Έχει την τιμή να φορά το περιβραχιόνιο του αρχηγού της Εθνικής ομάδας, έστω και αν αυτή την στιγμή δε βιώνει τις καλύτερες στιγμές της. Το καλοκαίρι του 2014 βρέθηκε μια ανάσα από τα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κύπελλου, για να ακολουθήσει μια εφιαλτική περίοδος στα προκριματικά του EURO, όπου όλοι αναφωνούν "να πάνε και να μην ξανάρθουν". Διδακτική περίοδος βέβαια, διότι από τα λάθη του μαθαίνει κάποιος, από την αποτυχία του πεισμώνει και βρίσκει κίνητρα για να επανέλθει. Το σίγουρο είναι πως η γαλανόλευκη θέλει να γυρίσει το "τσιπάκι" και να μπει και πάλι στον ίσιο δρόμο.

Ο Βασίλης Τοροσίδης, παραχώρησε μια unique συνέντευξη στο Sport24.gr και αναφέρθηκε σε πάρα πολλά πράγματα γύρω από το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Άλλωστε, είναι από τις παλιές καραβάνες πλέον, μετρά ήδη 81 συμμετοχές, έχει ζήσει με την ομάδα στιγμές ανείπωτης χαράς και απέραντης θλίψης. Στιγμές έντονες, αλλά τόσο ιδιαίτερες, όπως είναι πάντα για κάποιον που φορά την φανέλα με το εθνόσημο. Δεν κρύφτηκε, απάντησε σε όλα, είπε την γνώμη του για όσα βίωσε όλο αυτό το διάστημα, έκανε καταμερισμό των ευθυνών, δεν θέλησε να βρει καμία δικαιολογία για ήττες όπως αυτές με τα Νησιά Φερόε, ενώ αναφέρθηκε και στον Κλάουντιο Ρανιέρι, για τον οποίο είχε να πει καλά πράγματα.

Πλέον, πιστεύει πως με τον Μίχαελ Σκίμπε στον πάγκο είναι η ώρα για ένα νέο ξεκίνημα. Θέλει όσο τίποτα να πάει στο Μουντιάλ της Ρωσίας, αν και ξέρει ότι το Βέλγιο είναι το φαβορί για την πρώτη θέση και το πιθανότερο είναι να χρειαστούν μπαράζ για να έρθει η πρόκριση. Αρκεί βέβαια να μη μας προλάβει κανένα... Grexit διαρκείας και πάει όλη η προσπάθεια στον βρόντο. Απάντησε για το αγωνιστικό στυλ που μας ταιριάζει, μίλησε για το κομμάτι της ηγεσίας στην Εθνική, αλλά και για το αν πρέπει να γίνει η Εθνική ένα πιο "κλειστό κλαμπ" και να αποκτήσει μια ομοιογένεια. Τέλος, τον φοβίζει το να δει την "γαλανόλευκη" να παρουσιάζει το ίδιο κακό πρόσωπο, βλέποντας από την τηλεόραση μια ακόμη τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης.

Ανέκαθεν το DNA μας ήταν αμυντικό

Αν και ακόμα είναι νωρίς για ασφαλή συμπεράσματα, τι διαφορές έχεις εντοπίσει ανάμεσα στην δουλειά του Μίχαελ Σκίμπε και των προκατόχων του στη μετά-Σάντος εποχή; Εννοώ στο κομμάτι της προπόνησης και στην προσέγγισή του προς εσάς

"Είναι νωρίς να εντοπιστούν διαφορές, αλλά γενικά στον τρόπο λειτουργίας των Εθνικών Ομάδων όλοι οι προπονητές ακολουθούν πάνω-κάτω ίδιο στιλ. Έχουν λίγες ημέρες στη διάθεσή τους και λίγες προπονήσεις, οπότε η “πεπατημένη” δύσκολα αλλάζει".

Οι Γερμανοί είναι γνωστοί λάτρεις της πειθαρχίας και ένα από τα κριτήρια που δημόσια είχε θέσει ο πρόεδρος της ΕΠΟ για την πρόσληψή του ήταν αυτός. Θεωρείς ότι υπήρχε ζήτημα πειθαρχίας στην ομάδα και χρειαζόταν να έρθει κάποιος να την επιβάλει; Υπήρξαν κάποια κρούσματα, γι' αυτό ρωτάω.

"Εμείς, ως ομάδα, δεν είχαμε τρομερά κρούσματα απειθαρχίας πριν από τον κ. Σκίμπε. Αν θυμηθούμε στο Μουντιάλ, είχαμε κάποια θέματα, με έναν προπονητή αυστηρό όπως είναι ο κ. Σάντος. Μέσα σε μία ομάδα είναι φυσιολογικό να υπάρξουν κάποια γεγονότα. Για μένα δεν είναι απίθανο. Από κει και πέρα, έγκειται στον ποδοσφαιριστή και στον επαγγελματισμό του για να διαχειριστεί και να αντιμετωπίσει κάποια γεγονότα. Εγώ πιστεύω για την ομάδα μας ότι δεν υπάρχουν ούτε υπήρχαν τρομερά κρούσματα. Ό,τι έγινε, εντάσσεται σε φυσιολογικά επίπεδα".

Ο κ. Σκίμπε είπε πως το 4-2-3-1 δεν είναι ένα σύστημα που σας ταιριάζει, όπως έδειξαν και τα αποτελέσματα και γι' αυτό δοκιμάζει άλλα σχήματα με τρεις στόπερ και ακραίους που να παίζουν όλη την πλευρά. Βάσει ρόστερ, θεωρείς ότι είναι πιο κοντά σε αυτό που μπορεί να υπηρετήσετε και νιώθετε πιο άνετα στο γήπεδο;

"Αυτή είναι η γνώμη του προπονητή. Αυτός είναι που κρίνει και που βλέπει ποιοι ποδοσφαιριστές υπάρχουν. Ας μην κρυβόμαστε, η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε τα κλασικά εξτρέμ ως χώρα. Από την άλλη υπάρχουν πολλά φιλικά, στα οποία θα δοκιμάσει ο προπονητής τους παίκτες, έτσι ώστε μέχρι τον Οκτώβριο, οπότε έχουμε το πρώτο επίσημο ματς, να έχει καταλήξει και στο σχήμα και στα πρόσωπα για να παρουσιαστούμε δυνατοί και να μπούμε για την πρόκριση στο Μουντιάλ".

Ποιο στυλ ποδοσφαίρου θεωρείς ότι μας ταιριάζει περισσότερο; Περισσότερο αμυντικογενές και σφιχτό ή έχουμε το υλικό για να παίξουμε και πιο επιθετικά και να γίνουμε πιο ελκυστικοί; Είναι μια συζήτηση ετών σχετικά με την Εθνική και υπάρχουν διαφορετικές απόψεις.

"Ανέκαθεν το DNA μας ήταν αμυντικό. Και πριν από το EURO 2004, η Ελλάδα έπαιζε πιο αμυντικά. Μετά το EURO αυτό φάνηκε παραπάνω γιατί είχαμε πολύ καλή άμυνα. Κι όταν λέω άμυνα δεν εννοώ την αμυντική γραμμή. Εννοώ και τους 11 παίκτες και το πώς αμύνονταν και συμπεριφέρονταν. Κι εγώ πιστεύω ότι το στιλ μας είναι πιο αμυντικό, άλλα τα τελευταία δύο χρόνια έχουμε επιθετικούς παίκτες. Υπάρχουν πολλά παιδιά στην επίθεση που μπορούν να φέρουν ένα πιο επιθετικό ποδόσφαιρο".

Το μεγάλο μερίδιο της ευθύνης βαραίνει εμάς τους παίκτες

Είσαι αρχηγός της Εθνικής, μετράς ήδη 81 συμμετοχές και την έχεις ζήσει σε όλες τις φάσεις της. Ποιοι ήταν οι λόγοι της αποτυχίας στα προκριματικά του EURO, παίζοντας σε έναν ομολογουμένως βατό όμιλο; Δεν γίνεται να ξεχάσατε την μπάλα σας, ούτε να είστε χειρότεροι από τα Φερόε που σας νίκησαν δυο φορές.

"Όπως συλλογικά πηγαίναμε σε όλα τα τουρνουά, δηλαδή μέσα από συλλογική δουλειά, έτσι και η ευθύνη πέφτει σε όλους. Και στους παίκτες και στον προπονητή και στη διοίκηση. Τους λόγους για τους οποίους αποκλειστήκαμε είναι δύσκολο να τους εξηγήσει κάποιος. Όταν χάνεις δύο φορές από τα Νησιά Φερόε, δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Το ‘χω ξαναπεί αυτό. Πραγματικά, πάντως, θέλω να πιστεύω ότι όλο αυτό ήταν μια παρένθεση. Πραγματική και όχι μόνο στα λόγια. Αυτό το πάθημα να γίνει μάθημα για να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε την πρόκρισή μας στο Μουντιάλ. Για τους λόγους, τι να πω; Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Μπορείς να αποκλειστείς από τον όμιλο, αλλά δεν μπορείς να χάσεις δύο φορές από τα Νησιά Φερόε. Δεν θέλω να υποτιμήσω αυτή την ομάδα, αλλά πέτυχε μόνο δύο νίκες στον όμιλο.

Εναντίον μας. Δεν πήρε άλλον βαθμό. Αν μιλούσαμε για μια ομάδα που είχε κερδίσει 15 βαθμούς, θα έλεγα ότι έχει κάνει μια πρόοδο. Αλλά τα Νησιά Φερόε πήραν έξι πόντους. Μόνο στα δικά μας παιχνίδια. Για τα Νησιά Φερόε αποκλειστικά υπεύθυνοι είμαστε εμείς οι ποδοσφαιριστές. Κανείς άλλος. Από κει και πέρα, για ό,τι έγινε μετά το Μουντιάλ –διότι η Εθνική άρχισε να έχει οργανωτικά θέματα μετά το Μουντιάλ- φταίνε και πρόσωπα της διοίκησης. Πρόσωπα που πίστευαν ότι είναι εύκολα να γίνουν κάποια πράγματα. Αλλά στο αγωνιστικό κομμάτι φταίμε ξεκάθαρα οι ποδοσφαιριστές. Εγώ πιστεύω ότι το μεγάλο μερίδιο της ευθύνης βαραίνει εμάς. Γιατί πρώτα εμείς χάνουμε. Χάνουμε μια μεγάλη διοργάνωση. Μια ωραία διοργάνωση όπως θα είναι το EURO στην Γαλλία. Γενικότερα, η ευθύνη είναι συλλογική".

Έφυγαν οι παλιές "καραβάνες" από την Εθνική όπως οι Καραγκούνης και Κατσουράνης και μείνετε λίγο παλιοί με πολλούς νέους. Πολλοί είπαν και ίσως όχι αδίκως, ότι υπάρχει έλλειμμα ηγέτη και προσωπικοτήτων στα αποδυτήρια. Το συμμερίζεσαι αυτό; Ήταν ένας από τους λόγους της αποτυχίας; Εσύ αισθάνεσαι έτοιμος να επωμιστείς αυτό το ρόλο στη νέα προσπάθεια που γίνεται;

"Πράγματι, έφυγαν δύο ποδοσφαιριστές μεγάλοι. Ποδοσφαιριστές που πάνω απ’ όλα βοηθούσαν μέσα στο γήπεδο. Αυτά τα παιδιά ήταν οι αρχηγοί. Τώρα όσοι μένουμε είμαστε εγώ, ο Σωκράτης, ο Καρνέζης, ο Τζιόλης, ο Μόρας, αν επανέλθει ο Σαμαράς, δηλαδή οι μεγαλύτεροι σε ηλικία με τις περισσότερες συμμετοχές. Το βάρος της ευθύνης πρέπει να το επωμιστούμε εμείς. Όταν ειδικά έρχεται μια αποτυχία, είναι πιο δύσκολο. Εμείς, λοιπόν, αλλά και τα νέα παιδιά, πρέπει να αντέξουμε το βάρος, γιατί τα τελευταία χρόνια η Εθνική έχει δείξει ότι είναι ομάδα υψηλού επιπέδου. Μια ομάδα που συμμετείχε σε όλες τις διοργανώσεις. Πρέπει να καταλάβουμε όλοι οι ποδοσφαιριστές ότι ο στόχος είναι να πηγαίνουμε στις μεγάλες διοργανώσεις. Τώρα πρέπει να πάμε στο Μουντιάλ της Ρωσίας. Εμείς, οι παλαιότεροι, είμαστε αυτοί που θα επωμιστούμε το μεγαλύτερο βάρος, αλλά και τα νεότερα παιδιά να καταλάβουν ότι επίσης έχουν ευθύνες. Άλλωστε, όλοι τους παίζουν βασικοί σε ομάδες είτε του εσωτερικού είτε του εξωτερικού και έχουν τέτοιες ευθύνες στους συλλόγους τους. Υπάρχουν, για παράδειγμα, ο Μανωλάς που παίζει βασικός στην Ρόμα ή ο Σάμαρης και ο Μήτρογλου που παίζουν στην Μπενφίκα ή ο Σταφυλίδης στην Άουγκσμπουργκ".

Επί Ρεχάγκελ κυρίως, αλλά και επί Σάντος είχε δημιουργηθεί ένας "κορμός" παικτών στην Εθνική και από 'κει και πέρα γίνονταν κάποιες προσθαφαιρέσεις ανάλογα με το επίπεδο φόρμας, τους τραυματισμούς και λοιπά). Είδαμε στα προκριματικά πάνω από 50 κλήσεις παικτών, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει καμία ομοιογένεια και ταυτότητα στην ομάδα. Είναι καλύτερο να γίνει λίγο πιο "κλειστή" η Εθνική; Θα βοηθήσει στην εικόνα της στο χορτάρι;

"Οι πολλές κλήσεις η αλήθεια είναι ότι αλλοιώνουν την ομοιογένεια. Το κλειστό κλαμπ, που λέμε. Ειλικρινά δεν ξέρω, μπορεί αυτό το στοιχείο να επηρέασε στην απόδοση της ομάδας ή στην ψυχολογία της. Αν κρίνω από τον εαυτό μου, παραδείγματος χάριν, έπρεπε να πάω στον Ολυμπιακό, να παίξω βασικός και μετά να κληθώ στην Εθνική Ομάδα. Τα τελευταία χρόνια, ήρθαν κάποια παιδιά που μπήκαν πιο εύκολα στην Εθνική απ’ ό,τι παλαιότερα. Εγώ θα έλεγα ότι θα ήταν να καλύτερο να είναι πιο δύσκολο να παίξεις στην Εθνική Ομάδα. Καλύτερο και για την ομάδα, αλλά και για τον ίδιο τον παίκτη".

Φοράς το περιβραχιόνιο του αρχηγού και είναι αναμφίβολα μεγάλη τιμή για έναν ποδοσφαιριστή. Αισθάνεσαι να έχεις ένα κλικ μεγαλύτερη ευθύνη για ό,τι συνέβη στα προκριματικά και σε κάνει να έχεις πεισμώσει για να επιστρέψετε δριμύτεροι ενόψει του Μουντιάλ;

"Είναι τιμή για οποιονδήποτε να φορά το περιβραχιόνιο της Εθνικής. Εγώ αισθάνομαι τυχερός. Το φοράω σε μια δύσκολη στιγμή, αλλά μου αρέσουν περισσότερο τα δύσκολα από τα εύκολα. Η ευθύνη είναι μεγαλύτερη και για μένα και για όλα τα παιδιά που είναι αρχηγοί, γιατί δεν είμαι μόνο εγώ. Ο αρχηγός, όμως, δεν φαίνεται από το περιβραχιόνιο. Για μένα ο αρχηγός φαίνεται στο γήπεδο. Φαίνεται σε αυτό που βγάζει μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Το περιβραχιόνιο τυχαίνει αυτή τη στιγμή να το φοράω εγώ, αλλά “αύριο” θα το φορέσει ένα άλλο παιδί. Όπως είπα, για μένα είναι μεγάλη τιμή, αλλά θα προτιμούσα να είχαμε περάσει στο EURO κι ας μην φορούσα εγώ το περιβραχιόνιο. Δεν έχω τέτοια κολλήματα στη ζωή μου. Ας πηγαίναμε στο EURO κι ας μην ήμουν αρχηγός. Αρκεί να πηγαίναμε στο EURO".

Πρώτος και ρεαλιστικός στόχος μας η δεύτερη θέση

Πώς κρίνεις τον όμιλό σας στα προκριματικά του Μουντιάλ της Ρωσίας; Θα είναι υπέρβαση αν περάσει η Εθνική ειδικά με μια ομάδα όπως το Βέλγιο απέναντί σας ή θεωρείς ότι είναι εφικτός ο στόχος και στο τέλος θα τα καταφέρετε;

"Ο όμιλος θα μπορούσε να είναι δυσκολότερος. Πέρα από το Βέλγιο που ξεχωρίζει κι έχει φτάσει στο Νο 1 της παγκόσμιας κατάταξης και που έχει παίκτες παγκόσμιας κλάσης, οι οποίοι ανήκουν σε μεγάλα κλαμπ, για μένα όλες οι άλλες ομάδες είναι στα μέτρα μας. Αλλά πάνω απ’ όλα, σημασία έχει πώς θα είμαστε εμείς. Αν δεν είμαστε καλά, αποδείχτηκε τι μπορεί να συμβεί. Χάσαμε από τα Νησιά Φερόε δύο φορές. Αν είμαστε καλά, πιστεύω ότι σε αυτόν τον όμιλο μπορούμε να διεκδικήσουμε τη δεύτερη θέση και τη συμμετοχή στα μπαράζ. Από κει και πέρα, επειδή μιλάμε για οκτώ παιχνίδια, αν η ομάδα είναι τόσο καλή, μπορεί να παιχτούν όλα με το Βέλγιο. Αλλά ο πρώτος και ρεαλιστικός στόχος είναι η δεύτερη θέση. Και με τους συμπαίκτες μου που μιλάω, με τον Τζέκο, τον Πιάνιτς, τον Ζουκάνοβιτς, μιλάμε για τη δεύτερη θέση. Η αλήθεια είναι αυτή. Να είμαστε ρεαλιστές, δεν μου αρέσει να λέω ψέματα: μπορούμε να διεκδικήσουμε την πρόκριση μέσα από τα μπαράζ".

Οι περισσότεροι παίκτες που καλούνται πλέον στην Εθνική, παίζουν σε ομάδες του εξωτερικού και είσαι ένας από αυτούς. Πώς το κρίνεις αυτό; Θεωρείς ότι το "ντόπιο" στοιχείο θα έπρεπε να είναι πιο ενισχυμένο ή το βλέπεις θετικά;

"Όντως οι περισσότεροι παίζουν στο εξωτερικό. Το καλό είναι ότι έχει ανοίξει η ευρωπαϊκή αγορά για τους Έλληνες ποδοσφαιριστές. Παλαιότερα -και όχι πολύ μακριά, πριν από δέκα χρόνια-, αν κάποιος παίκτης έπαιρνε μεταγραφή για το εξωτερικό, το θεωρούσαμε μεγάλη επιτυχία. Τώρα όχι μόνο πάμε στο εξωτερικό, αλλά και σε μεγάλες ομάδες. Αυτή η διαφήμιση του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι σημαντική. Το καλό επίσης είναι ότι πολλοί ποδοσφαιριστές είναι βασικοί ή έχουν πολλές συμμετοχές ή ανήκουν χρόνια σε κλαμπ του εξωτερικού. Ως προς το ντόπιο στοιχείο, αν κάποιος είναι πολύ καλός, καλείται στην Εθνική. Επίσης, έχουμε και πολλούς ομογενείς ποδοσφαιριστές, που παίζουν σε διάφορες χώρες, οι οποίοι είναι και ταλαντούχοι και μπορούν να κληθούν στις Εθνικές Ομάδες. Ελληνικό αίμα ρέει στις φλέβες τους, άσχετα αν γεννήθηκαν εκτός Ελλάδας. Θετικό είναι να έρχονται νέα παιδιά, γιατί, κακά τα ψέματα, κι εμείς σιγά σιγά μεγαλώνουμε και θα αποσυρθούμε από την Εθνική. Εγώ παρακαλώ να υπάρχουν νέα ταλαντούχα παιδιά, έτσι ώστε να υπάρχει μέλλον. Δεν πρέπει να κοιτάμε το τώρα και τους εαυτούς μας. Πρέπει να κοιτάμε το μέλλον και, επίσης, πρέπει να υπάρξει μέλλον".

Εύχομαι να πάρει το πρωτάθλημα ο Ρανιέρι, ήταν ένας κύριος

Βλέπουμε τον Κλάουντιο Ρανιέρι να κάνει μια εκπληκτική χρονιά στη Λέστερ, ενώ εδώ δεν πέτυχε και απομακρύνθηκε. Για ποιους λόγους συνέβη αυτό; Δεν έμαθε ποτέ το ρόστερ του και έκανε λάθη στον σχεδιασμό του; Θα έπρεπε να του δοθεί περισσότερος χρόνος για να δείξει την δουλειά του; Τον έζησες από κοντά και ξέρεις καλύτερα από τον καθένα.

"Για μένα ο Ρανιέρι ήταν ένας κύριος πάνω απ’ όλα. Ένας πολύ καλός προπονητής και άνθρωπος. Προσπάθησε για το καλύτερο για την Εθνική. Η αλήθεια είναι, όπως λέει και ο ίδιος σε συνεντεύξεις που έχω διαβάσει, πως δεν είχε πολύ χρόνο στη διάθεσή του, αλλά αυτό ήταν γνωστό. Ο κ. Ρανιέρι ήλθε σε μια περίοδο αλλαγών, που έπαιξαν ρόλο και για την ομάδα και για τον ίδιο. Υπήρξαν αλλαγές σε διαφορετικά επίπεδα στην Εθνική. Και σε παίκτες και σε στελέχη. Γενικά υπήρξε μια μεγάλη αλλαγή και πιστεύω ότι ο κ,. Ρανιέρι έπεσε στην άτυχη στιγμή. Επίσης πιστεύω ότι όποιος προπονητής κι αν ήταν στη θέση του, θα δυσκολευόταν εξίσου. Στο ποδόσφαιρο παίζει ρόλο η ψυχολογία και όταν αρχίζεις με μια ήττα, δεν είναι δύσκολο να σε πάρει από κάτω. Ο κ. Ρανιέρι ήθελε πραγματικά να πετύχει. Εγώ, που ήμουν μεταξύ των αρχηγών, μιλούσα μαζί του. Μπορούσαμε να συνεννοηθούμε και στη μητρική του γλώσσα. Έφυγε στενοχωρημένος, διότι ήθελε να πετύχει. Ξέρω ότι αγαπάει την Ελλάδα, αγαπάει τους Έλληνες και δεν έχει πει ποτέ κακή κουβέντα από την ημέρα που έφυγε. Εγώ του εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να πάρει το πρωτάθλημα, γιατί πραγματικά η χρονιά που έχει κάνει με την Λέστερ είναι ένα θαύμα. Το αξίζει. Είναι μια ομάδα που τρέχει και μοχθεί μέσα στο γήπεδο. Να πάρει, λοιπόν, το πρωτάθλημα και να πετύχει ένα από τα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά θαύματα".

Γιατί κάποιος θα πρέπει να είναι αισιόδοξος για το μέλλον της Εθνικής; Τι θα του απαντούσες; Επίσης, τι είναι αυτό που σε φοβίζει περισσότερο και δεν θέλεις να το δεις να συμβαίνει.

"Κάποιος μπορεί να είναι αισιόδοξος, γιατί η Εθνική έχει αποδείξει ότι στα δύσκολα μπορεί να αντεπεξέλθει. Όπως είπα, πιστεύω ότι όλο αυτό που συνέβη στα προκριματικά του EURO θα είναι μια παρένθεση. Πέρασε ένα σοκ η Εθνική. Μιλώντας και προσωπικά, αυτό που έζησα στα προκριματικά ήταν ό,τι χειρότερο έχω ζήσει μέχρι σήμερα στο ποδόσφαιρο. Ήταν ένα σοκ για την ομάδα, για τους ποδοσφαιριστές. Πιστεύω, μάλιστα, ότι τη μεγαλύτερη απογοήτευση, δεν την έχουμε ζήσει ακόμη! Θα τη ζήσουμε όταν θα παρακολουθούμε τους αγώνες του EURO 2016 από την τηλεόραση. Επειδή κάποια παιδιά έχουμε παίξει σε μεγάλες διοργανώσεις, μπορώ να καταλάβω την πίκρα και τη στενοχώρια που υπάρχει.

Δεν είναι εύκολο να παίζουμε σε τέτοιες διοργανώσεις στην καριέρα μας. Ελπίζω και εύχομαι ειδικά οι νεότεροι να ζήσουν μια τέτοια διοργάνωση για να καταλάβουν τι έχασαν το ’16. Αυτές οι διοργανώσεις είναι πραγματικές γιορτές του ποδοσφαίρου. Με αυτό το αγωνιστικό προφίλ που έχουμε χτίσει τα 10-15 τελευταία χρόνια, η Ελλάδα δεν πρέπει να λείπει από τέτοιες γιορτές. Είμαστε μια ομάδα που έχει παίκτες με ταλέντο και αυτό φαίνεται από τις επιδόσεις των παικτών στους συλλόγους τους. Είμαστε μια χώρα που μπορεί. Η συμμετοχή μας σε τέτοιες διοργανώσεις δεν ισοδυναμεί με έκπληξη, όπως συνέβαινε πριν από το 2004.

Αυτό που με φοβίζει περισσότερο και δεν θέλω να το δω είναι να δείξουμε στα προκριματικά του Μουντιάλ της Ρωσίας το ίδιο πρόσωπο με τα προκριματικά του EURO. Αν συμβεί αυτό, για μένα θα είναι δύσκολο να επανέλθουμε γρήγορα. Μπορεί η Εθνική να επανέλθει ύστερα από 10-15 χρόνια, αλλά θα στοιχίσει πολύ. Πάνω απ’ όλα, θέλω δείξουμε καλό πρόσωπο. Μπορεί, φερ’ ειπείν, να πας στα μπαράζ και να αποκλειστείς. Αν συμβεί αυτό, θα έχεις πέσει με ψηλά το κεφάλι. Αν πάμε, όμως, όπως στα προκριματικά της Γαλλίας, αυτό θα ήταν το χειρότερο που μπορεί να μας συμβεί στην Εθνική. Υπάρχουν κάποιοι παίκτες για τους οποίους έρχεται το πλήρωμα του χρόνου και εμείς δεν θέλουμε να αφήσουμε την Εθνική σε αυτό το σημείο. Όλοι θέλουμε να πάμε στην Ρωσία και να αφήσουμε την Εθνική στο επίπεδο που τη βρήκαμε. Δηλαδή, σε υψηλό επίπεδο".

Στόχος είναι να πάω στο Μουντιάλ

Τι ονειρεύεσαι να ζήσεις με την Εθνική ομάδα τα επόμενα χρόνια; Επίσης, σε προσωπικό επίπεδο, αν ξεπεράσεις τις 100 συμμετοχές, αφήνεις πίσω σου τον Άγγελο Μπασινά που είναι τέταρτος και βάζεις πλώρη για πιο ψηλά. Το σκέφτεσαι καθόλου;

"Αυτό που θέλω να ζήσω δεν είναι όνειρο: να παίξουμε στο Μουντιάλ. Δεν θέλω να λείψουμε από δύο διαδοχικές διοργανώσεις ως χώρα. Ως προς τις συμμετοχές, ίσως να ξεπεράσω τις 100. Αλλά για μένα δεν είναι στόχος να ξεπεράσω τον Μπασινά ή άλλα παιδιά. Για μένα ο στόχος είναι να παίξω στην Ρωσία. Να πάω στο Μουντιάλ. Το τελευταίο είναι ο αριθμός συμμετοχών μου. Και αισθάνομαι πάρα πολύ τυχερός για όσες έχω κάνει έως σήμερα. Άλλα παιδιά μπορεί να έπαιζαν χρόνια ποδόσφαιρο και να μην είχαν καμία συμμετοχή, αλλά να το άξιζαν. Εγώ για ό,τι έχω ζήσει λέω δόξα τω Θεώ".

Τέλος, είδαμε ότι στο φιλικό με το Μαυροβούνιο ήταν ελάχιστος ο κόσμος στο γήπεδο, ίσως λιγότερος από κάθε άλλη φορά. Θα ήθελα το σχόλιό σου και ένα μήνυμα που θα ήθελες να στείλεις στους Έλληνες φιλάθλους που περιμένουν να δουν την Εθνική όπως την είχαν συνηθίσει για μια δεκαετία.

"Με το Μαυροβούνιο ο κόσμος ήταν λίγος. Υπάρχει απογοήτευση και είναι φυσιολογικό να είναι και ο κόσμος απογοητευμένος. Αλλά αξίζει η Εθνική τη συμπαράσταση του κόσμου. Πάντα ο κόσμος ήταν δίπλα στην Εθνική και έχουμε ανάγκη αυτή βοήθεια. Ο στόχος του Μουντιάλ της Ρωσίας δεν αφορά 20-25 ποδοσφαιριστές. Πιστεύω ότι πρέπει να τον έχουμε όλοι, ως χώρα".

Photo Credits: Action Images