Ας είμαστε όσο πιο ειλικρινείς μπορούμε μεταξύ μας. Δεν το μάθαμε ποτέ, δεν μας έμαθε ούτε αυτό και η αλήθεια είναι πως δεν έχασε η βενετιά βελόνι. Με τα χειμερινά σπορ είναι η αλήθεια πως δεν έχουμε ως χώρα ιδιαίτερη παράδοση και αυτό εν πολλοίς οφείλεται στις θερμοκρασίες που επικρατούν στην Ελλάδα. Ένα σπορ που σε άλλες χώρες ευδοκιμεί και έχει φανατικούς θαυμαστές, εμείς το ξέρουμε μέσα από το σίριαλ του Γιώργου Καπουτζίδη "Εθνική Ελλάδας" και από διάφορες στιγμές που έχει τύχει να το βλέπουμε να παίζει χωρίς ήχο σε καφετέριες με συνδρομητική τηλεόραση.

Αν, δε, ρωτήσεις κάποιον τι γνωρίζει για το άθλημα, θα σου πει ότι είναι αυτό με τις... σφουγγαρίστρες, όπου κάτι περίεργοι σκουπίζουν τον πάγο. Αυτά και τέλος. Δεν σε αδικούμε φίλε αναγνώστη, είναι πολύ λογικό να έχεις αυτή την άποψη για ένα άθλημα που ΔΕΝ γνωρίζεις και που περισσότερο το αναφέρεις ως λόγο για να χλευάσεις. Το Curling - περί ου ο λόγος - πολλάκις έχει χρησιμοποιηθεί ως χλευαστικό παράδειγμα αναφοράς σε περίεργα αθλήματα. Είναι πολύ έξω από την κουλτούρα μας και τα όσα έχουμε μάθει να παρακολουθούμε ως μεσογειακός λαός. Άθλημα σε... πάγο και Ελλάδα είναι δυο έννοιες αντίθετες.

Μαθαίνοντας τα μυστικά του Curling

Ο υπογράφων είχε ακριβώς την ίδια άποψη για το Curling, μέχρι να ασχοληθεί πιο εξονυχιστικά. Η φράση "την άλλη εβδομάδα μεταδίδεις... Curling" στο Eurosport το 2007, μου προκάλεσε πάγωμα. Η μοναδική μου ενασχόληση με το σπορ ήταν το "χαχαχαχαχα, σιγά μην κάνω και Curling". Δεν το λες και ιδιαίτερα αισιόδοξο ξεκίνημα. Επομένως, το διάβασμα γι' αυτό και η ενδελεχής παρακολούθησή του μέχρι να μπω στο μπουθ για πρώτη φορά, άλλαξε κατά πολύ τα δεδομένα. Κρατάει και πολλή ώρα, δεν γίνεται να το περιγράψεις, όντας απροετοίμαστος και χωρίς γνώση του τι είναι αυτό που διαδραματίζεται. Προφανώς δεν μπορώ να σε πείσω να δεις και να αγαπήσεις ένα άθλημα με το ζόρι, όμως έχει πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον απ' όσο φαντάζεσαι.

Πάμε, λοιπόν, να δούμε τι είναι το Curling, πώς παίζεται, πώς προκύπτει ο τελικός νικητής, για ποιο λόγο τρίβουν τον πάγο οι αθλητές και οι αθλήτριες, τι είναι αυτός ο κύκλος που μπαίνουν μέσα οι πέτρες και ποιες είναι οι βασικές βολές. Φανταζόμαστε ότι αυτά είναι ορισμένα από τα βασικά ερωτήματα που μπορεί να έχει ο πλέον αδαής που έχει καθίσει να παρακολουθήσει και αλήθεια είναι πως δεν καταλαβαίνει πολλά πράγματα. Πατρίδα του αθλήματος θεωρείται η Σκωτία, όμως είναι πολύ δημοφιλές τόσο στον Καναδά όσο και στις σκανδιναβικές χώρες. Άθλημα των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων από το 1998, ενώ είναι και στους Παραολυμπιακούς Χειμερινούς (Curling με αμαξίδιο). Όσο για την Παγκόσμια Ομοσπονδία (WCF) ιδρύθηκε το 1966. Αυτά τα ολίγα προτού μπούμε στο πρακτικό σκέλος.

ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ, ΟΙ ΒΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΝΤΟΙ

Ξεκινώντας από τους βασικούς κανόνες του παιχνιδιού, η κάθε ομάδα αγωνίζεται με τέσσερις παίκτες και έχει και έναν αναπληρωματικό σε περίπτωση που υπάρξει κάποιο απρόοπτο. Αυτό βέβαια συμβαίνει σπάνια, διότι είναι τέτοια η φύση του αθλήματος, όπου οι περιπτώσεις τραυματισμών είναι πολύ μικρές, αλλά πάντα υπάρχει μια... εφεδρεία. Ο προτελευταίος παίκτης ονομάζεται vice-skipper και ο τελευταίος skipper και είναι ο αρχηγός της ομάδας και ρίχνει μάλιστα τελευταίος. Ο εκάστοτε αγώνας Curling χωρίζεται σε δέκα περιόδους, τα επονομαζόμενα ends. Στο καθένα από αυτά κάθε ομάδα έχει από οκτώ προσπάθειες, δυο για κάθε παίκτη της. Το σύνολο των προσπαθειών δηλαδή σε κάθε end είναι 16 και γίνονται εναλλάξ. Πρώτα ρίχνει ο παίκτης της μιας ομάδας, μετά της αντίπαλης και ούτω καθ' εξής. Σε κάθε περίοδο μπορεί να σκοράρει μόνο μια από τις δυο ομάδες, ενώ υπάρχει και το ενδεχόμενο να λήξει χωρίς σκορ (0-0). Θεωρητικά μια ομάδα μπορεί να πάρει μέχρι οκτώ πόντους, όσες δηλαδή και οι προσπάθειές της, αν και αυτό δεν συμβαίνει σχεδόν ποτέ.

ΤΟ "ΣΠΙΤΙ", ΟΙ ΠΕΤΡΕΣ ΚΑΙ Η ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΣΚΟΥΠΑΣ

Όπως προείπαμε, μόνο μια από τις δυο ομάδες μπορεί να σκοράρει σε κάθε περίοδο. Προτού πάμε όμως στο πώς προκύπτουν οι πόντοι μιας ομάδας, ας ασχοληθούμε με εκείνον τον περίεργο μεγάλο κύκλο (μπλε ή κόκκινος), το επονομαζόμενο και ως "σπίτι" (house) στην ορολογία του Curling. Για να υπάρξει βαθμολογία μιας ομάδας, θα πρέπει απαραιτήτως να έχει φέρει πέτρες της μέσα στο "σπίτι". Αν στο τέλος της περιόδου δεν υπάρχει καμία πέτρα μέσα στο "σπίτι" από τις δυο ομάδες, το end λήγει ισόπαλο χωρίς σκορ. Ο μικρός κύκλος είναι το "κουμπί", το κέντρο του "σπιτιού". Για να καταφέρει μια ομάδα να σκοράρει, θα πρέπει να φέρει όσες περισσότερες πέτρες μπορεί πιο κοντά στο κέντρο του κουμπιού σε σχέση με την καλύτερη πέτρα της αντίπαλης ομάδας.

Ας υποθέσουμε ότι μια ομάδα έχει κίτρινες πέτρες και η αντίπαλη τις κόκκινες πέτρες, όπως στην παρακάτω φωτογραφία. Όπως βλέπετε, οι δυο κίτρινες πέτρες είναι σε καλύτερη θέση ως προς το κέντρο του κουμπιού σε σχέση με την καλύτερη αντίπαλη πέτρα. Άρα, η ομάδα που ρίχνει με τις κίτρινες πέτρες, στην συγκεκριμένη περίοδο παίρνει δυο πόντους. Στόχος των ομάδων είναι να απομακρύνουν τις αντίπαλες πέτρες από το "σπίτι" ή να δυσκολέψουν την δίοδο σε αυτό. Γι' αυτό και το Curling ονομάζεται "σκάκι στον πάγο". Θέλει πολύ μελετημένες βολές και ένα λάθος χτύπημα μπορεί να χαλάσει όλο το πλάνο και την τακτική που έχει αποφασιστεί.

Οι πέτρες, δε, οι οποίες προαναφέρθηκαν, να πούμε πως είναι φτιαγμένες από γρανίτη και έχουν λεία επιφάνεια, ώστε να μπορούν να κυλήσουν εύκολα στον πάγο. Αναφορικά με το σκούπισμα, το οποίο αποτελεί σημείο αναφοράς του αθλήματος και είναι το αγαπημένο σχόλιο οποιουδήποτε θέλει να χλευάσει το Curling, να πούμε πως γίνεται για να λειαίνεται ο πάγος από τους πολλούς μικρούς κρυστάλλους που προκαλούν εμπόδια στην πέτρα και επηρεάζουν πέρα από την ταχύτητά της και την κατεύθυνσή της. Άρα, λοιπόν, δεν αποτελεί κάποιο βίτσιο των αθλητών και των αθλητριών το να παίρνουν τις σκούπες και να αρχίσουν να τρίβουν με μανία τον πάγο στο σημείο απ' όπου θα περάσει η πέτρα. Μάλιστα, ο παίκτης που ρίχνει την βολή, δίνει και την ανάλογη οδηγία προς τους δυο που αναλαμβάνουν το τρίψιμο του πάγου, για το πότε θα ξεκινήσουν, πόση δύναμη θα βάλουν και πότε θα σταματήσουν.

ΒΟΛΕΣ GUARD, ΒΟΛΕΣ DRAW KAI TAKE OUT

Από 'κει και πέρα, έχουμε τις βολές draw, που είναι οι λεγόμενες βολές τοποθέτησης. Αυτές γίνονται είτε με εσωτερική είτε με εξωτερική περιστροφή και οι παίκτες τοποθετούν τις πέτρες τους μέσα στο "σπίτι". Είναι οι πιο χαρακτηριστικές βολές στο Curling, ενώ έχουμε και το take out όπου οι παίκτες βάζουν πολλή δύναμη στην πέτρα και στόχος είναι να απομακρύνουν απλά τις πέτρες (τις guard ή αυτές που είναι μέσα στο σπίτι) είτε να προκαλέσουν μια καραμπόλα. Η απόφαση που θα πάρει ο παίκτης, προκύπτει ανάλογα με την θέση που έχουν οι πέτρες εκείνη την ώρα, αλλά και με το τι στόχο έχει. Δεν είναι απλό άθλημα το Curling, οι αθλητές πολλές φορές μπορούν να έχουν αρκετές διαφορετικές επιλογές, προτού καταλήξουν.

ΣΕ ΠΟΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΝΑ END ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΣΚΟΡ

Tονίζεται για μια ακόμη φορά πως μόνο μια ομάδα μπορεί να πάρει πόντους σε μια περίοδο (end) και οι πόντοι προκύπτουν με βάση το πόσες πέτρες έχει πιο κοντά στο κέντρο του κουμπιού σε σχέση με την εγγύτερη πέτρα της άλλης ομάδας. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που ο skipper, ο οποίος έχει την τελευταία πέτρα, επιλέγει να "καθαρίσει" το "σπίτι", να μην αφήσει καμία πέτρα μέσα, να πάει για το 0-0 και να διατηρήσει το δικαίωμα να έχει την τελευταία πέτρα και στο επόμενο end, κυνηγώντας κάτι παραπάνω από έναν βαθμό που ενδεχομένως να έπαιρνε. Κάπου εδώ να πούμε πως στο Curling όποτε παίρνει βαθμό/βαθμούς μια ομάδα σε μια περίοδο, τότε δίνει το δικαίωμα της τελευταίας πέτρας στην αντίπαλο στην επόμενη περίοδο. Αν θέλει να διατηρήσει η ίδια αυτό το δικαίωμα, επιλέγει την τακτική την λευκής ισοπαλίας. Είπαμε, στο Curling η τακτική είναι πάνω απ' όλα...

Αν στο φινάλε του αγώνα οι δυο ομάδες έχουν ίδιο βαθμό πόντων, τότε οδηγούνται σε εξτρά end, όπου καθορίζονται τα πάντα. Εκεί, η ομάδα που έχει το δικαίωμα της τελευταίας πέτρας, έχει το πάνω χέρι, διότι ορίζει τη μοίρα του αγώνα. Βέβαια, σε πολλές περιπτώσεις έχουμε δει την ομάδα που έχει την τελευταία βολή, να μην τα καταφέρνει και να χάνει τον αγώνα. Βέβαια, επειδή αρκεί έστω ένας πόντος, είθισται να είναι το μεγάλο φαβορί. Αρκετές φορές οι ομάδες που βρίσκονται πολύ πίσω στο σκορ από νωρίς, αποφασίζουν να σταματήσουν πριν φτάσει ο αγώνας στο 10ο end. Δεν είναι απαραίτητο ότι πάντα φτάνουμε μέχρι το τέλος.

Η τακτική είναι αυτή που σε κρατάει

Για τέλος, αφήσαμε κάποιον που μεταδίδει αυτή την περίοδο Curling στο Eurosport, τον Τάσο Βαρβάτο. Το Sport24.gr συνομίλησε μαζί του και ζήτησε την άποψή του γιατί να παρακολουθήσει κάποιος το συγκεκριμένο άθλημα και τι είναι αυτό που θα το έκανε θελκτικό και ενδιαφέρον. Χωρίς καμία περιστροφή, μας απάντησε πως πάνω απ' 'όλα είναι η τακτική αυτή που ιντριγκάρει τον τηλεθεατή, διότι τον βάζει σε μια διαδικασία να σκέφτεται... μπροστά απ' αυτό που διαδραματίζεται εκείνη την στιγμή. Αυτή είναι και η μαγεία του αθλήματος, γι' αυτό και είναι τόσο ιδιαίτερο.

"Το Curling σε βάζει στη λογική να σκεφτείς τι θα έκανες εσύ αν έπαιζες. Σε κάνει να σκέφτεσαι τουλάχιστον ένα βήμα μπροστά απ' αυτό που συμβαίνει εκείνη την στιγμή. Σε βάζει στη διαδικασία να μαντεύεις την πρόθεσή και την τακτική του παίκτη και σε εκπαιδεύει σε αυτή την διαδικασία. Επίσης, όσο και αν το χλευάζουν κάποιοι, μπορείς να κάψεις 800 με 1000 θερμίδες ανά αγώνα. Με τις δυο πέτρες (20 κιλά γρανίτης) που ρίχνει και τις έξι πέτρες σκούπισμα ανά περίοδο, όπου διανύει 35άρια μέτρα, αθλείται κανονικά. Είναι αθλητής αυτός που παίζει Curling, τι να κάνουμε τώρα. Εγώ και εσύ, θα κουραζόμασταν στην τρίτη περίοδο. Επίσης, κάτι άλλο που με τρελαίνει, είναι αυτή η καμπύλη τροχιά που δίνουν στις πέτρες και η οποία μου προκαλεί πάντα τρομακτική εντύπωση. Αν δεις τις βολές από πίσω, αντιλαμβάνεσαι αυτό που λέω. Και επαναλαμβάνω, η τακτική είναι πρωτίστως αυτό που σε κρατάει σε εγρήγορση στο Curling", σχολίασε χαρακτηριστικά ο ίδιος. Τι λέτε, αξίζει τον κόπο;