Η προηγούμενη περίπτωση παίκτη που αποχώρησε, γιατί δεν διασκέδαζε πια, ήταν αυτή του Σάσα Ντανίλοβιτς, το 2000. Άλλη δεν θα βρείτε. Συνήθως, σε αυτές τις ηλικίες, παίκτες εγκαταλείπουν γιατί έχουν παραδοθεί στους τραυματισμούς. Ο Σάσα Καούν έκανε τη διαφορά. Γιατί όπως είπε, σταμάτησε να διασκεδάζει το παιχνίδι. Περισσότερο του έγινε "βάρος" και δη ψυχολογικό, έπειτα από τις πέντε αποτυχημένες προσπάθειες να ανέβει με την ΤΣΣΚΑ στην κορυφή της Ευρώπης. Όπως εξήγησε "μπορεί να χτυπήσω μια μέρα το κεφάλι μου στον τοίχο", αλλά δεν θέλει να δοκιμάσει άλλη μια φορά. Και όπως είπε και ο Αντρέι Κιριλένκο (που παραμένει αναποφάσιστος) "πόσο πρέπει να παίζουμε έως ότου πάρουμε αυτό το τρόπαιο; Έως τα 50;".

Στις 17/3, με αφορμή την επέκταση που είχε υπογράψει ο Τζέιμς Γκιστ στον Παναθηναϊκό, το Sport24.gr σας είχε εξηγήσει γιατί θεωρήθηκε ανάγκη αυτή η κίνηση, δεδομένης της λειψανδρίας που αναμένεται να παρατηρηθεί αυτό το καλοκαίρι. Μέσα στις πληροφορίες που είχαν παρουσιαστεί τότε, ήταν και ότι ο Σάσα Καούν έχει αποφασίσει να αποσυρθεί. Οι γνωστοί... γνώστες των πάντων είχαν αμφισβητήσει το γεγονός -διότι ο Ρώσος είναι μόλις 30 χρόνων.

που τον συνέδεαν με το ΝΒΑ (οι Cavs ήταν η ομάδα που είχε τα δικαιώματα του στον "άλλον πλανήτη" και το γεγονός ότι η σύζυγος του, Taylor Blue είναι από το Κλίβελαντ... ευνοούσαν αυτήν την κατεύθυνση) και φαίνονταν πιο λογικές. Όμως, εκείνος είχε πάρει τις αποφάσεις του. " Δεν αντλώ πια ευχαρίστηση, παίζοντας μπάσκετ" εξήγησε λίγα λεπτά μετά το τέλος της φετινής VTB United League που βρήκε την ΤΣΣΚΑ -πάλι- στην κορυφή. Πρόσθεσε ότι " υπάρχουν πολλοί λόγοι που θέλω να εγκαταλείψω. Κυρίως, η συναισθηματική κόπωση. Δεν διασκεδάζω όσο παλαιότερα, οπότε πρέπει να σταματήσω.

Ήξερα πως αυτή θα είναι η τελευταία μου χρονιά, από το ξεκίνημα της.

Έρχεται για όλους αυτή η στιγμή που ξέρεις ότι πρέπει να ξεκινήσεις κάτι διαφορετικό, να ξεκινήσεις από το μηδέν. Είμαι έτοιμος για αυτό. Δεν ξέρω ακριβώς τι θα κάνω. Σκέφτομαι πως θα είναι κάτι σχετικό με το άθλημα.

Ο γεννημένος στις 8/5 του 1985 Alexander "Sasha" Olegovich Kaun ολοκλήρωσε έτσι την επαγγελματική του καριέρα που ξεκίνησε το 2008, ενώ τα καλοκαίρια αφορούσε και την εθνική Ρωσίας -μαζί και ένα πρωτάθλημα στο NCAA, χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 (έγινε ο πρώτος Ολυμπιονίκης απόφοιτος του Kansas, μετά τον Danny Manning) και πολλά άλλα Φυσικά, δεν έπιασε για πρώτη φορά την μπάλα μπάσκετ στα χέρια του σε αυτήν την ηλικία. Προηγήθηκαν οι σπουδές στην Αμερική. Από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Στα 16 του μετακόμισε στις ΗΠΑ. Προηγήθηκε ο μυστηριώδης -και ανεξιχνίαστος- θάνατος του πατέρα του, Όλεγκ στη Σιβηρία, τρία χρόνια νωρίτερα. Στις 16/1 του 1998, βρέθηκε δολοφονημένος στο γκαράζ του, λίγα τετράγωνα μακριά από το σπίτι του στην πόλη Tomsk της Ρωσίας. Η σύζυγος του ήταν αυτή που τον βρήκε να κείτεται με το σώμα προς τον τοίχο, τον κορμό του να 'χει γείρει προς τα εμπρός και το δεξί χέρι πίσω στην πλάτη. "Ήταν μια πολύ περίεργη στάση" είχε σχολιάσει ο Καούν.

Η μητέρα του κάλεσε αμέσως ασθενοφόρο, γνωρίζοντας πως οι πιθανότητες να ζήσει ο άντρας της ήταν απειροελάχιστες. Οι αρχές αποφάνθηκαν "δηλητηρίαση από αέριο" και προχώρησαν τη ζωή τους. Όχι όμως, και η οικογένεια του θανόντα. "Ποτέ δεν σκεφτήκαμε ότι ήταν αυτοκτονία. Ήταν ένας χαρούμενος άνθρωπος. Δεν θα γινόταν να το κάνει αυτό στον εαυτό του".

Γνώριζαν πως επρόκειτο για δολοφονία που με κάποιον τρόπο συνδεόταν με την δουλειά του

Ηταν υπεύθυνος για τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές (προγραμματιστής) σε μια από τις μεγαλύτερες τράπεζες στη Ρωσία. Δεν δημιουργούσε απλά τα προγράμματα, αλλά και τα "δίχτυα" ασφαλείας, ώστε να κρατά μακριά όλους τους hackers. Λίγες εβδομάδες πριν το θάνατο του, είχε εξομολογηθεί στη σύζυγο του ότι είχε κάποια προβλήματα στη δουλειά. Πως κάποιος είχε "μπει" στο σύστημα και έκλεβε χρήματα.

" Η Ρωσία ήταν πολύ ασταθής τη δεκαετία του '90, ιδιαίτερα σε ό,τι είχε να κάνει με τα τραπεζικά συστήματα" εξήγησε ο Όλγκα, "οι φίλοι μου και εγώ καταλήξαμε στο ίδιο συμπέρασμα. Κάποιος προσπάθησε να ξεφορτωθεί τον Όλεγκ, ώστε να μη δημιουργήσει προβλήματα. Ήταν ένας άνθρωπος που τον αγαπούσαν όλοι και όλοι τον σέβονταν ως επαγγελματία". Στην ομιλία του Αλεξάντερ Καούν στο πανεπιστήμιο, είχε περιγράψει τον πατέρα του ως "πολύ κλειστό άνθρωπο".

" Δεν έκλαψα όταν "χάθηκε". Μετά την κηδεία όμως, όταν ήλθαν κοντά μου όλοι αυτοί οι άνθρωποι για να μου πουν πόσο καλός άνθρωπος ήταν ο πατέρας μου, να μου μιλήσουν για όλα όσα είχε κάνει στη ζωή του, ήταν σαν να δέχθηκαν "χτύπημα" από την πραγματικότητα. Υπήρχαν πολλά που δεν ήξερα". Κάποιος του είπε πόσο πολύ βοηθούσε την κοινότητα και ότι στη δουλειά του ήταν ένας από τους καλύτερους στη Ρωσία. "Ή μουν λυπημένος γιατί δεν είχα τη δυνατότητα να τα μάθω μόνος μου αυτά τα πράγματα". Έκτοτε, κουβαλά μαζί του μια ασπρόμαυρη φωτογραφία του πατέρα του -από παλιό διαβατήριο. Μια δυο φορές την εβδομάδα, την βγάζει από την τσέπη του για να του πει ένα "γεια" και να προσευχηθεί για αυτόν.

Αντιλαμβάνεστε πως η κατεύθυνση που πήρε, ως μαθητής δεν ήταν ακριβώς μυστήριο. " Διάλεξα να γίνω προγραμματιστής, γιατί ήθελα να τον κάνω υπερήφανο".

Η απώλεια άλλαξε άρδην τη ζωή της οικογενείας. " Αίφνης μείναμε η δυο μας" είχε πει ο Καούν, με τη μητέρα του να αποκαλύπτει πως "ε κείνο το βράδυ, το πρώτο πράγμα που μου είπε ήταν "μαμά μην ανησυχείς. Θα σε βοηθήσω εγώ, σε όλα". Αυτό ήταν το τέλος των παιδικών του χρόνων. Από την επόμενη μέρα, έγινε πολύ σοβαρός, πολύ πιο ώριμος".

Εκεί λοιπόν, που συνήθιζε να περνά τα βράδια στους δρόμους της γειτονιάς, παίζοντας ποδόσφαιρο, βρέθηκε να κάνει δουλειές για το σπίτι. Πήγαινε για ψώνια, καθάριζε το δωμάτιο του, στα διαλείμματα από το διάβασμα, ενώ συχνά μαγείρευε, ώστε η μητέρα του να βρει ένα πιάτο φαγητό, μόλις γύριζε σπίτι από τις υπερωρίες που ήταν ανάγκη, για να πληρώσει τα δίδακτρα του παιδιού του -φοιτούσε σε ιδιωτικό σχολείο. "Έπρεπε να μπορεί να με εμπιστεύεται. Ήταν κάτι που με έκανε πιο δυνατό".

Η ρουτίνα αυτή θα συνεχιζόταν έως το high school, οπότε "έπεσε" στην παγίδα των περισσότερων μονογονεϊκών οικογενειών. Η ελευθερία που είχε, τον έκανε τεμπέλη. Άρχισε να μη διαβάζει, να μην προσπαθεί. Οι βαθμοί του πήραν την κατιούσα, αλλά αυτό δεν θα κρατούσε για πολύ. Το καλοκαίρι πριν το δεύτερο χρόνο στο γυμνάσιο, δέχθηκε ένα τηλεφώνημα από φίλο του που είχε μόλις αποφοιτήσει από το Florida Air Academy. Οι μαθητές ήταν εσωτερικοί και υπήρχε μια προτίμηση στους ξένους μαθητές. Ο Καούν δεν ήθελε περισσότερα, για να αιτηθεί τη μεταφορά. " Δεν θα μπορούσα να 'χω πάει σε καλύτερο σχολείο. Η μετακόμιση μου στις ΗΠΑ με αφύπνισε. Σκέφτηκα "έχεις αυτήν την ευκαιρία. Άρπαξε τη".

Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι θα άφηνε πίσω του τη μητέρα του. Εκείνη ωστόσο, γνώριζε πως στις ΗΠΑ θα κερδίσει πολλά περισσότερα, από ό,τι στη Ρωσία. Δανείστηκε 2.000 δολάρια από τους γονείς της και αγόρασε το αεροπορικό εισιτήριο του παιδιού τους, μαζί και τη βίζα. Και κάπως έτσι, χωρίς να ξέρει λέξη στα αγγλικά ο Καούν βρέθηκε στη Φλόριντα. " Ξέρω πως ήταν δύσκολο για εκείνη να με αφήσει να πάω στην Αμερική. Ήμουν 16 και επρόκειτο να πάω σε μια νέα χώρα, σε άλλη ήπειρο, χωρίς να γνωρίζω τη γλώσσα. Της είπα πως αν δεν άντεχα, θα επέστρεφα". Άντεξε. Για την ακρίβεια, δεν συναντήθηκαν ξανά πριν περάσουν 18 μήνες. Στο μεσοδιάστημα, χρησιμοποιούσαν την τεχνολογία για να επικοινωνούν, ενώ ο Καούν μάζευε ακαδημαϊκές διακρίσεις.

Στην Florida Air Academy ( στρατιωτική σχολή, στην οποία φοίτησε και ο Ιωάννης Παπαπέτρου -μεταξύ πολλών άλλων) έμελλε να γνωρίσει το μπάσκετ -άθλημα με το οποίο ασχολείτο έως τότε μόνο την ώρα της γυμναστικής, στο σχολείο και αυτό σποραδικά. " Με ρώτησαν αν ήθελα να δοκιμάσω. Είπα "γιατί όχι;" και... κάπως έτσι ξεκίνησα". Έως τότε, σε όποιον τον ρωτούσε τι θέλει να κάνει στη ζωή του έλεγε "θέλω να γίνω προγραμματιστής ηλεκτρονικών υπολογιστών. Όταν τον ρωτούσαμε τι θα κάνει με αυτό, έλεγε "θα ανοίξω δική μου επιχείρηση", είχε αποκαλύψει άνθρωπος που εργαζόταν στην Ακαδημία και... καθόταν και στη θέση του κόουτς της ομάδας μπάσκετ. Ο Aubin Goporo.

ον είχα ρωτήσει αν βλέπει το μπάσκετ, ως τρόπο να βγάζει χρήματα και ήταν κάθετος. "Όχι, δεν βλέπω εκεί το μέλλον μου", είχε πει". Παρεμπιπτόντως, ήταν 2.08. Ήταν και 80 κιλά. Και άρα χρειαζόταν πολύ δουλειά. Οι πρώτες εβδομάδες στο παρκέ, ήταν δύσκολες. Ιδιαίτερες. Ήταν λίγο "χαμένος". Κάτι ότι δεν είχε επαφή με το σπορ, κάτι ότι δεν μιλούσε αγγλικά, υπήρχαν ζητήματα. Μια μέρα δοκίμασε να σηκώσει 61 κιλά στον πάγκο και... παρά λίγο να σκοτωθεί. Δεν σταμάτησε όμως, να προσπαθεί και με τη βοήθεια όλων, δούλευε ώρες ατελείωτες ως προς τη βελτίωση του. Όταν απέκτησε όγκο, όλα έγιναν λίγο πιο απλά. " Ήταν από τα πιο πειθαρχημένα παιδιά με τα οποία έχω δουλέψει ποτέ. Δεν έλεγε πολλά, πάντα έδειχνε τεράστια προσοχή σε ό,τι άκουγε, σε ό,τι του έλεγες. Ήταν ξεκάθαρο πως δεν υπήρχαν πολλοί πιο έξυπνοι παίκτες από τον Σάσα" εξήγησε ο Goporo.

Όταν συμπλήρωσε δυο χρόνια σε σοβαρή ενασχόληση με το μπάσκετ, ήταν έτοιμος. Τόσο έτοιμος που δέχθηκε προτάσεις από το Kansas, το Duke και το Michigan State. Ο Goporo που είχε γίνει μέντορας του, ήταν χρόνια φίλος με τον Bill Self του KU. Ο τελευταίος πήγε στη Florida να δει τον Καούν και τα υπόλοιπα ανήκουν στην ιστορία. Ο Σάσα είχε φτάσει τα 115 κιλά και εξελισσόταν σε έναν από τους πιο δυνατούς παίκτες της Big 12, μέσα στη ρακέτα. Κάπως έτσι, έκανε σίζον χάι σε τάπες και πόντους. Μαζί του οι Jayhawks μέτρησαν 27-3 για ρεκόρ και έφτασαν στο τέταρτο σερί τίτλο της Big12. " Τα δυο τελευταία καλοκαίρια είχε κάτι προβλήματα με την υγεία του, αλλά δεν παραιτήθηκε" είχε εξηγήσει ο κόουτς του, "στο μυαλό μου, είναι starter, αλλά βλέπω ότι είναι καλύτερος όταν σηκώνεται από τον πάγκο". Ήταν και κάτι ακόμα. " Ο καλύτερος αμυντικός στο low post", είχε προσθέσει ο καθ' ύλην αρμόδιος.

Το 2008 πήρε το δίπλωμα του από το Kansas (2008). Είχε μπει τρεις φορές στην καλύτερη ομάδα της Big12 (2006, 2007, 2008), ενώ πήρε το τρόπαιο το 2008. Ήταν μεταξύ αυτών που είχαν ανέβει στο πόντιουμ για να εκφωνήσουν λόγο. Απευθύνθηκε στη μητέρα του, λέγοντας " πιθανόν δεν θα καταλάβει τα μισά από όσα θα πω, αλλά δεν με νοιάζει". Ήταν ευτυχισμένος γιατί είχε την Όλγκα κοντά του το τελευταίο εξάμηνο. Ήθελε να ζήσει κάθε μεγάλη στιγμή του γιου της και ταξίδεψε για το Lawrence, τον Δεκέμβρη του 2007. Κοιμόταν στον καναπέ του σαλονιού, αλλά ούτε αυτό την ένοιαζε. "Είμαι υπερήφανη για το γιο μου. Έδειξε υπομονή, ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις με τον καλύτερο τρόπο και έφτασε σε τεράστιους στόχους". Στη Senior Night, όταν μπήκε στην αίθουσα της τελετής, οι συμφοιτητές του τον υποδέχθηκαν με standing ovation. Η μητέρα του δεν μπορούσε να σκεφτεί κάποια καλύτερη ολοκλήρωση. Ουδείς ωστόσο, μπορούσε να πει κουβέντα για το τι θα κάνει μετά. Αν δηλαδή, θα συνεχίσει να παίζει μπάσκετ.

Το άγχος του ήταν μην τυχόν και χρειαστεί να υπηρετήσει στο στρατό της Ρωσίας, αλλά απαλλάχθηκε λόγο σπουδών στις ΗΠΑ. Οι Sonics τον επέλεξαν στο Νο56 του NBA Draft. Ήταν το τελευταίο pick στην ιστορία του οργανισμού, πριν μετακομίσει στην Oklahoma City. Αντάλλαξαν τα δικαιώματα του με τους Cavs. Αυτοί δεν τον είδαν ποτέ κοντά τους, γιατί το καλοκαίρι του 2008 υπέγραψε τριετές συμβόλαιο με την ΤΣΣΚΑ, για +1.00.000 δολάρια τη σεζόν. Στις 18/6 του 2010 θα παντρευόταν με την Taylor (γνωρίστηκαν στο πανεπιστήμιο -εκείνη ήταν παίκτρια στο ποδόσφαιρο!) και η γαμήλια τούρτα θα 'χε επάνω όλα τα αγαπημένα του σνακ: μπέργκερ από το Burger King και τηγανητές πατάτες, Lego, φανέλα με το Νο24! Τον Μάιο του 2012 θα υπέγραφε για άλλες τρεις σεζόν (από 1.000.000 δολ. το χρόνο) Αυτό θα ήταν το τελευταίο του συμβόλαιο.

Πριν λίγους μήνες, όταν προέκυψε η πληροφορία πως μπορεί να πάει στο ΝΒΑ, είχε ενημερώσει τους Αμερικανούς (μέσω του ESPN) ότι "θα πάρω την απόφαση μου, μετά το τέλος της σεζόν και αφότου μιλήσω με τη σύζυγο μου. Είναι πολύ σημαντικό για εμένα να κρατήσω την οικογένεια μου δίπλα μου και ευτυχισμένη". Και όλοι ήξεραν το γιατί. Είχε προσθέσει "είναι μια από τις επιθυμίες μου να δοκιμάσω στο ΝΒΑ. Αν έχω το κατάλληλο κίνητρο και ενδιαφέρον για το μπάσκετ, θα το κάνω". Δεν το είχε. Οπότε θα συνεχίσει να επισκέπτεται τις ΗΠΑ, ως... γαμπρός, όχι πια όμως, μόνο τα Χριστούγεννα, αλλά και άλλες περιόδους του χρόνου. "Ο καιρός είναι εκπληκτικός στο Colorado, όπου έχει σπίτι η οικογένεια της συζύγου μου και απολαμβάνουμε τα πάντα. Ειλικρινά, νιώθω ευλογημένος". Ως τέτοιος, αποχώρησε.

Δεν πήρα τη Euroleague, αλλά σκέφτομαι πως ήταν θέλημα της μοίρας

"Τώρα... δεν ξέρω. Μπορεί κάποια στιγμή να χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο... Θα δούμε". Μικρός είναι ακόμα. Αν αποφασίσει του χρόνου να... κάνει ένα comeback (σαν τον Ντέιβιντ Μπλου), ουδείς θα του πει όχι. Και σίγουρα θα βρει αμέσως δουλειά. Στην απόφαση του μια φορά, έπαιξαν ρόλο και οι διαδοχικές αποτυχίες της παρέας του στα Final Four.

Η αλήθεια είναι ότι το 30ο έτος της ηλικίας δεν είναι ακριβώς το πιο συνηθισμένο για τις εξόδους αθλητών από την ενεργό δράση. Και δη, όταν δεν υπάρχει πρόβλημα υγείας (σωματικό ή ψυχολογικό). Για την ακρίβεια, ο Larry Sanders δήλωσε πως αποσύρεται, στα 26 του, αλλά ο λόγος ήταν ψυχολογικός. Έντιμα, είχε πει ότι " ως άνθρωπος που μεγάλωσε με το απόλυτο τίποτα, ξέρω ότι τα χρήματα είναι σημαντικά. Είμαι ευγνώμων για το γεγονός πως είχα την ευκαιρία να παίξω στο ΝΒΑ, όμως την ίδια στιγμή, δεν είναι αυτό το γεγονός που μου δίνει κίνητρο. Δεν κυνήγησα ποτέ τα χρήματα. Δεν ήταν ποτέ το μέτρο που προσδιόριζε την επιτυχία για μένα". Προφανώς, κάπως έτσι σκέφτεται και ο Καούν. Όπως κάπως έτσι σκέφτηκε και ο Σάσα Ντανίλοβιτς, ο οποίος επίσης κρέμασε τη φανέλα του στα 30 του χρόνια (2000), έπειτα από 12 χρόνια ενεργούς δράσης. Άλλη περίπτωση που να αποφάσισε -γιατί δεν διασκέδαζε πια- να "κλείσει" την καριέρα τόσο νωρίς και δεν ξαναεπέστρεψε (γιατί και ο Michael Jordan αποσύρθηκε στα 29, αλλά γύρισε), δεν έχουμε. Αν σκέφτεστε κάτι, θα θέλαμε να μας ενημερώσετε.

Για την ιστορία, ο Αντρέι Κιριλένκο ενημέρωσε πως δεν έχει καταλήξει στο πώς θα πορευτεί και στο αν θα κρεμάσει τη φανέλα του. Η χαρακτηριστική του δήλωση ήταν " πόσο νομίζετε ότι πρέπει να συνεχίσουμε έως ότου πάρουμε τη Euroleague; Έως τα 50; Και αν δεν τα καταφέρουμε; Σίγουρα θα ήταν ωραίο να 'χω πάρει τίτλους και στο ΝΒΑ και στην Ευρώπη, αλλά ό,τι έγινε έγινε. Δεν έχω μετανιώσει για κάτι. Έχω εκπληκτική καριέρα. Σήμερα νιώθω πως το σώμα μου δεν θα αντέξει άλλη μια σεζόν, αλλά αυτές τις αποφάσεις τις παίρνεις αφότου ξεκουραστείς. Σήμερα σας λέω πως κατά 80% εγκαταλείπω".