Έχουμε θίξει και εδώ στο fightsports πολλές φορές το θέμα της "υγειονομικής βόμβας" που υπάρχει στις μαχητικά αθλήματα στην Ελλάδα, αφού πλην ελαχίστων εξαιρέσεων στις μαχητικές διοργανώσεις οι αθλητές δεν υποβάλλονται στις απαραίτητες εξετάσεις!

Δηλαδή μπαίνουν στο κλουβί άνθρωποι που δεν έχουν ελεγχθεί ιολογικά αν έχουν κάποια μεταδιδόμενη ασθένεια, ή κάποιο παθολογικό πρόβλημα που τους κάνει επικίνδυνους για τον εαυτό τους και όλους τους άλλους φυσικά!

Η δικηγόρος Στεφανία Κεραμιδά πάει το θέμα κάποια βήματα παραπέρα, μέσω και της ενασχόλησης της ως δικηγόρος με πολλές διοργανώσεις και σχολές και κάνει μία ανάλυση του θέματος της πιστοποίησης της υγείας των αθλητών από την νομική του σκοπιά που έχει πάρα πολύ ενδιαφέρον και επιβεβαιώνει και αυτό που έχουμε πει πολλές φορές και εμείς. Ότι με την παρούσα κατάσταση ΚΑΝΕΙΣ δεν είναι καλυμμένος νομικά αν συμβεί, χτυπάμε ξύλο, κάτι κακό. Ούτε διοργανωτές, ούτε αθλητές, ούτε προπονητές, ούτε ομοσπονδίες... ότι και να βάλουν στο συμφωνητικό ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΣΩΣΤΑ Η ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΗ.

Διαβάστε την ανακοίνωσή της:

"ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΥΓΕΙΑΣ ΑΘΛΗΤΗ

Ορμώμενη από μια συζήτηση με τον διακεκριμένο διαιτητή ΜΜΑ Γιάννη Μαυρίδη , καθώς επίσης και από την ανάρτηση που έκανε ο επιστημονικός Οργανισμός ACTIONMED-ΓΙΑΤΡΟΙ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ, σχετικά με τη δημιουργία τράπεζας αίματος για αθλητές με ταυτόχρονα δωρεάν ιολογικό έλεγχο , θα αναφερθώ , με την ιδιότητά μου ως δικηγόρος, σε ένα θέμα "καυτή πατάτα", που αφορά τους αθλητικούς συλλόγους, τα γυμναστήρια, τις αθλητικές αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρίες, που κάνουν εκμάθηση αθλημάτων και τους διοργανωτές ερασιτεχνικών και επαγγελματικών διοργανώσεων, αλλά και όλους όσους ασχολούνται με τον αθλητισμό από την πλευρά των διαιτητών, των γιατρών αγώνων, των Ομοσπονδιών κλπ.

Το θέμα αυτό αφορά την πιστοποίηση της υγείας των αθλητών, είτε αυτών που αθλούνται σε αθλητικούς συλλόγους και γυμναστήρια, είτε των αθλητών που μετέχουν σε αθλητικές ερασιτεχνικές και επαγγελματικές διοργανώσεις. Θα προσεγγίσω το θέμα από τη νομική του σκοπιά, σε σχέση με το πόσο νομικά καλυμμένος είναι ένας σύλλογος είτε μία διοργάνωση σε περίπτωση που είτε εκγυμνάζονται αθλητές είτε μετέχουν στις ανωτέρω αναφερόμενες διοργανώσεις.

Τα θέματα πιστοποίησης υγείας των αθλητών και αθλητριών ρυθμίζονται από το άρθρο 33 παρ.9 του νόμου 2725/1999(ΦΕΚ121): "Η πιστοποίηση της υγείας των αθλητών είναι υποχρεωτική και αποτελεί προϋπόθεση για τη συμμετοχή τους σε προπονήσεις και αγώνες. Η πιστοποίηση αυτή γίνεται σε δελτία υγείας που εκδίδει η οικεία ομοσπονδία και το οποίο θεωρείται από νομαρχιακό νοσοκομείο ή κέντρο υγείας ή αγροτικό ιατρείο ή υγειονομική στρατιωτική μονάδα ή από έχοντες οποιαδήποτε σχέση με το Δημόσιο ή ΝΠΔΔ ιατρούς".

Σύμφωνα, λοιπόν, με το παραπάνω απόσπασμα, η πιστοποίηση της υγείας του αθλητή και αθλήτριας είναι υποχρεωτική. Υπάρχει όμως και το υπόλοιπο κομμάτι του νόμου: "Οι παθήσεις και οι βλάβες που δεν επιτρέπουν τη συμμετοχή αθλητών σε προπονήσεις και αγώνες, οι απαιτούμενες ιατρικές εξετάσεις για τη θεώρηση του δελτίου υγείας, οι προϋποθέσεις, η διαδικασία και τα αρμόδια όργανα για τη θεώρηση του δελτίου, καθώς και κάθε άλλο συναφές θέμα καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Υγείας και Πρόνοιας, που εκδίδεται ύστερα από εισήγηση του ΕΚΑΕΤ (Εθνικό Κέντρο Αθλητικών Ερευνών Τεχνολογίας)".

Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι από εσάς, ίσως για πρώτη φορά να έρχεστε σε επαφή, τόσο οπτικά όσο και ακουστικά, με τη διάταξη του Νόμου, που αφορά την πιστοποίηση της υγείας των αθλητών, αλλά σίγουρα ακόμα περισσότεροι ακούτε πρώτη φορά για ύπαρξη του ΕΚΑΕΤ.

Με λίγα λόγια, ο αθλητικός νόμος από το έτος 1999 επιτάσσει την υποχρεωτική πιστοποίηση της υγείας του αθλητή για τη συμμετοχή του σε προπονήσεις και αγώνες με δελτία υγείας θεωρημένα από δημόσια υγειονομική αρχή, αλλά τους όρους και τις προϋποθέσεις των απαιτούμενων ιατρικών εξετάσεων τις ορίζει απόφαση του Υπουργού Υγείας με εισήγηση του ΕΚΑΕΤ.

Δεκαέξι χρόνια τώρα, από την έναρξη ισχύος του ανωτέρω αθλητικού νόμου, δυστυχώς δεν έχει εκδοθεί ποτέ μια τέτοια υπουργική απόφαση. Δυστυχώς ο ΕΚΑΕΤ δεν έχει εισηγηθεί ποτέ τις απαιτούμενες ιατρικές εξετάσεις και τις προϋποθέσεις που χρειάζονται.

Εξαιτίας λοιπόν της κρατικής αυτής αδιαφορίας, (να΄ταν μόνο ο τομέας του αθλητισμού!!!), προσπαθούμε οι προπονητές, οι διοργανωτές , οι γιατροί και εγώ ακόμη συμβουλεύοντας νομικά συλλόγους και αθλητικές διοργανώσεις , να καλύψουμε όπως όπως το νομικό κενό του νόμου με τους εξής τρόπους: όσον αφορά τους αθλητές που προπονούνται σε συλλόγους, και έχουν εκδώσει δελτίο σε Ομοσπονδία, σφραγίζοντας το δελτίο από γιατρό και για όσους είναι αθλούμενα μέλη χωρίς δελτίο , ζητώντας ιατρικές γνωματεύσεις είτε από ιδιώτη καρδιολόγο-παθολόγο-παιδίατρο είτε από γενικό νοσοκομείο. Όσον δε αφορά τους αθλητές που μετέχουν στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα με εξέταση από τον γιατρό και σφράγιση των δελτίων και για όσους αθλητές μετέχουν σε επαγγελματικές διοργανώσεις με εξέταση από το γιατρό της διοργάνωσης και με υπογραφή από τους ίδιους τους αθλητές υπευθύνων δηλώσεων που αναφέρουν ότι είναι υγιείς να αγωνιστούν.

Όλοι οι παραπάνω τρόποι αποτελούν "μπαλώματα", προκειμένου να καλύψουμε εμείς οι ιδιώτες το κενό του νόμου αλλά δυστυχώς σε όλες τις ανωτέρω περιπτώσεις, τόσο οι προπονητές, όσο οι υπογράφοντες γιατροί αλλά και οι διοργανωτές και οι Ομοσπονδίες ακόμη, μένουν νομικά ακάλυπτοι και απόλυτα εκτεθειμένοι.

Με τις λογικές του "μπαλώματος" δυστυχώς δεν αντιμετωπίζεται το τεράστιο θέμα της προληπτικής ιατρικής στον τομέα του αθλητισμού.

Για τον επαγγελματικό αθλητισμό και κυρίως στα μαχητικά αθλήματα, τα ανωτέρω έχουν μικρή σημασία (θα αναφερθώ παρακάτω στις επαγγελματικές διοργανώσεις), για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, το θέμα είναι τεράστιο, καθώς το να συμβεί ένας θάνατος αθλητή μέσα στο σύλλογο που προπονείται, είναι ένα γεγονός το οποίο δεν μπορεί να αποτραπεί και οι προπονητές, οι διοικήσεις, οι εργαζόμενοι στο σύλλογο παίζουν ρώσικη ρουλέτα, καθώς είναι εκτεθειμένοι απέναντι στο νόμο. Για την εισαγγελική αρχή λίγη σημασία έχει η ανυπαρξία της πολιτείας, αλλά η μη τήρηση του νόμου.

Επίσης το ΙΚΑ ενημερώνει πως: "Οι γιατροί του Ιδρύματος δε χορηγούν στους ασφαλισμένους μας ιατρικές βεβαιώσεις ικανότητας και ιατρικές βεβαιώσεις υγείας που οι ασφαλισμένοι μας δύνανται να χρησιμοποιήσουν προς εξωσχολικά σωματεία, προγράμματα μαζικού αθλητισμού των Δήμων, περιπτώσεις κόπωσης και υπερπροσπάθειας".

Από τη στιγμή λοιπόν που και το ΕΣΥ αρνείται να δίνει τέτοιου είδους βεβαιώσεις, οι αθλητές αναγκαστικά καταφεύγουν σε ιδιώτες γιατρούς προκειμένου να εξεταστούν με πληρωμή. Στις ημέρες της οικονομικής κρίσης και εφόσον τα μαχητικά αθλήματα απευθύνονται κυρίως στα λαϊκά στρώματα, μία οικογένεια μπορεί και να αδυνατεί να πληρώσει επίσκεψη σε ιδιώτη γιατρό. Επίσης μπορεί και να ολιγωρεί και πιστέψτε με ότι αυτές οι περιπτώσεις είναι οι περισσότερες.

Πως λοιπόν ο σύλλογος και το δυναμικό του καλύπτονται όταν ο νόμος ορίζει ότι η υγεία του αθλητή πιστοποιείται με τον τρόπο που αναφέρω ανωτέρω;;; Η απάντηση δυστυχώς είναι αρνητική.

Το νομικό κενό δεν είναι θέμα τυπολατρίας. Είναι η "κορυφή του παγόβουνου", στον κορμό του οποίου βρίσκεται η ουσία του ζητήματος. Δηλαδή στην έλλειψη θεσμοθετημένων οδηγιών για το ποιες εξετάσεις πρέπει να περιλαμβάνει ο έλεγχος, ποιος τις κάνει, σε τι υποδομές, κάθε πότε, ποιες καταστάσεις υγείας αποκλείονται για άθληση κλπ. Δυστυχώς το κράτος παίζει για ακόμα μια φορά με τις ανθρώπινες ζωές.

Άλλου είδους εξετάσεις χρειάζεται να κάνει ο ποδοσφαιριστής, άλλες ο κολυμβητής, άλλες ο αθλητής του στίβου και άλλες ο αθλητής των πολεμικών τεχνών και μαχητικών αθλημάτων. Για κάθε κατηγορία αθλητή θα πρέπει να θεσπιστεί ανάλογο νομικό και υγειονομικό πλαίσιο.

Στην Αττική και τις Κυκλάδες καταγράφονται 2-3 αιφνίδιοι καρδιακοί θάνατοι/μήνα που έχουν σχέση με την άθληση (Αναστασάκης 6ο αθλητιατρικό Συνέδριο).

Συνεπεία των παραπάνω προσπαθούμε να μπαλώσουμε τις τρύπες με ημίμετρα και απαραιτήτως με σφραγισμένο δελτίο ή με βεβαίωση ιατρού έστω και ιδιώτη.

Στις αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρίες, στις οποίες καλλιεργούνται αναγνωρισμένα ή μη αθλήματα , εφόσον δεν υπάγονται στον αθλητικό νόμο, θα πρέπει η διοίκηση των οργανισμών αυτών και οι εκπαιδευτές να εξασφαλίζουν την υγεία των εκπαιδευομένων τους με αντίστοιχες ιατρικές βεβαιώσεις και αιματολογικό έλεγχο, αναλαμβάνοντας την πρωτοβουλία ιδιωτικά.

Ακριβώς το ίδιο εκτεθειμένοι είναι και οι διοργανωτές των αθλητικών διοργανώσεων, τόσο ερασιτεχνικών όσο και των επαγγελματικών. Και ενώ για τις ερασιτεχνικές διοργανώσεις ισχύουν ότι και ανωτέρω, θα επιμείνω λίγο παραπάνω στις επαγγελματικές διοργανώσεις, κυρίως των μαχητικών αθλημάτων, καθώς καλούμαι να καλύπτω νομικά πολλές από αυτές.

Οι επαγγελματικές διοργανώσεις (μαχητικά αθλήματα), δεν καλύπτονται από τον αθλητικό νόμο 2725/1999, εφόσον ο ανωτέρω νόμος αφορά τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Αλλά και από καμία άλλη νομοθετική διάταξη που να επιβάλλει ή να εξασφαλίζει τις προϋποθέσεις για την πιστοποίηση της υγείας του αθλητή που μετέχει σε αγώνες. Η απουσία του κράτους είναι αισθητή για ακόμα μια φορά. Επομένως οι διοργανωτές θα πρέπει ιδιωτικά και από μόνοι τους να διασφαλίσουν την ασφάλεια των αθλητών που μετέχουν σε αυτές και κατά συνέπεια και της ίδια της διοργάνωσής τους.

Αρωγοί στην προσπάθεια αυτής της διασφάλισης θα πρέπει να είμαι εγώ αρχικά, διασφαλίζοντας νομικά τη διοργάνωση, ή οποιοσδήποτε δικηγόρος αναλαμβάνει τη νομική κάλυψη, οι διαιτητές και οι γιατροί αγώνων, στα χέρια των οποίων εναποτίθεται η ασφάλεια των αθλητών την ώρα των αγώνων.

Στις επαγγελματικές διοργανώσεις μαχητικών αθλημάτων είθισται οι αθλητές να υπογράφουν μία υπεύθυνη δήλωση, με την οποία βεβαιώνουν ότι είναι υγιείς να αγωνιστούν και ότι δεν πάσχουν από λοιμώδη μεταδιδόμενα νοσήματα.

Η υπογραφή μια τέτοιας υπεύθυνης δήλωσης δυστυχώς πολύ μικρή κάλυψη παρέχει στους διοργανωτές μιας επαγγελματικής βραδιάς. Και αυτό γιατί αποτελεί μια απλή δήλωση, ενός αθλητή, ο οποίος έχει απίστευτη επιθυμία να αγωνιστεί και τίποτα δεν θα τον σταματήσει για την κατάκτηση της νίκης. Πολλές φορές λοιπόν, ο αθλητής, αυτό που υπογράφει και βεβαιώνει δεν αποτελεί και την πραγματική κλινική του εικόνα. Αρκετοί αθλητές ενδεχομένως να πάσχουν από κάποια ασθένεια που δε την γνωρίζουν και μπορεί να εκδηλωθεί κατά τη διάρκεια του δυναμικού αγώνα, με αποτέλεσμα να θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του, αλλά και από κάποια ασθένεια, που σε περίπτωση τραυματισμού του και ερχόμενος σε επαφή με τον ιδρώτα και το αίμα του με τον αντίπαλό του και όχι μόνο, να θέτει σε κίνδυνο τη ζωή των άλλων.

Επειδή τα μαχητικά αθλήματα είναι συνήθως αθλήματα πλήρους επαφής, στα χρόνια αυτά που ασχολούμαι με το χώρο αυτό, σε καμία διοργάνωση (πλην δύο διοργανώσεων, μίας ΜΜΑ και μίας κικ μπόξινγκ) δεν ζητείται ιολογικός έλεγχος. Όταν λέμε ιολογικό έλεγχο εννοούμε περαιτέρω αιματολογικές εξετάσεις, με τις οποίες ανιχνεύονται λοιμώδη μεταδιδόμενα νοσήματα, όπως ηπατίτιδα Β και C, HIV I και II. Τα νοσήματα αυτά βρίσκονται σε έξαρση τα τελευταία χρόνια, κυρίως στα λαϊκά στρώματα, τα οποία εμπλέκονται κατά κόρον με τα μαχητικά αθλήματα, Ο κίνδυνος που διατρέχει ο αθλητής που φέρει το νόσημα, ο αντίπαλός του, οι παράγοντες που έρχονται σε επαφή μαζί του (διαιτητές, κριτές, γιατρός, υγειονομικός υπεύθυνος γωνίας , προπονητές κλπ) είναι πολύ μεγάλος. Ένας εν ενεργεία αθλητής θα πρέπει να υποβάλλεται σε ιολογικό έλεγχο ανά εξάμηνο.

Θα πρέπει λοιπόν ο διοργανωτής να θέσει ως απαραίτητη προϋπόθεση στον αθλητή που ενδιαφέρεται να αγωνιστεί, για τη συμμετοχή του στον αγώνα, περαιτέρω ιατρικές εξετάσεις (ενδεχομένως καρδιογράφημα) και κυρίως τη διενέργεια ιολογικού ελέγχου.

Σε αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να κινηθούν και οι διαιτητές των αγώνων και οι γιατροί, όπου σε περίπτωση που ο ιολογικός έλεγχος αλλά και άλλες εξετάσεις δεν επιβάλλονται από τον διοργανωτή, να τις επιβάλλουν οι ίδιοι.

Οι εξετάσεις αυτές μπορούν να γίνουν σε γενικό νοσοκομείο αλλά θα πρέπει να κλείσει ο αθλητής ραντεβού αρκετά νωρίτερα, αλλιώς ιδιωτικά είναι αρκετά ακριβές. Οπότε πολλοί αθλητές μη έχοντας την οικονομική δυνατότητα, δεν μπορούν να τις κάνουν. Λύσεις μπορούν να βρεθούν είτε από την πλευρά του αθλητή, είτε από άλλον φορέα, είτε ακόμη και από το διοργανωτή. Ο αθλητής σε αναζήτηση χορηγών για τη διατροφή και τις φυσιοθεραπείες του, ενδεχομένως θα μπορούσε να αναζητήσει χορηγό και για τη διενέργεια του ιολογικού του ελέγχου.

Επίσης εάν αμείβεται μέρος της αμοιβής του θα μπορούσε να τη διαθέσει για τη διενέργεια εξετάσεων. Ο διοργανωτής θα μπορούσε να βρει έναν χορηγό για τη διοργάνωση, προκειμένου να καλύψει τον ιολογικό έλεγχο των αγωνιζόμενων αθλητών. Οι εξετάσεις αυτές θα πρέπει να παραδίδονται στον ιατρό των αγώνων, ο οποίος δεσμευόμενος από το ιατρικό απόρρητο, θα μπορεί να προστατέψει τα προσωπικά δεδομένα του κάθε αθλητή. Μια πολύ καλή προσπάθεια και μια καινοτόμα πρωτοβουλία αναλαμβάνει η ACTIONMED-ΓΙΑΤΡΟΙ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ , όπου δημιουργώντας την πρώτη τράπεζα αίματος για αθλητές με ταυτόχρονο δωρεάν ιολογικό έλεγχο, μπορούν οι αθλητές να δίνουν αίμα και παράλληλα να εξετάζονται ιολογικά, δημιουργώντας έτσι μια βάση δεδομένων , της οποίας διαχειριστής θα είναι η ACTIONMED, προστατεύοντας το απόρρητο των εξετάσεων και τα προσωπικά δεδομένα του κάθε αθλητή.

Θα πρέπει να βρούμε λύσεις και να επιβάλουμε σε κάθε διοργάνωση και σε κάθε χώρο άθλησης και προπόνησης την προληπτική ιατρική. Ελλείψει νομοθετικού πλαισίου αλλά και μη εφαρμογής του ήδη υπάρχοντος νόμου, θα πρέπει ιδιωτικά όσοι εμπλεκόμαστε στον χώρο του αθλητισμού, να αναλάβουμε την πρωτοβουλία να διασφαλίσουμε την υγεία του αθλητή και κατ΄ επέκταση τους συλλόγους, τις διοργανώσεις, τα πρωταθλήματα κλπ.

Σε περίπτωση που κάποιος από τους παράγοντες των αγώνων επιβάλλει ιατρικούς ελέγχους, δεν θα πρέπει οι υπόλοιποι και κυρίως οι αθλητές να το διαχειριζόμαστε αψήφιστα. Υπήρξαν κρούσματα ηπατίτιδας και διαιτητής που απέβαλε τον αθλητή για να διασφαλίσει τη διοργάνωση και την υγεία των υπολοίπων κινδυνεύει να μηνυθεί για παραβίαση προσωπικών δεδομένων.

Για τον σκοπό αυτό καλώ σήμερα με αυτό το άρθρο, όλους τους παράγοντες του αθλητισμού και κυρίως των μαχητικών αθλημάτων, διαιτητές , γιατρούς, προπονητές, διοργανωτές και κυρίως αθλητές, να διασφαλίσουμε ο καθένας από το πόστο του, με όση δυναμική και λόγο διαθέτει το μέγιστο αγαθό: την υγεία. Η προστασία της υγείας της αθλούμενης νεολαίας πρέπει να είναι ευθύνη πρωτίστως -αν όχι μόνο- του κράτους και όχι των πολιτών. Δυστυχώς όμως και εκεί με έναν αθλητικό νόμο που μπάζει από παντού και κατ’ επέκταση και στον τομέα της διασφάλισης της υγείας του αθλητή, η απουσία κρατικής πρόνοιας είναι κάτι περισσότερο από αισθητή .

Ας είμαστε εμείς λοιπόν, δικηγόροι αγώνων και συλλόγων, γιατροί, διαιτητές, κριτές, προπονητές, διοικήσεις συλλόγων, διοργανωτές, ομοσπονδίες και αθλητές και αθλήτριες, αυτοί που θα προσπαθήσουμε να εξασφαλίσουμε με τις γνώσεις μας, την τεχνογνωσία μας, την κοινωνική μας συνείδηση και με ότι άλλο διαθέτουμε , καλύτερες προϋποθέσεις για να προχωράει πιο σωστά ο αθλητισμός σε αυτήν τη χώρα. Είναι υπόθεση και ευθύνη όλων μας!!!!!

ΣΤΕΦΑΝΙΑ ΚΕΡΑΜΙΔΑ

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ"

Διαβάστε ακόμη στο fightsports.gr

ΣΟΚ για Rousey! Η μεγαλύτερη έκπληξη όλων των εποχών στο UFC (ΒΙΝΤΕΟ)

Συγκλονιστικό: Ο Pacquiao ξόδεψε 200.000 ευρώ σε μικροεπιχειρήσεις της Ελλάδος για να τις στηρίξει!

Παγκόσμιο τρολάρισμα για την ήττα της Rousey (ΦΩΤΟ)