X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

LONGREADS

Premier 2019: Η Σίτι έπρεπε να το πάρει περίπατο, η Λίβερπουλ το έκανε θρίλερ

Η Σίτι κέρδισε τη Λίβερπουλ στο νήμα σε μια κούρσα που θα έπρεπε να έχει πάρει περίπατο. Ο Θέμης Καίσαρης κάνει την καθιερωμένη ανάλυση της Premier League και σας παρουσιάζει τις απαντήσεις. Η αναμενόμενη κατάρρευση της Γιουνάιτεντ, οι δυσκολίες της Τότεναμ και οι πρώτες χρονιές των Σάρι και Έμερι.

Η κούρσα της Premier League καθήλωσε τους ποδοσφαιρόφιλους σε όλον τον πλανήτη και κρίθηκε στις λεπτομέρειες. Στην πραγματικότητα όμως, η απόσταση της Σίτι από τη Λίβερπουλ ήταν πολύ μεγάλη. Πώς το έκανε ντέρμπι η ομάδα του Κλοπ; Πως κατάφερε η ομάδα του Γκουαρδιόλα να είναι καλύτερη από πέρυσι; Γιατί ήταν αναμενόμενη η 6η θέση της Γιουνάιτεντ, πόσο χειρότερη ήταν η Τότεναμ, πώς τα πήγαν στην πρώτη σεζόν στην Premier League ο Σάρι με τον Έμερι;

Θα πάρετε απαντήσεις και για το Top6 και τις υπόλοιπες ομάδες. Με τη βοήθεια των γραφημάτων για καλύτερη απεικόνιση, πάντα βασιζόμενοι στα expected goal (xGoal) πάμε να δούμε τα πάντα. Απόδοση σε άμυνα και επίθεση, αποτελεσματικότητα σε άμυνα και επίθεση, σύγκριση με την περσινή σεζόν, ανάλυση των μεγάλων ευκαιριών.

Η ΣΙΤΙ ΗΤΑΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟ ΠΕΡΣΙ

Aς ξεκινήσουμε με τη συνολική εικόνα. Στο πρώτο γράφημα έχουμε όλες τις ομάδες της φετινής Premier League και τις επιδόσεις τους στην επιθετική απειλή και την αμυντική λειτουργία.

Στον οριζόντιο άξονα τα xGoal Υπέρ, στον κάθετο τα xGoal Κατά. Δηλαδή, όσο πιο δεξιά είναι μια ομάδα τόσο καλύτερα τα πήγε στην επίθεση και όσο πιο κάτω βρίσκεται, τόσο καλύτερα τα πήγε στην άμυνα. Οι δύο διακεκομμένες γραμμές φανερώνουν τον μέσο όρο του πρωταθλήματος, ώστε να μπορούμε να δούμε ποιες ομάδες ήταν κάτω ή πάνω απ’αυτόν. Ιδού.

Σίτι και Λίβερπουλ δεν φαίνονται και τόσο κοντά όσο ένας βαθμός στη βαθμολογία, ε; Ένα ντέρμπι πόντο-πόντο μάλλον δεν μοιάζει φυσιολογικό όταν υπάρχει τέτοια απόσταση στις επιδόσεις.

Η ομάδα του Γκουαρδιόλα έκανε άλμα προς τα εμπρός, λες και δεν ήταν ήδη εκπληκτικό το 2.24 στα xGoal Υπέρ που είχε πέρσι: ανέβηκε φέτος στο 2.34, ενώ ταυτόχρονα κράτησε την καλύτερη αμυντική επίδοση στα μόλις 0.61 xGoal Κατά.

Η Λίβερπουλ έπεσε πολύ λίγο στην απειλή σε σχέση με πέρυσι (2.01-1.96), γιατί δεν είχε την ίδια ανάγκη για επιθετικότητα, και βελτίωσε την ήδη καλή αμυντική λειτουργία, κατεβαίνοντας από τα 0.84 xGoal Κατά στα 0.78.

Η Τσέλσι δίκαια πήρε στο τέλος την 3η θέση, είχε την καλύτερη εικόνα απ’τις υπόλοιπες τέσσερις του Top6, άσχετα αν απέχει κι εκείνη πάρα πολύ απ’το δίδυμο στην κορυφή. Τότεναμ, Άρσεναλ και Γιουνάιτεντ δεν κατάφεραν ποτέ να ξεκολλήσουν από τη μετριότητα όσον αφορά την αμυντική λειτουργία, γι’αυτό και τις βλέπουμε “μαζεμένες” στη διακεκομμένη γραμμή του μέσου όρου της άμυνας.

Φέτος η εικόνα στο Top6 λέει την αλήθεια, οι ομάδες πήραν τη θέση που τους άξιζε. Το σημειώνουμε γιατί πέρυσι δεν έγινε το ίδιο. Αυτή ήταν η εικόνα για τη σεζόν 2017-18.

Η Λίβερπουλ ήταν αυτή που είχε πλησιάσει περισσότερο τη Σίτι, αλλά είχε τερματίσει τέταρτη. Δεύτερη ήταν η Γιουνάιτεντ, παρότι η απόδοσή της στο χορτάρι ήταν για βγει 5η ή 6η. Ω, τι σύμπτωση, φέτος η Γιουνάιτεντ παρέμεινε πάνω-κάτω στα ίδια επίπεδα, όποτε πήρε και τη "φυσιολογική" θέση, εκτός τετράδας.

Αξίζει να σημειώσουμε πως φέτος έκλεισε λίγο η ψαλίδα των υπολοίπων ομάδων. Πέρυσι είχαμε το Top6 και 14 Λεβαδειακούς, φέτος ήρθε λίγο πιο κοντά το γκρουπ των Λέστερ, Γουλβς και Έβερτον. Αυτές οι οι πιο σοβαρές υποψήφιοι για να πλησιάσουν/απειλήσουν το Top6 την επόμενη σεζόν.

ΤΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ ΤΗΣ ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ, ΧΩΡΙΣ ΓΚΑΖΙ ΚΑΙ ΚΟΥΤΙΝΙΟ

Πάμε να επικεντρωθούμε στο Top6 και να δούμε τη σύγκριση με πέρυσι. Πλέον όχι μόνο στην απόδοση (xGoal Υπέρ και Κατά), αλλά και στην αποτελεσματικότητα, δηλαδή στα γκολ που έβαλαν/δέχθηκαν. Να δούμε που έπαιξε ρόλο η αποτελεσματικότητα των ομάδων σε άμυνα και σε επίθεση, τι έκαναν καλύτερα/χειρότερα από πέρυσι.

Ξεκινάμε όπως πάντα απ'την επίθεση. Στο γράφημα που ακολουθεί θα δούμε τα γκολ που πέτυχαν οι ομάδες (χωρίς να μετράμε πέναλτι/αυτογκολ) και τα xGoal, αυτά δηλαδή που θα έπρεπε να πετύχουν. Οι μπλες κολώνες έχουν τα γκολ, οι κόκκινες τα xGoal. Για κάθε ομάδα θα δούμε δίπλα-δίπλα τις περσινές με τις φετινές επιδόσεις και αυτό θα μας δώσει όλες τις απαντήσεις.

Η Σίτι ήταν περισσότερο απειλητική φέτος, αλλά δεν επανέλαβε την περσινή αποτελεσματικότητα. Πέρυσι η ομάδα του Πεπ έφτιαξε φάσεις για 85 γκολ και έβαλε 97, φέτος απείλησε για 89 και έβαλε ένα λιγότερο. Με λίγα λόγια, η εκπληκτική επιθετική εικόνα της δεν οφείλεται στην εκτελεστική δεινότητα των παικτών ή σε ρέντα, απλώς έβαλαν αυτά που έπρεπε.

Η Λίβερπουλ μπορεί να κατέβασε ταχύτητα στον ρυθμό που είχε φέτος, αλλά κατάφερε στην ουσία να επαναλάβει ακριβώς την περσινή της σεζόν και να βρει πέντε γκολ περισσότερα απ'τα προσδοκώμενα (79-74). Σημαντικό επίτευγμα, αν σκεφτούμε πως δεν έτρεξε όπως πέρυσι και σε σετ παιχνίδι δεν είχε playmaker σαν τον Κουτίνιο απέναντι σε οργανωμένες άμυνες ή ακόμα και τον Τσάμπερλεϊν που τόσα προσέφερε πέρυσι. Το κλειδί γι'αυτό, θα το δούμε στη συνέχεια.

Η Τσέλσι προσπάθησε να αλλάξει πολλά με τον Σάρι, αλλά στην ουσία δεν απείλησε περισσότερο, ενώ η Τότεναμ είχε φυσιολογικά μεγάλη πτώση: πως να μην έχει, όταν Σον, Άλι, Έρικσεν και Κέιν ξεκίνησαν μαζί μόνο σε τέσσερα παιχνίδια από τα 38 της Premier. Η Άρσεναλ ήταν περισσότερο αποτελεσματική, παρά απειλητική, αφού βρήκε 65 γκολ με τελικές για 58, ενώ η Γιουνάιτεντ είδε το χορτάρι να την τιμωρεί. Πέρυσι βρήκε 66 γκολ με ευκαιρίες για μόλις 56, φέτος ήταν εξίσου δυσκοίλια στην επίθεση (57 xGoals) και λογικό ήταν να μείνει χαμηλά, στα μόλις 56 γκολ.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΑΛΙΣΟΝ ΚΑΙ ΓΙΟΡΙΣ, Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΗΣ ΓΙΟΥΝΑΪΤΕΝΤ

Πάμε να κάνουμε το ίδιο και στην άμυνα. Να δούμε τα γκολ που δέχθηκαν οι ομάδες (χωρίς να μετράμε πέναλτι και αυτογκολ) κι αυτά που θα μπορούσαν να δεχθούν με βάση τις ευκαιρίες που είχαν οι αντίπαλοί τους. Οι μπλες κολώνες έχουν τα γκολ που δέχθηκαν, οι κόκκινες τα xGoal, δηλαδή τα γκολ που θα "έπρεπε" να δεχθούν.

Η Σίτι δέχθηκε ξανά ελάχιστη απειλή και σαν να μην έφτανε αυτό, έφαγε και λιγότερα απ'αυτά που θα έπρεπε. Ακόμα καλύτερα τα κατάφερε η Λίβερπουλ. Η αμυντική της λειτουργία ήταν καλή και πέρυσι (άσχετα αν δεν το είχαν πάρει πολλοί χαμπάρι), αλλά Μινιολέ ή Κάριους χαλούσαν την εικόνα. Ήρθε ο Άλισον και έτσι η Λίβερπουλ δέχθηκε μόνο 22 γκολ, ενώ δέχθηκε "απειλή" για 30.

Η Τσέλσι διατήρησε την περσινή εικόνα, παρά την επιθετικότητα του Σάρι, και το πρόβλημα ήταν μεγάλο για τις άλλες ομάδες του Λονδίνου. Η Τότεναμ δεν είχε κέντρο, η Άρσεναλ δεν είχε άμυνα: αμφότερες είχα πολύ κακή αμυντική εικόνα και σώθηκαν από Γιορίς/Λένο και ρέντα. Η Τότεναμ έφαγε 12(!) γκολ λιγότερα απ'αυτά που θα έπρεπε, η Άρσεναλ οκτώ.

Και τέλος, η Γιουνάιτεντ. Ο μοναδικός λόγος που πέρυσι ήταν 2η αντί για 5η-6η ήταν το γεγονός πως ΝτεΧέα και ρέντα τη γλίτωσαν από 19(!) γκολ. Ε, φέτος η Γιουνάιτεντ ήταν ακόμα χειρότερη αμυντικά, μόνο που ο ΝτεΧέα δεν ήταν υπερήρωας, ρέντα δεν υπήρχε κι έτσι η Γιουνάιτεντ έφαγε τα περισσότερα γκολ του Top6 και τερμάτισε 6η.

Η ΣΙΤΙ ΤΟ ΤΕΡΜΑΤΙΣΕ, ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΤΩΤΕΡΗ ΟΥΤΕ ΣΕ ΕΝΑ ΜΑΤΣ

Πάμε να δούμε και κάτι ακόμα. Με βάση πάντα τα xGoal χωρίσαμε τους 38 αγώνες κάθε ομάδας σε τρεις κατηγορίες. Αγώνες που η ομάδα ήταν “καλύτερη”, αγώνες που ήταν “χειρότερη” και αγώνες ισοδύναμους, αμφίρροπους.

Πως έγινε ο διαχωρισμός; Στην κατηγορία των αγώνων που “ήταν καλύτερες”, οι ομάδες σε σχέση με τον αντίπαλο είχαν υπέρ τους διαφορά πάνω από 0.40 xGoal. Ένα παιχνίδι πχ που η Λίβερπουλ είχε 0.95 xGoal και ο αντίπαλος μόνο 0.20. Με τον ίδιο τρόπο, αγώνες που ήταν “χειρότερες” είναι αυτοί που ο αντίπαλος είχε υπέρ του διαφορά πάνω από 0.40 xGoal, ματς πχ που η Τσέλσι είχε 0.60 xGoal και ο αντίπαλος 1.10. Τέλος, στην κατηγορία των ισοδύναμων αγώνων βάλαμε τα ματς που η διαφορά των δύο αντιπάλων ήταν μικρότερη των 0.40 xGoal, έναν αγώνα πχ που τελείωσε με τις δύο ομάδες στο 0.90-1.05, με μικρή διαφορά μεταξύ τους.

Με βάση αυτόν τον απλό διαχωρισμό, πάμε να δούμε σε πόσους απ’τους 38 αγώνες ήταν "ανώτερη, κατώτερη, ισοδύναμη" η κάθε ομάδα απ'τις έξι, αλλά, κυρίως, το πως τα πήγε σε αυτά τα παιχνίδια.

Ξεκινάμε απ'τους αγώνες που οι ομάδες του Top6 ήταν "καλύτερες", που έφτιαξαν καλύτερες ευκαιρίες απ'τον αντίπαλο για μίνιμουμ 0.40 xGoal περισσότερα. Με κόκκινο χρώμα είναι οι χειρότερες επιδόσεις και με πράσινο οι καλύτερες.

Η Σίτι επανέλαβε τον εαυτό της. Και πέρυσι ήταν καλύτερη σε 32 από τα 38 παιχνίδια και πέρυσι έκανε 29 νίκες σε αυτά. Η διαφορά είναι πως φέτος έκανε μια ισοπαλία και δύο ήττες στα υπόλοιπα τρία ματς και "άφησε" σε αυτά οκτώ βαθμούς, αντί για τους περσινούς επτά.

Η Λίβερπουλ έκανε το εξής. Πέρυσι ήταν καλύτερη σε 29 ματς, φέτος "μόνο" σε 26. Φέτος όμως μάζεψε περισσότερους βαθμούς σε αυτά, αφού τερμάτισε την αποτελεσματικότητα. Πήρε το 97% των βαθμών, άφησε μόνο δύο, στην ισοπαλία στο Γκούντισον, που ήταν και η τελευταία της απώλεια στο πρωτάθλημα.

Η Τσέλσι μάλλον αδικείται από τη βαθμολογική της συγκομίδη. Δεν θα μπορούσε να τερματίσει πάνω από την 3η θέση, αλλά σίγουρα θα μπορούσε να έχει περισσότερους από τους 72 βαθμούς που μάζεψε, αν δεν άφηνε 22 στα ματς που ήταν ανώτερη.

Η Γιουνάιτεντ ήταν φυσιολογικά η ομάδα με τους λιγότερους αγώνες ως "ανώτερη" και ναι, σωστά το μαντέψατε, και πέρυσι ήταν ξανά η ομάδα του Top6 με τα λιγότερα τέτοια ματς.

Πάμε και στην άλλη άκρη, στα ματς που οι ομάδες μας ήταν “χειρότερες”, όταν ο αντίπαλος είχε υπέρ του του πάνω από 0.40 xGoals.

Η Σίτι το τερμάτισε. Στην πρώτη χρονιά του Γκουαρδιόλα ήταν χειρότερη μόνο σε ένα ματς (με τη Λέστερ εκτός), πέρυσι ήταν πάλι μόνο σε ένα (στο Άνφιλντ). Ε, φέτος το κοντέρ μηδένισε. Σε 38 αγώνες στο πιο απαιτητικό πρωτάθλημα, κανένας αντίπαλος δεν κατάφερε να έχει αισθητά καλύτερες ευκαιρίες από τη Σίτι. Η μεγαλύτερη διαφορά υπέρ κάποιου αντιπάλου ήταν το 0.30 που είχε η Λίβερπουλ στο Έιτιχαντ, στο ματς δηλαδή που η Σίτι πήρε και της έδωσε τον τίτλο!

Η Λίβερπουλ το βελτίωσε κι αυτή, αφού πέρυσι ήταν ξεκάθαρα χειρότερη μόνο σε δύο ματς και φέτος κατέβηκε στο ένα. Η Τσέλσι ήταν μόνο σε τέσσερα παιχνίδια, αλλά χωρίς να πάρει έστω έναν βαθμό σ'αυτά, ενώ οι υπόλοιπες τρεις ήταν "χειρότερες" σε δέκα ματς. Η Τότεναμ είχε τη μεγαλύτερη μεταστροφή, αφού η ομάδα του Ποκετίνο πέρυσι ήταν "από κάτω" μόνο σε τρεις αναμετρήσεις.

Και τέλος, οι ισοδύναμοι αγώνες, αυτοί που καμία απ'τις δύο ομάδες δεν είχε υπέρ του διαφορά ανώτερη των 0.40 xGoal.

Η Σίτι πήρε μόνο το 56% των βαθμών, αλλά πήρε το σημαντικό ματς, αυτό με τη Λίβερπουλ στην έδρα της, που ήταν ταυτόχρονα και το μοναδικό τέτοιο που έχασε η ομάδα του Κλοπ. Η Τσέλσι πήρε το 67% των βαθμών στα αμφίρροπα ματς και κάπως "ρέφαρε" τη χασούρα από τα ματς που ήταν ανώτερη.

Η ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ ΠΗΡΕ ΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥΜ ΣΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ

Πάμε να δούμε και κάτι άλλο. Τις μεγάλες ευκαιρίες που έφτιαξαν και δέχθηκαν οι ομάδες του Top6, σύμφωνα με την Opta που τις καταγράφει για κάθε αγώνα. Στο επόμενο γράφημα έχουμε τις μεγάλες ευκαιρίες που έφτιαξαν/δέχθηκαν οι ομάδες, τα γκολ που έβαλαν/έφαγαν απ'αυτές και το ποσοστό ευστοχίας. Με κόκκινο χρώμα είναι οι χειρότερες επιδόσεις και με πράσινο οι καλύτερες.

Σίτι και Λίβερπουλ εννοείται πως έφτιαξαν τις περισσότερες μεγάλες ευκαιρίες, αλλά η ομάδα του Κλοπ βρήκε περισσότερα γκολ απ'αυτές. Οι παίκτες του έβαλαν το 55% των μεγάλων ευκαιριών, την ώρα που ο μέσος όρος της Premier League είναι 43%. Η Τότεναμ ήταν η πιο άστοχη στις μεγάλες ευκαιρίες, ενώ η Άρσεναλ έφτιαξε τις λιγότερες.

Τα ίδια από τη Λίβερπουλ και στην άμυνα. Η Σίτι ήταν αυτή που δέχθηκε τις λιγότερες μεγάλες ευκαιρίες (28), αλλά η Λίβερπουλ έφαγε τα ίδια γκολ (13) παρότι δέχθηκε 19 μεγάλες ευκαιρίες περισσότερες. Άλισον και ρέντα κράτησαν το ποσοστό των αντιπάλων στο πολύ χαμηλό 28%. Η Άρσεναλ έσπασε τα κοντέρ και δέχθηκε 82 μεγάλες ευκαιρίες, τρεις λιγότερες από όσες έφτιαξε, ενώ η Γιουνάιτεντ είδε την μπάλα να βρίσκει δίχτυα στο 50% των μεγάλων ευκαιριών των αντιπάλων.

Και την επόμενη φορά που θα τα βάλετε με παίκτη της αγαπημένης σας ελληνικής ομάδας για το γκολ που έχασε, σκεφτείτε πως οι παίκτες της Premier League βάζουν το 43% ή αλλιώς, το 47% των μεγάλων ευκαιριών δεν καταλήγει σε γκολ.

Η ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΗΣ ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ ΕΦΕΡΕ ΤΟ ΘΡΙΛΕΡ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΗΣ ΣΙΤΙ

Στο δια ταύτα. Η Σίτι ήταν ξανά όσο εξωγήινη ήταν και πέρσι. Ίσως και περισσότερο εξωγήινη από πέρσι, αν σκεφτούμε πως αύξησε την απειλή, παρέμεινε ίδια στην άμυνα και όλα αυτά τα έκανε χωρίς τον Ντε Μπρόινε, μετά από μία σεζόν με πρωτάθλημα και 100 βαθμούς. Το λογικό θα ήταν να επαναλάβει τον περσινό περίπατο, να φάνε όλη τη σκόνη της και το μόνο ενδιαφέρον να είναι το πόσο θα καταφέρει να κλείσει την ψαλίδα η Λίβερπουλ.

Η ομάδα του Κλοπ ήταν 4η, με 25 βαθμούς λιγότερους. Παρότι Γιουνάιτεντ και Τότεναμ είχαν τερματίσει από πάνω της, φαινόταν πως μόνο η Λίβερπουλ έχει τη δυνατότητα να κυνηγήσει τη Σίτι, μετά και τις καλοκαιρινές μεταγραφές. Από μακριά όμως, όχι να κάνει κούρσα.

Δεν κλείνει έτσι απλά μια διαφορά 25 βαθμών, δεν γίνεται να υπάρχει ντέρμπι όταν οι δύο ομάδες πέρυσι ήταν στο 100-75. Κι όμως έγινε. Όχι γιατί έπεσε η απόδοσή της Σίτι, όχι γιατί έπεσε η αποτελεσματικότητά της. Οι πρωταθλητές παρέμειναν το ίδιο αχτύπητοι και το μόνο που άλλαξε ήταν η Λίβερπουλ. Με πολύ λίγες αλλαγές στην απόδοση, η ομάδα του Κλοπ κατάφερε να τερματίσει την αποτελεσματικότητα, κυνικότητα, σταθερότητα.

Η Λίβερπουλ μετέτρεψε σε ντέρμπι έναν ακόμα περίπατο της Σίτι. Η διαφορά των δύο ομάδων θα έπρεπε να είναι κοντά στους 10 πόντους, όχι κοντά στο μηδέν. Οι κόκκινοι έβαλαν λίγο περισσότερα γκολ απ'όσα θα έπρεπε, έφαγαν λιγότερα απ'όσα θα έπρεπε, ήταν πιο αποτελεσματικοί στις μεγάλες ευκαιρίες που είχαν και σε αυτές που δέχθηκαν, βρήκαν τα περισσότερα γκολ από παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο.

Όλα αυτά, μαζί με χαρακτήρα και ρέντα, έφεραν το θρίλερ. Όλα αυτά έφεραν τη Σίτι με την υποχρέωση να κάνει δεύτερο γύρο με 18/19 νίκες, με την υποχρέωση να τελειώσει τη σεζόν με 14 συνεχόμενα τρίποντα. Η μηχανή του Γκουαρδιόλα τα κατάφερε. Πήρε με έναν πόντο διαφορά το θρίλερ που χωρίς τη Λίβερπουλ θα ήταν ένας ακόμα περίπατος.

ΤΟ TOP-6 ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΣΕΖΟΝ

Αντί επιλόγου, μια τελευταία ματιά. Στο τελευταίο γράφημα έχουμε μαζεμένες τις ομάδες του Top6 και τις επιδόσεις τους στα τρία τελευταία πρωταθλήματα. Για να μπορέσετε να δείτε όχι μόνο τι κάνει η ομάδα σας απέναντι στις υπόλοιπες, αλλά και σε σχέση με τον ίδιο της τον εαυτό από τις δύο προηγούμενες σεζόν.

Για να σας διευκολύνουμε χρωματίσαμε και τις χρονιές. Με κόκκινο χρώμα οι ομάδες που πήραν τον τίτλο και με πράσινο αυτές που μπήκαν στην πρώτη τετράδα. Εννοείται πως εδώ οι διακεκομμένες υποδηλώνουν μέσους όρους που είναι πολύ υψηλοί, αφού μιλάμε για τις κορυφαίες ομάδες και για επιδόσεις που αφορούν πρωταθλητισμό και έξοδο στο Champions League.

Η Λίβερπουλ έκανε άλματα φέτος και πέρσι, είναι η μόνη που κυνηγάει τη Σίτι, αλλά από πολύ μακριά. Η ομάδα του Γκουαρδιόλα ήταν μπροστά και το 2017, αλλά επειδή όλα συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο, το πρωτάθλημα τότε το πήρε η Τσέλσι, σε μια χρονιά που είχε ίδια απόδοση με τη Γιουνάιτεντ που είχε τερματίσει 6η. Το πώς έγινε αυτό το είχαμε εξηγήσει τότε.

Άρσεναλ, Τσέλσι, Γιουνάιτεντ έχουν πτωτική πορεία. Η Τσέλσι με τον Σάρι βελτιώθηκε φέτος στην επίθεση, αλλά ήταν χειρότερη στην άμυνα, το ίδιο έκανε και η Γιουνάιτεντ, ενώ Άρσεναλ και Τότεναμ έπεσαν σε όλα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ