H τελευταία μεγάλη συνέντευξη των Κυρίδου και Μπούρμπου, οι οποίες προκρίθηκαν στον τελικό με μία απίστευτη κούρσα

Η Μαρία Κυρίδου και η Χριστίνα Μπούρμπου είναι οι παγκόσμιες πρωταθλήτριες κωπηλασίας στην κατηγορία «δίκωπος άνευ πηδαλιούχου κάτω των 23 χρόνων». Από το 2018 μέχρι σήμερα, οι 20χρονες από τη Θεσσαλονίκη δεν έχουν χάσει το κορυφαίο σκαλοπάτι βάθρου στις διοργανώσεις που έχουν συμμετάσχει ως πλήρωμα. Στη λίστα είναι το Παγκόσμιο εφήβων-Νεανιδων, το Πανευρωπαϊκό κάτω των 23 χρόνων, οι Ολυμπιακοί Αγώνες Νέων 2018 στο Μπουένος Άιρες και το Παγκόσμιο που διεξήχθη τον Ιούνιο του 2021.

Παρεμπιπτόντως, ήταν το πρώτο πλήρωμα που πήρε την Ολυμπιακή πρόκριση, το 2020. Όπως λένε, ένα όνειρο ζωής έγινε πραγματικότητα. "Ειλικρινά, δεν υπάρχουν λέξεις που επαρκούν για να περιγράψουμε πώς νιώθαμε, όταν κατακτήσαμε το δικαίωμα συμμετοχής στους Αγώνες. Δεν το πιστεύαμε", εξηγεί η Χριστίνα.

Χρειάστηκαν κάποιες ημέρες για να συνειδητοποιήσουν πως είχαν πετύχει ένα από τα «θέλω» που είχαν από τη ζωή τους. Μετά, πέρασαν στο επόμενο: "Στο Τόκιο θέλουμε να κάνουμε τους δικούς μας ανθρώπους υπερήφανους", λέει η Μαρία.

"Για αρχή, θέλουμε να μπούμε στην οκτάδα. Να γίνουμε δηλαδή, Ολυμπιονίκες. Προφανώς και το ιδεατό σενάριο είναι να εμφανιστούμε στον τελικό. Αλλά δεν αφήνουμε το μυαλό μας να “τρέξει” εκεί. Προέχουν άλλα. Είμαστε μικρές σε ηλικία, για τα δεδομένα του αθλήματος, αλλά έχουμε αποδείξει ήδη πως, όταν θες κάτι πραγματικά και το διεκδικήσεις με όλο σου το είναι, με θυσίες, πείσμα και πολύ σκληρή δουλειά, μπορείς να το κατακτήσεις". Αυτός θα είναι και ο οδηγός τους για τους Αγώνες.

Ο κοινός παρονομαστής

Πέραν του ότι αμφότερες είναι από τη Θεσσαλονίκη, αμφότερες άρχισαν να ασχολούνται με την κωπηλασία σαφέστατα επηρεασμένες από τις μεγαλύτερες αδελφές τους. Ενθυμούμενη την πρώτη επαφή με το σπορ, η Μαρία λέει: "Όταν πήγε η αδελφή μου, το 2010, πήγα κι εγώ μαζί της. Ως μικρότερη, έκανα πάντα ό,τι εκείνη. Κάθε φορά που δοκίμαζε ένα σπορ, ήμουν η σκιά της. Για έναν περίεργο λόγο, μας τράβηξε και τις δύο η κωπηλασία. Ίσως να ήταν η μοναδική αίσθηση του να είσαι σε βάρκα μέσα στη θάλασσα. Ομολογώ πως είμαι λάτρης της φύσης. Από την πρώτη μέρα που πήγαμε στον κωπηλατικό όμιλο, μόλις πάτησα το πόδι μου μέσα στη βάρκα, ένιωσα ενθουσιασμένη. Τελείωνε η προπόνηση και δεν ήθελα να βγω από το νερό".

Στην περίπτωση της Χριστίνας, ο πατέρας της υπήρξε πρωταθλητής Ελλάδος στην κωπηλασία, ενώ γενικά είχε τρέλα με τον αθλητισμό. "Γι’ αυτό και από όταν ήμασταν μικρές η αδελφή μου κι εγώ, προσπαθούσαν μαζί με τη μητέρα μας να εντάξουν τα σπορ στην καθημερινότητά μας. Δοκιμάσαμε πολλά. Δεν είχαμε ξετρελαθεί, όμως, με κάποιο. Τότε, ο πατέρας μας έκρινε πως είχε έρθει η ώρα να μας πάει σε κωπηλατικό όμιλο. Δεν το έκανε ευθύς εξαρχής, γιατί δεν ήθελε να μας επηρεάσει ώστε να διαλέξουμε αυτό στο οποίο είχε διακριθεί ο ίδιος. Θυμάμαι παρά πολλά πράγματα από τις πρώτες προπονήσεις. Πιο χαρακτηριστικά θυμάμαι την πρώτη μέρα που μπήκα στο γυμναστήριο του Ναυτικού Ομίλου Θεσσαλονίκης και είδα τους αθλητές να κάνουν προπόνηση. Όλοι είχαν τέτοιο πείσμα και αποφασιστικότητα στα μάτια τους, που δεν τους ένοιαζε αν πονούσαν ή αν ήταν εξαντλητικά τα όσα έκαναν. Μου φαινόταν εξωπραγματικό.

»Η κωπηλασία μπορεί να είναι ένα από τα πιο σκληρά αγωνίσματα, αλλά δεν παύει να είναι και από τα πιο όμορφα και ονειρικά πράγματα στη ζωή. Κάτι που προσφέρει απίστευτη αίσθηση. Χρειάζεται σκληρή δουλειά και αφοσίωση για βελτιώσεις την τεχνική και τη δύναμη, ώστε να πάει ακόμα πιο γρήγορα η βάρκα. Όταν αλλάζει κάτι, ακόμα και την πιο μικρή λεπτομέρεια, βλέπεις αμέσως τη διαφορά. Και, όσο βελτιώνεσαι, τόσο θες να συνεχίσεις τη δουλειά για να γίνεις ακόμα καλύτερος και να αποκτήσεις όσα ονειρεύεσαι".

Έγιναν ένα γιατί είχαν κοινά όνειρα

Το μυστικό της επιτυχίας στα πληρώματα της κωπηλασίας είναι ένα. Να καταφέρουμε οι αθλητές που τα απαρτίζουν να βρουν εκείνα που τους ενώνουν για να καταφέρουν να φτάσουν στον στόχο τους. Άλλωστε, χωρίς καλή συνεργασία είναι αδύνατο να υπάρξει καλό αποτέλεσμα.

Στην περίπτωσή τους τα πράγματα δεν ξεκίνησαν καλά, όταν όμως βρήκαν εκείνα που τις ένωναν κατάφεραν να σπάσουν τα χρονόμετρα και να κατακτήσουν όλα τα μετάλλια που βρέθηκαν στο δρόμο τους. Ας δούμε όμως πως περιγράφουν εκείνες τη συνεργασία τους.

"Με την Μαρία στην αρχή αντιμετωπίσαμε πολλά προβλήματα . Τους πρώτους μήνες δεν υπήρχε χημεία μεταξύ μας. Δουλέψαμε παρά πολύ σκληρά και πολλές φορά φτάναμε σε αδιέξοδα, καβγάδες και κλάματα. Όμως και οι δυο προσπαθήσαμε πολύ γιατί θέλαμε παρά πολύ να πάμε καλά και να δουλέψει αυτό το πλήρωμα. Με την στήριξη και βοήθεια των προπονητών και τις αμέτρητες ώρες προπόνησης φτάσαμε μετά από περίπου ένα χρόνο να πηγαίνουμε πολύ γρήγορα με καθημερινή πλέον βελτίωση" είπε από την πλευρά της η Χριστίνα.

Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και η Μαρία: "Η συνεργασία μας με την Χριστίνα ξεκίνησε πολύ δύσκολα. Στην αρχή ξεκινήσαμε να γίνουμε πλήρωμα για τους Ολυμπιακούς Νέων και καθώς η Χριστίνα ήταν η μια από της δυο αθλήτριες που είχε πάρει την πρόκριση ήθελα να της αποδείξω ότι αξίζω να είμαι μαζί της στην βάρκα αλλά και ότι την εκτιμάω και την σέβομαι για ότι έχει καταφέρει. Στην αρχή είχαμε πολλές διαφωνίες αλλά και πολλούς ανθρώπους που μας στήριζαν και μας βοήθησαν να δέσουμε και σαν πλήρωμα αλλά και σαν άνθρωποι. Πλέον η σχέση μας με την Χριστίνα είναι αρκετά καλή και όπως κάθε υγιής σχέση συνεχίζουμε να έχουμε μικροδιαφωνίες τις οποίες λύνουμε κατευθείαν καθώς και οι δύο ξέρουμε πως έχουμε έναν κοινό στόχο".

Η απέραντη μοναξιά

Ο κόσμος τις βλέπει χαμογελαστές να ποζάρουν με τα μετάλλια που κατακτούν, όμως αυτό είναι μόνο το τέλος του σκληρού και απαιτητικού προγράμματος που ακολουθούν επί χρόνια. Στα όσα δεν βλέπουμε, "είναι οι θυσίες που απαιτεί ο πρωταθλητισμός", διευκρινίζει η Μαρία. Παράδειγμα; "Το σχολείο, οι βόλτες, οι φίλοι, που δεν τους βλέπουμε συχνά, και κυρίως η οικογένεια. Ειδικά στο άθλημά μας, βλέπουμε ελάχιστα τους δικούς μας ανθρώπους. Από το 2019, που ήταν κανονικά η προ-ολυμπιακή χρόνια, μέχρι το ταξίδι στο Τόκιο, κάναμε την προετοιμασία μας στο κοινόβιο του Σχινιά. Έπειτα από πέντε εβδομάδες συνεχούς διαμονής εκεί, πηγαίναμε μια εβδομάδα στα σπίτια μας – εξαιρουμένης της περιόδου του πρώτου lockdown. Αυτό ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει, δεδομένου του πόσο μεγάλος είναι ο στόχος που έχουμε".

Στο πρώτο lockdown, δεν είχαν πρόσβαση στους χώρους των προπονήσεων. Τον πρώτο καιρό έκαναν τα πάντα στο σπίτι, "με το εργόμετρο που έχουμε". Όταν πια μπορούσαν να πάνε στο νερό, ακολουθώντας μια σειρά κανονισμών με προσοχή να μη μολυνθούν, "πάλι δεν είχαμε στη διάθεση μας όσα χρειαζόμασταν, αλλά είχαμε εστιάσει στην ανάγκη που υπήρχε να διατηρηθούμε στο καλό επίπεδο που είχαμε φτάσει προ πανδημίας. Μάλλον αυτός ήταν ο λόγος που δεν επηρεάστηκε η ψυχολογία μας από την είδηση της αναβολής, ενώ βοήθησε και το γεγονός ότι είχαμε την ευκαιρία να περάσουμε περισσότερο καιρό με τις οικογένειας μας. Βοήθησε και ότι έχω σκύλο και είχα δικαιολογία να βγαίνω έξω μετά τις 21:00".

Και οι δύο παραδέχονται πως "είναι πολύ δύσκολο να περνάμε το μεγαλύτερο μέρος κάθε χρόνου μακριά από τους συγγενείς και τους φίλους. Όμως, όλοι όσοι μας αγαπούν και μας νοιάζονται ξέρουν ότι κυνηγάμε ένα όνειρο. Έτσι, κάνουν ό,τι μπορούν για να τους αισθανόμαστε δίπλα μας και να μας στηρίζουν. Τα πιο δύσκολα χρόνια ήταν αυτά που ήμασταν ακόμα στο σχολείο και έπρεπε να βρίσκουμε τρόπους να καλύψουμε τα κενά των ημερών που χάναμε όταν είχαμε αγώνες, στον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο που υπήρχε μεταξύ των προπονήσεων".

Η Μαρία ομολόγησε ότι "μέχρι το καλοκαίρι του 2020, δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσες μέρες περνάω μακριά από το σπίτι μου, τη μητέρα μου. Έκτοτε, νιώθω να μου λείπουν οι δικοί μου άνθρωποι, όταν είμαστε μακριά. Προφανώς και υπάρχουν στιγμές που αυτή η απουσία με λυγίζει. Έχω, ωστόσο, πάντα την ψυχολογική στήριξη της μητέρας μου. Ξέρει πώς να μας ηρεμεί". Ευχαρίστησαν και το χορηγό (Stoiximan) με τους συνεργάτες τους (Progame) που τις απάλλαξαν από βασικά άγχη: τα έξοδα για τη δουλειά τους και τη διαχείριση της εικόνας τους.

Όταν με το καλό θα έχουν κάνει υπερήφανους τους δικούς τους, έχοντας υλοποιήσει τους στόχους που έχουν θέσει για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, θέλουν να πάρουν όσους αγαπούν και να πάνε διακοπές. Να τους χαρούν και να τους απολαύσουν, πριν επιστρέψουν στη δουλειά και βάλουν πλώρη για νέες πρωτιές.

* Το SPORT24 φιλοξενεί τους “The Olympians”! Οι Έλληνες Αθλητές που θα μας εκπροσωπήσουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες φωτογραφίζονται και μιλούν αποκλειστικά στο SPORT24 για την προετοιμασία τους πριν το μεγάλο ταξίδι στο Τόκιο. Απολαύστε το μοναδικό αφιέρωμα και μπείτε στον παλμό του μεγαλύτερου αθλητικού γεγονότος του πλανήτη!

Photo credits: Άγγελος Ζυμάρας / azsportsimages.com