βιβλίου:

Το βιβλίο περιγράφει το δράμα και τη δυσκολία της προσαρμογής ενός ατόμου σε ένα σύνολο. Ο βασικός πρωταγωνιστής, ο Τζο Ραντς έχασε τη μητέρα του σε ηλικία τριών ετών, ο πατέρας του ξαναπαντρεύτηκε, αλλά η καινούργια οικογένεια του τον απέρριψε. Όταν ήταν 15 χρονών ο Τζο, η οικογένεια τον άφησε πίσω. Αποφάσισε να μη βασίζεται ποτέ σε άλλους, είχε αυτοπεποίθηση.

Και όμως όταν πήγε να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, δεν έγινε δρομέας ή σε άλλο ατομικό άθλημα, αλλά γράφτηκε στην ομάδα κωπηλασίας. Τόσο ο ίδιος, όσο και οι υπόλοιποι οκτώ συναθλητές του έπρεπε να μάθουν να συνεργάζονται. Τα κατάφεραν με κόπο, έγιναν ένα, τόσο που ο βασικός ήρωας του βιβλίου δυσκολεύτηκε να συνεχίσει τη ζωή του δίχως τους υπόλοιπους.

" Αυτό που είχε μεγαλύτερη σημασία από το πόσο δυνατά ένα μέλος τραβούσε κουπί, ήταν σε ποιο βαθμό ό,τι έκανε εναρμονιζόταν με όσα έκαναν οι υπόλοιποι. Και κανένας από αυτούς δεν μπορούσε να έχει αρμονία με τους υπόλοιπους, αν δεν άνοιγε την καρδιά του σε εκείνους. Έπρεπε να δείξει ενδιαφέρον για το πλήρωμα του", γράφει ο συγγραφέας στον πρόλογο.

Το πανεπιστήμιο Ουάσινγκτον έχει μεγάλη παράδοση στην κωπηλασία. Ο τελικός στην οκτάκωπο ανδρών είναι ένα από τα highlights του Ολυμπιακού προγράμματος. Η Ελλάδα δεν κατεβάζει ομάδα στην οκτάκωπο, αλλά η παγκόσμια Κατερίνα Νικολαΐδου εξήγησε στο Sport24.gr τη σπουδαιότητας της συγκεκριμένης κατηγορίας:

" Ανέκαθεν η οκτάκωπος μαζί με το μονό σκιφ ήταν τα δύο κατεξοχήν αγωνίσματα της κωπηλασίας. Το ένα ως το πλέον ομαδικό και γρήγορο και το άλλο ο "μοναχικός καβαλάρης" που αναδεικνύει προσωπικότητες και δυνατές ψυχολογίες. Απλώς η οκτάκωπος, και λόγω της ταχύτητας, αλλά και των υψηλών απαιτήσεων για συγχρονισμό και ομαδικότητα τόσων ατόμων έγινε λίγο πιο φαντασμαγορικό. Επιπλεόν ειδικά στην Αμερική όπου εδώ και πολλά χρόνια υπήρχαν και σωματειακά και πανεπιστημιακά πρωταθλήματα, έπρεπε να βρουν έναν τρόπο να ανακυρηχθεί η καλύτερη ομάδα. Έτσι, καθώς ήταν δύσκολο να αγωνισθούν σε όλες τις κατηγορίες διάλεξαν την οκτάκωπο όντας το αγώνισμα με την καλύτερη ανάδειξη της ομαδικότητας, συνεργασίας και συλλογικής προσπάθειας".

Ο Χέρμπερτ Μόρις, ο Τσαρλς Ντέι, ο Γκόρντον Άνταμ, ο Τζον Γουάιτ, ο Τζέιμς ΜακΜίλιν, ο Τζορτζ Χαντ, ο Ραντς, ο Ντόναλντ Χιουμ, ο Ρόμπερτ Μοκ δεν βρίσκονται πλέον εν ζωή. Την ιστορία τους ωστόσο την έχουν διαβάσει πλέον εκατομμύρια άνθρωποι.

Ντοκιμαντέρ για την αμερικανική οκτάκωπο:

Διαβάστε ακόμα:

Τζέσε Όουενς, ο άνθρωπος σύμβολο

Ο άγνωστος Κορνέλιους Τζόνσον έτρεψε σε φυγή τον Χίτλερ