Πού χάθηκες κι εσύ, Ρόναλντ Γκόμες;

Ήταν το καλοκαίρι του 1999, όταν αποφάσισε να έρθει στην Ελλάδα για λογαριασμό του ΟΦΗ. Ουδείς περίμενε ότι θα γινόταν από τους αγαπημένους ξένους ποδοσφαιριστές που φόρεσαν την φανέλα του, αποτελώντας σημείο αναφοράς της σύγχρονης ιστορίας του μέχρι και σήμερα. "Θωρηκτό" από τα λίγα, με τρομερή δύναμη και αίσθηση του γκολ. Με ύψος κοντά στο 1.90μ., επρόκειτο για έναν στράικερ με προσόντα που δύσκολα συναντούσες σε επιθετικό, ειδικά σε αυτούς που έπαιζαν στο ελληνικό πρωτάθλημα. Για τους αντίπαλους αμυντικούς αποτελούσε έναν διαρκή πονοκέφαλο.

Ο Ρόναλντ Γκόμες έπαιξε στην ομάδα του Ηρακλείου από το 1999 ως το 2002 και έχει γράψει τη δική του σελίδα στο βιβλίο της ιστορίας του ΟΦΗ. Η στήλη "Πού χάθηκες κι εσύ;" επιστρέφει και αναζητά τα ίχνη του Κοσταρικανού επιθετικού, ο οποίος αγαπήθηκε πολύ από τον κόσμο της ομάδας, ο οποίος έχει ζήσει πολλούς σπουδαίους επιθετικούς και πάντα βάζει τον πήχη ψηλά. Για να μπει κάποιος στην καρδιά του, πρέπει να το αξίζει και να το κερδίσει. Και ο Γκόμες το κέρδισε και με το παραπάνω.

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΤΟΥ ΒΗΜΑΤΑ...

Ήρθε στη ζωή στις 24 Ιανουαρίου 1975 στην Πουνταρένας της Κόστα Ρίκα και ήταν το 12ο παιδί της Φρανσίσκα Γκόμες. Μεγάλωσε στο χωριό Πιλάς ντε Κάνχελ της επαρχίας Γουανακάστε. Οι Χοσέ, Βίκτορ, Μιγκέλ, Ορλάντο, Βάλτερ, Πέδρο, Ντένις, Μαρίτσα, Σίνια, Λορένα και Σάντρα γεννήθηκαν πριν τον Ρόναλντ, ο οποίος έμελλε να βάλει από νωρίς στη ζωή του το ποδόσφαιρο. Το παρατσούκλι ήταν "Πιπίνο", κοντός και αδύνατος, πήγε σχολείο στο Μπίγιο Σελεδόν και απέκτησε τα πρώτα του παπούτσια όταν έγινε 12 ετών.

Έκανε διάφορες δουλειές για να βοηθήσει στο "κομπόδεμα" της οικογένειάς του. Ήταν δύσκολα τα χρόνια και ο ίδιος είδε το σκληρό πρόσωπο της ζωής. Πουλούσε κρεατοπιτάκια σε λεωφορεία, καλλιεργούσε ρύζι και φασόλια, δούλεψε στο παντοπωλείο του αδερφού του, μάζευε καφέ, έγινε βοηθός τσαγκάρη. Σκληραγωγημένο παιδί, μαθημένο στα δύσκολα, έπαιζε ποδόσφαιρο ξυπόλητος, χτυπούσε στα πόδια όλη την ώρα, πατούσε γυαλιά και καρφιά, πληγώνοντας τα πόδια του, αλλά δεν καταλάβαινε τίποτα. Το αριστερό του πόδι θα γινόταν πανίσχυρο και θα τον βοηθούσε στη μετέπειτα εξέλιξή του. Η αρχή έγινε με το σχολικό πρωτάθλημα, που τον έκανε ιδιαίτερα δημοφιλή.

Το σχολείο βέβαια δεν το αγαπούσε ιδιαίτερα, το παράτησε και προτίμησε να δουλεύει, προκειμένου να βγάζει χρήματα. Κάποια στιγμή αποφάσισε να συμμετάσχει σε ένα ποδοσφαιρικό καμπ για παιδιά της ηλικίας του. Εκεί, κατάφερε να κερδίσει ένα "εισιτήριο" για ένα ταξίδι στη Βενεζουέλα, ώστε να συμμετάσχει σε ένα τουρνουά. Δεν ήθελε να μπει στο αεροπλάνο, φοβόταν, ανέβηκε με μεγάλη δυσκολία. Το έκανε όμως και κάπως έτσι ξεκίνησε το... ταξίδι του στον χώρο του ποδοσφαίρου.

ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ, Η ΑΝΟΔΟΣ ΚΑΙ Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ

Η πρώτη ομάδα που έπαιξε, ήταν η Καρμελίτα το 1992. Στο πρωτάθλημα αγωνίστηκε σε 27 ματς και σημείωσε 9 γκολ ως το 1994. Μάλιστα, έμελλε να σκοράρει το πρώτο του τέρμα απέναντι στην ομάδα που υποστήριζε και ήταν η πιο δυνατή στην Κόστα Ρίκα, την Ντεπορτίβο Σαπρίσα. Πέρα από ποδοσφαιριστής, έγινε και υπεύθυνος καθαριότητας του Σταδίου "Αλεχάνδρο Μορέρα Σότο", προκειμένου να βγάζει περισσότερα χρήματα. Είπαμε, δεν την φοβόταν την δουλειά, έστω και αν ήθελε να κυνηγήσει το όνειρό του στο ποδόσφαιρο.

Το 1994, ο 19χρονος Γκόμες είχε φτιάξει ένα όνομα, είχε χριστεί διεθνής έναν χρόνο πριν, σκοράροντας μάλιστα και δυο γκολ στο ντεμπούτο του απέναντι στη Νικαράγουα, για να έρθει η μεταπήδηση στην Αλαχουελένσε, τη δεύτερη πιο επιτυχημένη ομάδα της χώρας. Αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της σεζόν 1995-96 και κατέκτησε το πρώτο από τα τέσσερα πρωταθλήματα της καριέρας του. Συνολικά, σε 68 εμφανίσεις πέτυχε 45 γκολ, με την Σπόρτινγκ Χιχόν να τον κάνει δικό της. Ο ίδιος πλέον θα έπαιζε στη λαμπερή Primera Division.

Εντούτοις, θα βίωνε και μια τραγωδία που δεν θα μπορούσε να ξεχάσει ποτέ. Στις 16 Οκτωβρίου 1996, η Γουατεμάλα υποδεχόταν την Κόστα Ρίκα για τον 1ο όμιλο του 3ου γύρου της προκριματικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1998. Μία ώρα πριν τη σέντρα, οι εξέδρες ήταν σχεδόν γεμάτες με 45.000 θεατές, αρκετοί εκ των οποίων κάθονταν σε τοίχους και πάνω στα δημοσιογραφικά θεωρεία. Σε ένα μέρος της κερκίδας υπήρξε υπεραριθμία και 84 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από ασφυξία και κατάγματα από πατήματα. Η χαρά του για τη μετεγγραφή του σίγουρα μετριάστηκε εκείνες τις μέρες, βλέποντας από κοντά ένα τέτοιο περιστατικό.

ΕΦΤΑΣΕ Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΕΡΧΟΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Στη Σπόρτινγκ Χιχόν συνάντησε και έναν άλλοτε άσο του Ολυμπιακού, τον Νιγηριανό, Ρασίντ Γεκινί. Στην Ισπανία δεν τα κατάφερε ιδιαίτερα, παίζοντας και στη Χέρκουλες. Συνολικά, μέτρησε 32 συμμετοχές και έξι γκολ με τις δυο ομάδες. Πήγε στη Γουατεμάλα και έπαιξε στη Μουνισιπάλ, για να έρθουν οι πρώτες συζητήσεις με τους ανθρώπους του ΟΦΗ που τον είχαν προσεγγίσει. Τον Ιούλιο του 1999, ταξίδεψε στην Ολλανδία, όπου ο ΟΦΗ έκανε το βασικό στάδιο της προετοιμασίας του, για να περάσει από την... κρησάρα του Ευγένιου Γκέραρντ. Ο Ολλανδός πείστηκε και στις 2 Αυγούστου ο Γκόμες ανακοινώθηκε από τον ΟΦΗ με τριετές συμβόλαιο συνεργασίας.

Το ντεμπούτο του έγινε δέκα ημέρες μετά σε ματς Κυπέλλου με την Αναγέννηση Καρδίτσας, όπου πέτυχε δυο γκολ. Όσο για το πρωτάθλημα, στον πρώτο γύρο ήταν ασταμάτητος και σε 16 συμμετοχές σημείωσε ισάριθμα τέρματα. Φοβερές εμφανίσεις από τον Κοσταρικανό και ντελίριο ενθουσιασμού για την αφεντιά του. Η συνέχεια δεν ήταν το ίδιο καλή, σε άλλα 12 ματς πέτυχε μόλις τρία γκολ και συνολικά είχε 19 σε 28 εμφανίσεις. Διόλου άσχημα, συμβάλλοντας στην 4η θέση και στην έξοδο στην Ευρώπη. Στις 17/10/1999 πέτυχε ένα ασύλληπτο γκολ με την Προοδευτική, το οποίο μάλιστα μπήκε στα 100 καλύτερα της επαγγελματικής Α' Εθνικής, όπως τα επέλεξε η ΕΡΤ.

Ο Παναθηναϊκός ενδιαφέρθηκε για την αφεντιά του την ερχόμενη σεζόν, όπως ανέφεραν ρεπορτάζ της εποχής, όμως δεν έφυγε από τον ΟΦΗ. Βλέπετε, το "τριφύλλι" προτίμησε τον Ντέρεκ Μπόατενγκ από τον Γκόμες. Στο Κύπελλο έβαλε πέντε γκολ σε δέκα ματς, άλλα δυο γκολ σε τρία παιχνίδια για το UEFA, αλλά στον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος βρήκε δίχτυα μόλις δυο φορές. Στον δεύτερο ανέβηκε αισθητά και βοήθησε να μείνει η ομάδα του στη μεγάλη κατηγορία στα μπαράζ με τον ΠΑΣ Γιάννινα, όπου σκόραρε και στα δυο παιχνίδια σε "Γεντί Κουλέ" και "Ζωσιμάδες".

ΝΕΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ, ΜΟΥΝΤΙΑΛ ΚΑΙ ΑΔΟΞΟ ΦΙΝΑΛΕ

Ο ΟΦΗ αποφάσισε να επεκτείνει την συνεργασία μαζί του τον Οκτώβριο του 2001 ως το καλοκαίρι του 2004, δηλαδή για δυο επιπλέον χρόνια. Ο Κοσταρικανός έκανε πολύ καλή σεζόν με 11 γκολ στο πρωτάθλημα σε 19 εμφανίσεις και με άλλο 1 γκολ στο Κύπελλο σε 2 εμφανίσεις, ενώ θα μετείχε με την εθνική του στο Παγκόσμιο Κύπελλο στη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία. Μάλιστα, στο Μουντιάλ σκόραρε στο 2-0 με την Κίνα και στην ήττα με 5-2 από την Βραζιλία. Δυστυχώς για τον ίδιο, η ομάδα του δεν πέρασε από την φάση των ομίλων, μένοντας τρίτη στην ισοβαθμία με την Τουρκία.

Λίγους μήνες αργότερα υποβλήθηκε σε επέμβαση στο γόνατο, έγινε κακή εκτίμηση της κατάστασής του, επέστρεψε νωρίτερα απ' ό,τι έπρεπε και αναγκάστηκε να κάνει νέο χειρουργείο το Μάιο του 2003 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Θα έπρεπε να μείνει κάμποσους μήνες στα... πιτς, προτού επανέλθει στη δράση.

Αναφορικά με τον ΟΦΗ, με 2 γκολ σε 18 ματς πρωταθλήματος, φαινόταν ότι δύσκολα θα εξαντλούσε το συμβόλαιό του. Στις 13 Απριλίου απέναντι στο Αιγάλεω αγωνίστηκε για τελευταία φορά με τη φανέλα του ΟΦΗ, αν και αρχικά είχε αποδεχτεί ακόμα και μείωση των αποδοχών του. Θα έλεγε κανείς ότι θα περίμενε κάποιος καλύτερο φινάλε στην καριέρα του στον ΟΦΗ. Αν δεν τραυματιζόταν, ίσως ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Πάντως, πρόλαβε να αφήσει για τα καλά το... στίγμα του στη χώρα μας.

Η ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΚΑΡΙΕΡΑ ΤΟΥ ΚΑΙ Η ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ

Επόμενος σταθμός του μετά τον ΟΦΗ ήταν στο Κουβέιτ για λογαριασμό της Qadsia SC, όπου έπαιξε ελάχιστα. Στη συνέχεια πήγε στο Μεξικό για την Irapuato με τη μορφή δανεισμού, μετρώντας 16 συμμετοχές και 2 γκολ, για να έρθει ο επαναπατρισμός για την Saprissa, όπου έπαιξε δυο χρόνια και σε 61 συμμετοχές κατάφερε να σκοράρει 13 φορές. Ο Γκόμες μετακόμισε στη συνέχεια στην Κύπρο, φορώντας τη φανέλα του ΑΠΟΕΛ και έπαιξε σε 20 ματς την αγωνιστική περίοδο 2006-07, πετυχαίνοντας τέσσερα γκολ. Ξανά πίσω στη χώρα του για την Saprissa, όπου τη σεζόν 2007-08 σε ηλικία 32 ετών πια έπαιξε σε 28 ματς και σημείωσε τέσσερα τέρματα.

Τον Δεκέμβριο του 2008 ανακοίνωσε την απόφασή του να αποσυρθεί και αποφάσισε να ασχοληθεί με την προπονητική, αναλαμβάνοντας την Καρμελίτα, την ομάδα που ξεκίνησε την καριέρα του. Εν συνεχεία, ο Γκόμες κάθισε στον πάγκο της Σάντος ντε Γουάπιλες (2010), της Ντεπορτίβο Καρταχένα (2011), της Εσκασουκένια (2012-13), της Αλκόνες (2013-14), της Λιμόν (2014), της Αλκόνες (2014-15), της Ντεπορτίβο Μαλακατέκο (2015-16), της Σελαχού (Δεκέμβριος 2016-Φεβρουάριος 2018), επιστρέφοντας στην Μαλακατέκο, αντικαθιστώντας τον άλλοτε άσο της ΑΕΚ, Μαουρίσιο Ράιτ, τον οποίον επίσης έχουμε φιλοξενήσει στη στήλη "Πού χάθηκες κι εσύ;", μαζί με τον Βάλτερ Σεντένο.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ ΤΟΝ ΟΦΗ

Tον Ιούνιο του 2014 είχε μιλήσει στο contra.gr ενόψει και του αγώνα Ελλάδα - Κόστα Ρίκα για το Μουντιάλ και ερωτηθείς για τον ΟΦΗ, απάντησε: "Τους αγαπώ να τους πείτε. Ο ΟΦΗ και το Ηράκλειο έχουν πάντα ένα ξεχωριστό μέρος στην καρδιά μου. Ο κόσμος ειδικά. Η Ελλάδα είναι μία πανέμορφη χώρα, την αγαπώ πολύ και θα την θυμάμαι πάντα, όπως και η οικογένειά μου".

Ο Γκόμες, πέρα από την προπονητική, έχει ασχοληθεί και με το σκάουτινγκ στις μικρές εθνικές της χώρας του. Λέτε κάποια στιγμή να τον δούμε και στην Ελλάδα σε πάγκο ομάδας; Ο ίδιος στο παρελθόν έκανε δυο προσπάθειες προσέγγισης με τον ΟΦΗ, αλλά δεν προχώρησε κάτι. Μένει να φανεί αν θα συμβεί κάτι στο μέλλον, επαναφέροντας μνήμες του παρελθόντος.

Photo Credits: Eurokinissi, AP Photo/Fabian Bimmer