Με αφορμή την ετήσιαΓενική Συνέλευση της ΠΑΕ Ολυμπιακός που διεξήχθη πριν από την αλλαγή του χρόνου στα γραφεία της Πλατείας Αλεξάνδρας, το Sport24.gr παρουσιάζει το προφίλ των συνεργατών που πλαισιώνουν τον Βαγγέλη Μαρινάκη στους "ερυθρόλευκους".

Γιάννης Βρέντζος, Μιχάλης Κουντούρης, Σάββας Θεοδωρίδης, Γιώργος Παύλου, Κώστας Καραπαπάς, Γιάννης Μώραλης, Σωκράτης Κoμινάκης. Ετερόκλητοι χαρακτήρες, διαφορετικοί ρόλοι και αρμοδιότητες, σε ερυθρόλευκο φόντο.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΡΕΝΤΖΟΣ

Ο πιο στενός συνεργάτης και εξ απορρήτων του Βαγγέλη Μαρινάκη. Η κοινή τους συνύπαρξη ξεκινά πολύ πριν ο πρόεδρος του Ολυμπιακού ασχοληθεί με την "ερυθρόλευκη" ΠΑΕ. Μετρ στα οικονομικά ζητήματα, άριστος διαπραγματευτής, οξυδερκής σε κάθε είδους συμφωνία, σε αυτόν οφείλεται σε μεγάλο βαθμό το οικονομικό μάζεμα μιας εταιρείας που διαχειρίζεται δεκάδες εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Πριν πατήσει το πόδι του στην Πλατεία Αλεξάνδρας, η σχέση του με το ποδόσφαιρο περιοριζόταν σε αυτή του απλού φιλάθλου.

Από την ημέρα που ασχολήθηκε με τον Ολυμπιακό, ωστόσο, μπήκε ενεργά και στο ποδοσφαιρικό κομμάτι. Δεν περιορίστηκε στο ρόλο του οικονομικού διευθυντή. Ανέλαβε σταδιακά την υψηλή εποπτεία όλης της εταιρείας. Έχει λόγο και άποψη για όλα, του αρέσει να ελέγχει τα πάντα, θέλει να νιώθουν άπαντες ότι δεν λειτουργούν ανεξέλεγκτα. Ο προπονητής με τον οποίο είχε έρθει πιο κοντά απ' όσους πέρασαν από τον πάγκο επί Μαρινάκη, είναι ο Ισπανός Μίτσελ.

Δεν είναι άνθρωπος της δημοσιότητας. Επί σειρά ετών είχε μεταφέρει, μάλιστα, την επιθυμία να μη δημοσιεύονται ούτε φωτογραφίες του στα ΜΜΕ. Κλειστός και απόμακρος ως χαρακτήρας, ανοίγεται μόνο σε πολύ στενό κύκλο ανθρώπων που γνωρίζει χρόνια και εμπιστεύεται απόλυτα. Γενικά, όσο αποφασιστικός και δυναμικός είναι στη δουλειά, άλλο τόσο μετριοπαθής είναι έξω από αυτή, ενώ του αρέσει, στο μέτρο του δυνατού, να περνά απαρατήρητος. Δεν υπάρχει βιογραφικό του σημείωμα στην επίσημη ιστοσελίδα της ΠΑΕ, λόγω, προφανώς, δικής του επιθυμίας...

Η γνώμη και ο παρεμβατικός του ρόλος φτάνει μέχρι τη στιγμή που θα λάβει την τελική απόφαση ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Ανήκει στην κατηγορία εκείνων που θα αναλάβουν ευθύνες και το όποιο κόστος, θα τοποθετηθεί ανοικτά κι όχι διπλωματικά στα ζητήματα που απασχολούν την ΠΑΕ και θα επιμείνει στην άποψή του μέχρι να υπάρξει ετυμηγορία από τον πρόεδρο του Ολυμπιακού.

Ο ρόλος του, θυμίζει σε μεγάλο βαθμό εκείνον που είχε επί σειρά ετών δίπλα στον Σωκράτη Κόκκαλη, ο Γιώργος Λούβαρης. Δεν θα διστάσει δηλαδή να απορροφήσει ως αερόσακος ή ανάχωμα, οτιδήποτε, πριν «φτάσει» στον πρόεδρο και στενό του συνεργάτη.

Τους τελευταίους μήνες έχει αναλάβει ακόμη πιο εκτελεστικό ρόλο στα μεγάλα θέματα της ομάδας. Η παραίτησή του από τη θέση του διευθύνοντα συμβούλου στη διάρκεια του καλοκαιριού, μετά τον αποκλεισμό από τη Χάποελ Μπερ Σεβά, δεν έγινε αποκλειστικά για εκτόνωση του αρνητικού κλίματος που δημιουργήθηκε.

Είχε να κάνει και με το ρόλο του εκτελεστικού διευθυντή που θα αναλάμβανε στη Νότιγχαμ το διάστημα που οι διαπραγματεύσεις για την απόκτηση του πλειοψηφικού πακέτου είχαν μπει στην τελική ευθεία. Λέγεται πως είχε βρει μέχρι και σπίτι για να μετακομίσει οικογενειακώς στην Αγγλία και από εκεί θα συνέχιζε να έχει, παράλληλα με τη νέα δραστηριότητα, την επιστασία της "ερυθρόλευκης" ΠΑΕ.

Στο Λονδίνο, άλλωστε, βρίσκεται και η έδρα των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του Βαγγέλη Μαρινάκη. Τελικά, τα εμπόδια που προέκυψαν, δεν επέτρεψαν την ολοκλήρωση της συμφωνίας με τη Φόρεστ και παρέμεινε στη βάση του, συνεχίζοντας να "τρέχει" τις δουλειές του πειραιώτικου συλλόγου.

Μέσα από την καθημερινή κι έντονη τριβή του με τον Ολυμπιακό, έχει αποκτήσει εξαιρετική γνώση της αγοράς και πλέον έχει αποκτήσει τη δυνατότητα, πλην όλων των άλλων αρμοδιοτήτων του, να συνδιαλέγεται με εκπροσώπους από τα κορυφαία γραφεία μάνατζερ του πλανήτη. Λόγω του επιτελικού του ρόλου, αλλά και των σημαντικών αποφάσεων που καλείται να πάρει, είναι λογικό να έχει ορκισμένους φίλους, αλλά και φανατικούς εχθρούς.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗΣ

Προερχόμενος από τα σπλάχνα της "Θύρας 7" αποτελεί μια δυναμική, όσο και αμφιλεγόμενη προσωπικότητα. Ευφυής, αποφασιστικός και πρακτικός δεν άργησε να μετουσιώσει σε γνώση και εμπειρία όλο όσα γνώριζε από το πιο δυναμικό κομμάτι της οργανωμένης εξέδρας. Ήταν μεγάλο στοίχημα για εκείνον η ενασχόλησή του με τον ερασιτέχνη Ολυμπιακό, τομέας στον οποίο ανταποκρίθηκε με μεγάλη επιτυχία. Ανέλαβε σε ένα πολύ δύσκολο και κομβικό διάστημα, με τα συσσωρευμένα χρέη να αποτελούν θηλιά στο λαιμό.

Κινήθηκε έξυπνα και ρεαλιστικά, πέτυχε συμφωνίες που βοήθησαν να βγει ο ερασιτέχνης από το οικονομικό αδιέξοδο. Παράλληλα, έχτισε και διατηρεί μέχρι σήμερα εξαιρετικές σχέσεις με τη διοίκηση της ΠΑΕ και δη τον πρόεδρό της, ο οποίος στάθηκε αρωγός (από οικονομικής πλευράς και όχι μόνο) στη μεγάλη προσπάθεια για εξυγίανση από τον βραχνά των χρεών.

Πλέον έχει αποκτήσει σημαντικό ρόλο και στην ΠΑΕ, μετέχει στις συσκέψεις κορυφής, συνεχίζει να ακολουθεί την ομάδα παντού, ακόμη και στο βασικό στάδιο της καλοκαιρινής προετοιμασίας. Έχει παρεμβατικό ρόλο εκεί που θεωρεί ότι χρειάζεται, δεν διστάζει ακόμη και να "πιέσει" καταστάσεις αν κρίνει πως αυτό είναι για καλό της ομάδας. Μέσα από τις δεκαετίες της ενασχόλησής του με όλα τα τμήματα του Ολυμπιακού, πλέον δεν λειτουργεί με καθαρά οπαδικά κριτήρια, αλλά με βάση τη μεγάλη «εικόνα».

Ως αντιπρόεδρος της ΠΑΕ και πρόεδρος του Ολυμπιακού ΣΦΠ, έχει κομβικό και καταλυτικό ρόλο στις εξελίξεις, έστω κι αν παρεμβαίνει "όταν" και "όπου" χρειάζεται. Ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων που -όπως λέει και η παροιμία- "λένε λίγα, αλλά κάνουν πολλά".

ΣΑΒΒΑΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ

Το έργο "Σάββας Θεοδωρίδης" θα μπορούσε να έχει τίτλο "μια ζωή στον Ολυμπιακό". Κυριολεκτικά είναι μισό αιώνα και πλέον δίπλα στην ομάδα, υπηρετώντας την με πολλούς διαφορετικούς ρόλους. Υπήρξε σπουδαίος τερματοφύλακας, έχει αναλάβει επί σειρά ετών καθήκοντα γενικού διευθυντή, ενώ αποτελεί και κορυφαίο διοικητικό στέλεχος. Ευγενικός, μορφωμένος, άριστος γνώστης κανονισμών και του αθλήματος γενικότερα, αλλά κι εκρηκτικός, δεν είναι εύκολο να τον "κοντράρεις" σε κουβέντα.

Αγνός Ολυμπιακός, έχει να το λέει -και ισχύει- πως από την πρώτη μέρα προσφέρει ανιδιοτελώς τις υπηρεσίες του στην ομάδα, χωρίς να έχει πάρει μία δραχμή ή ένα ευρώ. Δεν διστάζει να βγαίνει μπροστά στα δύσκολα, να συσπειρώνει, να "τρελαίνει" τους αντιπάλους, να στηρίζει την ομάδα και την εκάστοτε διοίκηση χωρίς εκπτώσεις.

Λατρεύει τη "μυρωδιά" των αποδυτηρίων, θεωρεί όλους τους ποδοσφαιριστές "παιδιά του", έστω κι αν σε ορισμένους (σ.σ. κυρίως τους Έλληνες) έχει ιδιαίτερη αδυναμία. Αγαπημένοι του παίκτες δεν είναι οι "λαμπεροί", αλλά οι "εργάτες" που θα ματώσουν για την ομάδα και θα βάλουν το "εγώ" τους κάτω από το "εμείς". Δεν είναι τυχαίο ότι μία από τις αγαπημένες του φράσεις, εδώ και χρόνια, είναι "δώστε μου έντεκα Φουστέρ να σας φτιάξω την καλύτερη ομάδα".

Ξέρει ότι πολλές φορές, με τα λόγια του, προκαλεί την οργή των αντιπάλων, αλλά έχει τον τρόπο του. Οι περισσότεροι απ’ όσους έχει βάλει κατά καιρούς στο στόχαστρο, τον σέβονται (άσχετα αν δημόσια λένε το αντίθετο για ευνόητους λόγους), ενώ ακόμη κι αν διαφωνούν, γνωρίζουν πως "ο Σάββας ό,τι λέει το λέει επειδή είναι άρρωστος Ολυμπιακός".

Δεν είναι τυχαίο ότι και ο μεγαλύτερος γιος του Θόδωρος είναι άνθρωπος του ποδοσφαίρου εδώ και χρόνια, φτάνοντας πλέον στην ηγεσία τηςUEFA, ούτε ότι ο μικρότερος, Δημήτρης, έχει αναλάβει ρόλο αθλητικού διευθυντή στην ΠΑΕ επί των ημερών του Σωκράτη Κόκκαλη.

Είναι τέτοια η τρέλα του Σάββα για τον Ολυμπιακό που παρότι φοβάται τα αεροπλάνα δεν διστάζει να μπει όταν αυτό επιβάλλεται, ενώ στα εκτός έδρας παιχνίδια της ομάδας στην επαρχία, ταξιδεύει με τις ώρες οδικώς για να φτάσει πριν από την αποστολή και να την υποδεχθεί στο αεροδρόμιο.

Δεν υπάρχει παιχνίδι που να το έχει δει από τα επίσημα ή την προεδρική σουίτα. Είναι πάντα στη φυσούνα ή σε μια γωνιά του γηπέδου, δίπλα στους παίκτες, για να τους χτυπήσει την πλάτη, να τους ενθαρρύνει πριν ή στη διάρκεια του αγώνα και να είναι ο πρώτος- φυσικά- που θα τους αγκαλιάσει και θα πει μια καλή κουβέντα με το σφύριγμα της λήξης.

Του αρέσει να κάνει δηλώσεις μετά από τα παιχνίδια, ξέρει καλά τι πρέπει να πει, ποιες γωνίες να στρογγυλέψει με τα λόγια του, ενώ για τον Βαγγέλη Μαρινάκη, όπως και για τον πρώην πρόεδρο, Σωκράτη Κόκκαλη, "πέφτει" στη φωτιά.

Ακόμη και με τον καλό του φίλο, εδώ και 10ετίες, εκδότη της εφημερίδας "ΦΩΣ", Θόδωρο Νικολαΐδη, έχει "κοντραριστεί" κατά καιρούς για θέματα του Ολυμπιακού, αλλά έχει τον τρόπο να λύνει ακόμη και τις διαφωνίες με κουβέντα και καλό χιούμορ.

Πολλές φορές εκφράζει την άποψή του και για ποδοσφαιριστές που του αρέσουν από άλλες ομάδες κι από αυτές του τις κουβέντες έχουν γίνει ουκ ολίγες μεταγραφές στον Ολυμπιακό εδώ και πολλά χρόνια. Το ποδοσφαιρικό του... μάτι, άλλωστε, το έχουν ελάχιστοι. Για όσους δεν το γνωρίζουνμιλάει αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά, είναι απόφοιτος του Αμερικανικού Κολεγίου Αθηνών και παράλληλα πτυχιούχος της Φαρμακευτικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΥΛΟΥ

Αδερφικός φίλος –καρδιακός- του Βαγγέλη Μαρινάκη από τα εφηβικά τους χρόνια. Ευθύς, δυναμικός, επιθετικός εκεί που χρειάζεται, έχει αναλάβει –εδώ και χρόνια- το ρόλο του επικεφαλής των τμημάτων υποδομής, ενώ κατέχει και τη νευραλγική θέση του διευθύνοντα συμβούλου της "Θρύλος ΑΕ".

Ειλικρινής, ντόμπρος, τα λέει χύμα και σταράτα. Δεν μιλάει πολύ, αλλά ο λόγος του είναι "συμβόλαιο". Δεν κάνει δημόσιες σχέσεις, δεν επιζητά να κάνει φίλους μέσα από τη δραστηριότητά του, του αρκεί να στέκεται όπως πρέπει στο πλευρό του προέδρου της ΠΑΕ.

Του αρέσει, επίσης, να αναλαμβάνει ευθύνες και να ανταποκρίνεται, άλλοτε με το καρότο κι άλλοτε με το μαστίγιο. Οι συνεργάτες του, ωστόσο, έχουν να λένε ότι είναι πάντα αληθινός, ξεκάθαρος και στηρίζει τους πάντες, ακόμη και στο "λάθος".

Ανήκει στους ανθρώπους που βρίσκονται συνεχώς δίπλα στον πρόεδρο του Ολυμπιακού, ακόμη και στη διάρκεια των αγώνων της ομάδας. Παρακολουθεί τα ματς από την προεδρική σουίτα, με τη μοναδική διαφορά ότι είναι καθισμένος στη διάρκεια του 90άλεπτου, ενώ ο πρόεδρος διαρκώς όρθιος, λόγω έντασης και άγχους.

Εδώ και μερικούς μήνες, έχει αναλάβει πιο διευρυμένο ρόλο στην ΠΑΕ και μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα στην Πλατεία Αλεξάνδρας και του Ρέντη. Παρότι ο ρόλος του είναι διοικητικός, η πόρτα του γραφείου του είναι πάντα ανοικτή ακόμη και για τα παιδιά της Ακαδημίας ή τους γονείς τους και βοηθά με όποιο τρόπο μπορεί, ακόμη και σε καθημερινά προβλήματα, φροντίζοντας, παράλληλα, να εκτίθεται όσο γίνεται λιγότερο στα φώτα της δημοσιότητας.

ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΠΑΠΑΣ

Ανέλαβε το ρόλο του διευθυντή επικοινωνίας σε μια κρίσιμη καμπή για την ομάδα. Σε ένα διάστημα στο οποίο ο Παναθηναϊκός ήταν μπροστά στην βαθμολογία του πρωταθλήματος της περιόδου 2010-2011. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης έκρινε ότι έπρεπε να παίξει... επίθεση σε όλα τα επίπεδα να επικοινωνήσει πιο δυναμικά τις θέσεις της ΠΑΕ και μαζί με την επιστροφή του Σάββα Θεοδωρίδη στα αποδυτήρια, ξεκίνησε και η συνεργασία με τον Κώστα Καραπαπά στο... γήπεδο των ΜΜΕ. Έχοντας περάσει από πολλά μαγαζιά, από διάφορα πόστα και ως άνθρωπος με χιούμορ και "έξω καρδιά" έκανε πολλούς φίλους. Ακόμη περισσότερες γνωριμίες.

Δεν δίστασε να θυσιάσει πολλές από αυτές βάζοντας μπροστά τη δουλειά του για τον Ολυμπιακό. Έγινε "κακός" ακόμη και με ανθρώπους που ξέρει καλά, αλλά αυτό επιτάσσει ο νέος του ρόλος, τον οποίο ακολουθεί πιστά και απαρέγκλιτα.

Ποτέ δεν έκρυψε τους δεσμούς του με τον Ολυμπιακό, ακόμη και ως παιδί, αλλά και στη συνέχεια ως οργανωμένος οπαδός του. Η παρουσία του στην ομάδα έχει πλέον διευρυνθεί. Ουσιαστικά, δεν λειτουργεί μόνο ως υπεύθυνος επικοινωνίας, αλλά ως στενός συνεργάτης της διοικητικής ηγεσίας έχει αναλάβει κι άλλες αρμοδιότητες κοντά στην ομάδα.

Με άλλα λόγια, είναι πρόθυμος να βοηθήσει την ΠΑΕ όποτε και όπου χρειαστεί, χωρίς να βάζει τίποτα πιο πάνω απ’ αυτό. Απόλυτα συνειδητοποιημένος στα καθήκοντά του και έχοντας κριθεί επιτυχημένος στο έργο του, μετέχει ακόμη και σε συσκέψεις κορυφής, όταν αυτό κριθεί απαραίτητο. Όταν τα φώτα πέσουν και η δουλειά της μέρας ολοκληρωθεί, παραμένει ο ήρεμος, ατακαδόρος, χιουμορίστας και καλός φίλος για εκείνους που ο ίδιος έχει επιλέξει κοντά του και δεν τους αλλάζει...

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΩΡΑΛΗΣ

Όταν ολοκληρώθηκε η μεταβίβαση των μετοχών του Σωκράτη Κόκκαλη στον Βαγγέλη Μαρινάκη, ο Γιάννης Μώραλης μάζεψε τα πράγματά του από την Πλατεία Αλεξάνδρας και ετοιμάστηκε για το «αντίο» από την ΠΑΕ μετά από σειρά ετών. Συμμαθητής και καλός φίλος του Πέτρου Κόκκαλη, από τα αγαπημένα παιδιά του Σωκράτη, Ολυμπιακός από κούνια και γόνος οικογένειας με συμμετοχή στα κοινά, ανταποκρίθηκε με επιτυχία στην Εταιρεία, από διάφορα πόστα.

Για κάποια χρόνια ανέλαβε τις σχέσεις με τους οργανωμένους συνδέσμους, αργότερα ασχολήθηκε με το κομμάτι της επικοινωνίας, ενώ ήταν παρών σε όποιο ρόλο κι αν του ανατέθηκε επί ημερών Κόκκαλη. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης "φρέναρε" την αποχώρησή του, καθώς όποιον κι αν ρώτησε εκείνο το -πρώτο και δύσκολο- διάστημα, του μετέφερε πως ο Γιάννης Μώραλης αποτελεί ένα από τα πιο ικανά στελέχη και τα πιο καλά παιδιά που έχουν περάσει από την Πλατεία Αλεξάνδρας.

Από το 2011 ανέλαβε καθήκοντα αντιπροέδρου και γενικού διευθυντή στην ΠΑΕ, ενώ την επόμενη χρονιά και για δύο χρόνια, υπό τη σκέπη του Ολυμπιακού, αλλά και λόγω των καλών του σχέσεων με τις άλλες ΠΑΕ, εκλέχθηκε δια περιπάτου πρόεδρος τηςSuperLeague.

Εξαιρετικός ομιλητής, πειστικός, συμπαθής, ρεαλιστής, διπλωμάτης όταν χρειάζεται και άνθρωπος χαμηλών τόνων, αποτέλεσε την επιλογή του Βαγγέλη Μαρινάκη, προκειμένου να θέσει υποψηφιότητα για τη Δημαρχία του Πειραιά.

Αρχικά εμφανίστηκε δύσπιστος σε αυτό το δύσκολο και ιδιαίτερα απαιτητικό εγχείρημα παρότι ο πατέρας του Πέτρος είχε ενεργό ρόλο στην πολιτική σκηνή, ως ένας εκ των συνιδρυτών του ΠΑΣΟΚ, με δράση μετέπειτα και στα Υπουργεία Εργασίας, Παιδείας ως Υφυπουργός.

Οι αρχικές ενστάσεις και αναστολές του Γιάννη Μώραλη για τη Δημαρχία Πειραιά, κάμφθηκαν από την επιμονή και την πειθώ του Βαγγέλη Μαρινάκη, αλλά και τη συμβολή του Σωκράτη Κόκκαλη, λόγω και της εμπλοκής του Πέτρου Κόκκαλη, ο οποίος συμμετείχε στην προσπάθεια και εκλέχθηκε δημοτικός σύμβουλος.

Παρά την ενασχόληση και το επιτυχημένο του έργο στον Δήμο Πειραιά, ο Γ. Μώραλης δεν εγκατέλειψε ούτε μέρα τον Ολυμπιακό. Παραμένει αντιπρόεδρος της ΠΑΕ, βρίσκεται συνεχώς στα επίσημα του «Γ. Καραϊσκάκης», αλλά και του ΣΕΦ, ενώ έχει και συμβουλευτικό ρόλο στην ΠΑΕ, όποτε αυτό κρίνεται αναγκαίο.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΟΜΙΝΑΚΗΣ

Ο Σωκράτης Κομινάκης είναι ο δεύτερος άνθρωπος πλην του Βαγγέλη Μαρινάκη που παρακολουθεί όρθιος τα παιχνίδια του Ολυμπιακού από την προεδρική σουίτα. Κολλητός φίλος, συνεργάτης και συμπαίκτης του ηγέτη της ΠΑΕ εδώ και πολλά χρόνια σε πολλά... γήπεδα, ήταν και ο πρώτος που μπήκε μαζί του στην Πλατεία Αλεξάνδρας με το πού άλλαξε χέρια ο σύλλογος. Έχοντας περάσει από κορυφαίες θέσεις εταιρειών (διατέλεσε, μεταξύ άλλων, διευθύνων σύμβουλος της "WIND") θεωρείται μετρ στον επιχειρηματικό στίβο κι όχι άδικα.

Άνθρωπος ευχάριστος, επικοινωνιακός, πανέξυπνος, τεχνοκράτης, με φίλους, γνωστούς με άκρες... παντού, μπορεί με την ίδια άνεση που βλέπει έναν αγώνα στο "Γ. Καραϊσκάκης", να το κάνει στη Λεωφόρο ή την Τούμπα, συνοδεύοντας την ομάδα. Μοιράζοντας το χρόνο του μεταξύ Ελλάδας και εξωτερικού, η δυναμική παρουσία του στην ΠΑΕ ως α’ αντιπρόεδρος δεν κράτησε για πολύ λόγω δικής του απόφασης και επιθυμίας.

Ακόμη και πίσω από την... κουρτίνα, όμως, παραμένει παντού και πάντα δίπλα στον πρόεδρο του Ολυμπιακού, έχει λόγο και άποψη για την ομάδα, μετέχει σε πολλές από τις συσκέψεις κορυφής, ενώ η σχέση του με τον Βαγγέλη Μαρινάκη έχει παραμείνει ανεξίτηλη και πολυεπίπεδη.

Λέγεται ότι μετείχε στοFundπου με επικεφαλής τον πρόεδρο του Ολυμπιακού θα αγόραζε το πλειοψηφικό πακέτο της Νότιγχαμ Φόρεστ. Λατρεύει το ποδόσφαιρο και τον Ολυμπιακό, γουστάρει ταsocialmedia, αλλά ακόμη κι εκεί, θα "πειράξει" με χιούμορ και τακτ όσους φίλους του έχουν κάνει το «λάθος» να μην είναι "ερυθρόλευκων" συναισθημάτων...

Φθινόπωρο-χειμώνα μπορεί να τον συναντήσει κανείς από τον Πειραιά και τη Νέα Υόρκη, μέχρι το Λονδίνο και τη Βαρσοβία, ενώ το καλοκαίρι θα βρει πάντα χρόνο να επισκεφθεί την -αγαπημένη του- Μήλο. Με την ίδια απλότητα που θα συμπεριφερθεί σε ένα πολυτελές εστιατόριο του Μανχάταν θα βρεθεί και σε ταβερνάκι του κυκλαδίτικου νησιού για ψαράκι και καλό κρασί με φίλους.