"Νίκησε εσύ και θα καθαρίσω εγώ"

Ευγένιος Γκέραρντ - ΟΦΗ. Επί 15 χρόνια μαζί. Στις 23 Ιουνίου το 1985 ο 45χρονος τότε Ολλανδός αναλάμβανε την τεχνική ηγεσία της ομάδας του Ηρακλείου, με την οποία έζησε "τα πιο όμορφα χρόνια της ζωής μου". Νίκες στην Ευρώπη, στην Ελλάδα, κατάκτηση Κυπέλλου. Στην ελίτ του εγχώριου ποδοσφαίρου. Με την αποχώρησή του, το 2000, τίποτα δεν έμοιαζε ίδιο για τη μεγαλύτερη ομάδα της Κρήτης. Στις 31 Μαΐου εκείνης της χρονιάς, 10.000 οπαδοί τον αποθέωσαν: "Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ Ολλανδέ, Ολλανδέ...". Κορυφαίοι παίκτες (Καραπιάλης, Γεωργάτος, Νταμπίζας, Τσιάρτας) κατέβηκαν στο Ηράκλειο για να δώσουν φιλικό με τους "μελανόλευκους", ώστε να τιμηθεί ο Γκέραρντ.

Ο Ευγένιος, που έμεινε στην ομάδα μέχρι το Νοέμβριο ως σκάουτ, έφυγε και πήγε στην ΑΕΚ (στη συνέχεια και σε ΑΠΟΕΛ, Ηρακλή και Παναχαϊκή). Οι οπαδοί του ΟΦΗ απογοητεύτηκαν που ο Ολλανδός θα δουλέψει αλλού, ενώ στις 31 Μαρτίου 2000 είχε ανακοινώσει πως αποχωρεί από τον "Όμιλο" για λόγους υγείας. Έχοντας πια αποσυρθεί από τα ποδοσφαιρικά δρώμενα (αραιά και που πηγαίνει στο Γεντί Κουλέ να δει τον ΟΦΗ, στην ειδική θέση που έχει φτιαχτεί για αυτόν), χωρίς να έχει κανένα συμφέρον να προστατεύσει κανέναν, αλλά ούτε και να προστατευτεί ο ίδιος, μιλάει στο Unique του Sport24.gr για όσα βίωσε στο "κομμάτι της ζωής μου". Ξεκαθαρίζει ότι ουδέποτε θέλησε ο ίδιος να εγκαταλείψει την ομάδα. " Με έδιωξαν, δεν με ήθελαν για αυτό έφυγα. Έχει περάσει στον κόσμο ότι έφυγα εγώ. Δεν είναι αλήθεια" αναφέρει με παράπονο.

Απαντά με ειλικρίνεια στο ερώτημα για τις σχέσεις του ΟΦΗ με τον Παναθηναϊκό: " Κάποιοι από τη διοίκηση έπιαναν 1-2 παίκτες και τους έλεγαν να μην παίζουν δυνατά...". Ξεκαθαρίζει, ωστόσο, ότι ο Θόδωρας Βαρδινογιάννης τους έκανε όλους αυτούς... πέρα, γιατί " έλεγε ότι δεν ξέρουν από μπάλα. Αυτός αποφάσιζε για όλα". Ο "διαμεσολαβητής" Τσινός στον ερχομό του στον ΟΦΗ, ο φίλος του Θόδωρας και η μεγαλύτερη στιγμή του στην ομάδα, η κατασκευή του "Βαρδινογιάννειου Αθλητικού Κέντρου". Το... βέτο που άσκησε με τα σκουπίδια στο ΒΑΚ, η στιγμή που πίστεψε ότι θα απολυθεί, η άρνησή του να γίνει προπονητής του Παναθηναϊκού και οι προτάσεις από Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ και Ξάνθη. Κατάθεση ψυχής από τον Ευγένιο Γκέραρντ, ο οποίος έχοντας ζήσει σχεδόν 31 χρόνια στο Ηράκλειο, υποστηρίζει: " Εδώ έζησα, εδώ θα ζήσω και εδώ θα πεθάνω, σαν Κρητικός".

Πήγα για λίγους μήνες. Τελικά έμεινα 15 χρόνια

- Τι θυμάστε από τα παιδικά σας χρόνια;

"Από μικρός μπήκα στο ποδόσφαιρο, στην ομάδα της πόλης μου, το Brunssum. Ο πατέρας μου ήταν πρόεδρος της ομάδας και έτσι ξεκίνησα από πολύ μικρός να παίζω μπάλα. Μετά από μερικά χρόνια ο πατέρας μου με πούλησε σε άλλη ομάδα, στην Φορτούνα Σιτάρντ. Έπαιζα στη θέση του σέντερ φορ. Το ποδόσφαιρο πάντα μου άρεσε. Ήταν η ζωή μου. Και ως παίκτης και ως προπονητής, ίδια λαχτάρα".

- Πώς έγιναν οι συζητήσεις με τον ΟΦΗ; Τι σκεφτήκατε όταν ενημερωθήκατε για το ενδιαφέρον του;

"Όταν σταμάτησα το ποδόσφαιρο, πήγα στη Γερμανία και πήρα το δίπλωμα προπονητή. Δούλεψα ως προπονητής στη Ρόντα. Εκεί για κάποιο διάστημα είχα παίκτη τον Γρηγόρη Τσινό. Όταν αυτός πήγε στον ΟΦΗ, η διοίκησή του έψαχνε για προπονητή. Ο Τσινός πρότεινε εμένα, αφού με ήξερε από τη θητεία μας στην Ολλανδία. Επικοινώνησε μαζί μου ο Κώστας Καζανάκης και μου ζήτησε ένα ραντεβού, να μιλήσουμε για το αν ενδιαφερόμουν να έρθω σαν προπονητής στον ΟΦΗ. Ενδιαφέρθηκα να ακούσω την πρότασή τους και πήγα στην Αθήνα με πρόσκληση του κ. Θόδωρα Βαρδινογιάννη.

Μιλήσαμε στο γραφείο του οι τρεις μας. Ήταν και ο Καζανάκης. Συμπάθησα αμέσως τον κ. Θόδωρα και αυτός εμένα. Για αυτό πάντα η συνεργασία μας ήταν εξαιρετική. Έκανε πάντα ό,τι ζητούσα για την ομάδα. Όταν του ζήτησα να μας φτιάξει αθλητικό κέντρο μου είπε: «Πήγαινε αμέσως να βρεις οικόπεδο και φτιάξτε τα σχέδια. Έτσι έγινε το Βαρδινογιάννειο Αθλητικό Κέντρο".

-Το περιμένατε ότι θα μείνετε τόσα πολλά χρόνια στην Ελλάδα;

"Όταν συμφώνησα με τον κ. Θόδωρα να έρθω στον ΟΦΗ, ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα έμενα τόσα χρόνια στην ομάδα. Στην αρχή είχα στο μυαλό μου ότι θα μείνω για λίγους μήνες και μετά θα φύγω. Τελικά έμεινα για 15χρόνια στον πάγκο του ΟΦΗ. Αυτό δεν το έχει καταφέρει κανένας άλλος προπονητής στην Ελλάδα. Αυτό οφείλεται στις επιτυχίες της ομάδας, στους πολύ καλούς ποδοσφαιριστές που είχα, αλλά και στη βοήθεια που είχα από τη διοίκηση. Φυσικά και στη μεγάλη συμβολή του κόσμου του ΟΦΗ, που γέμιζε το γήπεδο".

-Νοσταλγείτε εκείνα τα χρόνια;

"Τα νοσταλγώ. Και μάλιστα πολύ. Νιώθω ότι ήμουν πολύ τυχερός που τα έζησα όλα αυτά. Στον ΟΦΗ πέρασα τα πιο όμορφα χρόνια της καριέρας μου. Οι αναμνήσεις είναι πολλές και αξέχαστες".

-Τι διαφορετικό είχε εκείνος ο ΟΦΗ που έχει χαθεί σήμερα και τα τελευταία χρόνια;

"Εκείνες τις εποχές ο ΟΦΗ έκανε τρομερές εμφανίσεις. Τα πήγαινε πολύ καλά σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ο κόσμος ανυπομονούσε να έρθει στο γήπεδο κάθε Κυριακή. Τέτοια τρέλα και χαρά είχε για την ομάδα. Δεν έμενε ούτε ένα εισιτήριο απούλητο. Ένας από αυτούς που περίμενε πώς και πώς να έρθει η Κυριακή ήμουν εγώ. Ήμουν πρώτα φίλαθλος του ΟΦΗ και μετά προπονητής του".

-Ποια ήταν η πιο μεγάλη στιγμή σας στην ομάδα του ΟΦΗ;

"Το 1987 πήραμε το Κύπελλο στον τελικό με τον Ηρακλή. Αυτό θα μείνει για πάντα στην ιστορία. Το πανηγύρισαν όχι μόνο φίλαθλοι του ΟΦΗ, αλλά και όλη η Κρήτη. Θα πω όμως ότι η πιο σημαντική ήταν η κατασκευή του αθλητικού μας κέντρου".

- Ποιο είναι το πιο σημαντικό ματς που θυμάστε κατά τη θητεία σας στον ΟΦΗ;

"Εξίσου σημαντική και σπουδαία στιγμή, την οποία δεν θα ξεχάσω ποτέ, ήταν τότε που νικήσαμε 5-4 τον Ολυμπιακό στο Γ. Καραϊσκάκης. Ήταν η μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Χάναμε 4-0 και καταφέραμε να νικήσουμε με 5-4. Αυτό δεν έχει γίνει ποτέ στην Ελλάδα και σίγουρα όχι όταν παίζεις με αντίπαλο μια ομάδα όπως ο Ολυμπιακός".

Είναι δικό μου πρόβλημα. Εγώ θέλω εσύ να νικήσεις τον αδερφό μου

-Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή σας; Πότε νιώσατε μεγάλη πίεση;

"Την πρώτη χρονιά που ήμουν στην ομάδα, στο πρώτο παιχνίδι με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό. Όταν οι φίλαθλοι έβριζαν συνεχώς και φώναζαν, ακόμα και οι εφημερίδες το έγραφαν, ότι θα πουλήσουμε το παιχνίδι. Είχα στεναχωρηθεί τόσο πολύ και πήγα να μιλήσω στον κ. Θόδωρα. Τον ρώτησα γιατί ακουγόταν ότι θα δώσουμε το παιχνίδι. Τότε μου απάντησε: «Θα σου πω το εξής: Είναι δικό μου πρόβλημα. Εγώ θέλω εσύ να κερδίσεις τον αδερφό μου». Για αυτό από τότε και μετά αντιμετώπιζα τον Παναθηναϊκό πιο φανατικά. Και επίσης τον είχαμε βγάλει εκτός Ευρώπης".

- Είχατε κάποια μεγάλη διαφωνία με τη διοίκηση που λίγο έλειψε να σημάνει την αποχώρησή σας από τον ΟΦΗ;

"Ποτέ δεν είχα διαφωνία με τον κ. Θόδωρα. Για αυτό και ποτέ δεν είχα σκεφτεί να φύγω από την ομάδα. Τις αποφάσεις για τον ΟΦΗ τις έπαιρνε μόνο αυτός ο άνθρωπος και όχι η διοίκηση. Ο κ. Θόδωρας είχε τη γνώμη ότι η διοίκηση δεν ήξερε από ποδόσφαιρο. Δεν τους επέτρεπε να κάνουν κουμάντο".

-Έχετε κάποιο μυστικό που όλα αυτά τα χρόνια δεν το είπατε ποτέ;

"Είχαμε διαμαρτυρηθεί και είχαμε κάνει κατάληψη για να φύγουν τα σκουπίδια δίπλα από το αθλητικό κέντρο. Με πήρε τηλέφωνο ο κ. Θόδωρας και μου είπε να σταματήσουμε γιατί ο δήμαρχος του έκανε παράπονα. Του είπα πως δεν θα σταματήσουμε μέχρι να πάρουν από εκεί τα σκουπίδια, γιατί ήταν απαράδεκτο να κάνουμε προπόνηση και τα παιδιά να αναπνέουν αυτή τη βρώμα. Τότε μου έδωσε το λόγο του ότι θα αναλάμβανε ο ίδιος την ευθύνη να αναγκάσει τον δήμαρχο να μεταφέρει τα σκουπίδια σε άλλη περιοχή μέσα σε τέσσερις εβδομάδες. Έτσι ακριβώς έγινε".

Έπιαναν 1-2 παίκτες και τους έλεγαν να μην παίζουν δυνατά

-Τι θυμάστε πιο έντονα από τις ευρωπαϊκές νίκες που έκανε ο ΟΦΗ;

"Τον αγώνα με την Ατλέτικο Μαδρίτης, το μεγαλύτερο παιχνίδι του ΟΦΗ στην Ευρώπη. Το γήπεδο είχε πάρει φωτιά. Ήταν μια εμπειρία απίστευτη. Θυμάμαι φυσικά και το πρώτο μας παιχνίδι στην Ευρώπη, με τη Χάιντουκ Σπλιτ, τότε που αποκλειστήκαμε με 4-1. Στην επιστροφή, στο αεροπλάνο, είδα τον πρόεδρο να μιλάει στο τηλέφωνο και πίστεψα ότι μιλούσε με τον κ. Θόδωρα για να με διώξουν από την ομάδα. Μετά έμαθα ότι μιλούσε με δημοσιογράφους".

- Όλα αυτά τα χρόνια, όπως γνωρίζετε καλά, οι αντίπαλοι του ΟΦΗ κατηγορούσαν την ομάδα ότι μόνο με τον Παναθηναϊκό δεν έπαιζε δυνατά. Η δική σας τοποθέτηση για αυτό ποια είναι;

"Ξέρω μόνο ότι κάποιες φορές που παίζαμε με τον Παναθηναϊκό, κάποιοι από τη διοίκηση έπιαναν 1-2 παίκτες και τους έλεγαν να μην παίζουν δυνατά, κάτι που δεν γνώριζε ο κ. Θόδωρας".

-Οι οπαδοί του ΟΦΗ είχαν πικραθεί όταν αποχωρήσατε και στη συνέχεια πήγατε σε άλλες ομάδες. Μετανιώσατε που φύγατε;

"Θέλω να πω ότι δεν έφυγα από τον ΟΦΗ. Με έδιωξαν. Ήθελα να σταματήσω από τη θέση του προπονητή, γιατί σε μια συνάντηση που είχα με τον κ. Βαρδή Βαρδινογιάννη, ο οποίος έκανε το κουμάντο μετά τον θάνατο του Θόδωρα, μου είχε πει ότι θα έδινε την ομάδα στον γιο του, τον Τζίγκερ. Εγώ δεν ήμουν σύμφωνος με αυτή την απόφαση, διότι πίστευα ότι ο Τζίγκερ δεν αγαπούσε την ομάδα. Τότε πήρα την απόφαση να σταματήσω να δουλεύω ως προπονητής και να αναλάβω άλλη θέση. Δεν ήθελα ποτέ να φύγω από τον ΟΦΗ, γιατί ήταν η ομάδα μου. Η ζωή μου ήταν στο Ηράκλειο.

Για αυτό όταν ο κ. Βαρδής μου έκανε πρόταση να πάω στον Παναθηναϊκό και γίνω ο προπονητής της ομάδας, αρνήθηκα. Δεν ήθελα να φύγω απόν τον ΟΦΗ και από το Ηράκλειο. Ήξερα ότι μπορούσα να κάνω πολλά ακόμα, από άλλη θέση. Ο προπονητής που ήρθε μετά από εμένα και η διοίκηση δεν με ήθελαν πια στην ομάδα και με έδιωξαν μετά από λίγο καιρό. Μετά ακολούθησε η πρόταση της ΑΕΚ. Δεν μπορούσα να μείνω χωρίς να δουλεύω στο ποδόσφαιρο και έτσι στη συνέχεια πήγα και στο ΑΠΟΕΛ και στον Ηρακλή. Μου ήταν πολύ δύσκολο που ήμουν μακριά από τον ΟΦΗ. Δεν μπορούσα να το πιστέψω".

- Ο ΟΦΗ άλλαξε ριζικά μετά τον θάνατο του Θόδωρα Βαρδινογιάννη;

"Για τον κ. Θόδωρα έχω να πω μόνο καλά λόγια. Ήταν φίλος μου και ένας πολύ καλός άνθρωπος. Ξέρω ότι είχε βοηθήσει πολλούς ανθρώπους οικονομικά και πολλούς Κρητικούς, χωρίς ποτέ να μάθει κανείς τίποτα. Είναι ολοφάνερο ότι με τον θάνατό του άλλαξαν τα πάντα στον ΟΦΗ. Αγαπούσε με πάθος την ομάδα".

-Ποιοι ήταν οι αγαπημένοι σας ποδοσφαιριστές; Αναφέρομαι σε αυτούς με τους οποίους συνεργαστήκατε.

" Αυτά τα 15 χρόνια που ήμουν στον ΟΦΗ πέρασαν αρκετοί αξιόλογοι παίκτες. Πρώτα άνθρωποι και μετά ποδοσφαιριστές. Ηγέτες του ΟΦΗ ήταν οι Τσινός, Σαμαράς, Ίσις, Νιόπλιας και Μαχλάς".

-Μετανιώσατε που μείνατε 15 χρόνια στον ΟΦΗ; Πιστεύετε θα μπορούσατε να δουλέψετε σε άλλη ομάδα στην οποία θα μπορούσατε πιο εύκολα να κατακτήσετε τρόπαια;

"Ποτέ δεν το μετάνιωσα. Αγάπησα τον ΟΦΗ και την Κρήτη από την πρώτη μέρα που ήρθα εδώ. Δεν έβλεπα τον ΟΦΗ ως δουλειά. Νομίζω πως ήταν ένα κομμάτι από εμένα".

Δεν έφυγα. Με έδιωξαν

- Πέρα από τον Παναθηναϊκό στον οποίο αναφερθήκατε, από άλλη ομάδα είχατε πρόταση ενώ ήσασταν στον ΟΦΗ;

" Μου είχε κάνει πρόταση και ο Ολυμπιακός, ο ΠΑΟΚ και η Ξάνθη. Δεν ήθελα όμως ποτέ να φύγω από τον ΟΦΗ. Έχει περάσει στον κόσμο ότι έφυγα εγώ. Δεν είναι αλήθεια. Εγώ έμεινα στην ομάδα για να δουλέψω από άλλη θέση. Αυτό δεν τους άρεσε και με έδιωξαν".

- Θα υπάρξει προπονητής να καθίσει τόσα χρόνια στον ΟΦΗ;

"Δεν νομίζω να υπάρξει στο μέλλον άλλος προπονητής να μείνει όσα χρόνια έμεινα εγώ. Είναι πολύ δύσκολο...".

- Τι λείπει από τη σημερινή ομάδα; Θα ζήσει ποτέ τις ίδιες μεγάλες στιγμές του παρελθόντος;

"Από τη σημερινή ομάδα λείπει ένας ηγέτης και ίσως τα χρήματα. Επίσης, αυτό που είχαμε εμείς τότε, τώρα δεν υπάρχει. Και αναφέρομαι στο ότι είχαμε δύο ξένους παίκτες και όλοι οι άλλοι ήταν από την Κρήτη. Δε νομίζω να ξαναζήσει ο ΟΦΗ τις παλιές δόξες. Αυτό που έγινε τότε, δεν θα ξαναγίνει. Είναι πολύ δύσκολο".

- Θα θέλατε να είχατε γεννηθεί Κρητικός;

"Θα το ήθελα πολύ. Οι Κρητικοί είναι καλοί άνθρωποι. Αγαπώ την Κρήτη και τους Κρητικούς. Δεν γεννήθηκα εδώ, αλλά εδώ είναι το σπίτι μου. Εδώ έζησα, εδώ θα ζήσω και εδώ θα πεθάνω, σαν Κρητικός".

Photo Credits: ACTION IMAGES

Follow me on twitter: Dimitris Samolis