To Shaq attack ήταν το προσωνύμιο του σπουδαίου Αμερικανού μπασκετμπολίστα Σακιλ Ο Νιλ, που έπαιρνε τη μπάλα κοντά στο καλάθι και παρέσερνε τους πάντες στο διάβα του, χάρη στη δύναμη του. Υποδηλώνει καταιγιστική επίθεση και επιτυχημένη κατάληξη της προσπάθειας, είναι με λίγα λόγια κάτι που ισοπεδώνει τους πάντες. Πλέον κι εμείς έχουμε κάτι ανάλογο, με διαφορετική όμως ορθογραφία, καθώς η Ελληνίδα "Sakk attack", είναι η Μαρία Σάκκαρη που μας στρέφει ξανά προς το άθλημα του τένις, χάρη στις επιτυχίες της στο αυστραλιανό όπεν, την είσοδο της στο κυρίως ταμπλό Γκραν Σλαμ και την πρώτη νίκη της με 6-4, 1-6, 6-3 επί της Κινέζας Γουάνγκ.

Συνεχίζει έτσι την παράδοση που θέλει την οικογένεια Κανελλοπούλου να μας μαθαίνει τένις, να μας... αναγκάζει να ψάχνουμε την παγκόσμια κατάταξη, να παρακολουθούμε τα αποτελέσματα στα μεγάλα τουρνουά και να μην εστιάζουμε μόνο στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ. Ο παππούς Δημήτρης Κανελλόπουλος άνοιξε την ιστορία, όταν το 1948 έπιασε δουλειά στον Όμιλο Αθηνών, ως ball boy, έγινε στη συνέχεια παίκτης και το 1964 προπονητής. Αργότερα παρέδωσε τη σκυτάλη στην κόρη Αγγελική Κανελλοπούλου, που έφτασε στο νούμερο 42 της παγκόσμιας κατάταξης - και μας διηγήθηκε προ ημερών την ιστορία της οικογενείας . Για να μη τα πολυλογούμε ...σόι πάει το βασίλειο και στον αφρό βγήκε στην εποχή μας η Μαρία Σάκκαρη, που διακρίνεται για το εκρηκτικό σερβίς της.

Ποια είναι όμως η 20χρονη τενίστρια, που μπήκε πλέον για τα καλά στην αθλητική ζωή μας και περιμένουμε να εκτιναχθεί στην παγκόσμια κατάταξη μετά τις επιτυχίες της στην Αυστραλία και τις νέες περιπέτειες της στη Βραζιλία και το Μεξικό; Συναντηθήκαμε με την Μαρία Σάκκαρη κατά την ολιγοήμερη παραμονή της στην Αθήνα και αντικρίσαμε μια συνεσταλμένη και χαμηλών τόνων κοπέλα, εκπάγλου ομορφιάς, που δεν θύμιζε με τίποτα την ατίθαση(θα εξηγήσουμε αργότερα) αθλήτρια που καμαρώσαμε στην Margaret Court Arena της Μελβούρνης. Ήταν κατασταλαγμένη σε αυτό που κάνει, αποφασισμένη να στερηθεί τα πάντα για να υποστηρίξει την επιλογή της και να αφήσει στο περιθώριο τις απλές απολαύσεις που χαίρονται οι συνομήλικες της, χωρίς να τις ζηλεύει.

Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα, που έκανες μόλις γύρισες στο σπίτι σου;

" Ζήτησα σπιτικό φαγητό και απόλαυσα νόστιμα κεφτεδάκια, αν και το αγαπημένο φαγητό μου είναι το κοκκινιστό. Ήρθα στην Ελλάδα, μόλις για τρεις ημέρες, τόσο μου επέτρεψε ο προπονητής μου, για να δω την οικογένεια, τις φίλες μου και να ξεκουραστώ".

Τι πρόλαβες να κάνεις;

"Σχεδόν τα πάντα όσα είχα σχεδιάσει. Πέρασα πολλές ώρες με την μητέρα, τον πατέρα και την αδελφή μου, καθώς και με τις φίλες μου. Πήγαμε στο Γκάζι, ήπιαμε καφέ και ακούσαμε τον Σάκη Ρουβά. Εκεί διαπίστωσα με χαρά, ότι είμαι πλέον αναγνωρίσιμη, αφού κάποια παιδιά ήρθαν, μου μίλησαν και μου έδωσαν συγχαρητήρια για τις νίκες μου στην Αυστραλία. Με όλους τους αγαπημένους μου επικοινωνώ βέβαια με skype, facebook, instagram. Whatsapp. Δεν με ζηλεύουν και δεν τι ζηλεύω για τα διαφορετικά πράγματα που κάνουμε. Ίσα-ίσα τις θαυμάζω και με θαυμάζουν".

Πως είναι η καθημερινότητα στη Βαρκελώνη, όπου μετακόμισες τα τρία τελευταία χρόνια, προκειμένου να αφοσιωθείς στο τένις;

"Ξυπνάω κάθε μέρα στις 7 , πάω με τα πόδια στο αθλητικό κέντρο, αφού απέχει μόλις δέκα λεπτά και ξεκινάω την οκτάωρη προπόνηση. Ασχολούμαι με τη φυσική κατάσταση και το τένις. Δεν κάνουμε πολύ τακτική, όπως στο ποδόσφαιρο και το μπάσκετ που είναι ομαδικά αθλήματα. Κάνω το πρόγραμμα του προπονητή μου Χέρμαν Πουέντες. Προβλέπεται μόνο ένα μικρό διάλειμμα για φαγητό και ξεκούραση. Το έχω πάρει απόφαση ότι θα μονάσω για να πετύχω αυτό που θέλω. Και στο τένις, όπως και σε όλα τα σπορ βέβαια, δεν μπορείς να πετύχεις αν δεν κάνεις θυσίες και δεν αγαπήσεις αυτό που κάνεις "

Οι σχέσεις σου με τον προπονητή;

"Ακολουθώ πιστά το πρόγραμμα του και με ακολουθεί σε διάφορα τουρνουά. Έχει όμως κι αυτός οικογενειακές υποχρεώσεις και σε κάποια ταξίδια με συνοδεύει η μητέρα μου. Και είναι πολλά τα ταξίδια, περίπου 35 το χρόνο και κλείνω μόνη μου τα εισιτήρια. Ευτυχώς οι διοργανωτές φροντίζουν τα ξενοδοχεία, μόλις τους ανακοινώσουμε τις ημερομηνίες που θα είμαστε στην πόλη τους"

Το πιο περίεργο ταξίδι σου;

"Στη Μποτσουάνα, όπου γίνεται ένα σπουδαίο τουρνουά τζούνιορς. Δύσκολα θα πήγαινα σε αυτή την αφρικανική χώρα, αν δεν έπαιζα τένις. Βέβαια δεν έχουμε χρόνο να κάνουμε πολλά πράγματα, όπως οι τουρίστες που επιδίδονται σε σαφάρι. Όταν όμως έχουμε λίγο ελεύθερο χρόνο, προλαβαίνουμε να δούμε κάποια ενδιαφέροντα σημεία της κάθε πόλης. Πήγα και στην Τασμανία. Με λίγα λόγια τα ταξίδια μου δεν είναι της απόστασης Αθήνα-Ρώμη. Είμαι με μια βαλίτσα στο χέρι"

Το όνομα της μητέρας σου ή καλύτερη η κληρονομία που σου άφησε δεν σε βαραίνει; Απογαλακτίστηκες;

"Είναι το είδωλο μου, αυτή με εμπνέει και λειτουργεί ως δασκάλα μου. Με συμβουλεύει και με βοηθάει. Έχω δει σε βίντεο αγώνες της και μπορώ να πω ότι τη θαυμάζω, δεν τη ζηλεύω. Η σχέση μας δεν αλλάζει, παραμένει η μητέρα μου. Καταλαβαίνει κάθε κατάσταση και ποτέ δεν μου χει πει, «γιατί έχασες;». Είναι πάντα περήφανη για μένα, κερδίζω ή χάνω. Με στηρίζει και μου λέει, «ευχαριστήσου το. Είναι αυτό που σου αρέσει να κάνεις, οπότε να το ευχαριστιέσαι".

Η σχέση με τον πατέρα σου;

"Με βοηθάει αθόρυβα, βρίσκεται από πίσω μου , κι από αυτόν έλκω τη σπαρτιάτικη καταγωγή μου, που με κάνει μαχήτρια. Χωρίς αυτόν δεν θα έκανα τίποτα. Στο γήπεδο βγαίνει από μέσα η Σπαρτιάτισσα. Κατάγομαι από την Σπάρτη, ο πατέρας μου είναι από την Σπάρτη και σε κάθε αγώνα δίνω τα πάντα με όλη μου την καρδιά μέχρι τον τελευταίο πόντο".

Καμαρώνει όπως είναι φυσικό για την καταγωγή της και όποτε μπορεί πηγαίνει στο χωριό Άγιο Ιωάννη , κοντά στη Μονεμβασιά και στον τόπο γέννησης του πατέρα της, τα Νιάτα. Και φυσικά δεν ξεκίνησε από το τένις, αλλά από άλλο άθλημα μέχρι να κατασταλάξει. Πρώτη εμπειρία το καράτε, όπου όμως δεν στέριωσε γιατί γελούσε στις προπονήσεις, της φαινόταν αστείο. Πάμε πίσω στη Βαρκελώνη, όπου " η μόνη διασκέδαση μου είναι το φαγητό με φίλους τα Σαββατοκύριακα. Τις υπόλοιπες ημέρες γυρίζω στο σπίτι κουρασμένη και δεν έχω διάθεση για άλλες δραστηριότητες. Φυσικά δεν βρίσκω το αγαπημένο μου "κοκκινιστό" και αποφεύγω τα "τάπας" γιατί παχαίνουν. Προτιμώ την ιταλική κουζίνα".

Μόνο τον Ολυμπιακό

Η προσαρμογή στην πόλη;

"Δεν δυσκολεύτηκα, γιατί μοιάζουμε με τους Ισπανούς, όπως και με τους Ιταλούς, λόγω της Μεσογείου. Οι Καταλανοί εξάλλου είναι διαφορετικοί από τους Ισπανούς που ζουν στις περιοχές που δεν βρέχονται από τη θάλασσα".

Η σκιά του Μέσι ή καλύτερα η λάμψη του είναι αισθητή στην πόλη;

"Πράγματι, όλοι μιλούν για το μικρό θεό τους τον Μέσι".

Παρακολούθησες παιχνίδι της Μπαρτσελόνα;

"Πήγα μια φορά με ένα βραζιλιάνο φίλο από τις ακαδημίες και είδαμε έναν αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ με τον Άγιαξ".

Να υποθέσω ότι υποστηρίζεις την Μπαρτσελόνα

"Μόνο τον Ολυμπιακό. Απο μικρή με πήγαινε ο πατέρας μου στο Καραϊσκάκη. Παρακολουθώ και ποδόσφαιρο στην τηλεόραση, περισσότερο από το τένις".

Αγαπημένος παίκτης;

"Ο Καβάνι"

Να σημειώσουμε ότι ο πατέρας της Κώστας Σάκκαρης ήταν επί 13 χρόνια στέλεχος στον ερασιτέχνη Ολυμπιακό, κι αυτός μεταλαμπάδευσε στην Μαρία την αγάπη για το πειραϊκό κλαμπ. Δεν είναι τυχαίο ότι στο instagram υπογράφει ως sakkatack7. H κουβέντα μας πηδάει σαν... καγκουρό από το ένα θέμα στο άλλο και σειρά παίρνει , μιας και ο λόγος για το μαρσιποφόρο ζώο, η Αυστραλία και οι επιτυχίες της στο τουρνουά.

Πριν πας στη Μελβούρνη είχε προαίσθημα ότι θα φτάσεις τόσο ψηλά;

"Ναι το είχα. Κι αυτό ενισχύθηκε όταν μου ανακοίνωσε η μητέρα μου ότι έκοψαν τη βασιλόπιτα και το φλουρί έπεσε σε εμένα. Βέβαια ήταν η δεύτερη συνεχόμενη φορά που συνέβη αυτό, αλλά ένιωθα φέτος ότι είμαι σε καλή κατάσταση"

Μόλις άνοιξες το κινητό μετά τη μεγάλη επιτυχία σου, με ποιόν μίλησες πρώτα;

"Με το που γύρισα στα αποδυτήρια και άνοιξα τη συσκευή, ακούσθηκαν εκατοντάδες ήχοι από μηνύματα, πάσης φύσεως. Πολύς κόσμος, φίλοι , γνωστοί και άγνωστοι παρακολούθησαν τον αγώνα μου, παρότι έπαιζα στις 3 το πρωί, ώρα Ελλάδας.. Τα μηνύματα προερχόταν από κάθε γωνιά της γης. Φυσικά με τους πρώτους που μίλησα ήταν η οικογένεια μου"

Είχες υποστήριξη από τους ομογενείς της Αυστραλίας;

"Μεγάλη. Μάλιστα φώναζαν ποδοσφαιρικά συνθήματα, όχι βέβαια κατά τη διάρκεια των προσπαθειών μας, αλλά στο νεκρό χρόνο. Παράφρασαν μάλιστα το σύνθημα "είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό" και έβαλαν το όνομα μου στους στίχους. Ήταν καταπληκτικό συναίσθημα, να σε υποστηρίζουν οι συμπατριώτες σου στο εξωτερικό. Το Οπεν της Αυστραλίας εξάλλου είναι μεγάλο event για τη χώρα και το περιμένουν πως και πως. Και οι Έλληνες, ιδιαίτερα όταν υπάρχει εκπροσώπηση από την πατρίδα"

Γνωρίζεσαι με τα άλλα Ελληνόπουλα, τον Κύργιο και τον Κοκκινάκη;

"Με τον Κοκκινάκη περισσότερο, αν και είχε ένα πρόβλημα τραυματισμού. Μίλησα με τον Κοκκινάκη, όχι όμως με τον Κύργιο, που ...τραβάει περισσότερο προς τη μαλαισιανή καταγωγή της μητέρας του"

Προαναφέραμε ότι η κορυφαία Ελληνίδα τενίστρια είναι ατίθαση, καθώς στον τελευταίο αγώνα της με τη Ναβάρο, όταν η διαιτητής υπέδειξε «warning» για το «θορυβώδες» παίξιμο της, απάντησε αυθόρμητα και πηγαία "Πρώτη φορά το ακούω. Οι κορυφαίες παίκτριες φωνάζουν σαν τρελές". Γιατί το έκανε αυτό; " Μα άλλες αθλήτριες ουρλιάζουν και δεν τις λένε τίποτα. Ήταν τρελό αυτό που έκανε η διαιτητής, γι αυτό και αντέδρασα με αυτόν τον τρόπο. Μίλησα μετά και με την Ομοσπονδία και μου είπαν ότι δεν προβλέπεται κάτι τέτοιο. Ήταν παράλογο. Το παράκανε η διαιτητής, μόνο που δεν ζήτησε ντεσιμπελόμετρο".

Τα ινδάλματα σου εκτός από τη μητέρα σου;

"Η Ουίλιαμς, η Αράντσα Σάντσεθ, ο Ναδάλ, ο Φέντερερ και η Δανιηλίδου".

Η σχέση σου με τη Δανιηλίδου;

"Ήμασταν μαζί στην Εθνική ομάδα και πήρα πάρα πολλά από τη Λένα. Έφτασε στο νούμερο 14 στην παγκόσμια κατάταξη, κι αυτό είναι ασύλληπτο για μια ελληνίδα τενίστρια. Η Λένα έκανε απίστευτες νίκες, τεράστια καριέρα. Έχω συχνή επικοινωνία μαζί της και με συμβουλεύει, με στηρίζει".

Η μουσική που ακούς;

"Μόνο ελληνικά, την Κοκκίνου, τη Βανδή".

Αγαπημένη ταινία;

" Το Pretty Woman".

Ηθοποιός;

"Κανένας, καμία ιδιαίτερα".

Αγαπημένο ντύσιμο;

"Απλό και χωρίς βάψιμο".

Η αγαπημένη κίνηση σου;

" Το σερβίς, γιατί μπορείς να χτυπήσεις όσο δυνατά θέλεις την μπάλα και να κερδίσεις πόντους".

Πόσα μπάνια έκανες το καλοκαίρι;

"Δύο"

Η κάλυψη των εξόδων σου;

"Τα πρώτα χρόνια είναι μια επένδυση. Ας είναι καλά ο πατέρας μου. Οι διοργανωτές σου πληρώνουν διαμονή, αλλά μέχρι να φτάσεις στις εκατό καλύτερες "μπαίνεις" μέσα οικονομικά. Δεν υπάρχει υποστήριξη από την ΕΟΕ και δεν απαιτώ κάτι τέτοιο, γιατί η κατάσταση στην Ελλάδα είναι πολύ δύσκολη»

Οι μακροπρόθεσμοι στόχοι;

"Να φτάσω στις 30 κορυφαίες του κόσμου".

Αυτή λοιπόν είναι η new entrance στην αθλητική ζωή του τόπου. Ένα κορίτσι που μέχρι την τρίτη τάξη Γυμνασίου, σπούδαζε στο Κολέγιο Ψυχικού. Έχανε όμως ύλη όταν είχε αγώνες και είχε πολλά κενά. Το ελληνικό σύστημα δεν μπορούσε να την υποστηρίξει και γι αυτό εντάχθηκε στο Ιnternational School of Athens-όλα τα μαθήματα είναι στα αγγλικά- επειδή μπορούσε να λείπει και να κάνει τα μαθήματα μέσω Internet, αλλά και να τα "δίνει" όλα μαζί. Απέρριψε προτάσεις από αμερικάνικα πανεπιστήμια, όπως το UCLA και το North Western. Αν διέσχιζε τον Ατλαντικό δεν θα μπορούσε να είναι επαγγελματίας , γιατί τα προγράμματα των κολεγίων βασίζονται στην ερασιτεχνική απασχόληση, αυτή που δεν περιλαμβάνει αμοιβές, χορηγούς. Είναι κάτοχος της Gold card στον αεροπορικό συνεταιρισμό Star Alliance, κι όταν εκδίδει εισιτήριο οι υπάλληλοι απορούν για το πως μια τόσο μικρής ηλικίας κοπέλα έφτασε σε αυτή τη βαθμίδα, αλλά με 35 ταξίδια το χρόνο σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης δεν είναι άξιο απορίας.

Οι φωτό είναι του Μάρκου Χουζούρη , ο πίνακας με την τενίστρια της Μίνας Παπαθειδώρου-Βαλυράκη και η πλούσια τροπαιοθήκη, της Μαρίας Σάκκαρη.