Προχωράς αμέριμνος στον δρόμο. Μια τυπική βόλτα από τις πολλές που έχεις κάνει. Κοιτάς δεξιά και αριστερά τον κόσμο που περνάει, ρίχνεις και ένα βλέφαρο σε καμιά βιτρίνα, τίποτα δεν μοιάζει διαφορετικό από τις προηγούμενες φορές. Απολύτως τίποτα δεν προμηνύει αυτό που πρόκειται να ακολουθήσει.

Εκεί, λοιπόν, που στρίβεις στο επόμενο στενό, πετάγεται ξαφνικά μπροστά σου. Τρίβεις τα μάτια σου, αναρωτιέσαι αν είναι αυτός. Με τα πολλά, καταλήγεις ότι είναι όντως αυτός. Σκέφτεσαι να του απευθύνεις το ερώτημα, αλλά διστάζεις. "Και αν κάνω λάθος;", αναρωτιέσαι. "Δεν βαριέσαι, δεν έχω τίποτα να χάσω", καταλήγεις.

Φτιάχνεις χαμόγελο, προτάσεις δάχτυλο με πονηρό υφάκι και... αμολάς την ερώτηση για το αν είναι αυτός και δεν σε γελούν τα μάτια σου, ούτε το μνημονικό σου. Παίρνεις καταφατική απάντηση και η μέρα σου αυτόματα γίνεται καλύτερη. Θέλεις άμεσα φωτογραφία κινητού για να την ανεβάσεις στο Facebook, στο Instagram, στο twitter, σε όλα μαζί ταυτόχρονα.

Μόλις είχες το δικό σου λεπτό συνάντησης με τον Φέλιξ Μπόρχα. Αυτή η θρυλική μορφή βρέθηκε στο διάβα σου. Όλο το παραπάνω δεν είναι (τελείως) φανταστικό και εξηγούμαστε. Παραδέξου όμως (υγιή) Έλληνα φίλαθλε οποιασδήποτε ομάδας, ακόμα και του Ολυμπιακού που... ταλαιπωρήθηκες για τα καλά, βλέποντάς τον με την ερυθρόλευκη (και) ριγωτή, θα είχες άλλη αντίδραση από το να τον αποθεώσεις; Δεν του αξίζει τίποτα λιγότερο, μόνο αποθέωση. Γιατί; Έλα Παναγιά μου, ρωτάει γιατί. Γιατί... έτσι.

Στη χώρα του τον έλεγαν καγκουρό, εδώ τον ονόμασαν Κόμπρα του Ισημερινού

Ο ίδιος άλλωστε είχε εκμυστηρευτεί σε συνέντευξή του στο Sport24.gr τον Οκτώβριο του 2014 ότι " ήμουν στη Μάιντς και είχα έρθει Αθήνα για κάτι δουλειές. Με βρήκαν κάτι οπαδοί του Ολυμπιακού στο κέντρο, και άρχισαν να φωνάζουν σε όλο το κέντρο, Φέλιξ Μπόρχα ολέ ολέ. Όταν ακούω τη λέξη Ελλάδα, το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι ο Ολυμπιακός, μετά αυτή η υπέροχη πόλη, η Αθήνα και ο ελληνικός λαός που μου συμπεριφέρθηκε τόσο καλά". Μπορεί, λοιπόν, να μην άφησε τις καλύτερες δυνατές μνήμες ως ποδοσφαιριστής, αλλά τον αποθεώνεις γιατί είναι απλά ο... Μπόρχα.

Ή στήλη "Πού χάθηκες κι εσύ" επιστρέφει και αυτή την φορά ασχολείται με έναν επιθετικό που έγραψε ιστορία στην Ελλάδα για οτιδήποτε άλλο εκτός από το σκοράρισμα. Έκανες τα βυζιά σου τιράντες κάθε φορά που προσπαθούσε να τελειώσει μια φάση και το φινάλε της σε έκανε να σιχτιρίζεις που είχες πιστέψει ότι θα μπορούσε να είχε συμβεί κάτι καλό. Είχε την τρομερή ικανότητα να χάνει ακόμα και αυτό που στο ριπλέι θα πίστευες ότι θα κατέληγε γκολ.

Παίζει ακόμα μπάλα, δεν τα παράτησε. Πριν έρθει στην Ελλάδα για λογαριασμό του Ολυμπιακού, έκανε αξιοπρόσεκτη πορεία στην χώρα του, το Εκουαδόρ, πράγματι πετύχαινε το ένα γκολ μετά το άλλο και όταν συμφώνησε με τους Πειραιώτες, επικράτησε ντελίριο ενθουσιασμού. Μέχρι και ταξίδι έγινε από ελληνική εφημερίδα για την αφεντιά του, διότι υπήρχαν τεράστιες προσδοκίες. Ως "κόμπρα" παρουσιάστηκε, αλλά εντέλει το... δηλητήριό του δεν σκότωνε ούτε κουνούπι. Στην χώρα του τον έλεγαν "καγκουρό" εξαιτίας του διασκελισμού του. Ναι. Πάμε παρακάτω...

Η χάρη του έφτασε μέχρι το Μουντιάλ της Γερμανίας

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Γεννήθηκε στις 2 Απριλίου 1983 στο Σαν Λορένσο ντε Εσμεράλδας του Εκουαδόρ και το 1999 η Νασιονάλ Κίτο τον ενέταξε στο δυναμικό της. Ο ίδιος από μικρός κατάλαβε ότι ήθελε να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο και ξεκίνησε από μικρή ηλικία. Με την φανέλα της έπαιξε ως το 2006 και οι επιδόσεις του ήταν κάτι παραπάνω από ικανοποιητικές. Υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο το 2001, στα 18 του χρόνια. Η πρώτη τετραετία του δεν ήταν συγκλονιστική, καθώς είχε 63 συμμετοχές και 17 γκολ.

Το 2005 όμως έκανε "παπάδες" και εκεί άρχισε να το φτιάχνει το όνομά του και να ξεφεύγει από τα στενά όρια της πατρίδας του. Εκείνη την χρονιά είχε 49 συμμετοχές και κατάφερε να σκοράρει 27 φορές. Βγήκε κορυφαίος σκόρερ στο Κόπα Λιμπερταδόρες, βοήθησε την ομάδα του να φτάσει στο πρωτάθλημα Clausura χρίστηκε διεθνής με την εθνική ομάδα του Εκουαδόρ, εν ολίγοις όλα πήγαιναν πρίμα.

Εντυπωσιακά ξεκίνησε και το 2006, με τον παίκτη να μπαίνει στο... μάτι του Τροντ Σόλιντ προτού τελειώσει το πρωτάθλημα της σεζόν 2005-06. Θυμίζουμε πως ο Νορβηγός είχε φέρει στην Ελλάδα το περασμένο καλοκαίρι και τον Γιαγιά Τουρέ, επομένως... έπιανε το μάτι του. Βέβαια, είχε φέρει και με τον Μπαμπανγκίντα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Ο Σωκράτης Κόκκαλης αποφασίζει να δώσει το 1.000.000 ευρώ που χρειαζόταν και τον κλείνει. Ντελίριο ενθουσιασμού στο Λιμάνι!

Ο Μπόρχα συνεχίζει να σκοράρει, έχει ψυχολογία στο φουλ, μπαίνει και στην αποστολή για το Μουντιάλ του 2006, όπου θα αποτελούσε το back up του Αγκουστίν Ντελγκάδο. Μάλιστα, έπαιξε και στη φάση των ομίλων κόντρα στη Γερμανία, αλλά η ομάδα του έχασε με 3-0. Αν και το πάλεψε, η μέτρια εικόνα της ομάδας του, δεν του επέτρεψε για το κάτι παραπάνω. Το Παγκόσμιο Κύπελλο αποτέλεσε παρελθόν, ο ίδιος δεν... ακούμπησε, αλλά ο ενθουσιασμός παρέμενε. Η "κόμπρα" ερχόταν στην Ελλάδα και οι αντίπαλες άμυνες (υποτίθεται ότι) θα αναστέναζαν.

Ο Μπόρχα είναι... Ρονάλντο, θα κάνει όργια με τον Ριβάλντο

Ο προπονητής του Εκουαδόρ, είχε πει το αμίμητο στον "Πρωταθλητή" εκείνης της περιόδου ότι ο Μπόρχα θα ήταν ο... Ρονάλντο του Ολυμπιακού, υπονοώντας ότι θα έκανε ανάλογο δίδυμο με τον Ριβάλντο, όπως τα δυο "Ρ" στην εθνική Βραζιλίας. Μιας και ο λόγος για το "Φαινόμενο", ο ίδιος ο Μπόρχα έχει πει πως "είδωλό μου από μικρό παιδί είναι ο Ρονάλντο, το 'Φαινόμενο'. Με αυτόν μεγάλωσα, αυτός ήταν το ίνδαλμά μου από μικρό παιδί". Ο ίδιος υποσχόταν 25 γκολ τον χρόνο, τα πρωτοσέλιδα γράφανε για σαΐτα που θα άφηνε εποχή, επικρατούσε ένας πανικός γι' αυτόν τον στράικερ που ερχόταν για να "ανατινάξει" τα αντίπαλα γκολπόστ και να γίνει σύνθημα στα χείλη του (πάντα απαιτητικού) "ερυθρόλευκου" κόσμου.

Ξεκινούν τα φιλικά, δείχνει διάθεση, μαχητικότητα, αλλά από τεχνική ήθελε ένα στρέμμα γήπεδο για να κοντρολάρει. Ο Σόλιντ εμπιστεύεται το δίδυμο Καστίγιο - Κωνσταντίνου μπροστά και ο Μπόρχα ψάχνει την ευκαιρία του. Ο κόσμος ζητάει την παρουσία του και ο ίδιος πετυχαίνει το πρώτο του γκολ στο Παγκρήτιο (17/9/2006) κόντρα στον ΟΦΗ για την 4η αγωνιστική, με τον Ολυμπιακό να επικρατεί 2-1. Εν συνεχεία ήρθε ο αποκλεισμός από την Ευρώπη (4ος και τελευταίος στη φάση των ομίλων), υπήρχε γκρίνια στον κόσμο για την κακή εικόνα στο χορτάρι και ο Μπόρχα σκόραρε πάλι ένα δίμηνο μετά (26/11) σε ένα 4-0 με τη Λάρισα. Δυο εβδομάδες αργότερα, λύτρωσε την ομάδα του στο 88' σε μια επική ανατροπή με το Αιγάλεω (3-2 από 0-2) στο γήπεδο "Γ. Καραϊσκάκης" και στις 19/12 πέτυχε γκολ στο 3-1 με το Χαΐδάρι για το Κύπελλο.

Ο Μπόρχα ερχόταν από τον πάγκο, δεν είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη του Νορβηγού προπονητή, ο οποίος άλλα περίμενε και άλλα έβλεπε τόσο στις προπονήσεις όσο και στα παιχνίδια, ενώ ο κόσμος είχε ξεχάσει τους καλοκαιρινούς διθυράμβους και δεν είχε πολλή υπομονή για να τον στηρίξει. Τα μουρμουρητά ήταν στην ημερήσια διάταξη κάθε φορά που αγωνιζόταν. Ίσως ήθελε τον χρόνο του για να προσαρμοστεί στα ευρωπαϊκά δεδομένα, αφού ήταν η πρώτη φορά που εγκατέλειπε την πατρίδα του, όμως δεν υπήρχε η πολυτέλεια του χρόνου για να υπάρξει μεγάλη πίστωση χρόνου. Ήρθε και η αλλαγή στην τεχνική ηγεσία για να... δέσει το γλυκό.

Ο Φέλιξ Μπόρχα είναι ο τύπος επιθετικού που έψαχνε ο Γιούργκεν Κλοπ

Ο Σόλιντ αποχώρησε από τον Ολυμπιακό, ο Τάκης Λεμονής ήρθε στην θέση του και... πάρκαρε τον Μπόρχα στην άκρη του πάγκου. Έβαλε άλλο ένα γκολ τον Φεβρουάριο του 2007 στο 4-1 με τον Ατρόμητο για την 22η αγωνιστική του πρωταθλήματος και στην τελευταία σε ένα 5-3 με τον Ιωνικό στη Νεάπολη. Σύνολο έξι γκολ σε 30 αγώνες. Καταλάμβανε και θέση ξένου, ο "Sir Takis" ούτε που μπήκε στην διαδικασία να θελήσει να τον κρατήσει και δόθηκε δανεικός στη Μάιντς με οψιόν αγοράς άνω του 1.000.000 ευρώ. Στόχος ήταν να μην βρίσκεται στο ρόστερ των Πειραιωτών, διότι απλά δεν χωρούσε στα πλάνα του Έλληνα τεχνικού. Όχι ότι δεν ήρθαν και άλλοι τέτοιοι στην ομάδα του Πειραιά ή και ακόμα χειρότεροι από τον Μπόρχα, αλλά πάντα θα αποτελεί σημείο αναφοράς σε συζητήσεις περί αποτυχημένων μετεγγραφών.

Η Μάιντς πάντως δεν πτοήθηκε και αποφάσισε να επενδύσει στα προσόντα του. Μάλιστα, ο Γιούργκεν Κλοπ ήταν εκείνος που θέλησε να τον φέρει στην ομάδα του. Ναι, ο προπονητής εκείνος που θεωρείται σήμερα από τα πιο hot προπονητικά ονόματα στο διεθνές ποδόσφαιρο και ο οποίος άλλαξε την σύγχρονη ιστορία της Μπορούσια Ντόρτμουντ, προτού αναλάβει τη Λίβερπουλ. Ο τεχνικός διευθυντής της Μάιντς, Κρίστιαν Χέιντελ, είχε πει μάλιστα ότι "ο Φέλιξ Μπόρχα είναι ο τύπος του επιθετικού που έψαχνε ο προπονητής μας, Γιούργκεν Κλοπ. Είναι ευέλικτος, γρήγορος, δυναμικός, με πολύ καλό άλμα". Στη Β' Γερμανίας έπαιζε η Μάιντς, δανεικό τον πήρε με οψιόν αγοράς τα χρήμα που είχε δώσει ο Ολυμπιακός για να τον αγοράσει. Πράγματι, εκεί ο Μπόρχα τα πήγαινε μια χαρά, πυροβολούσε αδιακρίτως και τέσσερις μήνες νωρίτερα οι Γερμανοί αποφάσισαν να κάνουν χρήση της οψιόν και να τον κάνουν δικό τους. Οι Πειραιώτες δεν ασχολήθηκαν ιδιαίτερα και εν ριπή οφθαλμού τον παραχώρησαν.

Τα 17 γκολ σε 33 ματς ήταν πέρα για πέρα ικανοποιητική συγκομιδή (η ομάδα του ήρθε 4η και δεν ανέβηκε), ενώ υπέγραψε ως το 2011. Μάλιστα, απέναντι στην Άαχεν πέτυχε χατ-τρικ, οδηγώντας τη Μάιντς σε νίκη με 3-0 εκτός έδρας. Και σα να μην έφτανε αυτό, πανηγύρισε το πρώτο γκολ του με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Τι έκανε; Μόλις έστειλε την μπάλα στα δίχτυα, έβγαλε μια μάσκα ίδια με αυτή του δολοφόνου στο "Scream" και τη φόρεσε! Ένας "μασκοφόρος δολοφόνος" των γηπέδων και με τη... βούλα ο άσος από το Εκουαδόρ. Το ξεκίνημα της δεύτερης σεζόν ήταν επίσης πολύ καλό με δυο γκολ σε δυο ματς, η Μπρίστολ Σίτι έκανε... μπάσιμο για να τον πάρει, αλλά η Μάιντς δεν το σκέφτηκε και τον κράτησε. Εντέλει, ως το 2010 που έμεινε εκεί, έβαλε λίγα γκολ ακόμα και δεν δικαίωσε την επένδυση που έγινε. Ένα χρόνο πριν εκπνεύσει το συμβόλαιό του, έφυγε και ενώ η Μάιντς ήταν ήδη στην Μπουντεσλίγκα.

Η αγαπημένη μου μάσκα είναι αυτή του Spiderman

Από 'κει και πέρα, πήγε στο Μεξικό για λογαριασμό της Πουέμπλα και πέτυχε έξι γκολ σε 15 ματς, για να ακολουθήσει η Πατσούκα το 2011. Εκεί έβαλε 10 γκολ σε 42 ματς και τότε είχε ξεκινήσει και τους πανηγυρισμούς με τις μάσκες όποτε σκόραρε. Μάλιστα, είχε αναφέρει σχετικά στη συνέντευξή του στο Sport24.gr ότι "η ιστορία με τις μάσκες ξεκίνησε στο Μεξικό. Είχα ένα συμπαίκτη στην Πατσούκα που του άρεσαν πολύ οι μάσκες και καθιερώσαμε αυτή τη μόδα. Η αγαπημένη μου μάσκα είναι αυτή του Spiderman".

Πάντως, μια... έμπνευσή του αποδείχτηκε ατυχέστατη στον αγώνα με την Τζαγκουάρες, όταν ισοφάρισε προσωρινά σε 2-2 για την ομάδα του, φορώντας μια μάσκα του "Μπλε Δαίμονα". Ο πρώην παίκτης του Ολυμπιακού αντίκρισε κίτρινη κάρτα από τον διαιτητή, ενώ στα επόμενα τελευταία λεπτά αποβλήθηκε, αφήνοντας την ομάδα του με 10 παίκτες. Ο πρόεδρος της Πατσούκα, Χεσούς Μαρτίνεθ, επέβαλε πρόστιμο στο "καγκουρό" και ο ίδιος ζήτησε συγγνώμη: "Μπορώ να πω πως ήταν λάθος αυτό που έκανα και ζητάω συγγνώμη από τον πρόεδρο Μαρτίνεθ. Δέχομαι το πρόστιμο που μου επέβαλε η διοίκηση. Η Πατσούκα έχει διαφορετική νοοτροπία, υπόσχομαι πως θα συνεχίσω να δουλεύω και δεν θα ξανακάνω το ίδιο λάθος".

Μετά την Πατσούκα, επέστρεψε στην Πουέμπλα ως δανεικός το 2013. Ακολούθως, ήρθε η επιστροφή στην χώρα του για λογαριασμό της LDU Κίτο πάλι με τη μορφή δανεισμού το 2014 και τον ίδιο χρόνο έκανε ένα πέρασμα και από την Τσίβας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκ νέου επιστροφή στα πάτρια εδάφη για την Μούσουκ Ρούνα, στην οποία πρόλαβε να παίξει δυο ματς, προτού φτάσουμε στο... σήμερα. Μάλιστα, εκεί βρέθηκε με τον άλλοτε επιθετικό του Ολυμπιακού και του ΟΦΗ, Λεονέλ Νούνιες, ο οποίος επίσης πέρασε και δεν ακούμπησε από την χώρα μας, αν και ήρθε μετά Βαΐων και κλάδων.

Πού βρίσκεται τώρα ο Φέλιξ Μπόρχα; Η "κόμπρα" του Ισημερινού αγωνίζεται στο πρωτάθλημα του Περού για την δεύτερη της βαθμολογίας, Ρεάλ Γκαρσιλάσο, η οποία τον έκανε δικό της στις 23 Αυγούστου του τρέχοντος έτους με κανονική μετεγγραφή. Μάλιστα, έχει και τις... άτυχες στιγμές του όπως η απίστευτη χαμένη ευκαιρία στο 1-1 με την Αλιάνσα Λίμα, εντούτοις βγάζει τον επιούσιο. Τελευταία του εμφάνιση ήταν στο πρόσφατο 1-0 της ομάδας του απέναντι στην Ουνιβερσιδάδ Σέζαρ Βαγιέχο για το Κόπα Λιμπερταδόρες, όπου μάλιστα ξεκίνησε βασικός και έγινε αλλαγή στο 83ο λεπτό της αναμέτρησης. Ως τώρα, σε σύνολο 13 εμφανίσεων έχει σημειώσει ένα τέρμα.

Ο φορ από το Εκουαδόρ δεν ξεχνάει την χώρα μας και έχει τις καλύτερες αναμνήσεις, έστω και αν οι δικές μας... αναμνήσεις από τα δικά του πεπραγμένα δεν είναι και οι καλύτερες δυνατές. Έχουν έρθει και χειρότεροι επιθετικοί, μην τον αδικούμε τελείως, αλλά είναι μια χαρακτηριστική φιγούρα, αντίστοιχη του Εντβάλντο για τον Ολυμπιακό. Για τον ίδιο οι οπαδοί της Θύρας 7 είναι οι καλύτεροι του κόσμου, κάτι που έχει πει και στην Γερμανία και στο Εκουαδόρ όταν ρωτήθηκε. Δεν ξεχνάει και το ελληνικό φαγητό και του αρέσουν " κάτι οστρακοειδή που είχα φάει σε μία ταβέρνα στην Ελλάδα και τα σουβλάκια". Όσο για την αγαπημένη του ταινία, έχει και αυτή ελληνικό άρωμα: "Αγαπημένη ταινία, ειλικρινά δεν θυμάμαι να σου πω, αλλά νομίζω η καλύτερή μου είναι η Τροία". Για φινάλε, ορισμένες από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές της μέχρι σήμερα καριέρας του.

Όλα τα γκολ του Μπόρχα με τον Ολυμπιακό

Όταν... γάζωνε τα δίχτυα με τη φανέλα της Μάιντς

Ο... μασκοφόρος, Φέλιξ Μπόρχα