Βρουμ, βρουυυυμ....Φρουμ!

Ο 103ος Γύρος της Γαλλίας ολοκληρώθηκε χθες (24/7) στο Παρίσι με μεγάλο νικητή τον Κρις Φρουμ της Sky. Στο τελικό βάθρο τον πλαισίωσαν οι Ρομέν Μπαρντέ της Ag2r και Νάιρο Κιντάνα της Movistar. Ο Πέτερ Σάγκαν (Tinkoff) πήρε την πράσινη φανέλα των πόντων για πέμπτη σερί χρονιά, μαζί με το βραβείο του πιο μαχητικού αθλητή, ενώ ο Ράφαλ Μάικα (Tinkoff) κέρδισε την πουά φανέλα των βουνών. Ο Άνταμ Γέιτς (Orica BikeExchange) ήρθε πρώτος στην κατάταξη του καλύτερου νέου αθλητή (λευκή φανέλα). Πολυνίκης της διοργάνωσης ήταν ο Μαρκ Κάβεντις (Dimension Data) με 4 κερδισμένα ετάπ και η Movistar κέρδισε την ομαδική κατάταξη. Μετά από 23 μέρες αγώνα, 21 ετάπ και 3.529 χιλιόμετρα, ένας ακόμα Γύρος Γαλλίας έφτασε στο τέλος του και το Sport24.grσας παρουσιάζει την ανασκόπηση του αγώνα. Οι εντυπώσεις, η εξέλιξη, οι πρωταγωνιστές, οι νικητές.

ΟΙ ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ

Ο 103ος Γύρος Γαλλίας ήταν νομίζω ένας από τους πιο βαρετούς των τελευταίων χρόνων. Όχι για την ίδια τη φύση του αγώνα - μιλάμε εξάλλου για το Tour - όσο για την εξέλιξή του. Αυτό δηλαδή που όλοι περιμέναμε και δεν ήρθε ποτέ. Την μάχη, την αγωνία, την ανατροπή. Κατά τη γνώμη μου, ο φετινός αγώνας έχασε όλη την προοπτική του από την πρώτη κιόλας μέρα. Στην πτώση του πιστολέρο, στάθηκαν όλοι άτυχοι. Πρώτα ο ίδιος ο Κονταδόρ και μαζί του οι τηλεθεατές και η διοργάνωση. Από την άλλη όμως, δεν γίνεται να μην αναγνωρίσουμε στον Κρις Φρουμ ότι σε αυτόν τον Γύρο ήταν πραγματικά απολαυστικός. Κυριάρχησε απόλυτα, όπως το 2013 και πέρυσι, αλλά με έναν τελείως διαφορετικό, σαφώς πιο ώριμο και ολοκληρωμένο τρόπο. Πρόσφερε απλόχερα θέαμα σε όλα τα τερέν, κερδίζοντας χρόνο στην κατηφόρα, στην ευθεία, στα βουνά, στο χρονόμετρο, παντού. Ακόμα και στο γαλλικό φιάσκο του Βαντού, δεν δίστασε να τρέξει στην ανηφόρα, εκθέτοντας τους διοργανωτές και κερδίζοντας τη συμπάθεια του κόσμου. Το μοναδικό λάθος που έκανε στις 3 εβδομάδες, παραλίγο να του στοιχίσει τα πάντα. Γιατί - μεταξύ μας - σε μια κατηφόρα για πατινάζ, δεν είχε καμία δουλειά να φύγει μόνος του μπροστά (μαζί με τον Νίμπαλι), αφήνοντας πίσω του την ασφάλεια της Sky (δείτε το βίντεο και μετρήστε πόσα δευτερόλεπτα μετά την πτώση του, εμφανίζονται οι συναθλητές του). Όμως ευτυχώς ήταν τυχερός μέσα στην ατυχία και την απερισκεψία του. Γιατί πραγματικά θα ήταν άδικο να χάσει την συγκεκριμένη πρωτιά. Αυτή για την οποία δούλεψε και μόχθησε περισσότερο από κάθε άλλη, αποδεικνύοντας ότι είναι ο απόλυτος κυρίαρχος του Tour de France, το σημείο αναφοράς του εδώ και μια τετραετία.

Βέβαια ο Βρετανός είχε το προνόμιο και την πολυτέλεια να συνοδεύεται από μια εκ των δυο-τριών κορυφαίων ομάδων που θυμάμαι εγώ τουλάχιστον στα 24 χρόνια που παρακολουθώ ποδηλασία. Η Sky πλαισίωσε τον Φρουμ με οκτώ ποδηλάτες, οι οποίοι πρώτον, αποτελούν την αφρόκρεμα σε κάθε πιθανό τερέν και δεύτερον, ήταν 100% αφοσιωμένοι στον αρχηγό τους. Η μαγεία της ποδηλασίας να συνδυάζει το ατομικό με το ομαδικό, βρήκε στην Sky την τέλεια εφαρμογή. Όχι μόνο αγωνιστικά, αλλά και σε άλλους πολύ σημαντικούς τομείς, όπως είναι η ψυχολογία, η ετοιμότητα, το δέσιμο, αλλά και η τεχνογνωσία, μαζί με μια πρωτοφανή υλικοτεχνική υποστήριξη που αγγίζει την τελειότητα στην επιστημονική ανάλυση και την εξονυχιστική προετοιμασία κάθε πιθανής παραμέτρου, βασικής ή δευτερεύουσας. Με άλλα λόγια, οι Βρετανοί δεν αφήνουν τίποτα στην τύχη του και αυτό βγαίνει όταν και όπου πρέπει. Είτε συμπαθείτε, είτε αντιπαθείτε την Sky, το πιο τίμιο είναι να της βγάλετε το καπέλο. Και κλείνοντας εδώ την αναφορά μου στους νικητές της κίτρινης φανέλας, κρατώ μια μεγάλη υπόκλιση - χωρίς φυσικά να υποτιμώ τους υπόλοιπους επτά - για τον Βάουτ Πουλς, αυτή την πραγματική "μηχανή υποστήριξης" που συνόδευσε τον Φρουμ και που επί τρεις εβδομάδες, με ατσάλινη ψυχραιμία και θαυμαστή αποτελεσματικότητα, εκμηδένισε κάθε αντίπαλη προσπάθεια, εξαφανίζοντας κάθε πιθανό στρες ή προβληματισμό από τον αρχηγό του. Ειδικά μετά την πτώση στο 19ο ετάπ, ήταν ο Πουλς εκείνος που τον έφερε στην κορυφή με τέτοιο τρόπο, ώστε να μη χαθεί το παραμικρό από το πλεονέκτημα των τεσσάρων λεπτών. Γι' αυτό και ο Φρουμ τον ευχαρίστησε με εκείνη την αγκαλιά αμέσως μετά τη γραμμή του τερματισμού.

Μια από τις πιο ξεχωριστές εικόνες του φετινού Γύρου Γαλλίας. Ο Κρις Φρουμ ευχαριστεί τον Πουλς, γνωρίζοντας ότι ο Ολλανδός έδιωξε με έναν μοναδικό τρόπο τον "πανικό" και εξαφάνισε κάθε περίεργη διάθεση από τους υπόλοιπους διεκδικητές της κίτρινης φανέλας (19ο ετάπ)

Συνεχίζουμε με τον μεγάλο απόντα. Το έχω γράψει δεκάδες φορές, ο Γύρος, ο κάθε γύρος, είναι διαφορετικός όταν παίρνει μέρος σε αυτόν ο Αλμπέρτο Κονταδόρ. Για να μην παρεξηγηθώ, αν υποθέσουμε ότι ο πιστολέρο δεν είχε τις δυο πτώσεις στο ξεκίνημα του Tour, ο Φρουμ θα παρέμενε και πάλι το μεγάλο φαβορί. Όμως - και αυτό δεν νομίζω να το αμφισβητεί κανείς - θα είχαμε τελείως διαφορετικό αγώνα. Θα βλέπαμε επιθέσεις, θα είχαμε θέαμα, θα υπήρχε πάντα η πιθανότητα του απρόβλεπτου. Ο Ισπανός με την αγωνιστική του συμπεριφορά θα μπορούσε να "ξεσηκώσει" και άλλους αρχηγούς, να δώσει έναν άλλο αέρα στη διοργάνωση. Δυστυχώς για δεύτερη φορά στα τρία τελευταία χρόνια, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει, στερώντας από τους φίλους της ποδηλασίας το μοναδικό επιθετικό του πνεύμα. Η συμπεριφορά της ομάδας του υπήρξε αχαρακτήριστη. Και ίσως όχι τόσο εκείνη των δυο σημαντικότερων βοηθών του, Μάικα και Κρόιτσιγκερ (για τον Πολωνό δεν είχα καμία αμφιβολία άλλωστε), όσο αυτή των διευθυντών της Tinkoff. Η έννοια πειθαρχία πήγε περίπατο, το ίδιο και ο σεβασμός απέναντι στη μεγαλύτερη προσωπικότητα της ποδηλασίας την τελευταία δεκαετία. Ας επιστρέψω όμως στους παρόντες, αυτούς που ολοκλήρωσαν τον αγώνα, ξεκινώντας από τον Κιντάνα. Ο Νάιρο δεν μπόρεσε να φανεί φέτος, ήταν φανερό ότι δεν είχε τις δυνάμεις του 2013 και του 2015. Τον ταλαιπώρησαν οι αλλεργίες και ο άνεμος, αλλά πέρα από αυτά, ήταν εντυπωσιακό το γεγονός ότι δεν είδαμε ούτε μια επίθεση από τον Κολομβιανό. Κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει ότι δεν ήθελε, όμως ήταν σαφές ότι δεν μπορούσε.

Με τον Κονταδόρ απόντα και τον Κιντάνα παρόντα-απόντα, οι προοπτικές για έναν θεαματικό γύρο εξαφανίστηκαν τελείως. Γιατί μόνο αυτοί οι δυο, μαζί με τον Φρουμ, είχαν έρθει στη Γαλλία με στόχο την κίτρινη φανέλα. Όλοι οι υπόλοιποι στόχευαν σε άλλα πράγματα: στα άλλα δυο σκαλιά του βάθρου, στο καλύτερο δυνατό πλασάρισμα στη δεκάδα, σε νίκες σε ετάπ, αλλά όχι στην πρωτιά. Και ακόμα και αν μέσα τους έκαναν κάποια δειλά όνειρα για την κίτρινη, ήταν φανερό ότι στον αγώνα δεν το πίστευαν. Ας τους δούμε έναν-έναν. Καταρχήν οι Γάλλοι, πάνω στα χαρακτηριστικά των οποίων σχεδιάστηκε ο φετινός Γύρος. Εξαφανίστηκαν τελείως οι τρεις της τετράδας (Πινό, Ρολάν, Μπαργκίλ), όμως ο τέταρτος τα κατάφερε και μάλιστα περίφημα. Ο Ρομέν Μπαρντέ ανέβηκε χθες στο δεύτερο σκαλί του βάθρου, έχοντας κερδίσει και το τελευταίο αλπικό ετάπ. Ο αρχηγός της Ag2r υπήρξε ένας από τους ελάχιστους που έκαναν κάποιες επιθέσεις και κέρδισε με το σπαθί του την μεγαλύτερη διάκριση της καριέρας του. Ένας άλλος που προσπάθησε, επιτέθηκε και τίμησε με την παρουσία του τον αγώνα, ήταν ο Ρίτσι Πορτ. Ο Τασμανός έδειξε χαρακτήρα, άντεξε για πρώτη φορά έναν μεγάλο γύρο τριών εβδομάδων και αν δεν τον είχε εγκαταλείψει στη μοίρα του η BMC στο δεύτερο ετάπ, θα ήταν αυτός που θα είχε ανέβει στο δεύτερο σκαλί του βάθρου. Αντίθετα, ο Βαν Γκάρντερεν απογοήτευσε πλήρως και πέρασε τελείως απαρατήρητος. Ο Άρου, περνώντας στους Ιταλούς, προσπάθησε αλλά δεν μπορούσε. Χρειάζεται ακόμα αρκετά πράγματα για να πρωταγωνιστήσει.

Κιντάνα, Πορτ, Άρου, Μπαρντέ και τα υπόλοιπα φαβορί, δεν μπόρεσαν να κλονίσουν την απόλυτη κυριαρχία του Κρις Φρουμ

Μην ξεχνάμε όμως ότι αυτός ήταν ο πρώτος του Γύρος Γαλλίας και οι εμπειρίες που αποκόμισε θα του φανούν χρησιμότατες στο μέλλον. Από την άλλη μεριά, ο Νίμπαλι και να ήθελε, δεν μπορούσε να παλέψει για τη γενική, αφού ο Γύρος Ιταλίας ήταν καταλυτικός για τις δυνάμεις που του είχαν απομείνει. Περνάμε στους Ισπανούς και τον συγκινητικό Αλεχάνδρο Βαλβέρδε. Ο "Μπάλα" κράτησε την υπόσχεσή του και υποστήριξε στο έπακρο τον Κιντάνα. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ήταν αυτός που ανέβασε τον Νάιρο στο βάθρο. Αν δεν το είχε κάνει, καθόλου απίθανο να είχε ανέβει ο ίδιος σε αυτό. Και βέβαια, όταν βλέπουμε τον Βαλβέρδε (με ένα Giro στα πόδια του) να δουλεύει για τον αρχηγό του, να τερματίζει στην 6η θέση της γενικής και να απέχει μόλις 2 λεπτά από το βάθρο, τότε εύκολα καταλαβαίνουμε ότι τα περισσότερα φαβορί βρέθηκαν φέτος σε μέτρια (έως κακή) κατάσταση. Ο έτερος Ισπανός, ο Χοακίν Ροντρίγκεθ, είπε το δικό του "αντίο" στο Tour με τον καλύτερο τρόπο. Ο Πουρίτο μπήκε στην δεκάδα (7ος), πάλεψε, έχασε και αυτός χρόνο εξαιτίας της ομάδας του και το μόνο που του έλειψε ήταν μια νίκη σε ετάπ. Το σίγουρο είναι ότι θα μας λείψει, αφού αυτή είναι η τελευταία του σεζόν. Θα μας λείψει όμως και ο Καντσελάρα, ο οποίος επίσης δεν κατάφερε να κερδίσει κάποιο ετάπ, αλλά φρόντισε να κερδίσει τις καρδιές μας στη διάρκεια της μεγάλης του καριέρας. Το πελοτόν θα νοσταλγήσει τον μεγάλο "κάπο".

Συνεχίζουμε με τους Ολλανδούς. Ο Τομ Ντιμουλάν θα είχε ολοκληρώσει με 100% επιτυχία την παρουσία του στο φετινό Tour (δυο κερδισμένα ετάπ, ένα εκ των οποίων το βασιλικό), όμως συνέχισε στον αγώνα μετά το δεύτερο χρονόμετρο και η πτώση με το κάταγμα στο χέρι τον έβαλε σε μπελάδες ενόψει Ρίο. Από την άλλη, ο Μπόουκε Μόλεμα έκανε έναν καταπληκτικό Γύρο για τα δικά του δεδομένα, άγγιξε το όνειρο του βάθρου, αλλά έχασε τα πάντα στις δυο τελευταίες ημέρες των Άλπεων. Εξίσου εντυπωσιακός ήταν και ο Άνταμ Γέιτς, ένας ακόμα αθλητής που έχασε το βάθρο στο τελευταίο αλπικό διήμερο, αλλά κέρδισε τη λευκή φανέλα και άφησε μεγάλες υποσχέσεις για το μέλλον. Αυτός και ο Λουίς Μέιντζες (8ος στη γενική), είναι δυο από τους κύριους εκπροσώπους της γενιάς των 24άρηδων που ανεβαίνουν όλο και ψηλότερα. Ο Νταν Μάρτιν έκανε το καλύτερο Tour της καριέρας του, από τους ελάχιστους που προσπάθησαν να φανούν στα βουνά. Ο Πέτερ Σάγκαν ήταν για μια ακόμα χρονιά ο μεγάλος σόουμαν του αγώνα, μόνο που φέτος συνδύασε την "ρουτίνα" της πράσινης φανέλας (πέμπτη σερί) με τρεις νίκες σε ετάπ. Πολυνίκης της διοργάνωσης ήταν ο φανταστικός Μαρκ Κάβεντις, με ένα απίστευτο come back και τέσσερα κερδισμένα ετάπ. Ο Manxman έφτασε τις 30 νίκες στον Γύρο Γαλλίας, ξεπέρασε τον Ινό και πλέον έχει μπροστά του μόνο τον Έντι Μερξ (34). Έτσι κι αλλιώς όμως, ο Καβ είναι πλέον και με τη βούλα ο κορυφαίος σπρίντερ στην ιστορία του Tour.

Ο Κρις Φρουμ έγινε ο τέταρτος αθλητής που κερδίζει για τρίτη φορά τον Γύρο Γαλλίας (2013, 2015 & 2016), μετά τον Βέλγο Φιλίπ Τις, τον Γάλλο Λουιζόν Μπομπέτ και τον Αμερικανό Γκρεγκ Λεμόντ

Ο Ράφαλ Μάικα κέρδισε την πουά φανέλα (δεύτερη μετά από εκείνη του 2014), όμως θα πρέπει να διορθώσει αρκετά πράγματα στον χαρακτήρα του για να πετύχει ακόμα περισσότερα στο μέλλον. Η Movistar πήρε την ομαδική κατάταξη για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, όμως αυτή η νίκη μαζί με εκείνη του Ιθαγκίρε στο 20ο ετάπ, ήταν περισσότερο παρηγοριά για μια ομάδα που πήγε στη Γαλλία έχοντας στο μυαλό της αποκλειστικά την κίτρινη φανέλα. Αθλητές οι οποίοι πήραν μεγάλες νίκες σε ετάπ, ήταν οι Βαν Άβερματ, Στιβ Κάμινγκς (για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά), Μάικλ Μάθιους (συμπλήρωσε έτσι νίκες και στους τρεις μεγάλους γύρους), Τόμας ντε Γκεντ (στο Βαντού), Χάρλινσον Παντάνο (εντυπωσιακός ο Κολομβιανός που πήρε και δυο δεύτερες θέσεις), Ίλνουρ Ζακαρίν και Γιόν Ιθαγκίρε. Τέλος, δυο λόγια για την διοργάνωση, η οποία είχε δυο πολύ άτυχες στιγμές. Πρώτα την πτώση του μπαλονιού του τελευταίου χιλιομέτρου στο Λακ ντε Παγιόλ, που προκάλεσε τον τραυματισμό του Γέιτς και μετά το φιάσκο στο Μον Βαντού, με την ASO να αφήνει εκτεθειμένους τους αθλητές στο τελευταίο χιλιόμετρο στις "ορέξεις" των χιλιάδων θεατών (τοποθετήθηκαν προστατευτικές μπάρες μόνο στα τελευταία 500 μέτρα), με αποτέλεσμα να πέσουν οι Πορτ, Μόλεμα και Φρουμ και να δούμε τον τελευταίο να τρέχει με τα πόδια στην ανηφόρα, δοκιμάζοντας από πρώτο χέρι και την ανυπαρξία του ουδέτερου σέρβις.

Ανακεφαλαιώνοντας, δεν είδαμε μάχη για την πρώτη θέση, δεν είδαμε κάποια σπουδαία μάχη ούτε καν για το βάθρο (σε αντίθεση με ότι είχε συμβεί για παράδειγμα το 2014), αλλά απολαύσαμε για μια ακόμη χρονιά τον σημαντικότερο ποδηλατικό αγώνα στον κόσμο. Σε τελική ανάλυση, με θέαμα ή χωρίς, this is the Tour! Πάμε τώρα να δούμε πιο αναλυτικά πώς εξελίχθηκε ο αγώνας από το ξεκίνημα στο Μον Σεν Μισέλ, μέχρι την ολοκλήρωσή του στο Παρίσι.

1. ΜΑΓΧΗ, ΜΑΣΙΦ ΣΕΝΤΡΑΛ & ΔΥΤΙΚΗ ΓΑΛΛΙΑ

Ο Αλμπέρτο Κονταδόρ (Tinkoff) μετά την πτώση του στο πρώτο ετάπ, προσπαθεί να αλλάξει παπούτσι με τη βοήθεια των συναθλητών του

Ο 103ος ποδηλατικός γύρος Γαλλίας ξεκίνησε στις 2 Ιουλίου με το πρώτο ετάπ από το Μον Σεν Μισέλ στην Γιούτα Μπιτς, ένα από τα πέντε σημεία της απόβασης της Νορμανδίας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Σε μια επίπεδη διαδρομή 188 χιλιομέτρων, σχεδόν αμέσως μετά την εκκίνηση δημιουργήθηκε ένα γκρουπάκι το οποίο έφυγε μπροστά, χωρίς όμως να πάρει ελευθερία, αφού οι ομάδες των σπρίντερ δεν ήθελαν να διακινδυνεύσουν στο παραμικρό. Ο Γερμανός Πάουλ Φος (Bora Argon 18) πέρασε πρώτος από τα δυο σπριντ ανάβασης 4ης κατηγορίας που ήταν τοποθετημένα στην αρχή και έτσι πήρε την πρώτη πουά φανέλα της φετινής διοργάνωσης. Στο μέσον περίπου του ετάπ, ο άνεμος άρχισε να φυσάει από τα πλάγια και ο ρυθμός του γκρουπ ανέβηκε, αφού όλοι ήθελαν να ανέβουν στο μπροστά μέρος για να αποφύγουν δυσάρεστες εκπλήξεις στην περίπτωση που σχηματίζονταν βεντάλιες, οι οποίες θα μπορούσαν να προκαλέσουν σπάσιμο του πελοτόν. Λίγο αργότερα, τη στιγμή που η ηρεμία είχε αρχίσει να επιστρέφει στο γκρουπ, σε μια δεξιά στροφή, οι Κονταδόρ (Tinkoff), Ρόου (Sky) και Μπούκγουολτερ (BMC) είχαν πτώση. Ο Ισπανός έπαθε τη μεγαλύτερη ζημιά, αφού ανέβηκε στο ποδήλατο με όλη τη δεξιά μεριά του σώματός του γεμάτη καψίματα και μώλωπες. Το πελοτόν, μετά από την παρέμβαση του Σάγκαν και κυρίως του Καντσελάρα, έριξε τον ρυθμό περιμένοντας τον πιστολέρο να ενσωματωθεί και πάλι, κάτι που συνέβη λίγα χιλιόμετρα μετά.

Όμως το κακό είχε συμβεί, με την ατυχία να χτυπάει ένα από τα μεγάλα φαβορί με το "καλημέρα". Το γκρουπ έπιασε τους τελευταίους δυο αποσπασμένους 5 χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό και λίγο πριν φτάσουμε στο μαζικό σπριντ, ο Μορκόφ (Katusha) συγκρούστηκε με τις προστατευτικές μπάρες και είχε πτώση, η οποία έσπασε το πελοτόν και διέλυσε την οργάνωση των "τρένων". Τελικά, ο Μαρκ Κάβεντις (Dimension Data) "κρύφτηκε" πίσω από τη ρόδα του Κίτελ, ξεπερνώντας στα τελευταία μέτρα τόσο τον Γερμανό όσο και τον Σάγκαν. Έτσι ο Manxman πήρε την 27η νίκη του στο Tour, το πιο σημαντικό όμως για τον Βρετανό ήταν ότι για πρώτη φορά στην καριέρα του φόρεσε την κίτρινη φανέλα του πρωτοπόρου. Ακολούθησε το 2ο ετάπ, από το Σεν Λο στο Χερβούργο (183 χλμ), σε μια διαδρομή ευθείας, με μια ανηφόρα-παγίδα όμως τρία χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό. Πολύ γρήγορα ένα κουαρτέτο αποσπάστηκε και έφυγε μπροστά, διεκδικώντας την πουά φανέλα, αφού στο ξεκίνημα υπήρχαν τρία σπριντ ανάβασης 4ης κατηγορίας. Ενώ απέμεναν περίπου 100 χιλιόμετρα, είχαμε μια μαζική πτώση με τον Αλμπέρτο Κονταδόρ να βρίσκεται στο βρεγμένο οδόστρωμα για δεύτερη συνεχόμενη ημέρα. Ο Ισπανός έπεσε πίσω από τον Τόνι Μάρτιν, αυτή τη φορά χτυπώντας στην αριστερή μεριά, ενώ διάφοροι ποδηλάτες προσγειώθηκαν άτσαλα πάνω του.

Ο Πέτερ Σάγκαν (Tinkoff) με την πρώτη κίτρινη φανέλα της καριέρας του, μετά την νίκη του στο 2ο ετάπ

Η τύχη ήταν φανερό πως είχε γυρίσει την πλάτη της στον πιστολέρο, ο οποίος ναι μεν συνέχισε, αλλά με ένα ισχυρό χτύπημα στον αριστερό του μηρό, που τον εμπόδιζε να κάνει ορθοπεταλιά, την αγαπημένη του δηλαδή στάση στο ποδήλατο. Φτάνοντας στην 3ης κατηγορίας ανάβαση της Γκλασερί (1.9 χλμ στο 6.5%), το κοντράστ για την Tinkoff εμφανίστηκε σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια. Ο Κρόιτσινγκερ μπροστά επέβαλλε έναν πολύ δυνατό ρυθμό για τον Σάγκαν, ενώ πίσω ο Κισερλόφσκι είχε μείνει για να βοηθήσει τον Κονταδόρ, που είχε αρχίσει να χάνει επαφή. Στο τελευταίο χιλιόμετρο πιάστηκε ο τελευταίος αποσπασμένος, Γιάσπερ Στούιβεν και ο Σάγκαν ξεκίνησε διστακτικά το σπριντ. Ο Αλαφιλίπ τον ξεπέρασε, όμως ο Σλοβάκος έκανε αντεπίθεση, πήρε τη νίκη και φόρεσε και αυτός για πρώτη φορά στην καριέρα του την κίτρινη φανέλα. Ο Σάγκαν δεν πανηγύρισε την πρώτη θέση, γιατί νόμιζε ότι προηγούνταν δυο αθλητές και πως το σπριντ γινόταν για το ποιος θα έβγαινε τρίτος! Μεγάλοι χαμένοι του ετάπ ήταν ο Κονταδόρ και ο Πορτ. Ο αρχηγός της BMC, με σκασμένο ελαστικό 6 χιλιόμετρα πριν το τέλος, έχασε 1:45" από τα υπόλοιπα φαβορί, ενώ αλγεινή εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι η ομάδα του τον άφησε τελείως αβοήθητο! Από τη μεριά του, ο αρχηγός της Tinkoff έχασε 48", όμως το πρόβλημα δεν ήταν πλέον ο χρόνος, αλλά η κατάστασή του, τόσο σωματική όσο και ψυχολογική.

Ο αγώνας συνεχίστηκε με το τρίτο ετάπ (223.5 χλμ) και κατεύθυνση πλέον προς τον νότο. Μια διαδρομή απόλυτης ευθείας, στο ξεκίνημα της οποίας ο Αρμιντό Φονζεκά (Fortuneo) αποσπάστηκε από το γκρουπ χωρίς να τον ακολουθήσει κανείς άλλος! Το πελοτόν είχε αποφασίσει να πάρει μια ανάσα (ή πιο σωστά, πολλές) και ο ρυθμός για πάρα πολλά χιλιόμετρα θύμιζε βόλτα ερασιτεχνών! Όταν απέμεναν 80 χιλιόμετρα για τον τερματισμό, ο Τομά Βεκλέρ (Direct Energie) δεν άντεξε άλλο και βγαίνοντας μέσα από το μεγάλο γκρουπ, έφτασε τον Φονζεκά μέσα σε ελάχιστα λεπτά! Οι δυο τους συνέχισαν με πλεονέκτημα περίπου έξι λεπτών και κάπου εκεί το πελοτόν άρχισε να "ξυπνάει", ανεβάζοντας σιγά-σιγά τον ρυθμό. Μέσα σε 20 περίπου χιλιόμετρα η διαφορά είχε πέσει στο ένα λεπτό και εξαφανίστηκε στα 8 πριν τον τερματισμό. Οι ομάδες των σπρίντερ ανέλαβαν πρωτοβουλία, ο Γκράιπελ ξεκίνησε νωρίς το σπριντ, ο Κάβεντις κόλλησε πίσω του και στο τελευταίο κατοστάρι βγήκε από αριστερά και πήρε τη νίκη στο νήμα. Πανηγύρισαν και οι δυο, όμως χρειάστηκε το photo-finish για να μάθουμε ότι ο Manxman είχε φτάσει τα 28 κερδισμένα ετάπ στο Tour, πιάνοντας τον Μπερνάρ Ινό στη δεύτερη θέση της σχετικής λίστας, πίσω μόνο από τον Έντι Μερξ (34). Ο Κάβεντις, τον οποίο είχαν σχεδόν όλοι ξεγραμμένο, όχι μόνο ήταν παρών, αλλά έδινε τη μια απάντηση πίσω από την άλλη.

Ο Μαρκ Κάβεντις (Dimension Data) με την πράσινη φανέλα, παίρνει τη νίκη στο 3ο ετάπ, μπροστά από τους Γκράιπελ και Κοκάρ

Ακολούθησε το 4ο ετάπ, το μεγαλύτερο σε απόσταση της φετινής διοργάνωσης (237.5 χλμ), με νοτιοανατολική κατεύθυνση και τερματισμό στη Λιμόζ, στις παρυφές του Μασίφ Σεντράλ. Και αυτό με επίπεδη διαδρομή και ένα κουαρτέτο να φεύγει μπροστά, απόλυτα ελεγχόμενο όμως από τις ομάδες των σπρίντερ. Το πελοτόν απορρόφησε τους αποσπασμένους 7 χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό και στα τελευταία 300 μέτρα (με ανηφορική κλίση) ο Μαρσέλ Κίτελ (Etixx Quickstep) εξαπέλυσε ένα φοβερό σπριντ, στο οποίο μπόρεσε να απαντήσει μόνο ο Μπρίαν Κοκάρ (Direct Energie). Οι δυο τους πέρασαν μαζί τη γραμμή του τερματισμού και για δεύτερη σερί ημέρα χρειάστηκε να περιμένουμε το photo finish για να μάθουμε τον νικητή. Τελικά ο Γερμανός ήταν ο πρώτος, για μόλις 2 χιλιοστά του δευτερολέπτου! Ο Σάγκαν κράτησε την κίτρινη φανέλα και επανέκτησε την πράσινη από τον Κάβεντις, ενώ τα φαβορί πήραν χρήσιμες ανάσες ενόψει της δύσκολης συνέχειας. Επόμενο ετάπ, το 5ο, 216 χιλιομέτρων, χωρισμένο σε δυο μέρη. Τα πρώτα 135 χλμ εύκολα, χωρίς δυσκολίες, όμως τα υπόλοιπα 80, με πέντε βαθμολογούμενες ανηφόρες στο δυτικό Μασίφ Σεντράλ. Ένα γκρουπάκι από 9 αθλητές αποσπάστηκε παίρνοντας σημαντική διαφορά, όμως στη συνέχεια έσπασε, αφού οι τρεις εξ αυτών (Βαν Άβερματ της BMC, Ντε Γκεντ της Lotto Soudal και Γκρίβκο της Astana) συνέχισαν μπροστά μόνοι τους, ανεβάζοντας το πλεονέκτημά τους από το πελοτόν στα 15 λεπτά.

Ήταν φανερό ότι η νίκη στο ετάπ δεν απασχολούσε καθόλου τα φαβορί. Μόλις ξεκίνησε η 4η ανηφόρα της ημέρας, το 2ης κατηγορίας Πας ντε Πεϊρόλ (5.4 χλμ στο 8.1%), ο Γκρίβκο έχασε επαφή μπροστά και οι δυο Βέλγοι (Βαν Άβερματ & Ντε Γκεντ) συνέχισαν μόνοι τους. Στην επόμενη ανηφόρα, στο επίσης 2ης κατηγορίας Περτί (4.4 χλμ στο 7.9%), ο Βαν Άβερματ επιτέθηκε στον συμπατριώτη του, τον άφησε πίσω και έμεινε μόνος του κεφαλή της κούρσας. Ο αθλητής της BMC μεγάλωσε ακόμα περισσότερο τη διαφορά του από τον Ντε Γκεντ και έφτασε πρώτος στον τερματισμό, παίρνοντας τη νίκη αλλά και την κίτρινη φανέλα (και αυτός για πρώτη φορά στην καριέρα του!), με ένα πλεονέκτημα πέντε λεπτών από τα μεγάλα φαβορί. Πίσω, η Sky έδωσε τον ρυθμό στο Πεϊρόλ και εκεί έχασαν επαφή τόσο ο Σάγκαν όσο και ο Νίμπαλι, που φάνηκε ότι δεν είχε τις δυνάμεις να κάνει κάτι καλό στη γενική. Στο Περτί η Movistar πήρε την σκυτάλη, επιβάλλοντας έναν αρκετά πιο δυνατό ρυθμό, όμως όλα τα φαβορί, συμπεριλαμβανομένου και του Κονταδόρ, έφτασαν μαζί στην κορυφή. Ο Ισπανός πάντως, ήταν φανερό ότι ποδηλατούσε με δυσκολία λόγω των προηγούμενων πτώσεων. Στην τελευταία ανηφόρα της ημέρας, το 3ης κατηγορίας Φον ντε Σερ (3.3 χλμ στο 5.8%), ο Ρομέν Μπαρντέ έκανε επίθεση, στην οποία απάντησαν όλα τα φαβορί εκτός από τον Κονταδόρ.

Ο Γκρεγκ Βαν Άβερματ (BMC) κερδίζει το 5ο ετάπ στο Μασίφ Σεντράλ, παίρνοντας και την κίτρινη φανέλα για πρώτη φορά στην καριέρα του

Ο πιστολέρο δεν έμεινε πολύ πίσω και θα μπορούσε να ξαναμπεί στο γκρουπ ή έστω να περιορίσει στο ελάχιστο τις απώλειες, αλλά τελείως ανεξήγητα, δεν πήρε βοήθεια ούτε από τον Μάικα (που προτίμησε την τρίτη θέση), ούτε από τον Κρόιτσιγκερ (που προτίμησε να μείνει με τα φαβορί). Απαράδεκτη συμπεριφορά από τους αθλητές της Tinkoff, ειδικότερα από τον Τσέχο, που παράκουσε τις σαφείς εντολές των Ντε Γιόνγκ και Γέιτς να μείνει μέχρι τον τερματισμό με τον αρχηγό του. Ο Κονταδόρ έχασε τελικά 33 δευτερόλεπτα από τους υπόλοιπους διεκδικητές και έμεινε πίσω τους 1:20" στη γενική. Ακολούθησε το 6ο ετάπ (190.5 χλμ), προς τα νοτιοδυτικά, με κατεύθυνση πλέον προς τα Πυρηναία. Η διαδρομή, στο μεγαλύτερο μέρος της ευθεία, με κάποια μικρά πάνω-κάτω, ήταν μια ακόμα ευκαιρία για τους σπρίντερ να διεκδικήσουν τη νίκη και δεν την άφησαν να πάει χαμένη. Δυο αθλητές έφυγαν από νωρίς, ελέγχθηκαν πλήρως από την BMC και τις ομάδες των σπρίντερ και τελικά απορροφήθηκαν από το πελοτόν 23 χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό. Το ετάπ ολοκληρώθηκε με ένα ακόμα χαοτικό φινάλε, αφού δεν υπήρξε καμία οργάνωση, παρά μόνο αναρχία στο τελευταίο χιλιόμετρο. Ο Κίτελ ξεκίνησε πρώτος το σπριντ, ο Κάβεντις πανέξυπνα κόλλησε πίσω από τη ρόδα του και στα τελευταία 150 μέτρα έφυγε μπροστά σαν πύραυλος.

Ο Γερμανός μαζί με τον νεαρό Βρετανό Νταν Μακλέι της Fortuneo (από τις ευχάριστες εκπλήξεις του Tour) κάλυψαν τη διαφορά που είχε πάρει ο Manxman, αλλά δεν κατάφεραν να του στερήσουν τη νίκη. Ήταν η 29η για τον σπρίντερ της Dimension Data (τρίτη στη φετινή διοργάνωση), που ξεπέρασε έτσι τον Ινό, πλησιάζοντας ακόμα περισσότερο τον Μερξ. Τα φαβορί πέρασαν μια ήσυχη μέρα, έχοντας το μυαλό τους στο δύσκολο τριήμερο που θα ακολουθούσε. Ολοκληρώνοντας την πρώτη εβδομάδα του αγώνα, η κατάσταση είχε διαμορφωθεί ως εξής: ο Κάβεντις ήταν ο σχεδόν απόλυτος κυρίαρχος στα σπριντ, έχοντας κάνει ένα φανταστικό come back που ελάχιστοι ανέμεναν. Τα φαβορί θα έμπαιναν στα Πυρηναία με μηδενικές διαφορές μεταξύ τους, το ίδιο και όλα τα αουτσάιντερ. Μοναδική εξαίρεση ο Αλμπέρτο Κονταδόρ που στάθηκε άτυχος με τις δυο πτώσεις και έμεινε πίσω 1:20" από όλους τους υπόλοιπους. Μετά από έξι αγωνιστικές ημέρες δεν είχε εγκαταλείψει κανείς από τους 198 ποδηλάτες, κάτι που συνέβαινε για πρώτη φορά στην ιστορία του Γύρου Γαλλίας, ενώ και οι τρεις πρωτοπόροι της γενικής (Κάβεντις, Σάγκαν και Βαν Άβερματ), φόρεσαν την κίτρινη φανέλα για πρώτη φορά στην καριέρα τους! Όλα πλέον ήταν έτοιμα για την πρώτη μεγάλη "σύγκρουση" ανάμεσα στους διεκδικητές στο τρίπτυχο των Πυρηναίων.

2. ΤΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΣΤΑ ΠΥΡΗΝΑΙΑ

Ο Στίβεν Κάμινγκς (Dimension Data) κέρδισε το πρώτο ετάπ των Πυρηναίων στο Λακ ντε Παγιόλ

Το τριήμερο των Πυρηναίων ξεκίνησε με το 7ο ετάπ (162.5 χλμ), από το Λ'Ιλ Ζουρντέν στο Λακ ντε Παγιόλ. Τα πρώτα 140 χιλιόμετρα δεν έκρυβαν δυσκολίες για τους ποδηλάτες, όμως στη συνέχεια θα ανέβαιναν το 1ης κατηγορίας Κολ ντ'Ασπάν (12 χλμ στο 6.5%). Από την κορυφή του απέμεναν 7 χιλιόμετρα μέχρι τον τερματισμό, τα έξι από αυτά κατηφορικά και το τελευταίο με μικρή ανηφορική κλίση. Το ετάπ ξεκίνησε με φρενήρη ρυθμό και έγιναν πολλές απόπειρες για να σχηματιστεί το ξεκόλλημα της ημέρας, όμως το πελοτόν δεν έδωσε ελευθερία στα πρώτα χιλιόμετρα. Κάποια στιγμή αποσπάστηκε ένα γκρουπάκι, στο οποίο βρέθηκαν τόσο ο Σάγκαν όσο και ο Κάβεντις, όμως η Etixx Quickstep τους έφερε πίσω, διασφαλίζοντας τα συμφέροντα του Κίτελ στη μάχη για την πράσινη φανέλα. Τελικά, μετά από 40 χιλιόμετρα αγώνα, 29 ποδηλάτες έφυγαν μπροστά, ανάμεσα στους οποίους ήταν ο Νίμπαλι και η κίτρινη φανέλα. Ο Βαν Άβερματ πήρε αυτή την απόφαση, έτσι ώστε η BMC να μην αναγκαστεί να δουλέψει πίσω. Το γκρουπάκι πήρε σχετική ελευθερία, αφού μόλις το πλεονέκτημά του ξεπέρασε τα πέντε λεπτά, αμέσως η Sky και η Movistar μπήκαν μπροστά και έλεγξαν τον ρυθμό και τη διαφορά. Οι 29, μετά την πρώτη ανηφόρα, ένα σπριντ ανάβασης 4ης κατηγορίας, διαλύθηκαν σε πολλά κομμάτια και τελικά μπροστά, μετά το ενδιάμεσο σπριντ ευθείας, βρέθηκε μόνος του ο Στίβεν Κάμινγκς (Dimension Data), ενώ μερικά δευτερόλεπτα πίσω του ακολουθούσαν ο Νίμπαλι (Astana), ο Ναβάρο (Cofidis), ο Βαν Άβερματ (BMC) και ο Ίμπεϊ (Orica).

Μόλις ξεκίνησε η ανάβαση στο Ασπάν, η κίτρινη φανέλα έχασε επαφή και ο Νίμπαλι δοκίμασε να επιτεθεί στους άλλους δυο για να καταδιώξει μόνος του τον Κάμινγκς, όμως δεν τα κατάφερε. Ο Βρετανός μπροστά μεγάλωνε αργά αλλά σταθερά τη διαφορά από τους διώκτες του και έφτασε στην κορυφή με πλεονέκτημα ενός λεπτού. Πίσω, πρώτα ο Ναβάρο και κατόπιν ο Ίμπεϊ ξεπέρασαν τον εξαντλημένο Νίμπαλι, όμως κανείς τους δεν κατάφερε να εμποδίσει τη μεγάλη νίκη του Κάμινγκς (τέταρτη για την ομάδα του στα επτά πρώτα ετάπ!). Στο μεταξύ στο πελοτόν, με το ξεκίνημα του Ασπάν, η FDJ μπήκε μπροστά, όλοι θεώρησαν ότι ο Πινό σκόπευε να επιτεθεί, όμως αποδείχθηκε ότι ο αρχηγός της γαλλικής ομάδας δεν ήταν σε καλή μέρα και οι συναθλητές του απλά ήθελαν να αποφύγουν πιο δυνατό ρυθμό από άλλες ομάδες. Τελικά ο Πινό, ευρισκόμενος σε κρίση, έχασε πάνω από τρία λεπτά στον τερματισμό, μαζί και τις περισσότερες ελπίδες του να κάνει κάτι καλό στη γενική. Στη συνέχεια ο ρυθμός έπεσε τελείως, κάτι που προκάλεσε έκπληξη, αφού αρκετοί περίμεναν ότι η Sky και η Movistar θα "πίεζαν το γκάζι" στο τέρμα, για να αποτελειώσουν τον Κονταδόρ. Δεν έγινε κάτι τέτοιο και όλοι οι πρωταγωνιστές ανέβηκαν ήσυχα μαζί. Τους περίμενε όμως μια έκπληξη, αφού μόλις έφτασαν στο τελευταίο χιλιόμετρο, το μπαλόνι της αψίδας του flamme rouge είχε πέσει, με αποτέλεσμα να χτυπήσει ο Άνταμ Γέιτς της Orica που είχε πάρει λίγα δευτερόλεπτα με μια επίθεση λίγο πριν (χρειάστηκε 4 ράμματα στο σαγόνι) και να εγκλωβιστούν όλοι οι υπόλοιποι. Τελικά πέρασαν όπως-όπως από κάτω, ενώ οι διοργανωτές ουδετεροποίησαν τους χρόνους. Καμία αλλαγή λοιπόν στη γενική, εκτός από τη σημαντική υποχώρηση του Τιμπό Πινό, ενώ και το 7ο ετάπ ολοκληρώθηκε χωρίς καμία εγκατάλειψη!

Το μπαλόνι του flamme rouge έχει πέσει και οι ποδηλάτες προσπαθούν να περάσουν από κάτω (7ο ετάπ)

Η μάχη των Πυρηναίων συνεχίστηκε με το 8ο ετάπ (184 χλμ), από το Πο στο Μπανιέρ ντε Λουσόν. Οι αθλητές θα έπρεπε να ανέβουν πρώτα τον εκτός κατηγορίας κολοσσό του Τουρμαλέ (19 χλμ στο 7.4%). Θα ακολουθούσε μια κατηφόρα 17 χιλιομέτρων και στη συνέχεια η ανηφόρα του 2ης κατηγορίας Ουρκέτ ντ' Ανσιζάν (8.2 χλμ στο 4.9%). Μετά κατηφόρα 10 χιλιομέτρων και το 1ης κατηγορίας Βαλ Λουρόν Αζέτ (10.7 χλμ στο 6.8%). Καινούργια κατηφόρα 9 χιλιομέτρων και η τελευταία ανηφόρα της ημέρας στο Πεϊρεσούρντ (7.1 χλμ στο 7.8%). Από αυτή την κορυφή απέμεναν 15 χιλιόμετρα, 13 κατηφόρας και 2 ευθείας μέχρι τον τερματισμό. Ο αγώνας ξεκίνησε με έναν φρενήρη ρυθμό και το πελοτόν σταμάτησε κάθε προσπάθεια που έγινε για να δημιουργηθεί το γκρουπάκι των αποσπασμένων. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην πρώτη ώρα οι αθλητές κάλυψαν 51 χιλιόμετρα! Τελικά στο ξεκίνημα της ανηφόρας του Τουρμαλέ, επιτέθηκε ο Τιμπό Πινό (FDJ) και πολύ γρήγορα τον ακολούθησαν οι Ράφαλ Μάικα (Tinkoff) και Τόνι Μάρτιν (Etixx Quickstep), οι οποίοι έφτασαν τη διαφορά τους μέχρι τα τρία λεπτά. Από εκεί και μετά Sky και Movistar μπήκαν μπροστά στο γκρουπ και έλεγξαν απόλυτα το πλεονέκτημα των προπορευόμενων. Ο Πινό πέρασε πρώτος από την κορυφή του Τουρμαλέ, αλλά και από την επόμενη, το Ουρκέτ ντ'Ανσιζάν, παίρνοντας προσωρινά την πουά φανέλα.

Αρκετά νωρίτερα είχαν χάσει επαφή από το γκρουπ των φαβορί ο Βαν Άβερματ (κίτρινη φανέλα) και ο Βιντσέντσο Νίμπαλι. Αμφότεροι τερμάτισαν 26 λεπτά μετά τον νικητή! Στη διάρκεια της διαδρομής είχαμε και την πρώτη εγκατάλειψη στο φετινό Tour. Ήταν ο Μίχαελ Μορκόφ της Katusha, που είχε μια πτώση την πρώτη ημέρα του αγώνα, αλλά είχε καταφέρει να φτάσει μέχρι τα Πυρηναία. Στον αγώνα και πάλι, μόλις ξεκίνησε η ανηφόρα στο Βαλ Λουρόν Αζέτ, η Movistar έστειλε μπροστά τον Νέλσον Ολιβέιρα, ο οποίος αύξησε τον ρυθμό, με αποτέλεσμα να πιαστούν και οι τρεις αποσπασμένοι από το πελοτόν. Στην κορυφή ο Μάικα έκανε σπριντ για να πάρει τους πόντους της πουά φανέλας, αλλά Πουλς και Φρουμ πέρασαν πρώτοι, κάτι που σαφώς εκνεύρισε τον Πολωνό. Μπαίνοντας πλέον στην τελευταία ανάβαση της ημέρας, το Πεϊρεσούρντ, η Sky βρέθηκε και πάλι μπροστά και τρία χιλιόμετρα πριν την κορυφή, ο Ενάο ξεκίνησε τις εχθροπραξίες, κάνοντας επίθεση. Ακολούθησαν κόντρα επιθέσεις από τους Βαλβέρδε, Μάρτιν, ξανά Ενάο, Μπαρντέ και Κιντάνα. Οι Μπαργκίλ και Κονταδόρ έχασαν επαφή και αμέσως μετά τον Κολομβιανό της Movistar, έφυγε ο Φρουμ. Όλοι πίστεψαν ότι πήγαινε για τους βαθμούς στο σπριντ ανάβασης, ο Βρετανός πέρασε πρώτος από εκεί με λίγα μέτρα διαφοράς από τους υπόλοιπους, ο Κιντάνα πήρε ένα παγούρι νερό και χαλάρωσε για μερικές στιγμές, δίνοντας έτσι την τέλεια ευκαιρία στον μεγάλο του αντίπαλο.

Ο Κρις Φρουμ (Sky) κερδίζει το 8ο ετάπ στο Μπανιέρ ντε Λουσόν και παίρνει την κίτρινη φανέλα

Ο Φρουμ επιτάχυνε δαιμονισμένα και έκανε την καλύτερη κατάβαση της ζωής του. Ποδηλατώντας στο όριο, σε αεροδυναμική στάση πάνω στον οριζόντιο σωλήνα, ο αρχηγός της Sky μεγάλωσε λίγο ακόμα τη διαφορά του, ενώ πίσω Βαλβέρδε και Κιντάνα προσπαθούσαν να καταλάβουν τί τους είχε βρει! Τελικά ο Φρουμ έφτασε πρώτος στον τερματισμό με διαφορά 13 δευτερολέπτων από τα υπόλοιπα φαβορί (συν τα 10" μπόνους), παίρνοντας τη νίκη και την κίτρινη φανέλα. Στις δηλώσεις του είπε ότι η επίθεση στην κατηφόρα δεν ήταν προσχεδιασμένη, αλλά το αεροδυναμικό φορμάκι που φορούσε, τον πρόδωσε. Για τρίτη φορά στην καριέρα του, ο Βρετανός έπαιρνε στα Πυρηναία την πρωτοπορία στην γενική. Αυτήν όμως τη φορά με πολύ μικρές διαφορές απέναντι στους άλλους διεκδικητές (οι πρώτοι 13 μέσα σε μισό λεπτό) και έχοντας πάρει για πρώτη φορά στην καριέρα του τόσο μεγάλο ρίσκο για τόσο μικρό όφελος. Με την ολοκλήρωση πάντως του 8ου ετάπ, από την εξίσωση βγήκαν τελείως ο Πινό και ο Κονταδόρ. Ο Ισπανός έχασε 1:40", ενώ για μια ακόμα φορά έμεινε τελείως αβοήθητος από την ομάδα του. Στον τερματισμό δήλωσε ότι ο Κρόιτσιγκερ ήταν πλέον συναρχηγός της ομάδας. Το τρίπτυχο των Πυρηναίων ολοκληρώθηκε με το 9ο ετάπ (184.5 χλμ), το θεωρητικά "βασιλικό" της φετινής διοργάνωσης, από την βόρεια Καταλονία στην Ανδόρα.

Με το καλημέρα οι αθλητές θα ξεκινούσαν να ανεβαίνουν το 1ης κατηγορίας Μπονάιγουα (13.7 χλμ στο 6.1%), θα ακολουθούσαν 50 χιλιόμετρα κατηφόρας και ευθείας, αμέσως μετά η ανάβαση στο 1ης κατηγορίας Καντό (19 χλμ στο 5.4%) και ακόμα 25 κατηφορικά χιλιόμετρα. Στη συνέχεια ερχόταν το 2ης κατηγορίας Κομέγια (4.2 χλμ στο 8.2%) και το 1ης κατηγορίας Μπεϊσαλίς (6.4 χλμ στο 8.5%). Από εκεί μια ακόμη κατηφόρα, 8 χιλιομέτρων και ύστερα η ανηφόρα τερματισμού στο εκτός κατηγορίας Αρκαλίς (10.1 χλμ στο 7.2%). Ο αγώνας ξεκίνησε πολύ επιθετικά και σύντομα δημιουργήθηκε ένα μεγάλο γκρουπ από 20 αθλητές που έφυγε μπροστά στην ανηφόρα του Μπονάιγουα, παίρνοντας πλεονέκτημα ενός λεπτού. Λίγο αργότερα, επιτέθηκε ο Κονταδόρ και μαζί του βγήκαν από το γκρουπ οι Βαλβέρδε και Ενάο. Ο "Μπάλα" μπήκε μπροστά από τον πιστολέρο και οι δυο τους έφτασαν τους προπορευόμενους, την ίδια ώρα που η Sky πίσω έχανε βοηθούς. Γρήγορα όμως ο Ισπανός της Tinkoff έχασε επαφή από τους αποσπασμένους, δείχνοντας ότι όσο και αν ήθελε το πνεύμα, το σώμα δεν μπορούσε να ακολουθήσει. Ο Πινό πέρασε πρώτος από την κορυφή και μάζεψε τους βαθμούς του σπριντ ανάβασης στη μάχη του με τον Μάικα (τρίτος) για την πουά φανέλα. Στην κατηφόρα η Sky χαλάρωσε τον ρυθμό της, έτσι ώστε να επανέλθουν οι αθλητές της που είχαν μείνει πίσω, κάτι που έγινε, και στη συνέχεια αύξησε τον ρυθμό για να φέρει πίσω τον Βαλβέρδε.

Ο Αλμπέρτο Κονταδόρ (Tinkoff) εγκαταλείπει τον αγώνα στο 9ο ετάπ

Ο Ισπανός όμως της Movistar αποφάσισε να αφήσει τα πόδια από τα πεντάλ, για να πιαστεί από το πελοτόν και να δοθεί έτσι η ευκαιρία στους υπόλοιπους είκοσι να πάρουν ελευθερία, κάτι που συνέβη αμέσως μετά την ενσωμάτωσή του στο μεγάλο γκρουπ. Όταν ξεκίνησε η δεύτερη ανηφόρα στο Καντό, η διαφορά των αποσπασμένων είχε ήδη ξεπεράσει τα 4 λεπτά. Πίσω, είδαμε τον Κονταδόρ να επισκέπτεται πολλές φορές τόσο το αυτοκίνητο του γιατρού, όσο και εκείνο της ομάδας του. Όταν απέμεναν 102 χιλιόμετρα για τον τερματισμό, λίγο πριν την κορυφή του Καντό, ο πιστολέρο κατέβηκε από το ποδήλατό του και εγκατέλειψε τον αγώνα. Ήταν μια πολύ δύσκολη στιγμή για το Tour και για τον ίδιο. Η προετοιμασία του ήταν από τις καλύτερες της καριέρας του, αλλά οι διαδοχικές πτώσεις στα πρώτα δυο ετάπ τον "αποτέλειωσαν". Επιστρέφοντας στη δράση, ο Ντε Γκεντ πέρασε πρώτος από το σπριντ ανάβασης, με τους Πινό και Μάικα να ακολουθούν αμέσως μετά. Φτάνοντας στο ενδιάμεσο σπριντ ευθείας, ο Σάγκαν πήρε τους 20 πόντους και μείωσε τη διαφορά του από τον Κάβεντις, ενώ το πλεονέκτημα των προπορευόμενων από το πελοτόν, είχε ξεπεράσει πλέον τα δέκα λεπτά. Η Sky αύξησε στη συνέχεια τον ρυθμό, δημιουργώντας αμέσως ένα γκρουπέτο με 80 περίπου αθλητές, τη στιγμή που οι αποσπασμένοι μειώθηκαν από είκοσι σε δέκα, με τον Πινό να περνάει πρώτος από την προτελευταία ανηφόρα.

Στα κατηφορικά χιλιόμετρα μετά το Μπεϊσαλίς και ενώ οι προπορευόμενοι πέρασαν τα σύνορα από την Ισπανία στην Ανδόρα, είχαμε διαρκείς επιθέσεις στο γκρουπάκι μπροστά, ήταν όμως ο Τομ Ντιμουλάν (Giant Alpecin) εκείνος που έκανε την αποφασιστική κίνηση 12 χιλιόμετρα πριν το τέλος, λίγο πριν αρχίσει δηλαδή η ανηφόρα τερματισμού στο Αρκαλίς. Οι υπόλοιποι εννιά έσπασαν και μόνο οι Μάικα και Ρουί Κόστα μπόρεσαν να ακολουθήσουν τον Ολλανδό από μικρή απόσταση. Ανεβαίνοντας τις σταθερές σε κλίση ράμπες της ανάβασης, ο Ντιμουλάν, δείχνοντας για μια ακόμη φορά τις φοβερές του ικανότητες στην ατομική χρονομέτρηση, διατήρησε τη διαφορά από τους διώκτες του και έφτασε στον τερματισμό κάτω από καταρρακτώδη βροχή, για να πάρει τη σημαντικότερη νίκη της καριέρας του. Ο εκπληκτικός Ολλανδός συμπλήρωσε έτσι νίκες σε ετάπ και στους τρεις μεγάλους γύρους, μέσα σε μόλις 11 μήνες! Πίσω στα φαβορί, όσο περνούσε η ώρα, οι καιρικές συνθήκες γίνονταν ακόμα δυσκολότερες, με τη βροχόπτωση να μετατρέπεται σε δυνατό χαλάζι! Μόλις οι διεκδικητές μπήκαν στα τελευταία πέντε χιλιόμετρα, ήταν και πάλι ο Ενάο εκείνος που ξεκίνησε τις εχθροπραξίες. Ο Κολομβιανός έκανε τρεις αλλαγές ρυθμού, τις οποίες απάντησαν οι Κιντάνα, Πορτ, Γέιτς και Μάρτιν, φυσικά με τον Φρουμ παρόντα. Ο Άρου έχασε επαφή, το ίδιο και οι Βαλβέρδε, Μπαρντέ, Πουρίτο, Βαν Γκάρντερεν, Μπαργκίλ, Ρολάν και Κρόιτσιγκερ. Όλοι περίμεναν επίθεση από τον Νάιρο, η οποία όμως δεν ήρθε ποτέ. Αντίθετα το προσπάθησαν οι υπόλοιποι, κυρίως ο Νταν Μάρτιν. Τελικά η πεντάδα έφτασε μαζί στον τερματισμό, χωρίς χρονικές διαφορές, μετρώντας κέρδη από όσους είχαν μείνει πιο πίσω.

Ο Τομ Ντιμουλάν (Giant Alpecin) παίρνει τη νίκη στο "βασιλικό" ετάπ της Ανδόρας

Δεν είχαμε αλλαγή στην κίτρινη φανέλα, ενώ ο Πινό πήρε την πουά από τον Μάικα για μόλις τρεις πόντους (80-77), μετά από μεγάλη μάχη. Η πρώτη δεκάδα συνέχιζε να πετάει "φωτιές", αφού οι πρώτοι δέκα της γενικής βρίσκονταν μέσα σε ένα μόνο λεπτό! Ολοκληρώνοντας το τριήμερο των Πυρηναίων και έχοντας καλύψει στην ουσία το πρώτο μισό του Γύρου, τα συμπεράσματα ήταν τα εξής: Το ένα από τα τρία μεγάλα φαβορί, ο Κονταδόρ, είχε εγκαταλείψει, τα υπόλοιπα δυο όμως, Φρουμ και Κιντάνα, έδειχναν ότι η κίτρινη φανέλα θα ήταν δική τους υπόθεση. Οι Γάλλοι, σε ότι αφορά τη μάχη της γενικής, είχαν βγει από την εξίσωση (Πινό, Μπαργκίλ, Ρολάν) εκτός από τον Μπαρντέ, που συνέχιζε ψηλά (6ος στα 44"). Ο Άρου είχε χάσει χρόνο στο "βασιλικό" ετάπ, αλλά δεν είχε απομακρυνθεί ιδιαίτερα (1:23"). Η BMC ήταν εκτός πρώτης δεκάδας, αλλά και αυτή κοντά, με τον Βαν Γκάρντερεν στο ένα λεπτό και τον Πορτ στα δυο. Ευχάριστες εκπλήξεις οι Άνταμ Γέιτς, Νταν Μάρτιν και Πουρίτο, όλοι στην πρώτη πεντάδα, πολύ καλοί επίσης οι Μόλεμα, Μέιντζες και Βαλβέρδε (στις κάτω θέσεις της δεκάδας). Πινό και Μάικα, κατά κύριο λόγο, θα έδιναν τη μάχη για την πουά φανέλα, Κάβεντις και Σάγκαν για την πράσινη και Γέιτς και Μέιντζες για τη λευκή. Θα ακολουθούσε η πρώτη ημέρα ξεκούρασης και στη συνέχεια, μετά από δυο μεταβατικά ετάπ ευθείας, οι αθλητές θα αντιμετώπιζαν τα δυο επόμενα μεγάλα και κρίσιμα ραντεβού: το Μον Βαντού (12ο ετάπ) και το μεγάλο χρονόμετρο (13ο).

3. Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΑΛΠΕΙΣ

Μετά την πρώτη ημέρα ξεκούρασης, στη διάρκεια της οποίας ο συγκινημένος Χοακίν Ροντρίγκεθ (Katusha) ανακοίνωσε σε συνέντευξη Τύπου ότι θα σταματούσε την αγωνιστική δράση στο τέλος της σεζόν, ο Γύρος Γαλλίας συνεχίστηκε με το 10ο ετάπ (197 χλμ), από την Ανδόρα στο Ρεβέλ. Στο ξεκίνημα της διαδρομής υπήρχε το 1ης κατηγορίας Ενβαλίρα (22.6 χλμ στο 5.5%) και από εκεί και μετά, 40 χιλιόμετρα κατηφόρας και στη συνέχεια ευθεία μέχρι τον τερματισμό. Μόλις άρχισε η ανάβαση, έγιναν πολλές επιθέσεις, όμως το γκρουπ δεν έδωσε ελευθερία σε καμία. Πέντε χιλιόμετρα πριν την κορυφή του Ενβαλίρα έφυγε μόνος του ο Ρουί Κόστα (Lampre Merida) και κέρδισε το σπριντ ανάβασης, ενώ στην κατηφόρα που ακολούθησε, 14 ακόμα ποδηλάτες έπιασαν τον Πορτογάλο και έτσι σχηματίστηκε το γκρουπάκι των αποσπασμένων με σημαντικά ονόματα, ανάμεσά τους οι Νίμπαλι, Σάγκαν, Βαν Άβερματ, Λάντα, Καρούζο, Κάμινγκς, Σαβανέλ, Ίμπεϊ, Μάθιους και Μπόασον Χάγκεν. Συνεργάστηκαν όλοι μαζί και το πλεονέκτημά τους έφτασε μέχρι τα επτά λεπτά. Πίσω, οι ομάδες των σπρίντερ προσπάθησαν να δουλέψουν, έχοντας στο μυαλό τους ένα πιθανό μαζικό σπριντ, όμως κατάφεραν λίγα πράγματα, κατεβάζοντας απλά τη διαφορά λίγο κάτω από το πεντάλεπτο. Μπαίνοντας στα τελευταία 20 χιλιόμετρα της διαδρομής, από τους 15 αποσπασμένους ξεχώρισαν επτά: Βαν Άβερματ (BMC), Σάγκαν (Tinkoff), Ίμπεϊ, Ντάρμπριτζ & Μάθιους (Orica BikeExchange), Μπόασον Χάγκεν (Dimension Data) και Ντιμουλάν (Ag2r).

Ο Μάικλ Μάθιους (Orica BikeExchange) κερδίζει το 10ο ετάπ, συμπληρώνοντας έτσι νίκες και στους τρεις μεγάλους Γύρους

Οι συνεχόμενες επιθέσεις άφησαν πίσω τον Ντάρμπριτζ, όμως η Orica συνέχισε να έχει το πλεονέκτημα με δυο αθλητές της στην εξάδα. Ο Ίμπεϊ έπαιξε πολύ σωστά τη στρατηγική, με αλλαγές ρυθμού και πολύ δυνατό τέμπο μπροστά, αναγκάζοντας τον Σάγκαν να σπαταλήσει δυνάμεις και έτσι στην τελική ευθεία, ήταν ο Μάικλ Μάθιους εκείνος που κέρδισε τον Σλοβάκο στο σπριντ, παίρνοντας την πρώτη του νίκη στο Tour. Ήταν μια πολύ σημαντική στιγμή για τον Αυστραλό, που συμπλήρωσε έτσι νίκες και στους τρεις μεγάλους Γύρους. Πίσω, το πελοτόν, με έναν πολύ χαλαρό ρυθμό, τερμάτισε σχεδόν δέκα λεπτά αργότερα. Καμία αλλαγή στις ψηλές θέσεις της γενικής, με τα φαβορί να περνούν μια ξεκούραστη μέρα, θέλοντας να κρατήσουν δυνάμεις για το Βαντού και το χρονόμετρο. Ο Σάγκαν, μπορεί να ήρθε δεύτερος, αλλά ξαναπήρε κεφάλι στη βαθμολογία των πόντων και την πράσινη φανέλα από τον Κάβεντις. Επόμενο ετάπ, το 11ο, σε μια επίπεδη διαδρομή 162.5 χιλιομέτρων και τερματισμό στο Μονπελιέ, με κατεύθυνση πλέον προς τα ανατολικά και τις Άλπεις.Από το ξεκίνημα φάνηκε ότι τα πράγματα θα ήταν δύσκολα λόγω του δυνατού ανέμου που φυσούσε και ήταν πότε ευνοϊκός και πότε πλάγιος. Στην πορεία έφυγαν δυο ποδηλάτες στην επίθεση (Βισό και Χάουαρντ), οι οποίοι όμως δεν πήραν ελευθερία. Πίσω στο πελοτόν έγιναν άπειρες προσπάθειες για να δημιουργηθούν βεντάλιες και να σπάσει το γκρουπ, γεγονός που είχε σαν αποτέλεσμα το πλεονέκτημα των δυο αποσπασμένων να εξανεμιστεί πολύ νωρίς στον αγώνα.

Η Tinkoff έκανε πολύ δουλειά επιβάλλοντας συνεχώς δυνατές αλλαγές ρυθμού και τελικά κατάφερε να αφήσει πίσω περίπου 30 ποδηλάτες, ενώ στη συνέχεια έχασαν επαφή ακόμα περισσότεροι, διασκορπισμένοι στο δρόμο σε μικρά γκρουπάκια. Στα 60 χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό, το ντουέτο απορροφήθηκε από το πελοτόν και στα τελευταία 30 τα πράγματα φάνηκαν να ησυχάζουν, με όλους να περιμένουν πλέον τις ομάδες των σπρίντερ να πάρουν την πρωτοβουλία προς το τέλος, ώστε να φτάσουμε στο μαζικό σπριντ. Και εκεί που όλα κυλούσαν με σχετική ηρεμία, στο μπροστά μέρος του γκρουπ των φαβορί σχηματίστηκε μια βεντάλια. Ο Μπόντναρ (Tinkoff) βρέθηκε λίγα μέτρα μπροστά, τον ακολούθησε ο Σάγκαν και αμέσως βγήκαν μέσα από το πελοτόν ο Κρις Φρουμ και ο Γκέρεντ Τόμας της Sky. Οι τέσσερις ενώθηκαν και ξεχύθηκαν μπροστά με ένα δαιμονισμένο ρυθμό, παίρνοντας αμέσως λίγα δευτερόλεπτα από τους υπόλοιπους. Οι ομάδες των σπρίντερ προσπάθησαν, ακόμα και ο Τόνι Μάρτιν μπήκε για να βοηθήσει, αλλά η τετράδα είχε βγάλει φτερά! Ήταν μια φοβερή εικόνα να βλέπουμε την κίτρινη και την πράσινη φανέλα να έχουν επιτεθεί στα τελευταία χιλιόμετρα ενός επίπεδου ετάπ και από πίσω να μην μπορεί να τους πιάσει κανείς. Ο Μπόντναρ έκανε εκπληκτική δουλειά και ο Σάγκαν θέλησε να του προσφέρει τη νίκη, αλλά ο Φρουμ δεν ήθελε να σπαταλήσει ούτε δευτερόλεπτο και δεν έκοψε το ρυθμό του, με αποτέλεσμα να περάσει τελικά πρώτος από τη γραμμή του τερματισμού ο Σλοβάκος, παίρνοντας έτσι τη δεύτερη νίκη του στο φετινό Tour.

Ο Σάγκαν παίρνει τη δεύτερη νίκη του στο φετινό Tour, μετά τη φοβερή επίθεση που εξαπέλυσε μαζί με τον Κρις Φρουμ στα τελευταία χιλιόμετρα του 11ου ετάπ

Το πελοτόν ακολούθησε στα 6", όμως ο Βρετανός πρόσθεσε σε αυτά και τα 6" μπόνους, φτάνοντας το κέρδος του στα 12", απέναντι σε όλα τα υπόλοιπα φαβορί. Η Movistar και ο Κιντάνα είχαν πιαστεί για δεύτερη φορά στον ύπνο και ο Πουρίτο, έξαλλος, ζητούσε εξηγήσεις από την ομάδα του, η οποία τον άφησε μόνο του, με αποτέλεσμα να χάσει πάνω από ένα λεπτό και να βγει από την πρώτη δεκάδα της γενικής. Λίγη ώρα μετά την ολοκλήρωση του ετάπ, ο διευθυντής του Tour, Κριστιάν Προυντόμ, ανακοίνωσε ότι την επόμενη μέρα, οι αθλητές θα τερμάτιζαν 5.7 χιλιόμετρα πριν την κορυφή του Μον Βαντού, λόγω των θυελλωδών ανέμων που έπνεαν στην κορυφή (πάνω από 100 χλμ/ώρα). Έτσι λοιπόν, το πελοτόν δεν θα έβγαινε από το δάσος στο σεληνιακό τοπίο, για την ασφάλεια των αθλητών. Το 12ο ετάπ (178 χλμ), θα ξεκινούσε από το Μονπελιέ και θα τερμάτιζε στο Σαλέ Ρεϊνάρ του "βουνού των ανέμων", ανεβαίνοντας μόνο τα πρώτα 10 χιλιόμετρα της θρυλικής ανηφόρας με μια μέση κλίση κοντά στο 9.5%. Με το ξεκίνημα του αγώνα, σχηματίστηκε αμέσως ένα γκρουπ από 13 αθλητές οι οποίοι αποσπάστηκαν και πήραν απόλυτη ελευθερία από το πελοτόν, ανεβάζοντας πολύ γρήγορα τη διαφορά τους πάνω από τα 15 λεπτά! Ανάμεσά τους βρίσκονταν οι Τόμας ντε Γκεντ (Lotto Soudal), Σεπ Βανμάρκε (LottoNL Jumbo), Σιλβάν Σαβανέλ (Direct Energie) και Ντάνι Ναβάρο (Cofidis). Από πολύ νωρίς είχε γίνει σαφές ότι θα είχαμε δυο αγώνες μέσα στο ετάπ, έναν για τη νίκη και έναν για τη γενική ανάμεσα στα φαβορί.

Στη μέση περίπου της διαδρομής, ο δυνατός πλάγιος άνεμος (45 χλμ/ώρα) έσπασε το πελοτόν, με τους Γουόρεν Μπαργκίλ (Giant Alpecin), Πέτερ Σάγκαν (Tinkoff) και Τιμπό Πινό (FDJ) να μένουν πίσω από το γκρουπ των φαβορί. Η ταχύτητα στο πελοτόν αυξήθηκε και το πλεονέκτημα των αποσπασμένων, που είχε φτάσει στην ανώτατη τιμή του πάνω από τα 18 λεπτά, άρχισε να μειώνεται δραστικά, πέφτοντας στα 8 λεπτά. Περίπου 40 χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό, ο Σάιμον Γκέρανς (Orica) είχε μια πτώση σε ένα κατηφορικό σημείο, παρασέρνοντας μαζί του και τους Στάναρντ και Ρόου της Sky. Ο Φρουμ "φρέναρε" το πελοτόν και μέχρι να ενσωματωθούν οι συναθλητές του, οι αποσπασμένοι ανέβασαν ξανά τη διαφορά στα δέκα λεπτά. Μπαίνοντας στην ανηφόρα τερματισμού, οι 13 διαλύθηκαν και έμειναν μπροστά, κεφαλή του αγώνα, οι Τόμας ντε Γκεντ (Lotto Soudal), Σέρζ Πάουβελς (Dimension Data) και Ντάνι Ναβάρο (Cofidis). Οι τρεις τους έφτασαν μέχρι το τελευταίο χιλιόμετρο και εκεί ο Ντε Γκεντ πήρε την μεγάλη νίκη (μαζί με την πουά φανέλα) μπροστά από τον συμπατριώτη του, αφού ο Ισπανός δεν είχε δυνάμεις και έχασε επαφή. Μια νίκη όμως που έμελλε να περάσει σε δεύτερη μοίρα, αφού αυτά που επακολούθησαν, δεν έχουν ξανασυμβεί ποτέ στην (μεταπολεμική τουλάχιστον) ιστορία του Tour. Πίσω λοιπόν, στο γκρουπ των φαβορί, η Movistar ξεκίνησε τη στρατηγική της με τον Βαλβέρδε να επιτίθεται και τον Πουλς να εξανεμίζει σιγά-σιγά το μικρό πλεονέκτημα που είχε πάρει ο Ισπανός.

Πορτ, Μόλεμα και Φρουμ, πεσμένοι στο οδόστρωμα, ανάμεσα σε δυο μηχανές (Μον Βαντού, 12ο ετάπ)

Όταν πιάστηκε ο "Μπάλα", ήρθε επιτέλους η κίνηση που περίμεναν όλοι. Ο Κιντάνα έκανε κόντρα επίθεση, έφυγε μερικά μέτρα, όμως ο Πουλς τον έφερε πίσω. Ο Κολομβιανός δοκίμασε και δεύτερη φορά, αλλά ο Πουλς ανέβαινε με έναν δαιμονισμένο ρυθμό, ο οποίος συνεχώς μεγάλωνε, κάνοντας τους πάντες να σκεφτούν ότι ετοιμαζόταν η τελική επίθεση-ματ από τον αρχηγό του. Πράγματι, 3 χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό, ο Φρουμ έβαλε μπροστά το τούρμπο και με μια φοβερή επιτάχυνση ξεκόλλησε από τα υπόλοιπα φαβορί. Μόνο ο Πορτ (BMC) και ο Μόλεμα (Trek Segafredo) μπόρεσαν να τον ακολουθήσουν και οι τρεις τους άρχισαν να χτίζουν διαφορά. Πίσω, ο Κιντάνα δυσκολευόταν πλέον όλο και περισσότερο, απογοητεύοντας όσους περίμεναν να δουν μάχη. Χρειάστηκε η βοήθεια του εκπληκτικού σε όλο το ετάπ Βαλβέρδε, για να μην μείνει κι άλλο πίσω. Και ενώ ο Φρουμ και η παρέα του έμπαιναν στο τελευταίο χιλιόμετρο, συνέβη το αδιανόητο. Ο Πορτ συγκρούστηκε με μια μηχανή που βρισκόταν ακριβώς μπροστά του και η οποία αναγκάστηκε να φρενάρει, λόγω του πανικού που γινόταν από τους δεκάδες χιλιάδες θεατές που είχαν κατακλύσει τον δρόμο. Ο Αυστραλός βρέθηκε στο οδόστρωμα, μαζί και οι άλλοι δύο, ενώ η πίσω μηχανή πάτησε και διέλυσε το ποδήλατο του Φρουμ. Πορτ και Μόλεμα ανέβηκαν στα δικά τους και συνέχισαν τον αγώνα, όμως ο Βρετανός, γνωρίζοντας ότι το αυτοκίνητο της ομάδας του βρισκόταν πολύ πίσω, άρχισε μέσα στην απελπισία του να τρέχει στην ανηφόρα!!!

Οι κριτές του υπενθύμισαν ότι έπρεπε να περάσει τη γραμμή του τερματισμού μαζί με ποδήλατο και λίγο αργότερα το αυτοκίνητο του ουδέτερου σέρβις του έδωσε ένα, το οποίο αποδείχτηκε όμως μούφα! Με απλά πεντάλ, πολύ μικρότερό του και με χαλασμένες ταχύτητες. Ο Φρουμ το παράτησε και περίμενε λίγο ακόμα, μέχρι να πάρει το δικό του αναπληρωματικό και να διανύσει τα τελευταία 400 μέτρα. Φυσικά, όλα τα υπόλοιπα φαβορί τον είχαν προσπεράσει αρκετά πριν και η προσωρινή νέα γενική, τον έδειχνε στην 6η θέση, σχεδόν ένα λεπτό πίσω από τον Άνταμ Γέιτς. Τελικά, μια ώρα αργότερα, οι διοργανωτές - που έγιναν παγκοσμίως ρεζίλι με την ανικανότητά τους - πήραν την απόφαση να του δώσουν τον ίδιο χρόνο με τον Μόλεμα, κάτι που σήμαινε ότι συνέχιζε με την κίτρινη φανέλα. Ήταν η ολοκλήρωση ενός τελείως σουρεαλιστικού ετάπ, που όμως, στο αγωνιστικό κομμάτι, μας έδειξε ότι ο Φρουμ ήταν πλέον το μεγάλο και αδιαφιλονίκητο φαβορί για τη νίκη και στο φετινό Tour, την ίδια στιγμή που ο Κιντάνα είχε φανερώσει αδυναμίες ασυγχώρητες για έναν ανηφορίστα στο δικό του τερέν. Παρά τα όσα συνέβησαν, οι αθλητές δεν είχαν την πολυτέλεια για περισσότερες αναλύσεις, αφού την επόμενη μέρα, στο 13ο ετάπ, ακολουθούσε ένα ακόμα, ίσως και πιο κρίσιμο, ραντεβού, εκείνο του μεγάλου χρονομέτρου: σε μια διαδρομή 37.5 χιλιομέτρων στην κοιλάδα του Ροδανού, με δυο λόφους, έναν στην αρχή και έναν στο τέλος, ένα ετάπ προορισμένο - λογικά - για σπεσιαλίστες.

Ο Κρις Φρουμ τρέχει στην ανηφόρα του Μον Βαντού (12ο ετάπ)

Ο αγώνας ξεκίνησε κάτω από τη βαριά σκιά των γεγονότων στη Νίκαια. Υπήρξαν μάλιστα σκέψεις να μη γίνει το ετάπ, όμως τελικά υπερίσχυσε η άποψη να συνεχιστούν όλα κανονικά. Πριν την εκκίνηση και μετά τον τερματισμό κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των θυμάτων, ενώ πολλοί ποδηλάτες εξέφρασαν τον αποτροπιασμό τους μέσα από τους προσωπικούς τους λογαριασμούς στο twitter. Στον αγώνα τώρα, όπου μάθαμε ότι είχε εγκαταλείψει ο Τιμπό Πινό λόγω βρογχίτιδας, οι ισχυροί άνεμοι επηρέασαν για μια ακόμα ημέρα τις προσπάθειες των αθλητών. Με τον αέρα να φυσάει στα 40 χλμ/ώρα από τα πλάγια στο μεγαλύτερο σημείο της διαδρομής, πολλοί αθλητές (κυρίως οι μικρόσωμοι ανηφορίστες) είχαν διαρκή προβλήματα με την ισορροπία, πασχίζοντας να κρατήσουν τα ποδήλατα στη ευθεία γραμμή. Μεγάλο φαβορί για την νίκη ήταν ο Τομ Ντιμουλάν (Giant Alpecin) και ο Ολλανδός επιβεβαίωσε απόλυτα τα προγνωστικά. Με ένα εκπληκτικό στιλ πάνω στο ποδήλατο (πραγματικά χαίρεσαι να τον βλέπεις), πραγματοποίησε φοβερή εμφάνιση και σταμάτησε το χρονόμετρο στα 50:15 (ο μοναδικός που κατέβηκε τα 51 λεπτά). Άλλοι σπεσιαλίστες όπως ο Φαμπιάν Καντσελάρα και ο Τόνι Μάρτιν, δεν βρέθηκαν σε καλή μέρα και δεν μπόρεσαν να διεκδικήσουν τη νίκη. Βέβαια, το μεγάλο ενδιαφέρον ήταν συγκεντρωμένο στη μάχη ανάμεσα στα φαβορί.

Ο Κρις Φρουμ, σε ένα από τα τερέν που του ταιριάζουν περισσότερο, ήθελε να πάρει χρόνο από όλους τους υπόλοιπους διεκδικητές και να ανοίξει - επιτέλους - τις διαφορές στη γενική, που μέχρι τότε ήταν "κλειστές" μέσα σε ένα λεπτό και κάτι για την πρώτη δεκάδα. Και τα κατάφερε κάνοντας ένα μεγάλο χρονόμετρο. Τερμάτισε στη δεύτερη θέση με χρόνο 51:18 και άρχισε να μετράει κέρδη: 53" από τον Μόλεμα, 1:45" από τον Βαλβέρδε, 1:47" από τον Τίτζεϊ, 1:58" από τον Γέιτς, 2:05" από τους Πορτ και Κιντάνα, 2:49" από τον Μπαρντέ, 3:07" από τον Μάρτιν και 3:22" από τον Άρου. Ο απόλυτος θρίαμβος για τον Βρετανό, που 24 ώρες μετά το φιάσκο των διοργανωτών, σχεδόν κλείδωσε την τρίτη του νίκη στο Tour de France, φτιάχνοντας πλέον διαφορές ασφαλείας από τα φαβορί. Με μοναδικές εξαιρέσεις τους Μόλεμα και Γέιτς, που ήταν εξαιρετικοί για τα δικά τους δεδομένα (καταλαμβάνοντας μάλιστα τη δεύτερη και τρίτη θέση της γενικής αντίστοιχα), οι υπόλοιποι είδαν τις ελπίδες τους για την κατάκτηση της κίτρινης φανέλας να ελαχιστοποιούνται αν όχι να εξαφανίζονται, ενώ άρχισε πλέον να κινδυνεύει και το βάθρο για αθλητές όπως ο Κιντάνα, ο Βαν Γκάρντερεν, ο Μπαρντέ, ο Πορτ και ο Άρου. Με συμπληρωμένα σχεδόν τα δυο τρίτα του Tour, ο αγώνας είχε αποκτήσει και στην πράξη ένα αφεντικό που δεν έδειχνε κανείς ικανός να το αμφισβητήσει σε οποιοδήποτε τερέν.

Ο Τομ Ντιμουλάν (Giant Alpecin) με το εκπληκτικό του στιλ, κέρδισε το μεγάλο χρονόμετρο (13ο ετάπ)

Ο αγώνας συνεχίστηκε με το 14ο ετάπ (208.5 χλμ), με κατεύθυνση προς τα βόρεια, μέσα από την κοιλάδα του Ροδανού, σε μια διαδρομή ευθείας, προορισμένη λογικά για τους σπρίντερ, που δύσκολα θα άφηναν να τους ξεφύγει η ευκαιρία, αφού δεν είχαν μπορέσει να διεκδικήσουν κάποια νίκη από το 6ο ετάπ και μετά! Οι αθλητές είχαν να αντιμετωπίσουν σε όλη τη διάρκεια του αγώνα ισχυρό αντίθετο άνεμο, που έφτανε μέχρι και τα 60 χλμ/ώρα! Μετά το 30ο χιλιόμετρο δημιουργήθηκε ένα γκρουπάκι από τέσσερις αθλητές, οι οποίοι αποσπάστηκαν, χωρίς όμως να πάρουν μεγάλη ελευθερία από το πελοτόν και έτσι το πλεονέκτημά τους δεν ξεπέρασε ποτέ τα 5 λεπτά. Το κουαρτέτο συνέθεσαν οι Ρουά (FDJ), Μπενεντέτι (Bora), Χάους (Cannondale) και Έλμιγκερ (IAM). Μπαίνοντας στα τελευταία 20 χιλιόμετρα, η διαφορά είχε πέσει στο μισό περίπου λεπτό και λίγο αργότερα απορροφήθηκαν από το μεγάλο γκρουπ οι δυο που είχαν απομείνει μπροστά (Έλμιγκερ και Ρουά), ενώ από εκεί και μετά ανέλαβαν δράση οι ομάδες των σπρίντερ. Φτάνοντας στην τελευταία δεξιά στροφή που θα έβγαζε το πελοτόν στην μεγάλη τελική ευθεία των τριών χιλιάδων μέτρων, η Etixx φάνηκε να έχει τον πρώτο λόγο με τον Κίτελ να έχει τρεις βοηθούς μπροστά του. Όμως στο τελευταίο χιλιόμετρο ο Γερμανός έμεινε μόνο με τον Σαμπατίνι, έχοντας κολλημένους στη ρόδα του, τους Κάβεντις, Κρίστοφ, Σάγκαν και Ντέγκενκολμπ.

Ο Κίτελ ξεκίνησε αναγκαστικά το σπριντ από τα 250 μέτρα, όμως ο Manxman άνοιξε το τούρμπο, τον ξεπέρασε και έφτασε στην 4η νίκη του στη φετινή διοργάνωση και 30η συνολικά στο Tour! Ο Κίτελ διαμαρτυρήθηκε ότι ο Βρετανός του έκλεισε το δρόμο, όμως δεν είχε δίκιο. Η αλήθεια ήταν ότι ο Κάβεντις ήταν απλά ασυναγώνιστος. Στις πάνω θέσεις της γενικής κατάταξης δεν είχαμε αλλαγές και τα φαβορί πέρασαν μια σχετικά ήσυχη μέρα. Ο Γύρος Γαλλίας συνεχίστηκε με το 15ο ετάπ (160 χλμ), με νοτιοανατολική κατεύθυνση και προορισμό το νοτιότερο σημείο της οροσειράς του Ιούρα, τελευταίο ενδιάμεσο σταθμό πριν τις Άλπεις. Ήταν ένα ετάπ βουνών με 6 σπριντ ανάβασης. Πρώτα το 1ης κατηγορίας Κολ ντι Μπερτιάν (6 χλμ στο 8.1%), μετά το 2ης κατηγορίας Κολ ντι Σαπέλ (8.8 χλμ στο 5.6%), στη συνέχεια δυο ανηφόρες 3ης κατηγορίας και τελικά, στα τελευταία 60 χιλιόμετρα της διαδρομής, το "κυρίως πιάτο" του ετάπ, την διπλή ανάβαση στο Κολομπιέ. Αρχικά θα ανέβαιναν το εκτός κατηγορίας Γκραν Κολομπιέ (12.8 χλμ στο 6.8%), θα ακολουθούσαν 14 χιλιόμετρα τεχνικής κατηφόρας και το πρώτο πέρασμα από τη γραμμή του τερματισμού και αμέσως μετά θα ανέβαιναν ξανά το Κολομπιέ, 1ης κατηγορίας αυτή τη φορά, από διαφορετική μεριά (8.4 χλμ στο 7.6%), για να κατέβουν ξανά και να τερματίσουν τελικά στην Κουλόζ. Μετά από αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες για ξεκόλλημα στα πρώτα χιλιόμετρα, τελικά ο Μάικα (Tinkoff) πέρασε πρώτος από την κορυφή του Μπερτιάν και αμέσως μετά σχηματίστηκε ένα πολυάριθμο γκρουπ, το οποίο πήρε ελευθερία από το πελοτόν και αποσπάστηκε.

Ο Χάρλινσον Παντάνο (IAM) κερδίζει το 15ο ετάπ στην οροσειρά του Ιούρα, μπροστά από τον Ράφαλ Μάικα

Ανάμεσα στους 30 αθλητές βρίσκονταν ο Νίμπαλι (Astana), ο Μάικα (Tinkoff), ο Ποτσοβίβο (Ag2r), ο Ρολάν (Cannondale), ο Ντιμουλάν (Giant Alpecin), ο Ζακαρίν (Katusha), ο Βεκλέρ (Direct Energie), ο Αλαφιλίπ (Etixx) και ο Ναβάρο (Cofidis). Περνώντας από την τέταρτη κορυφή της ημέρας, το Κολ ντε λα Ροσέτ, η διαφορά των αποσπασμένων είχε ξεπεράσει τα 8 λεπτά, ενώ ο Μάικα, με τους βαθμούς που είχε μαζέψει στα σπριντ ανάβασης, ήταν πλέον εικονική πουά φανέλα, πάνω από τον Τόμας ντε Γκεντ. Πίσω, η Sky είχε αναλάβει να δίνει τον ρυθμό στο πελοτόν, με τους βοηθούς του Φρουμ σε απαρτία. Μόλις ξεκίνησε η ανηφόρα στο Γκραν Κολομπιέ, από το γκρουπ των 30, που ήδη είχε διαλυθεί σε πολλά κομμάτια, κεφαλή του αγώνα είχαν μείνει οι Νίμπαλι, Ντιμουλάν, Ποτσοβίβο και Παντάνο. Στην κορυφή όμως έφτασαν πρώτοι οι Ζακαρίν και Μάικα, αυτός ο δεύτερος μεγαλώνοντας ακόμα περισσότερο τη διαφορά του από τον Ντε Γκεντ στη βαθμολογία των βουνών. Πίσω, η Astana μπήκε μπροστά θέλοντας να αυξήσει τον ρυθμό στο γκρουπ των φαβορί, ετοιμάζοντας προφανώς μια επίθεση για τον Άρου. Στην κατηφόρα, οι Αλαφιλίπ και Παντάνο έπιασαν τους Μάικα και Ζακαρίν, ενώ λίγο αργότερα, ο Ρώσος έχασε επαφή και ο Γάλλος έμεινε πίσω λόγω τεχνικού προβλήματος. Έτσι λοιπόν, ο Πολωνός και ο Κολομβιανός συνέχισαν μπροστά μόνοι τους, με μια τετράδα λίγο πιο πίσω να τους καταδιώκει. Οι αθλητές πέρασαν για πρώτη φορά από τη γραμμή του τερματισμού, άκουσαν το καμπανάκι και ξεκίνησαν αμέσως μετά τη δεύτερη ανάβαση στο Γκραν Κολομπιέ, αυτή τη φορά από τη νότια πλευρά.

Πίσω η Astana συνέχισε να δίνει τον ρυθμό, ενώ μπροστά ο Μάικα με δυο αλλαγές ρυθμού, κατάφερε να αφήσει πίσω του τον Παντάνο και να μείνει μόνος επικεφαλής στην κούρσα. Λίγο μετά, ο Άρου έκανε επίθεση και τον ακολούθησε ο Βαλβέρδε. Οι δυο τους πήραν λίγα μέτρα διαφορά, αλλά ο Πουλς, με βαρύ πάτημα και εντυπωσιακή παρουσία, τους έφερε πίσω. Ο Μάικα πέρασε πρώτος την κορυφή, όμως στην κατηφόρα τον έπιασε ξανά ο εκπληκτικός Παντάνο, ενώ πίσω, τους καταδίωκαν οι Ράιχενμπαχ (FDJ) και Βιγερμόζ (Ag2r). Λίγο πριν φτάσει και το γκρουπ των φαβορί στην κορυφή, ο Μπαρντέ επιτέθηκε και όλοι ακολούθησαν, εκτός από τον Βαν Γκάρντερεν, που έχασε για μια ακόμα φορά επαφή. Μπροστά, ο Μάικα απέφευγε να δώσει αλλαγές στον Παντάνο, κρατώντας δυνάμεις, ενώ το δίδυμο πίσω τους, πλησίαζε όλο και περισσότερο. Τελικά, ο Πολωνός ξεκίνησε το σπριντ πολύ νωρίς και πλήρωσε την υπερβολική σιγουριά του, αφού ο Παντάνο έμεινε πίσω του, τον ξεπέρασε και πήρε την μεγαλύτερη νίκη της καριέρας του. Τα φαβορί έφτασαν τρία λεπτά αργότερα, με την Sky να μην ανησυχεί σε καμία στιγμή του ετάπ, αφού ο Κιντάνα και οι υπόλοιποι, δεν θέλησαν ή δεν μπόρεσαν να προβληματίσουν τον Φρουμ. Το "θύμα" της ημέρας ήταν ο Τίτζεϊ, που έχασε ενάμιση λεπτό και έπεσε από την 6η στην 8η θέση της γενικής. Ακολούθησε το 16ο ετάπ (209 χλμ), το τελευταίο μεταβατικό πριν τις Άλπεις, αφού πρώτα θα μεσολαβούσε η δεύτερη ημέρα ξεκούρασης. Η διαδρομή θύμιζε κλασικό μονοήμερο, με συνεχόμενα μικρά πάνω-κάτω, στο οροπέδιο που ενώνει τον Ιούρα με τις Άλπεις.

Ο Πέτερ Σάγκαν της Tinkoff (αριστερά) κερδίζει το 16ο ετάπ στη Βέρνη και σιγουρεύει την πέμπτη συνεχόμενη πράσινη φανέλα της καριέρας του

Ο Γύρος Γαλλίας θα έμπαινε στην Ελβετία και θα τερμάτιζε στη Βέρνη, γενέτειρα του Φαμπιάν Καντσελάρα. Το ετάπ ξεκίνησε με καλοκαιρία και πολλές επιθέσεις, οι οποίες όμως δεν πήραν ελευθερία από το πελοτόν. Μετά από 15 περίπου χιλιόμετρα στη διαδρομή, οι Τόνι Μάρτιν και Ζουλιάν Αλαφιλίπ, αμφότεροι της Etixx Quickstep, πήραν ένα προβάδισμα που αν και αρχικά έμεινε για αρκετή ώρα κάτω από λεπτό, στη συνέχεια μεγάλωσε, αφού όλοι πίσω φάνηκαν να ικανοποιούνται με την προοπτική ενός αποσπασμένου δίδυμου, που θα μπορούσαν να το ελέγξουν πολύ πιο εύκολα. Ο Γερμανός πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής, βρήκε την ευκαιρία να κάνει μια ιδανική προπόνηση ενόψει του χρονομέτρου στο Ρίο, με τον "φουκαρά" Γάλλο να ακολουθεί από πίσω, υποχρεωμένος να αντέξει στον φοβερό ρυθμό του "Πάντσερ". Τέσσερις αθλητές βγήκαν λίγο αργότερα μέσα από το γκρουπ, προσπαθώντας να πιάσουν τους προπορευόμενους, αλλά δεν τα κατάφεραν, με αποτέλεσμα να μείνουν στη μέση του πουθενά για πολλή ώρα, μέχρι να πιαστούν ξανά από το πελοτόν. Η διαφορά των Etixx έφτασε στη μέγιστη τιμή της στα έξι λεπτά, αλλά άρχισε να πέφτει, από τη στιγμή που διάφορες ομάδες συνεργάστηκαν πίσω. Στην μοναδική βαθμολογούμενη ανηφόρα της ημέρας, το 4ης κατηγορίας Μίλεμπεργκ, ο Αλαφιλίπ έχασε επαφή και πιάστηκε από το γκρουπ, κάτι που συνέβη και με τον Μάρτιν, 20 περίπου χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό.

Ο Ρουί Κόστα (Lampre Merida) επιτέθηκε μέσα από το πελοτόν, αλλά κι αυτός πιάστηκε. Τα τελευταία χιλιόμετρα, με συνεχείς αλλαγές διεύθυνσης σε στενούς δρόμους, ήταν επικίνδυνα, αλλά ευτυχώς δεν συνέβη κανένα απρόοπτο. Στην τελική ευθεία, μήκους ενός χιλιομέτρου, ο Βαλβέρδε άνοιξε πρώτος το σπριντ, ο Καντσελάρα προσπάθησε, αλλά οι Σάγκαν και Κρίστοφ (Katusha) πέρασαν μαζί τη γραμμή του τερματισμού. Χρειάστηκε το photo finish για να μάθουμε ότι ο παγκόσμιος πρωταθλητής είχε φτάσει στην τρίτη του νίκη στη φετινή διοργάνωση, "κλειδώνοντας" στην ουσία και την (πέμπτη συνεχόμενη) πράσινη φανέλα. Τα φαβορί έφτασαν όλα μαζί, η γενική δεν άλλαξε και ακολούθησε η δεύτερη ημέρα ξεκούρασης. Έχοντας ολοκληρωθεί πλέον και η δεύτερη εβδομάδα του αγώνα, ο Φρουμ φαινόταν ανίκητος και η Sky μια πραγματική υπερομάδα σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες. Τα υπόλοιπα φαβορί δεν έδειχναν ικανά να απειλήσουν με οποιονδήποτε τρόπο και σε οποιοδήποτε τερέν την κίτρινη φανέλα. Απέμενε το τετραήμερο των Άλπεων, αλλά φαινόταν ότι η μάχη θα περιοριζόταν στο ποιοι θα πλαισίωναν τον Φρουμ στο βάθρο. Ο Σάγκαν, όπως είπαμε, είχε τελειώσει την υπόθεση πράσινη φανέλα, ενώ ορθάνοιχτο παρέμενε ακόμα το μέτωπο της πουά, παρά το γεγονός ότι ο Μάικα είχε πλεονέκτημα 37 βαθμών από τον Ντε Γκεντ. Η λευκή θα ήταν αποκλειστική υπόθεση των Γέιτς και Μέιντζες, με τον Βρετανό να μπαίνει στις Άλπεις με προβάδισμα τριών λεπτών.

4. ΟΙ ΑΛΠΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ

Ο Ίλνουρ Ζακαρίν (Katusha) φτάνει εξαντλημένος αλλά θριαμβευτής στην κορυφή του Εμοσόν (17ο ετάπ)

Στη διάρκεια της δεύτερης ημέρας ξεκούρασης, μάθαμε ότι είχε εγκαταλείψει τον αγώνα ο Μαρκ Κάβεντις για να αφοσιωθεί πλέον στο τελευταίο στάδιο της προετοιμασίας του με την βρετανική ομάδα για τους Ολυμπιακούς του Ρίο. Η αλήθεια είναι ότι ήταν κάτι αναμενόμενο, αφού με 4 κερδισμένα ετάπ, είχε εκπληρώσει την αποστολή του με το παραπάνω και δεν υπήρχε λόγος να δεινοπαθήσει στα βουνά της τρίτης εβδομάδας, μόνο και μόνο για να διεκδικήσει μια ακόμα νίκη στα Ηλύσια Πεδία. Το αλπικό τετραήμερο ξεκίνησε με το 17ο ετάπ (184.5 χλμ), από τη Βέρνη στο Φινό Εμοσόν και νοτιοδυτική κατεύθυνση, μέσα στην καρδιά των ελβετικών Άλπεων. Η διαδρομή ήταν χωρισμένη ουσιαστικά σε δυο μέρη. Τα πρώτα 150 χιλιόμετρα, με δυο ανηφόρες 3ης κατηγορίας, πρώτα το Κοτ ντε Ζάανεμεζερ (6.6 χλμ στο 4.8%) και μετά το Κολ ντε Μος (6.4 χλμ στο 4.4%), συνέχιζαν με μια κατηφόρα σχεδόν 20 χιλιομέτρων και άλλα 30 χιλιόμετρα ευθείας. Από εκεί και μετά ξεκινούσαν τα δύσκολα. Πρώτα η ανηφόρα στο 1ης κατηγορίας Κολ ντε λα Φορκλάζ (13 χλμ στο 7.9%), μετά 8 κατηφορικά χιλιόμετρα και τέλος, η ανηφόρα τερματισμού στο εκτός κατηγορίας Φινό Εμοσόν (10.4 χλμ στο 8.4%). Ο αγώνας ξεκίνησε με δαιμονισμένο ρυθμό, αφού το πελοτόν δεν έδινε πουθενά και σε κανέναν ελευθερία, με αποτέλεσμα οι αθλητές να καλύψουν την πρώτη ώρα 51.8 χιλιόμετρα!!! Η Movistar με το "καλημέρα" είδε την ατυχία να χτυπάει την πόρτα της.

Ο Γκόρκα Ιθαγκίρε είχε πτώση στα πρώτα χιλιόμετρα και με σπασμένη κλείδα, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει, στερώντας έτσι μια πολύτιμη βοήθεια από τον Κιντάνα. Χρειάστηκε να περάσουν 70 χιλιόμετρα μέχρι να δημιουργηθεί ένα γκρουπάκι από 14 αθλητές, ανάμεσα στους οποίους βρίσκονταν οι Σάγκαν και Μάικα της Tinkoff, ο Ποτσοβίβο (Ag2r), ο Βαν Άβερματ (BMC), ο Ζακαρίν (Katusha) καθώς και δυο αθλητές της Astana, οι Κάνγκερτ και Λουτσένκο. Το γκρουπ τους έδωσε ελευθερία, έτσι η διαφορά τους γρήγορα ξεπέρασε τα δέκα λεπτά, ενώ πίσω ήταν η Sky εκείνη που βρισκόταν μπροστά στο πελοτόν κρατώντας έναν σταθερό ρυθμό. Οι αθλητές πέρασαν χωρίς προβλήματα τις δυο πρώτες ανηφόρες (αμφότερες 3ης κατηγορίας), πέρασαν και τα χιλιόμετρα ευθείας στην κοιλάδα του Ροδανού και στη συνέχεια κατευθύνθηκαν προς το δύσκολο τελευταίο τμήμα του ετάπ. Εκεί, στους πρόποδες του Φορκλάζ, οι προπορευόμενοι έφτασαν με πλεονέκτημα δεκατριών λεπτών. Μόλις ξεκίνησε η ανηφόρα, η Movistar έστειλε στην κορυφή του πελοτόν τον Ανακόνα για να ανεβάσει τον ρυθμό, την ίδια ώρα που πάρα πολλοί αθλητές είχαν αρχίσει να χάνουν επαφή. Λίγο αργότερα, η Sky ξαναμπήκε μπροστά, αναλαμβάνοντας εκ νέου την πρωτοβουλία. Στους προπορευόμενους τώρα, ο Λουτσένκο είχε ξεφύγει, παίρνοντας μια μικρή διαφορά από τους υπόλοιπους, αλλά πιάστηκε ξανά λίγο πριν την κορυφή, από την οποία πέρασε πρώτος ο Μάικα, αυξάνοντας ακόμα περισσότερο το πλεονέκτημά του στην πουά φανέλα.

Ο Κρις Φρουμ υπήρξε ο μόνος που άντεξε στην επίθεση του Ρίτσι Πορτ στην κορυφή του Εμοσόν (17ο ετάπ)

Στο γκρουπ των φαβορί, η Astana έστειλε μπροστά τους Τιραλόνγκο και Νίμπαλι και αμέσως έχασε επαφή ο Βαν Γκάρντερεν, δείχνοντας ότι βρισκόταν σε κρίση και αφήνοντας πλέον τον Πορτ ως μοναδικό αρχηγό της BMC. Στην κατηφόρα μετά το Φορκλάζ, οι Μάικα και Παντάνο πήραν μια μικρή διαφορά από τους υπόλοιπους αποσπασμένους και άρχισαν να ανεβαίνουν μόνοι τους την ανηφόρα τερματισμού, σε μια εικόνα-επανάληψη του 15ου ετάπ στην Κουλόζ, ενώ λίγο αργότερα ενώθηκε μαζί τους και ο Ζακαρίν. Το γκρουπ της κίτρινης φανέλας έφτασε στο Φορκλάζ ακριβώς δέκα λεπτά μετά τον Μάικα, οδηγούμενο από τους Νίμπαλι, Ρόζα και Άρου. Έξι χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό, Ζακαρίν και Παντάνο άφησαν πίσω τους τον Μάικα, όμως αμέσως μετά ο Ρώσος έκανε και πάλι αλλαγή ρυθμού, καταφέρνοντας να ξεφορτωθεί και τον Κολομβιανό. Στα 6 χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό, Νίμπαλι και Ρόζα έμειναν, αφήνοντας μόνο του τον Άρου, ενώ η Sky μπήκε και πάλι μπροστά, απολαμβάνοντας την καθολική αδυναμία των υπόλοιπων φαβορί να εκδηλώσουν έστω και μια επίθεση. Ο Βαλβέρδε έκανε δυο συνεχόμενες δυνατές αλλαγές ρυθμού, αλλά δεν ακολούθησε κόντρα επίθεση ούτε από τον Κιντάνα, ούτε από τον Άρου. Αμέσως μετά το προσπάθησε ο Νταν Μάρτιν, αλλά ούτε αυτός κατάφερε να ξεφύγει από την Sky. Στο μεταξύ, μπροστά, ο Ζακαρίν κράτησε τη διαφορά που είχε πάρει από τους διώκτες του και πήρε τη μεγαλύτερη νίκη της καριέρας του στην κορυφή του Εμοσόν.

Πίσω, στο γκρουπ των φαβορί, μέσα στα δυο τελευταία χιλιόμετρα ήρθε - επιτέλους - η πρώτη πραγματική επίθεση, από τον Ρίτσι Πορτ. Ο Κιντάνα προσπάθησε να τον ακολουθήσει, αλλά δεν τα κατάφερε, ο Πουλς τράβηξε τον Φρουμ μερικά μέτρα και στη συνέχεια η κίτρινη φανέλα έφτασε τον πρώην βοηθό του και κόλλησε πίσω από τη ρόδα του. Οι δυο τους, με τον Τασμανό συνεχώς μπροστά, έφτασαν μαζί στον τερματισμό. Πίσω τους, ο Γέιτς έχασε 8 δευτερόλεπτα, ο Μπαρντέ 11", οι Άρου και Μέιντζες 19", ο Κιντάνα 28", ο Μόλεμα 40", ο Μάρτιν 47", ο Βαλβέρδε 2:02" και ο Βαν Γκάρντερεν 18 ολόκληρα λεπτά! Ο Φρουμ μεγάλωσε τις διαφορές του ακόμα περισσότερο, ενώ ο Κιντάνα βγήκε ολοκληρωτικά εκτός διεκδίκησης της κίτρινης φανέλας, δείχνοντας και πάλι αδυναμία στο δικό του τερέν. Με τρία αλπικά ετάπ να απομένουν, η μάχη για τις δυο θέσεις του βάθρου είχε αρχίσει να φουντώνει, ενώ εκείνη για την πρώτη, είχε τελειώσει οριστικά. Λίγο μετά τον τερματισμό, μάθαμε ότι ο Φαμπιάν Καντσελάρα είχε αποφασίσει να εγκαταλείψει, έτσι ώστε να αφοσιωθεί στην προετοιμασία για το Ρίο. Ήταν η τελευταία φορά που βλέπαμε τον "Σπάρτακο" ως αθλητή στο Tour de France. Ο αγώνας συνεχίστηκε με το 18ο ετάπ, το δεύτερο ατομικό χρονόμετρο της διοργάνωσης. Επρόκειτο στην ουσία για μια χρονοανάβαση από την Σαλάνς στην Μεζέβ, συνολικού μήκους 17 χιλιομέτρων, εκ των οποίων τα πρώτα 4 ήταν ευθεία, τα επόμενα 11 ανηφορικά (με συνεχώς διαφορετικές κλίσεις που κυμαίνονταν από το 2% μέχρι και το 12%) και τα τελευταία 2 κατηφορικά.

Ο Φαμπιάν Καντσελάρα (Trek Segafredo) δεν μπόρεσε να κερδίσει στη γενέτειρά του, Βέρνη και εγκατέλειψε μετά το 17ο ετάπ για να αφοσιωθεί στην προετοιμασία του για το Ρίο

Ο αγώνας ξεκίνησε με καλές καιρικές συνθήκες (υπήρχε πρόβλεψη για πιθανή βροχή αργότερα, το απόγευμα που ευτυχώς δεν επιβεβαιώθηκε) και ο Νικολά Εντέ (Cofidis) ήταν ο αθλητής με τον καλύτερο χρόνο από τους πρώτους που ολοκλήρωσαν τη διαδρομή, με 32 λεπτά και 37 δευτερόλεπτα. Λίγο αργότερα, ένας άλλος Γάλλος, ο Ζερόμ Κοπέλ της IAM, έγινε ο πρώτος αθλητής που κατέβηκε τα 32 λεπτά, σταματώντας το χρονόμετρο στα 31:58". Στη συνέχεια, ο Ισπανός Γιόν Ιθαγκίρε τερμάτισε με 31:46", βελτιώνοντας κατά 12 δεύτερα τον χρόνο του Κοπέλ. Με τη σειρά του, ο Τόμας ντε Γκεντ (Lotto Soudal), κατέβασε ένα ακόμα δευτερόλεπτο τον χρόνο του Ιθαγκίρε, τερματίζοντας σε 31:45". Όλα αυτά όμως έφυγαν από τη μέση μόλις ξεκίνησε την προσπάθειά του ο Τομ Ντιμουλάν (Giant Alpecin). Ο Ολλανδός διέλυσε όλους τους μέχρι εκείνο το σημείο χρόνους και τερμάτισε σε 31:04", βελτιώνοντας τον Ντε Γκεντ κατά 41 ολόκληρα δευτερόλεπτα. Αυτό βέβαια δεν του έδινε αυτόματα τη νίκη, γιατί θα έπρεπε πρώτα να περιμένει και τους υπόλοιπους αθλητές, κυρίως όμως τον Κρις Φρουμ, που οι ειδικοί έδιναν ως το μεγάλο φαβορί για τη νίκη στο ετάπ. Άλλωστε το είχε πει και ο ίδιος, όσο βρισκόταν στην hot seat: "Ο Φρουμ σε καλή κατάσταση, μπορεί να βελτιώσει τον χρόνο μου. Έκανα ένα καλό χρονόμετρο, αλλά δεν νομίζω ότι είναι αρκετό για να κερδίσω το ετάπ". Οι αθλητές συνέχιζαν να τερματίζουν, χωρίς κανείς από αυτούς να πλησιάζει καν την επίδοση του Ντιμουλάν.

Όταν έφυγε τελευταίος από την μπάρα της εκκίνησης ο Βρετανός αρχηγός της Sky, όλοι περίμεναν να μάθουν τα ενδιάμεσα περάσματά του. Στο πρώτο ήταν πίσω από τον Ολλανδό, το ίδιο και στο δεύτερο. Στο τρίτο όμως πήρε κεφάλι και δεν το έχασε μέχρι τον τερματισμό, όπου έγινε ο πρώτος και μοναδικός ποδηλάτης που κατέβηκε τα 31 λεπτά. Ο Κρις Φρουμ, με το εντυπωσιακό 30:43 κέρδισε το δεύτερο ετάπ του και σφράγισε με τον καλύτερο τρόπο την πλήρη ανωτερότητά του στον αγώνα. Τί έγινε όμως με τα υπόλοιπα φαβορί; Οι Άρου και Πορτ έκαναν φανταστική διαδρομή, τερματίζοντας αμφότεροι σε 31:16". Ο Πουρίτο ήταν επίσης πολύ καλός (31:48"), ενώ ο Κιντάνα άφησε ακόμα 1:10" στην διαφορά του με τον Φρουμ, η οποία αισίως έφτασε στα 4:37" στη γενική. Οι Μπόουκε Μόλεμα και Άνταμ Γέιτς έχασαν 1:25" και 1:23" αντίστοιχα, διατηρώντας την δεύτερη και την τρίτη θέση της γενικής, με τους "κινδύνους" όμως να συνωστίζονται πίσω τους και κοντά τους. Από την δεύτερη μέχρι και την έκτη θέση, οι Μόλεμα, Γέιτς, Κιντάνα, Μπαρντέ και Πορτ, βρίσκονταν μέσα σε ένα μόλις λεπτό, με τον Άρου να ακολουθεί ακόμα ένα πιο πίσω και δυο πολύ δύσκολα αλπικά ετάπ να απομένουν πριν το Παρίσι. Η μάχη για το βάθρο ήταν δεδομένη και αποτελούσε την καλύτερη "παρηγοριά" στην έλλειψη συναγωνισμού για την κίτρινη φανέλα. Το ίδιο και για τις υπόλοιπες θέσεις της πάντα τιμητικής πρώτης δεκάδας.

Ο Κρις Φρουμ (Sky) κέρδισε την χρονοανάβαση στο Σαλάνς και πρόσθεσε τη δεύτερη νίκη του σε ετάπ στη φετινή διοργάνωση (18ο ετάπ)

Οι Άλπεις συνεχίστηκαν με το 19ο ετάπ, από την Αλμπερτβίλ στο Σεν Ζερβέ. Σε μια διαδρομή 146 χιλιομέτρων, οι αθλητές θα ανέβαιναν πρώτα το 1ης κατηγορίας Κολ ντε λα Φορκλάζ ντε Μονμάν (9.8 χλμ στο 6.9%), στη συνέχεια το 2ης κατηγορίας Κολ ντε λα Φορκλάζ ντε Κεζ (5.6 χλμ στο 7.8%), αμέσως μετά το εκτός κατηγορίας Μοντέ ντε Μπιζάν (12.4 χλμ στο 8.2%) και τέλος την ανηφόρα τερματισμού (την τελευταία για τη φετινή διοργάνωση) στο 1ης κατηγορίας Σεν Ζερβέ (9.8 χλμ στο 8%). Αμέσως μετά το πέσιμο της λευκής σημαίας, ξεκίνησαν οι επιθέσεις από το πελοτόν, με αποτέλεσμα να σχηματιστεί από το πρώτο κιόλας χιλιόμετρο ένα γκρουπάκι από 20 αθλητές, ανάμεσα στους οποίους βρίσκονταν οι Ράφαλ Μάικα (Tinkoff), Τόμας Ντε Γκεντ (Lotto Soudal), Αλέξις Βιγερμόζ (Ag2r), Πιέρ Ρολάν (Cannondale), Λόρενς Τεν Νταμ (Giant Alpecin), Ρουί Κόστα (Lampre Merida), Τόνι Μάρτιν (Etixx), Ντάνι Ναβάρο (Cofidis), καθώς και δυο βοηθοί του Πορτ από την BMC (Μπούργκχαρτ & Μουανάρ). Η διαφορά έφτασε πολύ γρήγορα στα 5 λεπτά, όμως τότε τρεις αθλητές της Astana πήραν μερικά μέτρα από το πελοτόν, αυξάνοντας τον ρυθμό τους, ενώ σύντομα ακόμα δυο προστέθηκαν μαζί τους! Ήταν φανερό ότι η ομάδα του Άρου δεν ήθελε να δώσει ελευθερία στους αποσπασμένους και το αποτέλεσμα της αλλαγής του ρυθμού πίσω, ήταν να αρχίσει να μειώνεται το πλεονέκτημα των 20. Το πελοτόν ενώθηκε με τους αθλητές της Astana, η οποία συνέχισε να ελέγχει απόλυτα πλέον τους προπορευόμενους.

Ο Ντε Γκεντ πέρασε πρώτος από την κορυφή του Φορκλάζ ντε Μονμάν με τον Μάικα να τον ακολουθεί και το ίδιο ακριβώς επαναλήφθηκε στην επόμενη ανηφόρα, το Φορκλάζ ντε Κεζ. Λίγο μετά, ο Τομ Ντιμουλάν είχε πτώση και εγκατέλειψε, στη συνέχεια έκανε ακτινογραφίες, οι οποίες έδειξαν ότι είχε κάταγμα κάτω πέρατος κερκίδας, κάτι που έβαζε σε κίνδυνο την συμμετοχή του στο Ρίο. Τελείως λάθος η απόφασή του να συνεχίσει τον αγώνα, αντί να εγκαταλείψει αμέσως μετά την χρονοανάβαση, ακριβώς για να αποφύγει δυσάρεστα απρόοπτα όπως αυτό που του συνέβη. Το γκρουπάκι των 20 ξεκίνησε το εκτός κατηγορίας Μοντέ ντε Μπιζάν με μια διαφορά δυόμισι λεπτών από το πελοτόν, του οποίου ο αριθμός άρχισε να μειώνεται, με αρκετούς αθλητές να χάνουν επαφή. Ο Ράφαλ Μάικα πέρασε πρώτος από την κορυφή του Μπιζάν και με τους πόντους που μάζεψε, εξασφάλισε και μαθηματικά την πουά φανέλα (τη δεύτερη της καριέρας του μετά από την πρώτη που είχε κατακτήσει το 2014). Το γκρουπ έφτασε εκεί με καθυστέρηση ενάμιση λεπτού και ακολούθησαν είκοσι χιλιόμετρα κατηφόρας. Στο ξεκίνημά της, οι Ρουί Κόστα και Πιέρ Ρολάν πήραν μια μικρή διαφορά από τους υπόλοιπους 9 αποσπασμένους, αλλά λίγο μετά ο Γάλλος της Cannondale είχε μια άσχημη πτώση, χάνοντας κάθε ελπίδα να διεκδικήσει τη νίκη στο ετάπ. Πίσω, αθλητές της BMC προστέθηκαν στην κορυφή του γκρουπ των φαβορί, δίνοντας συνεργασία στην Astana, ενώ η κακοκαιρία έκανε την εμφάνισή της με δυνατή βροχόπτωση, γεγονός που προκάλεσε και άλλες πτώσεις.

Ο Ρομέν Μπαρντέ (Ag2r) τερματίζει νικητής στο Σεν Ζερβέ των Άλπεων (19ο ετάπ)

Είδαμε στο πρόσφατα ασφαλτοστρωμένο οδόστρωμα (εκεί απέδωσαν την ολισθηρότητα οι αθλητές, στο ότι η καινούργια άσφαλτος έβγαλε λάδι στην επιφάνεια) τον Ναβάρο (εγκατέλειψε) και στη συνέχεια τον Πορτ, ενώ ο Μόλεμα βγήκε από το δρόμο χωρίς να πέσει, χάνοντας όμως την επαφή του με το γκρουπ των φαβορί, πράγμα που αποδείχτηκε καταδικαστικό για τις φιλοδοξίες του, αφού έχασε 4.5 λεπτά στον τερματισμό και κατρακύλησε από τη 2η στη 10η θέση της γενικής. Η πιο σημαντική πτώση όμως, ήταν εκείνη της κίτρινης φανέλας. Ο Κρις Φρουμ έχασε τον έλεγχο και βρέθηκε κάτω, ενώ δίπλα του προσγειώθηκε ο Νίμπαλι. Ο Βρετανός, με φανερά τα σημάδια σε όλη τη δεξιά μεριά του σώματός του, πήρε το ποδήλατο του Γκέρεντ Τόμας και συνέχισε τον αγώνα. Ήταν φανερό πως ήταν επηρεασμένος από το χτύπημα, αλλά κανένα από τα φαβορί δεν θέλησε - ή μάλλον πιο σωστά, δεν μπόρεσε - να τον απειλήσει. Ο μοναδικός που έφυγε νωρίτερα, στην κατηφόρα, ήταν ο Ρομέν Μπαρντέ. Ο αρχηγός της Ag2r καταδίωξε τον Ρουί Κόστα, τον ξεπέρασε και συνέχισε μόνος του μέχρι τον τερματισμό, όπου έδωσε την πρώτη νίκη στους Γάλλους στη φετινή διοργάνωση και έκανε άλμα στη γενική, ανεβαίνοντας στη δεύτερη θέση! Πίσω, κάποιες προσπάθειες έγιναν από τον Νταν Μάρτιν, τον Ρίτσι Πορτ και τον Φάμπιο Άρου, χωρίς όμως να φέρουν αποτέλεσμα. Στο τελευταίο χιλιόμετρο ο εκπληκτικός Βαλβέρδε μπήκε μπροστά στον Κιντάνα και κατάφερε να αφήσει πίσω τον Φρουμ.

Τα χρονικά κέρδη ήταν ελάχιστα δευτερόλεπτα, όμως ο "Μπάλα" κατάφερε να "βάλει" τον Κολομβιανό στο βάθρο, αφού εκτός από τον Μόλεμα, χρόνο έχασε και ο Γέιτς. Κιντάνα και Άρου κέρδισαν 10" και 8" δεύτερα αντίστοιχα από τον Φρουμ, ο Πορτ έχασε 53" από τον νικητή και ο Γέιτς 56". Πίσω από την κίτρινη φανέλα, δεύτερος ήταν πλέον ο Μπαρντέ (4:11"). τρίτος ο Κιντάνα (4:27"), τέταρτος ο Γέιτς (4:46"), πέμπτος ο Πορτ (5:17") και έκτος ο Άρου (6:00"). Το αλπικό τετραήμερο ολοκληρώθηκε με το 20ο ετάπ, από την Μεζέβ στην Μορζίν. Στα 146.5 χιλιόμετρα της διαδρομής, οι αθλητές θα ανέβαιναν πρώτα το 2ης κατηγορίας Κολ ντεζ Αραβίς (6.7 χλμ στο 7%), μετά το 1ης κατηγορίας Κολ ντε λα Κολομπιέρ (11.7 χλμ στο 5.8%), στη συνέχεια το 1ης κατηγορίας Κολ ντε λα Ραμάζ (13.9 χλμ στο 7.1%) και τέλος το εκτός κατηγορίας Κολ ντε Ζου Πλαν (11.6 χλμ στο 8.5%). Από την κορυφή του τελευταίου ακολουθούσαν 12 κατηφορικά χιλιόμετρα μέχρι τον τερματισμό στην Μορζίν. Εκεί τα φαβορί θα έδιναν το τελευταίο μεγάλο ραντεβού τους και εκεί θα ξεκαθάριζαν όλες οι εκκρεμότητες. Η κίτρινη του Φρουμ ήταν σχεδόν τελειωμένη υπόθεση, το ίδιο και η λευκή του Γέιτς, η Tinkoff είχε καπαρώσει τις άλλες δυο με τους Σάγκαν (πράσινη) και Μάικα (πουά), ενώ η Movistar είχε "δεμένη" την ομαδική. Απέμεναν το βάθρο και η πρώτη δεκάδα στην τελική τους μορφή, αλλά και κάθε άλλη πιθανή έκπληξη που θα μπορούσε να κάνει την εμφάνισή της λίγες ώρες πριν την παρέλαση στο Παρίσι.

Ο Κρις Φρουμ με εμφανή τα σημάδια από την πτώση του στο 19ο ετάπ

Από το πρώτο κιόλας χιλιόμετρο αρκετοί αθλητές έφυγαν μέσα από το πελοτόν και μόλις ξεκίνησε η πρώτη ανηφόρα στο Αραβίς, είχε ήδη σχηματιστεί ένα πολυάριθμο γκρουπάκι με 30 ποδηλάτες, το οποίο κατάφερε να αποσπαστεί. Ανάμεσα στους προπορευόμενους βρίσκονταν πολλά σημαντικά ονόματα, όπως ο Τόμας Ντε Γκεντ (Lotto Soudal), ο Σέρχιο Ενάο (Sky), ο Βιντσέντσο Νίμπαλι (Astana), ο Πέτερ Σάγκαν και ο Ρόμαν Κρόιτσιγκερ (Tinkoff), ο Βίλκο Κέλντερμαν (Lotto Jumbo), ο Φρανκ Σλεκ (Trek), ο Πιέρ Ρολάν (Cannondale), ο Ίλνουρ Ζακαρίν (Katusha), ο Ρουί Κόστα (Lampre Merida), ο Ζουλιάν Αλαφιλίπ (Etixx) και ο Μάικλ Μάθιους (Orica). Όσο περνούσαν τα χιλιόμετρα, η διαφορά ανέβαινε σιγά αλλά σταθερά, ενώ η βροχή έκανε από νωρίς την εμφάνισή της. Πίσω, η Sky οδηγούσε το πελοτόν, χωρίς να ανησυχεί για το πλεονέκτημα των αποσπασμένων, το οποίο στην κορυφή του Κολομπιέρ άγγιζε πλέον τα πέντε λεπτά. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τους αθλητές της γενικής, ήταν ο Κρότσιγκερ, που έχοντας ξεκινήσει το ετάπ στη 12η θέση, 9:45" πίσω από τον Φρουμ, ανέβαινε συνεχώς εικονικές θέσεις, φτάνοντας μέχρι τη δεύτερη στο σημείο της τροφοδοσίας. Το γκρουπάκι των 30 διαλύθηκε στην κατηφόρα του Κολομπιέρ και μπροστά συνέχισαν μόνο 8, ανάμεσα τους οι Σάγκαν, Κρόιτσιγκερ, Νίμπαλι, Ρουί Κόστα, Παντάνο και Αλαφιλίπ. Με 70 χιλιόμετρα να απομένουν, η Astana μπήκε μπροστά στο πελοτόν ανεβάζοντας τον ρυθμό και αμέσως άρχισε να πέφτει η διαφορά, που μέχρι εκείνη τη στιγμή είχε φτάσει στα 6.5 λεπτά.

Στο ξεκίνημα του Ραμάζ, τέσσερις αθλητές της Astana βγήκαν μερικά μέτρα μπροστά από την Sky, αποφασισμένοι να ανεβάσουν κι άλλο τον ρυθμό, όμως ο Άρου δεν μπορούσε να τους ακολουθήσει, οπότε κάπου εκεί πήρε τέλος οποιαδήποτε προσπάθεια για να υπάρξει αγώνας ανάμεσα στα φαβορί. Αντίθετα, μπροστά είχαμε πάμπολλες επιθέσεις από τους αποσπασμένους. Ο Ντε Γκεντ ξέφυγε, πίσω του στο μισό λεπτό ακολουθούσαν οι Ρολάν και Ρουί Κόστα και λίγο μετά ερχόταν το γκρουπάκι του Νίμπαλι. Στην κατηφόρα ήταν η σειρά των Αλαφιλίπ και Παντάνο να ξεφύγουν, με τους Νίμπαλι, Ντε Γκεντ, Ενάο, Κρόιτσιγκερ, Ρουί Κόστα, Κέλντερμαν και Ιθαγκίρε να ακολουθούν. Στο πελοτόν, ο Μόλεμα που είχε χάσει επαφή, ενσωματώθηκε ξανά σε αυτό, ενώ η Orica και η Ag2r επέβαλλαν έναν πολύ δυνατό ρυθμό για να μειώσουν κι άλλο το πλεονέκτημα του Κρόιτσιγκερ και να προστατεύσουν τα κεκτημένα των αρχηγών τους στη γενική. Μόλις ξεκίνησε η τελευταία ανηφόρα στο Ζου Πλαν, ο Άρου έμεινε πίσω και μαζί του όλη η Astana για να τον βοηθήσει. Ο Ιταλός βρέθηκε σε κρίση και έχασε πάνω από 13 λεπτά σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα φαβορί, μαζί και την παρουσία του στην πρώτη δεκάδα, αφού έπεσε στην 13η θέση. Ο συγκινητικός Μόλεμα επιτέθηκε μέσα από το πελοτόν, αλλά δεν κατάφερε κάτι πέρα από το δικαιολογημένο χειροκρότημα των θεατών για την προσπάθειά του.

Ο Γιόν Ιθαγκίρε (Movistar) κερδίζει το τελευταίο αλπικό ετάπ στην Μορζίν (20ο ετάπ)

Μπροστά, ο Νίμπαλι έφυγε από το δεύτερο γκρουπάκι, θέλοντας να πιάσει τους προπορευόμενους Αλαφιλίπ και Παντάνο, ενώ πίσω, ο Χοακίν Ροντρίγκεθ βγήκε από το πελοτόν στην τελευταία ανηφόρα της καριέρας του στον Γύρο Γαλλίας. Ο Πουρίτο πήρε διαφορά μισού λεπτού και ο Μόλεμα έχασε ξανά επαφή από τα φαβορί. Ο Νίμπαλι έπιασε το δίδυμο και επιτέθηκε αμέσως, με τον Αλαφιλίπ να μένει, τον Παντάνο να ακολουθεί και λίγο πριν την κορυφή να ενώνεται μαζί τους ο Γιον Ιθαγκίρε! Οι τρεις τους, ο Ιταλός, ο Κολομβιανός και ο Ισπανός, μπήκαν πρώτοι στην κατηφόρα με την συνοδεία της βροχής. Και ενώ όλοι πίστευαν ότι ο Νίμπαλι θα ξέφευγε ως ένας από τους κορυφαίους κατηφορίστες στον κόσμο, ο Βάσκος έκανε την κατάβαση της ζωής του, ρίσκαρε, πήρε μεγάλη διαφορά και έφτασε πρώτος στον τερματισμό της Μορζίν, πετυχαίνοντας την σημαντικότερη νίκη της καριέρας του. Η Sky κατέβασε με ασφάλεια τον Φρουμ μέχρι το τελευταίο χιλιόμετρο και εκεί ο Νταν Μάρτιν ξεκίνησε ένα τελείως αχρείαστο σπριντ, στο οποίο τον ακολούθησαν οι Μπαρντέ, Κιντάνα, Βαλβέρδε, Γέιτς και Μέιντζες. Ελάχιστα δευτερόλεπτα πιο πίσω, ο Κρις Φρουμ, χαμογελώντας ανακουφισμένος, κατακτούσε το τρίτο Tour de France της καριέρας του, ενώ λίγο πριν είχαμε μάθει ότι ο Πέτερ Σάγκαν είχε ανακηρυχθεί ο πιο επιθετικός αθλητής της διοργάνωσης. Το βάθρο δεν άλλαξε, με τους Μπαρντέ και Κιντάνα να διατηρούν τη δεύτερη και τρίτη θέση αντίστοιχα, ενώ μπήκαν στην πρώτη δεκάδα την τελευταία στιγμή οι Πουρίτο (7ος) και Κρόιτσιγκερ (10ος).

Απέμενε το 21ο ετάπ, η παρέλαση των αθλητών που είχαν "επιβιώσει" μετά από σκληρό αγώνα τριών εβδομάδων. Η διαδρομή των 113 χιλιομέτρων, θα ξεκινούσε από το Σαντιγί και θα τερμάτιζε στα Ηλύσια Πεδία, μετά από 8 στροφές στο σιρκουί της γαλλικής πρωτεύουσας. Πρώτα όμως είχαμε για τρίτη συνεχόμενη χρονιά τον αγώνα των γυναικών, το La Course by Le Tour de France. Πήραν μέρος 21 ομάδες και συνολικά 122 αθλήτριες, καλύπτοντας 89 χιλιόμετρα στη γνωστή διαδρομή του σιρκουί των Ηλυσίων Πεδίων, στο οποίο έκαναν 13 στροφές. Μετά από αλλεπάλληλες πτώσεις στον τελευταίο γύρο, η Ελεονόρα Βαν Ντάικ (Boels Dolmans) επιτέθηκε ενάμιση χιλιόμετρο πριν το τέλος και πήρε κάποια μέτρα από το πελοτόν, όμως πιάστηκε στην τελική ευθεία και η νίκη κρίθηκε στο μαζικό σπριντ, με την Αυστραλέζα Κλόι Χόσκινγκ (Wiggle High5) να περνάει πρώτη τη γραμμή του τερματισμού. Λίγο μετά ξεκίνησε το 21ο ετάπ από το Σαντιγί, σε έναν πολύ χαλαρό ρυθμό. Μπροστά μπήκαν τιμητικά οι τέσσερις φανέλες, βγήκαν οι αναμνηστικές φωτογραφίες και την σκυτάλη πήρε ο Φρουμ με τους οχτώ συναθλητές του, που φόρεσαν καινούργιες φανέλες, ειδικά για την περίσταση, με μαύρο χρώμα και κίτρινες λεπτομέρειες. Το πελοτόν συνέχισε σε ρυθμό βόλτας, είχαμε την παραδοσιακή σαμπάνια για την Sky, η οποία πρωτοτύπησε, αφού ο Φρουμ πήρε μπύρες από το αυτοκίνητο συνοδείας και τις μοίρασε στους συναθλητές του.

Μπαίνοντας στο Παρίσι, στο ξεκίνημα της λεωφόρου των Ηλυσίων Πεδίων, το γκρουπ άφησε τον Χοακίν Ροντρίγκεθ να πάρει μερικά μέτρα για να αποχαιρετήσει το γαλλικό κοινό και να εισπράξει το ζεστό χειροκρότημα των θεατών. Στη συνέχεια το ίδιο έγινε και με την Sky και από εκεί και ύστερα ξεκίνησε ο αγώνας. Μετά από κάποιες επιθέσεις οι οποίες απορροφήθηκαν, είχαμε την έκπληξη από δυο αθλητές της...Sky! Οι Λιούκ Ρόου και Βάουτ Πουλς βγήκαν από το πελοτόν και έπιασαν το γκρουπάκι των αποσπασμένων, ενώ πίσω η Etixx Quickstep ζούσε τον δικό της εφιάλτη με τον Τόνι Μάρτιν να εγκαταλείπει και τον Μαρσέλ Κίτελ να μένει πίσω λόγω μηχανικού προβλήματος και να ξοδεύει πολύτιμες δυνάμεις για να επανέλθει. Οι επιθέσεις συνέχισαν να διαδέχονται η μια την άλλη, χωρίς όμως να καρποφορεί καμία εξ αυτών, έτσι το γκρουπ μπήκε στην τελευταία στροφή, οδηγούμενο προς το παραδοσιακό μαζικό σπριντ. Δυο χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό ο Κοκάρ (Direct Energie), από τα φαβορί για τη νίκη, τέθηκε εκτός μάχης με σκασμένο ελαστικό. Ο Κρίστοφ (Katusha) ξεκίνησε πρώτος το σπριντ, όμως τον ξεπέρασε ο Αντρέ Γκράιπελ (Lotto Soudal) και ξεχύθηκε μπροστά. Ο Γερμανός αντιστάθηκε στην επίθεση του Σάγκαν και έτσι επανέλαβε τον περσινό του θρίαμβο, κλείνοντας με αυτόν τον τρόπο το αγωνιστικό μέρος του 103ου Γύρου Γαλλίας. Ακολούθησε το τελετουργικό με τις βραβεύσεις και τις απονομές στους νικητές των κατατάξεων και κατηγοριών του αγώνα, με σημαντικότερη στιγμή φυσικά, την άνοδο του Κρις Φρουμ στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου και δίπλα του τους Μπαρντέ και Κιντάνα. Ο Βρετανός, φανερά συγκινημένος, ευχαρίστησε τους πάντες, θυμήθηκε τα θύματα των πρόσφατων τρομοκρατικών ενεργειών και ολοκλήρωσε λέγοντας στα γαλλικά "vive le Tour, vive la France"!

ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ ΤΩΝ 21 ΕΤΑΠ ΣΤΟ TDF 2016

Ο Μαρκ Κάβεντις (Dimension Data) ήταν ο πολυνίκης της διοργάνωσης. Ο Manxman κέρδισε τα 4 από τα 5 μαζικά σπριντ (απουσίαζε από το 6ο στο Παρίσι) και έφτασε τις 30 συνολικά νίκες στο Tour de France

01. Mont Saint Michel - Utah Beach / Mark Cavendish (Dimension Data)

02. Saint Lo - Cherbourg Octeville / Peter Sagan (Tinkoff)

03. Granville - Angers / Mark Cavendish (Dimension Data)

04. Saumur - Limoges / Marcel Kittel (Etixx Quickstep)

05. Limoges - Le Lioran / Greg Van Avermaet (BMC)

06. Arpajon sur Cere - Montauban / Mark Cavendish (Dimension Data)

07. L'Isle Jourdain - Lac de Payolle / Stephen Cummings (Dimension Data)

08. Pau - Bagneres de Luchon / Chris Froome (Sky)

09. Vielha Val d'Aran - Andorre Arcalis / Tom Dumoulin (Giant Alpecin)

10. Escaldes Engordany - Revel / Michael Matthews (Orica BikeExchange)

11. Carcassonne - Montpellier / Peter Sagan (Tinkoff)

12. Montpellier - Mont Ventoux / Thomas de Gendt (Lotto Soudal)

13. Bourg Saint Andeol - La Caverne du Pont d'Arc / Tom Dumoulin (Giant Alpecin)

14. Montelimar - Villars les Dombes Parc des Oiseaux / Mark Cavendish (Dimension Data)

15. Bourg en Bresse - Culoz / Jarlinson Pantano (IAM)

16. Moirans en Montagne - Berne / Peter Sagan (Tinkoff)

17. Berne - Finhaut Emosson / Ilnur Zakarin (Katusha)

18. Sallanches - Megeve / Chris Froome (Sky)

19. Albertville - Saint Gervais Mont Blanc / Romain Bardet (Ag2r)

20. Megeve - Morzine Avoriaz / Jon Izagirre (Movistar)

21. Chantilly - Paris Champs Elysees / Andre Greipel (Lotto Soudal)

Τελική γενική κατάταξη (κίτρινη φανέλα):

Το βάθρο των νικητών στο Παρίσι. Από αριστερά, Ρομέν Μπαρντέ (δεύτερος), Κρις Φρουμ (πρώτος) και Νάιρο Κιντάνα (τρίτος)

01. Chris Froome (SKY) 89:04:48

02. Romain Bardet (Ag2r) +4:05"

03. Nairo Quintana (Movistar) +4:21"

04. Adam Yates (Orica BikeExchange) +4:42"

05. Richie Porte (BMC) +5:17"

06. Alejandro Valverde (Movistar) +6:16"

07. Joaquin Rodriguez (Katusha) +6:58"

08. Louis Meintjes (Lampre Merida) +6:58"

09. Daniel Martin (Etixx Quickstep) +7:04"

10. Roman Kreuziger (Tinkoff) +7:11"

Τελική βαθμολογία πόντων (πράσινη φανέλα):

1. Peter Sagan (Tinkoff) 470

2. Marcel Kittel (Etixx Quickstep) 228

3. Michael Matthews (Orica BikeExchange) 199

Τελική βαθμολογία βουνών (πουά φανέλα):

1. Rafal Majka (Tinkoff) 209

2. Thomas De Gendt (Lotto Soudal) 130

3. Jarlinson Pantano (IAM) 121

Τελική κατάταξη καλύτερου νέου αθλητή (λευκή φανέλα):

1. Adam Yates (Orica BikeExchange) 89:09:30

2. Louis Meintjes (Lampre Merida) +2:16"

3. Emanuel Buchmann (Bora Argon 18) +42:58"

Τελική ομαδική κατάταξη:

1. Movistar 267:20:45

2. Sky +8:14"

3. BMC +48:11"

Πηγές: letour.fr, cyclingnews.com, As, Marca, inrng.com