Η Μπαρτσελόνα έχει μπει πλέον στην τελική ευθεία των φετινών διοργανώσεων, ευρισκόμενη μέσα και στους τρεις στόχους της, δηλαδή το νταμπλ στην Ισπανία και το Champions League στην Ευρώπη. Στην Primera División οι "μπλαουγκράνα" έχουν "κλειδώσει" τον τίτλο, αφού απομένουν δέκα αγωνιστικές και η διαφορά των οκτώ βαθμών από την Ατλέτικο Μαδρίτης (στην ουσία εννιά, με την Μπάρτσα να έχει υπέρ της και την ισοβαθμία) φαντάζει απίθανο να υπερκαλυφθεί. Στο Κύπελλο η ομάδα έχει εξασφαλίσει ήδη την παρουσία της στον τελικό της 21ης Απριλίου, που θα διεξαχθεί στο "Wanda Metropolitano" της ισπανικής πρωτεύουσας με αντίπαλο τη Σεβίγια. Τέλος, στο ChL τα μεσάνυχτα της Τετάρτης (14/3) θα γνωρίζουμε αν οι culés θα έχουν αποκλείσει την Τσέλσι, παίρνοντας την πρόκριση για τα προημιτελικά της διοργάνωσης.

Τα πράγματα μέχρι στιγμής, σε αυτή την πρώτη σεζόν του Βαλβέρδε στον πάγκο της Μπαρτσελόνα, έχουν εξελιχθεί ιδανικά και είναι προφανές ότι ο Txingurri έχει μεγάλο μερίδιο σε αυτή την πορεία των επτά τελευταίων μηνών. Η δική του αρχική αβεβαιότητα, όταν του έγινε επίσημα η πρόταση από τη διοίκηση του Μπαρτομέου για να διαδεχτεί τον Λουίς Ενρίκε, αλλά και η φυσιολογική στάση αναμονής των φιλάθλων της ομάδας μέχρι να δουν πώς θα εξελισσόταν αυτή η συνεργασία, όλα αυτά σε μια δύσκολη χρονική συγκυρία για τον σύλλογο λόγω διαφόρων καταστάσεων, έχουν μετατραπεί πλέον σε μια σταθερή πορεία, στην οποία κυριαρχεί η αναγνώριση τόσο της κερκίδας όσο και των παικτών στη δουλειά του Ερνέστο και στα αποτελέσματά της. Λίγες ώρες πριν την κρίσιμη αναμέτρηση της Μπαρτσελόνα με την Τσέλσι, ας δούμε τί έχει πετύχει ο Βαλβέρδε και - κυρίως - με ποιους τρόπους έχει καταφέρει να προσεγγίσει κάθε πρόκληση που έχει βρεθεί μπροστά του, ξεπερνώντας τις δεδομένες δυσκολίες σε έναν από τους πιο απαιτητικούς πάγκους της Ευρώπης.

Γράφαμε σε κείμενα της άνοιξης του 2017, τότε που ήταν πλέον κοινό μυστικό ότι η Μπαρτσελόνα όχι μόνο είχε καταθέσει την επίσημη πρότασή της στον Βαλβέρδε, αλλά και πίεζε για μια όσο το δυνατόν πιο γρήγορη απάντηση, ότι ο Txingurri δίσταζε να καταλήξει σε μια απόφαση, είτε θετική είτε αρνητική, αφού θεωρούσε πως η ευθύνη θα ήταν τεράστια, το ίδιο και η πίεση. Είναι χαρακτηριστική η φράση που είχε πει στους στενούς συνεργάτες του, όταν τελικά συμφώνησε να αναλάβει τον πάγκο των Καταλανών: "Τον Οκτώβριο μας βλέπω όλους μαζί στο δρόμο"! Λιγότερο από δέκα μήνες μετά, όχι μόνο δεν είναι στον δρόμο, αλλά οδηγεί τους "μπλαουγκράνα" στη λεωφόρο των επιτυχιών, έχοντας κερδίσει όλα αυτά που έτσι κι αλλιώς τα είχε ζήσει και στις προηγούμενες ομάδες του: αναγνώριση, σεβασμό, εμπιστοσύνη. Η εργατικότητά του, η συνέπεια στις αρχές του, η σοβαρότητα και ο χαρακτήρας του, έχουν εντυπωσιάσει τους πάντες και το σημαντικότερο, έχουν κερδίσει τους παίκτες του, ανάμεσα στους οποίους βρίσκονται μερικά από τα μεγαλύτερα αστέρια του παγκόσμιου ποδοσφαιρικού στερεώματος.

Ξεκινώντας, να πούμε ότι όταν ο Txingurri ανέλαβε τη Μπαρτσελόνα, δεν είχε ακόμα "σκάσει" η βόμβα Νεϊμάρ. Η ομάδα είχε χάσει το πρωτάθλημα από τη Ρεάλ Μαδρίτης και παρά τον άθλο του 6-1 επί της Παρί, στη συνέχεια είχε αποκλειστεί με εμφατικό τρόπο από τη Γιουβέντους στα προημιτελικά του Champions League. Όταν έγινε γνωστό ότι ο Νέι είχε υπογράψει στην PSG, η γκρίνια και η εσωστρέφεια απείλησαν ευθέως την ηρεμία και την ισορροπία της ομάδας. Οι κακοί χειρισμοί στα μεταγραφικά επιδείνωσαν ακόμα περισσότερο την κατάσταση, ενώ οι δυο ήττες από τους "μερένγκες" (με συνολικό σκορ 5-2) στο ισπανικό Σούπερ Καπ, έβαλαν το κερασάκι στην τούρτα. Όλο το καλοκαίρι, ο καταλανικός σύλλογος βρισκόταν συνεχώς στο προσκήνιο, πάντα με αρνητικές ειδήσεις. Το μοναδικό όνομα που δεν ακουγόταν καθόλου, ήταν εκείνο του Βαλβέρδε. Ο "Βάσκος" ήταν αφοσιωμένος στη δουλειά του, στο πώς να προετοιμάσει καλύτερα τους παίκτες του και να είναι έτοιμος για τις αγωνιστικές υποχρεώσεις. Ούτε καν η απώλεια του Σούπερ Καπ σε εκείνα τα δυο άτυπα clásicos του Αυγούστου, μπόρεσαν να τον αποπροσανατολίσουν.

ΟΙ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΤΟΥ ΕΡΝΕΣΤΟ ΒΑΛΒΕΡΔΕ

Ο Βαλβέρδε και οι παίκτες του σε προπόνηση στην "Ciutat Esportiva Joan Gamper".

Και η δική του "πραγματικότητα" άρχισε να φαίνεται με το που ξεκίνησε το πρωτάθλημα και λίγο αργότερα οι όμιλοι του Champions League. Το "τρένο" της Μπαρτσελόνα ξεκίνησε με επτά σερί νίκες στη Λίγκα και 23-2 τέρματα (!), για να "σκοντάψει" για πρώτη φορά στη Μαδρίτη, παραχωρώντας 1-1 στην Ατλέτικο. Οι "μπλαουγκράνα" συνέχισαν αήττητοι στην Πριμέρα και "πέταξαν" οριστικά εκτός διεκδίκησης τη Ρεάλ μέσα στο σπίτι της με το εντυπωσιακό 0-3 του "Μπερναμπέου". Μέχρι τότε είχαν ολοκληρώσει πρώτοι - και αήττητοι - και τις υποχρεώσεις τους στον όμιλο του ChL με 4 νίκες και 2 ισοπαλίες. Ξεκινώντας το 2018, έκαναν και ένα ντεμαράζ στο Κύπελλο, απέκλεισαν διαδοχικά τις Θέλτα, Εσπανιόλ και Βαλένθια και προκρίθηκαν σε έναν ακόμα τελικό του Copa del Rey. Κάνοντας μια σούμα, από τις 20 Αυγούστου, που ξεκίνησε η Λίγκα, η Μπαρτσελόνα έχει δώσει συνολικά 43 επίσημα ματς σε πρωτάθλημα, Κύπελλο και ChL, μετρώντας 32 νίκες, 10 ισοπαλίες και μόλις μια ήττα (από την Εσπανιόλ στα προημιτελικά του Κυπέλλου)! Σε αυτά τα 43 ματς, οι culés έχουν πετύχει 101 τέρματα και έχουν δεχτεί μόλις 17!

Για να φτάσει όμως η ομάδα σε αυτούς τους άκρως εντυπωσιακούς αριθμούς, ο Ερνέστο χρειάστηκε να διαχειριστεί με σχεδόν απόλυτη επιτυχία τους παίκτες του. Καταρχήν, η φυγή του Νεϊμάρ, "λάβωσε" σε τεράστιο βαθμό το κλασικό 4-3-3 της Μπάρτσα. Οι Καταλανοί ήταν συνηθισμένοι σε αυτό το σύστημα για χρόνια ολόκληρα, όμως η αλλαγή παρουσιάστηκε ως επιβεβλημένη, πρώτον, επειδή ο Ντεμπελέ τραυματίστηκε και έμεινε πολύ χρόνο εκτός αγωνιστικής δράσης και δεύτερον, επειδή οι εναλλακτικές λύσεις που είχε ο Βαλβέρδε στο ρόστερ του, δεν ανταποκρίθηκαν με επιτυχία. Ο Ντεουλοφέου χρησιμοποιήθηκε στην επιθετική τριάδα, δίπλα στους Μέσι και Σουάρες, όμως δεν έπεισε τον προπονητή του και τελικά δόθηκε δανεικός στην Γουότφορντ. Ο Ντένις Σουάρεθ, παρά το γεγονός ότι είναι εσωτερικός χαφ, δοκιμάστηκε στην τριάδα, αλλά ούτε εκείνος τα κατάφερε. Τέλος, ο Ραφίνια, που επίσης θα μπορούσε να αγωνιστεί μπροστά, ήταν τραυματίας από την περσινή σεζόν μέχρι το τέλος του 2017 και στη συνέχεια δόθηκε δανεικός στην Ίντερ.

Η "ΑΝΑΙΜΑΚΤΗ" ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ 4-3-3 ΣΕ 4-4-2

Ο Βαλβέρδε νίκησε τον πρώτο φετινό "τελικό" της σεζόν, με αντίπαλο την Ατλέτικο Μαδρίτης στο πρωτάθλημα.

Έτσι λοιπόν, μοιραία, το 4-3-3 μετατράπηκε (αφού κάποιες φορές πέρασε και από το 4-2-3-1) σε 4-4-2, ένα σύστημα που κάποιοι - λανθασμένα - το παρουσιάζουν ως συντηρητική επιλογή του Βαλβέρδε, στην πραγματικότητα όμως είναι απλά η μοναδική - αυτή τη στιγμή - ρεαλιστική προσέγγιση, ειδικότερα από τη στιγμή που ο Ντεμπελέ, μετά την επιστροφή του από τον τραυματισμό, παρουσιάζεται τελείως ανέτοιμος - και ανώριμος - στο παιχνίδι του. Ο Txingurri λοιπόν έφερε τελείως ανώδυνα αυτή την αλλαγή συστήματος σε παίκτες, που - επαναλαμβάνω - ήταν για χρόνια μαθημένοι σε κάτι διαφορετικό. Και το γεγονός ότι δεν υπήρξε καμία αντίδραση από τα αποδυτήρια, δείχνει ξεκάθαρα πόσο υπολογίζουν και σέβονται οι παίκτες τον προπονητή τους. Ακόμα και ο Σουάρες, που αναγκάστηκε να μετακινηθεί από τη θέση του καθαρόαιμου φορ σε έναν πιο διαφορετικό ρόλο (πιο έξω και με περισσότερη κίνηση), δεν είπε "κιχ" όλους αυτούς τους μήνες. Είναι σίγουρο ότι σε όλο αυτό έπαιξαν σημαντικό ρόλο τα συνεχόμενα θετικά αποτελέσματα, όμως μην ξεχνάμε ότι εδώ υπάρχει αμφίδρομη σχέση, αφού οι νίκες δεν έρχονται από μόνες τους δια μαγείας, αλλά μόνο με σωστή αγωνιστική και τακτική προσέγγιση.

Από τη στιγμή λοιπόν που η θέση του Νεϊμάρ δεν βρήκε αντικαταστάτη, η γραμμή του κέντρου, δίπλα στους Μπουσκέτς, Ινιέστα και Ράκιτιτς, απέκτησε έναν ακόμη χαφ, τον Παουλίνιο, ο οποίος μπορεί στην αρχή να "κατηγορήθηκε" ότι δεν ήταν παίκτης με "DNA Barca", όμως τελικά πρόσθεσε δύναμη, τρεξίματα, μαρκαρίσματα, κλεψίματα, αλλά και προωθήσεις, δημιουργία και γκολ. Μπορεί τώρα τελευταία να παρουσιάζεται αρκετά πεσμένος στην απόδοσή του, όμως μην ξεχνάμε ότι ο Βραζιλιάνος παίζει ασταμάτητα (με εξαίρεση δυο εβδομάδες τον Αύγουστο) εδώ και έναν χρόνο, γι' αυτό και βλέπουμε τώρα τελευταία τον Βαλβέρδε να τον ξεκουράζει σε κάθε ευκαιρία. Μια ακόμα "κακοτοπιά" που έχει ξεπεράσει μαεστρικά μέχρι τώρα ο Txingurri, είναι η συνολική διαχείριση του ρόστερ, ειδικά των 12-13 παικτών που σηκώνουν το περισσότερο βάρος, αφού και φέτος - όπως και πέρυσι - ο πάγκος έχει αρκετές ελλείψεις. Είδαμε για πρώτη φορά rotation στον Μέσι, ο οποίος μάλιστα το δέχτηκε αδιαμαρτύρητα. Είδαμε ένα πανέξυπνο rotation στον Ινιέστα, ο οποίος έτσι επέστρεψε σε επίπεδα προηγούμενων χρόνων, κάνοντας μερικά μεγάλα παιχνίδια και ξαναπαίρνοντας τον ρόλο του πρωταγωνιστή μέσα στο γήπεδο.

ΤΑ "ΓΡΑΝΑΖΙΑ" ΠΟΛΛΑΠΛΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΤΟΥ TXINGURRI

Ο Txingurri επανέφερε τον Αντρές Ινιέστα στο αγωνιστικό προσκήνιο.

Όμως κάτι που έχει σχολιαστεί ακόμα πιο θετικά, είναι η ικανότητα του Βαλβέρδε να χρησιμοποιεί τους παίκτες του σε διαφορετικές θέσεις με απόλυτη επιτυχία. Μόνο οι Μπουσκέτς, Ινιέστα, Πικέ, Ουμτιτί, Μίνα, Βερμάλεν και Σεμέδο έχουν παίξει αποκλειστικά στην κανονική τους θέση (συν τον Μέσι που αγωνίζεται όπου κρίνει ο ίδιος). Είναι δώδεκα εκείνοι που έχουν καλύψει τουλάχιστον δυο θέσεις, με πρώτους τους Σέρτζι Ρομπέρτο και Αντρέ Γκόμες που το έχουν κάνει σε τέσσερις διαφορετικές! "Θέλω να εμβαθύνω στο στιλ του επιθετικού πνεύματος. Η θέση των παικτών στο γήπεδο είναι σημαντική, αλλά πρέπει να είμαστε ευέλικτοι στην αλλαγή των συστημάτων. Θέλουμε να είμαστε κυρίαρχοι", είχε πει ο Ερνέστο στην επίσημη παρουσίασή του το καλοκαίρι. Αυτή την ευελιξία την μετέφερε στους παίκτες, μετατρέποντάς τους σε χρήσιμα "γρανάζια" πολλαπλής χρήσης. Έτσι λοιπόν, τον Σέρτζι Ρομπέρτο, που συνήθως αγωνίζεται ως δεξί μπακ, τον έχουμε δει και σαν δεξί εσωτερικό χαφ, δεξί εξτρέμ και κεντρικό μέσο. Άλλο λαμπρό παράδειγμα είναι οι δυο τερματοφύλακες, Τερ Στέγκεν και Σίλεσεν, που έχουν μάθει αμφότεροι να παίζουν σαν λίμπερο, "σκουπίζοντας" τον χώρο μπροστά από την περιοχή τους όποτε χρειαστεί.

Συνεχίζουμε με τον Ράκιτιτς, δεξί εσωτερικό χαφ στη βασική ενδεκάδα, που όμως είναι ο πρώτος αντικαταστάτης του Μπούσι στη θέση του αμυντικού χαφ, αλλά κάποιες φορές τον βρίσκουμε και ως αριστερό εσωτερικό χαφ. Ο Τζόρντι Άλμπα, σχεδόν πάντα αριστερό μπακ, όποτε το σύστημα γίνεται 3-5-2, έχει παίξει και ως αριστερό εσωτερικό χαφ και ως αριστερό εξτρέμ. Ο Παουλίνιο έχει αγωνιστεί και ως δεξί και ως αριστερό εσωτερικό χαφ, αλλά και ως "mediapunta", πίσω από τον σέντερ φορ (όπως στο clásico του "Μπερναμπέου"). Ο τελευταίος αφιχθείς στην Ciudad Condal, ο Φιλίπε Κουτίνιο, πρόλαβε ήδη να αγωνιστεί ως αριστερό και δεξί εσωτερικό χαφ, ενώ η λίστα των "πολυεργαλείων" συνεχίζεται με τους Ντιν, Βιδάλ, Ντένις Σουάρεθ, Ντεμπελέ, Αλκάθερ και Γκόμες. Έτσι λοιπόν, είναι σαφώς πιο εύκολο να προσαρμοστεί, ακόμα και να αλλάξει τελείως ένα σύστημα, είτε πριν τη διεξαγωγή ενός αγώνα, είτε ακόμα και κατά τη διάρκειά του, αν αυτό απαιτεί η εξέλιξή του. Όλο αυτό, σε συνδυασμό με το (συμ)μάζεμα των γραμμών, οδήγησε σε αυτή την καινούργια εικόνα της Μπαρτσελόνα των νέων ρεκόρ.

ΤΑ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ ΡΕΚΟΡ ΤΗΣ ΦΕΤΙΝΗΣ ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ

Ο Βαλβέρδε πηγαίνει τη Μπαρτσελόνα από ρεκόρ σε ρεκόρ.

Ο Βαλβέρδε έφερε πιο κοντά τις γραμμές, κάτι που βοήθησε ιδιαίτερα τους Ινιέστα και Μπουσκέτς, τον πρώτο λόγω ηλικίας και αντοχών, τον δεύτερο επειδή έτσι έχει καλύτερο έλεγχο του παιχνιδιού χωρίς να "χάνεται". Παράλληλα έδωσε μεγάλη προσοχή στις αλληλοκαλύψεις, διατήρησε την πίεση ψηλά και τις πολλές, κοντινές πάσες, οι οποίες όμως λειτουργούν πλέον με περισσότερη "λογική", έχοντας ξεφύγει από την "αφέλεια" και την αναποτελεσματικότητα προηγούμενων χρόνων. Όλη αυτή η οργάνωση έφερε επιδόσεις που φάνταζαν πολύ δύσκολο να καταρριφθούν. Ο Ερνέστο είναι ο μοναδικός προπονητής στην ιστορία των culés, που έχει μείνει αήττητος στα 28 πρώτα ματς του πρωταθλήματος (προηγούμενο ρεκόρ, οι 21 αγωνιστικές του Γουαρδιόλα τη σεζόν 2009/10). Αν η ομάδα παραμείνει αήττητη μέχρι το τέλος της φετινής Λίγκας, θα γίνει η πρώτη που θα το έχει πετύχει μεταπολεμικά στην Primera División (οι άλλες δυο το 1930 με την Αθλέτικ και το 1932 με τη Ρεάλ Μαδρίτης, αμφότερες όμως σε πρωταθλήματα των δέκα ομάδων).

Το μεγαλύτερο αήττητο σερί πάντως, θέλει τέσσερις αγωνιστικές για να σπάσει, αφού το ρεκόρ ανήκει στη Ρεάλ Σοθιεδάδ με 38 αγωνιστικές (μοιρασμένο σε δυο σεζόν, 1978-79 & 1979-80) και ο Ερνέστο τώρα βρίσκεται στις 35 (28 φέτος και 7 από πέρυσι).Αλλά και στην Ευρώπη, οι αριθμοί του Txingurri είναι εντυπωσιακοί. Μέχρι στιγμής είναι αήττητος και στο Champions League, αφού ολοκλήρωσε τον όμιλο με 4 νίκες και 2 ισοπαλίες, ενώ στο πρώτο ματς της φάσης των "16", έφερε 1-1 στο "Stamford Bridge". Βέβαια, τώρα έρχεται το πρώτο πραγματικά κρίσιμο ματς στη διοργάνωση, ο πρώτος "τελικός", αφού η Μπαρτσελόνα αντιμετωπίζει το βράδυ της Τετάρτης (14/3) την Τσέλσι στο "Καμπ Νόου" και θέλει την πρόκριση για τα προημιτελικά. Αν περάσει αλώβητος και από αυτό το ματς ο Ερνέστο, θα έχει ξεπεράσει χωρίς απώλειες μια δύσκολη περίοδο, η οποία ξεκίνησε από τον Ιανουάριο, με πολλά συνεχόμενα παιχνίδια, που έβγαλαν αρκετή κούραση στους παίκτες του. Το πρώτο μέρος της "αντίδρασης" των "μπλαουγκράνα" ήρθε στο ματς-τελικό για την φετινή Λίγκα, με την Ατλέτικο, το εμπόδιο της οποίας ξεπέρασαν εύκολα και πειστικά, αποκαθιστώντας την "τάξη" στη βαθμολογία.

ΟΙ "ΣΥΜΜΑΧΟΙ" ΤΟΥ ΕΡΝΕΣΤΟ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΕΣΙ ΣΤΟ "ΜΑΓΙΚΟ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ"

Η σχέση Ερνέστο Βαλβέρδε και Λιονέλ Μέσι είναι άψογη σε όλα τα επίπεδα (AP Photo/Manu Fernandez)

Ο Βαλβέρδε στην Ευρώπη, έχει ήδη βελτιώσει τις επιδόσεις των ιστορικών Ελένιο Ερέρα (1959/60) και Ρίνους Μίχελς (1974/75), το αήττητο σερί των οποίων στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις είχε σταματήσει στα έξι παιχνίδια (αμφότεροι ηττήθηκαν στο έβδομο παιχνίδι τους). Το απόλυτο ρεκόρ βέβαια είναι ακόμα μακριά και το κατέχει ο Φρανκ Ράικαρντ από τη σεζόν 2005/06, όταν κατέκτησε το Champions League με 9 νίκες και 4 ισοπαλίες σε 13 αγώνες. Αν κάτι χαρακτηρίζει πάντως αυτή την Μπαρτσελόνα του Txingurri, είναι τα συνεχόμενα μικρά βήματα που κάνει στον δρόμο προς τους στόχους της. Χωρίς "θόρυβο", ο "Βάσκος" έχει χτίσει μια από τις πιο "συμπαγείς" ομάδες σε ολόκληρη την ιστορία του συλλόγου, "θυσιάζοντας" κάποιες φορές το θέαμα και τη λάμψη, στο βωμό όχι απαραίτητα των αποτελεσμάτων, αλλά κυρίως μιας προσεγμένης πορείας χωρίς σκαμπανεβάσματα, όπου κυριαρχούν η σταθερότητα και η συνέπεια. Οι "σύμμαχοι" του Βαλβέρδε σε αυτό τον "μαραθώνιο" είναι πολλοί. Καταρχήν ο εκπληκτικός φέτος Μέσι. Ο Αργεντίνος έχει αναπτύξει μια ιδιαίτερα φιλική σχέση με τον προπονητή του και δεν έχει διστάσει να το εκφράσει δημόσια στον Τύπο: "Ο κόουτς ήταν σαφής από την αρχή, μας είπε τί ήθελε και εμείς προσαρμοστήκαμε".

Αλλά και για το πρωτόγνωρο rotation, ο σούπερ σταρ των culés είναι ξεκάθαρος: "Ο προπονητής αποφασίζει, το δέχομαι ήρεμα και φυσιολογικά. Το συζητήσαμε και δεν έχω κανένα πρόβλημα να μην αγωνίζομαι σε κάποια παιχνίδια, όπως κάνουν και όλοι οι υπόλοιποι συμπαίκτες μου". Μετά είναι το περίφημο "μαγικό τετράγωνο" (όπως το ονομάζει ο καταλανικός Τύπος), που αποτελούν οι Μπουσκέτς, Πικέ, Ουμτιτί και Ράκιτιτς, η απόδοση των οποίων είναι πάντα "βαρόμετρο" για τα σχέδια του Βαλβέρδε. Όταν αυτή η τετράδα αποδίδει στα γνωστά της επίπεδα, τότε είναι εξασφαλισμένα τα μετόπισθεν, αλλά και το ξεκίνημα της δημιουργικής ανάπτυξης από την άμυνα και το κέντρο προς τα μπροστά. Και φυσικά είναι και ο Ινιέστα, που επίσης έχει αναδειχθεί (ξανά) σε βασικό πυλώνα της επιθετικής λειτουργίας, μέσα από την πιο προσεκτική διαχείριση που θα μπορούσε να κάνει ο Txingurri. Η αλήθεια είναι ότι ο ερχομός του Κουτίνιο, κυρίως από την επόμενη σεζόν (αφού φέτος δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής στο ChL), ίσως "χαλάσει" αυτή την ισορροπία, αφού προφανώς ο Βραζιλιάνος θα πάρει πολύ περισσότερο χρόνο συμμετοχής, αλλά αυτό είναι ένα θέμα που θα απασχολήσει τον Ερνέστο στο μέλλον. Το σημαντικό είναι ότι κατάφερε να ξαναδώσει στον Αντρεσίτο τον χαμένο του ενθουσιασμό και τα αποτελέσματα φαίνονται στο γήπεδο.

"PUTA MADRE, HOSTIA, JODER"!

Ο "χαμηλών τόνων" Βαλβέρδε δε διστάζει να τα βάλει με όποιον θεωρεί ότι αδικεί την ομάδα του.

Γράψαμε στην αρχή του κειμένου για τον σεβασμό, με τον οποίο αντιμετωπίζουν τον Βαλβέρδε όλοι οι παίκτες του. Δεν είναι τυχαίο ότι από το καλοκαίρι μέχρι και τώρα, δεν έχει ακουστεί το παραμικρό παράπονο από κανέναν τους. Δεν είναι όμως ο σεβασμός το μοναδικό σημαντικό στοιχείο στη σχέση του "Βάσκου" με το ρόστερ των "μπλαουγκράνα". Ένα άλλο, ίσως ακόμα πιο δύσκολο να "κατακτηθεί", αλλά και εξόχως σημαντικό στην εύρυθμη λειτουργία της ομάδας, είναι ότι ο Txingurri είναι αγαπητός από όλους τους ποδοσφαιριστές του, προνόμιο που τα τελευταία χρόνια είχαν μόνο οι Γουαρδιόλα και Βιλανόβα. Ο Ερνέστο γνωρίζει άριστα πώς να φέρεται στους παίκτες του, αλλά και πώς να τους υπερασπίζεται όποτε χρειαστεί. Είναι χαρακτηριστικό το περιστατικό στο πρόσφατο ματς της Μπαρτσελόνα με την Ατλέτικο στο "Καμπ Νόου". Οι κερκίδες είχαν επιδοθεί στην "αγαπημένη" τους συνήθεια, που δεν είναι άλλη από το να αποδοκιμάζουν τον Αντρέ Γκόμες. Ο Πορτογάλος μπορεί να μην έχει ανταποκριθεί στις προσδοκίες των culés, αλλά ο Βαλβέρδε τον στηρίζει και τον χρησιμοποιεί όποτε το θεωρήσει απαραίτητο. Ο πάντα χαμηλών τόνων προπονητής, δεν δίστασε να κοιτάξει προς τους φίλαθλους, μονολογώντας τα εκφραστικότατα "puta madre, hostia, joder"!

Φτάνοντας στο τέλος του σημερινού κειμένου, με τον Ερνέστο Βαλβέρδε να μπαίνει πλέον στην τελική ευθεία της σεζόν, με τρεις στόχους στον ορίζοντα (πρωτάθλημα, Κύπελλο, Champions League), να αναφέρουμε μια ακόμα επίδοση της φετινής Μπαρτσελόνα, που δείχνει πόσο πολύ έχει βελτιωθεί σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, σε ό,τι αφορά την αμυντική λειτουργία. Οι "μπλαουγκράνα" έχουν δώσει φέτος, μέχρι σήμερα, συνολικά 45 επίσημα παιχνίδια και έχουν καταφέρει να κρατήσουν το "μηδέν" στην εστία τους στα 28 από αυτά! Το ρεκόρ μοιράζονται με 32 "clean sheets", οι Γουαρδιόλα και Λουίς Ενρίκε, ο μεν πρώτος στη σεζόν 2011/12 σε 64 ματς, ο δε δεύτερος στη σεζόν 2015/16 σε 60 ματς. Ο Βαλβέρδε θα δώσει ακόμα μίνιμουμ 12 παιχνίδια (10 στη Λίγκα, τον τελικό του Κυπέλλου και τη ρεβάνς με την Τσέλσι), άρα δεν είναι καθόλου απίθανο να καταρρίψει και αυτό το ρεκόρ στην πρώτη του χρονιά στον πάγκο των culés! Οι Τερ Στέγκεν και Σίλεσεν, μαζί με την πολύ καλή συνολικά αμυντική λειτουργία της ομάδας, αποτελούν εγγύηση για αυτό. Όπως εγγύηση για τη γενικότερη εικόνα που δείχνει φέτος η Μπαρτσελόνα, είναι η παρουσία του Ερνέστο Βαλβέρδε στον πάγκο των "μπλαουγκράνα". Αν και το "ταμείο" θα γίνει στο τέλος της σεζόν, ο Txingurri έχει "κατακτήσει" ήδη τις καρδιές όλων: Διοίκηση, παίκτες και φίλαθλοι ξέρουν πλέον ότι η επιλογή του "Βάσκου" το περασμένο καλοκαίρι, ήταν η ιδανική για τις φιλοδοξίες τους. Γι' αυτό και οι τελευταίοι φρόντισαν να του στείλουν το μήνυμα της καθολικής αναγνώρισης, τραγουδώντας μέσα στο "Καμπ Νόου" το τόσο γνωστό μας "Εεερνέστο Βαλβέρδε"...

Πηγές: as.com, lavanguardia.com, marca.com, mundodeportivo.com, sport.es