Πού χάθηκες κι εσύ, Μπεντ Κρίστενσεν;

Δεν είναι πολλές οι περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που αγωνίζονται μόλις μια σεζόν με την φανέλα μιας ομάδας και όμως στο μυαλό των περισσότερων φίλων της θεωρούνται αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας της και πιστεύουν ότι έπαιξαν εκεί για χρόνια. Η περίπτωση του Μπεντ Κρίστενσεν είναι από τις πλέον χαρακτηριστικές. Ο Δανός παικταράς, που "πυροβολούσε" αδιακρίτως χάρη στην εξαιρετική αίσθηση του γκολ και την εκρηκτικότητά του, είναι από τους πλέον αγαπημένους ξένους ποδοσφαιριστές στην ιστορία του Ολυμπιακού, έχοντας έρθει στην χώρα μας σε μια εποχή που οι περισσότεροι στο λιμάνι θέλουν να ξεχάσουν. Ναι, στην καρδιά των "πέτρινων" χρόνων, την περίοδο που οι Πειραιώτες προσπαθούσαν να ορθοποδήσουν και να βγουν από τη δίνη που είχαν περιέλθει. Γιατί μπορεί το ρόστερ να ήταν γεμάτο από αστέρια, όμως η διοικητική αστάθεια ελέω της λαίλαπας Κοσκωτά και της συνέχειας με τον Αργύρη Σαλιαρέλη, έκανε δύσκολο το έργο του Σωκράτη Κόκκαλη, ο οποίος προσπαθούσε να βάλει την ομάδα και πάλι στον ίσιο δρόμο.

Το "Τούρμπο" από την Δανία είναι μια από τις πιο αγαπητές μορφές εκείνης της (σκληρής) περιόδου, που ο Ολυμπιακός είχε καλούς παίκτες, έπαιζε καλή μπάλα, αλλά δεν κέρδιζε τίτλους. Το Sport24.gr γυρίζει την κλεψύδρα ανάποδα και μέσω της στήλης "Πού χάθηκες κι εσύ" θυμίζει την ποδοσφαιρική διαδρομή του Δανού επιθετικού πριν φορέσει την ερυθρόλευκη ριγωτή φανέλα, τα εν Ελλάδι πεπραγμένα του και φυσικά το τι έκανε αφότου έφυγε από την χώρα μας. Το γεγονός ότι δεν έμεινε για δεύτερη σεζόν στον Πειραιά, αν και υπήρχε οψιόν στο συμβόλαιό του, ήταν ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που είχαν γίνει εκείνα τα χρόνια και κανείς δεν κατάλαβε το σκεπτικό να αποχωρήσει ένας παίκτης που είχε πετύχει 18 γκολ και είχε πραγματοποιήσει ορισμένες ανεπανάληπτες εμφανίσεις όπως εκείνη με αντίπαλο την Τενερίφη. Πρωταθλητής Ευρώπης με την χώρα του, με καριέρα σημαντική, με τίτλους και διακρίσεις, δεν ήταν τυχαίος επιθετικός.

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Γεννημένος στις 4 Ιανουαρίου 1967 στην Κοπεγχάγη, ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα στην Brønshøj BK το 1984 και σε 18 εμφανίσεις με την φανέλα της κατάφερε να στείλει 11 φορές την μπάλα στα δίχτυα. Οι εμφανίσεις του δεν πέρασαν απαρατήρητες από την ελβετική Σερβέτ, η οποία κινήθηκε αστραπιαία και τον αγόρασε, δίχως όμως να βγάλει ποτέ τα χρήματα που δαπανήθηκαν για την αφεντιά του. Έπαιζε λίγο, νοσταλγούσε την πατρίδα του και μετρώντας μόλις 11 συμμετοχές και 1 γκολ, παραχωρήθηκε δανεικός στην Vejle BK της χώρας του, βρίσκοντας και πάλι τον καλό του εαυτό. Σε 29 εμφανίσεις πρόλαβε να σημειώσει 17 γκολ και τα λαγωνικά της Μπρόντμπι δεν έχασαν χρόνο και τον έκαναν δικό τους, βλέποντας ότι ήταν ένας παίκτης που είχε τον τρόπο να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα.

"ΤΟΥΡΜΠΟ" ΜΕ ΤΗΝ ΜΠΡΟΝΤΜΠΙ ΚΑΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Ήταν ήδη διεθνής με τις μικρές εθνικές ομάδες της Δανίας και η Μπρόντμπι είχε πλέον στο "οπλοστάσιό" της τον 20χρονο στράικερ, βρίσκοντας εκεί τον άνθρωπο που του έδωσε την πρώτη ευκαιρία στην Brønshøj BK, τον Έμπε Σκόβνταλ. Στο πλάι του τελειοποίησε τα στοιχεία που τον χαρακτήριζαν και δεν ήταν άλλα από την ταχύτητα και την εκρηκτικότητά του, ενώ η επαφή του με τα αντίπαλα δίχτυα ήταν μοναδική. Από το 1987 ως το 1991 έπαιξε σε 100 ματς πρωταθλήματος, πέτυχε 62 γκολ και πέρα από τα προσωπικά του επιτεύγματα (τρεις φορές πρώτος σκόρερ το 1988, το 1990 και το 1991), κατέκτησε τέσσερα πρωταθλήματα Δανίας (1987, 1988, 1990, 1991) και ένα Κύπελλο (1988). Επίσης, την τελευταία του σεζόν στην δανέζικη ομάδα και με τον Μόρτεν Όλσεν στον πάγκο έφτασε ως τους "4" του Κυπέλλου UEFA. Αν μη τι άλλο, μια διαδρομή πέρα για πέρα επιτυχημένη και ήταν πλέον η στιγμή να ανοίξει τα "φτερά" του και να δοκιμάζει την τύχη του σε ένα καλύτερο πρωτάθλημα.

Η Γερμανία ήταν ιδανικός προορισμός για την Κρίστενσεν και έγινε μάχη ανάμεσα σε Σάλκε και Άιντραχτ Φρανκφούρτης για την υπογραφή του. Τελικά, η ομάδα του Γκελζενκίρχεν τον έκανε δικό της, προσφέροντάς του ένα συμβόλαιο που τον έκανε τον πιο ακριβό Δανό ποδοσφαιριστή της εποχής (έπαιρνε 400.000 κορώνες ετησίως). Μεγάλη πρόκληση για τον ίδιο, ευκαιρία να δείξει ότι μπορούσε να διακριθεί σε ένα από τα πιο ανταγωνιστικά πρωταθλήματα και να "μεγαλώσει" το όνομά του. Εντέλει, παρά το ότι έπαιξε σε 26 αγώνες την πρώτη σεζόν και 23 την δεύτερη, δεν κατάφερε να ηγηθεί της γραμμής κρούσης των "Βασιλικών Μπλε", μετρώντας μόλις 6 και 2 γκολ αντίστοιχα. Η απογοήτευση ήταν μεγάλη για τον "Τούρμπο-Μπεντ", ο οποίος πλέον είχε μετατραπεί σε "Τράμπι-Μπεντ" από τους απαιτητικούς φίλους της. Τι σήμαινε αυτό; Προερχόταν από το "Trabant", μια μάρκα αυτοκινήτου που κατασκευαζόταν στην Ανατολική Γερμανία και δεν εθεωρείτο από τις καλύτερες.

Στο μεσοδιάστημα, είχε αγωνιστεί με την εθνική ομάδα της χώρας του στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1992, όπου η Δανία πέτυχε το απόλυτο θαύμα και κατέκτησε το τρόπαιο, έχοντας μπει από το... παράθυρο στην διοργάνωση, αφού δεν είχε προκριθεί στα τελικά, αλλά πήρε μέρος λόγω του ότι η Γιουγκοσλαβία αποσύρθηκε λόγω του εμφυλίου. Εκεί, αν και έζησε μεγάλες στιγμές, στάθηκε άτυχος, αφού έπαιξε βασικός στα δύο πρώτα παιχνίδια, όμως μετέπειτα τραυματίστηκε και έχασε την υπόλοιπη διοργάνωση. Η λύπη του για το ότι δεν κατάφερε να βοηθήσει όσο θα ήθελε, παραμερίστηκε εξαιτίας της τεράστιας χαράς για το επίτευγμα του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος. Ήταν η μεγαλύτερη έκπληξη στον θεσμό, μέχρι να έρθει η Εθνική μας το 2004 με τον Ότο Ρεχάγκελ στον πάγκο στα γήπεδα της Πορτογαλίας.

ΟΤΑΝ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΤΟΝ ΠΗΡΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΑΛΚΕ

Μετά την διετία στη Σάλκε, όπου τα πράγματα δεν κύλησαν όσο καλά περίμεναν οι δυο πλευρές και έψαχναν τρόπο να χωρίσουν τους δρόμους του, ήρθε στον δρόμο του ο Ολυμπιακός, ο οποίος έκανε δικό του τον Κρίστενσεν. Ο Δανός έβλεπε την ομάδα του Πειραιά ως μια ευκαιρία να βάλει και πάλι την καριέρα του σε σωστή τροχιά, ενώ εξυπηρετήθηκε και η Σάλκε που ξεφορτώθηκε το συμβόλαιό του. Ο "Τούρμπο" υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας για 1+1 χρόνια με τον Ολυμπιακό και ερχόταν να πλαισιώσει τους Προτάσοφ, Αναστόπουλο και Μπατίστα στην γραμμή κρούσης. Βέβαια, ο "μουστάκιας" είχε δηλώσει ότι θα σταματούσε την καριέρα του και δεν έπαιξε, παρά λίγα παιχνίδια την σεζόν 1993-94. Τελευταίο του ματς ήταν το 5-2 στο Καραϊσκάκη επί του Απόλλωνα Καλαμαριάς για το Κύπελλο στις 11 Νοεμβρίου 1993. Ο Κρίστενσεν ερχόταν για να κάνει πανίσχυρη την επίθεση των Πειραιωτών και η αλήθεια είναι πως ο ίδιος τα πήγε μια χαρά, αν και στην προετοιμασία εκείνο το καλοκαίρι κινήθηκε σε "ρηχά νερά". Άφηνε τα καλύτερα για την συνέχεια, όταν θα ξεκινούσαν τα επίσημα παιχνίδια.

Το πρώτο του γκολ με την φανέλα του Ολυμπιακού ήρθε απέναντι στον ΠΑΟΚ στις 5 Σεπτεμβρίου στο πλαίσιο της 3ης αγωνιστικής και μάλιστα ήταν νικηφόρο (78ο λεπτό). Τέλη του ίδιου μήνα και συγκεκριμένα στις 29/9, σημείωσε δυο τέρματα στη ρεβάνς με την βουλγάρικη Μπότεφ, όπου ο Ολυμπιακός νίκησε 5-1 (είχε επικρατήσει 3-2 και στο πρώτο ματς). Τον επόμενο μήνα σκόραρε στο εμφατικό 5-0 μέσα στη Νάουσα και στα Κανάρια Νησιά με την Τενερίφη για το Κύπελλο Κύπελλο UEFA. Οι Πειραιώτες είχαν προηγηθεί με γκολ του Δανού, αλλά οι Ισπανοί επικράτησαν 2-1 στις 19 Οκτωβρίου. Όλα ήταν ανοιχτά για τη ρεβάνς στις 4/11/1993, όπου σε ένα από τα επικότερα και συνάμα πιο πικρά ευρωπαϊκά βράδια του Ολυμπιακού, ο Κρίστενσεν σημείωσε χατ-τρικ, όμως η άμυνα των "ερυθρόλευκων" τα έκανε μαντάρα και το τελικό 4-3 έστειλε την Τενερίφη στον επόμενο γύρο. Κάθε φορά που ο Ολυμπιακός προηγούνταν στο σκορ, οι Ισπανοί ισοφάριζαν και μοιραία πέρασαν χάρη στα εκτός έδρας γκολ (στο πρώτο έφταιγε ξεκάθαρα ο Ταληκριάδης και το τρίτο ήταν αυτογκόλ του Αμανατίδη). Ο Κρίστενσεν είχε κάνει το 1-0, το 2-1 και το 4-3 στο 84', ο Ολυμπιακός κυνήγησε ένα ακόμη τέρμα για να περάσει, αλλά αυτό δεν ήρθε ποτέ.

Στο πρωτάθλημα τα πράγματα δεν πήγαιναν πολύ καλά για τους Πειραιώτες που είχαν μείνει πίσω στην κούρσα του τίτλου, ενώ στο Κύπελλο χρειάστηκε να κάνουν ανατροπή με την Καλαμαριά, έχοντας χάσει 4-2 στο πρώτο ματς. Στον επαναληπτικό επικράτησαν 5-2 και πέρασαν, με τον Δανό φορ να σκοράρει το 5-1 και να κάνει σεφτέ στον θεσμό. Όπως προείπαμε, ήταν το κύκνειο άσμα του Αναστόπουλου, ενώ εκείνον τον Δεκέμβριο αποχώρησε για την Ιαπωνία και την Πανασόνικ Γκάμπα Οζάκα ο Όλεγκ Προτάσοφ έναντι πολύ καλής οικονομικής πρότασης. Πλέον, θα έμενε με τον Μπατίστα ως δίδυμο στην επίθεση. Πάντως, οργίασε με τον Προτάσοφ στο τελευταίο του ματς για λογαριασμό του Ολυμπιακού σε ντέρμπι με την ΑΕΚ. Ήταν η περιβόητη επανάληψη του αγώνα που είχε διακοπεί λόγω της πτώσης των φώτων στη Νέα Φιλαδέλφεια και με το σκορ στο 1-1. Το ματς ξεκίνησε από την αρχή και η ομάδα του Πειραιά νίκησε 2-1 την μετέπειτα πρωταθλήτρια με τέρματα των Κρίστενσεν και Προτάσοφ (ο Αγορογιάννης είχε μειώσει για τους κιτρινόμαυρους).

ΤΟ ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΙΕΡΑΣ ΤΟΥ

Από 'κει και πέρα, η τριπλέτα Κρίστενσεν, Μπατίστα και Εστάι έκανε την δουλειά από τη μέση και μπροστά, με τον Δανό φορ να σκοράρει δυο φορές κόντρα στη Λάρισα, άλλες δυο φορές απέναντι στη Νάουσα και ένα γκολ πέτυχε κόντρα σε Άρη και ΑΕΚ για το πρωτάθλημα. Μάλιστα, στο 3-0 με την Ένωση στο Φάληρο, με τον Νίκο Αλέφαντο στον πάγκο, είχε ανοίξει το σκορ με πέναλτι που είχε κερδίσει ο ίδιος. Εκείνη την σεζόν, ο Πέτροβιτς ξεκίνησε ως προπονητής, ακολούθησε ο Πολυχρονίου και μετά ο Αλέφαντος. Αντιλαμβάνονται όλοι το τι πέρασε η ομάδα εκείνη την αγωνιστική περίοδο, αλλάζοντας τρεις προπονητές. Ο Κρίστενσεν ολοκλήρωσε την σεζόν με 18 γκολ, τα 9 στο πρωτάθλημα, τα 3 στο Κύπελλο και τα 6 στην Ευρώπη. Η ΠΑΕ μπορούσε να ενεργοποιήσει την οψιόν και να τον κρατήσει, ο παίκτης ήθελε να μείνει, όμως ο Σωκράτης Κόκκαλης αποφάσισε να τον αποδεσμεύσει και να φέρει στο λιμάνι τον Μουντιαλικό, Ρασίντ Γιεκινί. Ναι μεν αποκτήθηκε ένα τεράστιο όνομα, όμως η απόφαση για τον Κρίστενσεν ήταν 100% λανθασμένη.

Μετά τον Ολυμπιακό, πήγε στην Ισπανία και συγκεκριμένα στην Κομποστέλα, στην οποία έμεινε από το 1994 ως το 1997. Αγαπήθηκε πολύ εκεί από τους φίλους της ομάδας και πέτυχε 35 γκολ σε 110 εμφανίσεις. Ήταν βέβαια μια μικρή ομάδα της χώρας, χωρίς ιδιαίτερες δυνατότητες για το κάτι παραπάνω. Το καλοκαίρι του 1997 πήγε στην γειτονική Τουρκία για λογαριασμό της Γκεντσλέρμπιρλιγκί, εκεί έμεινε μια σεζόν και έπαιξε λίγο, αφού ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς. Με 3 γκολ σε 13 εμφανίσεις σίγουρα δεν είναι ό,τι θα περίμενε και ο ίδιος, για να επιστρέψει στην χώρα του και την Μπρόντμπι, την ομάδα που μεγαλούργησε πριν ξεκινήσει η ευρωπαϊκή περιπλάνηση. Από το 1998 ως το 2000 έπαιξε με την φανέλα της και κατέκτησε πρωτάθλημα και Κύπελλο, ενώ σκόραρε 20 φορές σε 50 συμμετοχές. Το 2000 επέστρεψε στην ομάδα που ξεκίνησε, την Brønshøj BK και εκεί κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια. Εξάλλου, ήταν 26 φορές με την εθνική ανδρών της χώρας του, σκοράροντας 8 φορές. Highlight ήταν σίγουρα το πρωτάθλημα Ευρώπης με τους Σκανδιναβούς το 1992, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι' αυτό.

Η ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΔΑΝΟΥ

Ο Κρίστενσεν ακολούθησε καριέρα προπονητή και το 2003 ανέλαβε την Værløse BK στην δεύτερη κατηγορία της Δανίας, για να πάει το 2005 στην U-19 της Μπρόντμπι, μένοντας εκεί ως το 2011. Το 2010-11 βρέθηκε και στην πρώτη ομάδα, αναλαμβάνοντας υπεύθυνος για τους επιθετικούς της ομάδας, για να μείνει μετά μια διετία ως βοηθός προπονητή. Το 2013 ανέλαβε την U-19 της χώρας του αντί του Τόμας Φρανκ, καθώς εκτιμήθηκε η δουλειά του με τους μικρούς στην Μπρόντμπι. Ο 50χρονος έμεινε στην θέση του ομοσπονδιακού εκλέκτορα για τρία χρόνια, αφού η συνεργασία με την Ομοσπονδία τερματίστηκε στις 30 Ιουνίου και επέστρεψε στην Μπρόντμπι. Θιασώτης του 4-2-3-1, οι νίκες του ως προπονητής φτάνουν το 36%, οι ισοπαλίες το 24% και οι ήττες το 40%. Ο ίδιος δουλεύει κατά βάση με μικρούς, του αρέσει να φτιάχνει παίκτες και θέλει να αφήσει το "στίγμα" του στους πάγκους. Με την ευχή να τα καταφέρει...