Ας ξεκινήσουμε με το σημαντικότερο. Αυτό που πάνω απ’όλα θα πρέπει να κρατήσετε στο τέλος του κειμένου. Ξέρω πως κάποιοι ανυπομονείτε να δείτε τον νικητή της φετινής Premier League μόνο και μόνο για να αρχίσει πάλι το ίδιο τροπάριο. Λούζερ ο ένας, υπερτιμημένος ο άλλος, μικρή ομάδα, ελαφριά φανέλα, κτλ, κτλ.

Ε, λοιπόν, κόφτε το. Δεν μπορεί όποιος δεν είναι 1ος να είναι πλήρως αποτυχημένος, ούτε αυτός που κατακτά την πρωτιά να είναι ο μοναδικός που έκανε καλά τη δουλειά του. Δεν πάει έτσι και σίγουρα δεν είναι αυτό το σενάριο της φετινής Premier League.

Δεν υπάρχει φέτος ιστορία αποτυχημένων, παρά μόνο μια κούρσα τριών σούπερ ομάδων.

ΚΟΥΡΣΑ ΤΡΙΩΝ ΣΟΥΠΕΡ ΟΜΑΔΩΝ

Για πρώτη φορά στην ιστορία του πρωταθλήματος τρεις ομάδες είχαν πάνω από 40 βαθμούς τα Χριστούγεννα. Η Λίβερπουλ με την Τότεναμ έχουν κάνει το καλύτερο πρώτο μισό της ιστορίας τους, ποτέ δεν είχαν μαζέψει περισσότερους βαθμούς στα πρώτα 19 ματς.

Η ομάδα του Κλοπ είναι αήττητη, η μοναδική ομάδα χωρίς ήττα και έχει την καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος, με παθητικό μόλις επτά γκολ. Η ομάδα του Ποκετίνο έχει αφήσει πίσω της το νωθρό ξεκίνημα, το φιάσκο με το νέο γήπεδο και το καλοκαίρι χωρίς μεταγραφές και πετάει.

Στην τρίτη θέση, η περσινή πρωταθλήτρια Σίτι. Αυτή που έκανε ρεκόρ και τώρα έχει προβλήματα, έμεινε πίσω. Ισχύει, αλλά ταυτόχρονα ισχύει πως η ομάδα του Γκουαρδιόλα έχει ρεκόρ 14-2-3, με τέρματα 51-15 και 44 βαθμούς. Είναι 3η μόνο και μόνο γιατί ταυτόχρονα υπάρχουν άλλες δύο καταπληκτικές ομάδες, που κάνουν σεζόν για τα βιβλία τους.

Ναι, έχει νόημα να μιλάμε για προτερήματα και αδυναμίες, για λάθη και σωστά, για φόρμα και ντεφορμάρισμα, αλλά θα πρέπει πάντα να διατηρούμε το σωστό πρίσμα. Κι αυτό λέει πως Σίτι, Λίβερπουλ και Τότεναμ κάνουν φοβερή σεζόν, σε όποια θέση κι αν τις βρίσκουμε κάθε φορά που τραβάμε μια φωτογραφία της Premier και συζητάμε τα όσα βλέπουμε.

Κι αφού σημειώσαμε το σημαντικό, πάμε να δούμε τι λέει η φωτογραφία για τον πρώτο γύρο, τις πρώτες 19 αγωνιστικές.

ΑΠΟ ΕΞΩΓΗΙΝΗ ΕΓΙΝΕ ΓΗΙΝΗ

“Μάντσεστερ Σίτι, ηρέμησε λίγο”. Αυτός ήταν ο τίτλος του κειμένου μετά τις 12 πρώτες αγωνιστικές. Η βαθμολογία έλεγε πως η Λίβερπουλ ήταν κοντά, αλλά η ομάδα του Πεπ ήταν μακριά σε όλους τους δείκτες. Αυτή ήταν η εικόνα, με τη Σίτι να έχει πάνω από 2.7 xGoals υπέρ και λίγο πάνω από 0.50 κατά. Εξωγήινη εικόνα.

Δεν ξέρω πόσοι πιστεύουν στο μάτι και σε τέτοια πράγματα, αλλά τους ματιάσαμε και ηρέμησαν λίγο. Αρκεί μια ματιά στην εικόνα που έχουν τώρα οι ομάδες, μετά το τέλος και του πρώτου γύρου. Ιδού.

Η Σίτι έφυγε από τη γωνία, ήρθε πιο κεντρικά και πιο πάνω. Έπεσε τόσο στην επιθετική απειλή, όσο και στην αμυντική λειτουργία. Στα επτά παιχνίδια που μεσολάβησαν, οι μέσοι όροι της Σίτι στα xGoals είναι 1.85 Υπέρ - 1.06 Κατά. Είναι ακόμα καλοί, αλλά καμία σχέση με τα απίστευτα νούμερα που είχαν πριν.

Σταδιακά η Σίτι σταμάτησε να απειλεί όπως πριν και ταυτόχρονα άρχισε να δέχεται ολοένα και περισσότερες φάσεις. Στις 12 αγωνιστικές κάθε τελική αντιπάλου της Σίτι είχε μόλις 8.5% πιθανότητες να γίνει γκολ και πλέον οι πιθανότητες είναι 10.5%: οι αντίπαλοι εξακολουθούν να απειλούν λίγο, αλλά πλέον το κάνουν με καλύτερες ευκαιρίες.

Ακόμα κι έτσι, θα μπορούσε να συνεχίσει με καλά αποτελέσματα, αλλά στο κάδρο μπήκε και η αποτελεσματικότητα. Με την Τσέλσι πχ το ντέρμπι ήταν ισοδύναμο, αλλά ήρθε η πρώτη ήττα γιατί η Σίτι δεν έκανε γκολ τις δικές της ευκαιρίες, ενώ οι Μπλε ήταν εύστοχοι.

FREAK ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ

Τον Νοέμβριο λέγαμε πως για να υπάρχει μάχη τίτλου, θα πρέπει η Σίτι να αρχίσει να χάνει βαθμούς από το πουθενά, ακόμα κι όταν να είναι καλύτερη, να αρχίσουν να συμβαίνουν freak πράγματα. Συνέβησαν στις δύο σερί ήττες από Κρίσταλ Πάλας και Λέστερ, όταν οι αντίπαλοι σκόραραν με δύο σουτ υποψήφια για γκολ της σεζόν.

Όμως, παρόλα αυτά, αν η Σίτι είχε την γνωστή της επιθετικότητα, θα μπορούσε να υπερκεράσει κι αυτές τις στιγμιαίες ατυχίες. Δεν την έχει και τα παιχνίδια της πλέον είναι οριακά, όχι παραστάσεις για έναν ρόλο, όπου το μόνο ενδιαφέρον είναι το πόσα θα γράψει το κοντέρ.

ΕΧΕΙ ΞΕΧΑΣΕΙ ΤΗ ΜΑΧΗ

Σίγουρα, δεν είναι εύκολο να επαναληφθούν ματς σαν αυτό με την Πάλας, όταν και ο αντίπαλος έβαλε δύο γκολ με τέσσερα σουτ και μετά βρήκε και τρίτο με πέναλτι. Αλλά η Σίτι φαίνεται να έχει ξεχάσει πως είναι να κερδίζεις οριακά, σε μάχη.

Πέρυσι δεν έκανε μόνο περίπατο, μοιράζοντας τεσσάρες και πεντάρες. Πήρε και οριακά ματς, στο τέλος, στις λεπτομέρειες, έκανε νίκες σε μάχες, κέρδισε και άσχημα. Φέτος παρουσιάζεται μαλθακή, με ναρκισσισμό: ή θρίαμβος με μπαλάρα ή φλερτ με την γκέλα.

ΦΕΡΝΑΝΤΙΝΙΟ, ΑΓΟΥΕΡΟ, ΝΤΕ ΜΠΡΟΪΝΕ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΕΣ ΜΠΑΛΕΣ

Αγωνιστικοί λόγοι υπάρχουν. Τη μοναξιά του Φερναντίνιο στο έξι τη συζητάμε από πέρσι και είναι απορίας άξιον πως πέρασαν δύο μεταγραφικά “παράθυρα” χωρίς να αποκτηθεί παίκτης για εκεί. Ο Αγκουέρο είναι λίγο βαρύς τελευταία και, δεν μπορεί, κάποια στιγμή θα φαινόταν το γεγονός πως στην ουσία ο Ντε Μπρόινε έχει περάσει άγραφος στο πρώτο μισό της σεζόν.

Στα τελευταία ματς η Σίτι εμφανίζει μια παθογένεια από την πρώτη σεζόν του Γκουαρδιόλα: αδυναμία να ανταποκριθεί στις μακρινές μπαλιές και στις δεύτερες μπάλες. Προφανώς οι ομάδες για να γλιτώσουν το πρες καταφεύγουν σε μακρινές μπαλιές, πάντα το έκαναν. Σε αντίθεση με πέρσι, όμως, η Σίτι δεν έχει την ένταση και τη μαχητικότητα να πάει και να κερδίσει τις δεύτερες μπάλες.

ΨΑΛΙΔΑ 23-25 ΒΑΘΜΩΝ

Ξοδεύουμε την μεγαλύτερη κουβέντα για τη Σίτι και όχι για τη Λίβερπουλ και την Τότεναμ, αλλά αυτό είναι το σωστό: δεν είναι μόνο η περσινή πρωταθλήτρια, αλλά είναι και η ομάδα με τις περισσότερες λύσεις. Πρώτα θα το χάσει εκείνη και μετά θα το διεκδικήσει οποιοσδήποτε άλλος.

Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως πέρυσι η Σίτι τερμάτισε με 100 βαθμούς, η Τότεναμ με 77 και η Λίβερπουλ με 75. Για να κλείσει η ψαλίδα των 23-25 βαθμών, δεν αρκεί η άνοδος των διεκδικητών, αλλά χρειάζεται και ταυτόχρονη πτώση της Σίτι.

ΜΟΛΙΣ ΕΝΑΣ ΒΑΘΜΟΣ ΛΙΓΟΤΕΡΟΣ ΑΠΟ ΠΕΡΣΙ

Να δούμε λίγο αριθμούς σ’αυτό το κομμάτι; Προσέξτε, δεν συγκρίνουμε τον φετινό πρώτο γύρο με τον περσινό, αλλά τα αποτελέσματα που είχαν οι ομάδες στα αντίστοιχα παιχνίδια πέρσι. Με την Πάλας μέσα, με τη Γιουνάιτεντ έξω, κτλ.

Η Λίβερπουλ εντυπωσιάζει, καθώς έχει μαζέψει 15 βαθμούς περισσότερους από όσους πήρε από τα αντίστοιχα περσινά ματς. Η Τότεναμ είναι και αυτή πάνω, με 11 βαθμούς περισσότερους από τα αντίστοιχα περσινά ματς. Και η Σίτι; Οι πρωταθλητές έχουν μόλις έναν βαθμό λιγότερο απ’όσους πήραν πέρσι στα αντίστοιχα παιχνίδια.

Ναι, παρά τις σοκαριστικές ήττες με ανατροπή από Πάλας και Λέστερ, παρά το γεγονός πως φέτος έχασε στο Στάμφορντ Μπριτζ ενώ πέρυσι είχε κάνει διπλό, η Σίτι σε άλλα ματς (Λίβερπουλ, Έβερτον, Γιουνάιτεντ, κτλ) έχει πάρει βαθμούς που δεν είχε πέρυσι. Είναι μόλις -1 βαθμό από τα αποτελέσματα που τις έδωσαν 100.

ΑΣ ΜΗΝ ΤΗΝ ΞΕΓΡΑΨΕΙ ΚΑΝΕΙΣ

Οπότε καλά κάναμε και σημειώσαμε τα προβλήματά της στις τελευταίες αγωνιστικές, καλώς τα δείξαμε και με τους αριθμούς, αλλά ας μην την ξεγράψει κανείς ακόμα. Τουλάχιστον όχι πριν τη δούμε να χάνει κι άλλο έδαφος. Είναι ακόμα η ομάδα με τις περισσότερες λύσεις και εκείνη που έχει τη μεγαλύτερη ικανότητα να διαλύει αντιπάλους.

Ο Γκουαρδιόλα μίλησε για την αμφιβολία που πλέον έχει μπει στα μυαλά των παικτών του μετά τις ήττες και τις αλλαγές που χρειάζονται για να επιστρέψουν στις νίκες. Πέρα από τα αμιγώς αγωνιστικά θέματα, το μάτι δεν γυαλίζει όπως πέρσι και τώρα είναι η ώρα των αποδείξεων.

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΤΟΤΕΝΑΜ

Και οι αντίπαλοι; Όποια κι αν είναι τα θέματα της Σίτι, θα είχε πάρει ήδη το δεύτερο σερί πρωτάθλημα αν δεν έκαναν θαύματα η Λίβερπουλ και η Τότεναμ. Γιατί είναι ποδοσφαιρικό θαύμα η Τότεναμ των μηδέν μεταγραφών, των παικτών επηρεασμένων από το Μουντιάλ, του προπονητή που πολιορκείται από τη Γιουνάιτεντ.

Πάντα καλό ποδόσφαιρο και, κυρίως, χαρακτήρας για να αφήσει πίσω ένα νωθρό ξεκίνημα, με μικρή, αλλά σταδιακή βελτίωση, ταυτόχρονα σε άμυνα και επίθεση. Η Τότεναμ είναι το αουτσάιντερ, η ομάδα της τριάδας που εξαρτάται περισσότερο από τους άλλους δύο, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει ένα υπέροχο ποδοσφαιρικό πρότζεκτ που εξελίσσεται ακόμα μπροστά στα μάτια μας.

Να μπει κάποτε κι ένα τέλος στο “και γιατί δηλαδή είναι καλός ο Ποκετίνο, αφού δεν έχει κερδίσει τίποτα”. Γιατί ρε φίλε με μηδέν μεταγραφές έχει οδηγήσει την Τότεναμ στον καλύτερο πρώτο γύρο της ιστορίας της και παίζει ένα ποδόσφαιρο που χορταίνει τους πάντες. Τι σημασία έχει το τι θα γίνει τελικά, δεν σου λέει κάτι αυτό που συμβαίνει;

Η ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΕ

And what about Liverpool? “Συγκυριακά είναι αήττητη”, είπε κάποια στιγμή ο Μουρίνιο κι είχε δίκιο. Ξέρει κανείς κάποια ομάδα που να έμεινε 19 παιχνίδια χωρίς ήττα και 1-2 φορές να μην είχε τύχη, όπως πχ με το χαμένο πέναλτι του Μαχρέζ στο Άνφιλντ; Ή δεν είχε τύχη σε κάποια περσινά ματς η Σίτι όταν έκανε ρεκόρ συνεχόμενων νικών;

Ακόμα και 1-2 ήττες, ο πρώτος γύρος της Λίβερπουλ θα ήταν και πάλι εξαιρετικός. Το μεγαλύτερο κατόρθωμα του Κλοπ είναι πως έχει ψηλά την ομάδα του, παρότι εν γνώσει του την είδε να δυσκολεύεται φέτος, επειδή ο ίδιος την άλλαξε πολύ.

ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΟ ΧΑΟΣ ΓΙΑ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ

Η Λίβερπουλ δεν πιέζει πια, δεν λατρεύει τα rock n’ roll παιχνίδια, δεν θριαμβεύει στο χάος. Ο κανόνας είναι ο έλεγχος και σ’αυτό το σετ παιχνίδι ήταν αρκετές οι φορές που δυσκολευόταν κι ο θεατής την έβλεπε χειρότερη από πέρσι, γιατί προφανώς στο μυαλό του είχε τα μεγάλα περσινά ματς στις 8.000 στροφές.

Δεν είναι χειρότερη η Λίβερπουλ, είναι διαφορετική. Κοντρολαρισμένη στα περισσότερα παιχνίδια, κρατάει το χάος για εξαιρέσεις, όπως τα παιχνίδια στο Άνφιλντ με Παρί, Νάπολι, Έβερτον.

Ο Φαν Ντάικ έχει βελτιώσει μια άμυνα που ούτως ή άλλως καλυτέρευε και πριν μπει εκείνος στο κάδρο, μετά από εκείνο το περσινό 4-1 με την Τότεναμ εκτός έδρας, ο Άλισον έχει φροντίσει να σωθούν και τα λίγα που συμβαίνουν μπροστά από την εστία του.

Ο Σαλάχ πλέον δεν έχει ενοχλήσεις στον ώμο από τον τραυματισμό στον τελικό (ο Κλοπ πρόσφατα αποκάλυψε πως στη Λίβερπουλ ήξεραν πως μπήκε στη φετινή σεζόν χωρίς να είναι 100% καλά), Φαμπίνιο και Κεϊτά έχουν μπει στην εξίσωση και ο Σακίρι κλείνει το μάτι σε όσους είπαν “και σιγά μην πάρουμε παίκτη από την Στόουκ που έπεσε”.

Κι εδώ ισχύει το ίδιο που είπαμε και για τον Ποκετίνο. Ούτε ο Κλοπ έχει κερδίσει κάτι, αλλά ποιος μπορεί να πει πως δεν βλέπει τι Λίβερπουλ παρέλαβε και τι ομάδα παρουσιάζει τώρα, σε όλους τους τομείς.

Τρεις φανταστικές ομάδες, που θα ήταν ήδη αγκαλιά με το τρόπαιο, αν δεν υπήρχαν οι άλλες δύο. Μόνο μία θα τερματίσει πρώτη, αλλά καλό θα είναι να καταλάβουμε πόσο καλές είναι και οι τρεις. Για να απολαύσουμε όπως πρέπει την κούρσα του αιώνα