Τι κοινό έχουν η Δράμα, ο νέος προπονητής της Μπαρτσελόνα, τα Σούρμενα, ο Ζίκο και η Σαουδική Αραβία; Προφανώς δε μας έπιασαν οι ζέστες, αφού εδώ που τα λέμε, ποιες ζέστες; Τόσο καιρό φθινόπωρο είχαμε.

Υπάρχει κοινό και μάλιστα πρόσωπο. Ο Γιάννης Φετφατζίδης. Μόλις στα 26,5 του χρόνια έχει κάνει μια διαδρομή στο ποδόσφαιρο που σηκώνει κουβέντα, αξίζει προσοχής και επιδέχεται βελτίωσης που λένε. Γεννήθηκε στη Δράμα, μεγάλωσε στην Αθήνα και από πολύ μικρός φάνηκε πως έχει μεγάλο ταλέντο στο ποδόσφαιρο. Ντρίμπλα που ζάλιζε, δεξιοτεχνία, αν και μικρός το δέμας, δεν του έπαιρνες τη μπάλα με τίποτα. Ο μπαμπάς το είδε, τον πήγε στα Σούρμενα, εκεί τον είδαν σκάουτερ του Ολυμπιακού και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Ο Ερνέστο Βαλβέρδε τον ξεχώρισε όταν ήταν ακόμη στη δεύτερη ομάδα, αλλά την πραγματικά ευκαιρία του στην αντρική ομάδα την πήρε από τον Βραζιλιάνο Ζίκο, λίγο πριν κλείσει τα 19. Σπάνιο όχι, ασυνήθιστο σίγουρα για τόσο μεγάλο κλαμπ όσο ο Ολυμπιακός.

Από τον Ολυμπιακό στην Τζένοα, τραυματισμός, δανεικός στην Κιέβο Βερόνα, δεν του άρεσε και πολύ εκεί και στα 24,5 πήρε τη μεγάλη απόφαση να αφήσει την Ευρώπη για την πλούσια, αλλά όχι αναπτυγμένη ποδοσφαιρικά Σαουδική Αραβία. Εκεί αγαπήθηκε όσο τα πρώτα του χρόνια στον Ολυμπιακό, ξεχώρισε, ένιωσε ζεστά, ωρίμασε και αποφάσισε πρόσφατα να υπογράψει νέο διετές συμβόλαιο με την Αλ Αχλί. Και αυτό συνέβη παρά τις προτάσεις που είχε από κλαμπ της Ευρώπης και μερικά ελληνικά.

Τον πετύχαμε σε περίοδο διακοπών στη Θεσσαλονίκη και μας μίλησε για τις επιλογές του, τις λάθος και τις σωστές. Το γιατί (πέραν του οικονομικού) επιμένει να μιλά αραβικά, αν του λείπει η Ευρώπη, η Ελλάδα, η Εθνική ομάδα. Αυτή και αν του λείπει, η Εθνική. Βάζει στόχους, να επιστρέψει και να δώσει απαντήσεις, πιο πολύ στον εαυτό του, που δεν ήταν όσο ώριμος έπρεπε τη στιγμή που έπρεπε. Λογικό. Γύρω στα 20, πόσοι μπορούν να κάνουν όσα με ευκολία τους βγαίνουν 6-7 χρόνια μετά. Δεν έκανε τρέλες, ούτε κακή ζωή. Αντιθέτως, πολύ συνεσταλμένο παιδί, μάλλον υπερβολικά και αυτό του στοίχισε, όπως άφησε να εννοηθεί. «Γιάννη μη δίνεις αμέσως τη μπάλα, κράτησε την, κάνε ντρίμπλα, πάρε πρωτοβουλίες, αφού τα έχεις όλα τα στοιχεία που απαιτούνται. Μη φοβάσαι», του έλεγε ο Βαλβέρδε στη δεύτερη θητεία του στο λιμάνι. Αν γύριζε το χρόνο πίσω θα έκανε όλα όσα τον συμβούλευε ο Βάσκος τεχνικός που πλέον «απόλυτα δίκαια βρίσκεται στη Μπαρσελόνα. Σπουδαίος τεχνικός», όπως μαρτυρά και ο Φετφατζίδης.

«Για 2 ακόμη χρόνια στην Αλ Αχλί»

-Που σε πετυχαίνουμε τώρα; Είσαι Ελλάδα, εξωτερικό, διακοπές;

«Στην Ελλάδα είμαι. Βρίσκομαι σε διακοπές με κάτι φίλους στη Θεσσαλονίκη και μετά θα πάω στον τόπο καταγωγής μου στη Δράμα».

-Είχες καιρό να έρθεις Ελλάδα;

«Όχι πολύ καιρό. Πριν δύο μήνες ήμουν πάλι. Έρχομαι αρκετές φορές. Γενικά 5-6 φορές τον χρόνο έρχομαι Ελλάδα».

-Αυτό πως γίνεται; Παραμένεις στην Αλ Αχλί έτσι δεν είναι;

«Ναι παραμένω. Ανανέωσα για δύο χρόνια ακόμα».

-Και πως καταφέρνεις και έρχεσαι Ελλάδα μεσούσης της περιόδου;

«Έχουμε κάποιες διακοπές. Λόγω Εθνικών ομάδων επειδή διακόπτεται το πρωτάθλημα εκεί στη Σ. Αραβία αρκετές φορές. Μέχρι τον Δεκέμβριο δηλαδή μπορεί να παίξουμε 7 ματς πρωταθλήματος μόνο. Δεν είναι συνεχόμενα τα ματς. Έτσι έχω την ευκαιρία να έρχομαι».

-Πότε ξεκινάει το πρωτάθλημα στη Σ. Αραβία, πότε τελειώνει; Πως είναι το πρόγραμμα;

«Ξεκινάει κανονικά τον Αύγουστο όπως ξεκινούν και τα υπόλοιπα πρωταθλήματα και τελειώνει τον Μάιο όπως τα περισσότερα στην Ευρώπη. Φυσιολογικά κατά μία έννοια»

«Στόχος μου να επιστρέψω στην Ελλάδα και την Ευρώπη»

-Πάμε στα δικά σου τώρα. Γιατί ανανέωσες;

«Ανανέωσα γιατί νιώθω καλά».

-Ποια είναι τα υπέρ για να μείνεις στην Αλ Αχλί;

«Είμαι ευχαριστημένος. Φυσικά το οικονομικό κομμάτι είναι στα υπέρ, παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Έχω παίξει αρκετά ματς αυτά τα δύο χρόνια όσα δεν έπαιξα σε άλλη ομάδα πριν. Με εκτιμούν πολύ. Είχα και κάποιες άλλες προτάσεις από άλλες ομάδες εκεί γύρω. Καλές προτάσεις, αλλά προτίμησα να παραμείνω στην ίδια ομάδα».

-Σου έχει λείψει η χώρα μας; Σου έχει λείψει η Ευρώπη;

«Ναι μου έχουν λείψει πολύ και η χώρα μου και η Ευρώπη. Σκοπός μου είναι να επιστρέψω, αλλά μόνο αν υπάρχει η κατάλληλη πρόταση για μένα. Επέλεξα καλύτερα να παραμείνω στην ομάδα που είμαι. Αν μη τι άλλο είμαι ευχαριστημένος».

«Δεν ήθελα να γυρνάω από δω και από εκεί ως δανεικός»

-Όταν πήρες την απόφαση να πας στη Σ. Αραβία εσύ είχες φύγει από τον Ολυμπιακό, είχες κάνει ένα βήμα στην Ιταλία σε δύο ομάδες στην Τζένοα και στην Κιέβο Βερόνα. Στην Τζένοα είχες δείξει κάποια πολύ καλά πράγματα. "Έδενες" στην ομάδα.

«Και μένα μου άρεσε στη Τζένοα πολύ. Πέρασα καλά και ήμουν πολύ ευχαριστημένος. Τον δεύτερο χρόνο εκεί είχα έναν τραυματισμό για 6 μήνες και αυτός ήταν ο λόγος της αποχώρησης μου θεωρώ. Γι αυτό μετά με έστειλαν δανεικό. Τους πρώτους 6 μήνες δεν έπαιξα καθόλου. Η ομάδα πήγαινε πολύ καλά. Βέβαια επέστρεψα και σκόραρα 2 γκολ στο πρώτο ματς που έπαιξα ως βασικός αλλά πιστεύω ότι αυτός ήταν ο λόγος. Πέρασα πολύ καλά στη Γένοβα».

-Φαντάζομαι θα ήθελες να μείνεις στην Ιταλία.

«Ναι θα ήθελα να μείνω στη Τζένοα. Δεν θα ήθελα να γυρνάω από εδώ και από εκεί ως δανεικός».

-Όταν λοιπόν ήσουν στην Τζένοα και είχε έρθει η στιγμή να συζητήσεις κάποια πράγματα με τον μάνατζερ σου με τις ομάδες που μπορεί να σε ήθελαν, δεν υπήρχε κάποια πρόταση από Ευρώπη να σου κάνει κλικ πριν έρθει η Αλ Αχλί; Και δεν λέω πως είναι κακή ομάδα απλώς είναι άλλης νοοτροπίας.

«Δεν είναι καθόλου κακή ομάδα. Είναι μια από τις καλύτερες ομάδες της Ασίας αλλά το ποδόσφαιρο εκεί δεν είναι όπως της Ευρώπης. Όχι δεν υπήρχε κάποια τέτοια πρόταση. Υπήρχαν προτάσεις αλλά δεν ήταν συμφέρουσες. Η καλύτερη ήταν της Αλ Αχλί εκείνη την στιγμή. Η οποία Αλ Αχλί είχε έρθει να με δει και τον πρώτο μου χρόνο στην Τζένοα. Μόλις τελείωσε ο πρώτος μου χρόνος στη Τζένοα, είχε ενδιαφερθεί και τότε η Αλ Αχλί αλλά τότε υπήρχε και το Μουντιάλ εκείνη την χρονιά και δεν σκεφτόμουν μια ενδεχόμενη μεταγραφή σε ομάδα της Ασίας. Δεν υπήρχε περίπτωση να αποχωρήσω τότε».

-Πήγες στην Αλ Αχλί σε ηλικία 24 ετών. Θεωρείς ότι ήταν νωρίς, ότι ήταν μια χαρά ηλικία, θεωρείς ότι ήρθε λίγο πρόωρα για σένα αυτό;

«Δεν πιστεύω ότι ήρθε πρόωρα. Ήταν η κατάλληλη στιγμή και η κατάλληλη πρόταση. Δεν υπήρχε καλύτερη επιλογή που να με ικανοποιούσε. Οπότε δεν σκέφτομαι ότι ήταν αργά».

-Είχες στο μυαλό σου δεύτερες σκέψεις; Που πάω τώρα; Τι θα συναντήσω;

«Ασφαλώς και το είχα. Επειδή γνώριζα όμως ότι ήταν ήδη εκεί ο Αμίρης Κούρντι είχα μιλήσει μαζί του φυσικά, ένιωθα μια ασφάλεια. Μου είπε ότι δεν θα διέτρεχα κανένα κίνδυνο και έτσι πήρα την απόφαση να πάω».

-Ποιά είναι τα βασικά κριτήρια που βάζεις στον εαυτό σου για να αποδεχθείς ή να απορρίψεις μια πρόταση από μια ομάδα; Τι πρέπει να πληρούν;

«Προφανώς η ποιότητα της ομάδας. Το πρωτάθλημα και ασφαλώς το οικονομικό κομμάτι».

-Το πως σε προσεγγίζουν οι άνθρωποι των ομάδων παίζει ρόλο στις μέρες μας ή όχι;

«Ναι παίζει ρόλο. Όταν σου δείχνουν εμπιστοσύνη αυτομάτως κερδίζουν πόντους».

«Στόχος μου να γυρίσω στον Ολυμπιακό»

«Έχουμε περάσει στους 8 του ασιατικού Τσάμπιονς Λιγκ. Φυσικά θέλω να προσφέρω πολλά και αυτόν τον χρόνο και να αποδώσει πολλά και η ομάδα. Να πάρουμε το πρωτάθλημα. Να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό. Αυτοί είναι οι άμεσοι στόχοι μου».

-Θα ήταν ένας στόχος να γυρίσεις στον Ολυμπιακό και να αποδείξεις κάποια πράγματα σε όσους σε αμφισβήτησαν;

«Ναι, θα ήταν ένας στόχος μου και αυτός. Μιλάμε για το μέλλον όχι για κάτι άμεσο. Πάντα η σκέψη μου είναι να γυρίσω στην Ελλάδα. Κάποια στιγμή θα γυρίσω. Δεν θα μείνω για πάντα στο εξωτερικό. Ο Ολυμπιακός φυσικά είναι η πρώτη ομάδα που έχω στο μυαλό μου όταν γυρίσω στην Ελλάδα. Την ομάδα που αγαπάω. Εκεί όπου μεγάλωσα».

-Είναι ο πρώτος σου στόχος επειδή μεγάλωσες εκεί ή επειδή είναι η πρώτη ομάδα στην Ελλάδα;

«Επειδή έχω αγωνισθεί εκεί. Τους εκτιμώ και τους αγαπώ. Αγαπώ το κόσμο και τους ανθρώπους του Ολυμπιακού που με βοήθησαν και με πίστεψαν».

«Δε βάζω θετικό πρόσημο στην παρουσία μου στον Ολυμπιακό»

-Βάζεις θετικό πρόσημο στη παρουσία σου στον Ολυμπιακό;

«Όχι δεν μπορώ να πω ότι βάζω θετικό πρόσημο».

-Γιατί αφού εκεί έγινες γνωστός και ανδρώθηκες ποδοσφαιρικά;

«Νιώθω ότι δεν απέδωσα τα αναμενόμενα. Ο Ολυμπιακός με ανέδειξε. Με τον Ολυμπιακό έπαιξα μπάλα αλλά δεν απέδωσα τα αναμενόμενα οπότε για αυτό λέω ότι θέλω να γυρίσω, γιατί έχω να δώσω ακόμα πράγματα στον Ολυμπιακό».

-Ανήκεις στους παίκτες που τους αδίκησε ο Ολυμπιακός ή στους παίκτες που αδίκησαν τον εαυτό τους στον Ολυμπιακό; Το έχεις σκεφτεί ποτέ αυτό;

«Όχι, δεν πιστεύω ότι με αδίκησε ο Ολυμπιακός. Ίσως υπήρχαν περίοδοι που θα μπορούσα να αγωνιστώ λίγο παραπάνω. Στο μεγαλύτερο βαθμό όμως εγώ φέρω την ευθύνη για την όποια προσφορά μου».

«Νιώθω ότι με αγαπούν στη Σαουδική Αραβία»

-Έχεις ζήσει στην Αθήνα. Έζησες στη Γένοβα. Η μετάβαση στην άλλη άκρη της γης, στα δικά μας μάτια, είναι κάτι με το οποίο παθαίνει κάποιος σοκ.

«(Γέλια) Και αυτό συνηθίζεται αλλά όχι σε ένα μήνα .Ίσως πάθεις σοκ αλλά θα το συνηθίσεις. Γενικά μπορεί να πάθεις σοκ».

-Τι εννοείς;

«Κοίταξε εδώ, κινούνται όλα γύρω από τη θρησκεία τους. Οι γυναίκες φοράνε μόνο μαύρα. Δεν θα δεις έξω γυναίκα με κανονικά ρούχα. Θα πας να πιεις το καφέ σου και θα δεις ότι διαχωρίζονται σε ζώνες ο κόσμος. Σε οικογένειες και singles. Δηλαδή αλλού μόνο οικογένειες και αλλού μόνο άνδρες. Είναι περίεργο. Πιστεύω όμως ότι κάποιος αργά η γρήγορα θα προσαρμοστεί. Υπάρχουν και αρκετοί Έλληνες που δουλεύουν μόνιμα εκεί».

-Κόσμο στα γήπεδα έχει; Ασχολούνται με το ποδόσφαιρο εκεί;

«Έχει. Ασχολούνται πάρα πολύ με το ποδόσφαιρο».

-Χειρότερα από εμάς;

«Όχι χειρότερα, σχεδόν όπως εμείς. Το αγαπάνε πολύ το άθλημα. Αγαπάνε τις ομάδες τους. Αγαπάνε την Εθνική τους ομάδα. Στα ντέρμπυ γεμίζουν τα γήπεδα. Το δικό μας γήπεδο χωράει 60.000 και στα ντέρμπυ γεμίζει».

-Από θέματα ασφάλειας στα γήπεδα και γενικότερα;

«Όλα κυλούν ομαλά. Κανένα πρόβλημα. Θα πέσει κανένα μπουκάλι αλλά μέχρι εκεί. Τίποτα παραπάνω. Οι φίλαθλοι κάθονται μαζί. Επιτρέπεται η μετακίνηση φιλάθλων. Είναι φίλαθλοι και των δύο ομάδων στο γήπεδο».

-Το ποιο περίεργο που σου έχει συμβεί στην πορεία σου στην Αλ Αχλί; Κάτι ευχάριστο ή κάτι δυσάρεστο;

«Περίεργο δεν ξέρω, πάντως δεν το περίμενα τόσο μαζικά. Μιλάω για τις φωτογραφίες που σε βγάζουν. Μέσα από τις φωτογραφίες ο κόσμος μας εκφράζει την αγάπη του. Δεν το έχω ξαναδεί. Βγαίνεις έξω και έρχονται ένα σωρό άτομα για μία φωτογραφία μαζί σου».

«Νιώθεις πολύ αγαπητός εκεί;»

«Έτσι ακριβώς. Νιώθω ότι με αγαπάνε, ότι με εκτιμούν».

«Με πλησίασαν ομάδες από την Ελλάδα»

-Αν ερχόταν αύριο το πρωί μια ομάδα από την Ελλάδα, όχι απαραίτητα ο Ολυμπιακός, θα το συζητούσες και όχι καθαρά ως επαγγελματίας, αλλά αν λάβεις υπόψη σου όλα αυτά που γίνονται στα γήπεδα και μας πάνε 100 χρόνια πίσω;

«Προς το παρόν όχι. Με έχουν πλησιάσει ομάδες και μάλιστα πρόσφατα αλλά δεν το συζήτησα παραπάνω».

-Ποιες ομάδες;

«(Γέλια) Θα προτιμούσα να μην τις αναφέρω».

-Παρακολουθείς φαντάζομαι τι γίνεται στην Ελλάδα με όλα αυτά που συμβαίνουν. Παρακολουθείς και λες πότε θα αλλάξουν ή παρακολουθείς και λες δεν θα αλλάξουν ποτέ;

«Καλή ερώτηση. Νομίζω το δεύτερο. Δεν πιστεύω ότι είμαι ο μόνος που το νομίζει αυτό. Δυστυχώς».

«Μου λείπει περισσότερο από οτιδήποτε η Εθνική»

«Βέβαια. Δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ. Είδαμε τον τελικό και βγήκαμε και πανηγυρίσαμε όπως όλος ο κόσμος. Ήμουν 13-14 ετών. Μας έκαναν υπερήφανους. Είναι τιμή μου που μπόρεσα να αγωνιστώ μαζί με μερικούς από αυτούς τους ποδοσφαιριστές».

-Όταν έβλεπες τον τελικό, το είχες όνειρο ότι κάποια στιγμή θα φορέσεις και εσύ την φανέλα της Εθνικής και θα φέρεις και εσύ τέτοιες επιτυχίες ή δεν το είχες σκεφτεί;

«Το είχα σαν όνειρο, αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν το πίστευα και πολύ. Δεν είναι μικρό πράγμα να αγωνίζεσαι με την Εθνική ομάδα και πόσο μάλλον να πηγαίνεις μαζί της σε τέτοιες διοργανώσεις, σε EURO και σε Μουντιάλ. Ήταν δύσκολο να το φανταστώ αν σκεφτεί κανείς ότι και ο Ολυμπιακός δεν έβγαζε τόσο συχνά παίκτες από την ακαδημία. Δεν ήξερα τι εξέλιξη και τι ευκαιρίες θα είχα».

-Αν καταλαβαίνω σωστά όλα αυτά που μου λες, θα ήθελες να γυρίσεις στην Ελλάδα, στον Ολυμπιακό αλλά πιο πολύ αυτό που σου λείπει αυτή την στιγμή είναι η Εθνική ομάδα.

«Η Εθνική λείπει ναι. Η Εθνική λείπει περισσότερο από κάθε άλλο τομέα».

-Μίλησε μου λίγο για αυτό.

«Δεν έχω κάτι να πω. Δεν έχει γίνει κάτι, αλλά δεν είχα καμία επαφή με τον κύριο Σκίμπε. Μην το πάρεις ότι τον κατηγορώ για κάτι. Το καταλαβαίνω».

-Πότε κλήθηκες τελευταία φορά στην Εθνική;

«Ήταν νομίζω ένας αγώνας προκριματικών με τη Ρουμανία και ένα φιλικό μετά με την Πολωνία με προπονητή τον κ. Τσάνα. Μετά την ταραχώδη περίοδο Ρανιέρι και Μαρκαριάν».

-Εκείνη η περίοδος της Εθνικής πιστεύεις έκαψε παίκτες; Νομίζεις ότι μπήκαμε στη λογική να καλέσουμε και άλλα παιδιά να βρούμε νέους παίκτες;

«Όχι, δεν το πιστεύω αυτό. Δεν το θεωρώ έτσι. Με την Εθνική παίζαμε σχεδόν 7 ματς το χρόνο. Δεν θα μπορούσε να μας κάψει ουσιαστικά αυτό. Δεν νομίζω ότι φέρει ευθύνη αυτό. Υπάρχουν ποδοσφαιριστές που δεν μπορεί κανείς να αμφιβάλει για την αξία τους. Δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει την αξία του Μήτρογλου ή του Κατσουράνη για παράδειγμα».

«Δεν το βλέπω εφικτό να γυρίσω στην Εθνική, όσο παίζω εκτός Ευρώπης»

-Πως θα μπορούσες να γυρίσεις ξανά στην Εθνική ομάδα;

«Παίζοντας θεωρώ σε μια ομάδα σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Στο επίπεδο που ήμουν και πριν».

-Άρα δεν το βλέπεις εφικτό για τα επόμενα δύο χρόνια να κληθείς στην Εθνική από την στιγμή που θα είσαι στην Αλ Αχλί;

«Δύσκολο, αλλά δεν νομίζω ότι είναι και σωστό. Υπάρχουν παίκτες που αγωνίζονται στο πρωτάθλημα του Κατάρ και της Κίνας και συμμετέχουν κανονικά στις Εθνικές τους ομάδες. Για παράδειγμα παίκτες της Εθνικής Βραζιλίας. Δεν θέλω να ρίξω ευθύνες κάπου όμως. Έτσι το βλέπουν οι προπονητές, έτσι κάνουν».

-Οκ, παίζεις σε ένα πρωτάθλημα που δεν είναι πρώτης γραμμής, αλλά αν παίζεις καλά γιατί να μην κληθείς στην Εθνική; Αυτό λες;

«Ναι. Κοίταξε, ξέρω ότι όταν φύγεις από την Ευρώπη, σα να εξαφανίζεσαι, αλλά ο Παουλίνιο που αγωνίζεται στη Κίνα παίζει στην Εθνικής Βραζλίας. Ο Βάις που παίζει στο Κατάρ αγωνίζεται στην Σλοβακία. Εμείς γιατί το βλέπουμε αλλιώς;

-Θεωρώ ότι έχει να κάνει με την νοοτροπία μας και με το τι βλέπει ο κάθε προπονητής. Φαντάζομαι ο Σκίμπε δεν έχει βάλει ακόμα το όνομα "Φετφατζίδη" στην ατζέντα του να το δει.

«Και εγώ αυτό πιστεύω».

«Ζηλεύω που βλέπω τους διεθνείς και εγώ δεν είμαι εκεί»

-Παρακολουθείς την Εθνική παρ όλα αυτά;

«Βεβαίως. Καλά τα πηγαίνουμε. Υπάρχει τεραστία βελτίωση από εκείνη την άσχημη περίοδο. Το γεγονός και μόνο ότι βρισκόμαστε στη δεύτερη θέση του ομίλου και είμαστε κοντά στην πρόκριση στο ερχόμενο Μουντιάλ μέσω των μπαράζ είναι πολύ σημαντικό».

-Επειδή γίνεται κουβέντα για την Εθνική ομάδα, παίκτες όπως εσύ είναι πολύ δύσκολο να χωρέσουν. Παίζουμε πολύ άμυνα. Πολύ κλειστά.

«Είναι ένα στυλ παιχνιδιού που μας ταιριάζει. Από την στιγμή που με αυτό τον τρόπο παίρνουμε τα αποτελέσματα που θέλουμε δεν υπάρχει λόγος να αλλάξει κάτι ο προπονητής».

-Δεν θα ήταν δύσκολο να χωρέσεις όμως εσύ σε ένα τέτοιο σύστημα;

«Ναι, για μένα θα ήταν δύσκολο αν όμως η ομάδα πηγαίνει καλά... Δεν πειράζει. Είναι λίγο δύσκολο και άχαρο για τον Φορτούνη και τον Μήτρογλου να πάρουν την μπάλα στα πόδια τους».

-Όταν ένας παίκτης έχει κληθεί στην Εθνική, έχει παίξει και θέλει να παίξει περισσότερο και τελικά δεν καλείται, όταν βλέπει αγώνα της Εθνικής το πρώτο πράγμα που σκέφτεται είναι "δεν πειράζει αυτά δεν έχουν καμία σημασία να πάει καλά η Εθνική" ή νιώθει πίκρα, στενοχώρια;

«Αυτό που ενδιαφέρει όλους μας είναι να πάει καλά η Εθνική, αλλά φυσικά υπάρχει και μια ζήλια με την καλή έννοια ότι θα θέλαμε να ήμασταν εκεί. Από τη στιγμή που κάποιος παίκτης έχει ήδη αγωνιστεί, είναι λογικό».

-Σου βγαίνει δηλαδή κάτι τέτοιο;

«Ναι μια ζήλια με την καλή έννοια».

«Τιμή μου που είχα προπονητή τον Βαλβέρδε»

-Στον Ολυμπιακό ήταν τα χρόνια τα καλά και τα άσχημα με την έννοια ότι ήσουν παιδάκι, έγινες άντρας, έγινες επαγγελματίας, πήρες πρωταθλήματα, έπαιξες Τσάμπιονς Λιγκ και έφυγες και από εκεί με έναν τρόπο που φαντάζομαι δεν θα ήθελες. Τι σου μένει από τον Ολυμπιακό από πρόσωπα από καταστάσεις.

«Μου μένουν οι προπονητές που δούλεψα μαζί τους. Τιμή μου που είχα προπονητή τον κ. Βαλβέρδε. Όλοι βλέπουμε που έχει φτάσει. Ποδοσφαιριστές όπως ο Μιραλάς όπως ο Ιμπαγάσα, όπως ο Τοροσίδης όπως ο Αβραάμ Παπαδόπουλος. Ο Ολυμπιακός είναι μια μεγάλη ομάδα. Παίζαμε Ευρώπη».

-Η πιο σημαντική συμβουλή που μπορεί να σου είχε δώσει ο Βαλβέρδε ή κάποιος άλλος προπονητής σου και την ακολούθησες. Κάτι που να σου είπαν και να σε βοήθησε στην καριέρα σου.

«Ο Βαλβέρδε για παράδειγμα μου είχε πει ότι δεν είναι αρκετό για μένα να παίρνω την μπάλα και να την δίνω δίπλα μου. Δεν είναι αρκετό να κάνω 50 σωστές πάσες. Δεν θα ξεχώριζα έτσι. Ήθελε να παίρνω την μπάλα μέσα στην περιοχή. Να κάνω προσπάθειες. Να την χάσω και να το ξανακάνω. Να ξαναπροσπαθήσω. Να περάσω έναν παίκτη να κάνω μια τελική πάσα, ένα σουτ. Τη ακολουθώ αυτή την συμβουλή. Είχε δίκιο».

-Εσύ στην αρχή είχες την προσέγγιση να μην κάνεις το λάθος και γι αυτό έπαιζες πιο σίγουρα;

«Ναι. Αυτό ακριβώς. Ήμουν και μικρός τότε».

-Ο Βαλβέρδε θεωρείς ότι ήταν ο κατάλληλος προπονητής εκείνη την περίοδο για σένα;

«Ήταν ο κατάλληλος ναι. Αυτός που έπρεπε για να μου υποδείξει το σωστό. Είχα ακούσει ήδη καλά λόγια για τον κύριο Βαλβέρδε και επιβεβαιώθηκαν με την παρουσία μου στην πρώτη ομάδα του Ολυμπιακού».

-Είχες προλάβει και τον Ζαρντίμ, ο οποίος έκανε μεγάλη χρονιά εφέτος με τη Μονακό. Στην Ελλάδα γιατί πιστεύεις έφυγε πριν ολοκληρώσει το έργο του;

«Δεν ξέρω ακριβώς. Ίσως ο κ. Ζαρντίμ ήταν πολύ νέος και άπειρος εκείνη την περίοδο στον Ολυμπιακό. Ήταν μια καινούργια χώρα γι αυτόν. Μια νέα εμπειρία. Δεν είχε ήττα πάντως όταν έφυγε. Αν θυμάμαι καλά τον είχαν κατηγορήσει ότι δεν παίζει καλό ποδόσφαιρο. Ότι δίνει έμφαση στην άμυνα περισσότερο από την επίθεση».

Πες μου λίγο διαφορές Ζαρντίμ με Βαλβέρδε; Τί ήταν ο καθένας ξεχωριστά σε προσωπικότητα, σε στυλ και σε ποδοσφαιρική ανάλυση;

«Θεωρώ ότι ήταν πιο κοντά στους ποδοσφαιριστές ο Βαλβέρδε. Σε κέρδιζε με το πως σου μιλούσε, με την προσωπικότητα του και τις γνώσεις του. Δουλεύαμε περισσότερο την τεχνική και την τακτική με τον Ισπανό. Τον ενδιέφερε το καλό ποδόσφαιρο, ενώ ο Ζαρντίμ έδινε έμφαση πιο πολύ στο αμυντικό κομμάτι, δεν έδειχνε να «καίγεται» για το καλό ποδόσφαιρο που λέμε. Βέβαια όλους τους κρίνουν τα αποτελέσματα».

«Με ενόχλησε που με είπε παλαίμαχο ένας δημοσιογράφος»

-Έχουν πει κολακευτικά πράγματα για σένα αρκετοί. Υπήρχε κάποιο σχόλιο που πήγε να σου κόψει τα φτερά;

«Όταν είχα πάρει την μεταγραφή στην Αλ Αχλί είχε γράψει ένας δημοσιογράφος ότι "έγινε παλαίμαχος ο Φετφατζίδης", κάτι τέτοιο, αλλά νομίζω είναι λάθος. Ήμουν 24 ετών τότε. Σε 1-2 χρόνια θα μπορούσα να γυρίσω πίσω. Και αν γινόμουν καλύτερος; Αν στα 26 μου πήγαινα πάλι στην Ιταλία και ήμουν καλύτερος; Αν το κάνω σε λίγα χρόνια; Τι θα πει; Οπότε δεν είναι καλό να βιάζεσαι να κρίνεις τον άλλον».

-Βιαζόμαστε πολύ να κρίνουμε εδώ στην Ελλάδα ε;

«Είναι γεγονός αυτό».

«Πρέπει να βελτιωθώ στο σκοράρισμα»

«Η τεχνική μου κατάρτιση νομίζω είναι το καλύτερο μου στοιχείο και εκεί που πρέπει να βελτιωθώ είναι το σκοράρισμα, ξεκάθαρα. Ως εξτρέμ πρέπει να πετυχαίνω 10-15 γκολ τον χρόνο».

-Γιατί δεν το έχεις στο επίπεδο που θες αυτό;

«Δεν μπορώ να καταλάβω ούτε εγώ. Προβληματίζομαι και εγώ όλα αυτά τα χρόνια. Είναι κάποιοι που το έχουν πιο εύκολα. Γεννήθηκαν με αυτό. Τελειώνουν πιο σωστά μια φάση. Εγώ νομίζω όταν φτάνω κοντά στην περιοχή κάνω περισσότερες επαφές με την μπάλα από ότι χρειάζεται, ενώ θα έπρεπε να κάνω ένα κοντρόλ και σουτ».

-Αυτό είναι φόβος; Μην το κάνεις και το χάσεις;

«Ναι θέλω να σιγουρέψω το γκολ. Λέω ότι αν περάσω και τον τελευταίο αντίπαλο μου θα έχω όλο το τέρμα δικό μου. Θέλω να φτάσω σε μια καλύτερη γωνία για να εκτελέσω».

«Τα λάθη μου στον Ολυμπιακό»

-Με το χέρι στην καρδιά αν γύριζες τον χρόνο πίσω ποιο λάθος δεν θα έκανες για να έμενες στον Ολυμπιακό, αφήνω την Τζένοα γιατί είχες τον τραυματισμό, ή κάτι άλλο που θα έκανες στην καριέρα σου για να την φέρεις πάλι σε ευρωπαϊκά επίπεδα;

«Θα έπαιρνα περισσότερες πρωτοβουλίες όταν ήμουν στον Ολυμπιακό. Υπήρχε μια περίοδος που έκανα συνέχεια αυτό που μου είχε επισημάνει ο Βαλβέρδε ότι έκανα λάθος και τώρα το μετανιώνω. Επίσης απογοητευόμουν που δεν έπαιζα όσο ήθελα και μετά για λίγο δεν έκανα καλές προπονήσεις. Ήμουν πεσμένος. Θα το άλλαζα και αυτό».

-Είναι πολύ ανθρώπινο αυτό που λες. Το παθαίνουμε όλοι.

«Έχεις δίκιο αλλά υπάρχουν και δυνατές προσωπικότητες που δεν θα το έκαναν. Τώρα σκέφτομαι διαφορετικά την κάθε κατάσταση. Πέρασαν κάποια χρόνια. Μεγάλωσα. Ωρίμασα».

-Όταν δεν έπαιζες γύριζες σπίτι και τα έβαζες με τον εαυτό σου; Στενοχωριόσουν;

«Άλλες φορές με τον εαυτό μου άλλες με τους γύρω μου. Αν μπορούσα όμως να το αλλάξω θα το άλλαζα. Μέσα στο γήπεδο σίγουρα όμως θα ήθελα να κάνω περισσότερα πράγματα με την μπάλα».