Οι 60 μεταγραφές του Σαββίδη στον ΠΑΟΚ: Ρεκόρ εσόδων για τον Δικέφαλο του Βορρά

Ήταν 10 Αυγούστου 2012 όταν ο Ιβάν Σαββίδης γινόταν μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ. Τεσσερισήμισι χρόνια μετά, η πώληση του Γκάρι Ροντρίγκες και η αγορά του Αλεξάνταρ Πρίγιοβιτς είναι καλές ευκαιρίες να ρίξουμε μια ματιά στα μεταγραφικά πεπραγμένα του ιδιοκτήτη του Δικεφάλου.

Οι παίκτες που έχουν έρθει, η παρουσία τους στη Θεσσαλονίκη, η διάρκεια της παραμονής τους, οι πωλήσεις, τα έξοδα, τα έσοδα, ο τζίρος του πάρε-δώσε, όλα στο πιάτο σας με τη βοήθεια αναλυτικών infographics.

Ρεκόρ εσόδων με 13.7 εκατομμύρια σε μια σεζόν

Η χρονιά είναι μ’έναν τρόπο ιστορική για τον ΠΑΟΚ. Ο Δικέφαλος για πρώτη φορά στην ιστορία του ξεπερνά τα 10 εκατομμύρια ευρώ ως έσοδα από πωλήσεις σε μία σεζόν. Στα καλοκαιρινά 3.5 εκατομμύρια ευρώ του Μακ ήρθαν να προστεθούν άλλα τόσα απ’τον Ροντρίγκες, ενώ το μεγάλο κόλπο έγινε με το 20% μεταπώλησης που διατηρούσε ο ΠΑΟΚ για τον Λούκας: η πώλησή του στην Άρσεναλ έδωσε στον ΠΑΟΚ έναν καλοκαιρινό μποναμά έξι εκατομμυρίων ευρώ και εκτίναξε τα φετινά έσοδα στα 13.7 εκατομμύρια.

Τεράστιο νούμερο, αν σκεφτεί κανείς πως τα περισσότερα χρήματα που έχει εισπράξει ποτέ ο ΠΑΟΚ από πωλήσεις σε μια σεζόν ήταν τα 5.1 εκατομμύρια που έφεραν το καλοκαίρι του 2008 οι πωλήσεις Χριστοδουλόπουλου, Μελλίση και Φερνάντες. Έτσι, για πρώτη φορά απ’την πρώτη σεζόν, ο ΠΑΟΚ του Σαββίδη βγαίνει κερδισμένος απ’το μεταγραφικό πάρε-δώσε μιας σεζόν και αυτή τη στιγμή είναι συν κατά δέκα εκατομμύρια ευρώ.

Μπορεί, λοιπόν, τρεις απ’τις πέντε σεζόν Σαββίδη να έχουν αρνητικό και όχι θετικό πρόσημο, αλλά το συνολικό ταμείο της πενταετίας λέει πως αυτή τη στιγμή ο ΠΑΟΚ είναι κερδισμένος απ’το μεταγραφικό πάρε-δώσε κατά σχεδόν 4.5 εκατομμύρια ευρώ. Η χρονιά των μεγαλύτερων επενδύσεων ήταν μακράν η περσινή, όταν και απ’τα ταμεία του ΠΑΟΚ βγήκαν για μεταγραφές λίγο περισσότερα από επτά εκατομμύρια.

Ελεύθεροι ένας στους δύο

Απ’την ημέρα που ο Σαββίδης ανέλαβε τον ΠΑΟΚ, ο Δικέφαλος έχει ανακοινώσει την απόκτηση 60 ποδοσφαιριστών. Ο ΠΑΟΚ αποκτά κατά μέσο όρο 12 παίκτες τον χρόνο: μεγάλο νούμερο, αλλά μακριά απ’την απίστευτη επίδοση του Ολυμπιακού που επί Μαρινάκη έχει κάθε χρόνο 18 καινούργια πρόσωπα.

Το ρεκόρ είναι οι 17 παίκτες που ήρθαν το 2013-14, στην πρώτη σεζόν φουλ ενεργής συμμετοχής Σαββίδη, ενώ οι λιγότεροι παίκτες (8) ήρθαν την επόμενη χρονιά.

Όπως είδατε και στο γράφημα, μόνο ένας στους πέντε παίκτες προέρχεται απ’την εγχώρια αγορά, με το 80% των μεταγραφών Σαββίδη να έρχονται απ’το εξωτερικό. Όσον αφορά το τρόπο της μεταγραφής, η μερίδα του λέοντος αφορά τους ελεύθερους (29 παίκτες), ακολουθούν οι αγορές (21) και μετά έρχονται οι δανεικοί (10).

ΤΟ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ ΤΟΥ ΜΙΓΚΕΛ ΒΙΤΟΡ

Είναι χαρακτηριστικό πως απ’τους 48 παίκτες που έχουν έρθει απ’το εξωτερικό, μόνο ένας κατάφερε να μείνει ενεργός στον ΠΑΟΚ για τρία χρόνια. Αυτός ήταν ο Μιγκέλ Βίτορ που συμπλήρωσε τρεις φουλ σεζόν στην Τούμπα, ενώ στη λίστα μπορούν μελλοντικά να προστεθούν οι Λέοβατς και Τσίμιροτ. Επιπλέον, αξίζει να σημειωθεί πως στις δύο πρώτες χρονιές Σαββίδη ο ΠΑΟΚ πήρε εννέα δανεικούς και τα επόμενα τρία χρόνια μόνο έναν, τον Τιάμ, σε μία σαφή αλλαγή μεταγραφικής πολιτικής.

ΤΡΙΑΝΤΑ ΕΞΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΝΕ ΜΟΝΟ Ο "ΜΥΣΤΑ"

Όπως θα δείτε στους αναλυτικούς πίνακες που ακολουθούν, απ’τους παίκτες που αποκτήθηκαν τα τρία πρώτα χρόνια του Σαββίδη, μόνο τέσσερις βρίσκονται ακόμα στον ΠΑΟΚ: ο Σκόνδρας, ο Τζιόλης, ο Μυστακίδης και ο Περέιρα. Ο Σκόνδρας φέτος δεν έχει παίξει σε κανένα ματς και αποχωρεί, ο Τζιόλης ήταν σε καραντίνα και έχει αγωνιστεί μία φορά, ενώ ο Περέιρα λογίζεται ως αναπληρωματικός και ετοιμάζει βαλίτσες. Μένει ο Μυστακίδης που παλεύει να μονιμοποιηθεί και μοιάζει ο μόνος με μέλλον στον ΠΑΟΚ.

2012-13: Αυτοί που βρήκε και οι πρώτες κινήσεις

Να είμαστε ξεκάθαροι. Οι παίκτες που αποκτήθηκαν απ’τον ΠΑΟΚ το καλοκαίρι του 2012 δεν ήταν μεταγραφές Σαββίδη. Βιβιάν, Κουμαλό, Χακόμπο και Λόρενς δεν φέρουν την υπογραφή του, απλώς μπαίνουν στον πίνακα και στα νούμερα για να είμαστε απολύτως σωστοί για τη χρονική περίοδο που εξετάζουμε και για να φαίνεται μ'έναν τρόπο και σε ποιον ΠΑΟΚ ήρθε ο Σαββίδης.

Τον Ιανουάριο ο Ιτάνζ γίνεται η πρώτη αγορά της νέας εποχής και μαζί του έρχονται Κατσουράνης-Βούκιτς, ενώ εγκαινιάζεται και η συνήθεια των δανεικών με Καμαρά, Ολίσε και Σίλντενφελντ. Εννοείται πως περισσότερα ματς απ’ολους έπαιξε ο Κατσουράνης στον ενάμιση χρόνο της παρουσίας του.

2013-14: Ο Στοχ, ο Λούκας και οι Έλληνες

Πρώτη φουλ σεζόν Σαββίδη και ο ιδιοκτήτης του ΠΑΟΚ γίνεται πιο ενεργός από ποτέ και αποκτά 17 παίκτες. Πιο ακριβός όλων ο Μίροσλαβ Στοχ, που κοστίζει ένα εκατομμύριο ευρώ για δανεισμό(!) ενός χρόνου. Ο Λούκας έρχεται για 700 χιλιάδες ευρώ, παίζει μόνο έναν χρόνο, αλλά φέρνει 1.5 εκατομμύρια ευρώ απ’την Ντεπορτίβο και άλλα έξι απ’το ποσοστό μεταπώλησης στην Άρσεναλ, ενώ η δεύτερη αγορά του ΠΑΟΚ είναι ο Σκόνδρας. Ο Βίτορ αποκτάται ως ελεύθερος και γίνεται ο βασικός στόπερ του Δικεφάλου για τρία χρόνια, ενώ με τον ίδιο τρόπο έρχονται Τζιόλης-Τζαβέλλας που παίζουν πολύ, αλλά στην πορεία βρίσκονται σε δυσμένεια.

Τον Ιανουάριο συνεχίζονται τα στοιχήματα-πειράματα με ελεύθερους-δανεικούς (πλην Μάρτενς), χωρίς κανείς να καταφέρει να προσφέρει ουσιαστικά στον ΠΑΟΚ.

2014-15: Το "στοπ" στους δανεικούς και ο Μακ

Τέρμα πια οι δανεικοί, αφού ο ΠΑΟΚ αλλάζει ρότα και για δύο σερί χρόνια πηγαίνει μόνο σε αγορές και ελεύθερους. Γκολάσα και Μακ κοστίζουν μισό εκατομμύριο ο καθένας: ο πρώτος δεν προσφέρει πολλά και φεύγει ως ελεύθερος, ο δεύτερος “λάμπει” και φεύγει για 3.5 εκατομμύρια ευρώ. Απ’τους ελεύθερους, ο Μυστακίδης αποδεικνύεται σωστή επένδυση και οι βετεράνοι Παπαδόπουλος-Ρατς λύσεις για έναν χρόνο.

Ο Ιανουάριος εξακολουθεί να πληγώνει, αφού ο Κόστα δεν δίνει ποτέ όσα περίμενε ο ΠΑΟΚ απ’αυτόν, ενώ ο Νομπόα δεν δέχεται να μείνει πάνω από έξι μήνες, αλλά τουλάχιστον φέρνει κέρδος 1.5 εκατομμυρίου.

2015-16: Η χρονιά της επένδυσης και του Μπέρμπα

Ο Άρνεσεν παίρνει το τιμόνι των μεταγραφών κι ο Σαββίδης βάζει το χέρι στην τσέπη περισσότερο από ποτέ. Δεν δίνει πολλά για έναν παίκτη (πιο ακριβοί οι Λέοβατς-Τσίμιροτ με 1.3 έκαστος), αλλά συνολικά ξοδεύει λίγο πάνω από επτά εκατομμύρια ευρώ, ενώ φέρνει στην Τούμπα τον Μπερμπάτοφ χωρίς ποτέ να τον δει να προσφέρει όσα ονειρευόταν. Ο Ροντρίγκες κοστίζει λίγο, δίνει πολλά στο χορτάρι και φεύγει για 3.5 εκατομμύρια ευρώ, ο Ζάιρο δεν πείθει ποτέ και φεύγει ως δανεικός. Χαρίσης-Κοροβέσης δεν βρίσκουν χώρο-τρόπο να γίνουν σημεία αναφοράς, ο Όλσεν γίνεται "ανέκδοτο" και φεύγει μετά από έξι μήνες, ο Άντονις δεν ακούμπησε.

Τον Ιανουάριο έρχεται ο Βελλίδης που χάνει την ευκαιρία να κερδίσει τη θέση κάτω απ’τα γκολποστ, ενώ ο Χατζηισαϊας στην ουσία “εξαφανίζεται”.