Το 2015 ολοκληρώθηκε και ήρθε η ώρα της ανασκόπησης για την επαγγελματική ποδηλασία δρόμου. Το Sport24.gr παρουσιάζει σήμερα τα σημαντικότερα αγωνιστικά γεγονότα της χρονιάς μαζί με τους μεγάλους πρωταγωνιστές. Τα πέντε "μνημεία" και οι υπόλοιπες κλασικές της σεζόν, οι τρεις μεγάλοι Γύροι, κατά χρονική δηλαδή σειρά, το Giro d'Italia, το Tour de France και η Vuelta a España, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Ρίτσμοντ των ΗΠΑ και το UCI World Tour. Μαζί τους, οι Κρις Φρουμ, Αλμπέρτο Κονταδόρ, Φάμπιο Άρου, Πέτερ Σάγκαν, Αλεχάνδρο Βαλβέρδε και όλοι οι νικητές, οι εκπλήξεις, οι αποκαλύψεις, οι απογοητεύσεις και οι εγκαταλείψεις. Ξεκινάμε!

A. ΟΙ ΚΛΑΣΙΚΕΣ ΤΟΥ 2015

Οι κλασικές του 2015 είχαν δυο μεγάλους πρωταγωνιστές, τον Αλεχάνδρο Βαλβέρδε και τον Τζον Ντέγκενκολμπ. Αμφότεροι κέρδισαν από δυο μονοήμερους αγώνες, πραγματοποιώντας φανταστικές εμφανίσεις. Πρώτα ο Ισπανός της Movistar, στα 35 του χρόνια, συνεχίζει να εντυπωσιάζει με την σταθερότητα και την αγωνιστική του συνέπεια, που του δίνουν πρωτιές σε πολύ μεγάλους αγώνες. Ο "Μπάλα" ήταν πραγματικά ασυναγώνιστος στις κλασικές των Αρδενών. Ξεκίνησε με μια δεύτερη θέση στο Amstel Gold Race, όμως στη συνέχεια δε λάθεψε. Πρώτος στο Fleche Wallonne, πρώτος και στο Liege Bastogne Liege! Στη Βαλονία, ο Βαλβέρδε κέρδισε για τρίτη φορά στην καριέρα του και έφτασε έτσι τους υπόλοιπους τέσσερις πολυνίκεις (Κιντ, Μερξ, Αρτζεντίν & Ρεμπελίν) στην ιστορία του θεσμού. Στο Λιέζ Μπαστόν Λιέζ πήρε επίσης την τρίτη πρωτιά στην καριέρα του και είναι πλέον τρίτος στη λίστα με τις περισσότερες νίκες στον αρχαιότερο μονοήμερο αγώνα της επαγγελματικής ποδηλασίας. Από τη μεριά του, ο 26χρονος Γερμανός της Giant Alpecin, κέρδισε για πρώτη φορά στην καριέρα του κάποιο από τα πέντε "μνημεία" και μάλιστα εις διπλούν! Ξεκίνησε με το Μιλάνο - Σαν Ρέμο και συνέχισε με το Paris Roubaix, πραγματοποιώντας φοβερές εμφανίσεις και στους δυο αγώνες. Στην Ιταλία κέρδισε στο σπριντ τον Κρίστοφ, ενώ λίγες εβδομάδες αργότερα πέρασε πρώτος τη γραμμή του τερματισμού στο ποδηλατοδρόμιο του Ρουμπέ και έγινε μόλις ο δεύτερος Γερμανός που κερδίζει την "κόλαση του Βορρά", μετά από 119 ολόκληρα χρόνια (ο Γιόζεφ Φίσερς είχε πάρει την πρωτιά στην πρώτη διοργάνωση, το 1896)!

Πέρα από αυτούς τους δυο, είχαμε και άλλους διακριθέντες. Ο Αλεξάντερ Κρίστοφ (Katusha) μπορεί να μην κατάφερε να επαναλάβει την περσινή του νίκη στο Μιλάνο - Σαν Ρέμο, χάνοντας από τον Ντέγκενκολμπ, όμως πρόσθεσε ένα ακόμη "μνημείο" στη συλλογή του, κερδίζοντας τον φετινό Γύρο της Φλάνδρας. Ο Νορβηγός ξέφυγε στα τελευταία χιλιόμετρα μαζί με τον Τέρπστρα και τον ξεπέρασε στο τελικό σπριντ. Ο παγκόσμιος πρωταθλητής Μίχαλ Κβιατκόφσκι (Etixx Quickstep), δεν έπεσε θύμα της "κατάρας" που καταδιώκει την φανέλα με τα χρώματα της ίριδας και πήρε μια πολύ μεγάλη νίκη στο Amstel Gold Race, με ένα μακρινό σπριντ, μπροστά από τους Βαλβέρδε και Μάθιους. Στο Σαν Σεμπαστιάν είχαμε την πρώτη πολύ μεγάλη νίκη για τον Άνταμ Γιέιτς της Orica GreenEDGE. Ο νεαρός Βρετανός, μια εβδομάδα πριν κλείσει τα 23 του, αποσπάστηκε στο Μπορντάκο Τοντόρα και έφτασε πρώτος στον τερματισμό, χωρίς όμως να πανηγυρίσει γιατί δεν είχε συνειδητοποιήσει την νίκη του! Χρειάστηκε να τον ενημερώσουν οι άνθρωποι της ομάδας του για να καταλάβει ότι ήταν πρώτος! Ο Γκέρεντ Τόμας (Sky) κέρδισε το E3 Harelbeke στο σπριντ μπροστά από τον Ζντένεκ Στίμπαρ και ο Λούκα Παολίνι πήρε τη νίκη στο Gent Wevelgem, σε έναν αγώνα που διεξήχθη κάτω από δαντικές καιρικές συνθήκες, με φοβερούς ανέμους και καταρρακτώδη βροχή, με μόνο 39 αθλητές να καταφέρνουν να φτάσουν στον τερματισμό! Τέλος, οι κλασικές ολοκληρώθηκαν με τον Γύρο της Λομβαρδίας, εκεί όπου πρώτευσε ο Βιντσέντσο Νίμπαλι με μια φοβερή επίθεση σε κατηφορικό τερέν, 17 χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό. Ο "καρχαρίας" πήρε διαφορά, την κράτησε μέχρι το τέλος και κατέκτησε το πρώτο "μνημείο" της καριέρας του.

Ο Αλεχάνδρο Βαλβέρδε κερδίζει το Liege Bastogne Liege, τερματίζοντας μπροστά από τους Ζουλιάν Αλαφιλίπ και Χοακίμ Ροντρίγκεθ

Milan – San Remo (22/3/2015) 293 km

1. John Degenkolb (Giant Alpecin) 6h 46' 16"

2. Alexander Kristoff (Katusha) +0:00

3. Michael Matthews (Orica GreenEDGE) +0:00

Tour de Flanders (5/4/2015) 265 km

1. Alexander Kristoff (Katusha) 6h 26' 38"

2. Niki Terpstra (Etixx Quickstep) +0:00

3. Greg Van Avermaet (BMC) +0:07

Paris – Roubaix (12/4/2015) 253.5 km

1. John Degenkolb (Giant Alpecin) 5h 49' 51"

2. Zdenek Stybar (Etixx Quickstep) +0:00

3. Greg Van Avermaet (BMC) +0:00

Amstel Gold Race (19/4/2015) 258 km

1. Michal Kwiatkowski (Etixx Quickstep) 6h 31' 49"

2. Alejandro Valverde (Movistar) +0:00

3. Michael Matthews (Orica GreenEDGE) +0:00

La Fleche Wallonne (22/4/2015) 205.5 km

1. Alejandro Valverde (Movistar) 5h 08' 22"

2. Julian Alaphilippe (Etixx Quickstep) +0:00

3. Michael Albasini (Orica GreenEDGE) +0:00

Liege – Bastogne – Liege (26/4/2015) 253 km

1. Alejandro Valverde (Movistar) 6h 14' 20"

2. Julian Alaphilippe (Etixx Quickstep) +0:00

3. Joaquim Rodriguez (Katusha) +0:00

Cl ásica de San Sebasti án (1/8/2015) 219 km

1. Adam Yates (Orica GreenEDGE) 5h 30' 22"

2. Philippe Gilbert (BMC) +0:15

3. Alejandro Valverde (Movistar) +0:15

Il Lombardia (4/10/2015) 245 km

1. Vincenzo Nibali (Astana) 6h 16' 28"

2. Daniel Moreno (Katusha) +0:21

3. Thibaut Pinot (FDJ) +0:32

B. ΟΙ 3 ΜΕΓΑΛΟΙ ΓΥΡΟΙ (ΙΤΑΛΙΑ, ΓΑΛΛΙΑ & ΙΣΠΑΝΙΑ)

Οι Fantastic 4, για πρώτη φορά μαζί, στον φετινό Γύρο Γαλλίας. Φρουμ, Κιντάνα, Νίμπαλι και Κονταδόρ

1. ΓΥΡΟΣ ΙΤΑΛΙΑΣ 2015 – IL PISTOLERO, BANG BANG!

Το φετινό Giro d'Italia μας αποζημίωσε για όσα δεν είχαμε δει τα τελευταία χρόνια στον δεύτερο σε σημασία και ιστορία αγώνα τριών εβδομάδων. Αγωνία, σασπένς, απρόοπτα, δράση, θέαμα, πολλοί πρωταγωνιστές, ανατροπές, φοβερές μάχες σε όλα τα τερέν, όλα όσα ήθελαν να δουν και να απολαύσουν οι φίλοι της ποδηλασίας. Εξαιρώντας το 17ο ετάπ, το μοναδικό που κύλησε φυσιολογικά, στις υπόλοιπες 20 αγωνιστικές μέρες χορτάσαμε ποδηλασία υψηλότατου επιπέδου. Πρόκειται σίγουρα - και με διαφορά - για το κορυφαίο Giro d'Italia των τελευταίων χρόνων. Ο Αλμπέρτο Κονταδόρ υπήρξε ο απόλυτος πρωταγωνιστής και τελικός νικητής, πρόσθεσε τον έβδομο μεγάλο Γύρο στη συλλογή του (2 Tour, 2 Giro και 3 Vuelta), αποδεικνύοντας για μια ακόμα φορά ότι είναι ο κορυφαίος ποδηλάτης της γενιάς του και ένας από τους μεγαλύτερους όλων των εποχών. Έδωσε και πάλι θέαμα και επιθέσεις συνεχώς και παντού, ξεπέρασε τον τραυματισμό στον ώμο του, ήταν κυρίαρχος στα βουνά, εκπληκτικός στο χρονόμετρο και μας χάρισε μια από τις πιο εντυπωσιακές παραστάσεις των τελευταίων δεκαετιών, αυτή στο Μορτιρόλο. Ο Πιστολέρο βρήκε απέναντί του την εντυπωσιακή Astana και μεταξύ τους εκτυλίχθηκε μια φοβερή μάχη. Η με διαφορά κορυφαία ομάδα του Γύρου, έπαιξε τα χαρτιά της για τη ροζ φανέλα με τον Φάμπιο Άρου και τον Μίκελ Λάντα (μεγάλη αποκάλυψη της διοργάνωσης), όμως οι "Καζάκοι" δεν κατάφεραν να ρίξουν από την κορυφή τον Κονταδόρ, αφού από τη μία ο τιμ μάνατζερ Μαρτινέλι τα έκανε θάλασσα στις στρατηγικές επιλογές του, ενώ από την άλλη η κλάση του Ισπανού αποδείχτηκε σαφώς ανώτερη από εκείνη των δυο αρχηγών της Astana.

Παρόλα αυτά, η συνολική τους συγκομιδή κάθε άλλο παρά φτωχή ήταν. Με δυο αθλητές που πλαισίωσαν τον Κονταδόρ στο βάθρο, με 5 νίκες, ανίκητη στις Άλπεις, με την λευκή φανέλα του Άρου, με την ομαδική κατάταξη και με εννιά ποδηλάτες που γέμισαν με το θαλασσί χρώμα επί 23 μέρες τις οθόνες μας, οι Καζάκοι ολοκλήρωσαν με τον καλύτερο τρόπο τον Γύρο Ιταλίας. Αντίθετα, απογοήτευσε ο Ρίτσι Πορτ, που έχασε διαδοχικά χρόνο σε αρκετά ετάπ και τιμωρήθηκε με δυο λεπτά από τους κριτές για αντικανονική αλλαγή ρόδας από αθλητή αντίπαλης ομάδας (Σάιμον Κλαρκ). Ο Αυστραλός αρχηγός της Sky τέθηκε εκτός διεκδίκησης της ροζ φανέλας και τελικά εγκατέλειψε τον αγώνα στη δεύτερη μέρα ξεκούρασης. Ένα ακόμα φαβορί, ο Ριγκομπέρτο Ουράν (Etixx Quickstep) ταλαιπωρήθηκε το πρώτο δεκαήμερο από μια βρογχίτιδα και βρέθηκε πολύ πίσω στη γενική, ενώ δεν κατάφερε να φανεί ούτε στο χρονόμετρο. Παρόλα αυτά, συνήλθε στην τρίτη εβδομάδα, ανέβασε σαφέστατα την απόδοσή του και κρατήθηκε με τους καλύτερους στις Άλπεις. Εξαιρετικοί ήταν ο Ράιντερ Χέσχενταλ (Cannondale Garmin) και ο Στίβεν Κρούισβαϊκ (LottoNL Jumbo) που ξεχώρισαν στα βουνά, καθώς και οι Αμαδόρ (Movistar), Κένιγκ (Sky), Καρούζο (BMC), Ζενιέ (FDJ) και Τροφίμοφ (Katusha), όλοι τους αθλητές που τερμάτισαν μέσα στην πρώτη δεκάδα. Είδαμε νέους αθλητές να παίρνουν μεγάλες νίκες, όπως ο Ντάβιντε Φόρμολο (Cannondale Garmin), ο Γιάν Πόλανκ (Lampre Merida), ο Νικόλα Μποέμ (Bardiani CSF) και ο Ίλνουρ Ζακαρίν (Katusha). Θαυμάσαμε όμως και τις γνωστές, "σταθερές αξίες", όπως τον Φιλίπ Ζιλμπέρ (BMC) με τις δυο του νίκες, τον Βασίλι Κιριένκα (Sky) με το φοβερό του χρονόμετρο και τον Πάολο Τιραλόνγκο (Astana) που στα 38 του χρόνια έγινε ο γηραιότερος νικητής ετάπ στην ιστορία του Γύρου Ιταλίας.

Ο Κονταδόρ, οι συναθλητές του από την Tinkoff Saxo και ο Όλεγκ Τίνκοφ πανηγυρίζουν την νίκη στο Giro

ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ ΤΩΝ 21 ΕΤΑΠ

01. San Lorenzo al Mare - Sanremo / Orica GreenEDGE

02. Albenga - Genoa / Elia Viviani (Sky)

03. Rapallo - Sestri Levante / Michael Matthews (Orica GreenEDGE)

04. Chiavari - La Spezia / Davide Formolo (Cannondale Garmin)

05. La Spezia - Abetone / Jan Polanc (Lampre Merida)

06. Montecatini Terme - Castiglione della Pescaia / Andre Greipel (Lotto Soudal)

07. Grosseto - Fiuggi / Diego Ulissi (Lampre Merida)

08. Fiuggi - Campitello Matese / Beñat Intxausti (Movistar)

09. Benevento - San Giorgio del Sannio / Paolo Tiralongo (Astana)

10. Civitanove Marche - Forli / Nicola Boem (Bardiani CSF)

11. Forli - Imola / Ilnur Zakarin (Katusha)

12. Imola - Vicenza / Philippe Gilbert (BMC)

13. Montecchio Maggiore - Jesolo / Sacha Modolo (Lampre Merida)

14. Treviso - Valdobbiadene / Vasil Kiryienka (Sky)

15. Marostica - Madonna di Campiglio / Mikel Landa (Astana)

16. Pinzolo - Aprica / Mikel Landa (Astana)

17. Tirano - Lugano / Sacha Modolo (Lampre Merida)

18. Melide - Verbania / Philippe Gilbert (BMC)

19. Gravellona Toce - Cervinia / Fabio Aru (Astana)

20. Saint Vincent - Sestriere / Fabio Aru (Astana)

21. Torino - Milano / Iljo Keisse (Etixx Quickstep)

Το τελικό βάθρο της γενικής. Από αριστερά: Φάμπιο Άρου (δεύτερος), Αλμπέρτο Κονταδόρ (πρώτος) και Μίκελ Λάντα (τρίτος)

Τελική γενική κατάταξη (ροζ φανέλα):

01. Alberto Contador (Tinkoff Saxo) 88:22:25

02. Fabio Aru (Astana) +1:53

03. Mikel Landa (Astana) +3:05

04. Andrey Amador (Movistar) +8:10

05. Ryder Hesjedal (Cannondale Garmin) +9:52

06. Leopold Konig (Sky) +10:41

07. Steven Kruijswijk (LottoNL Jumbo) +10:53

08. Damiano Caruso (BMC) +12:08

09. Alexandre Geniez (FDJ) +15:51

10. Yury Trofimov (Katusha) +16:14

Τελική βαθμολογία πόντων (κόκκινη φανέλα):

Giacomo Nizzolo (Trek) 181

Τελική βαθμολογία βουνών (μπλε φανέλα):

Giovanni Visconti (Movistar) 125

Τελική κατάταξη καλύτερου νέου αθλητή (λευκή φανέλα):

Fabio Aru (Astana) 88:24:18

Τελική ομαδική κατάταξη:

Astana (Καζακστάν) 264:42:31

2. ΓΥΡΟΣ ΓΑΛΛΙΑΣ 2015 – LE TOUR DE FROOME!

Το φετινό Tour de France δημιούργησε τεράστιες προσδοκίες, λόγω της παρουσίας στην εκκίνηση των "Fab 4", δηλαδή των τεσσάρων κορυφαίων αθλητών στους μεγάλους Γύρους τα τελευταία χρόνια (Κονταδόρ, Νίμπαλι, Φρουμ και Κιντάνα), οι οποίες τελικά επαληθεύτηκαν μόνο εν μέρει, αφού η δράση περιορίστηκε στο πρώτο ετάπ των Πυρηναίων και στο τελευταίο των Άλπεων. Το Λα Πιέρ Σαν Μαρτάν όμως, καθώς και το Αλπ ντ'Ουέζ ήταν εκπληκτικά από κάθε άποψη. Στο πρώτο, ο Φρουμ διέλυσε αγωνιστικά και ψυχολογικά τους αντιπάλους του, "καθαρίζοντας" ουσιαστικά την κίτρινη φανέλα, ενώ στο δεύτερο, η Movistar πρόσφερε επιτέλους την μάχη που όλοι περίμεναν, με πρωταγωνιστή από τη μία τον Κιντάνα και από την άλλη την φοβερή και τρομερή Sky που κράτησε πρώτο τον αρχηγό της και απέδειξε ότι ήταν η κορυφαία ομάδα στο φετινό Tour. Τηρουμένων των αναλογιών, στον Γύρο Γαλλίας είχαμε μια μικρή επανάληψη του Giro. Από τη μια, ο ανίκητος Φρουμ, ένα τουλάχιστον σκαλοπάτι πάνω από τους υπόλοιπους και από την άλλη η Movistar με δυο πολύ δυνατούς αρχηγούς που άντεξαν μέχρι το τέλος και πλαισίωσαν τον Βρετανό στο βάθρο των Ηλυσίων Πεδίων στο Παρίσι. Ο Κονταδόρ που είχε σαν στόχο την κατάκτηση του "νταμπλ", 17 χρόνια μετά τον Παντάνι, συνειδητοποίησε με τον πιο οδυνηρό τρόπο την δυσκολία του εγχειρήματος και παρά τη διάθεση, δεν είχε τις δυνάμεις, αφού είχε αφήσει τα καλά του πόδια στο Μορτιρόλο και τις υπόλοιπες ανηφόρες της Ιταλίας.

Απογοήτευσε ο Νίμπαλι, περσινός νικητής του αγώνα, αφού έχασε πολύ χρόνο στο πρώτο δεκαήμερο, αλλά έσωσε την παρτίδα, κερδίζοντας ένα ετάπ στις Άλπεις, όντας αναγεννημένος την τρίτη εβδομάδα. Εξαφανίστηκαν τελείως από την "εξίσωση" της μάχης για τη γενική, οι Γάλλοι ποδηλάτες, χάριν των οποίων είχε σχεδιαστεί με αυτόν τον τρόπο ο Γύρος (η διοργάνωση με τα λιγότερα χιλιόμετρα ατομικής χρονομέτρησης στην ιστορία), όμως και αυτοί βγήκαν τελικά στον "αφρό", αφού πήραν δυο μεγάλες νίκες στις Άλπεις (Ρομέν Μπαρντέ και Τιμπό Πινό). Ο Γύρος της Γαλλίας πρόσφερε φυσικά πολύ περισσότερα στους φίλους της ποδηλασίας με σημαντικότερα την τρομερή μονομαχία δυο "κολοσσών" (BMC & Sky) στο ομαδικό χρονόμετρο, τον καταιγιστικό Γκράιπελ στα σπριντ, τον τρελό μαχητή Πέτερ Σάγκαν σε όλα τα τερέν (5 δεύτερες θέσεις και τέταρτη πράσινη φανέλα), τον αγέραστο Πουρίτο με το διπλό "σεμινάριο" στο Χούι και το Πλατό ντε Μπέιγ, την φανταστική MTN Qhubeka του "Τέκλε" και του Κάμινγκς, το απίθανο ρεκόρ του Ντένις που διέλυσε τα χρονόμετρα στην Ουτρέχτη, το ρεσιτάλ του άτυχου Τόνι Μάρτιν στο παβέ, την πρώτη νίκη του "Καβ" μετά από δυο χρόνια και τις νίκες ακούραστων "εργατών" όπως οι Στίμπαρ, Βαν Άβερματ, Πλάθα και Γκέσκε. Ο Φρουμ ήταν ο αδιαφιλονίκητος νικητής, ο Κιντάνα ήταν ο καλύτερος στις ανηφόρες και ο Βαλβέρδε εντυπωσίασε με την σταθερότητά του. Τέλος, ο Τίτζεϊ Βαν Γκάρντερεν ήταν ο μεγάλος άτυχος της διοργάνωσης, αφού μια ασθένεια τον ανάγκασε να εγκαταλείψει, ενώ βρισκόταν στην τρίτη θέση της γενικής.

Ο Κρις Φρουμ τερματίζει νικητής στο πρώτο ετάπ των Πυρηναίων, στην κορυφή του Λα Πιέρ Σαν Μαρτάν, εκεί όπου ουσιαστικά "καθάρισε" το φετινό Tour de France, διαλύοντας όλα τα υπόλοιπα φαβορί

ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ ΤΩΝ 21 ΕΤΑΠ

01. Utrecht - Utrecht / Rohan Dennis (BMC)

02. Utrecht - Zélande / André Greipel (Lotto Soudal)

03. Anvers - Huy / Joaquim Rodriguez (Katusha)

04. Seraing - Cambrai / Tony Martin (Etixx Quickstep)

05. Arras - Amiens / André Greipel (Lotto Soudal)

06. Abbeville - Le Havre / Zdenek Stybar (Etixx Quickstep)

07. Livarot - Fougeres / Mark Cavendish (Etixx Quickstep)

08. Rennes - Mur de Bretagne / Alexis Vuillermoz (Ag2r)

09. Vannes - Plumelec / BMC

10. Tarbes - La Pierre Saint Martin / Chris Froome (SKY)

11. Pau - Cauterets / Rafal Majka (Tinkoff Saxo)

12. Lannemezan - Plateau de Beille / Joaquim Rodriguez (Katusha)

13. Muret - Rodez / Greg Van Avermaet (BMC)

14. Rodez - Mende / Steve Cummings (MTN Qhubeka)

15. Mende - Valence / André Greipel (Lotto Soudal)

16. Bourg de Péage - Gap / Rubén Plaza (Lampre Merida)

17. Digne les Bains - Pra Loup / Simon Geschke (Giant Alpecin)

18. Gap - Saint Jean de Maurienne / Romain Bardet (Ag2r)

19. Saint Jean de Maurienne - La Toussuire / Vincenzo Nibali (Astana)

20. Modane Valfréjus - Alpe d'Huez / Thibaut Pinot (FDJ)

21. Sévres - Paris Champs Élysees / André Greipel (Lotto Soudal)

Το τελικό βάθρο της γενικής στο Παρίσι. Από αριστερά, Νάιρο Κιντάνα (δεύτερος), Κρις Φρουμ (πρώτος), Αλεχάνδρο Βαλβέρδε (τρίτος)

Τελική γενική κατάταξη (κίτρινη φανέλα):

01. Chris Froome (SKY) 84:46:14

02. Nairo Quintana (Movistar) +1:12

03. Alejandro Valverde (Movistar) +5:25

04. Vincenzo Nibali (Astana) +8:36

05. Alberto Contador (Tinkoff Saxo) +9:48

06. Robert Gesink (LottoNL Jumbo) +10:47

07. Bauke Mollema (Belkin) +15:14

08. Mathias Frank (IAM) +15:39

09. Romain Bardet (Ag2r) +16:00

10. Pierre Rolland (Europcar) +17:30

Τελική βαθμολογία πόντων (πράσινη φανέλα):

Peter Sagan (Tinkoff Saxo) 432

Τελική βαθμολογία βουνών (πουά φανέλα):

Chris Froome (SKY) 119

Τελική κατάταξη καλύτερου νέου αθλητή (λευκή φανέλα):

Nairo Quintana (Movistar) 84:47:26

Τελική ομαδική κατάταξη:

Movistar (Ισπανία) 255:24:24

3. ΓΥΡΟΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ 2015 – Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ!

Ο 70ος Γύρος της Ισπανίας είχε τα πάντα, φοβερή δράση και συνεχείς ανατροπές, εννέα τερματισμούς σε ανηφόρα και μια φοβερή μονομαχία ανάμεσα σε δυο μεγάλους αθλητές. Πριν ξεκινήσει ο αγώνας, η παρουσία των τριών από τους τέσσερις Fab 4 (Φρουμ, Νίμπαλι & Κιντάνα), μας έκανε να πιστεύουμε ότι αυτοί θα ήταν τα φαβορί για την κόκκινη φανέλα. Όμως η Vuelta αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά τελείως απρόβλεπτη. Στο 2ο ετάπ αποβλήθηκε ο Νίμπαλι, στο 11ο εγκατέλειψε ο Φρουμ και ο Κιντάνα δεν μπόρεσε να ανέβει καν στο βάθρο! Ένα βάθρο, στο οποίο τελικά ανέβηκαν δυο νέοι αθλητές (Άρου & Μάικα) και ένας βετεράνος (Πουρίτο), σε έναν αγώνα στον οποίο πρωταγωνίστησαν τα δευτερόλεπτα και οι συνεχόμενες ανατροπές. Πότε ο Άρου, πότε ο Ροντρίγκεθ και πότε ο Ντιμουλάν, έπαιρναν ο ένας από τον άλλο την κόκκινη φανέλα με ελάχιστες διαφορές, μέχρι που φτάσαμε στο προτελευταίο ετάπ, εκεί όπου Άρου και Ντιμουλάν κλήθηκαν να παίξουν τη νίκη σε μια παρτίδα πόκερ, με τον Ολλανδό να ξεκινάει με ένα πλεονέκτημα μόλις 6 δευτερολέπτων! Κέρδισε τελικά εκείνος που είχε την καλύτερη ομάδα, για να μας υπενθυμίσει ότι η ποδηλασία είναι τόσο ομαδικό όσο και ατομικό άθλημα. Στήνοντας το τέλειο τακτικό σχέδιο πάνω στην οροσειρά της Γουαδαράμα, η Astana κατάφερε να "σκάσει" για πρώτη φορά έναν εντυπωσιακό αθλητή, που άφησε για τρεις εβδομάδες άφωνους τους πάντες με τις εμφανίσεις του και το αστείρευτο ταλέντο του σε όλα ανεξαιρέτως τα τερέν. Ο Τομ Ντιμουλάν ήταν η μεγάλη αποκάλυψη της φετινής Vuelta και ας τερμάτισε τελικά στην έκτη θέση της γενικής. Ήταν φοβερός στο χρονόμετρο, ανίκητος στις ευθείες και εντυπωσιακός στα βουνά, μόνος του με όλους τους ανηφορίστες απέναντί του.

Μπορεί να υπέκυψε στο 20ο ετάπ, αλλά πήρε την αναγνώριση που του άξιζε. Από την άλλη μεριά, ο Φάμπιο Άρου ήταν εξίσου εκπληκτικός, ένα πραγματικό "σκυλί του πολέμου" που μας θύμισε τον Αλμπέρτο Κονταδόρ στο ξεκίνημα της καριέρας του. Κατάφερε να κρατήσει ενωμένη την ομάδα γύρω του (παρά τα λάθη του Μαρτινέλι) και να πάρει το 100% των συναθλητών του στο κρίσιμο ετάπ, μαζί και την πρώτη του νίκη σε μεγάλο Γύρο. Μεγάλος μαχητής για μια ακόμα φορά ο Πουρίτο που πήρε τη δεύτερη θέση στη γενική και απόλυτα συγκεντρωμένος στον στόχο του ο Ράφαλ Μάικα που ανταμείφθηκε με την παρουσία του στο τρίτο σκαλί του βάθρου. Γενικότερα τα νιάτα έκαναν αισθητή την παρουσία τους στον Γύρο Ισπανίας, με πρωταγωνιστές τον εκπληκτικό Τσάβες που εντυπωσίασε από την αρχή μέχρι το τέλος, φυσικά τον Ντιμουλάν και τον Μάικα, τον Λάντα, τον Κιντάνα, τον Σάγκαν. Όλοι οι 25άρηδες έδειξαν έτοιμοι, παρόντες και φιλόδοξοι. Αλλά και οι πιο μικροί ακόμα, που πήραν νίκες με το σπαθί τους στη φετινή διοργάνωση, ο Έουαν, ο Γκουγκάρ, ο Στούιβεν, ο Φαν Πόπελ, όλοι έδωσαν τις δικές τους εγγυήσεις για ένα λαμπρό μέλλον. Από την άλλη, βετεράνοι όπως ο υπέροχος Φρανκ Σλεκ, ο ακούραστος Ντε Μάρκι, ο διαβολεμένος Βαλβέρδε ή ο φεύγω από τα 117 χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό Πλάθα, συντηρούν την ίδια τη ζωντανή ιστορία του αθλήματος μέσα στο πελοτόν με τις εμφανίσεις τους. Ο Νίμπαλι ήταν η μεγάλη απογοήτευση της διοργάνωσης με την αποβολή του από τον αγώνα στο 2ο ετάπ, λόγω της αψυχολόγητης και αντισυναδελφικής του ενέργειας να πιαστεί από το αυτοκίνητο της ομάδας του, προσπαθώντας να επιστρέψει στο γκρουπ των φαβορί ύστερα από μια πτώση. Αντίθετα, ο Φρουμ, παρά την δική του πτώση και την εγκατάλειψη στην Ανδόρα, φρόντισε να μας δώσει μια άλλη, τελείως διαφορετική εικόνα, για την οποία όμως θα μιλήσουμε αναλυτικά πιο κάτω.

Τα φαβορί στην ανηφόρα του Σότρες, στο 15ο ετάπ. Από δεξιά, Λάντα, Άρου, Ντιμουλάν, Βαλβέρδε, Μάικα, Κιντάνα και Πουρίτο

ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ ΤΩΝ 21 ΕΤΑΠ

01. Puerto Banús - Marbella / BMC

02. Alhaurín de la Torre – Caminito del Rey / Esteban Chaves (Orica GreenEDGE)

03. Mijas – Málaga / Peter Sagan (Tinkoff Saxo)

04. Estepona – Vejer de la Frontera / Alejandro Valverde (Movistar)

05. Rota – Alcalá de Guadaíra / Caleb Ewan (Orica GreenEDGE)

06. Córdoba – Sierra de Cazorla / Esteban Chaves (Orica GreenEDGE)

07. Jódar – La Alpujarra / Bert Jan Lindeman (LottoNL Jumbo)

08. Puebla de Don Fadrique – Murcia / Jasper Stuyven (Trek)

09. Torrevieja – Benitachell Cumbre del Sol / Tom Dumoulin (Giant Alpecin)

10. Valencia – Castellón de la Plana / Kristian Sbaragli (MTN Qhubeka)

11. Andorra la Vella – Cortals d'Encamp / Mikel Landa (Astana)

12. Escaldes Engordany, Andorra – Lleida / Danny Van Poppel (Trek)

13. Calatayud – Tarazona / Nelson Oliveira (Lampre Merida)

14. Vitoria – Alto Campoo, Fuente del Chivo / Alessandro de Marchi (BMC)

15. Comillas – Sotres, Cabrales / Joaquim Rodriguez (Katusha)

16. Luarca – Ermita de Alba, Quirós / Frank Schleck (Trek)

17. Burgos – Burgos / Tom Dumoulin (Giant Alpecin)

18. Roa de Duero – Riaza / Nicolas Roche (Sky)

19. Medina del Campo – Ávila / Alexis Gougeard (Ag2r)

20. San Lorenzo de El Escorial – Cercedilla / Rubén Plaza (Lampre Merida)

21. Alcalá de Henares – Madrid / John Degenkolb (Giant Alpecin)

Το τελικό βάθρο της φετινής Vuelta: αριστερά ο Χοακίν Ροντρίγκεθ (δεύτερος), στο κέντρο ο Φάμπιο Άρου (πρώτος) και δεξιά ο Ράφαλ Μάικα (τρίτος)

Τελική γενική κατάταξη (κόκκινη φανέλα):

01. Fabio Aru (Astana) 85:36:13

02. Joaquin Rodriguez (Katusha) +0:57

03. Rafal Majka (Tinkoff Saxo) +1:09

04. Nairo Quintana (Movistar) +1:42

05. Esteban Chaves (Orica GreenEDGE) +3:10

06. Tom Dumoulin (Giant Alpecin) +3:46

07. Alejandro Valverde (Movistar) +6:47

08. Mikel Nieve (Sky) +7:06

09. Daniel Moreno (Katusha) +7:12

10. Louis Meintjes (MTN Qhubeka) +10:26

Τελική βαθμολογία πόντων (πράσινη φανέλα):

Alejandro Valverde (Movistar) 118

Τελική βαθμολογία βουνών (πουά φανέλα):

Omar Fraile (Caja Rural) 82

Τελική σύνθετη βαθμολογία (λευκή φανέλα):

Joaquin Rodriguez (Katusha) 16

Τελική ομαδική κατάταξη:

Movistar (Ισπανία) 256:44:38

Γ. ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ – Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΣΑΓΚΑΝ

Το παγκόσμιο πρωτάθλημα ποδηλασίας δρόμου διεξήχθη φέτος στο Ρίτσμοντ της Βιρτζίνια. Ήταν η πρώτη φορά μετά από σχεδόν τρεις δεκαετίες, που η UCI πήγε τη διοργάνωση στις ΗΠΑ (τελευταία φορά το 1986 στο Κολοράντο Σπρινγκς). Οι αγώνες ξεκίνησαν με την ομαδική χρονομέτρηση, στην οποία παίρνουν μέρος επαγγελματικές και όχι εθνικές ομάδες. Η περσινή νικήτρια BMC, κατάφερε να υπερασπιστεί με επιτυχία τον τίτλο της και να αναδειχθεί πρωταθλήτρια κόσμου για δεύτερη σερί χρονιά, τρέχοντας στην "έδρα" της. Οι έξι ποδηλάτες που χρειάστηκαν 42 λεπτά και 7 δεύτερα για να καλύψουν τα 38.6 χιλιόμετρα της διαδρομής (54.969 χλμ/ώρα), ήταν οι Rohan Dennis (Αυστραλία), Silvan Dillier (Ελβετία), Stefan Kung (Ελβετία), Daniel Oss (Ιταλία), Taylor Phinney (ΗΠΑ) και Manuel Quinziato (Ιταλία). Στη δεύτερη θέση τερμάτισε η πρωταθλήτρια του 2012 και 2013, Etixx Quickstep του Τόνι Μάρτιν, 11 δεύτερα πίσω από τους νικητές και το βάθρο συμπλήρωσε η ισπανική Movistar, μισό λεπτό ακριβώς πιο αργή από την BMC. Στον αντίστοιχο αγώνα των γυναικών, νικήτρια αναδείχθηκε για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά η αμερικανική ομάδα Velocio SRAM (πρώην Specialized lululemon), η οποία κάλυψε τη διαδρομή των 38.6 χλμ σε 47 λεπτά και 35", μόλις 6 δευτερόλεπτα πιο γρήγορα από την δεύτερη Boels Dolmans (Ολλανδία). Τρίτη ήταν μια ακόμα ολλανδική ομάδα, η Rabo Liv.

Οι τρεις πρώτοι στο αγώνισμα δρόμου αντοχής των Ανδρών. Από αριστερά, ο Αυστραλός Μάικλ Μάθιους (δεύτερος), ο Σλοβάκος Πέτερ Σάγκαν (πρώτος) και ο Λιθουανός Ραμούνας Ναβαρντάουσκας (τρίτος)

Στην ατομική χρονομέτρηση των ανδρών είχαμε μεγάλες εκπλήξεις. Ο Λευκορώσος της Sky, Βασίλι Κιριένκα, πρώτευσε μετά από εντυπωσιακή εμφάνιση, καλύπτοντας τα 53.5 χιλιόμετρα της διαδρομής σε 1 ώρα, 2 λεπτά και 29 δεύτερα (51.368 χλμ/ώρα)! Το αργυρό μετάλλιο πήγε στον Ιταλό Αντριάνο Μαλόρι (Movistar) και το χάλκινο στον Γάλλο Ζερόμ Κοπέλ (ΙΑΜ). Ο Κιριένκα ήταν 9 δεύτερα πιο γρήγορος από τον Μαλόρι και 26 από τον Κοπέλ. Οι τρανταχτές εκπλήξεις ήρθαν από τα δυο μεγάλα φαβορί για την κατάκτηση του χρυσού, τους Τόνι Μάρτιν και Τομ Ντιμουλάν (δεύτερος και τρίτος πέρυσι αντίστοιχα). Και αυτό, γιατί όχι μόνο δεν κατάφεραν να ανέβουν στο βάθρο, αλλά έμειναν και πάνω από ένα λεπτό πίσω από τον νικητή. Στο αγώνισμα είχαμε και διπλή ελληνική εκπροσώπηση. Ο Πολυχρόνης Τζωρτζάκης (55ος) και ο Νεόφυτος Σακελλαρίδης Μάγκουρας (58ος), πραγματοποίησαν αξιοπρεπέστατη εμφάνιση. Στην ατομική χρονομέτρηση των γυναικών, μετά από έναν δραματικό αγώνα, νικήτρια αναδείχθηκε η Νεοζηλανδή Linda Villumsen, που μετά από δυο αργυρά και τρία χάλκινα στο παρελθόν, κατάφερε επιτέλους να κατακτήσει για πρώτη φορά στην καριέρα της το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Η Villumsen κάλυψε τα 29.9 χιλιόμετρα της διαδρομής σε 40 λεπτά και 29 δεύτερα, μόλις δυο δευτερόλεπτα πιο γρήγορα από τη δεύτερη Anna van der Breggen (Ολλανδία) και πέντε δευτερόλεπτα από την τρίτη (και περσινή νικήτρια) Lisa Brennauer (Γερμανία).

Στο αγώνισμα του δρόμου αντοχής των γυναικών, κέρδισε η Βρετανίδα Lizzie Armitstead, κατακτώντας το χρυσό (και πρώτο γενικότερα) μετάλλιο στην καριέρα της σε παγκόσμιο πρωτάθλημα. Η Λίζι ξεπέρασε στο τελικό σπριντ την Ολλανδέζα Anna van der Breggen (αργυρό) και την Αμερικανίδα Megan Guarnier (χάλκινο), καλύπτοντας την διαδρομή των 129.6 χιλιομέτρων σε 3 ώρες, 23 λεπτά και 56 δεύτερα (38.130 χλμ/ώρα). Στη διάρκεια της διοργάνωσης διεξήχθησαν και οι αγώνες U23 (ανδρών) και Juniors (Νέων & Νεανίδων). Στο αγώνισμα της ατομικής χρονομέτρησης U23, νικητής αναδείχθηκε ο Δανός Mads Wurtz Schmidt, με δεύτερο τον Γερμανό Maximilian Schachmann και τρίτο τον επίσης Γερμανό Lennard Kamna. Στο αγώνισμα του δρόμου αντοχής U23, πρώτευσε ο Γάλλος Kevin Ledanois, με δεύτερο τον Ιταλό Simone Consonni και τρίτο τον Γάλλο Anthony Turgis. Πολύ καλή εμφάνιση πραγματοποίησε σε αυτόν τον αγώνα ο δικός μας Στυλιανός Φαραντάκης, που τερμάτισε 33ος (σε 170 συνολικά αθλητές που πήραν την εκκίνηση), 29 μόλις δεύτερα πίσω από τον νικητή. Στο αγώνισμα της ατομικής χρονομέτρησης των Νέων, νικητής αναδείχθηκε ο Γερμανός Leo Appelt, ενώ σε εκείνο του δρόμου αντοχής το χρυσό μετάλλιο πήγε στον Αυστριακό Felix Gall. Στους αντίστοιχους αγώνες των Νεανίδων, η Αμερικανίδα Chloe Dygert ήταν η μεγάλη θριαμβεύτρια, αφού κέρδισε το χρυσό μετάλλιο τόσο στην ατομική χρονομέτρηση όσο και στον δρόμο αντοχής! Και φτάσαμε στον σημαντικότερο αγώνα του παγκοσμίου πρωταθλήματος, τον δρόμο αντοχής των Ανδρών.

Η πρώτη τριάδα της ατομικής χρονομέτρησης των ανδρών. Από αριστερά, ο Ιταλός Αντριάνο Μαλόρι (αργυρό), ο Λευκορώσος Βασίλι Κιριένκα (χρυσό) και ο Γάλλος Ζερόμ Κοπέλ (χάλκινο)

Το "κυρίως πιάτο" της διοργάνωσης διεξήχθη παραδοσιακά την τελευταία μέρα. Στην εκκίνηση βρέθηκαν 192 αθλητές (ανάμεσά τους και ο Πολυχρόνης Τζωρτζάκης που εγκατέλειψε), ενώ η διαδρομή ήταν 15 στροφές στο σιρκουί των 16.2 χιλιομέτρων, συνολικά δηλαδή 261.4 χλμ. Υπήρχαν τρεις ανηφόρες, συγκεντρωμένες στα τελευταία χιλιόμετρα, το Libby Hill Park (8%), η 23η οδός (12% και λιθόστρωτο) και η Governor Street (8%), η κορυφή της οποίας βρισκόταν 700 μέτρα πριν τον τερματισμό. Τα φαβορί ήταν πολλά: ο Κρίστοφ, ο Ντέγκενκολμπ, ο Μάθιους, ο Σάγκαν, ο Βαν Άβερματ, ο Ζιλμπέρ, ο Κβιατκόφσκι, ο Στίμπαρ, ο Μπούνεν, ο Βαλβέρδε. Στη διάρκεια του αγώνα, υπήρξαν αρκετές επιθέσεις από μικρά γκρουπ αποσπασμένων, που όμως ποτέ δεν πήραν μεγάλη ελευθερία. Τα περισσότερα φαβορί μπήκαν μαζί στην τελευταία στροφή και όταν έφτασαν στο ξεκίνημα της προτελευταίας ανηφόρας, είχαμε την καθοριστική κίνηση. Ο Πέτερ Σάγκαν, εξαφανισμένος σε όλο τον αγώνα μέχρι εκείνη τη στιγμή, επιτέθηκε στο παβέ της 23ης οδού, ο Βαν Άβερματ προσπάθησε να πιάσει τη ρόδα του χωρίς επιτυχία και ο Σλοβάκος πήρε τα λίγα μέτρα που ήθελε στην κορυφή της ανηφόρας. Στη συνέχεια ξεχύθηκε στην κατηφόρα και μεγάλωσε λίγο ακόμα το πλεονέκτημά του, μπαίνοντας με μεγάλα ρίσκα στις στροφές. Ακολούθησε η τελευταία ανάβαση, ο Σάγκαν συνέχισε να είναι πολύ δυνατός, κράτησε τη διαφορά και πέρασε πρώτος τη γραμμή του τερματισμού, παίρνοντας την κορυφαία νίκη της καριέρας του, τρία δευτερόλεπτα μπροστά από το γκρουπ των φαβορί. Ο Μάικλ Μάθιους (Αυστραλία) κέρδισε το αργυρό μετάλλιο, ενώ τρίτος και χάλκινος ήταν ο Λιθουανός Ραμούνας Ναβαρντάουσκας. Ο Σάγκαν έδωσε το δικό του σόου και ανέβηκε στο βάθρο, όπου φόρεσε τη φανέλα με τα χρώματα της ίριδας.

Δ. UCI WORLD TOUR - ΙΣΠΑΝΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ

Για μια ακόμη χρονιά, το UCI World Tour αποδείχτηκε αποκλειστικά ισπανική υπόθεση. Στην ατομική βαθμολογία, ο Ισπανός Αλεχάνδρο Βαλβέρδε τερμάτισε πρώτος για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, σε μια κατηγορία που έχουν κερδίσει μόνο Ισπανοί με μοναδική εξαίρεση τον Βέλγο Φιλίπ Ζιλμπέρ το 2011. Ο "Μπάλα" συγκέντρωσε 675 βαθμούς, ενώ την πρώτη τριάδα συμπλήρωσαν οι Χοακίν Ροντρίγκεθ (474 βαθμοί) και Νάιρο Κιντάνα (457 βαθμοί). Στην εθνική βαθμολογία, η κυριαρχία της Ισπανίας ήταν για μια ακόμη χρονιά απόλυτη. Με συνολικά 1945 βαθμούς, οι Ισπανοί πήραν την πρωτιά με τεράστια διαφορά από τους δεύτερους Ιταλούς (1106 βαθμοί) και τους τρίτους Κολομβιανούς (1099 βαθμοί). Όσο συνεχίζουν οι Βαλβέρδε, Κονταδόρ και Πουρίτο, η πρώτη θέση δείχνει να είναι καπαρωμένη (έκτη πρωτιά για τους Ισπανούς στα 7 χρόνια του World Tour). Ο ισπανικός θρίαμβος ολοκληρώθηκε με μια ακόμα πρωτιά, στην ομαδική βαθμολογία, αφού η ισπανική Movistar τερμάτισε πρώτη με 1619 βαθμούς, αφήνοντας την ρωσική Katusha στη δεύτερη θέση (1606 βαθμοί) και την βρετανική Sky στην τρίτη θέση (1378 βαθμοί).

Ε. ΜΠΑΣΟ & ΦΡΟΥΜ - ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΟΥ 2015

Κλείνοντας την ανασκόπηση του 2015, θέλω να αναφερθώ σε δυο στιγμές που συγκλόνισαν όλους τους φίλους της ποδηλασίας, για διαφορετικούς λόγους η καθεμία. Δυο στιγμές που ανέδειξαν για μια ακόμα φορά τη δύναμη της ανθρώπινης θέλησης και το μεγαλείο της ποδηλασίας και κατ' επέκταση του αθλητισμού. Η πρώτη εκτυλίχθηκε μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες και τους αιφνιδιασμένους δημοσιογράφους, στη διάρκεια της πρώτης μέρας ξεκούρασης του Γύρου Γαλλίας. Ενώ όλοι περίμεναν τον Κονταδόρ για την καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου, ο "Πιστολέρο" προσήλθε συνοδευόμενος από τον Ίβαν Μπάσο. Ο Ιταλός ήταν εκείνος που έδωσε τα άσχημα νέα. Μετά από εξετάσεις που είχε κάνει την ίδια μέρα στο Πο λόγω πόνων στον αριστερό του όρχι, οι γιατροί τον ενημέρωσαν ότι η διάγνωση ήταν καρκίνος στο συγκεκριμένο σημείο. Ο Ιταλός αγκαλιάστηκε με τον συναθλητή και φίλο του, Κονταδόρ και στη συνέχεια εγκατέλειψε τη Γαλλία και επέστρεψε στην Ιταλία, όπου δυο μέρες αργότερα υποβλήθηκε σε πετυχημένη χειρουργική επέμβαση αφαίρεσης του όγκου. Η ανάρρωση - ευτυχώς - ολοκληρώθηκε σε χρόνο ρεκόρ και ο Ίβαν Μπάσο μπορεί μεν να τελείωσε την επαγγελματική του καριέρα, όμως είναι καλά και πιθανότατα θα συνεχίσει να υπηρετεί το άθλημά του από άλλο πόστο.

Η δεύτερη συνέβη κατά τη διάρκεια και αμέσως μετά την ολοκλήρωση του "βασιλικού" ετάπ στον Γύρο Ισπανίας. Ο Κρις Φρουμ είχε μια πτώση μόλις στο τρίτο χιλιόμετρο της διαδρομής, στην οποία χτύπησε στα δυο γόνατα και τον ώμο. Ο Βρετανός, με σπασμένο δάχτυλο στο πόδι, ανεβοκατέβηκε την κόλαση της Ανδόρας, καταρρέοντας στον τερματισμό, με δάκρυα στα μάτια. Ο Φρουμ κατέβηκε από το ποδήλατο σε άσχημη κατάσταση, κουτσαίνοντας και δείχνοντας ότι είχε φτάσει στα όριά του. Οι εικόνες ήταν δραματικές για έναν μεγάλο πρωταθλητή, ένα πραγματικό σκυλί του πολέμου, που προτίμησε να υποφέρει επί ώρες και να τερματίσει (τιμώντας τον αγώνα όπως δήλωσε αργότερα), παρά να εγκαταλείψει. Αυτή ήταν η ψυχή και η καρδιά του αθλήματος. Η εικόνα του στο Κορτάλς ντ' Ενκάμπ ήταν η ίδια η ποδηλασία.