Οι δαίμονες του Μαραντόνα
Αλαζόνας, αυταρχικός, πονηρός, ήταν λίγα από τα ελαττώματα του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα και κανένα από αυτά δεν τον λύγισε. Το χειρότερο ήταν πως ο θεός του ποδοσφαίρου ήταν αμαρτωλός απέναντι στη μπάλα. Κοκαΐνη, σεξουαλικά όργια, αλκοόλ και σχέσεις με την μαφία κατέστρεψαν την καριέρα και την ζωή του "Χρυσού Παιδιού".
D10S...Dios... Θεός. Τίτλος που έχει αποδοθεί στον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα για τα επιτεύγματά του μέσα στους αγωνιστικούς χώρους, εκεί όπου θεωρείται από πολλούς ως ο καλύτερους όλων των εποχών στο λαοφιλέστερο άθλημα στον κόσμο. Το "Χρυσό Παιδί", όμως, έξω από το γήπεδο μόνο άγιος δεν ήταν. Για την ακρίβεια ήταν σχεδόν τα πάντα εκτός από αυτό. Ακόμα και οι πιστοί της Iglesia De Maradoniana αναγνωρίζουν τα εξωγηπεδικά αμαρτήματα του Ντιεγκίτο, αυτά που αν τα δεις συγκεντρωμένα σε ένα κείμενο θα συνειδητοποιήσεις πως ο Μαραντόνα χωρίς τα ποδοσφαιρικά παπούτσια και το κοντό σορτσάκι είναι μόνο ένας άνθρωπος και σε καμία περίπτωση θεός. Κοκαΐνη, χάπια, τσιγάρα, αλκοόλ, ξυλοδαρμοί, ξενύχτια, γυναίκες, συλλήψεις, εξώγαμα, απελάσεις, σχέσεις με την μαφία, προκλητικές πολιτικές δηλώσεις και επισκέψεις σε κέντρα απεξάρτησης και νοσοκομεία με τον θάνατο να παραμονεύει σε κάθε γωνία. Ο Μαραντόνα μπορεί να ονομάστηκε ο θεός του ποδοσφαίρου αλλά έχασε την ανθρώπινη ζωή, την οικογένειά του, τα παιδιά του και τους φίλους του. Οι λευκές νύχτες κατέστρεψαν μέρος του μύθου του, ο οποίος αν δεν ήταν τόσο μεγάλος, θα είχε σβηστεί από τα βιβλία της ιστορίας. Το ταλέντο που είχε, του πρόσφερε όλο τον κόσμο στα πόδια του, αλλά αυτός τον κλώτσησε, ίσως γιατί αυτό ήξερε να κάνει καλύτερα από οτιδήποτε άλλο. Τα λάθη και τις αμαρτίες του τις πλήρωσε ακριβά και συνεχίζει να τις πληρώνει, ενώ το ποδόσφαιρο έχασε πολλά περισσότερα από ένα τεράστιο ποδοσφαιριστή.
Ξέρεις τι παίκτης θα ήμουν χωρίς την κοκαΐνη; Θα ήμουν και γαμώ τους ποδοσφαιριστές. Θα ήμουν ένα φαινόμενο. Αισθάνομαι να έχω ζήσει 80 χρόνια, γιατί αυτά που έκανα δεν ήταν φυσιολογικά
Ο "Πελούσα" γεννήθηκε στο Λανούς και μεγάλωσε στο Βίγια Φιορίτο, προάστιο του Μπουένος Άιρες, σε μία από τις φτωχότερες γειτονιές της Αργεντινής, στις 30 Οκτωβρίου του 1960 χωρίς λάβει ιδιαίτερη μόρφωση. Το πέμπτο από τα οκτώ παιδιά του Ντιέγκο του γηραιότερου και της Ντόνα Τότα, αλλά το πρώτο αγόρι, μεγάλωσε σε μία οικογένεια όπου οι δύο γονείς ήταν νόθα παιδιά, καθώς κανένας τους δεν αναγνωρίστηκε από τους πατεράδες τους. Το ίδιο θα προσπαθούσε να κάνει και ο μικρός Ντιέγκο αργότερα, αλλά εν τέλει τα δικαστήρια τον ανάγκασαν να αναγνωρίσει τρία παιδιά που αν ήταν στο χέρι του δεν θα το έκανε ποτέ. Θα περίμενε κανείς πως εξαιτίας της ιστορίας που είχε η οικογένειά του θα ήταν περισσότερο ευαίσθητος σε τέτοια θέματα, αλλά ο Μαραντόνα λειτουργούσε πάντα έξω από τα συνηθισμένα.
Επαναστάτης χωρίς αιτία, αρκετές φορές, χάθηκε μέσα στην ελλειπή μόρφωση, την ανάγκη να φύγει από τις παράγκες και την εμπιστοσύνη που έδειξε σε όσους αντιλήφθηκαν το ταλέντο του. Όλα ξεκίνησαν πολύ νωρίς και εξελίχθηκαν τρομακτικά γρήγορα. Σε ηλικία μόλις 8 ετών εντοπίστηκε από τους κυνηγούς ταλέντων και έγινε το σύμβολο των Cebolitas, της μικρής ομάδας της Αρχεντίνος Τζούνιορ. Δώδεκα χρονών παιδί, χωρίς σχεδόν καμία υποστήριξη από, δασκάλους, αδέρφια, ειδικούς και προπονητές είχε γίνει ήδη σύμβολο. Στα ημίχρονα των αγώνων της πρώτης κατηγορίας έμπαινε στο γήπεδο για να διασκεδάσει τους θεατές με τα κόλπα του, τους ίδιους που λίγο αργότερα θα έπιναν νερό στο όνομά του και θα τον αποκαλούσαν θεό της Αργεντινής. Η καριέρα του πήρα γρήγορα ανοδική πορεία μετά την παρθενική του εμφάνιση στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο λίγο πριν κλείσει τα 16 του χρόνια. Η αφετηρία έγινε μέσα σε χειροκροτήματα, με χαμόγελα και ελπίδα για μία μεγάλη καριέρα (η οποία έγινε) αλλά το τέλος θα γραφόταν με διαφορετικό τρόπο και το βασικότερο έξω από τις γραμμές του γηπέδου.
Η μεταγραφή του στην αγαπημένη του Μπόκα Τζούνιορς ήταν το σκαλοπάτι για την Ευρώπη. Εκεί όπου θα ερχόταν η ποδοσφαιρική καταξίωση και η προσωπική απαξίωση. Στα γήπεδα της Γηραιάς Ηπείρου μεγαλούργησε, με τα χρώματα της Αργεντινής κατάφερε να ανυψώσει τον εαυτό του πάνω από τους κοινούς θνητούς, αλλά η Ευρώπη ήταν και αυτή που έφερε τον καταποντισμό. Οι πειρασμοί και οι άνθρωποι που ήταν γύρω του λύγισαν τον άνθρωπο που ήταν ανίκητος στο χορτάρι. Ο Μαραντόνα επηρεάστηκε εύκολα, έδειξε ευάλωτος και αδυναμία να αντέξει τη δόξα και τη λατρεία, σε αντίθεση με τις γυναίκες, τα ξενύχτια και τα ναρκωτικά, τα οποία άντεξε και ήθελε σε υπερθετικό βαθμό. Πρόκειται για σύμπτωση, αλλά ένα από τα ποδοσφαιρικά του ινδάλματα ήταν ο Τζορτζ Μπεστ (το άλλο ήταν ο Ριβελίνο), ο οποίος επίσης καταστράφηκε ποδοσφαιρικά από τις γυναίκες και το αλκοόλ.
Είναι πολύ εύκολο να εντοπιστούν οι αιτίες της καταστροφής του στην παιδική ηλικία, στην έλλειψη μόρφωσης ή στους λάθους ανθρώπους που περιέβαλαν ένα μικρό παιδί, που είχε τον κόσμο στα πόδια του και δεν κατάφεραν να του δώσουν τα απαραίτητα εφόδια για να αντέξει τη λάμψη. Όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι επίσης εύκολες δικαιολογίες και ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα δεν έγινε φίλος ποτέ με αυτές. Άλλωστε, παραδέχθηκε τα λάθη του και ζει με τις επιπτώσεις των πράξεών του.
Βαρκελώνη: Ο "χασάπης", η τιμωρία και η πρώτη κοκαΐνη
Ο Μαραντόνα αφού έχει πάρει τους πρώτους του συλλογικούς και εθνικούς τίτλους στην Αργεντινή αποφασίζει να κάνει το μεγάλο βήμα για την Ευρώπη με την Μπαρτσελόνα να πληρώνει 7.000.000 ευρώ (ποσό ρεκόρ για την εποχή) για να τον αποκτήσει. Μέχρι εκείνη τη στιγμή ο "Πελούσα" δεν έχει κανένα εξωγηπεδικό πρόβλημα. Η ζωή κοντά στην οικογένειά του και η ασφάλεια που του προσέφερε η Αργεντινή τον κρατούσαν μακριά από τις κακοτοπιές. Δε συνέβη το ίδιο όμως και στην Βαρκελώνη. Όπως κάθε λατίνος, ο Μαραντόνα, μετακομίζοντας στην Ευρώπη συνοδεύτηκε από πολλούς ανθρώπους. "Δικούς του" ανθρώπους οι οποίοι όμως δεν αποδείχθηκαν κατάλληλοι για να προστατέψουν και να γαλουχήσουν ένα αστέρι 23 ετών που είχε λεφτά, δόξα και ζούσε εντελώς διαφορετικά από ότι έκανε στην πατρίδα του. Παράλληλα ο Μαραντόνα δεν έδειχνε ικανοποιημένος από την Μπαρτσελόνα. Οι σχέσεις του με την διοίκηση δεν ήταν καλές, ενώ ο "χασάπης του Μπιλμπάο" και η εκδίκηση του "Χρυσού Παιδιού" στον τελικό του Copa del Rey η οποία συνοδεύτηκε με τρίμηνο αποκλεισμό, βοήθησαν στον αποπροσανατολισμό και τις καταχρήσεις.
Η χρήση κοκαΐνης ξεκινάει τη δεύτερη του σεζόν στην Μπαρτσελόνα και θα συνεχιστεί μέχρι το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας. Η αποχή του από τα γήπεδα μετά το δολοφονικό μαρκάρισμα από τον Άντονι Γκοϊγκοετσέα και το σπάσιμο του αστραγάλου του, ήταν το έναυσμα για να γνωρίσει ο Μαραντόνα την κοκαΐνη. Το λάθος που έκανε ήταν μοιραίο και καθόλου πρωτότυπο. Είναι το ίδιο που κάνουν όσοι πέφτουν στα δίχτυα της λευκής σκόνης. " Θες να πεις "Όχι" αλλά ακούς τον εαυτό σου να λέει "Ναι", γιατί πιστεύεις πως μπορείς να το ελέγξεις, πως θα είναι όλα καλά όταν αποφασίσεις να σταματήσεις. Εκείνη τη στιγμή είναι που όλα ξεκινούν να γίνονται περίπλοκα", είχε δηλώσει ο ίδιος για την πρώτη του επαφή με τα ναρκωτικά. Οι καταχρήσεις, σε συνδυασμό με την τιμωρία του για την εκδίκηση στην Μπιλμπάο στον τελικό του Κυπέλλου με τον ίδιο εκτός εαυτού να χτυπάει όποιον έβρισκε μπροστά του, αναγκάζουν την Μπαρτσελόνα να τον πουλήσει στην Νάπολι. Εκεί όπου θα γνωρίσει την απόλυτη καταξίωση, θα δοξαστεί από τον Ιταλικό Νοτο ακόμα και όταν θα μπει το δίλημμα στους Ιταλούς "Μαραντόνα ή Ιταλία", ο "Πελούσα" θα βγει νικητής. Η μοναδική ήττα ήρθε από την Καμόρα, τις γυναίκες, τα ναρκωτικά και γενικά ότι υπήρχε εκτός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου.
Νάπολι: Καμόρα, κοκαΐνη, εξώγαμο, σεξουαλικά όργια, δικαστήρια
Το μεγάλο ποδοσφαιρικό κεφάλαιο του Μαραντόνα γράφεται στον Ιταλικό Νότο. Στο ίδιο μέρος θα γραφτεί και η καταστροφή του. Στη Νάπολι ο Ντιέγκο θα αρχίσει να αποκτά την θεϊκή του υπόσταση καθώς οι 75.000 Ναπολιτάνοι που τον υποδέχθηκαν ήταν μία σταγόνα στον ωκεανό λατρείας που θα ακολουθούσε. Ο "Πελούσα" θα αλλάξει εξ ολοκλήρου στην Ιταλία και δεν θα μπορέσει να διαχειριστεί την κατάσταση που είχε δημιουργηθεί γύρω του. Ίσως αν κάποιος μπορούσε τότε να αντιληφθεί τι γινόταν, η ιστορία να ήταν διαφορετική, καθώς ο φτωχός Νότος βρήκε σχεδόν 10.000.000 δολάρια (έσπασε το προηγούμενο δικό του ρεκόρ) για να φέρει τον Μαραντόνα στη Νάπολι. Χρήματα που μόνο η μαφία θα μπορούσε να σπαταλήσει και όπως είναι γνωστό η Καμόρα δεν είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα. Δεν θα έκανε τίποτα για το καλό της πόλης ή του Ντιέγκο αν δεν μπορούσε να εξασφαλίσει τα δικά της συμφέροντα τα οποία εξετέλεσε ο Αργεντινός σούπερ σταρ με την κοκαΐνη και τις πόρνες να παίρνουν αποφάσεις αντί γι αυτόν. Ο Μαραντόνα έγινε ο βασιλιάς της πόλης. Βίλες με πισίνες για αυτόν και τα σχεδόν 40 άτομα συνοδεία που είχε, γυναίκες, κλαμπ για την προσωπική του διασκέδαση ανοιχτά μόνο για αυτόν και όσα ναρκωτικά μπορούσε να καταναλώσει ήταν στην διάθεσή του!
Ήθελα να ξεπεράσω το στρες και την πίεση από τη σωματική και ψυχολογική κόπωση. Πίστεψα ότι η κοκαΐνη θα με ανακούφιζε. Δεν είχα δίκιο, αλλά δεν είχα τις δυνάμεις να αντισταθώ. Έπαιρνα κοκαΐνη με ουίσκι για μέρες και έπαιζα την Κυριακή
Το κεφάλαιο Νάπολι για τον Μαραντόνα έχει πολλές ενότητες όσον αφορά την εξωγηπεδική του ζωή. Ο Αργεντινός έκανε σχεδόν τα πάντα, χωρίς να έχει κανένα μέτρο, χωρίς να έχει καμία συναίσθηση που είχε μπλέξει. Διότι η προστασία και η "αγάπη" της μαφίας και των παρατρεχάμενων δεν άντεξαν για πάντα. Ο Μαραντόνα όμως δεν ήταν απλά το θύμα και η μαριονέτα. Ο εθισμός του στην κοκαΐνη και τα αλλεπάλληλα πάρτι τραβούσαν τα βλέμματα από τα εκπληκτικά πράγματα που έκανε μέσα στα γήπεδα όλο και περισσότερο. Οι δημοσιογράφοι έμεναν για μέρες έξω από το σπίτι του για μία είδηση και ο Ντιέγκο δεν του άφηνε ανικανοποίητους.
Ουρές έκαναν έξω από το σπίτι του Μαραντόνα οι Αργεντινοί τουρίστες στη Νάπολη. Όχι για αυτόγραφο αλλά για να ζητήσουν αυτά που τους είχαν κλέψει οι πορτοφολάδες της πόλης. Ο Ντιέγκο με ένα τηλέφωνο τα έβρισκε όλα!
Οι σχέσεις του "Pipe de Oro" με την μαφία ήταν ιδιαίτερα στενές, ειδικά στα πρώτα του χρόνια στη Νάπολη. Οι εξαφανίσεις του από τις προπονήσεις και τους αγώνες της ομάδας είναι συχνό φαινόμενο και τα πρόστιμα πέφτουν βροχή από την διοίκηση. Τα πάρτι συνεχίζονται αλλά η προστασία της μαφίας παραμένει και λίγα από αυτά βγαίνουν στην δημοσιότητα, σε αντίθεση με τα όσα θα συμβούν μετά το Μουντιάλ του 1990 όταν και η Καμόρα θα πληγωθεί από τον Χρυσό Παιδί και θα τελειώσει την καριέρα του. Από την έξαλλη ζωή που κάνει στη Νάπολι τα πρώτα χρόνια μόνο το σκάνδαλο με την Κριστίνα Σινάγκρα θα γραφτεί στον Τύπο και θα πάρει διαστάσεις. Το 1989 η Ιταλίδα θα μιλήσει δημόσια και θα αποκαλύψει πως έφερε στον κόσμο τον γιο του Ντιέγκο, αλλά ο ίδιος θα το αρνηθεί ακολουθώντας τα βήματα των παππούδων του που δεν αναγνώρισαν τους γονείς του. Η υπόθεση θα οδηγηθεί σε δίκη εκεί όπου η Σινάγκρα θα δικαιωθεί το 1989 και ο Μαραντόνα θα υποχρεωθεί να καταβάλει 5.000.000 λιρέτες το μήνα ως διατροφή για τον Ντιέγκο Αρμάντο!
Την ίδια εποχή ο Μαραντόνα παντρεύεται τον παιδικό του έρωτα Κλαούντια Βιγιαφάνε και το μπάτσελορ που θα ετοιμάσει είναι μυθικό. Το πάρτι οργίων με πόρνες και ναρκωτικά θα γίνει πρωτοσέλιδο, αλλά ο ίδιος δεν θα έχει καμία νομική επίπτωση, καθώς βρίσκεται ακόμα στο πλευρό της Καμόρα. Υπάρχουν μάλιστα φήμες πως ο θεός των Ναπολιτάνων ήταν στημένος ώστε να χάσει η Νάπολι τον τίτλο του 1988 γιατί η μαφία είχε ποντάρει στον παράνομο τζόγο πως κάτι τέτοιο θα συνέβαινε. Η παρέμβαση της μαφίας στο χώρο που ο Μαραντόνα ήταν θεός ήταν και η αρχή του τέλους.
Σε αυτό το σημείο φαίνεται να χαλάνε οι σχέσεις του Μαραντόνα με την Καμόρα η οποία τον προμήθευε με κοκαΐνη, γυναίκες και του παρείχε νομική ασυλία. Τα τελευταία του χρόνια στη Νάπολι θα σημαδευτούν από σκάνδαλα, μπλεξίματα με την αστυνομία και την εφορία.
Η τροχαία του παίρνει την Ferrari σε έναν τυπικό έλεγχο για υπερβολική ταχύτητα, αλλά τα χειρότερα θα έρθουν μετά το Μουντιάλ του 1990, όταν ο Μαραντόνα ανάγκασε τους μαφιόζους να χάσουν πολλά εκατομμύρια στο στοίχημα, όταν άφησε εκτός τελικού την διοργανώτρια Ιταλία, σε παιχνίδι που έγινε στο Σαν Πάολο.
Ο "Πελούσα" θα αρνηθεί να αγωνιστεί σε αγώνα της Νάπολι με την Φιορεντίνα και θα ξεκινήσει αποχή από τις προπονήσεις. Την ίδια εποχή θα κατηγορηθεί από τέσσερις ιερόδουλες πως την προηγούμενη ημέρα σε πάρτι που έγινε σπίτι του, ο Ντιέγκο τις ανάγκασε να πάρουν κοκαΐνη.
Τα κατορθώματά του εκτός γηπέδων αρχίζουν να είναι τόσο έντονα και επαναλαμβανόμενα που επισκιάζουν όσα κάνει μέσα σε αυτό. Τα μικροεπεισόδια συνεχίζονται μέχρι να σκάσει το μεγάλο μπαμ. Μετά από ένα παιχνίδι απέναντι στην Μπάρι, ο Μαραντόνα καλείται να περάσει από αντιντόπινγκ κοντρόλ. Τα αποτελέσματα δείχνουν κοκαΐνη στο αίμα του και τιμωρείται με αποκλεισμό 15 μηνών. Λίγες ημέρες αργότερα θα γίνει και η δίκη για εισαγωγή ναρκωτικών από την Αργεντινή αλλά ο Ντιέγκο θα γλιτώσει αφού δεν υπήρχαν αρκετά στοιχεία για να στοιχειοθετήσουν νομικά την σχέση του με τα ναρκωτικά.
Ο πρώτος αποκλεισμός και η αρχή του τέλους
Ο κατήφορος όμως δεν έχει σταματημό. Η μεγάλη περιπέτεια του Μαραντόνα ξεκινάει στις αρχές της δεκαετίας του 90 και ολοκληρώνεται προς το τέλος της. Ο Πελούσα θα συλληφθεί για δεύτερη φορά με την κατηγορία εμπορίας ναρκωτικών μέσα σε λίγο διάστημα. Αυτή τη φορά, η μία από τις μαύρες σελίδες της ιστορίας του, θα γραφτεί στο αγαπημένο του Μπουένος Άιρες. Η πατρίδα του και οι σχέσεις οργής που είχε ο Μαραντόνα με τους υπεύθυνους της Ομοσπονδίας ήταν και αυτές που επέβαλλαν τις βαρύτερες τιμωρίες. Τα Δικαστήρια του απαγορεύουν την έξοδο από την χώρα και του επιβάλλουν να ξεκινήσει θεραπεία αποτοξίνωσης.
Παράλληλα θα τιμωρηθεί από τον Ομοσπονδία με 14 μήνες αποκλεισμό από το ποδόσφαιρο για χρήση απαγορευμένων ουσιών.
Οι ποινές πέφτουν βροχή αλλά ο αδάμαστος Μαραντόνα δεν επιδέχεται συμμόρφωσης. Τα ναρκωτικά και τα πάρτι συνεχίζουν να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή του, δίνοντας παράλληλα τα καλύτερα όπλα στους αντιπάλους του. Ένας από αυτούς το εκμεταλλεύτηκε και η αστυνομία έπειτα από καταγγελία κάνει έλεγχο σε δωμάτιο ξενοδοχείου όπου ο Ντιέγκο έχει στήσει ένα από τα γνωστά του πάρτι. Τα ναρκωτικά το αλκοόλ και οι γυναίκες ήταν φυσικά στο μενού με τον "Πελούσα" να είναι σε άθλια κατάσταση.
Ο Μαραντόνα θα ζητήσει τη βοήθεια ψυχιάτρου, αλλά δεν θα ηρεμήσει. Οι αποκαλύψεις για τις σκοτεινές του νύχτες είναι συνεχόμενες και οι δημοσιογράφοι πέφτουν πάνω στις ροζ ειδήσεις σαν βαμπίρ που μυρίστηκαν αίμα. Ένας πρώην σωματοφύλακας του, τον κατηγορεί δημοσίως πως του ζήτησε να σκοτώσει τρεις ρεπόρτερ. Το Χρυσό Παιδί της Αργεντινής δεν είχε ποτέ καλές σχέσεις με τον Τύπο και όταν έχασε την ποδοσφαιρική του λάμψη και προστασία τον κατασπάραξαν. Ουκ ολίγες φορές αυτή η σχέση οργής αποκαλύφθηκε δημόσια, όπως στα δικαστήρια του Μπουένος Άιρες
Η Νιούελς Ολντ Μπόις που τον βοήθησε να επιστρέψει στα γήπεδα, τον έδιωξε από την ομάδα αφού πρώτα εξαφανίστηκε για πάνω από μία εβδομάδα. Πιθανότατα θα διασκέδαζε με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο και παράλληλα θα κατέστρεφε της δική του ζωή αλλά και της οικογένειάς του συμπεριλαμβανομένων των δύο μικρών κοριτσιών του. Τα πράγμα χειροτερεύουν με τον Ντιέγκο να έχει στο μυαλό του μόνο το Μουντιάλ του 1994. Πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο επιτίθεται με αεροβόλο σε δημοσιογράφους που ήταν έξω από το εξοχικό του. Πέντε από αυτούς τραυματίζονται! (2 χρόνια και 10 μήνες με αναστολή)
Η τελευταία παράσταση
Στο Μουντιάλ της Αμερικής ο Μαραντόνα δεν θα κάνει την τελευταία του ποδοσφαιρική εμφάνιση, αλλά η καριέρα της απόλυτης ποδοσφαιρικής διάνοιας (όπως τον αποκαλούσαν οι σπίκερ της εποχής), θα σταματήσει στην άλλλη πλευρά του Ατλαντικού. Την απέναντι από αυτήν που τον κατέστρεψε. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994 ο Μαραντόνα θα παίξει για να απαντήσει σε όσους τον αμφισβητούν. Το ίδιο έκανε και το 1986, όταν ακόμα και μετά την πρόκριση στον τελικό κανείς δεν πίστεψε πως "ένας μπορεί να κάνει τα πάντα". Θα σκοράρει απέναντι στην Ελλάδα αλλά ο πανηγυρισμός είναι αυτός που θα μείνει στην ιστορία. Όλη η ένταση, όλα όσα είχε ακούσει τα προηγούμενα χρόνια, τα λάθη που και ο ίδιος ήξερε πως έκανε, δεν υπήρχαν. Εκείνα τα δευτερόλεπτα μετά το γκολ ο Μαραντόνα ένιωσε ξανά πως είναι ο Θεός του Ποδοσφαίρου.
Έχουν γραφτεί πολλά για το επόμενο παιχνίδι του στο Μουντιάλ. Για το δείγμα, την τιμωρία που έγινε αποκλειστικά γι αυτόν, την πληγωμένη μαφία και το κακό παιδί που ήθελε το ποδόσφαιρο να αποβάλει γιατί δεν ταίριαζε για πρότυπο. Η εικόνα του να φεύγει χαμογελαστός για το αντιντόπινγκ κοντρόλ που θα τελειώσει την καριέρα του, είναι ίσως από τις πιο χαρακτηριστικές της ιστορίας του.
Ο Ντιέγκο επιστρέφει στην Αργεντινή αλλά πολύ γρήγορα παραβιάζει την απαγόρευση εξόδου από την χώρα και πετάει για Κούβα για να συναντήσει τον Φιντέλ Κάστρο. Οι περισσότερες επισκέψεις του Μαραντόνα στην Κούβα έγιναν για να προσπαθήσει να ξεφύγει απόν τα ναρκωτικά, με τις περισσότερες προσπάθειες να πέφτουν στο κενό.
Το 1997 συλλαμβάνεται και επιστρέφει στην Αργεντινή όπου δοκιμάζει να παίξει για την αγαπημένη του Μπόκα Τζούνιορς. Για τρίτη φορά όμως στην καριέρα του θα πιαστεί με απαγορευμένες ουσίες. Η μπάλα, που τόσο πιστά τον άκουγε μέσα στο γήπεδο, του έδωσε την ευκαιρία να αποχωρίσει χωρίς να τιμωρηθεί, για να μην λερωθούν ακόμα περισσότερο οι σελίδες της ζωής του.
Μετά το ποδόσφαιρο, η συνάντηση με τον Χάρο και η απεξάρτηση
Τα προβλήματα που προκάλεσε στην καριέρα του η κατανάλωση αλκοόλ και κοκαΐνης ήταν αρκετά, αλλά ακόμα περισσότερα ήταν τα προβλήματα υγείας που είχε από τη στιγμή που εγκατέλειψε τους αγωνιστικούς χώρους.
Στις 4 Ιανουαρίου του 2000, όταν έκανε τις διακοπές του στην Πούντα Ντελ Έστε της Ουρουγουάης, αναγκάστηκε να μπει εσπευσμένα στην εντατική. Σε μία συνέντευξη Τύπου οι γιατροί ισχυρίστηκαν πως ο Αργεντινός είχε πρόβλημα με την καρδιά του, το οποίο είχε υποτιμηθεί. Αργότερα, όμως, έγινε γνωστό πως στο αίμα του είχε βρεθεί κοκαΐνη και πως ο Μαραντόνα είχε κληθεί να δώσει εξηγήσεις στην αστυνομία. Μετά από αυτό το περιστατικό πήγε στην Κούβα, προκειμένου να μπει σε πρόγραμμα αποτοξίνωσης.
Ωστόσο, όπως φάνηκε δεν υπήρξε αποτέλεσμα, αφού στις 18 Απριλίου του 2004 ο Μαραντόνα έφτασε κοντά στο θάνατο. Λόγω υπερβολικής δόσης υπέστη έμφραγμα και εισήχθη στην εντατική μονάδα νοσοκομείου του Μπουένος Άιρες. Στην κλινική βρέθηκαν πολλοί οπαδοί για να τον στηρίξουν και τελικά ο πρώην παίκτης των Νάπολι και Μπαρτσελόνα κατάφερε να κερδίσει και αυτή τη μάχη. Στις 29 Απριλίου πήρε εξιτήριο και έφυγε πάλι για την Κούβα, ώστε να μπει ξανά σε πρόγραμμα αποτοξίνωσης.
Στην προσπάθειά του να κόψει τις κακές συνήθεις του παρελθόντος πήρε πολλά κιλά και υποβλήθηκε στις 6 Μαρτίου του 2005 σε επέμβαση. Τους επόμενους τρεις μήνες έκανε αυστηρή δίαιτα και όταν επανεμφανίστηκε η διαφορά ήταν εμφανής.
Τον Μάρτιο του 2007 ήταν η υπερβολική χρήση του αλκοόλ, η οποία τον ανάγκασε να μπει ξανά στο νοσοκομείο του Μπουένος Άιρες. Στις 11 Απριλίου βγήκε, αλλά δύο μέρες μετά επέστρεψε εκεί. Εν τέλει, επισκέφτηκε μία ψυχιατρική κλινική και στις 7 Μαΐου επέστρεψε σπίτι του. Μία μέρα μετά έδωσε συνέντευξη σε τηλεοπτικό σταθμό της Αργεντινής και δήλωσε πως είχε κόψει το ποτό και πως δεν είχε κάνει χρήση ναρκωτικών ουσιών για περισσότερο από δυόμιση χρόνια.
