Ένα τηλέφωνο, όλη σου η ζωή

Το "κυνηγάω τις εξελίξεις" είναι φράση, την οποία χρησιμοποιεί κάθε δημοσιογράφος που σέβεται τον εαυτό του. Είναι το κοινώς λεγόμενο “ρεπορτάζ”, τα όσα οφείλεις να κάνεις όταν καλύπτεις ένα γεγονός (ομάδα,ομοσπονδία, οργανισμό, σπορ κλπ). Μόνο που την εποχή των smart phones, ούτε ο Μπολτ μπορεί να τις “πιάσει” αυτές τις εξελίξεις.

Εκτός και αν όπως τρέχει, έχει στο χέρι του smart phone, για να τσεκάρει τα social networks, να σχολιάζει, να “μοιράζεται” τα ενδιαφέροντα στοιχεία, να υπάρχει μια αλληλεπίδραση. Υπερβολή; Ένα να σου πω για τα νέα δεδομένα, που αλλάζουν και τον τρόπο που διανέμεται το τηλεοπτικό προϊόν των μεγαλύτερων διοργανώσεων.

O ΠΣΑΤ ξεκίνησε το πρόγραμμα του 3ου θερινού σχολείου αθλητικών συντακτών (5-9 Οκτωβρίου, στην Αρχαία Ολυμπία, με μέγα χορηγό το stoiximan.gr), κατά τρόπο που να απασχολεί όσους έχουν smart phone ή σελίδες κοινωνικής δικτύωσης ή και τα δύο.

Ο πρόεδρος του Συνδέσμου, Σωτήρης Τριανταφύλλου ασχολήθηκε και ανέλυσε το θέμα “Social media, κινητά τηλέφωνα και τηλεοπτικό περιεχόμενο”, σε συνάρτηση με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο.

Βλέπεις, εκεί έγιναν πολλά καινοτόμα πράγματα, των οποίων οι συνέπειες θα αποδειχθούν στο μέλλον. Προς το παρόν, κράτα αυτό: οι Αγώνες του Ρίο χαρακτηρίστηκαν ως οι Ολυμπιακοί των smart phones και ο λόγος είσαι και εσύ!

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες “τραβούν” τις καινοτομίες

Το πρώτο δεδομένο είναι ότι οι Ολυμπιακοί είναι αθλητικό γεγονός που ενδείκνυται για τη δοκιμή νέων τεχνολογιών, διότι σε 16 ημέρες στην ίδια πόλη διεξάγονται τουρνουά 28 διαφορετικών σπορ. Σε αυτούς του 1924, στο Παρίσι έγινε η πρώτη ραδιοφωνική μετάδοση. Σε εκείνους στο Λονδίνο, το 1948, η πρώτη τηλεοπτική μετάδοση. Το 2012 στην ίδια πόλη, είχαν κάνει θραύση τα social media και τέσσερα χρόνια μετά ζούμε τη χαρά των apps. Για αυτό και στο Ρίο ήταν η πρώτη περίπτωση Αγώνων που είχαν επίσημη εφαρμογή, για κινητά και tablets.

Συνέβη και το εξής: το 85% αυτών που παρακολούθησαν τους Αγώνες στην τηλεόραση, παράλληλα “έμπαινε” και στην εφαρμογή, για περισσότερες λεπτομέρειες, σε πραγματικό χρόνο (τακτική που είναι γνωστή ως “second screen”). Δες τι έγινε σε συγκεκριμένα social networks.

*Στο Facebook η τελετή έναρξης απασχόλησε 52 εκατομμύρια χρήστες, οι οποίοι παρήγαγαν 109 εκατομμύρια αλληλεπιδράσεις.

*Στο Instagram 21 εκατομμύρια μέλη καταγράφηκαν να κάνουν 51 εκατομμύρια posts, likes, comments.

Συνολικά, κατά τη διάρκεια των Αγώνων περί τους 277 εκατομμυρίων ανθρώπων, επιδόθηκαν σε 1.5 δισεκατομμύρια αλληλεπιδράσεις.

Η online ανακοίνωση του Phelps του έδωσε 200.000 δολάρια

Ο πιο επιτυχημένος αθλητής των Ολυμπιακών Αγώνων, βάσει συγκομιδής μεταλλίων, ευρύτερα γνωστός ως Michael Phelps, ανακοίνωσε την απόφαση του να ιδιωτεύσει, μέσω της εφαρμογής Facebook Live.

Το video διάρκειας πέντε λεπτών, “τράβηξε” 3.97 εκατομμύρια χρήστες και τον έκανε πλουσιότερο κατά 200.000 δολάρια. Φυσικά, όλα έγιναν αφού προηγουμένως ήλθε σε συνεννόηση με το Facebook, των 1.7 δισεκατομμυρίων ενεργών λογαριασμών, το μήνα, παγκοσμίως.

Facebook live... και καθάρισες

Εκεί όπου τα ειδησεογραφικά πρακτορεία θα χρειάζονταν κάμερες, εικονολήπτες , “κυκλώματα” κλπ., κλπ. για μια συνέντευξη αθλητή -και την αποστολή της-, φέτος “καθάρισαν” με το Facebook live. Όχι μόνο οι μη έχοντες, αλλά και τα μεγαλύτερα ειδησεογραφικά πρακτορεία. Το συγκεκριμένο “εργαλείο” χρησιμοποιήθηκε από τους “The New York Times”, CNN, “Washington Post”, Reuters, BBC, ABC News, “The Wall Street Journal”, US Weekly και πολλούς άλλους.

Το NBC ακολούθησε... το ρεύμα

Όταν δίνεις 12 δισεκατομμύρια δολάρια για τα δικαιώματα των Αγώνων, προφανώς και θες να κάνεις απόσβεση. Το ΝΒC, που έδωσε αυτό το ποσό για να εξασφαλίσει το προϊόν από το 1998 έως το 2032, κατέληξε στο ότι θα ήταν χρήσιμο να συνεργαστεί στο Ρίο με κοινωνικά δίκτυα, για να “τραβήξει” το νεανικό κοινό. Ήταν κάτι που έκανε για πρώτη φορά. Υπέγραψε συμφωνίες με το Facebook και το Snapchat, προσφέροντας τους το προνόμιο να χρησιμοποιήσουν εικόνα. Μόνο το Snapchat πλήρωσε 1.23 δισεκατομμύρια για αυτό το δικαίωμα, μόνο για την Αμερική και στο deal έβαλε και δικές του παραγωγές, που προέβαλε σε live streaming.

Κάπως έτσι, άλλαξε και ο τρόπος διανομής του τηλεοπτικού προϊόντος. Μια από τις συνέπειες ήταν να “πέσουν” τα νούμερα της τηλεθέασης, κατά 15% κατά μ.ο., εν συγκρίσει με εκείνα του Λονδίνου και σε ό,τι αφορά την τελετή έναρξης. “Χασούρα” ωστόσο, δεν υπήρξε, γιατί η διαφήμιση αυξήθηκε κατά 20% πάντα σε σχέση με το Λονδίνο (250 εκατ. δολ.) και αυτό οφείλεται στα social networks.

Δική της παραγωγή έκανε και η Google (για το YouTube, ενώ έφτιαξε και ειδικούς Google maps για το Ρίο), με το νέο δεδομένο να θέλει τις αθλητικές μεταδόσεις να περνούν πια μέσω των social media. Η πρωτοπόρος λίγκα σε αυτό το κομμάτι, είναι το NFL στις ΗΠΑ που έχει πουλήσει το δικαίωμα live streaming μεταδόσεων των 10 από τα 16 ματς κάθε αγωνιστική, στο Twitter.

H ρομποτική δημοσιογραφία

Ένα άλλο κομμάτι που προέκυψε για να μειώσει το κόστος (με συνέπειες που επίσης, θα φανούν στο άμεσο μέλλον -και το πιθανότερο είναι να επηρεάσουν γενικά τους αθλητικούς συντάκτες), αφορά το αυτοματοποιημένο δημοσιογραφικό περιεχόμενο. Δηλαδή, τη ρομποτική δημοσιογραφία. Είναι η παραγωγή δημοσιογραφικού περιεχομένου χωρίς την ανθρώπινη διαμεσολάβηση, συνήθεια που ξεκίνησε επίσης από τις ΗΠΑ.

Το Associated Press παράγει με αυτόν τον τρόπο περισσότερα από 3.500 - 4.000 ρεπορτάζ ανά 15 λεπτά. Στο αθλητικό κομμάτι, καλύπτει ρομποτικά όλα τα πρωταθλήματα μπέιζμπολ (142 ομάδες, σε 13 κατηγορίες και 10.000 παιχνίδια ετησίως). Δηλαδή, 30'' μετά το τέλος κάθε αγώνα, υπάρχει σχετικό κείμενο που προκύπτει από τις στατιστικές πληροφορίες που καταγράφονται κατά τη διάρκεια του ματς. Τα κείμενα είναι καλογραμμένα, ακριβή και το σύστημα δεν κάνει ποτέ το ίδιο λάθος, δυο φορές. Προβληματισμός;

Στο Ρίο η Washington Post χρησιμοποίησε αλγόριθμους για την καταγραφή αποτελεσμάτων, βαθμολογιών, προγραμμάτων, κάλυψη μεταλλίων (από το live feed της ΔΟΕ και το stats.com) και οι ρεπόρτερ του AP είχαν το χρόνο... να κάνουν ρεπορτάζ και έρευνες. Κατά τον ίδιο τρόπο θα καλύψει και τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ, στις 8/11. Δια αυτής της οδού, ο δημοσιογράφος δεν κινδυνεύει, αλλά επιστρέφει στη βάση της δουλειάς του και την “αγγαρεία” (που είναι απαραίτητη) την αναλαμβάνει μηχάνημα που δεν ζαλίζεται από τη διαρκή παροχή αποτελεσμάτων και άρα δεν κάνει λάθη.