Μχελ Μπλσάνι, Σπάρτα Πράγας, Ρεν, Τσέλσι, Άρσεναλ και εθνική Τσεχίας. Αυτοί είναι οι έξι ποδοσφαιρικοί σταθμοί που έχουν φιλοξενήσει μέχρι στιγμής τον Πετρ Τσεχ στα 17 χρόνια επαγγελματικής διαδρομής του, με τον Τσέχο τερματοφύλακα να συμπληρώνει σήμερα 34 χρόνια ζωής (γεννημένος στις 20 Μαΐου 1982) και να έχει κάθε λόγο να είναι υπερήφανος για όσα έχει καταφέρει στα γήπεδα της Αγγλίας και της Ευρώπης. Από το Euro με την εθνική Ελπίδων της Τσεχίας, στους back-to-back τίτλους Premier League, και από την επιστροφή μετά το σοκαριστικό τραυματισμό που κόντεψε να του στοιχίσει τη ζωή, στα μοναδικά ρεκόρ απαραβίαστης εστιάς αλλά και στην ευρωπαϊκή έκσταση με το Champions League και το Europa League.

Ο Πετρ Τσεχ δεν είναι μία απλή περίπτωση ποδοσφαιριστή που "έπιασε" στη θέση του Νο 1 λόγω ύψους και ταλέντου του αλλά κάτι πολύ πιο σύνθετο, με ένα dna μαχητή και νικητή που σπάνια συναντάς τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδων. Το Sport24.gr σας παρουσιάζει το success story του Τσέχου "τίμου γίγαντα".

Ο Πετρ Τσεχ γεννήθηκε πριν από ακριβώς 34 χρόνια (20/5/1982) στο Πλζεν, 90 χιλιόμετρα δυτικά της Πράγας. Η μητέρα του (που είχε ήδη αποκτήσει ένα παιδί, την Μαρκέτα) έφερε στον κόσμο τρίδυμα: εκείνον μαζί με την αδερφή του Σάρκα και τον αδερφό του Μίχαλ, ο οποίος όμως πέθανε στην ηλικία των δύο ετών καθώς προσβλήθηκε στο νοσοκομείο από θανατηφόρο ιό. Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο από την ηλικία των επτά ετών στην Skoda Πλζεν (γνωστή αργότερα ως Βικτόρια Πλζεν) αγωνιζόμενος ως επιθετικός αλλά γρήγορα άλλαξε θέση (σημάδι άραγε της ποδοσφαιρικής μοίρας;) και πέρασε κάτω από τα γκολπόστ όταν η ομάδα προχώρησε στην αλλαγή του βασικού της γκολκίπερ.

Τα παιδικά του χρόνια δεν ήταν εύκολα υπό το κομμουνιστικό καθεστώς στην Τσεχοσλοβακία, με τον πατέρα του να δουλεύει για το τοπικό εργοστάσιο της Skoda και να καταφέρνει μετά βίας να συντηρεί την οικογένειά του, ώσπου ήρθαν προς το τέλος της δεκαετίας του '80 σημαντικές πολιτικές αλλαγές στην Ευρώπη (πτώση του τείχους του Βερολίνου, Βελούδινη Επανάσταση στην Τσεχοσλοβακία) που άνοιξαν έναν νέο κόσμο ευκαιριών για αυτόν. "Μεγάλωσα κάτω από ένα κομμουνιστικό καθεστώς και εκείνη την εποχή ήταν δύσκολο να γνωρίζεις πώς μπορούσες να βοηθήσεις τον εαυτό σου με όλους αυτούς τους κανονισμούς. Ακόμα και οι ποδοσφαιριστές δεν μπορούσαν να μετακινηθούν σε μεγαλύτερες ξένες ομάδες. Το εκτίμησα αυτό αργότερα επειδή καταλάβαινα πόσο σκληρό ήταν για κάποιους άλλους. Θυμάμαι να πέφτει το τείχος του Βερολίνου και την Βελούδινη Επανάσταση. Δεν είχα ακριβή επίγνωση του τι γινόταν αλλά θυμάμαι να βλέπω τις ειδήσεις με την οικογένειά μου και να τους βλέπω ενθουσιασμένους.

Επειδή δεν το καταλάβαινα τότε, όταν κάποια στιγμή γύρισα πίσω, διάβασα και έμαθα. Ήταν μία τεράστια αλλαγή, μία εκπληκτική αλλαγή για τις ζωές όλων εδώ. Τώρα υπάρχει πολύ μεγάλη υπερηφάνεια στην Τσεχική Δημοκρατία", δήλωνε σε παλαιότερη συνέντευξή του ο Τσεχ, ο οποίος στα 17 του χρόνια έκανε το ντεμπούτο στο πρωτάθλημα Τσεχίας με τη φανέλα της Χμελ Μπλσάνι, στην ήττα με 3-1 από τη Σπάρτα Πράγας τον Οκτώβριο του 1999. Δύο χρόνια αργότερα πήρε μεταγραφή στη Σπάρτα έναντι 600.00 λιρών, υπογράφοντας συμβόλαιο διάρκειας 5,5 ετών, όμως τα τσεχικά σύνορα ήταν πολύ μικρά για να τον κρατήσουν. Πολύ γρήγορα έδειξε το ταλέντο του ως τερματοφύλακας "τρέχοντας" μέσα στο 2001 ένα σερί 903 λεπτών χωρίς να δεχτεί γκολ και κάνοντας ρεκόρ στο πρωτάθλημα Τσεχίας και κάπως έτσι η φήμη του εξαπλώθηκε σε όλη την Ευρώπη.

Μάλιστα, το ελληνικό φίλαθλο κοινό τον πρωτογνώρισε το 2002 μέσα από τις αναμετρήσεις του Παναθηναϊκού με τη Σπάρτα Πράγας στη δεύτερη φάση των ομίλων του Champions League, με τους "πράσινους" να νικούν στην Τσεχία με 2-0 με σκόρερ του πρώτου τέρματος τον Γιώργο Καραγκούνη σε σουτ που η μπάλα είχε περάσει (αναπάντεχα) κάτω από τα πόδια του πανύψηλου γκολκίπερ.Το καλοκαίρι του 2002 η Ρεν ήταν η νικήτρια στην κούρσα της απόκτησής του δαπανώντας το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 4.000.000 λιρών, με τον Τσεχ να αποκαλύπτει πάντως ότι είχε φτάσει πολύ κοντά στο να πάρει μεταγραφή στην Άρσεναλ του Αρσέν Βενγκέρ.

"Υπήρχε μία δυνατότητα, πριν πάω στη Γαλλία για λογαριασμό της Ρεν, να υπογράψω στην Άρσεναλ, όμως ήμουν μόλις 18 ή 19 και τότε η Τσεχία δεν ήταν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Χρειαζόσουν άδεια εργασίας και οι προϋποθέσεις ήταν πως θα έπρεπε να είχες παίξει το 75% των αγώνων σου στην πρώτη ομάδα του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος της χώρας σου, κάτι που τότε ήταν αδύνατο για μένα. Τελικά πήγα στη Γαλλία επειδή δεν μπορούσα να εξασφαλίσω άδεια εργασίας στην Αγγλία. Ήμουν πολύ ενθουσιασμένος επειδή μεγάλοι σύλλογοι και η Premier League έδειχνε ενδιαφέρον για μένα όμως δεν ήταν τότε η σωστή χρονική στιγμή για να έρθω στην Αγγλία", αναφέρει χαρακτηριστικά για εκείνη την περίοδο ο Τσεχ.

Παράλληλα με τη μεταγραφή του στη Ρεν ο 20χρονος τότε Τσεχ είδε το ποδοσφαιρικό του άστρο να ανατέλλει και σε επίπεδο εθνικών ομάδων αφού οδήγησε την εθνική ελπίδων της Τσεχίας στην κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος για πρώτη φορά στην ιστορία της. Στον τελικό οι Τσέχοι αντιμετώπισαν τους Γάλλους που είχαν στο ρόστερ τους πολλά υποσχόμενους εκείνη την εποχή Γκοβού, Μαλμπράν και Λουγιντουλά, με τις δύο ομάδες να οδηγούνται στη διαδικασία των πέναλτι και εκεί να παίζει το ρόλο του... μπαμπούλα για τους "τρικολόρ" ο Τσεχ. Μετά από μία σούπερ εμφάνιση στο 90λεπτο και στο ημίωρο της παράτασης ο νεαρός γκολκίπερ είχε δύο ακόμα σπουδαίες αποκρούσεις στη ρωσική ρουλέτα, πριν την εκτέλεση πέναλτι του Ζαν-Αλέν Μπουμσόνγκ που έστειλε τη μπάλα στο δοκάρι και έριξε οριστικά στο καναβάτσο τη Γαλλία.

"Είχαν έναν σπουδαίο γκολκίπερ, σπουδαίο όχι μόνο στο μέγεθος αλλά και στον τρόπο που έπαιξε και αυτό έκανε τη διαφορά".

Τάδε έφη Ρεϊμόν Ντομενέκ (προπονητής της εθνικής Γαλλίας) στο φινάλε του τελικού, φωτογραφίζοντας ουσιαστικά τον MVP της Τσεχίας. Το εντυπωσιακό είναι πως δύο χρόνια αργότερα ο Τσεχ είχε την ευκαιρία να στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης και με την εθνική Ανδρών της χώρας του όμως "σκότωσε" τις ελπίδες του στον ημιτελικό η Εθνική Ελλάδας, με τον Τραϊανό Δέλλα να τον νικάει με καρφωτή κεφαλιά στην παράταση και να στέλνει τη "γαλανόλευκη" στον μεγάλο τελικό. Ευτυχώς για τον Τσεχ εκείνη η χρονιά δεν έφερε μόνο στενοχώρια από τον αποκλεισμό από την Ελλάδα αλλά και χαρά σε προσωπικό επίπεδο αφού έκανε το μεγάλο άλμα από την Ligue 1 στην Premier League.

Ο τότε προπονητής της Τσέλσι, Κλάουντιο Ρανιέρι, αναζητούσε έναν γκολκίπερ για back-up του Κάρλο Κουντιτσίνι και τον βρήκε στο πρόσωπο του νεαρού ικανότατου Τσέχου, με την διοίκηση της Τσέλσι να έρχεται σε συμφωνία με την Ρεν από τον Φεβρουάριο έναντι 7.000.000 λιρών, συμφωνία που προέβλεπε την παραμονή του στους Γάλλους μέχρι το φινάλε της σεζόν 2003-04 και την μετακόμισή του στην Αγγλία το καλοκαίρι του 2004. Το ποσό που δόθηκε για την απόκτησή του συνιστούσε την ακριβότερη μεταγραφή τερματοφύλακα στην ιστορία της Τσέλσι (ενδιαφέρον για τον παίκτη είχαν δείξει επίσης Ρεάλ Μαδρίτης και Ίντερ), ωστόσο υπήρχαν δύο σημαντικοί παράμετροι που έκαναν ιδιαίτερη τη μεταγραφή του.

Η πρώτη ήταν πως καλούταν να συναγωνιστεί τον Κουντιτσίνι, ο οποίος μόλις δύο χρόνια νωρίτερα είχε ψηφιστεί ως ο κορυφαίος γκολκίπερ της Premier League και η δεύτερη ήταν πως ο Ρανιέρι που τον είχε φέρει στην ομάδα αποτελούσε παρελθόν μετά από τέσσερα χρόνια στο Λονδίνο, με τον Ζοζέ Μουρίνιο να έχει πάρει το χρίσμα στην άκρη του πάγκου από τον Ρόμαν Αμπράμοβιτς. Ωστόσο, το δίλημμα "Κουντιτσίνι-Τσεχ" δεν πρόλαβε να μπει στο μυαλό του "special one" αφού ο Ιταλός πορτιέρε τραυματίστηκε στον αγκώνα κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής προετοιμασίας και ο νεοφερμένος στην αγγλική πρωτεύουσα έγινε αυτόματα η πρώτη επιλογή των Λονδρέζων.

"Έπρεπε να δείξω την αξία μου από το πρώτο παιχνίδι που ήταν απέναντι στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Υπήρχε πολλή πίεση αλλά κατάφερα να κρατήσω ανέπαφη την εστία μου", αναφέρει για την επίσημη πρεμιέρα του ο Τσεχ, που βρήκε τους "μπλε" να επικρατούν 1-0 με σκόρερ τον Έιντουρ Γκούντγιονσεν, με τη συνέχεια να ξεπερνάει κάθε προσδοκία τόσο του ίδιου όσο και της ομάδας του. Ο Τιερί Ανρί σκόραρε απέναντί του για λογαριασμό της Άρσεναλ στις 12 Δεκεμβρίου του 2004 όμως ο επόμενος που το πέτυχε στο πρωτάθλημα ήταν σχεδόν 3 μήνες αργότερα (ο Λέον ΜακΚένζι της Νόριτς τον νίκησε στις 5 Μαρτίου του 2005), με τον Πετρ Τσεχ να κρατάει απαραβίαστη την εστία του για 1.024 λεπτά και να δημιουργεί ρεκόρ για την Premier League εκείνη την εποχή.

Όσο για το φινάλε, αυτό ήταν κάτι παραπάνω από ονειρεμένο για τον 23χρονο τότε Τσέχο, με την Τσέλσι να δέχεται μόλις 15 γκολ σε όλο το πρωτάθλημα σε 38 αγωνιστικές (αριθμός ρεκόρ για την Premier League) και να κατακτάει το πρώτο της πρωτάθλημα μετά από 50 χρόνια ανομβρίας με απολογισμό 29 νικών και 95 βαθμών! Ο δε Τσεχ παρέλαβε στο τέλος της σεζόν 2004-05 το "Χρυσό Γάντι", βραβείο που απονέμεται στον τερματοφύλακα που κρατάει σε περισσότερα ματς ανέπαφη την εστία του, με τον γκολκίπερ των Λονδρέζων να το πετυχαίνει 21 φορές. Ο "τίμιος γίγαντας" από την Τσεχία κόστισε το καλοκαίρι του 2004 λιγότερα χρήματα σε σχέση με όσα ξοδεύτηκαν ξεχωριστά για τις μεταγραφές των Ντρογκμπά, Ρόμπεν, Φερέιρα, Κέζμαν και Τιάγκο Μέντες όμως η έκφραση "value for money" δεν θα μπορούσε να ταιριάζει σε κάποιον από όλους αυτούς τους παίκτες περισσότερο απ'ότι στον Τσεχ, ο οποίος στο φινάλε της σεζόν πανηγύρισε μάλιστα το League Cup (3-2 την Λίβερπουλ στην παράταση) και έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Champions League.

Η δεύτερη σεζόν του στο "Stamford Bridge" συνδυάστηκε με τον back-to-back τίτλο από την ομάδα του Μουρίνιο, με τον ίδιο να διατηρείται σε υψηλά στάνταρντς απόδοσης και να εδραιώνεται πλέον στη συνείδηση του κόσμου ως ένας από τους top-class γκολκίπερ σε παγκόσμια κλίμακα. Μετά τα 35 παιχνίδια στην Premier League και τα μόλις 15 γκολ παθητικό της Τσέλσι, ο Τσεχ υπερασπίστηκε την μπλε εστία σε 34 ματς πρωταθλήματος την σεζόν 2005-06 και το φινάλε βρήκε τους Λονδρέζους να δέχονται μόλις 22 γκολ. Είχαν επίσης να επιδείξουν "νταμπλ" νικών απέναντι σε Άρσεναλ και Λίβερπουλ αλλά και το εκκωφαντικό 3-0 κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με το οποίο σφράγισαν μαθηματικά τον τίτλο. Τον Ιανουάριο του 2006 η Διεθνής Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου (IFFHS) τον ανακήρυξε κορυφαίο γκολκίπερ στον κόσμο για το 2005 ενώ η ομάδα του δυτικού Λονδίνου τον επιβράβευσε με επέκταση της μεταξύ τους συνεργασίας μέχρι το 2010.

Δύο χρόνια συνεργασίας, δύο χρόνια θριάμβων για τον Πετρ Τσεχ. Η τρίτη σεζόν του όμως στην Premier League ξεκίνησε με πολύ άσχημο τρόπο αφού στις 14 Οκτωβρίου 2006 τραυματίστηκε πολύ σοβαρά σε αγώνα της Τσέλσι στο "Madejski Stadium" απέναντι στην Ρέντινγκ, σε μία διεκδίκηση της μπάλας μέσα στη μεγάλη περιοχή του μαζί με τον Στίβεν Χαντ. Το δεξί γόνατο του μέσου των "royals" τράνταξε το κεφάλι του Τσέχου τερματοφύλακα και τον έκανε να χάσει τις αισθήσεις του ενώ την ώρα που του προσφερόνταν οι πρώτες βοήθειες στη γραμμή του πλαγίου άουτ διαπιστώθηκε πως έλεγε πράγματα ασυνάρτητα και αδυνατούσε να θυμηθεί ακόμα και απλές λεπτομέρειες.

Ακολούθως μεταφέρθηκε στα αποδυτήρια όπου έχασε ξανά τις αισθήσεις του πριν την άφιξη του ασθενοφόρου ενώ όταν διακομίστηκε εσπευσμένα στο "Royal Berkshire Hospital" διαπιστώθηκε πως είχε υποστεί κάταγμα στο κρανίο, με γιατρούς να εκτιμούν -βλέποντας τη σοβαρότητα της κατάστασής του- πως είχε εμπλακεί σε αυτοκινητιστικό ατύχημα! Μεταφέρθηκε στη συνέχεια σε ειδική νευροχειρουργική μονάδα στο Όξφορντ και εκεί υποβλήθηκε σε εγχείριση, όπου του αφαιρέθηκαν δύο χαλαρά κομμάτια κρανίου από τον εγκέφαλό του και αντικαταστάθηκαν από μεταλλικές πλάκες. Η επέμβαση ήταν πολύ δύσκολη και θα μπορούσε να είχε χάσει τη ζωή του αν δεν πετύχαιναν οι γιατροί να τοποθετήσουν τις μεταλλικές πλάκες στο σωστό σημείο, με τον ίδιο να μην έχει πάντως την παραμικρή ανάμνηση από τον σοκαριστικό τραυματισμό του.

"Κατά μία έννοια είναι καλό που δεν θυμάμαι επειδή δεν έχω ανάμνηση του άσχημου τραυματισμού. Το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι είναι που άλλαζα στα αποδυτήρια της Ρέντινγκ. Υπάρχει ένα κενό στα όσα έγιναν ανάμεσα. Μετά την εγχείριση μπορούσα για πρώτη φορά να αναγνωρίσω πρόσωπα και να τους θυμηθώ. Η πρώτη ιατρική εκτίμηση ήταν πως δεν θα ήμουν σε θέση να ξαναπαίξω μέχρι το τέλος της σεζόν και εγώ ήθελα να τους διαψεύσω αλλά ήταν δύσκολο για μένα. Στην αρχή είχα δυσκολία ακόμα και στην ομιλία. Οι λέξεις έβγαιναν από μέσα μου αλλά ήταν όλες λάθος. Είχα τρομερούς πονοκεφάλους που με έκαναν να μη μπορώ να κουνηθώ. Η θεραπεία βοηθούσε αλλά κάποιες ημέρες ήμουν τόσο εξουθενωμένος που δεν μπορούσα να κάνω το παραμικρό.

Ήταν δύσκολο για μένα ακόμα και να παρακολουθήσω τηλεόραση για πάνω από πέντε λεπτά. Τελικά άρχισα να προπονούμαι, έχοντας ένα πρόγραμμα αποθεραπείας να ακολουθήσω για τους πρώτους τέσσερις μήνες. Ορισμένες ημέρες ένιωθα καλά και έκανα περισσότερα, άλλες ξυπνούσα και δεν ήθελα να κινηθώ, προτιμούσα να κοιμηθώ όλη την ημέρα". Κατάφερε πάντως να διαψεύσει όλες τις προβλέψεις και να επιστρέψει νωρίτερα από το προβλεπόμενο, με το comeback του να γίνεται στις 20 Ιανουαρίου φορώντας πλέον προστατευτικό στο κεφάλι που έγινε το σήμα-κατατεθέν του.

Η επιλογή του προστατευτικού δεν είχε να κάνει με κάποια φοβία του μετά το χτύπημα που δέχτηκε στο ματς με την Ρέντινγκ αλλά εξαιτίας του γεγονότος πως, ως τρίδυμο, είχε οριακά λεπτότερο κρανίο από τον μέσο ενήλικα, συνεπώς κινδύνευε σοβαρά η υγεία του σε περίπτωση νέου χτυπήματος. "Ουδείς μπορεί να πει με σιγουριά για το αν ο τραυματισμός έγινε πιο σοβαρός εξαιτίας αυτού του γεγονότος αλλά με συμβούλεψαν να το φοράω για τη δική μου ασφάλεια. Με ενοχλεί όταν ο κόσμος λέει "το φοράει επειδή φοβάται" ή ότι ψυχολογικά με κάνει να αισθάνομαι περισσότερο ασφαλή.

Δεν έχουν ιδέα τι μου έχει πει ο χειρουργός μου. Δεν ξέρουν τίποτα από τραυματισμούς στον εγκέφαλο. Εάν χρειαζόμουν ψυχολογική βοήθεια θα φορούσα ένα κράνος που φορούν στο αμερικανικό ποδόσφαιρο. Όταν παίζεις μπροστά από την εστία περιμένεις να χτυπηθείς. Έκανα 50 ράμματα στο στόμα μου. Δεν καλύπτω το πρόσωπό μου, το κάνω; Όταν η μπάλα είναι στο πεδίο βολής μου και μπορώ να τη διεκδικήσω δεν σκέφτομαι τι μπορεί να συμβεί", σχολιάζει χαρακτηριστικά για εκείνη την περίοδο της καριέρας του ο Τσέχος, ο οποίος όταν επέστρεψε στα γήπεδα ήταν σαν να μην είχε περάσει ούτε... μία ημέρα. Τον Απρίλιο του 2007 παρέλαβε για πρώτη φορά στην καριέρα του το βραβείο για τον "Παίκτη του Μήνα" στην Premier League έχοντας κρατήσει ανέπαφη την εστία του για οκτώ διαδοχικά ματς πρωταθλήματος (πρώτος γκολίπερ που πήρε το βραβείο μετά τον Τιμ Φλάουερς το 2000) ενώ το φινάλε της σεζόν τον βρήκε με δύο ακόμα τρόπαια παραμάσχαλα.

Στις 25 Φεβρουαρίου 2007 πανηγύρισε το League Cup όταν η Τσέλσι νίκησε 2-1 την συμπολίτισσα Άρσεναλ με ανατροπή (με δύο γκολ του Ντιντιέ Ντρογκμπά) ενώ στις 19 Μαΐου 2007, απέναντι στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στον τελικό του FA Cup στο νέο "Wembley Stadium", ο Τσέχος κράτησε το "μηδέν", με τους Λονδρέζους να επικρατούν λίγα λεπτά πριν το τέλος της ημίωρης παράτασης με χρυσό σκόρερ -ποιόν άλλον;- τον Ντρογκμπά που νίκησε με πλασέ τον Έντουιν Φαν Ντερ Σαρ. "Ήταν σαν να υπογράψαμε παίκτη αξίας 50.000.000 λιρών", ήταν το χαρακτηριστικό σχόλιο του Ζοζέ Μουρίνιο για να περιγράψει την επιστροφή του Τσεχ στις υποχρεώσεις της Τσέλσι μετά τον τραυματισμό του, αλλά και τον Τσέχο κίπερ από την πλευρά του να "πίνει νερό" στο όνομα του Πορτογάλου. "Είχα σπουδαία εργασιακή σχέση με τον Ζοζέ. Ο Κάρλο Κουντιτσίνι ήταν το Νο 1 όταν ήρθα αλλά ο Μουρίνιο με έβαλε στην ομάδα. Μου είχε εμπιστοσύνη και όταν νιώθεις ότι σε εμπιστεύονται, χαλαρώνεις και παίζεις καλά.

Μου άρεσε η φιλοσοφία του ως προπονητής. Έδινε σημασία σε κάθε λεπτομέρεια, ανέλυε τα πάντα. Ήταν έτοιμος για όλα και δημιουργούσε μία σπουδαία ατμόσφαιρα μεταξύ των παικτών. Έκανε τους πάντες να αισθάνονται καλά και σε ένα μεγάλο ρόστερ αυτό είναι σημαντικό όταν μπορούν να ξεκινήσουν μόλις 11. Μπορούσε να κρατάει ανθρώπους ευτυχισμένους και έτοιμους να παίξουν για αυτόν. Συμπεριφερόταν με τον ίδιο τρόπο σε όλους αλλά δεν άφηνε κανέναν να έρθει πολύ κοντά σε αυτόν. Μπορείς να έχεις το μεγαλύτερο "εγώ" στον κόσμο αλλά έχεις ανάγκη να σε σέβονται τα άτομα που δουλεύουν για σένα και ο Ζοζέ το είχε αυτό Μπορούσες να μιλήσεις μαζί του, να συζητήσεις πράγματα..."

Το ξεκίνημα της σεζόν 2007-08 βρήκε την Τσέλσι να αλλάζει προπονητή, με τον Ζοζέ Μουρίνιο να αποχωρεί κατόπιν επιθυμίας του Ρόμαν Αμπράμοβιτς μετά από από μερικά αρνητικά αποτελέσματα (αλλά με τον "τίτλο" του πιο επιτυχημένου τεχνικού στην ιστορία του συλλόγου) και τη θέση του να παίρνει ο Άβραμ Γκραντ, ενώ όσον αφορά στον Πετρ Τσεχ ταλαιπωρήθηκε από διάφορους τραυματισμούς με αποτέλεσμα να χάσει 12 από τα 38 ματς πρωταθλήματος.

Αυτό πάντως που πόνεσε περισσότερο τον Τσέχο κίπερ ήταν το γεγονός πως για πρώτη φορά δεν ολοκλήρωσε σεζόν στην Τσέλσι με κάποιον τίτλο έχοντας μάλιστα δύο ήττες σε τελικούς. Η Τότεναμ "πλήγωσε" την Τσέλσι και τον Τσεχ εντός των συνόρων με την κατάκτηση του League Cup ενώ λίγους μήνες αργότερα έπαιξε για πρώτη φορά σε τελικό Champions League (μετά από δύο χαμένους ημιτελικούς το 2005 και το 2007) αλλά είδε την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να του στερεί το βαρύτιμο τρόπαιο στα πέναλτι στον ιστορικό "αγγλικό εμφύλιο". Ο ίδιος είχε σταματήσει τον Κριστιάνο Ρονάλντο στη διαδικασία των πέναλτι αποκρούοντας το χτύπημά του όμως όμως το γλίστρημα του αρχηγού Τζον Τέρι και η εκτέλεση του Ανελκά πάνω στον Φαν Ντερ Σαρ είχαν ως αποτέλεσμα να γλιστρήσει το "ιερό δισκοπότηρο" μέσα από τα χέρια των Λονδρέζων... Η σεζόν 2008-09 ήταν ιδιαίτερη για την Τσέλσι επί εποχής Ρόμαν Αμπράμοβιτς καθώς για πρώτη φορά έκατσαν τρεις διαφορετικοί προπονητές στην άκρη του πάγκου της (Λουίς Φελίπε Σκολάρι, Ρέι Γουίλκινις, Γκους Χίντινκ), με τον Πετρ Τσεχ να αποτελεί πάντως σταθερή αξία αγωνιζόμενος στα 35 από τα 38 ματς του πρωταθλήματος.

Τον Νοέμβριο του 2008 απέναντι στην Σάντερλαντ (νίκη με 5-0 στο "Stamford Bridge") συμπλήρωσε 100 παιχνίδια στην Τσέλσι χωρίς να δεχτεί γκολ ενώ το φινάλε βρήκε την ομάδα του να διαθέτει την καλύτερη άμυνα της Premier League μαζί με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, με 24 γκολ παθητικό. Στο Champions League έφτασε για μία ακόμα φορά (τέταρτη μέσα σε μία πενταετία) μέχρι τα ημιτελικά όπου εκεί ο Ινιέστα της πήρε τη μπουκιά μέσα από το στόμα (βλ.εισιτήριο για τον τελικό) ενώ ο Τσεχ πανηγύρισε το 7ο τρόπαιό του στο λονδρέζικο σύλλογο χάρη στο 2-1 επί της Έβερτον στον τελικό του FA Cup παρά το γεγονός οτι δέχτηκε το γρηγορότερο γκολ στην ιστορία της διοργάνωσης, μόλις σε 25'' αγώνα από τον Λουίς Σαχά.

Τα καλύτερα όμως δεν είχαν έρθει ακόμα για τον γιγαντόσωμο κίπερ ο οποίος με τον Κάρλο Αντσελότι στον πάγκο της Τσέλσι έζησε έντονες συγκινήσεις με τους "μπλε" τη σεζόν 2009-10. Η κατάκτηση του Community Shield στην αρχή της σεζόν απέναντι στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (απέκρουσε στη ρωσική ρουλέτα τα πέναλτι των Γκιγκς και Εβρά) ήταν απλά το... ορεκτικό σε μία φουλ χορταστική χρονιά για τους φανς της Τσέλσι, με το κυρίως πιάτο να είναι καθόλα εντυπωσιακό. Στις 13 Απριλίου 2011 ο Τσεχ έγινε "Mr Clean Sheet" αφού στο ματς με την Μπόλτον κράτησε για 100η φορά ανέπαφη την εστία του σε αγώνα της Premier League ενώ κρατώντας 17 φορές το "μηδέν" μέσα στη σεζόν κατέκτησε για δεύτερη φορά στην καριέρα του το "Χρυσό Γάντι".

Επιπλέον, έπιασε το πέναλτι του Κέβιν-Πρινς Μπόατενγκ στον τελικό του FA Cup με την Πόρτσμουθ βάζοντας την υπογραφή του στο δεύτερο σερί Κύπελλο (1-0 με τον Ντρογκμπά, πρώτη φορά που έκανε το ριπίτ στο θεσμό η Τσέλσι) ενώ η κατάκτηση του τίτλου της Premier League έφερε τους Λονδρέζους να πανηγυρίζουν το πρώτο τους εγχώριο νταμπλ σε 104 χρόνια ιστορίας! Η καλομαθημένη από επιτυχίες Τσέλσι στην μετά-Αμπράμοβιτς εποχή έμεινε χωρίς τίτλο το 2010-11 (και το γεγονός αυτο σήμανε το φινάλε της σχέσης της με τον Κάρλο Αντσελότι) όχι όμως και ο Πετρ Τσεχ ο οποίος στις 19 Μαΐου 2011 αναδείχτηκε "Παίκτης της Χρονιάς" της Τσέλσι για πρώτη φορά, σε μία ψηφοφορία που πήραν μέρος πάνω από 28.000 φανς των Λονδρέζων.

Η ψήφος εκείνη στον τερματοφύλακά τους αποδείχτηκε προφητική αφού έναν χρόνο αργότερα ο Τσέχος "τίμιος γίγαντας" σήκωσε στις πλάτες του όλη την Τσέλσι και την ανέβασε στο ποδοσφαιρικό Έβερεστ. Οι Λονδρέζοι αντιμετώπισαν στον τελικό του Champions League την Μπάγερν Μονάχου στις 19 Μαΐου 2012 παίζοντας στην έδρα των αντιπάλων τους (Allianz Arena) και στο 83ο λεπτό βρέθηκαν με την πλάτη στον τοίχο μετα την κεφαλιά του Τόμας Μίλερ όμως κάπου εκεί μίλησαν οι "παλιές καραβάνες". Ο Ντρογκμπά πλήρωσε με το ίδιο νόμισμα τους Βαυαρούς σκοράροντας και αυτός με καρφωτή κεφαλιά στο 88ο λεπτό μετά από εκτέλεση κόρνερ του Μάτα και έστειλε το ματς στην παράταση όπου εκεί ο Πετρ Τσεχ όρθωσε ένα τεράστιο "STOP" μπροστά από την εστία του.

Αρχικά απέκρουσε στο πρώτο τέταρτο της παράτασης το πέναλτι του Άριεν Ρόμπεν (θα είχε γίνει μοιραίος ο Ντρογκμπά που είχε ανατρέψει τον Ριμπερί στην περιοχή) ενώ στη ρωσική ρουλέτα σταμάτησε το 4ο πέναλτι του Όλιτς και το 5ο του Σβάινσταϊγκερ για να επιτρέψει στον Ντρογκμπά να ευστοχήσει στο τελευταίο χτύπημα και να βάψει μπλε το βαρύτιμο τρόπαιο. Η Τσέλσι (του υπηρεσιακού Ρομπέρτο Ντι Ματέο) έγινε έτσι η πέμπτη αγγλική ομάδα που κατακτά το Champions League και πρώτη Λονδρέζικη ενώ ο Τσεχ έγινε μόλις ο τέταρτος Τσέχος που ανέβηκε στην κορυφη της Ευρώπης σε συλλογικό επίπεδο.

"Είναι τόσες πολλές οι φορές που ο κόσμος μιλάει για μένα αναφορικά με το τελευταίο νικητήριο πέναλτι αλλά εγώ τους λέω πάντα πως δεν θα υπήρχε νικητήριο πέναλτι χωρίς εσένα. Στον τελικό πέτυχα το γκολ της ισοφάρισης αλλά εσύ έκανες μερικές σπουδαίες επεμβάσεις εκείνο το βράδυ και δεν νομίζω ότι έχεις αποσπάσει τα εύσημα που αξίζεις. Ο κόσμος συζητάει μόνο για τους επιθετικούς αλλά για μένα είσαι αυτός που κέρδισε τον τελικό για μας. Για αυτό το λόγο έπρεπε να τρέξω πάνω σου όταν σκόραρα το πέναλτι στο φινάλε, δεν έτρεξα τυχαία κατά πάνω σου", έχει δηλώσει ο Ντρογκμπά αναφορικά με εκείνο το μαγικό μπλε βράδυ απευθυνόμενος στον Τσεχ.

Λίγες ημέρες μετά τον απίστευτο ευρώθρίαμβο (και μερικές εβδομάδες μετά το 2-1 επί της Λίβερπουλ στον τελικό του FA Cup που έμεινε στην ιστορία και για τη σούπερ απόκρουσή του σε καρφωτή κεφαλιά του Άντι Κάρολ) η Τσέλσι επιβράβευσε τον ήρωα της Βαυαρίας προσφέροντάς του νέο τετραετές συμβόλαιο, με τα λόγια του εκτελεστικού διευθυντή Ρον Γκούρλεϊ να είναι χαρακτηριστικά: "Η Τσέλσι εκτιμάει πλήρως την εξαιρετική συμβολή του Πετρ στην πιο επιτυχημένη περίοδο στην ιστορία του συλλόγου". Από την πλευρά του ο Τσεχ, ο οποίος μετρούσε ήδη 369 εμφανίσεις για τους "μπλε" του Λονδίνου από το 2004 και μετά, δήλωνε:

"Είμαι πραγματικά ευτυχισμένος που είμαι μέρος αυτού του σπουδαίου συλλόγου. Εύχομαι τα επόμενα τέσσερα χρόνια να είναι το ίδιο επιτυχημένα με τα οκτώ προηγούμενα".

Η σεζόν 2012-13 δεν ξεκίνησε ιδανικά για την Τσέλσι καθώς ηττήθηκε με 3-2 από την Μάντσεστερ Σίτι στον τελικό του Community Shield και συνετρίβη με 4-1 από την Ατλέτικο Μαδρίτης στο Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ όμως το φινάλε δεν θα μπορούσε να είναι πιο γλυκό για τους Λονδρέζους αφού 361 ημέρες από το θρίαμβο στο Μόναχο γεύτηκαν και πάλι το ευρωπαϊκό νέκταρ, αυτή τη φορά στην "Amsterdam Arena".

Με τον Ράφα Μπενίτεθ πλέον στον πάγκο (είχε διαδεχτεί τον Ντι Ματέο νωρίς μέσα στη σεζόν) τέθηκαν αντιμέτωποι της Μπενφίκα, με τον Φερνάντο Τόρες (ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία της αλλά και του βρετανικού ποδοσφαίρου με τις 50.000.000 λίρες που δόθηκαν για αυτόν τον Ιανουάριο του 2011) να ανοίγει το σκορ στο 60' και τον Μπράνισλαβ Ιβάνοβιτς να χαρίζει το τρόπαιο στην ομάδα του κάνοντας το 2-1 με κεφαλιά στο τρίτο και τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων! Αυτό ήταν το πρώτο Europa League για την Τσέλσι και πλέον ο Πετρ Τσεχ μπορούσε να καμαρώνει για μια 9ετία... τίγκα στους τίτλους τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο.

Όπως επίσης έχει κάθε λόγο να καμαρώνει για την 11η Ιανουαρίου 2004 όπου στην εκτός έδρας νίκη με 2-0 επί της Χαλ κράτησε ανέπαφη την εστία της Τσέλσι για 209η φορά σε όλες τις διοργανώσεις σπάζοντας το ρεκόρ συλλόγου που είχε για χρόνια ο Πίτερ Μπονέτι. Ή ακόμα και για την 18η Μαρτίου του ίδιου έτους όπου συμπλήρωσε 100 παρουσίες στο Champions League και έγινε μόλις ο τέταρτος κίπερ που έφτασε αυτό το νούμερο συμμετοχών μετά τους Ίκερ Κασίγιας, Βίκτορ Βαλντές και Όλιβερ Καν. Κάπου εκεί, στην επέτειο των 10 χρόνων από την έλευσή του για πρώτη φορά στο "Stamford Bridge", τα πράγματα άλλαξαν. Ο Τιμπό Κουρτουά γύρισε στην Τσέλσι μετά τον τριετή δανεισμό του στην Ατλέτικο Μαδρίτης και ο Ζοζέ Μουρίνιο, ο οποίος είχε ξεκινήσει τη δεύτερη θητεία του στους "μπλε" από το 2013, είχε πάρει την οριστική και αμετάκλητη απόφασή του: ο 22χρονος Βέλγος θα ήταν ο βασικός γκολκίπερ για τη σεζόν 2014-15 και ο κατά 10 χρόνια μεγαλύτερός του Τσεχ θα αποτελούσε τη χρυσή εφεδρεία.

"Ελπίζω ο Πέτρ να μην θέλει να φύγει, ελπίζω να μην έχει προσφορές για να φύγει και, αν έχει τελικά προτάσεις, να αρνηθεί να πάει. Θα ήμουν πολύ χαρούμενος να έχω δύο από τους καλύτερους τερματοφύλακες στον κόσμο στην ομάδα μου. Δέκα χρόνια πριν είχα μία πολύ δύσκολη απόφαση να πάρω όταν είχα τον Κάρλο Κουντιτσίνι να πραγματοποιεί φανταστικές εμφανίσεις κάτω από την εστία της Τσέλσι για πολλά χρόνια. Η κατάσταση είναι παρόμοια τώρα. Πρέπει να σκεφτούμε το μέλλον του συλλόγου. Ο Πετρ απογοητεύτηκε αλλά έτσι είναι μερικές φορές το ποδόσφαιρο.

Οι παίκτες μπορεί να δυσαρεστηθούν συχνά από τους προπονητές", έλεγε το καλοκαίρι του 2014 ο Πορτογάλος. Το φινάλε της σεζόν βρήκε την Τσέλσι να κατακτάει το 4ο πρωτάθλημά της μέσα σε μία δεκαετία αλλά σε αντίθέση με τα τρία προηγούμενα, σε αυτό ο Πετρ Τσεχ είχε απλά... φιλική συμμετοχή, με μόλις 7 παιχνίδια στην Premier League. Συνολικά αγωνίστηκε σε 16 ματς εκείνη τη σεζόν με ένα μάλιστα εξ'αυτών να του χαρίζει το 15ο και τελευταίο του τρόπαιο με τους "μπλε, καθώς ήταν το νικηφόρο 2-0 επί της Τότεναμ στον τελικό του League Cup, την πρώτη ημέρα του Μαρτίου του 2015.

Όλα τα ωραία έχουν όμως ένα τέλος και για τον Πετρ Τσεχ οι τίτλοι τέλους στα 11 χρόνια γάμου του με την Τσέλσι έπεσαν το περασμένο καλοκαίρι, με τον Τσέχο να μην επιθυμεί άλλο να βρίσκεται στη σκιά του Κουρτουά και να παίρνει μεταγραφή στην Άρσεναλ (υπέγραψε τετραετές συμβόλαιο συνεργασίας) όπου θα είχε πρωταγωνιστικό ρόλο. "Ο Πετρ Τσεχ είναι ένας παίκτης που θαύμαζα πολύ καιρό και είμαι πολύ χαρούμενος που αποφάσισε να έρθει σε εμάς. Έχει αποδείξει για πολλές σεζόν ότι είναι ένας από τους κορυφαίους τερματοφύλακες στον κόσμο και θα προσθέσει μεγάλη δύναμη στην ομάδα μας", δήλωσε ο Αρσέν Βενγκέρ, με την Τσέλσι από την πλευρά της να γράφει στο λογαριασμό της στο Τwitter: "Πετρ Τσεχ σε ευχαριστούμε για όλα" και να αναφέρει χαρακτηριστικά στην επίσημη ιστοσελίδα της: "Με 494 ματς κατέχει το ρεκόρ των περισσοτέρων συμμετοχών με τη φανέλα της Τσέλσι για ξένο παίκτη.Τα 228 ματς που κράτησε ανέπαφη την εστία του τον έφεραν πάνω από τον θρυλικό Πίτερ Μπονέτι ο οποιός κρατούσε για χρόνια το ρεκόρ. Ο σύλλογος της Τσέλσι ευχαριστεί τον Πετρ για τις φανταστικές υπηρεσίες του τα τελευταία 11 χρόνια και ειδικότερα για την τεράστια συμβολή του στην επιτυχία μας αυτό το διάστημα".

Από την πλευρά του ο Πετρ Τσεχ συγκίνησε άπαντες μέσω της ανοιχτής επιστολής του προς τους οπαδούς της Τσέλσι, η οποία αναφέρει τα εξής: "Πίστευα ότι αυτό δεν θα συνέβαινε ποτέ αλλά είναι καιρός για μένα να πω αντίο στον ποδοσφαιρικό σύλλογο της Τσέλσι. Στον σύλλογο που έζησα κάθε λεπτό από τότε που εντάχτηκα σε αυτόν τον Ιούλιο του 2004, στο σύλλογο που πίστευα ότι θα κρεμούσα τα γάντια μου και τα παπούτσια μου και θα τελείωνα την καριέρα μου. Όμως η ζωή δεν ακολουθεί πάντα το δρόμο που νομίζεις ότι θα ακολουθήσει. Από το 2004 ήταν ένα εκπληκτικό ταξίδι με τόσες πολλές κορυφές και λίγες λύπες. Καταφέραμε να κατακτήσουμε κάθε τρόπαιο στην Αγγλία όπως και το Europa League αλλά και το μεγαλύτερο τρόπαιο από όλα: το Champions League. Κοιτώντας πίσω στα επιτεύγματά μας, συμπεριλαμβανομένου του πρώτου νταμπλ στην ιστορία μας το 2010, των δύο διαδοχικών πρωταθλημάτων το 2005 και το 2006, και των αμέτρητων νικών μας σε Premier League και FA Cup, δεν θα μπορούσα να είμαι περισσότερο υπερήφανος!! Ως ομάδα γράψαμε μαζί ιστορία!!

Το περασμένο καλοκαίρι, τα πράγματα άλλαξαν και κατάλαβα ότι δεν ήμουν η πρώτη επιλογή για τη θέση του τερματοφύλακα αλλά αισθάνθηκα ότι δεν ήταν η σωστή στιγμή για μένα να φύγω. Κατά τη διάρκεια της σεζόν έγινε ξεκάθαρο ότι δεν θα βελτιωνόταν η κατάστασή μου και έχοντας επίγνωση πως είμαι σε μία φάση της καριέρας μου που δεν θέλω να βρίσκομαι στον πάγκο, αποφάσισα να προχωρήσω και να ψάξω για νέες προκλήσεις. Ο περιορισμένος χρόνος συμμετοχής μου έδωσε την ευκαιρία να φρεσκαριστώ και να ξεκουράσω το μυαλό μου ενώ με έκανε επίσης να συνειδητοποιήσω πόσο πολύ απολαμβάνω να παίζω ποδόσφαιρο στο υψηλότερο επίπεδο, επειδή μου έλειψε πάρα πολύ κάθε φορά που γινόταν ένα ματς και εγώ δεν έπαιρνα μέρος. Έχω τον ίδιο ζήλο για ποδόσφαιρο, το ίδιο κίνητρο και την ίδια πείνα για επιτυχία που είχα και στο ξεκίνημα της καριέρας μου και λατρεύω τις προκλήσεις που σου βάζουν οι σούπερ ποιοτικοί παίκτες που αντιμετωπίζεις στην Premier League, απλά στο καλύτερο και πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα στον κόσμο.

Για αυτό μίλησα στον κύριο Αμπράμοβιτς για την επιθυμία μου να παραμείνω στην Premier League και θα ήθελα να τον ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου για την υποστήριξή του σε αυτό το ζήτημα. Σημαίνει πολλά αυτό για μένα επειδή χωρίς αυτόν η ποδοσφαιρική ομάδα της Τσέλσι δεν θα ήταν εδώ που είναι τώρα. Αξίζει τεράστια εύσημα για αυτά που έχει κάνει για το σύλλογο και για όλους εμάς. Θα ήθελα προσωπικά να ευχαριστήσω όλους όσοι εμπλέκονται στην ποδοσφαιρική ομάδα της Τσέλσι για την υποστήριξή τους, όλους τους παίκτες, τους προπονητές και το επιτελείο τους με τους οποίους είχα τη χαρά να συνεργαστώ όλα αυτά τα χρόνια. Χωρίς αυτούς θα ήταν αδύνατο να είχαμε τόσες επιτυχίες.

Αλλά το σημαντικότερο από όλα, ένα τεράστιο ευχαριστώ πηγαίνει σε όλους τους φανς της Τσέλσι. Έκανα τα πάντα για εσάς και μου δώσατε πίσω την αγάπη σας. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Θα μείνει μαζί μου για πάντα. Θα συναντηθούμε ξανά αλλά αυτή τη φορά θα είμαι στην απέναντι εστία. Ελπίζω ότι θα θυμάστε την ιστορία μας και θα καταλάβετε πως είναι καιρός για μένα να ξεκινήσω μία νέα περιπέτεια. Εύχομαι σε όλους στην ποδοσφαιρική Τσέλσι τα καλύτερα για τη νέα σεζόν και το μέλλον. Σας ευχαριστώ για τα εκπληκτικά 11 χρόνια", έγραψε ο Τσέχος κέρβερος, κουνώντας ουσιαστικά μαντήλι στο ποδοσφαιρικό σπίτι που βρήκε την μεγαλύτερη αγάπη και θαλπωρή στη μέχρι τώρα καριέρα του".

Φυσικά επειδή η μοίρα παίζει περίεργα παιχνίδια, το πρώτο επίσημο ματς του Πετρ Τσεχ με τη φανέλα της Άρσεναλ ήταν απέναντι στην "πρώην αγαπημένη" του Τσέλσι, στο πλαίσιο του Community Shield, με τους "κανονιέρηδες" να επικρατούν με 1-0 και εκείνον να σηκώνει το πρώτο του τρόπαιο με την ομάδα του Βορείου Λονδίνου και 16ο συνολικά στο Νησί. Τον περασμένο Νοέμβριο έγινε ρέκορντμαν συμμετοχών στην εθνική Τσεχίας με 118 (ισοφάρισε τον Πομπόρσκι) ενώ λίγο πριν φύγει το 2015 συμπλήρωσε (με το 2-0 επί της Μπόρνμουθ) 170 ματς Premier League χωρίς να έχει δεχτεί γκολ και σημείωσε νέο ρεκόρ πρωταθλήματος, ξεπερνώντας αυτό του Ντέιβιντ Τζέιμς.

Ο Τσεχ ολοκλήρωσε την πρώτη του σεζόν στην Άρσεναλ παίζοντας σε 34 από τα 38 ματς της Premier League και μπορεί να μην πήρε κάποιον από τους τρεις μεγάλους εγχώριους τίτλους που διεκδίκησε (πήρε πάντως για τέταρτη φορά στην καριέρα του το Χρυσό Γάντι κρατώντας ανέπαφη την εστία της Άρσεναλ σε 16 ματς) εντούτοις κατάφερε να πάρει έναν ακόμα μεγαλύτερο. Αυτόν του σεβασμού και της αγάπης των φίλων της Τσέλσι, οι οποίοι στην επιστροφή του στο "Stamford Bridge" ως αντίπαλος μετά από 11 χρόνια ( μπερδεύτηκε μάλιστα και πήγε να μπει στα αποδυτήρια της γηπεδούχου Τσέλσι αντί της Άρσεναλ), αν και φορούσε τη φανέλα μίας "παραδοσιακής εχθρού" τους, τον χειροκρότησαν εγκάρδια. Βλέπετε, κάποιες αξίες αναγνωρίζονται στο ποδόσφαιρο και ο Πετρ Τσεχ έχει αποδείξει μέσα από την ποδοσφαιρική του διαδρομή αυτό τον αιώνα πως είναι σταθερή αξία. Στην Αγγλία, στην Ευρώπη και στον κόσμο...

ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗ ΦΑΝΕΛΑ ΤΗΣ ΤΣΕΛΣΙ

● 4 πρωταθλήματα Αγγλίας (2004-05, 2005-06, 2009-10, 2014-15)

● 4 Κύπελλα Αγγλίας (2006-07, 2008-09, 2009-10, 2011-12)

● 3 League Cup (2004-05, 2006-07, 2014-15)

● 2 Community Shield: 2005, 2009

● 1 Champions League: 2012

● 1 Europa League: 2013

ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗ ΦΑΝΕΛΑ ΤΗΣ ΑΡΣΕΝΑΛ

● 1 Community Shield: 2015

ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗ ΕΘΝΙΚΗ ΤΣΕΧΙΑΣ

● 1 Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ελπίδων: 2002

ΟΙ ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΤΟΥ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

● "Χρυσός" Παίκτης στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ελπίδων: 2002

● Καλύτερος γκολκίπερ του γαλλικού πρωταθλήματος: 2003-04

● Μέλος της All-Star ομάδας του Euro: 2004

● "Χρυσό Γάντι" στην Premier League: 2004-05, 2009-10, 2013-14, 2015-16

● Μέλος της κορυφαίας ομάδας στην Premier League: 2004-05, 2013-14

● Παίκτης της χρονιάς στην Τσεχία: 2005, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2015

● Τερματοφύλακας της χρονιάς στην Ευρώπη: 2005, 2007, 2008

● Παίκτης της χρονιάς στην Τσέλσι: 2010-11

● Έκτος στη λίστα των παικτών της Τσέλσι με τις περισσότερες συμμετοχές: 494

● Πρώτος σε παιχνίδια που κράτησε ανέπαφη την εστία της Τσέλσι (227+1 clean sheets σε 494 ματς / ποσοστό 46%)

Ο... Superman Τσεχ κόντρα στην Μπόλτον

O Τσεχ νικάει τον Ρόμπεν στον τελικό του CL

Το tweets των Άρσεναλ & Τσέλσι για Τσεχ: