Όταν τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα

Είναι το νέο Νο2 στην παγκόσμια κατάταξη. Στο Νο1 παραμένει η Serena Williams "η πιο δύσκολη αντίπαλος που υπάρχει, που είχα ποτέ" (έχει πει πως αν μπορούσε να της... κλέψει κάτι "θα ήταν το σερβίς της"). Οι δυο τους έχουν συναντηθεί συνολικά συναντηθεί έξι φορές. Ναι, συμπεριλαμβανομένου του τελικού στο Australian Open. Η Angelique Kerber είχε άλλη μια νίκη: ήταν στα προημιτελικά του Cincinnati το 2012 (6-4, 6-4). Η Williams είχε δηλώσει τότε ότι "έπαιξε απίστευτα. Είναι κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Είχε τεράστια αποφασιστικότητα να νικήσει. Από τότε κατάλαβα πως είναι μια παίκτρια που όλοι πρέπει να πάρουμε σοβαρά". Έκτοτε και μέχρι σήμερα, η Αμερικανίδα μετρούσε 4-0 στις προσωπικές μάχες. Mέχρι τον τελικό του Australian Open, όπου η Kerber είχε και έναν επιπλέον λόγο να τη νικήσει . "Δεν πρέπει να την αφήσω να φτάσει το ρεκόρ Graf (βλ. 22 τίτλοι σε Grand Slam -της λίστας ηγείται η Margaret Court με 24). Οι Γερμανίδες πρέπει να μείνουμε ενωμένες". Συν τοις άλλοις, η Graf ήταν το είδωλο των παιδικών χρόνων της Kerber, αλλά και εκείνη που την πέρασε στο επόμενο επίπεδο της καριέρας της. Αυτό που δίνει τίτλους σε Grand Slam, όνειρο που είχε από μικρή.

Από το 2008 έως το 2016, το ρεκόρ της Kerber είναι 462 νίκες-251 ήττες. Είναι και η πρώτη που έφτασε έως το τέλος της διαδρομής, στο συγκεκριμένο event, ως Νο7, μετά τη Serena Williams, το 2005. Θα διακρίνετε μια... ποιητική δικαιοσύνη, θα λέγατε πως ο κύβος ερρίφθη. Είναι και μια εκ των μόλις πέντε γυναικών που πήραν το Australian Open (επί εποχής Open) που ήταν κάτω του Νο5. Είναι η πρώτη Γερμανίδα που σήκωσε το τρόπαιο, έπειτα από 22 χρόνια (και τη Steffi Graf, το 1994), η πρώτη Γερμανίδα φιναλίστ στο Melbourne Park (από το 1996 και την Anke Huber) και η πρώτη αριστερόχειρας νικήτρια, μετά τη Monica Seles (1996). Tι άλλο είναι; Διαβάστε.

Σε μια προπόνηση στη Γερμανία, το 2009

Γεννήθηκε στις 18/1 του 1988 στη Bremen της Germany, από όπου είναι η μητέρα της. Ως "διεύθυνση κατοικίας" έχει δηλώσει ένα διαμέρισμα στην πόλη Puszczykowo της Poland, από όπου είναι ο πατέρας της. Ακούμπησε για πρώτη φορά στη ζωή της, ρακέτα τένις "όταν ήμουν τριών χρόνων. Πάντα λάτρευα τα σπορ. Όλα τα σπορ" έχει εξηγήσει. Κυρίως, είχε λατρέψει την κολύμβηση και το τένις. Ώσπου χρειάστηκε να διαλέξει "και παράτησα την κολύμβηση, για να μπορώ να περάσω στο επόμενο επίπεδο, στο τέλος". Αυτό δεν σημαίνει πως έπαψε να είναι sport junkie. Παρακολουθεί με πάθος ποδόσφαιρο, Formula 1, καλλιτεχνικό πατινάζ, handball, κολύμβηση και χορός, ενώ έχει δοκιμάσει όλες τις συγκινήσεις -συμπεριλαμβανομένου του scuba diving. Tότε γιατί επέλεξε το τένις; Μάλλον δεν ήταν τυχαίο. Ο πατέρας της, Slawek έπαιζε τένις και για χρόνια ήταν ο προπονητής της, ενώ με το σπορ ασχολείτο και ο παππούς της, ο οποίος έχει και γήπεδο στην Πολωνία.

Είναι αριστερόχειρας και αυτό πάντα προβλημάτιζε τις αντιπάλους της. Το απολάμβανε; "Είναι πάντα ωραίο να μπορείς να προκαλείς προβλήματα στον αντίπαλο σου, με το παιχνίδι σου και έτσι να είσαι σε θέση να νικάς κορυφαίες παίκτριες. Για αυτό δουλεύω τόσο πολύ, για να έχω συνέπεια στο παιχνίδι μου και να εξελίσσομαι". Όσο εύκολο ήταν να διακριθεί ως ερασιτέχνης (το 2004 ήταν στο Νο37), τόσο δύσκολο ήταν να κάνει το ξέσπασμα, ως επαγγελματίας. Βέβαια, άπαξ και μπήκε για πρώτη φορά βρέθηκε στο ΤΟΡ50 (το 2010)... μετά πήρε φόρα.

Από τα 15 είναι επαγγελματίας. Ναι, μπορείτε να πείτε ότι δεν είχε ζήσει ποτέ ως νορμάλ παιδί. Έχω όμως, ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο, είχα γνωρίζει πολλούς νέους ανθρώπους, είχα επισκεφτεί απίστευτα μέρη. Προφανώς και υπήρχαν φορές που μου έλειπε η οικογένεια μου ή το να είμαι σπίτι μου, αλλά να σου πω κάτι; Η καριέρα μιας τενίστριας είναι μικρή και άρα ήξερα πως πρέπει να "βγάλω" όσα περισσότερα μπορούσα, από τα χρόνια που θα ήμουν στα courts. Επιπροσθέτως, πολύ συχνά ταξίδευαν -και συνεχίζουν να ταξιδεύουν- μαζί μου, η μητέρα μου, Beata, η αδελφή μου, Jessica και κάποιες φορές η γιαγιά μου. Όταν τελειώνω με τις υποχρεώσεις μου, έχουμε τη δυνατότητα να απολαμβάνουμε ένα καλό γεύμα σε ένα πολωνικό εστιατόριο και έτσι νιώθουμε σαν να είμαστε σπίτι. Θα σου πω λοιπόν, ότι μπορεί να μου λείπει το σπίτι κάποιες φορές, αλλά ποτέ δεν νιώθω μόνη και ως προς αυτό με βοηθά η οικογένεια μου -τους είχα πει πριν χρόνια πως αν με δουν να αλλάζω από τη φήμη... να με σταματήσουν-, αλλά και η ομάδα μου". Το πρώτο τηλέφωνο που έκανε μετά το πρώτο της τρόπαιο σε Grand Slam, ήταν φυσικά στο σπίτι της.

Αυτό το "έχω ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο" είναι στο μυαλό της το μεγαλύτερο κέρδος του να είναι επαγγελματίας του είδους. Το χειρότερο είναι "τα σημάδια στα πόδια και στην πλάτη, από τον ήλιο (γελάει). Για να σοβαρευτώ, το πιο δύσκολο πράγμα είναι η ρουτίνα. Που πρέπει να κάνεις τα ίδια κάθε μέρα (σε επίπεδο γυμναστικής, διατροφής και προπόνησης) για να είσαι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Πρέπει να έχεις πάντα τον απόλυτο έλεγχο του εαυτού σου".

Η αλήθεια είναι πως το τελευταίο δεν ήταν ακριβώς πρόκληση για εκείνη "γιατί ανέκαθεν ήμουν πολύ ήσυχη". Δεν είχε ποτέ απωθημένα. Αυτό που είχε ήταν μια καλύτερη δυνατότητα στην επικοινωνία και το "δέσιμο" με ανθρώπους που είναι από την Πολωνία και τη Γερμανία. "Μιλώ και τις δυο γλώσσες και με ενδιαφέρει πάντα να είμαι κοντά με ανθρώπους που μοιραζόμαστε την ίδια κουλτούρα". Έχει πει πως οι γερμανικές... ρίζες "βγαίνουν" στο παιχνίδι της και στη ζωή της. "Έχω την αίσθηση πως είναι αλήθεια ότι η νοοτροπία των Γερμανών είναι να είναι πάντα σοβαροί και πάντα στην ώρα τους, αλλά δεν είναι κάτι που προσπαθώ να κάνω. Ως Γερμανίδα είμαι συνεπής, αλλά δεν είμαι τόσο σοβαρή". Για την ακρίβεια, είναι η χαρά της παρέας και λατρεύει να "τσαλακώνεται". Συνηθίζει να βάφει τα νύχια της, στο χρώμα του outfit που φορά και δεν θα την δείτε ποτέ να τρέχει, στην προθέρμανση των αγώνων. Θα την δείτε να tweetαρει (έχει 166.000 followers και τους προσφέρει εικόνες από τα μέρη που πάει και τις εμπειρίες που ζει). Έχει εξηγήσει δε, πως ασκείται για το βραβείο. Κάποιες φορές, το βραβείο είναι ένα παγωτό.

Σε ένα χρόνο έγινε από "nobody" μέλος της καλύτερης δεκάδας, στην παγκόσμια κατάταξη. Προφανώς και δεν ήταν απλή η διαδικασία, άσχετα από το αν εκείνη την έκανε να φαίνεται απλή. "Δεν υπάρχουν μαγικά. Προφανώς και πρέπει να έχεις ταλέντο, αλλά χωρίς σκληρή δουλειά, χωρίς αυτοσυγκέντρωση, αποφασιστικότητα και αφοσίωση εντός και εκτός γηπέδων, δεν γίνεσαι πρωταθλήτρια. Η δουλειά που έκανα για τη φυσική μου κατάσταση ήταν αυτή που έκανε τη διαφορά. Τότε άρχισα να ανεβαίνω νούμερα".

Τα πλεονεκτήματα της έγιναν ξεκάθαρα και ήταν η δύναμη και η κίνηση που είχε (με ευκολία πηγαινοερχόταν στις γωνίες), ενώ ως μειονέκτημα ανέφεραν τότε στην τεχνική πλευρά των αδύναμων σερβίς της. Γενικά, είχε καταγραφεί ήδη ως μια δύσκολη αντίπαλος, που ανταποκρίνεται στις προσδοκίες, που παλεύει για κάθε μπάλα και έχει φροντίσει να ενημερώνει για τη θετική της στάση και με τη γλώσσα του σώματος. Δεν δείχνει να φοβάται, ούτε να ρισκάρει. Οι ειδικοί είχαν διευκρινίσει ότι για να περάσει στο επόμενο επίπεδο, έπρεπε να βελτιώσει το σερβίς της -το οποίο τιμωρούσαν οι Maria Sharapova, Serena Williams και Petra Kvitova. Έλεγαν πως θα ήταν δύσκολο να "διορθωθεί", γιατί ήταν μονίμως... κάπου για παιχνίδια. Έκαναν λάθος.

Δεν σας είπαμε όμως, πώς έγινε αυτή η αναρρίχηση. Εμφανίστηκε στο US Open του 2011, ως το Νο92 στον κόσμο. Όταν έφυγε από αυτό, ήταν στο Νο34, το καλύτερο νούμερο που είχε ποτέ. Μεσολάβησαν οι νίκες της έως την πρώτη συμμετοχή σε προημιτελικά Grand Slam, όπου νίκησε το Νο26 (ευρύτερα γνωστή ως Flavia Pennetta) στα τρία σετ και πέρασε στον ημιτελικό. Εκεί παραδόθηκε στην Samantha Stosur, Νο9 τότε και μετέπειτα κάτοχο του τίτλου. Το τέλος της χρονιάς τη βρήκε τέσσερις θέσεις πιο πάνω, με την ανοδική πορεία να συνεχίζεται το 2012. Στο Australian Open του 2012 ήταν το Νο30. Στο τέλος της χρονιάς (μετά και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, αλλά και το China Open) είχε μπει στο ΤΟΡ5, έχοντας δυο τίτλους WTA (Paris και Copenhagen), συμμετοχή στον ημιτελικό του Wimbledon (έχασε από την Agnieszka Radwanska) και στις 22/10 έγινε η πέμπτη Γερμανίδα που συμπλήρωσε την κορυφαία πεντάδα της παγκόσμιας κατάταξης, μετά τις Steffi Graf, Claudia Kohde-Kilsch, Anke Huber και Sylvia Hanika. Το 2013 τελείωσε με το όνομα της στο Νο9 και το 2014 ήταν στο Νο10.

Μαζί με την αγωνιστική επιτυχία, ήλθαν και τα λεφτά. Από τα χρηματικά έπαθλα των διακρίσεων έχει "βγάλει" 9.311.818 δολάρια (με τη νίκη στο Australian Open μόνο να της δίνει 2.5 εκατ. δολ.) από το 2008 έως σήμερα. Χώρια πόσα της δίνουν οι σπόνσορες. Βάσει των εκτιμήσεων του περιοδικού People (για τη λίστα People with Money, η ιδιοκτήτρια αλυσίδας ταχυφαγείων (Fat Kerber Burger) στο Βερολίνο, με... μεγάλο Ε9 και τη δική της vodka (Pure Wonderkerber) από το Δεκέμβριο του 2014 έως το Δεκέμβριο του 2015, είχε κερδίσει 58 εκατ. δολ., δηλαδή 30.000.000 δολ. περισσότερα από τη δεύτερη της λίστας. Τι κάνει όλα αυτά τα λεφτά; "Δεν τα σπαταλάω, ούτε τα μαζεύω. Προσπαθώ να ικανοποιώ τον εαυτό μου, όσο περισσότερο μπορώ. Οφείλω να ομολογήσω πως έχω μια τρέλα με τα κοσμήματα. Προσφέρω λοιπόν, στον εαυτό μου όμορφα δώρα... Για παράδειγμα, στο US Open του 2012 πήρα το κάτι τις μου από το Tiffany". Στους χορηγούς της είναι η Adidas, η Covergirl, η Yonex και η Porsche. "Ο δυναμισμός και το μαχητικό πνεύμα της Angi έχουν διασφαλίσει τη θέση της μεταξύ των καλύτερων, στο παγκόσμιο τένις. Η φιλική συμπεριφορά που έχει, την έχουν κάνει μια εκ των πιο δημοφιλών αθλητριών στη Γερμανία. Εκείνη και η Porsche ανήκουν μαζί και για αυτό είναι διεθνής πρέσβης της εταιρίας", είχε εξηγήσει ο Matthias Müller, CEO στην Volkswagen AG.

"Ήταν το είδωλο μου, η πηγή έμπνευσης που είχα ως παιδί. Όταν μου δόθηκε η ευκαιρία να δουλέψω μαζί της, δεν μπορούσα να αντισταθώ. Και δεν είχα κάτι να σκεφτώ. Είχε δώσει στον προπονητή μου κάποιες συμβουλές, ενώ ήταν εκεί, να παρακολουθεί την πρόοδο μου. Τι να πω; Είναι πρωταθλήτρια. Κάθε φορά που παίζαμε μαζί, ήταν... μια έντονη διαδικασία. Βοηθούσε το μυαλό της, να παίζω μαζί της". Συναντήθηκαν για πρώτη φορά σε ένα camp στην έρημο της Nevada και εκεί ξεκίνησε η διαδικασία που είχε ως κατάληξη να βρει τον εαυτό της και το παιχνίδι της. Πράγμα που αποδείχθηκε μέσω των back to back τίτλων της, στο Charleston και τη Stuttgart -στις διαδρομές είχε επικρατήσει των Caroline Wozniacki και Maria Sharapova, μεταξύ άλλων. "Πήρε" και το WTA title στο Birmingham, αλλά και το Stanford. Πριν τον τελικό με τη Serena, είχε αποκαλύψει πως ελπίζει να λάβει γραπτό μήνυμα από την 22 φορές νικήτρια major events, με οδηγίες για το πώς θα καταφέρει να σταματήσει το φαβορί. Μετά, κοίταξε την κάμερα και είπε "Steffi, γράψε μου σε παρακαλώ".

Ο Beltz ομολόγησε ότι "ξεκινήσαμε στην Αμερική και είχαμε πολλές συζητήσεις μαζί της. Δούλεψε πολύ σκληρά και έπαιξε πολύ καλά στο Charleston. Πήρε και κάποια ματς και αυτό ήταν πολύ καλό για εκείνη. Ένα από τα σημεία πάνω στα οποία δουλέψαμε πάρα πολύ, ήταν τα πόδια της. Φυσικά, δουλέψαμε και στο παιχνίδι της. Της εξηγήσαμε πως πρέπει να παίζει και άμυνα και επίθεση". Την ειδοποιό διαφορά ωστόσο, την έκανε η αλλαγή στα πόδια της. Έγινε πιο δυνατή, πιο γρήγορη, πιο σταθερή και έτσι επανέκτησε την αυτοπεποίθηση της. "Έως τότε απλά ήλπιζα να μπορούσα να πάω σε κάθε μπάλα. Όταν παίζεις με τις κορυφαίες του είδους, δεν αρκεί να ελπίζεις. Πρέπει να πηγαίνεις στην μπάλα. Δεν είναι πολύ εύκολο βέβαια, να το κάνεις αυτό. Θα μπορούσα να πω ψέματα. Αλλά δεν θα πω. Προσπάθησα να μάθω να το κάνω και πλέον μπορώ να κυνηγάω όλες τις μπάλες, σε όλο το γήπεδο".

Η πορεία της στην Αυστραλία, το πρώτο Grand Slam που είχε την ευκαιρία να φτάσει στον τελικό, δεν ξεκίνησε ακριβώς ιδανικά. Όπως είπε η ίδια "βρέθηκα με το ένα πόδι στο αεροπλάνο της επιστροφής στο σπίτι", στο ματς του πρώτου γύρου με την Misaki Doi. Μετά, αποφάσισε πως αυτό που ήθελε περισσότερο από όλα ήταν να αποδείξει ποια είναι και ότι το ξεκίνημα... ήταν μια ατυχής συγκυρία. Απέφευγε να κοιτά πολύ μπροστά. Αφοσιωνόταν στο επόμενο παιχνίδι "εκμεταλλεύτηκα τις ευκαιρίες μου έως τον τελικό, όπου είχα την τιμή να παίξω με τη Serena". Η Williams δεν σταμάτησε ποτέ να παλεύει, η Kerber δεν ένιωσε ποτέ να αγχώνεται και νίκησε. Κάπως έτσι "το όνειρο μου έγινε πραγματικότητα. Όλη μου τη ζωή δούλευα σκληρά για να μπορώ να πω τώρα ότι είναι πρωταθλήτρια Grand Slam. Ακούγεται τόσο τρελό! Αυτές οι δύο εβδομάδες, ήταν οι καλύτερες της ζωής μου, της καριέρας μου. Είχα ανατριχιάσει που και μόνο που ήμουν στο court απόψε".

Πηγές: tennisnow.com, onlinetennisinstruction.com, wtatennis.com, angelique-kerber.de, SB Nation, Sydney International, usatoday.com, Australian Open TV