Η Μεταπολιτευτική Ελλάδα από το 1974 ως και σήμερα, βρίθει σκανδάλων. Πολιτικά, οικονομικά, επιχειρηματικά, αθλητικά, όποιο πεδίο της ζωής μας και αν αφορά, αποτελούν μια μεγάλη πληγή και εν πολλοίς συνέβαλαν στο να έχουμε φτάσει ως χώρα στη σημερινή δεινή κατάσταση και να βιώνουμε τις χειρότερες ημέρες της σύγχρονης ιστορίας μας. Το Sport24.gr γυρίζει την κλεψύδρα ανάποδα και επαναφέρει μνήμες του πρώτου μεγάλου σκανδάλου διαφθοράς στην Ελλάδα της "Αλλαγής", που δεν είναι άλλο από εκείνο με πρωταγωνιστή τον μεγιστάνα του πλούτου μιας αμαρτωλής περιόδου, τον Γιώργο Κοσκωτά.

Σαν σήμερα πριν 25 χρόνια (11/3/1991) ξεκίνησε η πολύκροτη Δίκη για το σκάνδαλο του νεαρού επιχειρηματία που ήρθε στην χώρα από την Αμερική και μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα είχε καταφέρει να κατακτήσει τα πάντα και να επιβάλει την κυριαρχία του σε κάθε επίπεδο της κοινωνικοπολιτικής ζωής. Μια πραγματική λαίλαπα, ένα φαινόμενο που έμελλε να έχει άδοξο τέλος εξαιτίας της σκοτεινής του δράσης σε όλα τα επίπεδα. "Θύμα" του υπήρξε και ο Ολυμπιακός, ο οποίος έπεσε στα δικά του χέρια και βρέθηκε στο τούνελ του μαρασμού για πάρα πολλά χρόνια. Η περίοδος Κοσκωτά και όσα άφησε πίσω του, ήταν και η αιτία των "πέτρινων" χρόνων που βίωσε ο σύλλογος για σχεδόν μια δεκαετία. Μέχρι να έρθει και να τον παραλάβει ο Σωκράτης Κόκκαλης και να τον επαναφέρει στον δρόμο των επιτυχιών μερικά χρόνια μετά.

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή και να δούμε ποιος ήταν ο Γιώργος Κοσκωτάς, το όνομα του οποίου είναι συνυφασμένο με την διαφθορά στη χώρα και τις σχέσεις διαπλοκής μεταξύ των τραπεζών, της κυβέρνησης και των ΜΜΕ στην σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Δεν υπήρχε τίποτα που να μην θέλησε να αναμειχθεί. Ήθελε να κυριαρχήσει παντού, να γίνει ο απόλυτος άρχων. Φυσικά, κανένα από τα μεγαλεπήβολα σχέδια του δεν θα είχε υλοποιηθεί, αν δεν υπήρχε πολιτική κάλυψη, με την Κυβέρνηση να μην βάζει κανένα "φρένο" στις ορέξεις του, αφήνοντάς τον να αλωνίζει. Το "σκάνδαλο Κοσκωτά" αποτελεί σημείο αναφοράς της σήψης και της παρακμής σε τούτο τον τόπο, με τον Ελληνοαμερικάνο τραπεζίτη να αποτελεί το κεντρικό πρόσωπο και αρκετά κυβερνητικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ εκείνης της περιόδου να εμπλέκονται.

Ο Γιώργος Κοσκωτάς στις φυλακές Κορυδαλλού μαζί με δυο αστυνομικούς

Κάτοχος της Τράπεζας Κρήτης σε πέντε χρόνια, Βαρώνος των ΜΜΕ και ιδιοκτήτης του Ολυμπιακού

Ο Γιώργος Κοσκωτάς γεννήθηκε το 1953 και σε ηλικία 17 ετών έφυγε για τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου έζησε μέχρι το 1979. Σε ηλικία 26 ετών επέστρεψε στην Ελλάδα σε θέση διευθυντή συναλλάγματος της Τράπεζας Κρήτης. Ξεκίνησε σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης όμως τα μπλεξίματα έκαναν νωρίς την εμφάνισή τους, καθώς αποβλήθηκε από το Πανεπιστήμιο, κατηγορούμενος για δημιουργία πλαστών αντιγράφων γραμμάτων του Πανεπιστημίου. Ήδη είχε δείξει... δείγματα γραφής στην Αμερική, αλλά αυτά ήταν απλά το "ζέσταμά" του για ό,τι επρόκειτο να κάνει στην Ελλάδα. Μέσα σε μόλις πέντε χρόνια, κατάφερε να γίνει μεγάλος και τρανός, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, ώστε να είναι σε θέση να εξαγοράσει το 1984 το 56% του μετοχικού κεφαλαίου της Τράπεζας Κρήτης, έναντι του ποσού του 1.000.000.000 δραχμών. Αργότερα έφτασε να κατέχει το 82%. Την ίδια περίοδο θέλησε να εμπλακεί με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, στην προσπάθειά του να γιγαντωθεί ακόμα περισσότερο και να μπορεί πιο εύκολα να κάνει τις δουλειές του και να... εξαπλώνει την κυριαρχία του. Αγόρασε αρκετές εφημερίδες όπως η Βραδυνή, η Εβδόμη και η Καθημερινή, δημιουργώντας έναν εκδοτικό κολοσσό την "Γραμμή Α.Ε.", ενώ έβγαλε την πιο σύγχρονη εφημερίδα της εποχής (δημοσιογραφικά και τεχνολογικά), τις "24 Ώρες". Παράλληλα, προσπάθησε να αγοράσει και την Ελευθεροτυπία.

Σε αγαστή συνεργασία με την τότε Κυβέρνηση. ο Κοσκωτάς θα παρείχε στήριξη στην εξουσία, και για αντάλλαγμα η κυβέρνηση θα του παρείχε πλήρη πολιτική κάλυψη. Το 1987 αγόρασε και την ΠΑΕ Ολυμπιακός, προκαλώντας ντελίριο ενθουσιασμού εκείνα τα χρόνια, καθώς οι προσδοκίες ήταν τεράστιες. Ένας επιχειρηματίας του δικού του βεληνεκούς, νέος σε ηλικία, με ραγδαία εξέλιξη, έπαιρνε το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών και είχε τα φόντα να δαπανήσει τρελά λεφτά για να ενισχύσει την ομάδα και να την φτάσει εκεί που ονειρεύονταν τα εκατομμύρια των φιλάθλων της. Με ξένα λεφτά όμως, όχι δικά του όπως αποδείχτηκε στο δικαστήριο. Η περίοδος Κοσκωτά έφερε τον Ολυμπιακό στο χείλος του γκρεμού και χρειάστηκαν αρκετά χρόνια και πολλά χρήματα για να ορθοποδήσει. Οι καταθέσεις στην Τράπεζα Κρήτης αυξήθηκαν κατακόρυφα με χρήματα των ΔΕΚΟ και έφτασαν τα 13.000.000.000 δραχμές το 1988, ενώ πολλοί ανώτατοι αξιωματούχοι του ελληνικού δημοσίου ήταν και επίσημοι συνεργάτες του. Στο μεταξύ οι ευνοϊκές ρυθμίσεις που εξασφάλιζε για τους πελάτες του, έφτασαν τις καταθέσεις στα 76.500.000.000 δραχμές. Μαζί με άλλες επιχειρήσεις, τις οποίες είχε ενσωματώσει στις κύριες, έφτασε να απασχολεί περίπου 4.000 εργαζόμενους.

Πολιτική συγκάλυψη και υπεξαίρεση κεφαλαίων 33.500.000.000 δραχμών

Οι εκδότες των υπόλοιπων μεγάλων ελληνικών εφημερίδων μόνο βολικά δεν ένιωθαν με την παρουσία του, δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτό που συνέβαινε. Ένας τραπεζίτης 34 ετών, είχε γίνει ο απόλυτος πρωταγωνιστής και οι ίδιοι έπαιζαν το ρόλο του κομπάρσου. Έτσι, λοιπόν, δημιούργησαν μέτωπο εναντίον του και άρχισαν να καταγγέλλουν ότι τα χρήματα που ξόδευε, ήταν προϊόν ύποπτων συναλλαγών και σε καμία περίπτωση δικά του. Τον Οκτώβριο του 1987, άρχισαν να έρχονται στο φως αποκαλύψεις για το παρελθόν του Κοσκωτά. Πλαστογραφίες, φορολογικά αδικήματα, παράνομη εξαγωγή συναλλάγματος και πολλά ακόμη. Παρά τις καταγγελίες, η κυβέρνηση δεν κίνησε διαδικασίες για φορολογικό έλεγχο. Τον Ιούλιο του 1988, διατάχθηκε -με εισαγγελική παρέμβαση- τοποθέτηση προσωρινού επιτρόπου και άρση τραπεζικού απορρήτου στην Τράπεζα Κρήτης, προκειμένου να διεξαχθεί η έρευνα. Όμως ένα μήνα αργότερα, ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης, Μένιος Κουτσόγιωργας έφερε τροπολογία στη Βουλή, η οποία άφηνε προνομιακά περιθώρια στον Κοσκωτά, ο γνωστός και ως "Κουτσονόμος" (Νόμος 1806/1988). Για το Νόμο αυτό, αποκαλύφθηκε αργότερα ότι το αντάλλαγμα ήταν η κατάθεση 2.000.000 δολαρίων στο όνομα του Μένιου Κουτσόγιωργα σε ελβετική τράπεζα. Παρ' όλα αυτά, το δικαστικό πόρισμα αποκάλυψε ότι ο Κοσκωτάς είχε προχωρήσει σε υπεξαίρεση κεφαλαίων από την τράπεζα Κρήτης ύψους 33.500.000.000 δραχμών. Ο επιχειρηματίας διέφυγε στο εξωτερικό (αρχικά στην Βραζιλία και μετά στις ΗΠΑ) και συνελήφθη αργότερα από τις αμερικανικές αρχές.

Τον Μάρτιο του 1989 έδωσε συνέντευξη στο γνωστό περιοδικό ΤΙΜΕ, το οποίο κυκλοφόρησε με τη φωτογραφία του και τίτλο "Η λεηλασία της Ελλάδας". Από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Κοσκωτάς ενέπλεξε στελέχη του ΠΑΣΟΚ και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, Ανδρέα Παπανδρέου, εντείνοντας την πολιτική κρίση στη χώρα και οδηγώντας το 1989 στη "Δίκη του Αιώνα", όπως ονομάστηκε, στην οποία και κατέθεσε ως μάρτυρας και ενώ είχε ήδη εκδοθεί στην Ελλάδα. Ο Κοσκωτάς, υποστήριξε ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου τον παρότρυνε το 1987 να αγοράσει τον Ολυμπιακό, παρότι ο ίδιος υποστήριζε νέος τον Παναθηναϊκό και του ζήτησε χρήματα για την προεκλογική του εκστρατεία, με αντάλλαγμα πολιτική κάλυψη για τις επιχειρηματικές δραστηριότητές του και για παλαιότερα αδικήματα, αλλά και την αύξηση των ταμειακών καταθέσεων της Τράπεζας Κρήτης από δημόσιους οργανισμούς και ΔΕΚΟ.

Το πρωτοσέλιδο του TIME με την συνέντευξη του φυλακισμένου, Γιώργου Κοσκωτά

Ο Ανδρέας Παπανδρέου και οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι στη "Δίκη του Αιώνα"

Στις 27 Σεπτεμβρίου 1989, η Βουλή αποφάσισε να παραπέμψει στο Ειδικό Δικαστήριο για το "σκάνδαλο Κοσκωτά", τον τότε πρωθυπουργό, Ανδρέα Παπανδρέου, μαζί τους υπουργούς της κυβέρνησής του, Μένιο Κουτσόγιωργα, Γιώργο Πέτσο, Παναγιώτη Ρουμελιώτη και Δημήτρη Τσοβόλα, μία μέρα μετά τη δολοφονία από τη 17Ν του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, Παύλου Μπακογιάννη. Ο Ανδρέας Παπανδρέου κατηγορήθηκε για το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας σε απιστία και το αδίκημα της παθητικής δωροδοκίας για τη συμμετοχή του στο "σκάνδαλο Κοσκωτά". Για το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας σε απιστία, 166 βουλευτές ψήφισαν υπέρ της παραπομπής και 121 κατά, ενώ για τα αδικήματα της παθητικής δωροδοκίας ψήφισαν 165 υπέρ και 121 κατά. Από την ψηφοφορία απουσίασε ο ίδιος, ο Γιώργος Σουφλιάς, ο Απόστολος Ανδρεουλάκος, ο Αχμέτ Σαδίκ και ο δολοφονηθείς, Παύλος Μπακογιάννης, η θέση του οποίου δεν είχε αναπληρωθεί. Υπερασπιζόμενος τον εαυτό του στη Βουλή, ο Ανδρέας Παπανδρέου αποδέχθηκε την πολιτική του ευθύνη, αλλά αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι έφερε ποινικές ευθύνες, κάνοντας λόγο για πολιτική δίωξη.

Ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης παραπέμφθηκε για παράβαση του άρθρου 2 του Ν.Δ. 802/71, επειδή δεν έλαβε μέτρα ελέγχου της Τράπεζας Κρήτης. Τελικώς, όμως, δεν δικάστηκε, λόγω μη άρσης της ασυλίας του από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ο Δημήτρης Τσοβόλας παραπέμφθηκε για απιστία περί την υπηρεσία, ο Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας για παράβαση του άρθρου 2 του Ν.Δ. 802/71, επειδή δεν έλαβε μέτρα ελέγχου της Τράπεζας Κρήτης, για υπόθαλψη εγκληματία, για παθητική δωροδοκία και για αποδοχή προϊόντων εγκλήματος από ιδιοτέλεια και ο Γιώργος Πέτσος για απιστία περί την υπηρεσία και δωροληψία. Τον Ιούλιο του 1989, η Βουλή αποφάσισε τη σύσταση ειδικής προανακριτικής επιτροπής, ενώ τον Σεπτέμβριο αποφάσισε -ύστερα από μυστική ψηφοφορία- την παραπομπή τους στο Ειδικό Δικαστήριο με κατηγορίες για παθητική δωροδοκία, αποδοχή προϊόντων εγκλήματος, παράβαση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, απιστία περί την υπηρεσία.

Η Δίκη ξεκίνησε τον Μάρτιο του 1991 στο Ειδικό Δικαστήριο (Υπουργοδικείο), στην οποία ηταν βασικός μάρτυρας ο Κοσκωτάς και στην οποία δεν παρέστη ο Ανδρέας Παπανδρέου. Τον Απρίλιο του 1991 και κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, απεβίωσε ο Μένιος Κουτσόγιωργας ύστερα από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο (κατά πολλούς ήταν ο άνθρωπος - κλειδί για τη διαλεύκανση της υπόθεσης). Το Ειδικό Δικαστήριο, που συνεδρίασε στο κτίριο του Αρείου Πάγου, αποτελείτο από 13 αρεοπαγίτες και προέδρους εφετών υπό την προεδρία του Προέδρου του Αρείου Πάγου, Βασίλη Κόκκινου. Ρόλο εισαγγελέα έπαιζαν τρεις βουλευτές (Νίκος Κωνσταντόπουλος, Νίκος Κατσαρός και Κώστας Κωνσταντινίδης). Η δίκη μπήκε σε κάθε σπίτι, καθώς μεταδόθηκε απευθείας από την ΕΡΤ και για πρώτη φορά οι Έλληνες είδαν τους ανώτερους δικαστές με την επίσημη στολή τους (τήβεννο, καπελάκι και άσπρο γουνάκι για τον πρόεδρο).

Τον Ιανουάριο του 1992, εκδόθηκε η απόφαση, σύμφωνα με την οποία ο Ανδρέας Παπανδρέου αθωώθηκε με ψήφους επτά προς έξι. Οι μάρτυρες που κατέθεσαν εναντίον του, θεωρήθηκαν αναξιόπιστοι από το δικαστήριο, καθώς περιέπεσαν σε αντιφάσεις και δεν προσκόμισαν κάποιο στοιχείο ικανό για την καταδίκη του. Υπέρ του πρώην πρωθυπουργού ήταν και οι καταθέσεις των μεγαλοεκδοτών, που τόνισαν τις πολιτικές του ευθύνες. Άλλωστε, το πολιτικό κλίμα είχε αλλάξει, με την κυβέρνηση Μητσοτάκη να έχει ανοίξει μεγάλα μέτωπα με την κοινωνία και το ΠΑΣΟΚ βρισκόταν και πάλι στο κέντρο των πολιτικών εξελίξεων. Αντίθετα, η απόφαση της ηγεσίας της Αριστεράς να συμπράξει με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη οδήγησε στην εκλογική καθίζησή της και τη διχοτόμηση της. Η περίοδος συγκυβέρνησης είναι γνωστή και ως "βρώμικο '89".

Ο Δημήτρης Τσοβόλας, κρίθηκε ένοχος με ποινή φυλάκισης δυόμισι ετών, αλλά εξαγοράσιμη και τριετή στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων, ενώ ο Γιώργος Πέτσος κρίθηκε ένοχος, με ποινή φυλάκισης δέκα μηνών με αναστολή και τριετή στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων. Η δίκη στο Ειδικό Δικαστήριο λειτούργησε υπέρ του ΠΑΣΟΚ. Ενίσχυσε τη συνοχή του, που είχε αρχίσει να κλονίζεται μετά την οκταετή παραμονή του στην εξουσία και το επανέφερε θριαμβευτικά στην εξουσία τον Οκτώβριο του 1993. Όσο για τον Γιώργο Κοσκωτά, καταδικάστηκε σε 25ετή κάθειρξη στη δική του Δίκη που εγινε χωρις ιδιαιτερη δημοσιοτητα ενωπιον του τριμελούς εφετείου κακουργημάτων Αθηνών και αποφυλακίστηκε στις 16 Μαρτίου 2001, έχοντας εκτίσει τα 3/5 της ποινής του στις φυλακές του Κορυδαλλού, στην ίδια πτέρυγα με τους "Απριλιανούς" πραξικοπηματίες. Πλέον, ζει σε ένα από τα σπίτια που είχε αποκτήσει της εποχή της παντοδυναμίας του στην Εκάλη και εργάζεται στις χρηματοοικονομικές επιχειρήσεις που έχει δημιουργήσει με κάποια από τα πέντε παιδιά του. Τόσο ο ίδιος, όσο και αυτά κρατούν χαμηλούς τόνους, δεν απασχολούν την επικαιρότητα και τα ΜΜΕ δεν ασχολούνται πλέον με αυτούς. Ο Γιώργος Κοσκωτάς αρνείται να μιλήσει ή να δώσει συνεντεύξεις και ο μόνος που μιλά για αυτόν είναι ο δικηγόρος και φίλος του, Τάκης Μιχαλόλιας, αδελφός του Γενικού Γραμματέα της Χρυσής Αυγής, Νίκου Μιχαλολιάκου.

Ο Γιώργος Κοσκωτάς στον χαμένο τελικό Κυπέλλου το 1988 στο ΟΑΚΑ με τον Παναθηναϊκό

Η εμπλοκή Λούβαρη, τα... πάμπερς, η σκλήρυνση κατά πλάκας και η ομόφωνη αθώωση

Επίσης, ο Γιώργος Λούβαρης βρέθηκε κατηγορούμενος στο "σκάνδαλο Κοσκωτά" για αποδοχή προϊόντων εγκλήματος, όταν οι Βασίλης Μαμανέας, Μανούσος Γρυλλάκης και Ηρακλής Σηφακάκης, σωματοφύλακες του τότε προέδρου της ΠΑΕ Ολυμπιακός, Γιώργου Κοσκωτά, υποστήριξαν ότι ανά τακτά χρονικά διαστήματα παρέδιδαν στον Λούβαρη δερμάτινες βαλίτσες γεμάτες με εκατομμύρια δραχμές για να τις μεταφέρει στον πρωθυπουργό, Ανδρέα Παπανδρέου στο Καστρί. Οι Μαμανέας και Σηφακάκης υποστήριξαν επίσης ότι σε μία περίπτωση. επειδή το ποσό που έπρεπε να παραδώσουν στον Λούβαρη, ύψους 90.000.000 δραχμών, δεν χωρούσε στη δερμάτινη βαλίτσα, του το έδωσαν σε ένα κουτί παιδικών πάμπερς. Αυτοί οι ισχυρισμοί προκάλεσαν πολιτική θύελλα, αλλά γρήγορα οι σωματοφύλακες του Κοσκωτά έπεσαν σε αντιφάσεις, αλλάζοντας πολλές φορές τις καταθέσεις τους, κάτι που μείωσε κατά πολύ την αξιοπιστία τους, μαζί με το γεγονός ότι είχαν ήδη βεβαρυμένο ποινικό μητρώο.

Ο ίδιος ο Γιώργος Κοσκωτάς, σε συνέντευξη που έδωσε μέσα από τις φυλακές του Σάλεμ, υποστήριξε ότι το 1987 και το 1988 οι άνδρες του παρέδωσαν σε δερμάτινες βαλίτσες στον Λούβαρη το ποσό των 3.500.000.000 δραχμών, που προερχόταν από πανωτόκια καταθέσεων ΔΕΚΟ στην Τράπεζα Κρήτης και ότι στη συνέχεια αυτά τα χρήματα ο Λούβαρης τα μετέφερε ο ίδιος στον Ανδρέα Παπανδρέου. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δημήτρης Μαρούδας, διέψευσε τους ισχυρισμούς αυτούς. Ο Λούβαρης απολογήθηκε στον ειδικό εφέτη ανακριτή, Γεώργιο Σκαρλάτο και τον εισαγγελεά Εφετών, Δημήτριο Δωρή που χειρίζονταν την υπόθεση Κοσκωτά, στις 12 Απριλίου 1989, οι οποίοι διέταξαν την προφυλάκισή του. Ωστόσο, μόλις οδηγήθηκε στις φυλακές Κορυδαλλού το επόμενο πρωί, ο Γιώργος Λούβαρης παρουσίασε στον διευθυντή των φυλακών, Νίκο Παπαδογούλα, ιατρικά πιστοποιητικά τεσσάρων νευροχειρουργικών κέντρων, μεταξύ των οποίων και του σουηδικού "Καρολίνσκα", που διαβεβαίωναν ότι πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας. Αρχικά οδηγήθηκε στο νοσοκομείο των φυλακών, αλλά επειδή εκεί δεν υπήρχε νευρολογική κλινική, τελικά μεταφέρθηκε το ίδιο μεσημέρι στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Πειραιά. Στο νοσοκομείο παρέμεινε μέχρι τις 9 Μαΐου 1989, όταν το Συμβούλιο Εφετών αντικατέστησε την προσωρινή κράτηση με χρηματική εγγύηση 50.000.000 δραχμών και τον περιοριστικό όρο της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα. Εντέλει, ο Γιώργος Λούβαρης αθωώθηκε ομόφωνα στο δικαστήριο.

Η πώληση του Νταϊφά στον "πράσινο" Κοσκωτά και η αρχή του κακού για τον Ολυμπιακό

Μια από τις... επενδύσεις του Γιώργου Κοσκωτά, ήταν και ο Ολυμπιακός. Στα δικά του χέρια έμελλε να έρθουν στο Λιμάνι παίκτες παγκόσμιας κλάσης με στόχο την "εκτόξευση" των Πειραιωτών, όμως τα αποτελέσματα ήταν τα αντίθετα. Με κλεμμένο χρήμα ήρθαν όλοι αυτοί οι παίκτες εκείνη την περίοδο στην ομάδα και φυσικά εκείνος που στο τέλος πλήρωσε τη νύφη ήταν ο ίδιος ο σύλλογος, που βρέθηκε να έχει αβάσταχτα χρέη και κινδύνευε με συρρίκνωση, δυσανάλογη του μεγέθους του, του κύρους του και των ιστορικών επιτευγμάτων του. Ο 34χρονος μεγαλοτραπεζίτης, αγόρασε τον Ολυμπιακό στις 18 Νοεμβρίου 1987 από τον τότε μεγαλομέτοχο, Σταύρο Νταϊφά. Η σεζόν κυλούσε τραγικά για τον Ολυμπιακό, ο κόσμος δυσανασχετούσε και η κόντρα του ιδιοκτήτη-εφοπλιστή με τον κόσμο ήταν μεγάλη, με αποτέλεσμα να έρθει και η πώληση του συλλόγου στον Κοσκωτά. Αρκετοί ενδιαφέρθηκαν τότε να μπουν στον Ολυμπιακό, όπως ο επί σειρά ετών δήμαρχος Βουλιαγμένης και γαμπρός του εφοπλιστή Λάτση, ο Γρηγόρης Κασιδόκωστας και ο "βασιλιάς των ρουμπινιών", Αργύρης Σαλιαρέλης, ο οποίος έγινε πρόεδρος τα επόμενα χρόνια.

Ο Γιώργος Κοσκωτάς με τον Σταύρο Νταϊφά όταν ανέλαβε τον Ολυμπιακό

Η πώληση της ΠΑΕ αντιμετωπίστηκε με έκρηξη χαράς από τον κόσμο του Ολυμπιακού, που στο πρόσωπό του έβλεπε έναν άνθρωπο που θα επανέφερε την ομάδα στον δρόμο των επιτυχιών. Ο Κοσκωτάς είχε προσπαθήσει να μπει στην αγαπημένη του ομάδα, τον Παναθηναϊκό, αλλά και στην ΑΕΚ, δίχως να τα καταφέρει. Μετά τη μεσολάβηση κάποιων πολιτικών της τότε Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, πείστηκε να αγοράσει τον Ολυμπιακό. Στη συνέντευξη Τύπου, δήλωσε δημοσίως πως έβλεπε το "τριφύλλι" από μικρός, αφού ήταν συγγενής με τον παλαίμαχο του Παναθηναϊκού, τον Παπαντωνίου. Ο Μιλτιάδης Μαρινάκης, πατέρας του Βαγγέλη, αρνήθηκε να παραχωρήσει στον Κοσκωτά τις μετοχές της ΠΑΕ που είχε στα χέρια του. Όλοι οι μεγαλοεκδότες εκείνης της περιόδου, πολέμησαν τον Κοσκωτά εξαιτίας και της δικής του εμπλοκής με τη "Γραμμή Α.Ε.", θέλοντας να τον αποδομήσουν και να μην κερδίσει το έρεισμα των εκατομμυρίων φιλάθλων του Ολυμπιακού. Η δική του... απάντηση στον πόλεμο που δεχόταν, ήταν να ξεκινήσει να αγοράζει τον έναν παίκτη μετά τον άλλον, δημιουργώντας και τα περιβόητα χρέη δισεκατομμυρίων που ξεπλήρωσε εντέλει ο Σωκράτης Κόκκαλης.

Στην εφημερίδα "Παραπολιτικά", στις 29 Μαρτίου 2014, δημοσιεύτηκαν μαρτυρίες στενών συνεργατών του Σταύρου Νταϊφά, του Δημήτρη Κωνσταντινίδη και του Λεωνίδα Θεοδωρακάκη και υπάρχει απόσπασμα από τον αποκαλυπτικό διάλογο των Νταϊφά - Θεοδωρακάκη για τη μεταβίβαση της ΠΑΕ στον Κοσκωτά. Ο Δημήτρης Κωνσταντινίδης ανέφερε πως "είχαμε κουραστεί. Πιστεύαμε ότι ο Κοσκωτάς θα κάνει τον Ολυμπιακό πρώτο στην Ευρώπη, είχε στα σχέδια να κατασκευάσει γήπεδο 120.000 θεατών στο Φαληρικό Δέλτα και μεγάλες μεταγραφές. Μετά βέβαια το μετανιώσαμε". Όσο για τον επί δεκαετίες πρόεδρο του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού, Λεωνίδα Θεοδωρακάκη, αποκάλυψε: "Ο προσφάτως εκλιπών, Στέλιος Σταυρίδης, πρότεινε στον Κοσκωτά να πάρει τον Ολυμπιακό κι αυτός το συζητούσε. Ένα βράδυ φάγαμε στον Δουράμπεη, μαζί με το σύμβουλο της ΕΠΑΕ, Νίκο Καρατζά και τον πρώην μπασκετμπολίστα της ΑΕΚ, Πέτρο Πετράκη και μου ανέθεσαν να του πω για τον Κοσκωτά. Μετά πηγαίναμε σε ένα μπαρ στη Νέα Σμύρνη και τον ρώτησα: 'Δίνεις τον Ολυμπιακό;', για να μου απαντήσει: 'Τι είναι αυτά που λες; Εσύ τι θα έκανες;'. Τότε, του είπα πως 'θα τον έδινα στον Κοσκωτά που έχει την Τράπεζα Κρήτης' και μου ανταπάντησε: 'Μα σε Παναθηναϊκό θα δώσω τον Ολυμπιακό;'. Τότε, εγώ, του είπα: 'Ναι, γιατί αν πάρει την ομάδα θα γίνει γενίτσαρος' και πείσθηκε. Και ο Κοσκωτάς ακόμη παραμένει Ολυμπιακός".

Με το "καλημέρα" έφερε 15 παίκτες στον Ολυμπιακό και η υπόθεση με τον Θεολόγη Παπαδόπουλο

Στη χειμερινή μετεγγραφική περίοδο και ενώ το ρόστερ του Ολυμπιακού ήταν επιεικώς τραγικό, με την ομάδα να βολοδέρνει στις τελευταίες θέσεις του πρωταθλήματος, αποκτήθηκαν 15 ποδοσφαιριστές. Με το... καλημέρα, ο Γιώργος Κοσκωτάς έριξε πολύ χρήμα, με τους Πειραιώτες να τερματίζουν τελικά στην 8η θέση. Οι Ντιέγκο Αγκίρε (Ουρουγουάη / Πενιαρόλ), Μηνάς Χαντζίδης (Γερμανία / Μπάγερ Λεβερκούζεν), Αποστόλης Δρακόπουλος (Παναχαϊκή), Χουάν Χιλμπέρτο Φούνες (Αργεντινή / Ρίβερ Πλέϊτ), Γιώργος Κριεζής (Ξάνθη), Χάρης Μπανιώτης (ΠΑΟΚ), Σάκης Μουστακίδης (Δόξα Δράμας), Νίκος Νεντίδης (Απόλλων Καλαμαριάς), Θοδωρής Παχατουρίδης (Δόξα Δράμας), Γιάννης Παπαθεοδώρους (Αιγάλεω), Γιώργος Πλίτσης (Λάρισα), Παναγιώτης Σοφιανόπουλος (Πανσερραϊκός), Ηλίας Ταληκριάδης (Ξάνθη), Γιώτης Τσαλουχίδης (Βέροια) και Νίκος Τσιαντάκης (Πανιώνιο) ήρθαν στον Πειραιά, με συμβόλαια "βασιλικά" για εκείνη την περίοδο, αφού οι παίκτες έπαιρναν... περισσότερα απ' όσα ζητούσαν. Ο Ολλανδός, Τάις Λίμπρεχτς, ανέλαβε προπονητής, ενώ παρελθόν αποτέλεσαν οι Καζιμιέρσκι, Σάντμπεργκ, Χαρδαλιάς, Χάβος, Κωστίκος, Παπαχρήστου, Ψεύτης, Παπαμιχαήλ, Σεμερτζίδης, Τόγιας, Βαΐτσης, Αρβανίτης και Ζελιλίδης. Μοναδικοί παίκτες που παρέμειναν ήταν οι Τάσος Μητρόπουλος, Πέτρος Ξανθόπουλος, Πέτρος Μίχος, Αλέξης Αλεξίου, Στράτος Αποστολάκης, Γιώργος Καπουράνης, Δημήτρης Σκούνας, Γιώργος Κοκολάκης, Ανδρέας Μπονόβας και Μανώλης Παπαδόπουλος.

Λίγους μήνες μετά, ο Λίμπρεχτς έχει αρχίσει να γκρινιάζει ότι ο αδελφός του Κοσκωτά και αντιπρόεδρος του Ολυμπιακού, Σταύρος, παρενέβαινε στο έργο του. Ο Κοσκωτάς από τη μεριά του θεωρούσε ότι με τους παίκτες που είχε η ομάδα, δεν γινόταν να να δυσκολεύεται να κερδίζει κατώτερες ομάδες και ξεκαθάρισε ότι ο στόχος ήταν το Κύπελλο και ένα καλό πλασάρισμα στο πρωτάθλημα. Ο Ολλανδός κόουτς άρχισε να εκνευρίζει τον Κοσκωτά και με αφορμή ότι δεν κατόρθωσε να νικήσει την ΑΕΚ δυο συνεχόμενες φορές (1-1 στο κύπελλο και 0-2 πρωτάθλημα), τον απομάκρυνε και επανέφερε ως υπηρεσιακό τον Παύλο Γρηγοριάδη.

Η ρεβάνς Κυπέλλου με την ΑΕΚ είχε οριστεί για τις 10/02/1988. Λίγες ημέρες πριν, έγινε η αποκάλυψη ότι ο παλιός ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ, Ντίνος Μπαλής, επισκέφθηκε με λουλούδια τον βασικό τερματοφύλακα της ΑΕΚ, Θεολόγη Παπαδόπουλο, με σκοπό να τον δωροδοκήσει. Η ιστορία κυκλοφόρησε και ο τότε πρόεδρος της ΑΕΚ, Ανδρέας Ζαφειρόπουλος, ήθελε να μάθει τι ακριβώς συνέβη. Παρά τη φημολογία, η ΑΕΚ χρησιμοποίησε τον Παπαδόπουλο και ηττήθηκε με 3-1, γνωρίζοντας τον αποκλεισμό μέσα στη Νέα Φιλαδέλφεια. Στο τέλος του αγώνα, έγινε και επίθεση στον Θεολόγη Παπαδόπουλο, η ενοχή του οποίου δεν αποδείχθηκε ποτέ. Αντιθέτως, καταδικάστηκε ως ένοχος για προσπάθεια δωροδοκίας ο Μπαλής, χωρίς ωστόσο να τιμωρηθεί ο Ολυμπιακός, αφού η συμμετοχή του στην ιστορία ουδέποτε αποδείχθηκε. Ο Ολυμπιακός, πέρασε στην συνέχεια Καλαμαριά και ΟΦΗ, για να φτάσει στον τελικό και να χάσει στα πέναλτι με 4-3 από τον Παναθηναϊκό (2-2 μετά και το τέλος της παράτασης). Παρά την απώλεια του τίτλου, στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού υπήρχε η πεποίθηση πως είχε γίνει η αρχή για να φτάσει η ομάδα ξανά στα επίπεδα του παρελθόντος.

Η πέτρα του σκανδάλου, ο τερματοφύλακας Ντίνος Μπαλής και αριστερά ο Σταύρος Κοσκωτάς

"Λάγιος ο Θεός, Λάγιος ισχυρός..." και το deal με τον Δημήτρη Σαραβάκο

Το καλοκαίρι του 1988, ο Κοσκωτάς ήθελε να κάνει πάταγο και να φέρει στον Ολυμπιακό ονόματα παγκόσμιας κλάσης, που ούτε καν μπορούσαν να φανταστούν εκείνα τα χρόνια. Οι Γιούργκεν Κλίνσμαν, Πάολο Φούτρε και Λάγιος Ντέταρι αποτελούσαν τα μεγάλα στοιχήματα για τον μεγιστάνα ιδιοκτήτη των Πειραιωτών. Ο Πορτογάλος είχε κάνει όργια στην Πόρτο από το 1984 ως το 1987, προτού τον αγοράσει η Ατλέτικο Μαδρίτης το καλοκαίρι του 1987. Ο Κοσκωτάς έδινε 3.000.000.000 δραχμές στους "ροχιμπλάνκος" και 1.500.000.000 δραχμές ετησίως στον παίκτη. Εντέλει, ένας τραυματισμός του, διέκοψε τις συζητήσεις και το deal δεν προχώρησε ποτέ. Ο 34χρονος μεγαλομέτοχος του Ολυμπιακού, στο άψε-σβήσε και με ένα ποσό της τάξεως του 1.100.000.000 δραχμών, έφερε τον 25χρονο διεθνή Ούγγρο, Λάγιος Ντέταρι, Κυπελλούχο Γερμανίας με την Άιντραχτ Φρανκφούρτης και με συμμετοχή στο Μουντιάλ του 1986 στο Μεξικό. Η υποδοχή που επιφυλάχθηκε στον Μαγυάρο στην Πλατεία Κοραή από δεκάδες χιλιάδες φιλάθλους, δεν είχε προηγούμενο. Εκτός του Ντέταρι, ο Κοσκωτάς έφερε και τους Παναγιώτη Μολακίδη (Πανσερραϊκό), Αλέκο Ράντο (Πιερικό), Αγάπιο Καλταβερίδη (Βασιλεία / Ελβετία), Κυριάκο Καραταΐδη (Καστοριά), Ηλία Σαββίδη (Πανσερραϊκό), Σωτήρη Μαυρομμάτη (ΠΑΟΚ) και Σάββα Κωφίδη (Ηρακλή). Προπονητής ήταν ο Γιάτσεκ Γκμοχ, ο οποίος προερχόταν από το πρωτάθλημα με τη Λάρισα και πλέον ήθελε να επαναφέρει και τους "ερυθρόλευκους" στην κορυφή. Δεν τα βρήκε όμως τόσο εύκολα τα πράγματα, όσο θα περίμενε...

Οι κόντρες του Πολωνού προπονητή με τους Ντέταρι και Φούνες ήταν μεγάλες, ενώ υπήρχαν γκρίνιες μεταξύ των παικτών για το ποιοι έπαιζαν και ποιοι όχι. Στο πρωτάθλημα, ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με νίκη επί του Απόλλωνα με 2-0, για να ακολουθήσει το 2-2 με τον Ηρακλή και δυο ήττες από ΟΦΗ και ΠΑΟΚ με 2-1 και 1-0 αντίστοιχα. Στο Κύπελλο, ήρθαν δύο νίκες για τα προκριματικά με Καβάλα (2-1) και Ξάνθη (3-1). Κάπου εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο Κοσκωτάς είχε κλείσει και τον Κώστα Αντωνίου από τον Παναθηναϊκό, ο οποίος μάλιστα έκανε και προετοιμασία με τον Ολυμπιακό, αλλά η αρμόδια επιτροπή έκρινε "παράτυπη" τη μεταγραφή και τον έστειλε πίσω στο "τριφύλλι", ενώ για εκδίκηση στον Γιώργο Βαρδινογιάννη έφτασε σε συμφωνία για το επόμενο καλοκαίρι με τον Δημήτρη Σαραβάκο έναντι 600.000.000 δραχμών το χρόνο (συν τεράστια πριμ επίτευξης στόχων) για πενταετές συμβόλαιο και εξασφαλισμένες θέσεις εργασίας για τα μέλη της οικογένειάς του στον εκδοτικό όμιλο "Γραμμή "Α.Ε." και την Τράπεζα Κρήτης. Παράλληλα, υπήρχαν φήμες ότι είχε συμφωνήσει και με τον Στέλιο Μανωλά. Σα να μην έφταναν αυτά, ανακοίνωσε νέο κύκλο διαπραγματεύσεων με τη Στουτγκάρδη για τον Γιούργκεν Κλίνσμαν και με την Ατλέτικο Μαδρίτης για τον Πάολο Φούτρε.

Με το σκάνδαλο Κοσκωτά να έχει "ξεσπάσει", ο Παναθηναϊκός υποδέχθηκε στις 6 Νοεμβρίου τον Ολυμπιακό και νίκησε 2-1 με νικητήριο πέναλτι του Σαραβάκου, ο οποίος αποθεώθηκε με το "Σαραβάκος οε οε οε, οε οε οε…", για να έρθει η απάντηση από τους φιλάθλους του Ολυμπιακού: "Στη θυρίδα 202, είναι του Μη- είναι του Μήτσου το δελτίο". Για να καταλάβουν άπαντες τι σήμαινε η θυρίδα 202, στην συνάντηση του Κοσκωτά με τον Σαραβάκο στο άλσος της Νέας Σμύρνης, όταν και έδωσαν τα χέρια, ο Κοσκωτάς παρέδωσε στον "Μήτσο" δύο βαλίτσες της Τράπεζας Κρήτης με 50.000.000 δραχμές η καθεμιά και ένα κλειδί για την θυρίδα 202Α της τράπεζας, όπου υπήρχαν τα συμβόλαια και η επιταγή για τα υπόλοιπα 500.000.000 δραχμές. Φυσικά, αυτή η μετεγγραφή δεν έμελλε ποτέ να πραγματοποιηθεί και ο Σαραβάκος έγινε "σημαία" του Παναθηναϊκού, προτού μετακομίσει στην ΑΕΚ και κλείσει την καριέρα του.

Ο Γιώργος Κοσκωτάς με τον Ούγγρο αστέρα, Λάγιος Ντέταρι, στην παρουσίασή του

Η πώληση στον Σαλιαρέλη, ο μαρασμός του Ολυμπιακού και τα αβάσταχτα χρέη

Εν συνεχεία, ξέσπασε το "σκάνδαλο Κοσκωτά", το οποίο αναφέρθηκε εκτενώς πιο πάνω και το οποίο οδήγησε τον Έλληνα μεγαλοτραπεζίτη πρώτα στο εδώλιο του κατηγορουμένου μαζί με στελέχη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και εν συνεχεία στη φυλακή. Ξεκίνησαν οι επερωτήσεις στη Βουλή και τα δημοσιεύματα πλήθαιναν για το "ποιόν" του Κοσκωτά. Παράλληλα, δόθηκε εντολή για τον έλεγχο της Τράπεζας Κρήτης, ενώ ο τότε υπουργός Παιδείας, Γιώργος Παπανδρέου, κατήγγειλε παράνομες δοσοληψίες του 34χρονου Ελληνοαμερικανού τραπεζίτη με την αμερικανική τράπεζα, Μέριλ Λιντς. Ο κλοιός έσφιγγε επικίνδυνα και τα πράγματα γίνονταν δύσκολα για τον ίδιο, καθώς είχε και μπει εσπευσμένα και ο Ανδρέας Παπανδρέου στο Χέρφιλντ με στένωση αορτής. Πλέον, ήταν μόνος του χωρίς καμία απολύτως κάλυψη, έρμαιος των διαθέσεων των μεγάλων του αντιπάλων που ήθελαν να τον βγάλουν από τη μέση. Ανακαλύπτουν μικροαπάτες με πλαστές ταυτότητες με τις οποίες ζητούσε απ' το κράτος, φοροαπαλλαγές και επιστροφές χρημάτων, μια αποβολή απ' το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης με την κατηγορία της πλαστογραφίας και το γεγονός ότι καταζητείτο από τις αμερικανικές αρχές. Αν μη τι άλλο, μια καλή βάση για να ξεκινήσει το ψαχτήρι για την δράση του και όλα όσα τον είχαν οδηγήσει τόσο ψηλά μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα.

Στις 08/10/1988, ο Κοσκωτάς παραιτήθηκε απ' τη θέση του προέδρου της "Γραμμής Α.Ε.", λέγοντας πως θέλει να υπερασπιστεί την τιμή του, ενώ ελάμβανε διαβεβαιώσεις από την κυβέρνηση ότι η κατάσταση ήταν υπό έλεγχο. Ο ίδιος κατέληξε στη φυλακή, αφήνοντας τον Ολυμπιακό βουτηγμένο στα χρέη και με το μέλλον του αβέβαιο. Τότε ήταν που εμφανίστηκε στο προσκήνιο ο Αργύρης Σαλιαρέλης, ένας άνθρωπος που γνωριζόταν καλά με τον Κοσκωτά και ο οποίος θα αναλάμβανε την ομάδα. Παρουσίασε ένα ιδιωτικό συμφωνητικό σύμφωνα με το οποίο φαινόταν ότι ο Κοσκωτάς του μεταβίβαζε το 68% των μετοχών της ΠΑΕ Ολυμπιακός, κάτι βέβαια που αρνήθηκε και ο ίδιος με δηλώσεις του από τις ΗΠΑ τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου και μάλιστα για να το αποδείξει, κατέβαλε μέσω άλλων στην Αϊντραχτ Φρανκφούρτης την τελευταία δόση της μετεγγραφής του Ντέταρι (300.000.000 δραχμές). Την υποτιθέμενη πώληση του Ολυμπιακού στον Σαλιαρέλη προσέβαλε δικαστικά η διοίκηση της Τράπεζας Κρήτης που δικαιώθηκε, καθώς διαπιστώθηκε ότι ο Κοσκωτάς υπεξαίρεσε από τα ταμεία της πάνω από 540.000.000 δραχμές. Η τράπεζα κατέσχεσε τις ονομαστικές μετοχές της οικογενείας Κοσκωτά και και τις αδρανοποίησε. Εν ολίγοις, ούτε η ίδια ήταν μέτοχος του Ολυμπιακού και οι μετοχές έμεναν ανενεργές, χωρίς να έχουν καν... δικαίωμα ψήφου.

Η ομάδα βρισκόταν στον "γύψο" σε οικονομικό και διοικητικό επίπεδο, όμως αγωνιστικά έμεινε στη μάχη τίτλου μέχρι το τέλος. Αν νικούσε την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ την προτελευταία αγωνιστική, της αρκούσε και ισοπαλία στη Λάρισα την τελευταία αγωνιστική για να πάρει το πρωτάθλημα. Μάλιστα, ο Σαλιαρέλης ήταν τόσο σίγουρος που είχε παραγγείλει τούρτα που έγραφε "ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΑΕΚ 4-0" και θα την έκοβε με τους παίκτες στον πύργο του στην Αίγινα. Να πούμε ότι ο Γκμοχ είχε ήδη αποτελέσει παρελθόν και στον πάγκο ήταν υπηρεσιακός προπονητής ο Γιάννης Γούναρης. Ο Ολυμπιακός σφυροκόπησε την Ένωση σε εκείνο το ματς, αλλά ο Καραγκιοζόπουλος σε μια αντεπίθεση με τον Οκόνσκι σκόραρε και χάρισε στην ομάδα του τη νίκη και τον τίτλο. Οι Πειραιώτες τερμάτισαν δεύτεροι στο πρωτάθλημα, μπροστά από Παναθηναϊκό και Ηρακλή και θα έπαιζαν στο Κύπελλο UEFA.

Ο Σαλιαρέλης είχε μπει νωρίτερα στην φυλακή για υπόθαλψη εγκληματία (ότι ο ίδιος έβγαλε τον Κοσκωτά στο εξωτερικό), για να αποφυλακιστεί στην συνέχεια και προσέφυγε στο Πρωτοδικείο για να μπορέσει να διοικήσει τον Ολυμπιακό. Με απόφασή του Πρωτοδικείου, διορίστηκε πρόεδρος και επίσημα. Στην πρώτη Γ.Σ. της ΠΑΕ και έχοντας την στήριξη του Λάκη Μιχαλά, ο οποίος ήταν ο κάτοχος του 10% των μετοχών της ΠΑΕ και είχε και τις μετοχές του Ερασιτέχνη, αποφάσισε ΑΜΚ της ΠΑΕ από τα 210.000.000 δραχμές στα 420.000.000 δραχμές. Αυτή η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου έκανε τον Σαλιαρέλη κάτοχο του 70% του Ολυμπιακού. Ο Νίκος Ευθυμίου, ο οποίος υπήρξε για λίγο πρόεδρος της ομάδας και αντιπρόεδρος των διοικήσεων Νταίφά, κατέθεσε αγωγή, κατηγορώντας τον Σαλιαρέλη ότι αντί να βάλει χρήματα στον σύλλογο στην ΑΜΚ, εμφάνιζε ως κεφάλαιο τις εισπράξεις από τα παιχνίδια που κατέθετε σε ξεχωριστό τραπεζικό λογαριασμό.

Δεξιά ο Αργύρης Σαλιαρέλης στην Αίγινα και μεταξύ άλλων οι Παχατουρίδης και Κωφίδης

Χρέη 10.000.000.000 δραχμών, οι Μπανασάκηδες και η είσοδος του Κόκκαλη

Τα επόμενα χρόνια και μέχρι να αποχωρήσει οριστικά από τον Ολυμπιακό, έχοντας μεγάλη κόντρα με τους οργανωμένους, το χρέος μεγάλωνε και η ΠΑΕ βυθιζόταν ακόμα περισσότερο. Παίκτες σπουδαίοι έρχονταν στον Πειραιά (βλέπε Προτάσοφ, Λιτόφτσενκο, Σάβιτσεφ, Μπατίστα και πολλοί άλλοι), όμως το κλίμα ήταν "άρρωστο" στις τάξεις του συλλόγου. Για να μην υπάρξουν χειρότερα, ο Σαλιαρέλης παραχώρησε τις μετοχές του στον Γιώργο Μπανασάκη και στον αδελφό του τον Ιανουάριο του 1992 και εξαφανίστηκε από προσώπου γης. Ο ίδιος όμως αντιλήφθηκε αργότερα ότι οι μετοχές δεν αγοράστηκαν από τον ίδιο τον Σαλιαρέλη, αλλά από ελβετική τράπεζα, στην οποία τις είχε υποθηκεύσει. Όσο για το χρέος, έφτανε τα 10.000.000.000 δραχμές και το Κράτος ζητούσε τα 3.000.000.000 για φόρους και χρέη. Άλλοι μιλούσαν για χρεωκοπία της ΠΑΕ, άλλοι για υποβιβασμό στην Δ. Εθνικής. Κανένα απ' αυτά τα σενάρια δεν υπερίσχυσε και ψαχνόταν η φόρμουλα για να υπάρξει διάδοχη κατάσταση και να έρθει ένας επιχειρηματίας βεληνεκούς, ο οποίος θα αναλάμβανε έναν τεράστιο σύλλογο με τη δυναμική του Ολυμπιακού, ο οποίος όμως είχε έναν "βραχνά" που δεν ήταν άλλος από την τραγική οικονομική του κατάσταση. Ο Νταϊφάς αισθανόταν τύψεις που ο Ολυμπιακός πέρασε απ' τα χέρια του σε εκείνα του Κοσκωτά και ήθελε να επανορθώσει. Ως επικεφαλής ομίλου επιχειρηματιών, μαζί με τον Σωκράτη Κόκκαλη, πήραν στα χέρια τους τον έλεγχο της ΠΑΕ.

Το Μάρτιο του 1992 το πρωτοδικείο Πειραιά ορίζει διοικητικό συμβούλιο στην ΠΑΕ Ολυμπιακός με πρόεδρο τον Σταύρο Νταϊφά, ενώ ο Σωκράτης Κόκκαλης συμμετείχε σε αυτό ως μέλος του Δ.Σ. Επίσης, με τον νόμο 2021 του 1992 ρυθμίζονται τα χρέη που είχαν δημιουργηθεί στον Ολυμπιακό από την περίοδο Κοσκωτά. Από τα στοιχεία των ορκωτών λογιστών που χρησιμοποίησαν οι Κόκκαλης - Νταϊφάς για να μάθουν τις οφειλές της ΠΑΕ προς τρίτους, προέκυπτε ότι επί Σαλιαρέλη όχι μόνο δεν έγιναν αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, αλλά χρωστούσαν και σε όλους. Επίσης, ούτε οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές δεν γνώριζαν τι χρήματα έπαιρναν και πόσα τους χρωστούσαν, ενώ δεν υπήρχε ούτε καν μετοχολόγιο. Ένα τεράστιο μπάχαλο και έπρεπε με κάποιο τρόπο να βρεθεί άκρη. Στην πρώτη Γ.Σ. μετά τον διορισμό της διοίκησης Πρωτοδικείου, μπήκαν τα χρήματα που έπρεπε για την ΑΜΚ, προκειμένου ο Ολυμπιακός να έχει και πάλι κανονική διοίκηση. Η αύξηση που έγινε τότε, ξεπέρασε το 1.300.000.000 δραχμές και φανέρωνε τις προθέσεις του Σωκράτη Κόκκαλη, ο οποίος παράλληλα είχε και το τμήμα μπάσκετ του συλλόγου.

Ο Γιώργος Κοσκωτάς στη Δίκη του τον Φεβρουάριο του 1992

Για χρόνια καταχρεωμένος ο Ολυμπιακός, πάνω από 1.000.000.000 δραχμές η τελευταία δόση της ΠΑΕ

Η ΠΑΕ Ολυμπιακός εξακολουθούσε βέβαια να παραμένει χρεωμένη για πολλά χρόνια στο ελληνικό Δημόσιο και συγκεκριμένα για 13 χρόνια. Κάθε Υπουργός Οικονομικών είχε τον... βραχνά των Πειραιωτών, ο οποίος χρωστούσε πολλά χρήματα και έπρεπε να τα ξεπληρώσει. Διάφορες κακές γλώσσες έκαναν λόγο για ευνοϊκή μεταχείριση και χαριστικές ρυθμίσεις στον Ολυμπιακό, ο οποίος όμως εξόφλησε το ποσό που έπρεπε τελικά να πληρώσει και να "καθαρίσει" μια και καλή. Μάλιστα, ενώ απέμεναν 16 μηνιαίες δόσεις για να τελειώνει αυτό το "μαύρο κεφάλαιο" στην ιστορία του συλλόγου, ο Σωκράτης Κόκκαλης έδωσε όλο το ποσό και τελείωσε μια και καλή με αυτή την ιστορία. Το ποσό αυτό προς το Δημόσιο έφτανε το 1.032.343.171 δραχμές. Η αποπληρωμή των χρεών ξεκίνησε το 1992 και μέσα σε οκτώ χρόνια η ΠΑΕ κατέβαλε στο ελληνικό Δημόσιο 3.110.206.402 δραχμές για να ξεπληρώσει τα χρέη που δημιουργήθηκαν από τις διοικήσεις του Ολυμπιακού από το 1987 ως το 1992. Μέσα σε αυτά τα πέντε χρόνια στο αρχικό χρωστούμενο ποσό των 872.478.812 δραχμών, προστέθηκαν προσαυξήσεις ύψους 2.237.757.590 δραχμών, με αποτέλεσμα το συνολικό ποσό που η ΠΑΕ ρύθμισε και ξεκίνησε να αποπληρώνει σε δόσεις να ξεπεράσει τα 3.000.000.000 δραχμές.

Ο τότε υπεύθυνος διεθνών σχέσεων της ΠΑΕ Ολυμπιακός, Πέτρος Κόκκαλης, εξήγησε το 2000 γιατί η διοίκηση επέλεξε να ξεχρεώσει το ελληνικό Δημόσιο με τέτοιο τρόπο: "Ο σύλλογος προτίμησε να προχωρήσει στην αποπληρωμή του χρέους γιατί τον συμφέρει. Το ποσό μπορούσε να το αντέξει η διοίκηση και προτιμήθηκε να καταβληθεί από το να περιμένουμε ακόμη 16 μήνες για να ξεμπερδεύουμε", σχολίασε, ενώ ερωτηθείς για το αν όλα αυτά τα χρόνια ο Ολυμπιακός είχε ευνοηθεί από τις ρυθμίσεις των χρεών, παρέπεμψε στα χρήματα που καταβλήθηκαν: "Και άλλες ΠΑΕ και ειδικά ΚΑΕ έχουν συμφωνήσει με το ελληνικό Δημόσιο και ρύθμισαν τα χρέη τους. Πληρώνουν για ένα διάστημα στην αρχή και στη συνέχεια δεν είναι συνεπείς. Γι' αυτό δεν ευθύνεται ο Ολυμπιακός". Επίσης εξήγησε ότι καμία ΠΑΕ ή ΚΑΕ δεν νομιμοποιείται να κατηγορήσει τον Ολυμπιακό ότι ευνοήθηκε από τις ρυθμίσεις με το ελληνικό Δημόσιο: "Ο Ολυμπιακός όλα αυτά τα χρόνια ήταν συνεπής και δεν ευνοήθηκε. Κατέβαλε περισσότερα από 3.000.000.000 δραχμές για να ξεπληρώσει το χρέος του. Επίσης ήταν συνεπής προς τις υποχρεώσεις του και έδωσε 2.000.000.000 δραχμές προς το ελληνικό Δημόσιο για ΦΠΑ μεταγραφών, όταν άλλες ομάδες αναγράφουν στα συμβόλαια μικρότερα ποσά για να γλιτώνουν την Εφορία. Υπάρχουν πολλές ΚΑΕ που χρωστούν χρήματα, όπως ο Άρης και ο ΠΑΟΚ, αλλά δεν φροντίζουν να ξεπληρώσουν. Αν η ΚΑΕ ΠΑΟΚ, π.χ., δεν μπορεί να είναι συνεπής ας πουλήσει το γήπεδο που της χάρισε η πολιτεία για να ξεχρεώσει".

Όπως ανέφερε "Το Βήμα" στις 4 Ιουνίου 2000, οι καταβολές της ΠΑΕ Ολυμπιακός προς το ελληνικό Δημόσιο περιελάμβαναν: ποσό 498.822.375 δραχμών για οφειλές παρελθόντων χρήσεων του νόμου 2121, ποσό 654.863.790 δραχμών για οφειλές παρελθόντων χρήσεων του νόμου 2166, ποσό 241.233.789 δραχμών για προσαυξήσεις του νόμου 2166, ποσό 31.525.494 δραχμών για οφειλές ρυθμισμένες με τον νόμο 2198 (σε τέσσερις δόσεις), 647.592.375 δραχμών για ρυθμίσεις του νόμου 2243 (48 δόσεις), 32.697.928 δραχμών για ρυθμίσεις του άρθρου 21 του νόμου 2243 (οκτώ δόσεις), 952.386.751 δραχμών για ρύθμιση χρέους ΦΠΑ των μεταγραφών των Ουκρανών, Προτάσοφ και Λιτόφτσενκο, με βάση τον νόμο 2166 και τέλος 51.083.900 δραχμών προσαυξήσεις του ΦΠΑ για τις μεταγραφές των ανωτέρω ποδοσφαιριστών. Ειδικά στην περίπτωση των πρώην Σοβιετικών ποδοσφαιριστών, η ΠΑΕ Ολυμπιακός εξόφλησε τα χρέη προς την Ντινάμο Κιέβου μόλις προ ενός έτους και κατέβαλε 700.000.000. δραχμές και ακόμη 250.000.000 δραχμές για οφειλές προς τρίτους (πχ. στη Λάρισα για τον Καραπιάλη). Εκτός την αποπληρωμή των χρεών υπάρχει ένας ακόμη τομέας όπου η ΠΑΕ Ολυμπιακός ήταν συνεπής. Πρόκειται για τις πληρωμές προς το Δημόσιο από τις μεταγραφές και τις ανανεώσεις των συμβολαίων των ποδοσφαιριστών. Οι ΄"ερυθρόλευκοι" τα τελευταία χρόνια πλήρωσαν 2.091.107.941 δραχμές. Τέλος αν συνυπολογίσει κανείς και ένα άλλο ποσό, ύψους 1.692.019.846 δραχμών, το οποίο ο Ολυμπιακός κατέβαλε επίσης στο Δημόσιο για ΦΠΑ και φόρους μισθωτών υπηρεσιών, τότε τα χρήματα που πλήρωσε ο Ολυμπιακός στο ελληνικό Δημόσιο ήταν συνολικά 6.893.334.189 δραχμές.

Τα "πέτρινα" χρόνια του Ολυμπιακού ξεκίνησαν από τη "λαίλαπα" Κοσκωτά. Εκεί ήταν η αρχή του κακού για την ΠΑΕ, όταν δηλαδή ο Σταύρος Νταϊφάς παραχώρησε την ομάδα στον τότε ανερχόμενο τραπεζίτη, ο οποίος ρήμαξε τα πάντα στο διάβα του. Με πολιτική συγκάλυψη, η διαφθορά και η διαπλοκή πρωταγωνίστησαν εκείνα τα χρόνια, με τους Πειραιώτες να μπαίνουν στο "γύψο" για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο Ολυμπιακός βρέθηκε πιο κοντά από ποτέ στην απόλυτη καταστροφή και ήταν έτοιμος να γκρεμοτσακιστεί εξαιτίας ανάξιων παραγόντων που παραλίγο να τον στείλουν σε μονοπάτια διάλυσης. Κακοδιαχείριση, παιχνίδια στην πλάτη του και χρέη δισεκατομμυρίων έτοιμα να τον "πνίξουν" και να τον οδηγήσουν στην σήψη και τον μαρασμό. Λύση βρέθηκε όμως, καθώς λειτούργησαν τα "ερυθρόλευκα" αντανακλαστικά και η ομάδα σιγά σιγά βρήκε και πάλι τον δρόμο της.

Δεξιά ο Κοσκωτάς και στη μέση ο Γιάτσεκ Γκμοχ μόλις ανέλαβε τον Ολυμπιακό

Πρωτοσέλιδα και ρεπορτάζ για τον Γιώργο Κοσκωτά:

19 Νοεμβρίου 1987

20 Νοεμβρίου 1987

26 Νοεμβρίου 1987

21 Οκτωβρίου 1988

31 Οκτωβρίου 1988

2 Νοεμβρίου 1988

3 Νοεμβρίου 1988

7 Νοεμβρίου 1988

8 Νοεμβρίου 1988

12 Νοεμβρίου 1988