Οι μεγάλες ελληνικές ελπίδες για το Ρίο

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες πλησιάζουν και η χώρα μας θα έχει μία από τις μεγαλύτερες αποστολές που είχε ποτέ. Πέρα από την ποσότητα οι Έλληνες αθλητές που θα βρεθούν στο Ρίο διακρίνονται και για την ποιότητα τους κάνοντας έτσι πιθανό το ενδεχόμενο κατάκτησης περισσότερων μεταλλίων από αυτά που πήραν στους δύο προηγούμενους Αγώνες. Υπενθυμίζουμε ότι στο Πεκίνο η Ελλάδα κατέκτησε τέσσερα μετάλλια, ενώ στο Λονδίνο μόλις δύο.

Εμείς επιλέξαμε ορισμένες περιπτώσεις αθλητών οι οποίοι αναμένεται να προσφέρουν μεγάλες συγκινήσεις στο Ρίο. Το ότι επιλέξαμε αυτούς δεν σημαίνει πως δεν μπορεί να έχουμε ευχάριστες εκπλήξεις από άλλους αθλητές. Για παράδειγμα ο λόγος της απουσίας της Νικόλ Κυριακοπούλου από τη συγκεκριμένη λίστα είναι μόνο η αγωνιστική κατάσταση στην οποία θα βρεθεί δίνοντας μάχη με τον πρόσφατο τραυματισμό της.

Πέρα από τις περιπτώσεις που σας αναφέρουμε παρακάτω υπάρχουν και άλλοι αθλητές όπως οι Μιτάκης (ιστιοπλοΐα, φιν), Τσίλης, Τζιάλλας, Αγγελόπουλος, Χρήστου (κωπηλασία, τετράκωπος), Κώστας Φιλιππίδης (επί κοντώ), Σοφία Μπεκατώρου - Μιχάλης Πατενιώτης (Νacra 17), Βάσω Βουγιούκα (ξιφασκία, σπάθη) και Ευθύμης Μίττας (σκητ) που μπορούν να δώσουν τη δική τους μάχη για ένα μετάλλιο. Ας δούμε όμως τις περιπτώσεις που ξεχωρίσαμε.

Λευτέρης Πετρούνιας (Γυμναστική, κρίκοι)

Οι συστάσεις για τον Λευτέρη Πετρούνια είναι πλέον περιττές. Τα τελευταία δύο χρόνια έχει αναγκάσει όλο τον κόσμο να υποκλιθεί στο ταλέντο του. Το γεγονός ότι είναι κάτοχος τόσο του Παγκόσμιου όσο και του Ευρωπαϊκού τίτλου μόνο τυχαίο γεγονός δεν είναι αφού όποιος έχει αμφισβητήσει την κυριαρχία του σε αυτό το διάστημα δεν το έχει καταφέρει. Ο μόνος που τον έχει νικήσει είναι ο χρυσός Ολυμπιονίκης του Λονδίνου, Αρτούρο Ζανέτι, σε ένα test event παρωδία με τον Έλληνα γυμναστή να αδικείται κατάφωρα.

Τα πράγματα όμως δεν ήταν ρόδινα για τον παγκόσμιο πρωταθλητή των κρίκων ο οποίος ήταν έτοιμος να τα εγκαταλείψει και χρειάστηκε η πρωτοβουλία του πρόεδρου της ΕΟΕ, Σπύρου Καπράλου και το πρόγραμμα "Υιοθέτησε έναν αθλητή στο δρόμο για το Ρίο" που έφερε τη χορηγία του Stoiximan.gr. Έχοντας ξεγνοιάσει σημαντικά από εξωαγωνιστικά προβλήματα ο Λευτέρης Πετρούνιας απέδωσε αυτό που μπορούσε.

Τον Απρίλιο του 2015 κατακτά το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του Μονπελιέ, ακολουθεί το χρυσό στους πρώτους Ευρωπαϊκούς αγώνες στο Μπακού τον Ιούνιο, για να κλείσει η χρονιά με το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα στη Γλασκώβη. Τον περασμένο Μάιο κατάφερε να διατηρήσει τα σκήπτρα του επί ευρωπαϊκού εδάφους κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο στους αγώνες της Βέρνης και έγινε ο πρώτος αθλητής που το καταφέρνει μετά από 20 χρόνια.

Τα πράγματα στο Ρίο είναι απλά για τον Λευτέρη Πετρούνια, εάν εκτελέσει όπως πραγματικά μπορεί το πρόγραμμα του ο μόνος τρόπος για να χάσει το χρυσό μετάλλιο είναι να αδικηθεί όπως έγινε στο test event πριν από λίγους μήνες. Μοναδικός του αντίπαλος είναι ο εαυτός του και εάν είναι αυτός που μας έχει συνηθίσει να είναι τότε θα ακουστεί ο Εθνικός ύμνος κάτι που αποτελεί και τον μεγάλο του στόχο.

Κατερίνα Στεφανίδη (Στίβος, επί κοντώ)

Μαζί με τον Λευτέρη Πετρούνια είναι οι δύο πιο σταθεροί Έλληνες αθλητές την τελευταία διετία. Τους δυο κορυφαίους Έλληνες αθλητές τους συνδέει το πρόγραμμα "υιοθεσίας" της ΕΟΕ, αλλά και ο κοινός χορηγός αφού και εκείνη τη στηρίζει ο Stoiximan. Στα 26της χρόνια πια φαίνεται πως είναι έτοιμη για να προσθέσει στη συλλογή της και ένα Ολυμπιακό μετάλλιο με το timing να φαντάζει ιδανικό για εκείνη. Το 2012 στο Λονδίνο δεν κατάφερε να προκριθεί καν στον τελικό τώρα όμως είναι στην καλύτερη κατάσταση της καριέρας της και το μαρτυρούν τόσο οι επιδόσεις της όσο και τα μετάλλια που κατακτά.

Το καλοκαίρι του 2014 με άλμα στα 4.60 κατάφερε να κατακτήσει το ασημένιο μετάλλιο στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Ζυρίχης. Λίγους μήνες αργότερα επανέλαβε την επιτυχία της στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κλειστού στίβου ξεπερνώντας τα 4.75. Μετά το ατυχές διάλειμμα στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του Πεκίνου το καλοκαίρι του 2015, ακολούθησαν δύο ακόμα μετάλλια. Η αρχή έγινε με το χάλκινο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου στο Όρεγκον με άλμα στα 4.80, ενώ το πιο πρόσφατο από αυτά κατακτήθηκε στις αρχές του Ιουλίου όπου με 4,81μ. ανέβηκε στην κορυφή της Ευρώπης.

Αν σε αυτά προσθέσει κανείς ότι έκανε νέο Πανελλήνιο ρεκόρ ανεβάζοντας τον πήχη στα 4,90 και ταυτόχρονα στους τελευταίους της αγώνες παρουσιάζει μία εντυπωσιακή σταθερότητα με συνεχόμενα άλματα πάνω από τα 4,80 καταλαβαίνει κανείς ότι δύσκολα θα χάσει το μετάλλιο. Αυτός είναι και ο στόχος της στο Ρίο με την ίδια να είναι αποφασισμένη να τα καταφέρει. Η απουσία της Ισινμπάγιεβα την βοηθά σε αυτό και από εκεί και πέρα όλα είναι στο χέρι της.

Άννα Κορακάκη (Σκοποβολή-10μ. αεροβόλο πιστόλι)

Η Άννα Κορακάκη δεν είχε επιλογές. Ήξερε πως μεγαλώνοντας θα έπαιρνε τα… όπλα! Λόγω DNA. O πατέρας της Τάσος, δεν ήταν απλά ένας ακόμη αθλητής της σκοποβολής αλλά ένας επίσης γεννημένος πρωταθλητής. Κι αυτό το ταλέντο και το χέρι-αλφάδι που δεν χάνει τον στόχο ο κόσμος να γυρίσει ανάποδα, τα μετέδωσε τόσο στην Άννα, όσο και στον αδελφό της Διονύση. Τον επόμενο σπουδαίο της οικογένειας Κορακάκη.

Το μήλο έπεσε κάτω από τη μηλιά στη συγκεκριμένη περίπτωση και η Άννα έχει αποδείξει ότι είναι έτοιμη να σηκώσει ψηλά την ελληνική σημαία όπως κάνει άλλωστε τα τελευταία χρόνια. Παρότι είναι μόλις 20 ετών αποτελεί μέλος της Εθνικής Ομάδας από τα 14 της. Σε αυτά τα έξι χρόνια έχει “προλάβει” να κατακτήσει 7 μετάλλια και να διακριθεί σε περισσότερες από 13 διοργανώσεις με πιο πρόσφατη το αργυρό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Μπακού, Ταυτόχρονα, κατέχει και το Παγκόσμιο Ρεκόρ στην κατηγορία Νεανίδων, έπειτα από την επίδοσή της στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νεανίδων στη Μόσχα το 2014.

Στο Ρίο θα αντιμετωπίσει αθλήτριες με σαφέστατα μεγαλύτερη εμπειρία από εκείνη, ωστόσο αργά ή γρήγορα η κορυφή θα της ανήκει. Ευχή όλων μας είναι η αρχή να γίνει στο Ρίο και η 20χρονη πρωταθλήτρια να επιστρέψει με ένα μετάλλιο στο στήθος της.

Εθνική ομάδα πόλο των ανδρών

Μπορεί σε αυτούς του Ολυμπιακούς Αγώνες να έχουμε μονάχα μία εκπροσώπηση σε ομαδικό άθλημα, αλλά όταν αυτή είναι η συγκεκριμένη φουρνιά της εθνικής ομάδας πόλο των ανδρών, τότε ο πήχης των προσδοκιών είναι υψηλός. Ο Θοδωρής Βλάχος και οι παίκτες του μας έχουν κακομάθει τα τελευταία χρόνια και είναι δεδομένο ότι θα τα δώσουν όλα για να βρεθούν μέσα στα μετάλλια. Κάτι που πέτυχαν τόσο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του Καζάν όσο και στην τελική φάση του World League.

Στις δύο αυτές διοργανώσεις η Εθνικής μας κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο, ενώ στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα το οποίο διεξήχθη στο μεσοδιάστημα ήταν τέταρτη. Η αποστολή της στο Ρίο μόνο εύκολη δεν θα είναι, αλλά εάν καταλάβει μία από τις πρώτες δύο θέσεις στον όμιλο της όπου βρίσκεται μαζί με τη Σερβία και την Ουγγαρία τότε θα μπορέσει να κάνει αποφασιστικό βήμα για την είσοδο της στην τετράδα. Αυτό θα συμβεί γιατί στον άλλο όμιλο λογικά στις θέσεις 3-4 θα βρίσκονται δύο εκ των ΗΠΑ, Ιταλία και Ισπανία αφού οι δύο πρώτες θέσεις ανήκουν θεωρητικά σε Μαυροβούνιο και Κροατία.

Αν τελικά η Εθνική μας βρεθεί μέσα στην τετράδα τότε θα χρειάζεται μόνο μία νίκη για να μπορέσει να εξασφαλίσει το πολυπόθητο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Υπενθυμίζουμε ότι η καλύτερη θέση της Εθνικής ομάδας πόλο των ανδρών σε Ολυμπιακούς Αγώνες είναι η τέταρτη στην Αθήνα με τον Χρήστο Αφρουδάκη να αποτελεί το συνδετικό κρίκο της τότε ομάδας με την τωρινή.

Σπύρος Γιαννιώτης (Κολύμβηση-10χλμ. open water)

Ο κορυφαίος Έλληνας κολυμβητής ετοιμάζεται για την τελευταία του παράσταση στο Ρίο. Γεννημένος στο Λίβερπουλ της Αγγλίας και μεγαλωμένος στην Κέρκυρα ετοιμάζεται για την πέμπτη του παρουσία σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Στο Σίδνεϊ και στην Αθήνα είχε αγωνιστεί στην πισίνα στα 400μ. ελεύθερο με μεγαλύτερη του επιτυχία την 7η θέση το 2004. Έκτοτε ανοίγουν οι... θάλασσες για εκείνον όπου η παρουσία του στο βάθρο σε όλους τους μεγάλους αγώνες είναι μόνιμη.

Αυτό μαρτυρούν και τα επτά μετάλλια που κατέκτησε σε Παγκόσμια πρωταθλήματα. Η αρχή έγινε με το χάλκινο στα 5χλμ. το 2007 στη Μελβούρνη, το ασημένιο στα 5χλμ. στη Ρώμη το 2009, το χρυσό στα 10χλμ. και το ασημένιο στα 5χλμ στη Σανγκάη το 2011 και το χρυσό στα 10χλμ. και το ασημένιο στα 5χλμ. ομαδικού της Βαρκελώνης το 2013. Η τελευταία προσθήκη στην πλούσια τροπαιοθήκη του ήταν το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του Καζάν το περασμένο καλοκαίρι.

Το μόνο που του λείπει από την τεράστια συλλογή του είναι το Ολυμπιακό μετάλλιο. Αυτό που άγγιξε στο Λονδίνο όπου τελικά τερμάτισε στην τέταρτη θέση. Τώρα στο Ρίο ετοιμάζεται να αποχαιρετήσει τον αθλητισμό αφήνοντας μία μεγάλη παρακαταθήκη στην ελληνική κολύμβηση. Σίγουρα σε αυτή την τελευταία του παράσταση θα ήθελε να πει το "αντίο" του με ένα μετάλλιο κρεμασμένο στο λαιμό του και είναι δεδομένο ότι θα παλέψει με όλες του τις δυνάμεις για αυτό.

Ηλίας Ηλιάδης (Τζούντο-90κ.)

Συγκαταλέγεται ανάμεσα στα ιερά τέρατα του τζούντο σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο Ηλίας Ηλιάδης θα αγωνιστεί για τέταρτη φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες έχοντας ήδη στις αποσκευές του δύο Ολυμπιακά μετάλλια. Το πρώτο από αυτά, το χρυσό στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, τον έκανε τον νεαρότερο Ολυμπιονίκη στην ιστορία του αθλήματος αφού σε ηλικία μόλις 18 ετών ανέβηκε πάνω στο βάθρο.

Το 2008 στο Πεκίνο πήγε με τον τίτλο του φαβορί, αλλά η ήττα του από τον Ολλανδό, Χουϊζίνγκα, στον πρώτο γύρο σε συνδυασμό με τον αποκλεισμό του αντιπάλου του στη συνέχεια των άφησαν εκτός Αγώνων από νωρίς. Αντίθετα, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου κατάφερε να ανέβει και πάλι στο βάθρο αφού στον τελικό των ρεπεσάζ στην κατηγορία των 90 κιλών επικράτησε με "Yuko" επί του Βραζιλιάνου Τιάγκο Καμίλο. Στο ενδιάμεσο έχει προλάβει να κατακτήσει επτά μετάλλια σε Παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα με τελευταίο εκ των οποίων το χρυσό στο Παγκόσμιο του Τσελιάμπινσκ το καλοκαίρι του 2014.

Τώρα ετοιμάζεται να εμφανιστεί για δεύτερη φορά στο Ρίο ντε Τζανέιρο εκεί όπου την προηγούμενη είχε κατακτήσει το ασημένιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2007. Εάν είναι σε καλή κατάσταση τότε είναι δεδομένο ότι μπορεί να βρεθεί εκ νέου ανάμεσα στους κορυφαίους χαρίζοντας ένα ακόμα μετάλλιο στη χώρα μας. Αυτό υποστήριξε ο πατέρας και προπονητής του, Νίκος Ηλιάδης, στην πρόσφατη συνέντευξη που μας παραχώρησε.

Παναγιώτης Μαντής - Παύλος Καγιαλής (Ιστιοπλοΐα, 470)

Παραδοσιακά η χώρα μας παρουσιάζεται δυνατή στην ιστιοπλοΐα και τα ελληνικά πανιά αναμένεται να μας φέρουν πολλές συγκινήσεις και σε αυτούς τους αγώνες. Ανάμεσα στις ελπίδες μας είναι και το δίδυμο στα 470. Ο Παναγιώτης Μαντής και ο Παύλος Καγιαλής συγκαταλέγονται ανάμεσα στα καλύτερα πληρώματα σε Παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό μαρτυρά και η σταθερή τους [παρουσία στις υψηλές θέσεις σε όλους τους μεγάλους αγώνες.

Όντας δίδυμο από το 2008 θα αγωνιστούν για πρώτη φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο. Η Σανταντέρ αποδείχτηκε η γούρικη πόλη τους αφού εκεί εξασφάλισαν την πρόκριση τους στο Ρίο. Το ελληνικό πλήρωμα κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα που διεξήχθη το 2014 στην ισπανική πόλη ξεμπερδεύοντας έτσι από νωρίς με την πρόκρισή του στο μεγάλο αθλητικό ραντεβού. Η πρώτη θέση στην παγκόσμια κατάταξη του 2015 ήταν απλά το κερασάκι στην τούρτα για το μαγικό 2015 όπου μεταξύ άλλων κατέκτησαν τη δεύτερη θέση στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και την τρίτη στο παγκόσμιο κύπελλο.

Σύμφωνα με τους ειδικούς του αθλήματος αναμένεται να δώσουν τη δική τους μάχη για να βρεθούν μέσα στις τρεις θέσεις του βάθρου με τα πληρώματα της Αυστραλίας, τους Βρετανούς και τους Κροάτες. Αν τα καταφέρουν θα αποτελέσει τη δικαίωση των μεγάλων τους προσπαθειών την τελευταία τετραετία.

Κατερίνα Νικολαΐδου - Σοφία Ασουμανάκη (Κωπηλασία, Διπλό σκιφ γυναικών)

Τα χαμογελαστά κορίτσια της ελληνικής κωπηλασίας είναι έτοιμα να τραβήξουν κουπί για να φτάσουν μέσα στα μετάλλια. Ο ηθικός αυτουργός για αυτή τη "χρυσή" συνύπαρξη είναι ο Τζιάνι Ποστιλιόνε ο οποίος επέλεξε να παντρέψει τις δύο αθλήτριες ανεβάζοντας την Κατερίνα Νικολαΐδου στο βαρύ σκιφ. Μετά από μπόλικη δουλειά οι δύο αθλήτριες έκαναν κουπί μαζί για πρώτη φορά τον Μάιο του 2015, ενώ νωρίτερα είχαν και οι δύο ατομικές διακρίσεις.

Μπορεί στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του Ποζναν να μην κατάφεραν να βρεθούν στον τελικό όμως από εκεί και πέρα η πορεία τους ήταν σταθερά ανοδική. Στις 12 Ιουλίου 2015 κατέκτησαν την πέμπτη θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Λουκέρνης, ενώ το πρώτο κοινό μετάλλιο δεν άργησε να έρθει. Στις 4 Σεπτεμβρίου το ελληνικό πλήρωμα κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του Εγκμπελέτ της Γαλλίας σφραγίζοντας παράλληλα και το εισιτήριο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, ενώ πριν από λίγους μήνες ανέβηκαν στο τρίτο σκαλία του βάθρου στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Λουκέρνης.

Τόσο σαν πλήρωμα όσο και ξεχωριστά για την κάθε μία θα είναι η πρώτη τους συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες και έχουν θέσει ψηλά τον πήχη των απαιτήσεων. Άλλωστε, είναι κάτι που το συνηθίζουν αφού έχουν μεγάλες απαιτήσεις από τους εαυτούς τους. Στη θεωρία θα παλέψουν με τις Πολωνία, Νέα Ζηλανδία και Λιθουανία για μία θέση στο βάθρο και είναι δεδομένο ότι με το πείσμα που διακρίνει και τις δύο μπορούν να τα καταφέρουν.

Κέλλυ Αραούζου (Κολύμβηση, 10χλμ. open water)

Ο Σπύρος Γιαννιώτης την έχει χρήσει ως διάδοχο του και αυτό σημαίνει από μόνο του πολλά. Μπορεί στο μυαλό όλων να είναι ένα γλυκό κορίτσι, πάντοτε χαμογελαστό και ευγενικό όμως όταν μπαίνει μέσα στο νερό βγάζει απίστευτο τσαμπουκά και είναι έτοιμη να τα δώσει όλα για να πετύχει το στόχο της. Αυτό αποδείχτηκε περίτρανα το περασμένο καλοκαίρι όταν και κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στα 5χλμ στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του Καζάν, ενώ στα 10χλμ ήταν όγδοη κατακτώντας παράλληλα την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Αν θεωρείται ότι αυτά ήταν... πυροτεχνήματα να σας ενημερώσουμε ότι η σχέση της Αραούζου με τα μετάλλια είναι ερωτική και ξεκινά από την ηλικία των 16 ετών όταν και κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στα 1.500μ. στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα Νεανίδων. Από εκεί και έπειτα ξεκίνησε η σχέση της με το Open Water και τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά. Το 2009 κατακτά το χρυσό μετάλλιο στα 3χλμ και χάλκινο στα 5χλμ ανοιχτής θάλασσας στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα νεανίδων. Την αμέσως επόμενη χρονιά κατακτά το χρυσό μετάλλιο στα 5 χλμ στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, ενώ το 2011 είναι τρίτη στα 10χλμ στο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Το 2012 στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στα 5χλμ και 10 χλμ ανοιχτής θάλασσας, για να έρθει το 2013 στο οποίο είχε ένα ασημένιο μετάλλιο στα 5χλμ team event, 4η θέση στα 5χλμ και στα 10χλμ ανοιχτής θάλασσας, 2η θέση στο test event 5χλμ ανοιχτής θάλασσας και 4η θέση στο test event 10χλμ ανοιχτής θάλασσας. Η συλλογή, πριν από το μετάλλιο στο Παγκόσμιο του Καζάν είχε ένα ακόμα μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 όπου στα 5χλμ του ομαδικού κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο. Όλα αυτά δείχνουν ότι το έχει φτάνει να το αποδείξει και στο Ρίο.

Βύρωνας Κοκκαλάνης (Ιστιοπλοΐα, RS:Χ)

Η μοίρα και ένας κριτής του χρωστούν ήδη ένα Ολυμπιακό μετάλλιο το οποίο θα έπρεπε να βρίσκεται στις αποσκευές του στην επιστροφή του από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012. Τότε μία απόφαση των κριτών του στέρησε την άνοδο στο βάθρο, ωστόσο τώρα είναι πιο έτοιμος από ποτέ για να πάρει το αίμα του πίσω και να κατακτήσει αυτό που άδικα του στέρησαν στο Λονδίνο.

Ο Βύρωνας Κοκκαλάνης βρίσκεται στην καλύτερη κατάσταση της καριέρας του και όντας 31 ετών πια γνωρίζει καλά ότι έχει μπροστά του μία τεράστια πρόκληση. Την τελευταία τετραετία έχει αποδείξει ότι είναι ίσως ο πιο σταθερός αθλητής. Αυτό μαρτυρούν η τρίτη θέση στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2013, η πρώτη θέση στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της ίδιας χρονιάς, η πρωτιά στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2014 στην Κίνα κάτι που του χάρισε και την πρώτη θέση στην παγκόσμια κατάταξη για το 2014. Ανάλογη ήταν η πορεία του τόσο το 2015 όσο και φέτος έχοντας σταθερή θέση μέσα στα μετάλλια πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.

Για πολλούς είναι ο βασικός αντίπαλος του Ρικάρντο Σάντος. Ο Βραζιλιάνος παίζει εντός έδρας και θέλει να χαρίσει στους συμπατριώτες του ένα χρυσό μετάλλιο με τον Κοκκαλάνη να δηλώνει έτοιμος να πάρει ότι του στέρησαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012.

Βλάσης Μάρας (Γυμναστική, μονόζυγο)

Οι συστάσεις για τον Βλάση Μάρα είναι περιττές. Οι διακρίσεις του μιλούν από μόνες του και το μόνο που του λείπει από την μεγάλη του συλλογή μεταλλίων είναι αυτό των Ολυμπιακών Αγώνων. Η αδικία του 2004, όταν οι κριτές τον πέταξαν έξω από τον τελικό που θα γινόταν μέσα στο «σπίτι» του, άφησε βαριά σκιά και τον οδήγησε σε κατώτερες του αναμενομένου εμφανίσεις και άδοξους αποκλεισμούς στους αντίστοιχους προκριματικούς του 2008 και του 2012.

Αυτό όμως δεν συμβαίνει στις υπόλοιπες διοργανώσεις. Σε Παγκόσμια πρωταθλήματα μετρά τρία χρυσά (2001, 2002, 2012) και ένα ασημένιο (2008) στο μονόζυγο, ενώ εκεί που έχει γράψει ιστορία είναι στα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Το 2010 έγραψε με χρυσά γράμματα το όνομα του στην ιστορία του μονόζυγου αφού έγινε ο πρώτος αθλητής που καταφέρνει να βάλει στη συλλογή του πέντε χρυσά μετάλλια (2002, 2004, 2006, 2009, 2010), έχοντας παράλληλα και ένα ασημένιο το 2008.

Το Απρίλιο του 2015 πρόσθεσε στη συλλογή του το χάλκινο μετάλλιο του Ευρωπαϊκού που έγινε στο Μονπελιέ, ενώ λίγους μήνες αργότερα κατέκτησε το ασημένιο στους Ευρωπαϊκούς Αγώνες του Μπακού. Στη Βέρνη πριν από λίγους μήνες δεν τα κατάφερε στον τελικό αφού είχε πτώση, έχοντας όμως ανεβάσει το συντελεστή δυσκολίας στο πρόγραμμα του είναι έτοιμος για να κάνει το μεγάλο άλμα στο βάθρο των Ολυμπιακών Αγώνων.